En verder: MM FULLY: Cube AMS 130 Race MM FULLY: Merida Ninety-Six HARDTAIL: GT Zaskar Carbon Pro

Transcriptie

1 2 130 MM FULLY: Cube AMS 130 Race MM FULLY: Merida Ninety-Six 3000 En verder: 2 HARDTAIL: GT Zaskar Carbon Pro 29 HARDTAIL: Centurion Backfire Ultimate 3.29 Niet iedereen die naar de Alpen afreist zoekt dit soort paden op. Maar áls je ze tegenkomt, kan je maar beter een bike hebben die dergelijke trails aankan MM FULLY: Specialized Epic Comp 29er 2 BIKE & TREKKING

2 T E S T Alpenbikes wat is de beste alpenbike? Vijf verschillende bike-concepten tussen en TESTCOÖRDINATIE: JORIS BIRNIE FOTOGRAFIE: JACCO BOGAERDS/200MM.NL Vakantie naar de Alpen. Welk type mountainbike is daarvoor het meest geschikt? We namen de proef op de som met vijf totaal verschillende bikes. Grote wielen en kleine wielen, hardtail en fully, veel veerweg en weinig veerweg; we hebben het allemaal gereden. De conclusies zijn verrassend. Wat is de beste bike voor gebruik in de Alpen? Een lastige vraag. Immers; de vraag die je direct daarop moet stellen is: wat ga je in die Alpen doen? Een marathonwedstrijd rijden met het doel in de top 10 te rijden? Een meerdaagse tour over voornamelijk steenslagpaden, om te genieten van de bergen? Of juist een tocht waarbij je júist de smalste, meest uitdagende paadjes uitkiest, just for the fun of it? Voor al deze terreingesteldheden en rijdersvoorkeuren is er een passende bike. Om uit te vinden wélk type mountainbike waarvoor geschikt is hebben we vijf totaal verschillende bikes met een prijs tussen vijfentwintighonderd en drieduizend euro aan de tand gevoeld. Vijf bikes die zo n beetje het hele spectrum dekken. Hardtails en fullies, 2ers en 29ers. De klasse van de hardtails BANDEN Banden zijn in grote mate bepalend voor het rijgedrag van een bike. De standaard banden die de verschillende merken op hun fietsen monteren hebben elk een verschillend karakter en inzetbereik. De ruis die dat geeft bij het testen, hebben we uit geschakeld door alle fietsen van dezelfde bandenset te voorzien. Het betreft een combinatie van de Schwalbe Nobby Nic aan de voor kant en een Schwalbe Racing Ralph achter, beide in de maat Deze combinatie is relatief licht en snel, maar beschikt tegelijkertijd over ruimschoots allroundkwaliteiten. wordt vertegenwoordigd door de GT Zaskar Carbon Pro en de Centurion Backfire Ultimate De eer van de dubbelgeveerde bikes wordt verdedigd door de Merida Ninety-Six 3000, de Specialized Epic Comp 29er en de Cube AMS 130 Race. De eerste twee hebben tien centimeter veerweg, de laatste beschikt over een royale dertien centimeter om oneffenheden op te vangen. Eerst omhoog... De route die we rijden omvat een tamelijk lange en soms erg steile asfaltbeklimming, die halverwege, na drie honderd hoogtemeters, overgaat in fijn steen gruis en nog iets hoger grove keien. Op het hoogste punt dalen we eerst nog een stukje over het keienpad, om al snel een smalle, slingerende trail in te duiken die bezaaid ligt met rotsen, dikke keien en wortels. Vierhonderdvijftig hoogte meters lager bereiken we dan een asfaltweg die ons weer terugbrengt naar de startplaats. Al snel na de start, omhoog over de steile asfaltweg, neemt de GT Zaskar afstand van de rest. Hele maal volgens verwachting? Eigenlijk niet. We hadden toch ingeschat dat de 29er hardtail in het gezel schap, de Centurion Backfire, de Zaskar beter van repliek kon dienen. Hier speelt de gewichtsfactor een rol. Ga maar na, de GT weegt by far het minst, heeft de sportiefste zit en de lichtste wielen. Daar doet ook de Centurion 29er niks aan, ondanks z n grotere en in