VERSLAG VAN DE VERGADERING VAN DE ADVIESCOMMISSIE d.d. 22 januari 2008 Programma Ruimtelijke Ordening

Transcriptie

1 VERSLAG VAN DE VERGADERING VAN DE ADVIESCOMMISSIE d.d. 22 januari 2008 Programma Ruimtelijke Ordening PRESENTATIE STADSWERVEN De portefeuillehouder geeft in een presentatie op hoofdlijnen weer wat er sinds de besluitvorming rond de koepelnotitie Binnenstad / Stadswerven op 26 april 2005 is gebeurd en waar het project Stadswerven anno januari 2008 staat. Anders dan in de agenda vermeld, wordt op dit moment alleen openbare informatie verstrekt. Op een later tijdstip volgt in beslotenheid informatie over de samenwerkingsrelaties en de grondexploitatie. Voorzitter: Dhr. H.J. Tazelaar Secretaris: Mw. L.D.H. Arlman- Rosier Verslag: Mw. E. Verveer (vanaf tape) Aanwezig: Dhr. J.W.M. Mol (VVD) Dhr. M.P.P.M. Merx (VVD) Mw. J.L.M. van Benthem (VVD) Dhr. P.H. Sleeking (B.V.DORDT) Mw. D. Koppens- van Leeuwen (B.V.DORDT) Dhr. O. Soy (B.V.DORDT) Dhr. D.F.M. Schalken den Hartog (B.V.DORDT) Dhr. J.C.C. Bruggeman (CDA) Dhr. D. van den Eijkel (CDA) Dhr. A.G. Hoogerduijn (ChristenUnie/SGP) Dhr. B. Staat (ChristenUnie/SGP) Dhr. H. Romijnsen (VSP) Dhr. J.J.W. van Dongen (D66) Dhr. J.F.M. Borsten (D66) Mw. K.J. Schellekens van der Meijde (ECO-Dordt) Mw. M.C. Ruisch (GroenLinks) Dhr. A. Karapinar (Fractie Karapinar) Namens het college is aanwezig wethouder J.W. Spigt De voorzitter opent de vergadering en heet iedereen welkom. Hij geeft aan dat het besloten deel komt te vervallen. Wethouder Spigt meldt dat hij vanavond geen vrolijk verhaal zal vertellen; het is noodzakelijk om eens goed te praten en te onderkennen dat zich sedert 2005 ontwikkelingen hebben voorgedaan die nopen tot het nemen van een aantal besluiten. Hij heeft voorgesteld aan het college om die besluiten vooraf met de raad te bespreken, alvorens deze worden voorgelegd. Het tweede deel is dat hij de raad graag wil informeren in beslotenheid met betrekking tot contracten en dergelijke, maar gelet op het feit dat er vanavond slechts drie kwartier beschikbaar is zal hij deze zaak niet knippen. Hij stelt voor een besloten vergadering te beleggen over twee weken. De presentatie is als hand-out beschikbaar en zal tevens in het RIS worden geplaatst. Na de presentatie is er gelegenheid tot het stellen van vragen. De heer Karapinar vraagt of de minimum variant nog gevolgen heeft voor het percentage van 15% sociale woningbouw. Wethouder Spigt antwoordt bevestigend. De heer Van Dongen merkt op dat Stadswerven een unieke plek in Dordrecht is waar hoge ambities op gezet zijn; hij vraagt zich af of je niet beter opnieuw kunt beginnen in plaats van een Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

2 soort doorstart te maken en in 2009 te beginnen met woningbouw. Hij heeft sterke twijfel of het op deze manier goed gaat komen. Wethouder Spigt antwoordt dat opnieuw beginnen niet hoeft. Wat wel gebeurt, is dat op basis van nieuwe kengetallen, bekend van de besluiten die er liggen, wordt geprobeerd om zo dicht mogelijk bij het besluit te blijven. Er zal worden gezocht naar mogelijkheden om naar een budgettair neutrale grondexploitatie te komen. In eerste instantie wordt gekeken hoe je dat zou kunnen organiseren en inderdaad is het zo dat er dan woningbouw in komt, maar het is ook de bedoeling om te laten zien wat de ambities zijn die in 2005 geformuleerd zijn als het gaat over het gebied en wat dat betekent voor grondexploitatie, kosten en ontwikkeling. Daar zal de discussie met de raad nog over worden gevoerd. Dat betekent niet dat je alle uitgangspunten opnieuw hoeft vast te stellen, maar dat je wel, met die uitgangspunten werkend, komt tot nieuwe oplossingen. De heer Van Dongen merkt op dat een uitgangspunt was een positieve exploitatie van 20 miljoen euro; nu is dat al min 15 miljoen en nu wordt opeens gesproken over een budgetneutrale grondexploitatie. Dat vindt hij nogal een fors verschil. Misschien moet je wel concluderen dat dit niet het moment is om dit unieke gebied te ontwikkelen. Wethouder Spigt antwoordt dat is becijferd wat onder de huidige omstandigheden het negatieve resultaat is binnen de grondexploitatie; er wordt nu onderzocht hoe je dat negatieve resultaat zou moeten managen. Niet alles hoeft uit het plan te komen; dat is ook een kwestie van goed onderzoek doen. Richting de ontwikkelaars zal de gemeente aangeven dat er op de grondexploitatie niet zal worden toegelegd. Dat betekent dat de nieuwe ambities ter goedkeuring aan de raad zullen worden voorgelegd. De raad moet bepalen of die ambities voldoen aan de wensen om dit gebied vorm te geven. Vervolgens kan worden aangegeven wat de eventuele kosten zijn die gemoeid zijn met het wijzigen van het programma. Uiteraard moet het ambitieniveau worden bijgesteld; voor een deel was dat al zo. Mevrouw Schellekens vraagt of het tijdpad wel realistisch is. Ze heeft het gevoel dat het tempo beter wat omlaag kan, zodat er goed kan worden gekeken naar de grondexploitatie. Als het te snel gaat, zou de neutrale exploitatie uiteindelijk zelfs in de min kunnen eindigen. Ze vraagt of de portefeuillehouder niet opnieuw te optimistisch is in zijn presentatie. Wethouder Spigt antwoordt ontkennend. De partij die nu aan tafel zit, AM Wonen, is een partij van een ander niveau dan de partijen die voorheen aan tafel zaten. Zonder die partij naar de mond te praten is het wel een partij die zijn vak verstaat en heeft laten zien in zeer moeilijke situaties plussen te kunnen realiseren. In die zin heeft hij wel vertrouwen dat de ambitieuze tijdlijn gerealiseerd kan worden. Over twee weken zal hij inzicht kunnen geven in hoe de contractuele relatie tussen de OCW combinatie en de gemeente is opgebouwd. De heer Romijnsen vraagt of de master class nog van invloed zal zijn op de Stadswerven. Wethouder Spigt antwoordt dat die van toepassing blijft. AM Wonen heeft uiteraard kennis genomen van alle discussies die rond Stadswerven zijn gevoerd, van alle openbare stukken en van alle planuitgangspunten, dus ook de resultaten van de master classes zijn bekend. De heer Hoogerduijn vraagt wat er in de afgelopen jaren nu precies gebeurd is met de concrete financiën. Hij vraagt waar mee is begonnen, wat er onderweg is kwijtgeraakt en wat er nog over is. Hij heeft er behoefte aan om meer te horen over de oorzaken; het gaat in ieder geval om verhuur aan het regiokantoor, het theater wat waarschijnlijk niet doorgaat en woningbouw die bij nader inzien in de buurt van Villa Augustus niet lukt. Dat gaat om grote bedragen en daar is waarschijnlijk meer over te zeggen, ook qua verantwoording afleggen aan. Hij stelt voor dat de wethouder hier in een notitie op terugkomt. Wethouder Spigt zegt toe de vragen via een notitie te zullen beantwoorden; het is ook nodig om helder te maken wat er precies gebeurd is. De heer Bruggeman merkt op dat bij de begrotingsbehandeling al werd geconstateerd dat het stil was rond het dossier Stadswerven; dat blijkt de stilte voor de storm te zijn geweest. Ook hij schrikt van wat hij vanavond hoort. Sinds 2005 hebben zich ontwikkelingen voorgedaan; hij vraagt de wethouder wanneer de impact daarvan op de grondexploitatie en daarmee de impact op dit samenhangende programma van ambitie en financiering bekend is geworden. Hij heeft behoefte aan een feitelijk chronologisch overzicht van wat zich in de afgelopen jaren heeft voltrokken. Wethouder Spigt is het met de heer Bruggeman eens. In september 2007 lag het probleem in volle omvang op tafel. Dat is het moment geweest waarop is gezegd: alle rekensommen achter Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

