AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V1. Datum uitspraak: 13 oktober 2011 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Utrecht, van 16 februari 2011 in zaak nr. 10/29413 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister voor Immigratie en Asiel {hierna: de minister).

2 /1/V oktober Procesverloop Bij besluit van 5 februari 2010 heeft de staatssecretaris van Justitie een aanvraag van de vreemdeling om wijziging van de beperking van een aan hem verleende verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd afgewezen. Bij besluit van 28 juli 2010 heeft de minister van Justitie het daartegen door de vreemdeling gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 16 februari 2011, verzonden op 18 februari 2011, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 16 maart 2011, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V oktober Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. E. Steendijk, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. M.J.C. Beerse, ambtenaar van staat. w.g. Steendijk lid van de enkelvoudige kamer w.g. Beerse ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 13 oktober Verzonden: 13 oktober 2011 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage Nevenzittingsplaats Utrecht Sector bestuursrecht Vreemdelingenkamer zaaknummer: AWB 10/29413 BEPTDN uitspraak van de enkelvoudige kamer in de zaak tussen, geboren op, van Chinese nationaliteit, eiser, gemachtigde: mr. K. L. Sett, advocaat te Vleuten, en de Minister van Justitie, thans de Minister voor Immigratie en Asiel, verweerder, gemachtigde: mr. J. M. van Leeuwe-Hokke. Inleiding 1.1 Bij besluit van 28 juli 2010 heeft verweerder het bezwaar van eiser van 11 maart 2010 tegen zijn besluit van 5 februari 2010 ongegrond verklaard. Bij laatstgenoemd besluit heeft verweerder de aanvraag van eiser om hem een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd onder de beperking 'voortgezet verblijf te verlenen afgewezen. Eiser heeft tegen het besluit van 28 juli 2010 (hierna: het bestreden besluit) beroep bij deze rechtbank ingesteld. 1.2 Het geding is behandeld ter zitting van 5 januari 2011 waar eiser en zijn gemachtigde met voorafgaande kennisgeving van afwezigheid niet zijn verschenen. Verweerder heeft ter zitting bij monde van zijn gemachtigden zijn standpunt toegelicht. Overwegingen 2.1 De rechtbank neemt de volgende, door partijen niet betwiste, feiten als vaststaand aan. Eiser is met ingang van 4 januari 2007 in het bezit gesteld van een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd, onder de beperking verblijf bij partner Op 28 december 2009 heeft eiser verzocht om wijziging van de beperking waaronder zijn vergunning was verleend in de beperking 'voortgezet verblijf. Deze aanvraag is afgewezen omdat eiser niet in het bezit is van een inburgeringsdiploma. Voorts was eiser op het moment van de aanvraag nog geen driejaar in het bezit van een verblijfsvergunning. 2.2 Het geschil beperkt zicht tot de vraag of eiser voldoet aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een wijziging van de beperking van zijn verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd in de beperking 'voortgezet verblijf. 2.3 Verweerder stelt zich op het standpunt dat de aanvraag op grond van artikel 9.2 van het Besluit inburgering kon worden afgewezen omdat eiser het inburgeringsexamen niet had behaald. 2.4 Eiser heeft aangevoerd dat het beleid van verweerder op dit punt onredelijk is. In het

