Uitgangspuntennotitie artikel Mediawet

Transcriptie

1 Uitgangspuntennotitie artikel Mediawet Tot stand gebracht i.s.m. Interprovinciaal Overleg en Stichting Regionale Omroep Overleg en Samenwerking Juli 2009 IIIII Commissariaat voor de Media Interprovinciaal Overleg Stichting Regionale Omroep Overleg en Samenwerking

2 1. Algemeen De Uitgangspuntennotie artikel Mediawet vervangt de vorige versie van de Uitgangspuntennotie artikel 107 Mediawet van oktober Deze Uitgangspuntennotitie artikel Mediawet is vanaf juli 2009 van kracht. 2. Zorgplicht Gedeputeerde Staten (hierna: het provinciebestuur) dragen, volgens artikel van de Mediawet 2008, zorg voor de bekostiging van ten minste één regionale publieke mediainstelling in de provincie, zodanig dat een kwalitatief hoogwaardig media-aanbod mogelijk is en continuïteit van de bekostiging is gewaarborgd. De wetgever schrijft daarbij voor dat regionale radio, televisie, teletekst en internet op hetzelfde kwalitatieve en kwantitatieve niveau van 2004 moeten kunnen blijven. Het Commissariaat voor de Media (hierna: het Commissariaat) kan, in overeenstemming met artikel 2.62 van de Mediawet 2008, alleen zendtijd aan een regionale publieke media-instelling toewijzen indien het provinciebestuur heeft verklaard zorg te dragen voor het bekostigen van het functioneren van die instelling. Het Commissariaat is op grond van artikel 7.11 van de Mediawet 2008 belast met de bestuursrechtelijke handhaving van het bepaalde in artikel van de Mediawet Hierdoor valt de zorg door het provinciebestuur voor de bekostiging van de regionale publieke media-instelling (hierna: de zorgplicht) onder de toezichthoudende bevoegdheid van het Commissariaat. Het Commissariaat monitort de uitvoering van de zorgplicht onder meer door bij het provinciebestuur en de regionale publieke media-instelling de nodige informatie op te vragen (artikelen 5:16, 5:17 en 5:20 AwB). In het Handboek financiële verantwoording regionale publieke media-instelling (hierna: Financieel Handboek) is opgenomen om welke financiële documenten het gaat. Het Commissariaat kan echter ook tussentijds op grond van de Algemene wet bestuursrecht aanvullende documenten opvragen. Het Commissariaat heeft niet de bevoegdheid om aan een provinciebestuur sancties op te leggen. In dit verband merkt de regering op dat het in de staatsrechtelijke en bestuurlijke context waarin de medebewindstaak geplaatst moet worden niet past dat het Commissariaat zelfstandig sancties zou kunnen opleggen aan een provinciebestuur 1. Het Commissariaat kan zich indien nodig wel wenden tot de Minister van Binnenlandse Zaken met het verzoek de provincie in kwestie een aanwijzing te geven op grond van de artikelen 197 en 198 van de Provinciewet. Uitgaven die voortvloeien uit medebewindstaken zijn op grond van artikel 197 sub c van de Provinciewet verplichte uitgaven en de Minister van Binnenlandse Zaken kan op grond van artikel 198 van de Provinciewet dergelijke verplichte uitgaven op de provinciale begroting stellen indien Provinciale Staten weigeren dit te doen. 3. Toezicht Commissariaat Het reguliere toezicht op de naleving door de regionale publieke media-instelling van de Mediawet 2008, het Mediabesluit 2008 en de Mediaregeling 2008 is voorbehouden aan het Commissariaat. Dat toezicht betreft de financiële verantwoording, het media-aanbod en het onafhankelijk en democratisch functioneren van de regionale publieke media-instelling. 1 Tweede kamer, vergaderjaar , , nr. 3 1

3 3.1 Financieel toezicht Commissariaat versus financiële controle provincie Op het gebied van het financiële toezicht op de regionale publieke media-instelling heeft zowel de provincie als het Commissariaat een taak. Om tot een betere afstemming van de financiële controle te komen en tot een meer uniforme verslaggeving die aan alle wet- en regelgeving voldoet, hebben het Commissariaat, het IPO en ROOS een Financieel handboek ontwikkeld, dat in het kader van de financiële verantwoording, als richtlijn dient voor de regionale publieke media-instelling en het provinciebestuur. Het Financieel handboek wordt opgenomen in de subsidiebeschikking van de provincie aan de regionale publieke