theorie dus snellere wielen. Ook de andere twee bikes, de Specialized Epic 29er en de Merida Ninety-Six, hebben last van te veel massa. De vering is minder een beperking, ondanks dat de onder grond glad asfalteerd is. Reden: op de Epic houdt de Brain-demper de achtertrein vrij van onnodige bewegingen, op de Merida zorgt een blokkeer knop op het stuur voor hetzelfde effect en dus blijft de achterstand op de koplopers binnen de perken. Datzelfde geldt verrassend genoeg ook voor de qua veerweg royaal bemeten AMS 130 van Cube; de Duitser komt goed mee. Misschien niet eens zo heel gek. Immers, de piloot die de Cube bestuurt heeft de verstelbare voorvork twee centi meter laten zakken, waardoor de zitpositie muteert van relaxed naar sportief (lees: geschikt voor klimmen). En de ProPedal-instelling op de demper houdt ongewenst deinen onder controle. Als het asfalt plaatsmaakt voor fijn steengruis veranderen de posities nauwelijks. De GT Zaskar houdt z n voorsprong. Maar... de Centurion, Merida, Epic en Cube verliezen nu geen ruimte meer! Op het punt waar het steengruis over gaat in een ondergrond van ruwe keien her groepeert het testteam zich voor een korte break. Als de groep zich weer in beweging zet is het opnieuw de GT die de leiding neemt, maar dat is maar van korte duur. De ruwe ondergrond speelt de berijder van de Zaskar zichtbaar parten. De Centurion heeft met z n grote wielen minder last van de grove keien en kan ondanks bijna twee kilo meergewicht! tamelijk makkelijk bij de GT in het wiel blijven. De Merida wil niet wachten en haalt zelfs in. Dit is zijn terrein! De vering absorbeert de keien waardoor de trapenergie beter dan bij de Zaskar wordt omgezet in voorwaartse snelheid. Waar je de berijders van de GT en in mindere mate de Centurion ziet buffelen om hun bike over de keien te dirigeren, daar peddelt de bestuurder van de Merida rustig en beheerst naar boven. Maar niet alleen, want in z n wiel kleven de Specialized Epic en de Cube AMS. Vooral de Specialized torst nogal wat meergewicht mee ten opzichte van de Merida, maar dat wordt blijkbaar gecompenseerd door de grotere wieldiameter die deze Amerikaanse 29er makkelijker over de keien laat rollen. De klimkwaliteiten van de Cube AMS 130 zijn ook nu weer verrassend; de extra veerweg waarover deze tourfully beschikt ten opzichte van racefully Merida Ninety-Six lijkt nauwelijks tot geen nadeel. >> BIKE & TREKKING 3

3 T E S T Alpenbikes Dé perfecte alpenbike bestaat niet. Daarvoor zijn bikers en hun interesses te verschillend, óók in de Alpen. Wel zijn er twee duidelijke uitschieters als het om veelzijdigheid gaat. Dat zijn de fullies Cube AMS en de Specialized Epic 29er. - Joris Birnie, testrijder BIKE & trekking Rijden in de Alpen gaat niet alleen over zo snel mogelijk naar boven speren of zo moeilijk mogelijk naar beneden knallen. Ook genieten van het landschap moet prioriteit hebben... 2 HARDTAIL: GT Zaskar Carbon Pro Sinds GT bij dezelfde club hoort als Cannondale gebeurt er weer wat met dit roemruchte merk. De Zaskar Carbon is daarvan een goed voorbeeld. Alhoewel we de functionaliteit enigszins in twijfel trekken is het niet verkeerd dat GT óók voor z n carbon racebolides teruggrijpt op het karakteristieke triple triangle ontwerp van de oer-zaskar. De meeste carbon hardtails lijken toch al zo op elkaar. Vandaar ook, dat we de keuze voor de nogal onalledaagse kleur toejuichen. Verzin het maar eens, een carbon frame metallic blauw spuiten! De koolstof Zaskar verloochent z n roots niet; het is een superlichte racebak met een opvallend lange bovenbuis. Gecombineerd met de