3 elkaar zettend is er nu een situatie ontstaan waarin wij niet door kunnen gaan met fase 1 en waar wij ruimte moeten nemen om de situatie te herijken en te bekijken wat de financiële consequenties zijn. Daaraan voorafgaand zijn natuurlijk wel de nodige gesprekken gevoerd met de ontwikkelcombinatie. In juridische zin heeft de gemeente een vrij lastige relatie met die partij. Hij zegt toe dat er een feitenrelaas komt dat inzicht zal bieden. De heer Bruggeman vraagt wanneer de eerste signalen er waren; hij vraagt de wethouder om ook daar op in te gaan. Wethouder Spigt zegt dit toe. De heer Sleeking merkt op dat de commissie vanavond toch wel overvallen is door de desastreuze situatie. Hij kan zich in grote lijnen aansluiten bij de vragen van de heer Hoogerduijn en de heer Bruggeman. Hij vraagt in hoeverre het college en het projectmanagement zich hebben laten verrassen door bepaalde ontwikkelingen. De gemeente is bijvoorbeeld toch partij in de huurovereenkomst met het regiokantoor; hij vraagt hoe zoiets dan mogelijk is terwijl je andere plannen hebt met zo n gebied. Verder maakt hij zich zorgen over het kwaliteitsniveau van het plan; er zijn heel hoge verwachtingen en hij ziet daar straks het nodige van geschrapt gaan worden. Wethouder Spigt antwoordt dat het er op neerkomt bij het regiokantoor dat in de grondexploitatie is opgenomen dat daar 300 woningen gebouwd zouden worden. Op het moment dat je het regiokantoor gaat verhuren gedurende een bepaalde periode binnen de grondexploitatie is daar op zich niks op tegen, want je hoeft niet meteen te starten met die 300 woningen. Maar op het moment dat dat regiokantoor langer wordt gehuurd en de huurovereenkomst een langere looptijd heeft dan de termijn waarop je de grondexploitatie probeert te realiseren, dan ontstaat er een probleem. De huuropbrengsten van het regiokantoor vallen niet vrij in de grondexploitatie, want het regiokantoor wordt geëxploiteerd door het Vastgoedbedrijf. Dan gaat er dus een gat ontstaan, wat je, als je vasthoudt aan de grondexploitatie zoals opgesteld in 2005, op een andere manier moet zien te dekken. Er wordt nu gezocht naar een oplossing voor dat probleem, zodanig dat het kantoor inkomsten opbrengt en hoe zich dat vertaalt in dekking van tekorten. Dat zijn vragen die nu moeten worden beantwoord, want daar horen besluiten bij. Bij het nemen van de besluiten rond het regiokantoor is wel aangegeven dat er gelet moest worden op de consequenties voor de grondexploitatie, maar een doorrekening daarvan is niet geleverd en die had er natuurlijk wel moeten zijn. Dat was geen probleem geweest als op dat moment was geregeld dat de huurinkomsten via een omweg als dekking in de grondexploitatie terecht zouden komen, maar dat is niet gebeurd. De heer Merx merkt op dat hij nog niet de behoefte heeft om volledig afscheid te nemen van de ambities die voor Stadswerven zijn neergelegd en ook niet van de resultaten die daar zouden worden geboekt. Ook hij wil inzicht in wat er precies is gebeurd, voor hij überhaupt verder wil praten over hoe de toekomst er dan uitziet. De heer Karapinar sluit zich volledig aan bij de woorden van de heer Merx. De heer Romijnsen vindt het vreemd dat de raad zo verrast is. Immers, in het rapport van Deloitte werd al gewaarschuwd dat er een herijking van de Stadswerven plaats moest vinden, dus dit was te verwachten. De heer Bruggeman vraagt, in het verlengde van de woordvoering van mevrouw Schellekens en de heer van Dongen, of er temidden van het onderzoek ook nog een soort nulvariant wordt doorgerekend, namelijk de variant wat kost het om niks te doen en gras in te zaaien?. Dat klinkt ambitieloos, maar is juist een uiting van het verlangen om de ambitie te bewaren voor later en nu een pas op de plaats te maken. Daarin sluit hij zich aan bij de heer Merx. De heer Van Dongen merkt op dat ook hij het ambitieniveau wil handhaven. De heer Romijnsen merkt op te verwachten dat alle varianten zullen worden doorgerekend. Wethouder Spigt antwoordt dat er uiteraard verschillende varianten langs zullen gaan komen, met de consequenties daarvan voor de grondexploitatie. Over het inzaaien van gras meldt hij het volgende. De gemeente is eigenaar van de grond en dus lopen de rentekosten door. Voor wat betreft de voortgang van het traject zou hij het heel slecht vinden om niet te blijven nadenken over de ontwikkeling van het gebied. Hij wil best uitrekenen wat het betekent om helemaal niets te doen en wat dat kost, maar op enig moment zul je weer aan de slag moeten. Die optie is volgens hem niet echt reëel, maar hij begrijpt dat wordt gezegd: pas op dat je niet verkeerde beslissingen gaat nemen omdat de tijd te kort is. Daar zal hij voor waken; hij zegt toe de raad hier bij te betrekken op het moment dat er opties op tafel komen. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

4 De heer Bruggeman merkt op dat hij om meer vraagt dan begrip; hij wil ook de nulvariant uitgerekend zien. Dan gaat het hem niet om gras, maar om de pas op de plaats en hij wil graag van alle opties graag de financiële consequenties in beeld hebben, hoe onrealistisch die misschien ook lijken. De wethouder heeft kennelijk al een proces doorlopen, terwijl de raad nog een ander beeld heeft. Wethouder Spigt komt hier op terug. Over twee weken wil hij in beslotenheid graag iets meer vertellen over de contractrelatie met de ontwikkelcombinatie, en het is goed om dan ook aan te geven hoe ver de vorderingen zijn met het doorrekenen van de varianten en de antwoorden op de gestelde vragen. Hij vraagt daar enige ruimte voor om met een gedegen antwoord te kunnen komen. De heer Van Dongen vraagt hoe zinvol het is dat de stichting Stadswerf volgende week een presentatie komt geven. De voorzitter concludeert dat de vergadering op een ander moment wordt voortgezet. Hij sluit de vergadering onder dankzegging voor de inbreng. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

5 VERSLAG VAN DE VERGADERING VAN DE ADVIESCOMMISSIE d.d. 22 januari 2008 WONEN EN LEEFBAARHEID 361a. Boomstructuurplan 2007 In vervolg op de bespreking van het conceptplan in de Adviescommissie van 26 juni 2007 is er gelegenheid om met elkaar en de portefeuillehouder van gedachten te wisselen over dit plan, waarin de inspraakreacties zijn verwerkt. Voorzitter: Mw. K.M. Rusinovic Secretaris: Mw. M.J.W.T. Hendrickx Verslag: Erna Verveer, bureau Getikt! Aanwezig: Dhr. J. Bouter, VSP Dhr. S. Tasgin, CDA Dhr. B.C. Moedt, ECO-Dordt Dhr. A.G. Van Zanten, PvdA Dhr. C.E.S.J. Goos, BETER VOOR DORDT Mw. I. Koene, VVD Dhr. P. Verhoeve, CU/SGP Dhr. W.J.M. Nederpelt, GroenLinks Namens het college is aanwezig wethouder F.J. Van den Oever Namens de ambtelijke organisatie zijn aanwezig de heren L. van der Vecht en O. Oevering Inspreker: Dhr. M. A. Prince namens de Bomenstichting Dordrecht. De voorzitter opent de vergadering. In juli is er een brief aan de raad gezonden door de heer E.A. Hinborch; deze dient te worden betrokken bij de beraadslagingen. De kern van de brief is verwoord onder punt 18 van de inspraaknota. Een kopie van de brief wordt wellicht ten overvloede ter vergadering uitgereikt. De heer Prince vraagt op het Sprekersplein een normering op te nemen voor ondergrondse groeiruimte, te weten die van de VNG. Het college heeft in zijn reactie gesteld dat dit moeilijk is in de huidige situatie. Dat is begrijpelijk, maar het is wel zinvol om dit bij nieuwe objecten aan te houden. Lukt dat niet, dan zouden de KBB richtlijnen aangehouden kunnen worden die de gemeente voorstelt. Hij ziet dat graag opgenomen in het Boombeheerplan. De laatste jaren gaat het heel vaak fout; dat is naast extra werk ook kapitaalvernietiging. Met betrekking tot zijn verzoek om een aparte boomstructuur voor het Havengebied stelde het college daar op zich wel het nut van in te zien, maar dat het te klein is voor een aparte structuur. Het erbij betrekken van de Spuihaven gaat niet, want het zou voor het grootste deel bebouwd zijn, maar dat is niet waar. Vanaf de Vriesebrug tot aan de Boogjes is openbaar terrein, dus volgens hem zou dat best kunnen. De heer Tasgin vraagt wat zijn algemene indruk is van het boomstructuurplan. De heer Prince herhaalt dat hij het plan op zich positief vindt, maar dat er een hiaat is waar het gaat om groeiruimte. De heer Moedt merkt op dat de groeiruimte samenhangt met het type boom dat aangeplant wordt. De heer Prince antwoordt dat er gekeken wordt naar de kroon. In het plan is het soort bomen al vastgelegd. De heer Goos vindt het vreemd dat de Boomstichting zo positief is over het plan en vraagt welke functie de heer Prince bekleedt. De heer Prince antwoordt dat hij contactpersoon is voor Dordrecht. Mevrouw Koene vraagt waarom er behoefte is aan een apart plan voor het Havengebied. De heer Prince antwoordt dat je de oude binnenstad kunt opkrikken door te kiezen voor een bepaald soort bomen en er geen ratjetoe van te maken. Bij de Spuihaven gaat dat niet goed komen. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