5 zaaknummer: AWB 10/29413 blad 2 beleid wordt uitgegaan van een termijn van 3 jaar na het moment van de inwerkingtreding van de Wet inburgering. Dit heeft tot gevolg dat de inburgeringsplichtige vanaf 1 januari 2010 het inburgeringsexamen moet halen. Eiser stelt zich op het standpunt dat de termijn van driejaar behoort te gaan lopen op het moment dat er geen sprake meer is van omvangrijke praktische problemen waardoor gemeenten pas vanaf 1 november 2007 een inburgerings voorzien ing konden aanbieden, zodat pas vanaf 1 november 2010 kan worden tegengeworpen dat het inburgeringsexamen niet is behaald. 2.5 Ingevolge artikel 14, eerste lid, aanhef en onder a, Vw is onze Minister bevoegd de aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd in te willigen, af te wijzen dan wel niet in behandeling te nemen. Ingevolge het tweede lid van evengenoemd artikel wordt een vergunning voor bepaalde tijd verleend onder beperkingen verband houdende met het doel waarvoor het verblijf is toegestaan. Bij of krachtens algemene maatregel van bestuur kunnen regels worden gesteld over de beperkingen en voorschriften. 2.6 Artikel 3.51 van het Vb bepaalt dat de verblijfsvergunning voor bepaalde tijd, bedoeld in artikel 14 van de Vw, onder een beperking verband houdend met voortgezet verblijf kan worden verleend aan de vreemdeling die driejaar in Nederland verblijft als houder van een verblijfsvergunning onder een beperking verband houdend met -onder meergezinshereniging of gezinsvorming met een persoon met niet-tijdelijk verblijfsrecht. 2.7 Ingevolge artikel 16a, eerste lid, van de Vw kan een aanvraag tot het wijzigen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 14 worden afgewezen op de gronden, bedoeld in artikel 16, eerste lid, onder b tot en met g, alsmede indien de vreemdeling het inburgeringsexamen, bedoeld in artikel 13 van de Wet inburgering, niet heeft behaald. 2.8 Ingevolge artikel 3.80a, eerste lid, van het Vb wordt een aanvraag tot het wijzigen van een verblijfsvergunning als bedoeld in artikel 14 van de Wet, in een verblijfsvergunning onder een beperking verband houdend met voortgezet verblijf afgewezen, indien de aanvraag is ingediend door een vreemdeling als bedoeld in artikel 3.51, eerste lid, aanhef en onderdeel a, die het inburgeringsexamen, bedoeld in artikel 13 van de Wet inburgering niet heeft behaald. Het tweede lid van dit artikel bepaalt in welke gevallen het eerste lid niet van toepassing is. Het vierde lid voorziet in een zogenoemde hardheidsclausule. 2.9 Artikel 9.2 van het Besluit inburgering bepaalt dat de aanvraag tot het wijzigen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 14 van de Vreemdelingenwet niet wordt afgewezen op de grond dat de vreemdeling het inburgeringsexamen, bedoeld in artikel 13 van de Wet inburgering niet heeft behaald, indien de aanvraag is ingediend vóór 1 januari 2010 en de vreemdeling op dat tijdstip driejaar houder was van een verblijfsvergunning De rechtbank overweegt dat voor het verkrijgen van een onafhankelijke verblijfsvergunning, zoals eiser die heeft aangevraagd, de voorwaarde bestaat dat het inburgeringsexamen moet zijn behaald tenzij eiser op 1 januari 2010 reeds driejaar houder is van een verblijfsvergunning. Deze eis voor het verkrijgen van een verblijfsvergunning onder de beperking 'voortgezet verblijf is niet, zoals eiser stelt, neergelegd in beleid, maar in het Besluit inburgering. Artikel 9.2 van het Besluit inburgering is een overgangsbepaling, ter nadere invulling van de overgangsbepalingen uit de Wet inburgering (Wi). Bij het tot stand brengen van algemeen verbindende voorschriften is het in beginsel aan de materiële

