vanstate /1/V2. Datum uitspraak: 5 oktober 2011 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V2. Datum uitspraak: 5 oktober 2011 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) op het hoger beroep van: in zijn hoedanigheid als wettelijk vertegenwoordiger van (hierna: de vreemdeling), appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Maastricht, van 13 december 2010 in zaak nr. 10/8460 in het geding tussen: de vreemdeling en de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1/V2 2 5 oktober Procesverloop Bij besluit van 22 januari 2010 heeft de staatssecretaris van Justitie een aanvraag van, in zijn hoedanigheid van wettelijk vertegenwoordiger van de vreemdeling, om verlenging van de geldigheidsduur van een aan hem verleende verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd, afgewezen. Bij besluit van 1 maart 2010 heeft de minister van Justitie het daartegen ten behoeve van de vreemdeling gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 13 december 2010, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen ten behoeve van de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak is ten behoeve van de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 7 januari 2011, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De minister voor Immigratie en Asiel heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. De vreemdeling klaagt in de eerste grief dat onduidelijk is of de uitspraak van 13 december 2010 betrekking heeft op het door hem ingediende beroep, aangezien in de uitspraak als eiser staat vermeld, terwijl hij enkel de naam voert Ingevolge artikel 8:77, eerste lid, van de Awb vermeldt de schriftelijke uitspraak : a. de namen van partijen en van hun vertegenwoordigers of gemachtigden, b. de gronden van de beslissing, c. de beslissing, d. de naam van de rechter of de namen van de rechters die de zaak heeft onderscheidenlijk hebben behandeld, e. de dag waarop de beslissing is uitgesproken, en f. door wie, binnen welke termijn en bij welke administratieve rechter welk rechtsmiddel kan worden aangewend In zijn geboorteakte, die deel uitmaakt van het dossier, staat de vreemdeling slechts met de naam vermeld. In het beroepschrift dat is ingediend tegen het besluit van 1 maart 2010 staat ook enkel deze naam vermeld. In de aanhef van de uitspraak van 13 december 2010 staat de vreemdeling aangeduid als, De klacht van de vreemdeling is in zoverre terecht voorgedragen, maar behoeft niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak te leiden, aangezien uit de overige gegevens vermeld in de aanhef en de overwegingen voldoende duidelijk is dat met de vreemdeling is bedoeld en de uitspraak is gedaan op het

3 /1/V2 3 5 oktober 2011 door de vreemdeling ingestelde beroep. Zo is het procedurenummer vermeld in de aanhef al eerder voor de vreemdeling kenbaar toegekend aan zijn beroep en is ook het door de vreemdeling opgegeven V-nummer in de aanhef opgenomen. Bovendien heeft de rechtbank in de motivering van de uitspraak overwogen dat de eiser de zoon is van en bestaat de verschrijving door de rechtbank louter hieruit dat hij de twee namen van de vader aan de naam van de zoon heeft toegevoegd. Ook uit de overige overwegingen blijkt onomstotelijk dat de uitspraak ziet op het door de vreemdeling onder de naam ingestelde beroep. De grief faalt Hetgeen voor het overige in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede ltd, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

4 /1/V2 4 5 oktober Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. B. van Wagtendonk, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. I.W.M.J. Bossmann, ambtenaar van staat. w.g. Van Wagtendonk lid van de enkelvoudige kamer w.g. Bossmann ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 5 oktober Verzonden: 5 oktober 2011 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