media-instelling. Indien de Algemene Subsidieverordening (ASV) van de provincie deze mogelijkheid niet biedt, zal de ASV daartoe aangepast moeten worden. Het Commissariaat ziet er, conform artikel 2.135, lid 1, van de Mediawet 2008, op toe dat alle inkomsten voor de uitvoering van de publieke mediaopdracht worden gebruikt. Het is ook aan het Commissariaat om te controleren of een publieke media-instelling zich niet dienstbaar maakt aan het maken van winst door derden (artikel 2.141van de Mediawet 2008). Nevenactiviteiten moeten bij het Commissariaat worden gemeld en worden, voorafgaand aan de aanvang van de desbetreffende activiteiten, getoetst aan artikel van de Mediawet De financiële controle die het provinciebestuur op grond van zijn financiële bekostigingsrelatie met de regionale publieke media-instelling uitoefent is van een ander karakter en doel dan het financieel toezicht van het Commissariaat. De provincie is belast met de jaarlijkse jaarrekeningtechnische toetsing en de toetsing van de doelmatigheid en doeltreffendheid van de besteding van de gelden die in het kader van de bekostiging door het provinciebestuur aan de regionale publieke media-instelling zijn verstrekt. Verder toetst het provinciebestuur of aan de gestelde bekostigingsvoorwaarden (o.a. rechtmatigheid) is voldaan. Dit doet hij op basis van de jaarrekening van de regionale publieke media-instelling. Het toezicht op goed bestuur ligt primair bij het bestuur van de publieke media-instelling dat in beginsel hoofdelijk aansprakelijk is. Het bestuur dient toe te zien op een deugdelijke administratieve organisatie en een degelijk financieel beheer. Ook de provincie besteedt, vanuit haar bekostigingsrelatie met de regionale publieke media-instelling, aandacht aan goed bestuur. In dat kader dient de provincie over voldoende en gedetailleerde informatie te beschikken waaronder ook de managementletters. De managementletters worden tevens ter kennisname verstrekt aan het Commissariaat. De Staatssecretaris schrijft in haar toelichting op de nota van wijziging van de Mediawet van 16 november 2004 dat het Voor het kabinet van grote betekenis is dat provincies zich bereid hebben verklaard om onder voorbehoud van goedkeuring door provinciale staten- hun minimale zorgplicht aldus invulling te geven dat de huidige structurele financiële inzet wordt gecontinueerd, waarbij deze financiële inzet jaarlijks met een reële index wordt verhoogd, zodat instandhouding van het niveau in het jaar voorafgaand aan de feitelijke overgang (peiljaar is dus 2004) is gewaarborgd. Om dat niveau van activiteiten te kunnen blijven waarborgen zijn provincies en regionale omroepen overeengekomen dat een reële index wordt gehanteerd, zodat de stijgende autonome kosten van regionale omroepinstellingen bij gelijkblijvend niveau van activiteiten worden gecompenseerd door het toekennen van extra bekostiging. De autonome kosten zijn niet of weinig beïnvloedbaar en bevatten onder andere personeelskosten, gebouwkosten, technische kosten en meerjarige contractkosten. Provincies (verenigd in het IPO) en regionale publieke media-instellingen (verenigd in ROOS) hebben in maart 2006 een bestuurlijk akkoord bereikt over de uitwerking van de reële index 2 bij 2 De reële index bestaat uit een algemene index + sectorspecifieke opslag. De algemene index is een samengestelde index van (0,60x) ontwikkeling van de loonvoet marktsector (voor de loongerelateerde kosten) en (0,40 x) ontwikkeling van de consumentenprijsindex. Voor de sectorspecifieke opslag wordt naar de incidentele ontwikkeling en de mobiliteit gekeken. Hier geldt de weging van 0,60 x loongerelateerde kosten. De index voor een bepaald jaar (t) wordt in april van 2