zadelpen zonder set-back maakt dat van de Zaskar een begenadigd klimmer, met veel druk op het voorwiel. En vanwege de stijve achtertrein is het rendement hoog. Zonder dat dit ten koste gaat van het comfort; het frame lijkt net als bijvoorbeeld de Flash van concerngenoot Cannondale over de juiste mix van stijfheid en flexibiliteit te beschikken. Voor een 2 hardtail gaat de Zaskar Carbon zelfs in wat technischer terrein verrassend goed naar beneden, met dank aan de relatief vlakke stuurhoek, de lange wielbasis, het opvallend brede stuur en de stijve voorkant, met steekas en een tapered balhoofd. De gemonteerde rubbers zijn minder alpen-proof: de Aspens van Maxxis rollen licht, maar komen volume en profiel tekort. Alpentip: Dikkere banden, grotere voorremschijf. Prijs Maten XS/S/M/L/XL Framemateriaal carbon Vork Rock Shox SID RLT 100 mm, tapered, 15QR Sram X.9/Sram X speed Sram X.9 Trigger Remmen (v/a) Formula RX1 10/10 mm Crankset Sram X.9 39/2 Stuur/stuurpen Crankbrothers Cobalt 3 Crankbrothers Cobalt 3, Ø 30.9 mm WTB Silverado Race SL Wielen DT Swiss X100 Banden Maxxis Aspen 2.1 Gewicht compleet 9,5 kg* 07/90 mm Zitbuis-/balhoofdhoek 73º/9,5º 80 mm 40 mm 110 mm Liggende achtervork 419 mm 1093 mm Prijs Maten 41/4/51/5/1 Framemateriaal butted AL 0 Vork Fox F29 RL, tapered, 15QR speed Remmen (v/a) Formula RX 180/10 mm Crankset 42/32/24 Stuur/stuurpen FSA XC/FSA LX Procraft SP-358, Ø 27.2 mm Fizik Tundra 2 Velgen/naven Alex FD19/DT Swiss 350 Banden (v/a) Schwalbe Nobby Nic / Racing Ralph Evo TR ,4 kg* 00/90 mm Zitbuis-/balhoofdhoek 72,5º/71º 30 mm 407 mm 110 mm 445 mm 1097 mm 29 HARDTAIL: Centurion Backfire Ultimate 3.29 De Backfire 3.29 is de eerste 29er van Centurion. Je kan een slechtere start hebben. Want er is weinig mis met deze Duitser. Integendeel! Wie een 29er zoekt waarmee je ook in de Alpen goed voor de dag kan komen moet de Backfire 3.29 ernstig in overweging nemen. Waarom? In de eerste plaats omdat deze grootwieler een fijne geo metrie heeft, met precies de juiste mix van stabiliteit en wendbaarheid, waarmee je dus wél van de voordelen van grote wielen profiteert, maar niet van de nadelen. Daarnaast is er de constructie. Die lijkt haast speciaal toegespitst op gebruik in ruig terrein. Ga maar na: steekas aan de voorkant, steekas aan de achterkant, conische bal hoofd buis met dito vorkbuis, extra brede trapas met press-fit lagers. Stijver krijg je een 29er niet! De demping moet daarom voornamelijk van de banden komen. No worries; als je de tubeless ready Schwalbes zonder binnenband en met een sapje gaat rijden, kun je probleemloos de edruk onder twee bar laten zakken en dat levert een merkbare re toename in grip en com fort op. Voor dat laatste zorgt overigens ook de dunne zadel pen; die vangt door wat mee te buigen de ergste klappen op. Over het stuur zijn we niet tevreden. Te smal en te hoog. En lager gaat niet, want er zit een dikke lagerkap in de weg. Jammer, want met de juiste cockpit zou deze 29er zo goed als perfect zijn! Alpentip: Breder, vlak stuur. 4 BIKE & TREKKING

4 Prijs Maten 1/18/20/21,5 Framemateriaal triple butted 01 alu / carbon seatstays Vork Magura Durin Remote 100 mm Demper DT Swiss M Remote 100 mm speed Remmen (v/a) Magura Louise 180/10 mm Crankset FSA SL-K (carbon) 42/32/24 Stuur/stuurpen FSA XC 282L/FSA OS-150 FSA SL-K (carbon), Ø 31. mm Selle Italia SL XC Velgen/naven DT Swiss XR445/ Banden Schwalbe Rocket Ron Evo TR ,2 kg* 590/100 mm Zitbuis-/balhoofdhoek 73º/71º 0 mm 450 mm 135 mm 425 mm 1075 mm MM FULLY: Merida Ninety-Six 3000 Een blik op de cockpit verraadt het inzetbereik van de dubbelgeveerde