5 uitspraak A- RECHTBANK 's-gravenhage, zittinghoudend te MAASTRICHT Sector Bestuursrecht Enkelvoudige kamer Procedurenummer: AWB 10/8460 Uitspraak in het geding tussen en ïiser, de Minister van Justitie, thans: de Minister voor Immigratie en Asiel, verweerder. Datum bestreden besluit: 1 maart 2010 Kenmerk: V-nummer: 1. Procesverloop Bij het in de aanhef van deze uitspraak genoemde besluit heeft verweerder het namens eiser ingediende bezwaarschrift tegen zijn besluit van 22 januari 2010 ongegrond verklaard. Bij laatstgenoemd besluit heeft verweerder afwijzend beslist op de aanvraag van (de wettelijk vertegenwoordiger van) eiser om verlenging van de geldigheidsduur van de hem eerder verleende verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd, als bedoeld in artikel 14 van de Vreefflëetingcnwet 2000 (hienia: Vw 2000), met als doel 'gezinshereniging bij Samir Kader Amin'. Eiser heeft beroep doen instellen tegen het besluit van 1 maart De gronden waarop het beroep berust zijn ingediend bij brief van 5 maart Verweerder heeft de stukken die op de zaak betrekking hebben aan de rechtbank gezonden en heeft tevens een verweerschrift ingediend. Het beroep is, gevoegd met de zaken geregistreerd onder de nummers AWB 10/4419 en AWB 10/10926, behandeld ter zitting van 22 september 2010, alwaar eiser, samen met zijn ouders, in persoon is verschenen, bijgestaan door P.A.E. Engelen, advocaat te Kerkrade. Verweerder heeft zich ter zitting laten vertegenwoordigen door M.MJ. Pieters, werkzaam bij verweerders ministerie. Na de zitting zijn de gevoegde zaken gesplitst; in elke zaak wordt separaat uitspraak gedaan.

6 AWB 10/8460 pagina 2 2. Overwegingen Eiser is geboren op i Hij is zoon van [vader) en (moeder). Eisers vader is in het bezit gesteld van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd, als bedoeld in artikel 28 van de Vw 2000, geldig van 28 januari 2005 tot 28 januari Eisers moeder is niet in het bezit vaneen verblijfsvergunning. Bij besluit van 29 januari 2009 is eiser in het bezit gesteld van de in rubriek 1 genoemde verblijfsvergunning regulier; deze vergunning is geldig van 27 november 2008 tot 28 januari Eiser heeft op 25 september 2009 een aanvraag ingediend om verlenging van de verblijfsvergunning. Bij besluit van 22 januari 2010 is de aanvraag afgewezen. Hiertegen heeft eiser bezwaar gemaakt. Bij het thans bestreden besluit is de afwijzing gehandhaafd. In het bestreden besluit heeft verweerder zich op het standpunt gesteld dat geen sprake meer is van een afhankelijk verblijfsrecht nu bij besluit van 11 januari 2010 de verblijfsvergunning van eisers vader is ingetrokken en er thans geen sprake is van een andere verblijfsgrond voor verblijfsverlening. Eiser kan zich niet verenigen met dit besluit en heeft hiertegen in beroep aangevoerd dat het besluit tot intrekking van de verblijfsvergunning asiel van eisers vader weliswaar is ingetrokken, maar nog niet onherroepelijk is. Eisers vader geniet rechtmatig verblijf in afwachting van het oordeel van de rechtbank. Eiser ziet niet in waarom de onderhavige besluitvorming niet kon worden afgewacht tot het moment dat op vaders beroep is beslist. Van eiser mag niet worden verlangd dat hij zonder zijn vader Nederland verlaat. Voorts overtuigen verweerders argumenten met betrekking tot het niet in geding zijn van artikel 8 van het Europese Verdrag voor de rechten van de mens en fundamentele vrijheden (EVRM) niet. Nu eisers vader en moeder niet dezelfde nationaliteit bezitten is niet gewaarborgd dat zij het gezinsleven in één land kunnen voortzetten. Verweerder gebruikt oneigenlijke argumenten om tot de conclusie te komen dat geen sprake is van een positieve verplichting voortvloeiende uit artikel 8 van het EVRM. De rechtbank overweegt als volgt. Bij uitspraak van deze rechtbank en nevenzittingsplaats van heden (in de zaak met nummer AWB 10/4419) is het beroep van de vader van eiser tegen de intrekking van diens verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd, als bedoeld in artikel 28 van de Vw 2000, ongegrond verklaard. Hieruit volgt dat eisers vader niet (meer) in het bezit is van een verblijfsvergunning en geen rechtmatig verblijf-meer heeft, hetgeen met zich brengt dat verweerder reeds hierom de aanvraag van eiser om verlenging van de geldigheidsduur van de hem eerder verleende, van het verblijfsrecht van zijn vader afgeleide verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd terecht heeft afgewezen. Voor zover eiser zich heeft beroepen op de omstandigheid dat zijn vader niet kan worden verwijderd naar het land van herkomst van zijn moeder en zijn moeder niet kan worden verwijderd naar het land van herkomst van zijn vader, zodat het gezin bij verwijdering dreigt te worden gescheiden, hetgeen in strijd is met artikel 8 van het EVRM, overweegt de rechtbank, onder verwijzing naar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 15 september 2005 (JV 2005/411), dat de wijze waarop de feitelijke uitzetting plaatsvindt thans niet ter toetsing voorligt. De eventuele schending van artikel 8 van het EVRM bij uitzetting heeft verweerder niet mee behoeven te wegen in onderstaande