4 de bekostiging van de regionale publieke media-instelling door het provinciebestuur. Uitgangspunt is een reële index waarbij de stijgende autonome kosten, bij gelijkblijvend niveau van activiteiten, gecompenseerd worden door het toekennen van extra bekostiging. Begin 2009 worden de afspraken omtrent de reële indexering geëvalueerd en worden afspraken gemaakt over een nieuw evaluatiemoment. 3.2 Toezicht op media-aanbod De regionale publieke media-instelling is, in overeenstemming met artikel 2.1 van de Mediawet 2008, gebonden aan de publieke mediaopdracht die voor publieke media-instellingen in de Mediawet is gedefinieerd. De regionale publieke media-instelling moet op regionaal niveau publieke mediadiensten verzorgen door het aanbieden van media-aanbod op het terrein van informatie, cultuur, educatie en verstrooiing via alle beschikbare aanbodkanalen. De toezichthoudende taak ligt bij het Commissariaat. Artikel 2.70 van de Mediawet 2008 verplicht de regionale publieke media-instelling om het programma-aanbod per programmakanaal voor ten minste vijftig procent van de duur te besteden aan aanbod van informatieve, culturele en educatieve aard dat in het bijzonder betrekking heeft op de provincie waarvoor het aanbod bestemd is. Het Commissariaat ziet er op toe dat de regionale publieke media-instelling dat programmavoorschrift ook daadwerkelijk in zijn programmering realiseert. 3.3 Toezicht op onafhankelijk en democratisch functioneren Op basis van artikel 2.61, lid 2, onderdeel b, van de Mediawet 2008 moet de regionale publieke media-instelling zich richten op de bevrediging van de in de provincie levende maatschappelijke behoeften. Op basis van artikel 2.61, lid 2, onderdeel c, van de Mediawet 2008 dient het beleid voor het media-aanbod te worden bepaald door een orgaan (hierna: het programmabeleidbepalend orgaan) dat representatief is voor de belangrijkste in de desbetreffende provincie voorkomende maatschappelijke, culturele, godsdienstige en geestelijke stromingen. Het programmabeleidbepalend orgaan is verantwoordelijk voor het goedkeuren en vaststellen van het media-aanbod waarbij er nauwkeurig op moeten worden gelet of het aanbod voldoet aan het wettelijke voorschrift ten aanzien hiervan. Artikel 2.88, lid 2 en 3, van de Mediawet 2008 bepaalt dat de publieke media-instelling moet beschikken over een redactiestatuut waarin onder meer waarborgen zijn opgenomen voor de redactionele onafhankelijkheid van hun werknemers. Het Commissariaat ziet er op toe dat deze artikelen worden nageleefd. 4. Programmatische onafhankelijkheid Het tweede lid van artikel van de Mediawet 2008 bepaalt dat aan de bekostiging geen voorwaarden gesteld of voorschriften verbonden worden die in strijd zijn met het bepaalde bij of krachtens de wet. De wetgever benadrukt hiermee 3 dat een provinciebestuur in ieder geval geen voorwaarden mag stellen aan de in de Mediawet vastgelegde redactionele onafhankelijkheid en het onafhankelijk functioneren van een regionale publieke media-instelling. het voorgaande jaar bepaald (t-1). De prognose voor het volgende jaar wordt aangevuld met een bijstelling van de cijfers over het lopende jaar (t-1) en een bijstelling over het afgelopen jaar (t-2). 3 Tweede Kamer, vergaderjaar , 28856, nr. 7, paragraaf 3.4 3

5 Het Commissariaat oefent geen voorafgaand toezicht uit op de inhoud en vorm van het mediaaanbod. In artikel 7, lid 2, van de Grondwet en artikel 7.20, lid 2, van de Mediawet 2008 is vastgelegd dat er geen voorafgaand toezicht is op de inhoud van het mediabod. Aan deze grondwettelijke bepaling is in artikel 2.1, lid 2, onderdeel d, van de Mediawet 2008 toegevoegd dat het media-aanbod van een publieke media-instelling onafhankelijk moet zijn van commerciële- en van overheidsinvloeden. In het verlengde hiervan bepaalt artikel 2.88, lid 1, van de Mediawet 2008 dat iedere publieke media-instelling die zendtijd heeft verkregen zelf vorm en inhoud van het door haar verzorgde media-aanbod bepaalt en verantwoordelijk is voor wat er wordt uitgezonden. Ook artikel 2.143, lid 1, van de Mediawet 2008 besteedt aandacht aan de programmatische onafhankelijkheid: De publieke media-instellingen voorzien op onafhankelijke wijze in de uitvoering van de publieke mediaopdracht en hebben daarvoor op de wijze zoals geregeld in deze wet aanspraak op bekostiging uit s Rijks kas die een kwalitatief hoogwaardig media-aanbod mogelijk maakt en waardoor continuïteit van financiering gewaarborgd is. Ter bescherming van de journalistieke onafhankelijkheid hanteert de regionale publieke mediainstelling een redactiestatuut waarin de rechten en plichten van de bij de redactionele vervaardiging van dat