6 zaaknummer: AWB 10/29413 blad 3 wetgever voorbehouden om alle betrokken belangen af te wegen. De rechter moet het resultaat daarvan in beginsel respecteren. Naar het oordeel van de rechtbank is de regelgever met dit artikel uit het Besluit inburgering binnen de geboden ruimte tot het stellen van nadere regels met betrekking tot de overgangsbepalingen gebleven die hem is gegeven op grond van het vierde lid van artikel 64 van de Wi. De rechtbank ziet in hetgeen eiser naar voren heeft gebracht dan ook geen aanleiding de bestreden bepaling uit het Besluit inburgering onverbindend te verklaren. Hieruit volgt dat eiser, om in aanmerking te komen voor een verblijfsvergunning regulier onder de beperking voortgezet verblijf, dient te voldoen aan de voorwaarde dat hij het inburgeringsexamen moet hebben behaald, tenzij uit de wet voortvloeit dat eiser van dit vereiste wordt vrijgesteld Niet in geschil is dat eiser niet behoort tot een groep vreemdelingen die het inburgeringsexamen op grond van het tweede lid van artikel 3.80a van het Vb niet hoeft te halen. Voor zover eiser met zijn betoog dat er bij de invoering van de Wet inburgering sprake was van omvangrijke praktische problemen een beroep heeft willen doen op de hardheidsclausule van artikel 3.80a, vierde lid, van het Vb overweegt de rechtbank het volgende. Onder verwijzing naar de Memorie van Toelichting bij de Wet inburgering stelt de rechtbank vast dat de wetgever bij de invoering van de Wet inburgering de eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige voorop heeft gesteld. Het is derhalve de verantwoordelijkheid van eiser om tijdig het inburgeringsexamen te behalen. Eiser heeft niet aangetoond dat hij hinder heeft ondervonden van de gestelde problemen bij de invoering van de Wet inburgering, waardoor het voor hem niet mogelijk zou zijn geweest om tijdig het inburgeringsexamen te behalen. De rechtbank is derhalve van oordeel dat verweerder in hetgeen door eiser is aangevoerd geen aanleiding hoefde te zien gebruik te maken van de bevoegdheid het eerste lid van artikel 3.80a van het Vb buiten toepassing te laten Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat verweerder terecht heeft besloten dat eiser ingevolge genoemde regelgeving niet in aanmerking komt voor de gevraagde verblijfsvergunning Ook wat verder is aangevoerd, leidt niet tot het oordeel dat het bestreden besluit onrechtmatig is. Het beroep is ongegrond Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

7 zaaknummer: AWB 10/29413 blad 4 Beslissing De rechtbank: verklaart het beroep ongegrond. Aldus vastgesteld door mr. J. Schukking, als rechter, \r\ ui het openbaar uitgesproken op 16 februari De griffier: afschrift verzonden op: 1 8 FFR.?ni1 Rechtsmiddel Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen vier weken na verzending van deze uitspraak hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, onder vermelding van "Hoger beroep vreemdelingenzaken", Postbus 16113,2500 BC Den Haag. Het beroepschrift dient één of meer grieven te bevatten. Artikel 6:6 van de Algemene wet bestuursrecht is niet van toepassing. De uitspraak van de rechtbank is bindend tussen partijen. Die binding heeft ook betekenis bij een eventueel vervolg van deze procedure, bijvoorbeeld indien het beroep gegrond wordt verklaard en verweerder een nieuw besluit moet nemen. Als een partij niet met hoger beroep opkomt tegen een oordeel van de rechtbank waarbij uitdrukkelijk en zonder voorbehoud een standpunt van die partij is verworpen, staat de bestuursrechter die partij in beginsel niet toe dat standpunt in een latere fase van de procedure opnieuw in te nemen.. n De Griffier