Merida Ninety-Six: marathon en race. Want waarom zou je anders blokkeerknoppen voor zowel voorvork als achterdemper op het stuur monteren? Die leveren een nogal vol stuur op, maar dat zal marathonmannen waarschijnlijk een worst zijn; even twee hendeltjes overhalen en Ninety-Six muteert in een compleet harde fiets waarmee steile asfaltwegen zich laten beklimmen alsof je op een racefiets zit. Aan de andere kant: als de voor- en achtervering niet geblokkeerd zijn, voelt het geheel ook nog tamelijk stug aan. Racers vinden dat lekker, want hebben graag veel feedback van de ondergrond, maar de comfortprijs wint de Ninety-Six niet. Het is gewoon een harde jongen. En neem dat hard letterlijk, want dankzij de opvallend volumineuze, hydroformed framebuizen is het frame behoorlijk stijf, zodat de Ninety-Six ook bij staand klimmen geen krimp geeft. Gas erop, is duidelijk het motto, zoals ook blijkt uit de geometrie. De fiets is nogal compact gebouwd, wat m enorm wendbaar maakt. En de relatief steile hoeken zijn ideaal bij lange beklimmingen. Het geheel steile hoeken, korte bouw is minder geschikt voor steile, stenige afdalingen. Dan moet je echt je hoofd er goed bij houden. Maar kopers van de Ninety- Six zijn waarschijnlijk geen downhill kamikazes. Dat zijn stoempers die gewoon als eerste boven willen zijn. Alpentip: Bredere banden, snelsluiting zadelpenklem MM FULLY: Specialized Epic Comp 29er Ten opzichte van de andere 100 mm fully in deze test, de Merida Ninety-Six, torst de Specialized Epic 29er ruim een halve kilo meer gewicht mee. Sowieso is deze dubbelgeveerde grootwieler de zwaarste bike in deze test. Hinderlijk? Nauwelijks. Natuurlijk, lichter is altijd fijner en de Epic is minder snel op gang dan z n concurrenten. Dat ligt voor een groot deel of misschien zelfs vooral aan de grotere, zwaardere wielen. Maar ben je eenmaal op snelheid, dan is de Epic 29er voor een fiets met grote wielen juist verrassend lichtvoetig. Op gladde ondergronden doet het Brain-veersysteem z n werk; de fiets voelt dan haast als een hardtail aan. Maar in ruwer terrein worden brokken moeiteloos verteerd. Moeilijk sturen met die grote wielen? Totaal niet! Als je niet beter weet, heb je nauwelijks in de gaten dat je op een 29er zit. Behalve dan, dat nergens het gevoel ontstaat, dat je geen controle hebt. De veerweg lijkt eerder twaalf dan tien centimeter en het bekende overde-kop gevoel is er totaal niet. Op de Epic voelen we ons betere bikers dan we eigenlijk zijn! Je ziet het aan de lijnen die gereden worden; de berijders van de Epic 29er pakken bewust de lastigste lijn, gewoon, omdat dat kan. En de constructie kan dat prima hebben; dankzij conische balhoofd- en vorkbuis en steekassen voor en achter geeft de Epic geen krimp. Kritiekpunt: een 44-tands buitenblad is tamelijk zinloos op een 29er. Alpentip: Grotere voorremschijf. Prijs Maten S/M/L/XL Framemateriaal M5 aluminium Vork Rock Shox Reba RLT tapered 100 mm Demper Fox/Specialized Brain 100 mm Sram X.7/X.9 Shimano HG speed SRAM X.7 Trigger Remmen (v/a) Avid Elixir R SL 10/10 mm Crankset Custom Sram S /33/22 Stuur/stuurpen Specialized XC Flat/XC adjustable rize Specialized, Ø 30.9 mm Specialized BG Phenom Comp Velgen/naven DT Swiss X450SL / Spec. Hi Lo disc Banden (v/a) S-Works The Captain TR 2.0 / Renegade TR ,7 kg* 589/90 mm Zitbuis-/balhoofdhoek 74º/70,5º 80 mm 424 mm 110 mm 448 mm 1109 mm Prijs Maten 1/18/20/22 Framemateriaal triple butted 7005 aluminium Vork Fox 32 Talas RLC FIT 110/130/150 mm Demper Fox Float RP23 BV speed Remmen (v/a) Formula RX1 180/180 mm Crankset 42/32/24 Stuur/stuurpen