media-aanbod betrokken medewerkers ten opzichte van directie, hoofdredactie, adverteerders en sponsors zijn vastgelegd. De zorgplicht voor bekostiging mag nooit een reden zijn voor het stellen van voorwaarden of het opleggen van verplichtingen, ook niet in de vorm van afspraken, die het beginsel van de programmatische autonomie en het onafhankelijk functioneren van de regionale publieke media-instelling ten opzichte van de provincie belemmeren. Provincies zijn zich ervan bewust dat de publieke media-instelling zich op dit punt onderscheidt van andere culturele instellingen in de provincie die ook provinciale bijdragen ontvangen. Provincies leggen, in het kader van hun bekostigingsrelatie met de regionale publieke mediainstelling, geen voorwaarden op, ook niet in de vorm van afspraken, die direct of indirect te maken hebben met de inhoud of vorm van het media-aanbod. Ook is het, binnen deze bekostigingsrelatie, niet toegestaan dat het provinciebestuur een publieke media-instelling gebruikt als verlengstuk voor zijn communicatiestrategie of dat een provinciebestuur eist dat hij als subsidieverlener wordt genoemd in uitingen van de regionale publieke media-instelling. Een provinciebestuur kan aanvullende subsidies (zogenaamde incidentele- en/of projectsubsidies) verstrekken voor het maken van media-aanbod, zolang de regionale publieke media-instelling maar de eindverantwoordelijkheid voor de inhoud blijft behouden en is voldaan aan de Europese staatssteunregels. Net als bij de bekostiging van de regionale publieke mediainstelling, zoals bedoeld in artikel van de Mediawet 2008, dient ook bij aanvullende subsidies de redactionele onafhankelijkheid van programmamakers te worden gegarandeerd. Geadviseerd wordt deze onafhankelijkheid in de subsidiebeschikking op te nemen. Een regionale publieke media-instelling legt jaarlijks achteraf verantwoording af over de besteding van de middelen. Een dergelijke verantwoording bestaat zowel uit een financiële als een inhoudelijke rapportage. Het Financieel handboek vormt de richtlijn voor de financiële rapportage. Het programmabeleidbepalend orgaan heeft een centrale rol in de inhoudelijke verantwoording van de publieke regionale media-instelling. Dit orgaan is verantwoordelijk voor het opstellen van een jaarlijks inhoudelijk verslag waarin de realisering van de door de regionale publieke media-instelling geformuleerde doelstellingen ten aanzien van het media-aanbod worden geëvalueerd. Het provinciebestuur en het Commissariaat dienen een afschrift van zowel de financiële als de inhoudelijke rapportage te ontvangen. 4

6 De gezamenlijke regionale publieke media-instellingen hebben inmiddels met de opgestelde Handreiking PBO s invulling gegeven aan een kwaliteitsimpuls ten aanzien van het inhoudelijke verslag. Met behulp van deze handreiking kan een regionale media-instelling verslag doen over de gerealiseerde doelstellingen van de media-instelling aan het Commissariaat. Een provincie heeft de mogelijkheid om over het jaarlijkse inhoudelijke verslag met de regionale media-instelling in gesprek te gaan. Uiteraard met de kanttekening van de programmatische autonomie; het mag niet over de programma s gaan. In artikel 2.62, eerste lid van de Mediawet 2008 is bepaald dat Provinciale Staten eens in de vijf jaar, in het kader van de regionale zendtijdtoewijzing, advies uitbrengen aan het Commissariaat over de vraag, of de desbetreffende publieke regionale media-instelling zich houdt aan de bepalingen, zoals bedoeld in artikel 2.61, tweede lid van de Mediawet. 5. Europa De regionale publieke media-instelling zal in toenemende mate geconfronteerd kunnen worden met de vraag of de publieke financiering past binnen de Europese kaders. Publieke financiering van regionale publieke media-instellingen is weliswaar niet verboden, maar zal in de meeste gevallen als staatssteun worden aangemerkt in de zin van artikel 87, eerste lid van het EG- Verdrag. Staatssteun is toegestaan als voldaan is aan de voorwaarden van Vrijstellingsbeschikking 2005/842/EG van de Europese Commissie (Pb 2005, L 312/67). Het is aan het bestuursorgaan dat de subsidie verstrekt (het provinciebestuur) om zich ervan te vergewissen