6 De heer Van Zanten merkt op dat zijn fractie kennis genomen heeft van het voorstel, waar de inspraakreacties naar zijn mening goed zijn verwerkt. Er blijkt een behoorlijke betrokkenheid uit van de diverse bewonersorganisaties. Hij heeft begrepen dat er veel reacties waren vanuit de Hallinqlaan en de Stooplaan in verband met ondergrondse leidingen en vraagt om uitleg. Er is jarenlang zorg geuit over de paardenkastanjes; hij vraagt naar de stand van zaken. De bomen in de parken blijven buiten beschouwing; dat heeft zijn verbazing gewekt. Met betrekking tot de communicatie met de bewoners merkt hij op dat er vrijwel altijd reacties van burgers binnenkomen over de kap van bomen. Daar spreekt betrokkenheid uit; het kan er ook voor pleiten om als gemeente een tandje bij te zetten als het gaat om actieve voorlichting. Dat kan veel misverstanden voorkomen. Als de praktijk nu zo is dat de bewoners van Dordrecht zo reageren, zou je ze in de wijken de kans moeten geven om binnen bepaalde kaders afspraken te maken over het beheer van het groen in hun eigen gebied. In Sterrenburg wordt het bijvoorbeeld steeds kaler. Hij zou graag meer bomen in de eigen tuinen zien in plaats van steeds meer verharding. Bewoners zouden moeten worden gestimuleerd om een bijdrage te leveren aan het groen. Hij is zich ervan bewust dat dit niet in het structuurplan past, maar je kunt het wel uitdragen. De heer Verhoeve geeft complimenten voor het prachtige plan. Er wordt structuur aangebracht danwel versterkt. Er is welwillend naar de reacties gekeken. Bij een juiste toepassing zal het fijnstof door het boomstructuurplan met 15 20% afnemen; hij vraagt wat dit plan concreet zal opleveren. Hij vraagt of elke boom die niet op de bomenlijst staat, gekapt mag worden. Er wordt geantwoord dat die vraag in het stuk wordt beantwoord. De heer Moedt geeft eveneens complimenten. Bodemverontreiniging wordt verminderd door bepaalde soorten bomen; het lijkt hem raadzaam om naar de burgers te communiceren dat bijvoorbeeld salixen veel vuil opruimen. Hij vraagt hoe statisch het aanplantbeleid is; hij mist bijvoorbeeld de lijsterbes. Hij is blij met het feit dat de Stooplaan en de Hallinqlaan nu wel zijn opgenomen in het plan, al zijn de aanbevelingen wel wat mager. Sterrenburg is volgens hem niet rommelig door de grote verscheidenheid in aanplant. Elke stad heeft een eigen microklimaat. Je zou een proefobject kunnen starten in de vorm van een arboretum met laanbomen en straatbomen; dat zou heel nuttig kunnen zijn, zeker in het buitengebied. De kosten bedragen euro per boom; hij vraagt wat daar precies bij inbegrepen is. Hij vraagt wanneer de nota Parken 2005 verschijnt. De heer Nederpelt vraagt om een lijst van wijzigingen ten behoeve van de burgers. De nota gaat enkel over het gemeentelijk grondgebied. Het is hem gebleken dat het Rijk inrichtingsplannen en landschapsplannen heeft; het zou interessant zijn om daar op aan te sluiten. Zijn fractie stelt voor dat de wethouder met het rijk in overleg treedt om de mogelijkheden na te gaan. Hij vraagt net als de heer Prince waarom er niet meer groeiruimte wordt aangehouden, en wanneer dat niet mogelijk is, waarom er niet naar de reële norm wordt gekeken. Nu wordt restrictief omgegaan met de ruimte. De heer Tasgin spreekt eveneens zijn waardering uit; het plan ziet er zeer degelijk uit. Hij hoopt dat de vele aanbevelingen daadkrachtig worden uitgevoerd. Het plan zal een bijdrage leveren aan de leefbaarheid, maar eerst moeten er bomen gekapt worden; dat is onvermijdelijk. Om dat in goede banen te leiden is communicatie essentieel. Publicatie alleen is niet voldoende; hij pleit voor folderen in de buurt. Het Boomstructuurplan moet verder goed geworteld zijn in de ambtelijke organisatie, zodat niet per ongeluk verkeerde informatie wordt gegeven; dat is essentieel voor een succesvol beleid. Het lijkt hem niet realistisch om mensen aan te sporen meer bomen in hun tuin te zetten; hij wijst op de vele burenruzies die ontstaan over bomen. De heer Goos vindt het werkplan heel uitgebreid. Nergens is echter een tijdsbestek aangegeven per structuur en al helemaal niet per straat; dat zou toch houvast bieden aan de burgers. In bepaalde straten worden nu al bomen gekapt; de mensen zitten daar dan wel een paar jaar zonder bomen. Zijn fractie pleit voor zo laat mogelijk kappen. Hij vraagt hoe het zit met gezonde bomen die niet in de boomstructuur passen en pleit ervoor die te behouden. Hetzelfde geldt overigens voor de infrastructuur in het algemeen; er moet méér rekening gehouden worden met bomen. Een fietspad kan ook in een bochtje aangelegd worden in plaats van dwars door een boom heen. Er zijn hier en daar illegaal bomen gekapt, maar er is niets te vinden over sancties. De lijst van beschermde bomen ontbreekt volgens hem nog steeds. Mevrouw Koene merkt op dat de VVD erg tevreden is met het plan en blij is dat de inspraakreacties optimaal verwerkt zijn. Twee accenten: 1) de communicatie naar de Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

7 belanghebbenden en 2) zo lang mogelijk wachten met kappen, liefst tot er nieuwe aanplant is of anders plantenbakken om de gaten op te vullen, in afwachting van definitieve aanplant. De heer Bouter vindt het een mooi en goed doordacht plan. Zijn fractie hoopt dan ook dat het plan geheel wordt uitgevoerd zoals beschreven. Daar is een goede leiding en toezicht voor nodig en daar heeft het volgens de VSP in de laatste jaren ontbroken; er is maar raak gekapt door de uitvoerende diensten. Zijn fractie wenst de wethouder veel succes en zal de uitvoering kritisch blijven volgen. Wethouder Van den Oever dankt voor alle complimenten en zal deze overbrengen aan de medewerkers. Er is inderdaad soms een beeld dat er maar raak wordt gekapt. Dat is ook de reden dat er is getracht een zo realistisch mogelijk verhaal neer te zetten. Er zijn bomen met een status, 1) omdat ze behoren tot de boomstructuur van het Eiland van Dordrecht, 2) die voorkomen op de Bomenlijst, die er overigens aan komt; de actualisatie vindt momenteel plaats en 3) alle bomen in de historische binnenstad hebben sowieso een beschermde status. Hij deelt de zorg van de commissie over de communicatie met betrekking tot alles wat met bomen te maken heeft. Er is enige tijd geleden een nieuwe website gelanceerd met de titel Bomen in Dordrecht. Het onderwerp leeft enorm; er is veel aandacht voor groen. De raad krijgt nog een evaluatie over de waardering van het groen; ook daaruit blijkt de toenemende betrokkenheid. Zodra er bomen worden gekapt, leidt dat tot verhitte discussies met een overheid die altijd keuzes moet maken in het kader van het algemeen belang. Wat niet gekapt hoeft te worden, blijft staan. De honingbomen bij het station blijven staan, maar er is altijd een afweging van meerdere belangen. Hij weigert om mee te gaan met groeperingen die ten koste van alles bepaalde bomen willen behouden. In die zin is hij blij dat iedereen blij is met het stuk. Er ligt een duidelijk werkplan onder; het is overigens geen uitvoeringsplan. Er is ook geen financiële paragraaf bijgevoegd. De euro per boom is inclusief verzorging en dergelijke en is een gemiddelde. De heer Moedt merkt op bij interruptie dat dat dan duidelijker moet worden opgeschreven. Wethouder Van den Oever neemt die suggestie graag over. Er wordt een beschermde status toegekend aan de structuur, maar het is wel een wet van Meden en Perzen dat wanneer ingrepen plaatsvinden in de openbare ruimte omwille van een bepaalde ontwikkeling, het Boomstructuurplan leidend is in wat er teruggeplaatst moet worden. De heer Verhoeve vraagt naar de lengte van de beleidscyclus. Wethouder Van den Oever antwoordt dat die van het Boomstructuurplan 15 jaar is; het werkplan heeft een cyclus van 5 jaar. Er worden geen gezonde bomen gekapt die niet gekapt hoeven te worden in de Boomstructuur. Als er reden is om in te grijpen in de Boomstructuur, dan wordt een nieuwe boom teruggeplant die past in de boomstructuur. Met betrekking tot de Stooplaan en de Hallinqlaan is al eerder uitvoerig gesproken over de problematiek van kabels en leidingen; er is nog een keer aangegeven dat er moet worden gewacht op de totale inrichting. In de loop van 2008 komt hij terug op de paardenkastanjes; de zorg daarover blijft bestaan. Er zijn overigens ook andere boomziekten die zorgen baren. Het gaat hier niet over de Beschermde Bomenlijst of de bomen in de parken, maar uitsluitend over de Boomstructuur. De Parknota is besproken; voor de uitvoering was echter geen geld. Daarom is de uitvoering doorgeschoven en wordt geprobeerd werk met werk te maken. De heer Nederpelt vraagt om een werkplan voor de parken. Wethouder Van den Oever antwoordt dat er ook geld nodig is voor het opstellen van een werkplan. Wanneer sprake is van ingrepen in een park wordt de nota Parken als uitgangspunt gebruikt. Als er toch een werkplan moet worden gemaakt, moet de raad dat aangeven. Inzake het Rijk en het Waterschap merkt hij op dat bijvoorbeeld de N3 niet volledig is opgenomen in de tekeningen, maar de gebieden van het Rijk en het Waterschap zijn wel in de structuur opgenomen. In het kader van het zojuist verschenen tevredenheidsonderzoek Groen heeft hij opgemerkt dat het verschil in beheer tussen waterschap en corporaties leidt tot veel frustraties en onbegrip onder bewoners. Dat gesprek met Rijk en Waterschap gaat hij dan ook graag aan. Bodemverontreiniging aanpakken via bomenaanplant is een interessante suggestie. Het rendement van bomen met betrekking tot de luchtkwaliteit is nooit doorgerekend; dat is een zeer ingewikkelde berekening. Het is wel zo dat een gezonde en goede boomstructuur bijdraagt aan een betere luchtkwaliteit en aanpak van bodemverontreiniging. Het sanctiebeleid is opgenomen in de APV. Je kunt altijd discussiëren over welke norm je hanteert. Hier is bewust een keuze Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

