AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /IA/3. Datum uitspraak: 30 januari 2012 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle, van 4 januari 2012 in zaak nr. 11/40716 in het geding tussen: de vreemdeling en de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1/V januari Procesverloop Bij besluit van 15 december 2011 is de vreemdeling in vreemdelingenbewaring gesteld. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 4 januari 201 2, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 11 januari 2012, hoger beroep ingesteld. Tevens heeft hij daarbij de Afdeling verzocht hem schadevergoeding toe te kennen. Deze brief is aangehecht. De minister (thans: de minister voor Immigratie, Integratie en Asiel) heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Het verzoek om schadevergoeding dient reeds hierom te worden afgewezen Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V januari Beslissing. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: I. bevestigt de aangevallen uitspraak; II. wijst het verzoek om schadevergoeding af. Aldus vastgesteld door mr. A.W.M. Bijloos, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. B. van Dokkum, ambtenaar van staat. w.g. Bijloos lid van de enkelvoudige kamer w.g. Van Dokkum ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 30 januari Verzonden: 30 januari 2012 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 Uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage nevenzittingsplaats Zwolle Sector Bestuursrecht, Enkelvoudige Kamer voor Vreemdelingenzaken Registratienummer: Awb 11/40716 Uitspraak op het beroep tegen de bewaring op grond van artikel 59 Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) in het geding tussen: geboren op, van Afghaanse nationaliteit, V-nummer, thans verblijvende in het detentiecentrum Rotterdam, raadsman mr. R. Bosma, eiser; en de minister voor Immigratie, Integratie en Asiel, voorheen: de minister voor Immigratie en Asiel, vertegenwoordigd door mr. A.R. de Vos, ambtenaar bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), verweerder. 1. Procesverloop Op 15 december 2011 is eiser, die geen rechtmatig verblijf in Nederland heeft, met het oog op de uitzetting in bewaring gesteld omdat het belang van de openbare orde de inbewaringstelling vordert (artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, Vw 2Q00). Op 19 december 2011 heeft eiser tegen.de maatregel van bewaring beroep ingesteld. Het beroep strekt tevens tot een verzoek om toekenning van schadevergoeding. Het beroep is behandeld ter zitting van 28 december Eiser is verschenen, bijgestaan door mr. T. Volckman. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen. 2. Overwegingen 2.1 Namens eiser is aangevoerd dat de maatregel van bewaring onrechtmatig is, nu daaraan niet ten grondslag had mogen worden gelegd dat hij zich aan zijn uitzetting zou onttrekken. De omstandigheid dat hij in een vrijheidsbeperkende locatie (VBL) verbleef was immers juist een indicatie dat hij zich niet zou onttrekken, anders zou hij daar niet geplaatst zijn. Subsidiair is aangevoerd dat, bij een afweging van alle belangen, met een lichter middel

5 Awb 11/40716 blad 2/2 had moeten worden volstaan. De rechtbank volgt eiser niet in zijn betoog en overweegt daartoe als volgt. Uit het procesverbaal van staandehouding, overbrenging en ophouding van 15 december 2011 blijkt dat eiser in meerdere vertrekgesprekken in de VBL heeft aangegeven dat hij niet wilde meewerken aan zijn terugkeer naar Afghanistan. Dit blijkt ook uit het bij de stukken gevoegde verslag van het vertrekgesprek van 17 november Naar het oordeel van de rechtbank volgt hieruit dat er wel degelijk een risico bestond dat eiser zich aan zijn uitzetting zou onttrekken, voor welk risico de VBL een onvoldoende gewaarborgd regime vormde. De rechtbank is dan ook van oordeel dat verweerder terecht aanleiding heeft gezien om het zwaardere middel van bewaring toe te passen. 2.2 Overigens overweegt de rechtbank dat, voor zover de gemachtigde ter zitting heeft beoogd te stellen dat een redelijk vooruitzicht op verwijdering ontbreekt, de rechtbank hem daarin niet volgt. Verweerder heeft met het schrijven van 27 december 2011 en de daarop ter zitting gegeven toelichting voldoende onderbouwd dat er geen belemmeringen zijn om eiser op basis van een EU-staat uit te zetten. Daar komt bij dat er op 23 december 2011 voor eiser een vlucht is aangevraagd naar Afghanistan. 2.3 Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond. Daarom kan geen schadevergoeding worden toegekend. 3. Beslissing De rechtbank verklaart het beroep ongegrond; wijst het verzoek om schadevergoeding af. Deze uitspraak is gedaan door mr. H.R. Schimmel, rechter, en doorhem en mr. M.D. Moeke als griffier ondertekend. Uitgesproken in het openbaar op - 4 JAN 20tZ Afschrift verzonden op: Rechtsmiddel Partijen kunnen tegen deze uitspraak binnen een week na verzending daarvan hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, onder vermelding van "Hoger beroep vreemdelingenzaken", postbus 16113, 2500 BC 's-cravenhage, Artikel 85 }'w 2000 bepaalt dat het beroepschrift een of meer grieven tegen de uitspraak bevat. Artikel 6:6 Algemene wet bestuursrecht (herstel verzuim) is niet van toepassing.