dat de subsidie van aanmelding bij de Europese Commissie is vrijgesteld. Reguliere financiering zal door de Vrijstellingsbeschikking zijn gedekt, als deze niet meer bedraagt dan de netto-kosten van de openbare opdracht die de regionale publieke media-instellingen vervullen, met een maximum van 30 miljoen per jaar. Voorwaarde is verder dat de omroepinstelling een gescheiden (publiek/commercieel) boekhouding voert. In de overige gevallen zal de financiering moeten worden getoetst aan de criteria die zijn neergelegd in de Mededeling van de Commissie betreffende de toepassing van de regels inzake staatssteun op openbare omroep (Pb 2001, C 320/5). Op grond van het staatssteunregime is een extra subsidieverlening voor specifiek mediaaanbod en niet ter dekking van de netto-kosten van de wettelijke opdracht, als staatsteun aan te merken, die bij de Commissie moet worden aangemeld tenzij het bedrag lager is dan per drie jaar. Of dergelijke steun toelaatbaar is, zal de Europese Commissie beoordelen aan de hand van de Omroepmededeling uit Naar verwachting wordt deze mededeling binnenkort verder aangescherpt. 6. Evaluatie Artikel 2.170, lid 3, van de Mediawet 2008 bepaalt: Onze Minister zendt telkens na drie jaar aan de Staten-Generaal een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van het bepaalde in dit artikel in de praktijk. Het Commissariaat heeft als taak gekregen om deze evaluatie uit te voeren. De eerstvolgende evaluatie vindt plaats in De doelen van de wetswijziging zijn om de financiële verantwoordelijkheid voor de regionale publieke media-instelling volledig bij de provincie te leggen en te zorgen voor een eenvoudiger en transparanter financieringsstelsel waarbij de publieke regionale functie van mediainstellingen gegarandeerd blijft. Het Commissariaat zal moeten toetsen of deze doelen met de wetswijziging bereikt worden. 5

7 Daarnaast zal onderzocht moeten worden welke andere effecten de nieuwe structuur sorteert. Vastgesteld zal moeten worden of de provincie haar zorgplicht ook daadwerkelijk waarmaakt en kan waarmaken. Maar ook andere zaken zullen in de evaluatie aan de orde moeten komen. Zo zal ook onderzocht moeten worden of de onafhankelijkheid van de regionale publieke mediainstelling ten opzichte van de provincie voldoende gewaarborgd is en blijft. 7. Relevante bepalingen Artikel van de Mediawet Gedeputeerde Staten zorgen voor de bekostiging van het functioneren van ten minste één regionale publieke media-instelling in de provincie door vergoeding van de kosten die rechtstreeks verband houden met het verzorgen van de regionale publieke omroepdienst, voor zover die kosten niet op andere wijze zijn gedekt, op zodanige wijze dat: a. een kwalitatief hoogwaardig media-aanbod mogelijk is en continuïteit van bekostiging is gewaarborgd; en b. in ieder geval per provincie het in 2004 bestaande niveau van de activiteiten met betrekking tot de verzorging van media-aanbod door de regionale publieke mediainstelling(en) ten minste gehandhaafd blijft. 2. Aan de bekostiging worden geen voorschriften verbonden die in strijd zijn met het bepaalde bij of krachtens deze wet. 3. Onze Minister zendt telkens na drie jaar aan de Staten-Generaal een verslag over de doeltreffendheid en de effecten van het bepaalde in dit artikel in de praktijk. Artikel 2.1 van de Mediawet Er is een publieke mediaopdracht die bestaat uit: a. het op landelijk, regionaal en lokaal niveau verzorgen van publieke mediadiensten door het aanbieden van media-aanbod op het terrein van informatie, cultuur, educatie en verstrooiing, via alle beschikbare aanbodkanalen; en b. het verzorgen van publieke mediadiensten waarvan het media-aanbod bestemd voor landen en gebieden buiten Nederland en voor Nederlanders die buiten de landsgrenzen verblijven. 