8 gemaakt die uitgaat van kroondiameter, stamdiameter enzovoort. De heer Nederpelt merkt op dat hij graag ziet dat de hogere norm wordt gehanteerd. Hij vraagt wat de commissie daar van vindt. Vanuit de ambtelijke organisatie wordt opgemerkt dat gekeken is welke boomsoorten passend zijn qua grootte. Er staan aanbevelingen opgenomen en daar wordt in principe van uitgegaan, maar het is geen wet van Meden en Perzen. Bij elke verandering worden de bewoners uitgenodigd om te reageren en hun visie kenbaar te maken. Bij voortschrijdend inzicht of afwijkende zienswijzen is er ruimte voor aanvullingen en nuanceringen. De situatie ondergronds is afhankelijk van de boomgrootte. Er is gekozen voor KBB, het Kwaliteitsbesluit Bomen. Als er te weinig ruimte is kun je kiezen voor een kleinere soort of voor acceptatie van een kortere levensduur. Misschien kun je met de grotere norm waar GroenLinks om vraagt, maar de helft van het aantal bomen planten dan nu gaat gebeuren. De bomenlijst komt in HAMERSTUK met mogelijk stemverklaringen van GroenLinks en BETER VOOR DORDT. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

9 VERSLAG VAN DE VERGADERING VAN DE ADVIESCOMMISSIE d.d. 22 januari 2008 Programma Ondernemerschap en bereikbaarheid MANDEN MAKEN 2 In het kader van het aanbod van de voorzitter van de Drechtsteden gelegenheid om met hem van gedachten te wisselen over de door het Drechtstedenbestuur onderkende noodzaak om verbinding te leggen tussen de afronding van Manden Maken 1, de uitvoeringsstrategie Ruimte Geven, de ontwikkeling in het kader van Deltapoort en het daarvoor noodzakelijk geachte investeringsprogramma Manden Maken 2 met een slagvaardige uitvoeringsorganisatie ROM-D In vervolg op het besluit van de Agendacommissie van 4 december jl. gelegenheid u te laten informeren en met elkaar en de portefeuillehouder van gedachten te wisselen over de voorgenomen overdracht van de regie op alle beleidsterreinen die vallen binnen de vastgestelde bedrijventerreinenstrategie aan het Drechtstedenbestuur Voorzitter : Dhr. C.A. Van Verk Griffier: Dhr. J.G.A. Paans Verslag: Erna Verveer, bureau Getikt! af tape --- Aanwezig: Dhr. A. Hoogerduijn, CU/SGP Dhr. O. Soy, BETER VOOR DORDT Dhr. J. van den Bergh, PvdA Dhr. J.J.W. van Dongen, D66 Dhr. K.C. Schellekens- van der Meijde, ECO-Dordt Dhr. Pols, VVD Dhr. H.J. Tazelaar, VSP Dhr. W. Nederpelt, Groenlinks Dhr. D. van den Eijkel, CDA Namens het Drechtstedenbestuur zijn aanwezig de heren Bandell, Veerman en Van der Zedde en namens het college van burgemeester en wethouders van Dordrecht wethouder F.J. van den Oever De voorzitter opent de vergadering en heet iedereen welkom. MANDEN MAKEN 2 De heer Bandell introduceert Sjoerd Veerman, wethouder in Alblasserdam en nieuw benoemd in het Drechtstedenbestuur. Hij heeft de portefeuille Toerisme en bereikbaarheid en is daar flink mee bezig. De heer Gert-Jan Vogelaar, directeur van het Drechtstedenbureau is een paar dagen op vakantie en wordt vandaag vervangen door de directeur bedrijfsvoering, Jan van der Zedde, voormalig gemeentesecretaris van Papendrecht en sinds ruim een jaar fulltime adjunct directeur, belast met onder andere zaken rond financiën, controlling, planning en beleidscyclus. Over enkele maanden is de helft van de raadsperiode voorbij. Hij heeft de Drechtraad toegezegd dat hij de gemeenteraden van de deelnemende gemeenten zou bezoeken alvorens over te gaan tot Manden Maken 2. Er moet absoluut worden voorkomen dat de Drechtsteden verzeild raken in een wij-zij denken: wij van de gemeente, zij van de Drechtsteden. Iedereen moet werken aan de overtuiging van de Drechtsteden van ons zijn. Daarom is terugkoppeling vanuit de Drechtraad richting de gemeenteraden van wezenlijk belang. Die samenwerking is geen truc om uiteindelijk te komen tot een herindeling en één Drechtstad. De provincie neemt het herindelingswoord te pas, maar vaak ook te onpas in de mond. Nu Groot Zwijndrecht is ontstaan doordat de zelfstandige gemeente Heerjansdam is opgeheven, zijn er niet echt kleine gemeenten meer. Alblasserdam is de kleinste, maar is met inwoners toch niet heel klein. Hij merkt op dat de Drechtsteden door samenwerking met elkaar op een goede manier door die netwerkstad een heleboel zaken te doen, zodat herindeling naar de mening van Drechtsteden niet de oplossing is om bestuurskracht te verbeteren. Dat moet helder zijn, anders blijven er mensen die denken: ze Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

10 zeggen wel netwerkstad, maar ze bedoelen Drechtstad. In Sliedrecht stonden zelfs demonstranten die zeiden: wij willen niet bij Dordrecht horen. Hij heeft ze daarop geantwoord dat de Dordtenaren ook niet bij Sliedrecht willen horen. Dat heeft met eigen identiteit te maken. Je kunt beter je verstand gebruiken en op een heleboel terreinen goed samenwerken, juist omdat de streek het verdient en in vergelijking met andere delen van de Randstad nog wat op achterstand staat en de concurrentiekracht absoluut moet worden verbeterd. Het is wel van belang dat de deelnemende gemeenten, nu veel zaken worden overgedragen (Sociale Dienst) of worden gemandateerd (waar hij voorstander van is) aan de Drechtsteden, dat er ook in Dordrecht goed wordt nagedacht over welk type gemeente je wilt zijn. Mandaat betekent overigens dat het voor je wordt uitgevoerd, maar waarbij je wel verantwoordelijk blijft; hij is eerder voorstander van mandateren dan van overdragen. Wat is nu typisch Dordts in verhouding tot wat er Drechtstedelijk gebeurt? Hij ziet dat andere raden daar meer bezig zijn dan de raad van Dordrecht; misschien wordt Dordrecht daarbij wat geholpen door het feit dat wanneer de overdracht achter de rug is, er altijd nog zo n kleine medewerkers blijven. Maar het is wel belangrijk om de vraag te stellen: wat willen we nu nog voor type gemeente zijn? Wat zijn nu die typisch gemeentelijke taken in relatie tot wat er in Drechtsteden wordt gedaan? Met het denken daarover zijn ze bijvoorbeeld in Alblasserdam heel ver; ook door de noodzaak om daar over na te denken. Dus: geen wij/zij denken, niet roepen: het is een truc om tot Drechtstad te komen, maar echt proberen met elkaar ervoor te zorgen dat het verlengd lokaal bestuur leidt tot bezinning op je eigen identiteit. Gelukkig zijn er geen kleine gemeenten, dus herindeling is niet aan de orde. Dordrecht speelt natuurlijk ook in Zuid-Holland Zuid een belangrijke rol; het is de enige gemeente geweest die de integrale vergunningverlening en handhaving aan Zuid-Holland Zuid heeft overgedragen, alsook de Brandweer. Hij noemt de Sociale Dienst, het regionaal bureau Leerplicht, waarbij inmiddels 17 gemeenten zijn aangesloten, het Ingenieursbureau dat afgelopen jaar winst heeft gemaakt, het Service Centrum Drechtsteden, de Belastingdienst die in Sliedrecht gehuisvest gaat worden en het SGB Onderzoekscentrum Drechtsteden dat in Zwijndrecht gehuisvest gaat worden. Deze grote en kleine diensten behoren tot het takenpakket van Jan van der Zedde en vragen, van iedereen, heel veel aandacht. Vanavond wordt ook gesproken over ROM-D; de kantorenstrategie en de bedrijventerreinstrategie moet niet alleen op papier worden gezet en vastgesteld, maar ook worden uitgevoerd. Situaties waarin twee Drechtstedengemeenten jarenlang touwtrekken over de vraag wie bijvoorbeeld Hornbach in zijn gemeente krijgt, zijn, alhoewel begrijpelijk, buitengewoon slecht. Als het bedrijf maar in de Drechtsteden komt, moet je blij zijn en daar gaat het om. Je moet bereid zijn om op Drechtstedelijk niveau te zeggen: hoe bepalen we nu waar het komt in de Drechtsteden? Daar is nog wel een stap te doen. Een krachtig instrument als ROM-D is absoluut noodzakelijk om vanuit papier naar de werkelijkheid te gaan en de risico s beter af te schermen. In de eerste plaats is er afgesproken dat er een goede evaluatie komt. Manden Maken 1 is voor meer dan 90% geslaagd; in die zin dat er onomkeerbare raadsbesluiten zijn genomen, dat er veel in uitvoering is. Belangrijk is de vraag: wat heeft nu bijgedragen aan de succesfactoren? In het begin was er sprake van een heel creatief proces; er kwamen lijsten met projecten die in Papendrecht bekeken konden worden en die door wethouders werden aangeprezen. De groslijst heeft geleid tot de projectenlijst en die is met zijn behoorlijk gerealiseerd. Niet alleen waar het gaat om stenen stapelen, maar ook waar het gaat om kennisinfrastructuur: zaken als Leerpark en LOC-vorming in Zwijndrecht en de West Alblasserwaard. Dat zijn heel belangrijke zaken voor de toekomstige generaties. In Dordrecht zijn er majeure projecten waarbij de een meer opschiet dan de ander. Bij de Zeehaven is het slot er inmiddels afgehaald en er is een herstructurering aan de gang; daar zijn ook vanuit Manden Maken middelen voor gekomen. Voor het Maasterras is ook geld gevoteerd, maar dat staat nog wel aan het begin. Het zou naar de opvatting binnen Drechtsteden wel van belang zijn dat er met het Maasterras meer vaart wordt gemaakt, want het is te stil. Het is een project dat in de regio van het grootste belang is voor het totaal van de Drechtsteden. Er is wel een goede samenwerking tussen Dordrecht en Zwijndrecht op dat punt. De Zeehaven is in de topperregeling van het Ministerie van Economische Zaken opgenomen. Er zijn mooie stappen gezet, maar er moet nu wel worden doorgepakt. Nog een jaar niets aan de PWA kade, dat kan natuurlijk niet. Bij de Drechtsteden leven die zaken ook. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