Syntace Vector Lowrider / Syntace F149 RFR Prolight, Ø 31. mm RFR Natural Shape Wielen DT Swiss XPW100 Banden (v/a) Schwalbe Nobby Nic Evo TR ,3 kg* 583/100 mm Zitbuis-/balhoofdhoek 73º/9º 700 mm 457 mm 135 mm 433 mm 1102 mm MM FULLY: Cube AMS 130 Race Van de drie verkrijgbare Cube AMS varianten is de 130 de middelste. En wat ons betreft ook de meest veelzijdige, los van de kwaliteiten die de 110 en de 150 hebben. Waarom? Simpel: als je het niet weet, merk je met klimmen nauwelijks dat je op een fiets zit met 130 mm veerweg. Pompen? Mag geen naam hebben. Ook het gewicht is behoorlijk bescheiden. En als het écht steil wordt, laat je de vork gewoon even twee centimeter zakken. Daarmee muteert de AMS 130 in een klimgeit! Omlaag geef je de concurrentie het nakijken, want de dertien centimeter veerweg die voor en achter beschikbaar is laat zich ook door grote keien en gaten niet van de wijs brengen. Terwijl het veer karakter allesbehalve zompig is; je weet altijd wat er onder je gebeurt. Wat ook helpt bij het dalen is de stijve constructie. Armdikke, hydroformed buizen, bredere trapas met press-fit lagers en een 12 mm steekas aan de achterkant. Waarom Cube zo n steekas aan de voorkant achterwege laat, is ons een raad sel. Aan de andere kant: de voortrein is stijf genoeg en laat zich precies plaatsen. Is er nog iets te verbeteren aan deze fiets dan? Eigenlijk niet, alhoewel we voor tochten door zwaar terrein een verstelbare zadelpen en nog iets dikkere sloffen wel op prijs zouden stellen. Met die laatste wens heeft Cube al rekening gehouden: de achtertrein van deze funbike biedt met gemak plaats aan banden tot 2.4 inch! Alpentip: Verstelbare zadelpen. BIKE & TREKKING 5

5 ...en dan omlaag What goes up must come down. En dus knalt het testkwintet vanaf het hoogste punt volle bak het keienpad naar beneden af. Nou ja, bijná volle bak, want de afwateringsgeulen die op vaste afstanden dwars over het pad lopen zijn behoorlijk listig. Met name beide hardtails moeten oppassen. Gelukkig beheersen de berijders de bunny hop. De drie fullies hebben er minder moeite mee; gewoon een kwestie van even een manual inzetten en de dwarsgeul in volle vaart op het achterwiel nemen. Laat de vering z n werk maar doen. Voor zover dat gaat, want de achterdemper van de Merida slaat daarbij wel een paar keer door. Het gaat zo snel, dat we bijna de ingang naar de smalle singletrack missen. De Cube AMS 130 bijt de spits af, omdat we verwachten dat deze bike zich het minst van de wijs laat brengen door de ruige trail. En we krijgen geen ongelijk. Het mag dan in het buitenland een trend zijn om met nóg meer veerweg te rijden, met dertien centimeter veerweg staat de Cube AMS beslist z n mannetje. Onverstoorbaar en met een pittig tempo laat deze Duitser zich speels door het lastige terrein naar beneden dirigeren. Een echte funbike. Dan heeft de Merida Ninety-Six, toch ook dubbelgeveerd, het merkbaar moeilijker. Dat ligt niet alleen aan de beperktere veerweg we moeten regelmatig in de remmen om doorslaan te voorkomen maar vooral ook aan de steilere stuurhoek. Het gewicht moet écht goed naar achteren, want anders ga je al snel head first naar beneden. De winst in de afdaling lijkt dus nu al een uit gemaakte zaak: de Cube AMS 130. Tot blijkt dat we de af daal kwaliteiten van de Specialized Epic 29er schrome lijk onderschat hebben. Want wat kan je met deze grootwieler schandalig hard naar beneden! Het gevoel is zeker anders stabieler, minder opwindend maar je komt op de Epic 29 beslist net zo snel en gecontroleerd beneden als op de AMS 130. Doordat de grotere wielen de