2. Publieke mediadiensten voldoen aan democratische, sociale en culturele behoeften van de Nederlandse samenleving door het aanbieden van media-aanbod dat: a. evenwichtig, pluriform, gevarieerd en kwalitatief hoogstaand is en zich tevens kenmerkt door een grote verscheidenheid naar vorm en inhoud; b. op evenwichtige wijze een beeld van de samenleving geeft en de pluriformiteit van onder de bevolking levende overtuigingen, opvattingen en interesses op maatschappelijk, cultureel en levensbeschouwelijk gebied weerspiegelt; c. gericht is op en een relevant bereik heeft onder zowel een breed en algemeen publiek, als bevolkings- en leeftijdgroepen van verschillende omvang en samenstelling met in het bijzonder aandacht voor kleine doelgroepen; d. onafhankelijk is van commerciële invloeden en, behoudens het bepaalde bij of krachtens de wet, van overheidsinvloeden; e. voldoet aan hoge journalistieke en professionele kwaliteitseisen; en f. voor iedereen toegankelijk is. 3. Het programma-aanbod van de algemene programmakanalen van de landelijke, regionale en lokale publieke mediadiensten wordt via omroepzenders verspreid naar alle huishoudens in het verzorgingsgebied waarvoor de programma's zijn bestemd zonder dat zij voor de ontvangst andere kosten moeten betalen dan de kosten van aanschaf en gebruik van technische voorzieningen die de ontvangst mogelijk maken. 4. In het kader van de uitvoering van de publieke mediaopdracht volgen en stimuleren publieke media-instellingen technologische ontwikkelingen en benutten de mogelijkheden om media-aanbod aan het publiek aan te bieden via nieuwe media- en verspreidingstechnieken. 6

8 Artikel 2.61 van de Mediawet Voor de verzorging van de publieke mediadiensten op regionaal en lokaal niveau kan het Commissariaat regionale respectievelijk lokale instellingen als publieke media-instellingen aanwijzen volgens de bepalingen van deze paragraaf. 2. Voor aanwijzing komen slechts in aanmerking instellingen die: a. rechtspersoon naar Nederlands recht met volledige rechtsbevoegdheid zijn; b. zich volgens de statuten uitsluitend of hoofdzakelijk ten doel stellen het op regionaal respectievelijk lokaal niveau uitvoeren van de publieke mediaopdracht door het verzorgen van media-aanbod dat gericht is op de bevrediging van maatschappelijke behoeften die in een provincie, een gemeente of een deel van de provincie waarop de instelling zich richt leven, en het verrichten van alle activiteiten die nodig zijn om daarmee een publieke taak te vervullen; en c. volgens de statuten een orgaan hebben dat het beleid voor het media-aanbod bepaalt en dat representatief is voor de belangrijkste in de desbetreffende provincie of gemeente voorkomende maatschappelijke, culturele, godsdienstige en geestelijke stromingen. Artikel 2.62 van de Mediawet Aanwijzing geschiedt nadat Provinciale Staten hebben dan wel de gemeenteraad heeft geadviseerd over de vraag of de instelling aan de eisen, bedoeld in artikel 2.61, tweede lid, voldoet. 2. Een regionale publieke media-instelling wordt alleen aangewezen als Provinciale Staten zich bereid verklaren voor de bekostiging ervan zorg te dragen. Artikel 2.64 van de Mediawet Een instelling die de publieke mediaopdracht wil uitvoeren voor meer dan één provincie of gemeente, wordt alleen dan voor dat gebied aangewezen, als Provinciale Staten of de gemeenteraden van de desbetreffende provincies of gemeenten het in artikel 2.62, eerste lid, bedoelde advies gezamenlijk hebben uitgebracht. 2. Het Commissariaat stelt Provinciale Staten en de gemeenteraden van de desbetreffende provincies of gemeenten in kennis van een aanvraag van een instelling als bedoeld in het eerste lid. Artikel 2.65 van de Mediawet Een aanwijzing geschiedt op aanvraag, geldt voor vijf jaar en vervalt van rechtswege na afloop van deze periode. 2. Zo nodig wijst het Commissariaat de dagen waarop en de uren waarin programma-aanbod van regionale en lokale mediadiensten wordt uitgezonden op de voor de regionale dan wel lokale publieke mediadiensten beschikbare ruimte op een omroepzender. 3. Het Commissariaat wijst een aanvraag voor een aanwijzing af als de aanvrager in een periode van vijf jaar voorafgaande aan de aanvraag twee of meer keer op grond van artikel 137d van het Wetboek van Strafrecht onherroepelijk is veroordeeld tot een onvoorwaardelijke straf. Artikel 2.66 van de Mediawet Provinciale Staten brengen dan wel de gemeenteraad brengt tijdens de aanwijzingsperiode ten minste eenmaal aan het Commissariaat advies uit over de vraag of een aangewezen regionale of lokale publieke media-instelling naar hun of zijn mening nog voldoet aan de eisen van artikel 2.61, tweede lid. 2. Als tijdens de aanwijzingsperiode bij het Commissariaat ernstige twijfel bestaat of de regionale of lokale publieke media-instelling nog aan de eisen van artikel 2.61, tweede lid, voldoet, kan hij een tussentijds advies vragen. 7