11 Drechtsteden is blij dat de Dordtse raad voor het Energiehuis een voorbereidingskrediet heeft gevoteerd, want er komt ook een fors bedrag uit Manden Maken naar het Energiehuis. Er moet wel op tijd een besluit worden genomen, anders is het geld van Manden Maken niet meer beschikbaar. Dat gold ook voor de stationsomgeving reconstructie. De Drechtsteden heeft alle lof voor het project Intree, een fantastisch verlopen Manden Maken project. Ook de Dordwijckzone loopt goed; de cluster onderwijs en vernieuwing gaat perfect. Hij noemt het Leerpark, het ICT platform en het Onderwijsleerbedrijf; Drechtsteden geeft aan dat dit vooral zo door moet gaan. Soms moest er om vijf voor twaalf nog een besluit worden genomen, bijvoorbeeld bij de Stationsomgeving. Hij wijst er op dat Dordrecht soms moet leren om meer tempo te betrachten, anders kost het geld. Mevrouw Van den Bergh merkt op bij interruptie dat de verhouding lokale raden en Drechtraad duidelijk moet zijn zodat je weet hoe een en ander concreet wordt in de planning. Je hebt een besluit genomen, maar je weet dan eigenlijk niet dat dat gevolgen heeft voor gebieden hier; dat moet duidelijk aangegeven worden. De heer Bandell merkt op dat de procedure in de eerste plaats natuurlijk bij de colleges bekend is; men weet onder welke voorwaarden een project gehonoreerd kan worden. Met het nemen van een onomkeerbaar raadsbesluit is er voor de Drechtsteden voldoende bewijs dat het bestuurlijk is afgezegend, maar het is in de eerste plaats de verantwoordelijkheid van de bestuurder van de gemeente om de projecten die zijn gehonoreerd, binnen de tijdslijn te realiseren. Vanuit de Drechtsteden worden diverse colleges flink achter de broek gezeten; ook in Dordrecht worden daar met de diverse portefeuillehouders wel eens duidelijke gesprekken over gevoerd. Want het moet wel gebeuren, in Dordrecht net zo goed. De heer Nederpelt vraagt hoe je als raad kunt voorkomen dat besluiten op het laatste moment moeten worden genomen. De heer Bandell antwoordt dat leden van de Drechtraad goed kennis moeten nemen van de procedure en dat de raad vanuit de kaderstellende en controlerende rol het college achter de broek moet zitten; het college heeft de primaire verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat projecten op tijd worden ingediend. Soms kan het niet; dan is het wel zo dat tijdige communicatie richting Drechtsteden van groot belang is. Er is ook wel eens verschuiving in projecten aangebracht. Baanhoek West heeft bijvoorbeeld voor het station geld gekregen, ten nadele van een paar andere projecten die niet op tijd gereed konden komen of niet haalbaar bleken. LOC Zwijndrecht heeft extra middelen gekregen. Ruilen is soms dus mogelijk, maar er is geen trekkingsrecht; het Drechtstedenbestuur bepaalt uiteindelijk waar het geld naartoe gaat. Gelukkig zijn die problemen steeds opgelost. Maar vijf voor twaalf situaties moet je proberen te voorkomen. De voorzitter van de Dordtse raad is nooit ontevreden over het tempo waarmee de raad van Dordrecht, als die voorstellen er eenmaal zijn, ze behandelt. De agendavoorraad is ook nooit echt heel groot. Soms is de raad zelfs bereid, en dat is ook weer gebleken bij de Stationsomgeving, om een beetje over zijn eigen procedures heen te stappen. Maar dat moet wel hoge uitzondering zijn. Elkaar scherp houden op dit punt is van het grootste belang. De kernvraag is: hoe willen we doorgaan? Want het is best succesvol gebleken, zal de conclusie wel zijn. Maar als je niet oppast slaat de bureaucratie wel erg toe. Hij vond de creativiteit aan het begin veel aardiger en uitdagender, vooral omdat de raad daar veel meer bij betrokken was, dan wanneer het eenmaal in uitvoering is. Hoe het anders kan weet hij nog niet, maar er moet wel steeds worden nagedacht, ook over het functioneren van de Drechtraad. Hij heeft dat ook neergelegd bij de griffiers. Mensen moeten het leuk en uitdagend vinden, waarbij het natuurlijk ook van belang is om allerlei formele zaken af te handelen. Hij doet de oproep om het niet te proberen dicht te regelen, maar ook nog eens wat vrije val te oefenen; dat is leuk in de goede zin van het woord. Anders wordt het een obligate gemeenschappelijke regeling met enkel hamerstukken. De heer Pols vraagt of de projecten die door Dordrecht zijn ingediend wel de middelen uit Manden Maken krijgen. De heer Bandell gaat daar wel van uit, tenzij bijvoorbeeld een Energiehuis ineens wordt afgeblazen, maar dat zit er toch niet in. In de optiek van de Drechtsteden is daar een onontkoombaar besluit genomen. In Alblasserdam is er ook een voorbeeld, Haven Zuid, dat ook nog wel enige uitwerking behoeft. Hij vindt dat je elkaar dat moet toevertrouwen, anders is de Drechtsteden wel erg bevoogdend bezig en dat is absoluut niet de bedoeling. Je moet de overtuiging hebben dat ook een raad uiteindelijk achter een project staat; je voteert als raad niet een fors voorbereidingskrediet als je niet de intentie hebt om tot realisatie over te gaan. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

12 Hij vraagt dus om suggesties om de Drechtraad leuk te houden en hoe ervoor gezorgd kan worden dat het Manden Maken, maar dan misschien in een wat andere vorm, gestalte krijgt in de tweede helft van deze raadsperiode. De vraag daarnaast is hoe je dat ambtelijk ook nog in de hand houdt via de netwerkdirectie en de netwerkgriffie. De heer Van den Eijkel vraagt hoeveel brieven van burgers er binnenkomen bij de Drechtraad. De heer Bandell antwoordt dat dat er maar heel weinig zijn. Het meeste dat de Drechtraad doet, is ook niet direct gericht op de individuele relatie met de burgers, maar op versterking van de structuur van de regio. Je kunt het daar dus niet helemaal aan afmeten. De regionale uitvoeringsorganisaties daarentegen krijgen nog net zoveel brieven als voorheen. De heer Nederpelt vraagt hoe vaak er wordt ingesproken in de Drechtraad of in één van de commissies. De heer Bandell antwoordt dat dat volgens hem één keer gebeurd is en volgens de griffier nul keer. De heer Van Dongen merkt op dat het feit dat daar zo weinig burgers inspreken, een direct gevolg is van het feit dat er voor is gekozen om dat aan de gemeenteraad te houden. Het contact met de burger moet juist in de gemeenteraad gebeuren. Hij herkent het wij/zij gevoel waar de heer Bandell over spreekt overigens niet en hoopt dat het bij andere gemeenteraden ook zo is en blijft. De heer Hoogerduijn vraagt naar de maandelijkse raadscarrousel. De griffier antwoordt dat die in tegenstelling van wat in het Dordtse schema staat vermeld in januari niet gepland is vanwege de Nieuwjaarsreceptie; de eerstvolgende is in februari gepland. De heer Hoogerduijn herkent evenmin een wij/zij-gevoel. Dordrecht is de grootste stad in de Drechtsteden; hij wijst op de natuurlijke neiging om als centrumgemeente wat verder te gaan dan strikt nodig is. Hij vraagt hoe je dat voorkomt, want het voordeel van de een is altijd het nadeel van de ander. De heer Veerman vindt dat een goede vraag. Je ziet bij centrumgemeenten nogal eens dat het fout gaat, omdat de centrumgemeente gewoon doet wat ze normaal doet; de kleinere gemeenten interpreteren dat toch als daar heb je hun weer, die grote. Of: wij zijn altijd kleiner. Hij spreekt uit ervaring vanuit de tijd dat hij in Gouda werkte. Het idee van wij en zij kom je nogal eens tegen omdat kleine gemeenten minder raadsleden hebben en vaak gewend zijn om zich tot achter de komma met zaken te bemoeien. Dat vindt het college natuurlijk niet leuk, want dat valt niet mee. Als er dan voorstellen komen moet het college zeggen: daar gaat u niet meer over, dat doen we in Drechtstedelijk verband, dan voelen ze dat veel sterker dan een gemeenteraad van een grote stad als Dordrecht. Hier is de raad al gewend om meer op hoofdlijnen te sturen. Kleinere gemeenten merken meer van Drechtsteden omdat ze meer dingen kwijtraken. Zijn opinie is: je raakt niets kwijt, je krijgt er juist vijf gemeenten bij, want samen ben je Drechtsteden en dan heb je meer voordeel dan wanneer je alleen zou blijven. Het wij/zij gevoel is dus een risico wat er ligt, maar het zou er niet hoeven zijn. Dordrecht helpt, en dat kost misschien wel wat, maar dat maakt de regio sterker. Als regio kun je naar buiten treden als stad van inwoners; samen heb je wel wat te winnen bij een rijksoverheid en een provinciale overheid en een Europese overheid, want samen ben je sterker. Als je dat idee goed vorm kunt geven, dan kun je veel meer bereiken. Misschien is het inderdaad zo dat Dordrecht meer euro s investeert dan de rest, maar Dordrecht heeft er misschien ook iets meer. Je doet het samen voor de burgers, voor meer toerisme, meer werkgelegenheid, meer bereikbaarheid enzovoort. Samen ben je beter uit. Mevrouw Van den Bergh vraagt of het mogelijk is om beter te visualiseren en te communiceren wat voorstellen precies inhouden, zodat je ook ziet wat de voordelige gevolgen zijn van de inspanningen die je met elkaar doet. Ze heeft begrepen dat er een notitie komen over de relatie gemeenteraden Drechtraad, zodat het een overzichtelijker geheel wordt, met een planning van de besluitvorming. De heer Bandell antwoordt dat hij de vraag met betrekking tot communicatie heel vaak hoort. Er zijn raadsleden die zich weinig kunnen voorstellen bij de besluiten die uiteindelijk worden genomen over een Manden Maken project. Je zou een filmpje of iets dergelijks moeten tonen zodat zichtbaar wordt wat dat project eigenlijk inhoudt, liefst op een beeldende manier. Hij heeft dat ook bij de griffiers neergelegd. Zelf heeft hij de wens dat er een Drechtsteden TV komt, zeker nu de kwestie rond de vergunning in Dordrecht beslecht is, maar dat vergt wel middelen. Een aantal deelnemende gemeenten wil daar niet aan, maar het zou wel helpen, ook voor de identiteit van de Drechtsteden, zonder aan propaganda te doen. De notitie verschijnt binnenkort, waarschijnlijk vergezeld van een presentatie. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