6 11/01/ ; WOLFF&VOLCKMANN ADV PAG. 01/05 WOLFF & VOLCKMANN A D V O C A J ' K N Wolff & Volckmann Advocaten Mr. S.M. Wolff PER FAX: Afdeling Rechtspraak Raad van State Postbus EA 's-gravenhage RAAD VAN STATE ZAAKNR. AAN: INGEKOMEN 1 1 JAN 2012 M BEHANDELD DD: PAR: Mr. T. Volckmann Bezoekadres Nieuwstraat TL, Zwolle- Postbus BN Zwolle Datum: 11 januari 2012 Inzake: Ons kenmerk: Vb INDnr: Tel Fax HOGER BEROEPSCHRIFT Geeft eerbiedig te kennen:, geboren, van de Afghaanse nationaliteit, thans verblijvende in het detentiecentrum te Rotterdam, hierna te noemen appellant, te dezer zake wocraplaatskiezen.de te (8011 TL) Zwolle aan de Nicuwstraat ten kantore van de advocaat mr. T. Volckmann, die door appellant bepaaldelijk wordt gevolmachtigd tot het indienen van dit hoger beroepschrift, het navolgende: 1 De rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle, heeft bij uitspraak van 4 januari 2012 (JProd.l) het beroep ingesteld tegen de maatregel van bewaring, d.d. 19 december 2011, ongegrond verklaard, Appellant kan zich hiermee niet verenigen en stelt hoger beroep in op de navolgende gronden: Grief De rechtbank heeft onder meer het navolgende overwogen (blz.2): Dardangeldrakenlng ledere aansprakelijkheid 's beperkt tot het badrag dal In het desbetreffende geval door onze bsroepsaansprakolijkhejdsvefzekerlng zal woeden uitgekeerd. St, Befiee< Derdangsldon rek.nr

7 11/81/201*2 18: WQLFF&VOLCKMANN ADV PAG. 02/05 WOLFF & YOLCKMANN A O V O C A 'I' i N (...) Uil het procesverbaal van staandehouding, overbrenging en ophouding voit 15 december 2011 blijkt dat eiser in meerdere vertrekgesprekken in de VBL heeft aangegeven dat hij niet wilde meewerken aan zijn terugkeer naar Afghanistan. Dit blijkt ook uil het bij de stukken gevoegde verslag van het vertrekgesprek van 17 november Naar het oordeel van de rechtbank volgt hieruit dat er wel degelijk een risico bestond dal eiser zich aan zijn uitzetting zou onttrekken, voor welke risico de VBL een onvoldoende gewaarborgd regime vormde. De rechtbank is dan ook van oordeel dat verweerder terecht aanleiding heejï gezien in het zwaardere middel van bewaring toe te passen. Appellant stelt dat de rechtbank voorbij is gegaan aan het volgende. Bij brief van 14 april 2009 hebben de toenmalige minister en staatssecretaris van justitie de Tweede Kamer geïnformeerd omtrent de effectiviteit van het terugkeerbeleid (Tweede Kamer, vergaderjaar ,19 637, nr. 1263). Met betrekking tot vreemdelingen die een herhaalde aanvraag indienen, zoals appelant, wordt in deze brief het volgende opgemerkt (blz,17,punt 15): Ten aanzien van vreemdelingen van wie de tweede of volgende asielaanvraag met toepassing van artikel 4:6 Awb in de AC-procedure is afgewezen omdat geen nieuwe feiten en omstandigheden naar voren zijn gebracht, wordt zo spoedig mogelijk na bekendmaking van de afwijzende beschikking beoordeeld of bewaring op grond van artikel 59 Vw 2000 kan worden toegepast. Indien de hier bedoelde vreemdeling zich eerder gedurende enige tijd heeft ontrokken aan toezicht, weegt het belang van de openbare orde in beginsel zwaarder dan het individuele belang van de vreemdeling. Nu appellant na zyn herhaalde aanvraag in de vrijheidsbeperkende locatie (VBL) is geplaatst en niet na beëindiging van de procedure aansluitend in bewaring is gesteld, dient te worden geconcludeerd dat, nu kennelijk niet is aangenomen dat hij zich aan toezicht heeft onttrokken, het individuele belang van appellant zwaarder woog. Appellant is van mening dat er nog steeds geen aanwijzingen zijn dat hij zich zal onttrekken aan toezicht. Appellant stelt dat het niet vrijwillig willen terugkeren feitelijk niet verschilt van het indienen van een HASA. Hieruit kunnen geen aanwijzingen worden gedestilleerd die duiden op een oiiderduikrisico. Derhalve dienden er bijkomende omstandigheden'door de minister voor Immigratie en Asiel te worden gesteld, welke het risico op onttrekking aan toezicht zouden hebben geconcretiseerd. Nu zulke feiten en/of omstandigheden door de minister niet zijn gesteld, is de uitspraak onvoldoende gemotiveerd. Redenen waarom Uw Afdeling wordt verzocht: I het hoger beroep gegrond te verklaren;

8 11/01/201T2 18: WOLFFÄVOLCKMANN ADV PAG. 03/05 WOLFF at VOLCKMANN A O V O C À T P. N II de uitspraak van de rechtbank VGravenhage, nevenzittingplaate Zwolle van 4 januari 2012, onder AWBnr. 11/40716, te vernietigen; lil het bij de rechtbank ingestelde beroep gegrond te verklaren en de bewaring op te heffen; IV het verzoek opf schadevergoeding toe te kennen. Gemachtigde /