9 Artikel 2.67 van de Mediawet Het Commissariaat trekt een aanwijzing in als de desbetreffende regionale of lokale publieke media-instelling: a. niet meer voldoet aan de eisen van artikel 2.61, tweede lid; of b. in de aanwijzingsperiode twee of meer keer op grond van artikel 137d van het Wetboek van Strafrecht onherroepelijk is veroordeeld tot een onvoorwaardelijke straf. 2. Het Commissariaat trekt de aanwijzing van een regionale of lokale publieke media-instelling die niet meer voldoet aan artikel 2.61, tweede lid, onderdelen b of c, pas in nadat de desbetreffende media-instelling gedurende vier maanden, gerekend van de dag waarop het desbetreffende feit is geconstateerd, in de gelegenheid is gesteld opnieuw aan dit vereiste te voldoen en zij daarin niet is geslaagd. Artikel 2.68 van de Mediawet Een aanwijzing kan door het Commissariaat worden ingetrokken als: a. de regionale of lokale publieke media-instelling in een periode van een jaar geen media-aanbod dat voldoet aan de eisen van deze wet heeft verzorgd en dat aanbod gedurende een ononderbroken periode van ten minste twee maanden is verspreid; of b. het Commissariaat aan de regionale of lokale publieke mediainstelling binnen een periode van een jaar ten minste twee maal een bestuurlijke sanctie als bedoeld in titel 7.2 heeft opgelegd voor overtreding van het bepaalde bij of krachtens deze wet of artikel 5:20 van de Algemene wet bestuursrecht. 2. Het Commissariaat beslist pas over intrekking op grond van het eerste lid, onderdeel a, nadat hij Gedeputeerde Staten, respectievelijk het College van Burgemeester en Wethouders van de desbetreffende provincie of gemeente in de gelegenheid heeft gesteld binnen een door het Commissariaat te stellen redelijke termijn hun zienswijze te geven. 3. Het uitblijven van een zienswijze binnen de gestelde termijn staat aan het nemen van een beslissing door het Commissariaat niet in de weg. Artikel 2.69 van de Mediawet 2008 Bij ministeriële regeling kunnen nadere regels worden gesteld over: a. de wijze waarop aanvragen voor een aanwijzing worden ingediend; b. de termijn waarbinnen beslissingen op de aanvragen worden genomen; c. de termijn waarop adviezen als bedoeld in artikel 2.62, eerste lid, worden uitgebracht; en d. de termijn waarop beslissingen over aanwijzing of intrekking van een aanwijzing in werking treden. Artikel 2.70 van de Mediawet 2008 Het programma-aanbod van de regionale en lokale publieke mediadienst bestaat per programmakanaal: a. voor ten minste vijftig procent van de duur uit aanbod van informatieve, culturele en educatieve aard dat in het bijzonder betrekking heeft op de provincie respectievelijk gemeente waarvoor het aanbod bestemd is; en b. voor ten minste uit een bij algemene maatregel van bestuur vast te stellen percentage aanbod als bedoeld in onderdeel a dat door de regionale respectievelijk lokale publieke media-instelling zelf of uitsluitend in haar opdracht is geproduceerd. Artikel 2.71 van de Mediawet Een lokale publieke media-instelling kan met de regionale publieke media-instelling in wier verzorgingsgebied zij werkzaam is een samenwerkingsovereenkomst sluiten. 2. De overeenkomst wordt overgelegd aan het Commissariaat. 3. Bij een samenwerkingsovereenkomst voor de verzorging van programma-aanbod kan in afwijking van artikel 2.70 het programmaaanbod van de lokale publieke mediadienst: a. voor ten minste vijftig procent van de duur bestaan uit aanbod dat in het bijzonder betrekking heeft op de gemeente waarvoor het programmaaanbod bestemd is, of op de provincie waarbinnen die gemeente ligt; en 8