13 Hij heeft bij zijn rondgang overigens geen onvertogen woord gehoord over Dordrecht; de opstelling wordt zeker niet als arrogant ervaren en de Dordtse raad is bereid om over de grenzen heen te kijken. In den lande wordt heel goed gekeken naar hoe Dordrecht hier mee bezig is, omdat nogal wat centrumgemeenten in Nederland met de rug naar de regio staan, of vooral weten te vertellen dat wat goed is voor de stad, ook goed is voor de regio en zo zit de wereld niet in elkaar. De heer Tazelaar merkt op dat het goed zou zijn als de website van Drechtsteden een goede zoekfunctie zou hebben zodat je zaken terug kunt vinden zoals besluiten en prognoses. De heer Veerman merkt op dat opvalt dat raadsleden veel vragen kunnen stellen, maar soms ook het antwoord al weten. Uit iedere fractie is een vertegenwoordiger in de Drechtraad; die zijn bevoordeeld en weten meer, want het blijkt lastig om de rest mee te krijgen. Eén lid van de fractie is uitermate deskundig en heeft ook veel stukken, maar slaagt er vaak niet in om die kennis over te dragen. Dat is een lastig communicatieprobleem. Er is genoeg te vinden, ook in boekjes, maar die staan soms bij een ander in de boekenkast. Er is dus informatie, maar niet op het juiste moment. De website van de Drechtsteden zou misschien iets beter kunnen, maar zo zijn er nog zoveel wensen. De heer Nederpelt merkt op dat hij de website op zich vrij toegankelijk bindt en doet de suggestie om die beter te linken naar de verschillende gemeentelijke sites. Volgens hem is namelijk niet duidelijk zichtbaar dat er een relatie tussen die twee is. De heer Paans merkt op dat het goed zou zijn als alle 39 Dordtse raadsleden, zoals in het begin ook gebeurde bij Manden Maken, de vaste derde woensdagavond van de maans vrij zouden houden voor Drechtsteden, zodat niet alleen de vooruitgeschoven posten alle kennis bezitten en er tijdens fractieoverleg gesproken kan worden over de zaken die echt besproken moeten worden. Mevrouw Schellekens doet de aanbeveling om successen te vieren en daar trots op te zijn, want dat gebeurt te weinig. De heer Bandell merkt op dat hij over twee, drie weken zijn rondgang langs de gemeenteraden hoopt af te sluiten in Hendrik Ido Ambacht. De (informele) terugkoppeling zal hopelijk op 20 februari in de raadscarrousel kunnen plaatsvinden. Op 19 maart vindt de formele terugkoppeling plaats, met conclusies, in de Drechtraad. De voorzitter merkt op dat de presentatie tot de conclusie leidt dat er meer en beter gecommuniceerd moet worden door de verschillende onderdelen en lagen van raad en Drechtraad en wellicht ook naar de burgers toe. Hij dankt de heren van het Drechtstedenbestuur. Na een korte pauze wordt de vergadering voortgezet ROM-D De heer Pols merkt op dat hij bij dit stuk het idee heeft dat er op dezelfde wijze doorgegaan wordt, maar wel met enkele verbeteringen. Er zal nu gekeken worden wat echt belangrijk is voor de regio en dat wordt er uitgehaald. Hij ziet dat niet als krenten uit de pap, maar als met elkaar iets gaan doen in de regio en met één mond gaan spreken zodat je niet tegen elkaar wordt uitgespeeld. Dat is heel belangrijk. Het college van Dordrecht heeft er volgens hem al mee ingestemd; hij vraagt of de raad hier nog een besluit over moet nemen. Volgens hem neemt de Drechtraad hier nog een besluit over en loopt het college een beetje voor de muziek uit. Hij vraagt wat de inbreng van de raad nog is. Hij hoort in het bedrijfsleven nogal eens dat de communicatie met ROM-D, als zij wat willen, best moeizaam verloopt en vraagt de wethouder of er voor gezorgd kan worden dat dat aanmerkelijk beter gaat lopen. ROM-D is de afgelopen jaren vooral met zichzelf bezig geweest en was daardoor minder slagvaardig. Hij vraagt of naast Dordrecht ook andere gemeenten gronden hebben ingebracht, en hoe zij daar nu over denken. De heer Hoogerduijn merkt op dat zijn vraag gaat over de beslissing om de bedrijfsmatige regie over alle bedrijventerreinen te laten berusten bij het Drechtstedenbestuur op basis van de vastgestelde bedrijvenstrategie. De keuze voor overdracht van bedrijventerreinen aan ROM-D geschiedt door het Drechtstedenbestuur. Waarom wordt het beleidsmatige gedeelte Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

14 ondergebracht bij de Drechtsteden, en de bedrijfsmatige ontwikkeling bij een afzonderlijke rechtspersoon, namelijk ROM-D? Zijn deze begrippen helder te scheiden en komen de gemeenten daardoor niet onnodig nog verder op afstand te staan dan in de huidige ROM-D situatie waarbij de gemeenten immers zelf deelnemer zijn? Dat is straks niet meer het geval. Het is in ieder geval duidelijk dat de regierol van de afzonderlijke gemeenten over bedrijventerreinen en kantorenlocaties met dit voorstel niet meer bij de gemeenten ligt. Het lijkt zinnig dat gezamenlijke belangen zoals subsidies, positieafstemming en dergelijke via de regio verlopen, maar gaat dit voorstel niet verder? Graag een reactie van de portefeuillehouder, en impliciet de vraag welke grip we nog hebben, juist in dit verband, op het Drechtstedenbestuur. Hij vraagt dat ook omdat de collega-christenunie/sgp fracties in de regio juist op dit punt grote weerstand bleken te hebben en hebben gevraagd om adequate alternatieven. Verder is het de vraag welke regie uiteindelijk zal worden gevoerd, d.w.z. niet meer door de gemeenten, zoals nu. Hij vraagt dat ook in verband met relaties met andere belangrijke beleidsterreinen zoals natuur, milieu, recreatie, wonen, economie, verkeer en ruimtelijke ordening. Juist bij de schaarse ruimte op het Eiland van Dordrecht is dat van groot belang. Hij vraagt of de portefeuillehouder aan kan geven hoe dit qua ontwikkeling politiek aanvaardbaar zal lopen in de toekomst. Het gaat hem ook om de exclusieve publiekrechterlijke bevoegdheden van de gemeenten, bijvoorbeeld met betrekking tot de WRO, Wet gemeentelijke voorkeursrecht en grondverwerving. Vindt de portefeuillehouder dat hierover duidelijke en afdwingbare afspraken zijn te maken en door wie, d.w.z. over ieders rol en positie bij de ontwikkeling van projecten (blz. 11 en 12). Uit het voorstel blijkt verder dat bij de aanpak van een concreet terrein door ROM-D rollen en taken worden vastgelegd in een overeenkomst. Belangrijk zijn daarbij ondermeer een vergoeding voor gemeentelijke kosten en een bedrag voor de gemeente uit de opbrengst, als die er is. Wie besluit daar over en wat gebeurt er als partijen daarover van mening verschillen? En wat gebeurt er bij een negatieve exploitatie, zoals bijvoorbeeld bij Amstelwijck? Met subsidies kun je toch niet alles regelen, zoals min of meer in het stuk wordt gesuggereerd. Omdat gemeenten ook elkaars concurrenten zijn is het sterk de vraag hoe hiermee bestuurlijk evenwichtig kan worden omgegaan. De gang van zaken rond Dordtse Kil III belooft niet veel goeds voor Dordrecht; hij doelt op ROM-D oude stijl. Kan de portefeuillehouder die ongerustheid wegnemen om te voorkomen dat Dordrecht opnieuw het feest voor de regio betaalt? Hij vindt een toelichting zeker op zijn plaats met betrekking tot kapitaaldeelname door gemeenten, gemeentelijke aandelen en rendementen in de strekking van stemrecht. Veel vragen zijn al eerder door het Drechtstedenbestuur zelf gesteld; hij heeft zelf ook nog vragen met betrekking tot financiële risico s en personele gevolgen, maar in dit stadium concludeert hij dat het de vraag is of dit een succesvolle doorstart is van de ROM-D. Mevrouw Van den Bergh (PvdA) merkt op dat de verwachtingen niet helemaal zijn waargemaakt. Nu wordt een doorstart voorgesteld. Economisch beleid ligt altijd moeilijk, want je hebt het ook over werkgelegenheid en die wil iedereen het liefst naar zich toe trekken. Wat zijn de waarborgen dat het op deze manier wel gaat lukken? Er wordt gesproken over 59 bedrijventerreinen; ze vraagt of dat alle terreinen betreft en wat er gebeurt met de terreinen die niet zijn geselecteerd voor een regionale ontwikkeling. De raden vragen zich af wat er lokaal nog aan economisch beleid gedaan kan worden. De wethouders Economische Zaken spelen daarin een cruciale en verbindende rol; ze is van mening dat veel duidelijker moet worden wat lokaal is en wat regionaal. Ze mist de reacties van provincie en rijk; die zouden een stevige regionale ontwikkeling toejuichen. Rotterdam ontbreekt nu; die was wel partner in ROM-D. Ze vraagt naar de reden. In de begeleidende brief van het college van Dordrecht wordt gesproken over overdracht van bevoegdheden; ze vraagt welke bevoegdheden dat betreft. De winst wordt na afloop afgerekend; ze vraagt of er al zicht is op hoe dat gaat. Haar fractie wil duidelijke evaluatiemomenten ingebouwd zien om te voorkomen dat de geschiedenis zich herhaalt, met eventuele interventiemogelijkheden. De heer Nederpelt merkt op dat zijn fractie het een goede zaak vindt dat ROM-D op Drechtstedenniveau wordt gepositioneerd. Soms zullen bestemmingsplannen aangepast moeten worden om regionale ambities uit te kunnen voeren; dat is geen bevoegdheid van de Drechtraad. Daar ontstaat een spanningsveld dat wordt onderkend in de stukken. Dat zal worden opgelost met een convenant tussen de verschillende gemeenten, maar een convenant is niet waterdicht. Het is een goede zaak dat op deze wijze ook revitalisering van bestaande bedrijventerreinen kan worden opgepakt; dat kan verschuiving van de groene grens voorkomen. Zijn fractie hoopt dat er echt doorgepakt wordt, want dat is de afgelopen jaren niet gebeurd. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