7 AWB 10/8460 pagina 3 procedure, zodat, naar het oordeel van de rechtbank, deze beroepsgrond reeds hierom niet kan slagen. Uit het vorenstaande volgt dat het beroep ongegrond is te achten. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. 3. Beslissing De rechtbank: verklaart het beroep ongegrond. Deze uitspraak is gedaan door R.M.M. Kleijkers, rechter, in tegenwoordigheid van A.J.H. Bosgoed, griffier, en in het openbaar uitgesproken op 13 december w.g. A. Bosgoed w.g. R. Kleijkers Voor eensluidend afschrift; de griffier: Verzonden: 1 3 DEC 2010 p ar tjflft-fajrinën iégènlîeïeuitspraajcjïoger beroep instellen bij de Afdaling bestuursrechtspraak van de Raad van State, Hoger beroep vreemdelingenzaken, PosflxtsHél 13, 1500 BC 's-gravenhage. De termijn voor het instellen van het hoger beroep bedraaglyier\wekenjna de datum van verzending van deze uitspraak. Ingevolge artikel 85 van de Vw 2000 dien\heyb^foepschrift een of meer grieven tegen de uitspraak te bevatten. Artikel 6:6 van deawb is niet van toepassing, indien niet is voldaan aan de vereisten genoemd in artikel 6:5, eerste lid, onder c en d, van de Awb of aan artikel 85, eerste of tweede lid, van de Vw Indien hoger beroep is ingesteld kan ingevolge het bepaalde in artikel 88 van de Vw 2000juncto artikel 8:81 van de Awb de Voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

8 Mn. E. ENGELEN ADVOCAAT tt PROCUREUR HAANRADERWEC 47 KERKRADE Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State Afdeling Vreemdelingenzaken Postbus EA 'S-GRAVENHAGE POSTBUS AC KERKRADE T + 31 (0) F + 31 (0) M info@engelenadvocaten.nl W Kerkrade Betreft Onze referentie Uw referentie 6 januari 2011 / hoger beroep RAAD VAN STATE ÈW INGEKOMEN»: h 7 JAN 2011 Edelgrootachtbaar college, o^t. BEHANDELD: PD: fl txofefcft Hierbij doe ik u in tweevoud toekomen het hoger beroepschrift namens opgemelde cliënt met het eerbiedige verzoek dit in behandeling te nemen. Hoogachtend, uw dw.. mr P.A.E. Engelen

9 toevoeging afgegeven onder nummer 1FI2466 onze referentie: jr RAAD VAN STATE ZAAKNR INGEKOMEN tl JAN 2011 MP. E. ENGELEN ADVOCAAT & PROCUREUR Hoger beroepschrift Afdeling beskffii&si&ëfc De Raad van State Afdeling Vreemdelingenzaken Postbus EA 's Gravenhage Edelgrooiachtbaar College, Namens geboren op, van onbekende nationaliteit, thans verblijvende te, te dezer zake domicilie kiezende te Kerkrade ten kantore van hun gemachtigde mr P.A.E. Engelen, advocaat en procureur, aan de Haanraderweg 47 (postadres: Postbus 126, 6460 AC Kerkrade) die bepaaldelijk gevolmachtigd is tot het indienen van dit hoger beroepschrift, wordt hierbij hoger beroep aangetekend tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, zitting houdende te Maastricht, sector bestuursrecht, enkelvoudige kamer voor vreemdelingenzaken, d.d. 13 december 2010 (Awb 10/8460); Een afschrift van deze uitspraak voeg ik bij (prod. A); De uitspraak werd bekend gemaakt op 13 december 2010; Appellant kan zich met deze uitspraak niet verenigen en stelt h[ejtoijjijdig_ hiërtegêfhogetberoep in; Appellant heeft drietal grieven die elk op zich en/of in onderlinge samenhang dienen te leiden tot gegrond verklaring van het hoger beroep; De grieven van appellant stellen vragen aan de orde die in het belang zijn van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling en de rechtsbescherming. Van een verkorte afdoening kan dan ook geen sprake zijn; Grief 1 Appellant meent dat de rechtbank niet uitgaat van zijn juiste personalia. De rechtbank overweegt dat de uitspraak betrekking heeft op het geding tussen (eiser) en de Minister van Justitie (verweerder). In het formele beroepschrift vermeldde appellant als zijn personalia: naam: voornaam : - (prod. B).