8 DVOCATENKANTOOR ~y Advocatenkantoor Sett Gele Irislaan PA Vleuten (gem. Utrecht) T: F: Mr. K.L. Sett M: & Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State Hoger beroep vreemdelingenzaken Postbus BC's-Gravenhage Mr. UK. Tsui M: E: w* 16 maart 2011 Inzake:, H2 ca Staat per fax alsmede per post Geeft eerbiedig te kennen:, geboren op en van Chinese nationaliteit, terzake dezer domicilie kiezende te (3451 PA) Vleuten aan de Gele Irislaan 33, ten kantore van de advocaat mr. K.L. Sett die door hem ten deze tot gemachtigde is gesteld en als zodanig dit hoger beroepschrift ondertekent; dat hij tijdig in hoger beroep komt van de uitspraak van de Rechtbank 's-gravenhage nevenzittingsplaats Utrecht van 16 februari 2011 (verzonden op 18 februari 2011). Een kopie van deze uitspraak gaat hierbij; dat de zaak betreft de ongegrondverklaring van het beroep tegen (de ongegrondverklaring van het bezwaar tegen) de weigering door de Minister van Justitie thans de Minister voor Immigratie en Asiel aan appellant een verblijfsvergunning onder de beperking "voortgezet verblijf' te verlenen; dat ondergetekende verklaart tot het instellen van dit beroep bepaaldelijk te zijn gevolmachtigd door appellant voornoemd; dat de enige grief thans volgt: Grief Appellant heeft op 28 december 2009 een aanvraag tot wijziging van de beperking van zijn verblijfsvergunning in voortgezet verblijf ingediend, welke aanvraag door verweerder is afgewezen daar appellant niet het inburgeringexamen heeft behaald. Het nieuwe inburgeringstelsel is op 1 januari 2007 in werking getreden. Ingevolge de memorie van antwoord met betrekking tot de wijziging van de wet inburgering waren er sprake geweest van omvangrijke praktische problemen bij de invoering van de wet inburgering. De redenen lagen onder andere in de volgende aspecten: ledere aansprakelijkheid is beperki lot het bedrag dat door de beroepsaansprakelijkheidsverzekering wordt uitbetaald. Any liability is limited to the amount which is paid out under the firm s professional liability policy.

9 WÊènfimm *de inwerkingtreding van de wet inburgering betekende een volledige stelselwijziging; *de invoering van het nieuwe inburgeringstelsel vergde aanpassing van de gemeentelijke uitvoeringsprocessen en stroomlijning van de samenwerking binnen de gemeentelijke uitvoeringsorganisatie; *bij de uitvoering van het inburgeringstelsel is gebleken dat gemeenten problemen hadden met de selectie wie wel en wie niet voor een inburgeringaanbod in aanmerking kwam. Pas met de wetswijziging wordt de wet aanzienlijk vereenvoudigd en kunnen alle inburgeringspichtigen met terugwerkende kracht tot en met 1 november 2007 in aanmerking komen voor een inburgeringaanbod. Pas vanaf 1 november 2007 kunnen gemeenten aan elke inburgeringspichtige een inburgeringvoorziening aanbieden binnen de beschikbare budgettaire kaders. Verweerder heeft nimmer weersproken dat bij de invoering van de Wet inburgering omvangrijke praktische problemen zijn geweest. Verder blijkt dat ingevolge het tweede deeladvies van de Commissie Franssen het voor inburgeringoplichtingen haalbaar is om binnen driejaar na het ontstaan van de inburgeringplicht voor het inburgeringexamen te slagen. Gelet op het voorgaande meent appellant dat de rechtbank in rechtsoverweging 2.11 ten onrechte heeft overwogen dat het appellant is die moet aantonen dat hij hinder heeft ondervonden van de gestelde problemen bij de invoering van de wet inburgering, waardoor het voor hem niet mopgelijk zou zijn geweest om tijdig het inburgeringexamen te behalen. Immers is in zijn algemeenheid sprake geweest van omvangrijke praktische problemen bij de invoering van de wet inburgering. Alsdan is het onredelijk om van elke individuele vreemdeling te gaan verlangen om aan te tonen dat in zijn/haar geval sprake is van hinder. In dit verband dient de rechtbank ook nader in te gaan op de schending van de hoorplicht van verweerder, wat de rechtbank ten onrechte niet heeft gedaan. Mitsdien: het de Afdeling Bestuursrechtspraak moge behagen de uitspraak waarvan hoger beroep te vernietigen; met veroordeling van verweerder (ex artikel 8:75 Awb) in de kosten die appellant in verband met de behandeling van de onderhavige procedure redelijkerwijs heeft moeten maken. Advocaat-gemachtigde