beperktere veerweg als het ware compenseren heb je hele maal niet het gevoel met maar tien centimeter veer weg onderweg te zijn. En de stijve constructie houdt ongewenste flex goed binnen de perken. Dat zelfde fenomeen doet zich voor als we de Centurion Backfire 29er de sporen geven. Want voor een hardtail gaat deze Duitse grootwieler als een raket naar beneden. Het grote voorwiel laat zich trefzeker plaatsen, geholpen door een dikke steekas en een conische balhoofdconstructie. Ook hier blijkt weer: een 2.25 Nobby Nic mag dan wat dik ogen op Hollandse bospaden, in dit terrein zijn we er blij mee. Begrijp ons goed, Backfire 29 is geen partij voor de dubbelgeveerde Cube AMS 130 en de Specialized Epic 29er, maar de even zo goed dubbelgeveerde Merida Ninety-Six is in lastige afdalingen echt kansloos tegen de 29er van Centurion. Dát is dus wat grote wielen, een stijve con structie en de juiste banden met een hardtail kunnen doen! Wat de drager van de rode lantaarn wordt, lijkt dus een uitgemaakte zaak. De racy GT natuurlijk. Geen achter vering, kleine wielen; kansloos. Dat valt mee. Want hier blijkt, dat een historie van twintig jaar zo lang bestaat de Zaskar al zich vertaalt in goede down hill-kwaliteiten. Dat is niet alleen een kwestie van geometrie de stuurhoek is met 9,5 graden op vallend vlak voor een hardtail maar ook een kwestie van afmontage en constructie. Lees: een flink breed stuur met een relatief korte stuurpen, een steek as aan de voorkant en een conische bal hoofd buis. Toch is en blijft de Zaskar een hardtail met kleine wielen en dat maakt dat afdalen toch lastiger en ver moeiender is dan op de andere bikes. En dus ook minder fun. Conclusie Zoals we in onze introductie al lieten doorschemeren is de vraag Wat is de beste alpenbike? niet te beantwoorden. Daarvoor zijn bikers en hun interesses te verschillend, óók in de Alpen. Eén van de grote verrassingen is de Centurion Backfire 29er. We durven wel te stellen, dat dit één van de meest veelzijdige hard tails is van dit moment. Helemaal in z n element op snelle alpine Schotterpfade, maar als het er tijdens lastige afdalingen op aankomt, kan je ook op m rekenen. Exit voor de hardtail met 2 inch wielen? Toch niet. Met de Zaskar laat GT over tuigend zien, dat de oude, vertrouwde mountain bike zoals we hem al jaren kennen mits geo metrie en constructie kloppen nog niet is af geschreven. De vederlichte Amerikaan gaat snel omhoog en voor een bike zonder achter vering ook snel en gecontroleerd omlaag. Met de marathonfully Ninety-Six richt Merida zich op hetzelfde publiek, waarbij de tien centi meter veerweg aan de achterkant met name in stenige beklimmingen resulteert in meer grip en controle en niet onbelangrijk minder vermoeidheid. Toch zetten we een vraagteken bij dit type fiets. Immers; de Cube AMS 130 weegt ondanks z n surplus aan veerweg onge veer het zelfde, klimt minstens zo goed en is aan zien lijk beter in afdalen. Dan lijkt de keuze niet zo moeilijk. Of toch? Want óók de Specialized Epic 29er is een begenadigd klimmer en daler. Sterker: dankzij z n grote wielen voelt de Epic in tricky afdalingen zelfs wat zekerder aan dan de Cube AMS. Je moet alleen wel wat extra gewicht en een minder speels karakter op de koop toenemen. 1 Stijf van voren. Centurion voorziet z n 29er van een 15 mm steekas. Geen overbodige luxe, aangezien juist de voorkant van een 29er over het algemeen minder stijf is dan die van een 2er. Ook goed: de 180 mm remschijf Alternatief. Specialized gebruikt in z n 29er Epic geen standaard 15 mm steekas. Hun alternatief om de voorkant stijver te maken is minstens zo goed: de Amerikanen gebruiken oversized askappen (pijl) en een 9 mm dikke steekas van DT Swiss. 