10 Uit de geboorteakte van appellant blijkt dat hij slechts één naam heeft welke hij gebruikte in zijn (formele) beroepschrift. Ook verweerder gebruikt als naam van appellant enkel. Het moet er dus voor gehouden worden dat de rechtbank eiser ten onrechte voorzag van een namenreeks bestaande uit drie namen. Niet duidelijk is derhalve of de uitspraak op appellant ziet. Grief 2 De rechtbank overweegt dat de vraag of er sprake zal zijn van schending van artikel 8 EVRM, eerst dan aan de orde komt als er sprake is van feitelijke uitzetting (ro. laatste tekstblok pagina 2). Met verwijzing naar Afdelingsjurisprudentie komt de rechtbank tot de overweging dat de wijze waarop de feitelijke uitzetting plaats gaat vinden niet ter toetsing voorligt in het onderhavige beroep. Eiser deed niet enkel een beroep op artikel 8 EVRM waar het het verbod op inmenging in het gezinsleven betreft, maar wees ook op de positieve verplichting die uit genoemd verdragsartikel voorvloeit voor verweerder. inbreuk op het gezinsleven Ontneming van een eerder verleende verblijfsvergunning waardoor inbreuk ontstaat op het familie- en gezinsleven, is niet te rechtvaardigen en daardoor een ongeoorloofde inbreuk op het door artikel 8 EVRM beschermde recht. In casu was sprake van ontneming van een eerder verleende verblijfsvergunning regulier met als doel verblijf bij ouder (vader). De enkele JatrBlddngjtfCüxdeze-verblijfsver^n^ in het gezinsleven van appellant, zonder dat daarvoor een rechtvaardigingsgrond bestaat, althans zonder dat verweerder de naar zijn oordeel toepasselijke rechtvaardigingsgrond noemt. Met andere woorden ten onrechte gaat de rechtbank er van uit dat van inmenging in het gezinsleven eerst sprake is als verwijdering uit Nederland dreigt. Grief 3. positieve verplichting voortvloeiend uit artikel 8 EVRM Verweerder gebruikt oneigenlijke argumenten om tot de conclusie te komen dat geen sprake is van een positieve verplichting voortvloeiend uit artikel 8 EVRM (einde citaat pagina 2, 4 e tekstlokj, zo constateert de rechtbank dat appellant in beroep aanvoerde. Deze beroepsgrond wordt echter in het geheel niet beoordeeld door de rechtbank.

11 MP- E. ENGELEN AOVOCAAT & PROCUREUR De rechtbank is echter gehouden om alle beroepsgronden te beoordelen. De aangevallen uitspraak is hierin onvolledig. 3. Conclusie Appellant concludeert tot gegrond verklaring van het hoger beroep, primair met het verzoek aan uw Afdeling te doen wat de rechtbank had behoren te doen met gegrond verklaring van het beroep, subsidiair wordt verzocht het hoger beroep gegrond te willen verklaren en de procedure terug te verwijzen naar de rechtbank te 's-gravenhage, zittinghoudende te Maastricht. Kerkrade, 6 januari 201 Hetwelk doende enz. namens Aran bepaaldelijk gevolmachtigde mr P.A.E. Engelen