15 De heer Hoogerduijn beaamt dat een convenant niet waterdicht is, of beter gezegd: niet afdwingbaar. Zou je het wel waterdicht kunnen maken, dan is in zijn ogen nog maar zeer de vraag of dat wenselijk is en of je als gemeenteraad moet willen dat die bevoegdheden ergens anders komen te liggen. Hij heeft daar ernstige twijfels over omdat het zich dan onttrekt aan het democratische proces; het stuk doet daar veel te enthousiast en te optimistisch over. De heer Van Dongen merkt op dat hij de denkrichting die wordt voorgesteld in het stuk kan waarderen. Tegelijkertijd ziet hij de problematiek zoals geschetst door de heer Hoogerduijn. Hij vraagt de wethouder in te gaan op de vraag hoe die de democratische legitimatie denkt te waarborgen. Hij vindt dat je als gemeenteraad beter de integrale afweging kunt maken wat je met een stuk grond doet, dan ROM-D dat kan. Wethouder Van den Oever merkt op dat iedereen binnen de Drechtsteden de mond vol heeft van samenwerking en het vormen van een krachtige regio. Men wil een speler van formaat zijn die zich weet te positioneren tegen Breda en Rotterdam. Het bedrijfsleven roept om het loslaten van de gemeentelijke grenzen en geeft aan dat de regio krachtiger moet optreden. In de uitvoering zie je vervolgens dat iedereen elkaar op tal van manieren geweldig weet te frustreren. Er zijn mooie plannen, daar wordt een ROM-D op gezet, er worden raadsbesluiten genomen, er zullen te ontwikkelen en te herstructureren terreinen in worden gebracht; met de opbrengst van de een kunnen de kosten van de ander worden opgevangen. Vervolgens is het toch de autonomie van de gemeenten en van de raden die de utvoering bepalen. Het gevolg was dat er één braaf jongetje in de klas zat: de gemeente Dordrecht die Kil 3 inbracht. Dat is de enige uitleglocatie die feitelijk is ingebracht. De andere gemeenten hebben allemaal besloten op on hun raadsbesluiten terug te komen en alleen terreinen bij ROM-D in te brengen waar geld bij moest. Er is gezamenlijk een visie op detailhandel ontwikkeld met als uitgangspunt om de kracht en potentie te ontwikkelen; er zouden afspraken gemaakt worden in de regio. Er was destijds nog geen Drechtstedenbestuur nieuwe stijl. Alle raden hebben in hun autonomie geamendeerd op het voorstel. Hornbach is slechts één voorbeeld van de vele. Rijk en provincie verwachten dat er een regionale detailhandelsvisie ligt en regionale uitvoeringsprogramma s rond bedrijventerreinen en een regionale kantorenvisie; zolang dat bij pakken papier blijft en iedereen vervolgens kiest voor de dingen die voor de eigen gemeente het beste zijn, gaat het niet lukken. Zo werd het waterschapsbestuur op één dag in drie verschillende gemeenten met alle egards ontvangen, met als resultaat dat ze zich zijn gaan vestigen in Barendrecht omdat zij dit geen krachtige regio vonden. Hij is niet langer bereid om als Dordrecht het braafste jongetje van de klas te zijn en dat te accepteren. Dordrecht kan Dordtse Kil 4 best zelf ontwikkelen en heeft daar ROM-D helemaal niet voor nodig. Hij heeft een flinke discussie gevoerd met collega wethouders, ROM-D en het Drechtstedenbestuur over dit gegeven. Zolang de ellende gedeeld kan worden is samenwerking best mogelijk: de Sociale Dienst, de Belastingdienst, de Wmo; maar zodra het over economie gaat wil elke gemeente zelf geld verdienen. Er wordt een reactie van de colleges en van de raden gevraagd; het college heeft een voorstel gedaan wat ter bespreking voorligt, met daarbij een aantal bedenkingen rond het voorstel van het Drechtstedenbestuur. Als er niets verandert, heeft hij als portefeuillehouder van de gemeente Dordrecht geen enkel vertrouwen in de doorstart van ROM-D. Als iedere raad vast blijft houden aan autonomie als het gaat om economisch beleid, bedrijventerreinen, de Ondernemersloketfunctie en het daadwerkelijk uitvoering geven aan de Detailhandelsvisie en de Kantorenvisie, dan heeft het geen enkele zin om überhaupt nog iets te doen met de ROM-D. De ROM-D is echt een uitvoeringsorganisatie. Het gaat om de vraag: willen wij daadwerkelijk als individuele raden binnen de Drechtraad een aantal beleidskaders neerzetten? Er wordt dus een principiële vraag gesteld en die is heel anders dan de vraag die werd gesteld bij de opstart van de ROM-D, waarbij individuele gemeenten zelf bepaalden welke terreinen ze inbrachten of niet en hoe ze hun rol als aandeelhouder invulden. Er wordt iets veel essentiëler gevraagd, namelijk wat daaraan vooraf gaat. Wil de raad van Dordrecht op economisch terrein echt samenwerken en daarover binnen de Drechtraad in samenwerking met het Drechtstedenbestuur beslissen? Want als dat besluit niet genomen wordt, kan hij de gemeenteraad niet adviseren als verantwoordelijk portefeuillehouder voor het Grondbedrijf van Dordrecht en verantwoordelijk voor economische zaken van de gemeente Dordrecht om überhaupt nog verder te gaan met de ROM-D. Hij is niet aan het dreigen of onderhandelen, maar benadrukt dat het belangrijk is om in de regio echt afspraken te maken. Als een bedrijf dat zich hier wil vestigen aanklopt en de gemeenten proberen steeds onder elkaars duiven te schieten, Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