3 Stijf van achteren. Om in moeilijk terrein en op hoge snelheid de achterkant in toom te houden passen Cube en Specialized (foto) een 12 mm steekas toe Zakken is zeker. Onmisbaar op elke alpenfiets: een quick release om het zadel snel te kunnen laten zakken voor de afdaling. 5 Probleemloos rubber. Nog steeds de referentie als het gaat om grip, rolweerstand en lekbestendigheid: de Nobby Nic van Schwalbe die standaard op de Centurion en de Cube gemonteerd is. Netjes en veilig. Ziet er opgeruimd uit, de matchmakers op de GT Zaskar waarmee de Formula remgrepen en Sram schakelaars met elkaar verbonden zijn. En het opvallend brede stuur geeft extra controle in lastige afdalingen. 7 Sterk en compact. De conische balhoofdbuis en de daarbij 7 aangepaste vork met 1,5 inch vorkbuisdiameter bij het onderste lager bieden extra stijfheid. Centurion heeft m, Cube en Specialized ook. 8 Magische knop. Het recept voor veelzijdigheid is eigenlijk simpel: de in hoogte verstelbare Fox Talas op de Cube. Daarmee verliest elke klim of afdaling, hoe steil ook, z n scherpe randjes. De langste, 150 mm stand hebben we overigens nauwelijks gebruikt. Niet nodig. 9 Dik. Onder het motto dikker is stijver gaat Merida voor oversized bij het construeren van de trapassectie. 8 9 BIKE & TREKKING

6 MAAK JE EIGEN HARDTAIL ALPEN-PROOF De mountainbike wordt in Nederland vaak ATB genoemd. All terrain bike. En dat is niet voor niets, want naar bergen moet je in ons land lang zoeken. En dus is de hardtail hier ten lande het overheersende fiets type. Maar de Alpen stellen toch wat andere eisen aan een bike dan het door snee Nederlandse bosparcours. Toch hoef je niet direct naar de bikeshop om een nieuwe fiets aan te schaffen: met een paar simpele en betaalbare ingrepen is ook van jouw Nederlandse ATB een serieuze Alpen-MTB te maken. Als voorbeeld hebben we een Specialized Stump jumper Elite onder handen genomen. T E S T Alpenbikes ORIGINEEL ALPEN-PROOF Banden. We hebben de relatief smalle en 3 Remschijven. In Nederland voldoen zwak geprofileerde standaardbanden vervangen door sloffen met iets meer bite en volume (Schwalbe Fat Albert Tubeless Ready 2.25 ). De binnenbanden zijn vervangen door een sapje voor een grotere lekbestendigheid, een lagere 10 mm remschijven probleemloos. In lange alpenafdalingen bieden 185 mm remschijven meer stopkracht. Bovendien kunnen grote schijven hun warmte beter kwijt, waardoor oververhitting minder snel optreedt. rolweerstand en meer grip. 4 Bidonhouders. Wie lange tochten 2 snelspanner. Onmisbaar voor wie veilig wil afdalen: een quick release op de zadelpen om het zadel te kunnen laten zaken. maakt heeft extra water nodig. De montage van een tweede bidonhouder is de oplossing. 5 Stuur. Een breder, omhooggebogen stuur biedt niet alleen meer controle in lastige afdalingen, maar levert ook een meer comfortabele zitpositie op tijdens de beklimmingen. Het vlakke, centimeter brede stuur op de Stumpjumper maakte daarom plaats voor een Specialized XC low rise bar met een breedte van 8 centimeter. Pedalen. Ingeklikt ondersteunen de nieuwe XTR Trail pedalen van Shimano de schoenzool merkbaar beter dan een normaal klikpedaal. En op de momenten dat je eigenlijk liever niet vastgeklikt zit, biedt de extra brede kooi uitkomst. 7. Een rechtere zitpositie vraagt om een ander zadel. We vervingen daarom het nogal racy Specialized Phenom zadel voor een meer toergerichte Henge van hetzelfde merk, met een breedte van 143 mm. (advertentie) BIKE & TREKKING 7