10 b. voor ten minste het percentage, bedoeld in artikel 2.70, onderdeel b, bestaan uit aanbod dat: i. geproduceerd is door de lokale publieke media-instelling zelf; ii. geproduceerd is door de regionale publieke media-instelling waarmee zij de samenwerkingsovereenkomst heeft gesloten; of iii. uitsluitend in opdracht van een van hen of van hen beiden, is geproduceerd. 4. Bij algemene maatregel van bestuur kan worden bepaald: a. dat een gedeelte van het aanbod, bedoeld in het derde lid, onderdeel a, in het bijzonder betrekking heeft op de gemeente waarvoor het programma-aanbod is bestemd; en b. dat een gedeelte van het aanbod, bedoeld in het derde lid, onderdeel b, door de lokale publieke media-instelling zelf of uitsluitend in haar opdracht is geproduceerd. Artikel 2.88 van de Mediawet De publieke media-instellingen bepalen, onverminderd het bepaalde bij of krachtens deze wet, vorm en inhoud van het door hen verzorgde media-aanbod en zijn daar verantwoordelijk voor. 2. De publieke media-instellingen, met uitzondering van de kerkgenootschappen en genootschappen op geestelijke grondslag, brengen in overeenstemming met hun werknemers die zijn belast met de verzorging en samenstelling van het media-aanbod een redactiestatuut tot stand. 3. Het redactiestatuut bevat de journalistieke rechten en plichten van de werknemers, waaronder in elk geval: a. waarborgen dat normen inzake journalistieke deontologie en kwaliteit worden gehanteerd; en b. waarborgen voor redactionele onafhankelijkheid ten opzichte van adverteerders, sponsors en anderen die bijdragen hebben verstrekt voor de totstandkoming van media-aanbod. Artikel van de Mediawet De publieke media-instellingen mogen alleen na voorafgaande toestemming van het Commissariaat nevenactiviteiten verrichten. 2. Nevenactiviteiten zijn activiteiten, directe of indirecte deelnemingen in rechtspersonen daaronder begrepen, die niet rechtstreeks verband houden met of ten dienste staan van het ter uitvoering van de publieke media-opdracht verzorgen van media-aanbod, met uitzondering van verenigingsactiviteiten. 3. Toestemming kan alleen worden gegeven als een nevenactiviteit verband houdt met of ten dienste staat van de verwezenlijking van de publieke media-opdracht, op marktconforme wijze wordt verricht en ten minste kostendekkend is. Artikel van de Mediawet In het kader van nevenactiviteiten kunnen de publieke media-instellingen rechtspersonen of samenwerkingsverbanden oprichten of daarin deelnemen. 2. Bij algemene maatregel van bestuur kunnen nadere regels worden gesteld over het verrichten van nevenactiviteiten. 3. De instellingen die nevenactiviteiten willen verrichten, tonen desgevraagd ten genoegen van het Commissariaat aan dat de nevenactiviteiten voldoen aan het bepaalde bij of krachtens artikel en dit artikel. Artikel 2.135, lid 1, van de Mediawet Tenzij bij of krachtens deze wet anders is bepaald, gebruiken de publieke mediainstellingen al hun inkomsten voor de uitvoering van de publieke mediaopdracht. Artikel 2.141, lid 1, van de Mediawet De publieke media-instellingen zijn met al hun activiteiten niet dienstbaar aan het maken van winst door derden en tonen dat desgevraagd naar genoegen van het Commissariaat aan. 9

11 Artikel 2.143, lid 1 van de Mediawet De publieke media-instellingen voorzien op onafhankelijke wijze in de uitvoering van de publieke mediaopdracht en hebben daarvoor op de wijze zoals geregeld in deze wet aanspraak op bekostiging uit 's Rijks kas die een kwalitatief hoogwaardig media-aanbod mogelijk maakt en waardoor continuïteit van financiering gewaarborgd is. Artikel 7.11 van de Mediawet Het Commissariaat is belast met de bestuursrechtelijke handhaving van het bepaalde bij of krachtens deze wet, met uitzondering van: a. de artikelen 2.2 tot en met 2.22, 2.24 tot en met 2.33, 2.36 tot en met 2.41, 2.53 tot en met 2.57, 2.59, 2.60, 2.73 tot en met 2.87, tot en met 2.131, tot en met 2.145, 2.149, 2.150, eerste lid, 2.151, eerste lid, 2.158, 2.163, 2.164, eerste en tweede lid, tot en met 2.168, tot en met 2.187, 4.2 tot en met 4.5 en 6.26; en b. hoofdstuk Met het toezicht op de naleving zijn belast de leden van het Commissariaat en de bij besluit van het Commissariaat aangewezen medewerkers van het Commissariaat. 3. Van een besluit als bedoeld in het tweede lid wordt mededeling gedaan door plaatsing in de Staatscourant. Artikel 7.20, lid 2, van de Mediawet Het Commissariaat oefent geen voorafgaand toezicht uit op de inhoud van media-aanbod. 10