16 dan gaat de regio het niet redden. Dan heeft het geen zin om door te gaan met de ROM-D en heeft het voor Dordrecht geen zin om Dordtse Kil 4 naar ROM-D te brengen. Natuurlijk blijven bestemmingsplannen en de WVG des gemeentes; in essentie gaat het erom of de gemeenten bereid zijn om in het Drechtstedenbestuur en in de Drechtraad als lokaal verlengd bestuur de besluiten te nemen welk bedrijventerrein zij vinden dat echt van regionaal belang is. Terreinen zoals de Groene Zoom, één van de pareltjes in Dordrecht, hoeven niet in de regio; dat kan Dordrecht prima zelf, want daar zit geen regionale opvang in. Hij kan zich niet voorstellen dat het Drechtstedenbestuur zal zeggen: daar gaan wij wat besluiten over nemen. Het gaat juist om de grote terreinen die wel van bovenregionaal belang zijn. Wat hij wel zou willen als het gaat om de Groene Zoom, is dat er met één loket wordt gewerkt voor de Drechtsteden als het gaat om acquisitie- en promotie activiteiten. Voor zo n loket en voor een ondernemersloket is een mooi instrument beschikbaar, namelijk de ROM-D. De mensen die nu voor de individuele gemeenten werken komen dan in dienst bij ROM-D; ze vormen één club, ze blijven op hun eigen stek zitten en hebben elke week overleg om te bepalen welk bedrijf het beste waar gehuisvest kan worden en wat het beste in de strategie past. Hetzelfde geldt voor de acquisitie. Daarnaast ligt er een enorm grote herstructureringsopgave. De discussie gaat over de Dordtse Kil 4 en Lange Wende Hendrik Ido Ambacht en heel misschien ooit het omklappen van de sportvelden in Sliedrecht. Het gaat erom of de gemeenten als verlengd lokaal bestuur die besluitvorming willen doen binnen de Drechtraad. Alleen dan kan een ROM-D functioneren, want dan heeft de ROM-D één opdrachtgever die met één mond spreekt, vanuit een Drechtstedelijk belang. Die geeft opdracht om een terrein tot ontwikkeling te brengen. Het rekenwerk vooraf wordt gedaan door het Kenniscentrum waarbij het terrein in principe wordt overgedragen op een saldo nul. Dan moet er geld bij, en dat komt uit subsidies en uit Manden Maken 2 en uit Europa. Zo wordt geprobeerd het dekkend te krijgen en vervolgens wordt het overgedragen naar ROM-D. De heer Hoogerduijn vraagt bij interruptie of dat ook geldt voor Amstelwijck, waar een tekort op zit. Wethouder Van den Oever antwoordt ontkennend. Volgens hem zal het Drechtstedenbestuur een lopende exploitatie zoals Amstelwijck nooit overdragen aan ROM-D. Hij zou daar ook de meerwaarde niet van zien. Van belang is, is dat de acquisitie voor Amstelwijck regionaal gebeurt. Daar zijn binnen Drechtsteden ook afspraken over gemaakt, hoe Amstelwijck gepositioneerd moet worden. Natuurlijk gaat Amstelwijck niet naar ROM-D; dat heeft geen zin. De heer Van den Eijkel merkt op bij interruptie dat hem niet helemaal duidelijk is wanneer een terrein moet worden overgedragen aan ROM-D. Wethouder Van den Oever antwoordt dat ROM-D, los van de acquisitie en promotie functie en de ondernemersloketfunctie, een ontwikkelbedrijf is. Zo staat het ook in de stukken. Dat bedrijf ontwikkelt op risico. Iedereen stelt dat ROM-D volledig is mislukt, maar dat is niet zo. Hij noemt Noordoevers, een terrein over de gemeentegrenzen van Zwijndrecht en Hendrik-Ido-Ambacht. De Drechtsteden hebben altijd geroepen: wij willen dat transformeren naar een locatie waar woningbouw plaatsvindt. Alle private partijen haakten af; niet omdat ze het niet dichtgecijferd konden krijgen, maar vanwege een te hoog risicoprofiel, plus het feit dat het over twee gemeente grenzen heen ging. Niemand wilde zijn vingers er aan branden. De ROM-D heeft het uiteindelijk opgepakt, op voorwaarde dat er één opdrachtgever zou zijn, te weten het Drechtstedenbestuur. Dat Drechtstedenbestuur regelt ook dat er een verevening tussen de gemeenten plaatsvindt en dat Noordoevers op saldo nul overgaat. Dat risicoprofiel dekt de ROM-D af. Daarmee wordt voorkomen dat de gemeente Zwijndrecht en de gemeente Hendrik Ido Ambacht risicodragend tot ontwikkeling moeten komen. ROM-D heeft dat gedaan door het aandelenkapitaal inclusief datgene wat verdiend is in Kil 3 als risicoreservering op te nemen. Je kunt wel een sluitende exploitatie hebben, maar je moet ook een voorziening opnemen om de risico s af te dekken, en daar was ROM-D ook voor uitgevonden: om de risico s af te kunnen dekken. Dat is ook het voorstel: er wordt gerevitaliseerd, daar zitten ook andere partners in, de provincie stopt er tien miljoen in en dat geld mag risicodragend worden ingezet. Die tien miljoen moet dus in principe tien miljoen blijven, maar gaat er een keer een project fout, dan verdampt een deel van dat bedrag. Op die manier kan een stuk verevening plaatsvinden. Waarom moeten persé alle 59 bedrijventerreinen beleidsmatig worden overgedragen aan het Drechtstedenbestuur? Dat is wat hem betreft een essentiële voorwaarde. Als je als gemeente een selectie zou kunnen maken, gebeurt er precies hetzelfde: cherry picking. Het is dus niet aan bijvoorbeeld de gemeente Dordrecht om te zeggen: u krijgt ze allemaal, behalve Kil 3 of Kil 4. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

17 Want daar begint het al mee. Geen cherry picking vooraf, maar alle terreinen inbrengen. Het eerste wat de Drechtraad en het Drechtstedenbestuur gaan doen is bepalen welke terreinen echt van regionaal belang zijn. Dan komt de Groene Zoom daar niet in voor. Je houdt een groslijst over van naar schatting 10 bedrijventerreinen over. Voor Dordrecht gaat het dan in ieder geval over de Zeehaven, Dordtse Kil 1 en 2 met Amstelwijck West, Dordtse Kil 3 en Dordtse Kil 4. Dat zijn de terreinen met een regionaal belang. Vervolgens gaat het Drechtstedenbestuur zeggen: hoe zit het met Dordtse Kil 1 en 2, en Amstelwijck West? Dordrecht gaat het revitaliseringproject afronden en het terrein ligt er keurig bij daar zit dus geen ontwikkelopdracht in. Daar hoeft de ROM-D niets mee, want dat is een ontwikkelbedrijf. Dordtse Kil 3 wordt uitgegeven en over Dordtse Kil 4 zal Drechtstedenbestuur besluiten dat zij dat graag door ROM-D zullen laten uitgeven. Wat de Zeehaven betreft, daar heeft het college een genuanceerd standpunt over opgenomen. Andere terreinen van Dordrecht, zoals de Merwedehavens zullen voor een deel geen belang hebben voor de regio; daar zit een lokale behoefte aan. De tweede slag is: moet er iets aan het terrein gebeuren, ja of nee? Bij Groote Lindt in Zwijndrecht ligt een zware herstructureringsopgave en het terrein is heel belangrijk voor het regionaal functioneren van de Drechtsteden. Dan zal het Drechtstedenbestuur moeten gaan bekijken op welke manier ze aan die opgave tegemoet kunnen komen en het zo rond rekenen dat het op nul uitkomt. ROM zal ook gaan rekenen en tekenen en zal het terrein uiteindelijk in uitvoering nemen. Op het moment dat de herstructurering klaar is zal ROM-D het terrein opleveren aan het Drechtstedenbestuur, zodanig dat het er weer 30 jaar tegen kan. Vervolgens draagt het Drechtstedenbestuur het terrein weer over aan de gemeente. Ook binnen ROM-D wordt momenteel enorm gediscussieerd met de private aandeelhouders over wat hun belang nog is; dat is een vrij technisch verhaal over rendementuitkeringen, risicokapitaal en dergelijke. Het is wat hem betreft heel terecht dat de private partners 12% krijgen over hun ingezette vermogen; als je bij de bank leent op risico kom je al gauw op 15% uit. Maar je kunt je afvragen of deelname van private partijen in ROM-D nodig is voor het verkrijgen van risicodragend kapitaal. (De heren van Dongen en Tazelaar verlaten de vergadering) De heer Soy merkt op dat zijn fractie ook bedenkingen heeft bij het overdragen van de zeggenschap van de gemeente Dordrecht als aandeelhouder naar het Drechtstedenbestuur. Kijkend naar de ambities van OBR (Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam), dat concurreert met ROM-D vindt hij het frappant dat OBR weer participeert in ROM-D. Het overdragen van terreinen als de Zeehaven heeft ook niet de voorkeur van zijn fractie; dat is tot nu toe niet echt noodzakelijk geweest, want Dordrecht kan ook zelf zijn eigen bedrijventerreinen inrichten en heeft daar de huidige ROM-D niet voor nodig. Dus wat de fractie BETER VOOR DORDT betreft is nader overleg noodzakelijk alvorens met het voorstel zou kunnen worden ingestemd. Mevrouw Schellekens merkt op dat in de vorige bespreking over ROM-D al de conclusie werd getrokken dat je niet zomaar kunt stoppen; dat zou heel veel geld kosten. Er zou iets anders moeten gebeuren; vandaar dat de ontwikkeling van een nieuwe ROM-D is opgestart. Haar fractie ECO-Dordt vindt dat dit na de start van Drechtsteden en Drechtraad een logische ontwikkeling is; ze spreekt in deze overigens ook namens D66. Ze juicht dit toe als doorstart van de oude ROM- D. Ze vindt het jammer dat de portefeuillehouder niet op een eerder tijdstop naar de commissie is gekomen om hetgeen vanavond is gezegd, voor te leggen. Haar fractie steunt het voorstel, evenals de fractie van D66. De regio moet elkaar op economisch vlak niet beconcurreren. Ze begrijpt de bezwaren wel die vanavond weer zijn geuit, maar dan had je niet met de Drechtsteden moeten beginnen. Je moet er in durven geloven en ook die stap durven zetten. Wethouder Van den Oever geeft aan altijd bereid te zijn hier nog eens over door te praten; hij laat zich graag uitnodigen. Hij is blij dat de essentiële vraag eindelijk een keer op tafel ligt bij alle gemeenteraden; niemand kan zich nog verschuilen achter het argument dat de ROM-D niet functioneert. Als de andere Drechtstedengemeenten niet de bereidheid uitspreken om een beleidsmatige overdracht te doen en de ondernemerloketfunctie en de promotie en acquisitie onder te brengen in een gezamenlijkheid, is Dordrecht weer de joker als Dordtse Kil 4 wel naar ROM-D gaat en is weer het braafste jongetje van de klas. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

18 De voorzitter vraagt de fracties om deze vraag concreet te beantwoorden en een standpunt in te nemen. De heer Van den Eijkel merkt op dat dit een logisch uitvloeisel is van een keuze die enkele jaren geleden al is gemaakt. De fractie van de CDA staat positief tegenover het voorstel. De heer Pols merkt op dat zijn fractie hier veel positieve punten in ziet en in principe akkoord is. De heer Soy spreekt bedenkingen uit en maakt een voorbehoud voor overleg in de fractie. De heer Hoogerduijn sluit zich daarbij aan en maakt een voorbehoud. Mevrouw Van den Bergh merkt op dat de fractie PvdA voorstander is van samenwerking in de Drechtsteden. Wel moet heel duidelijk zijn dat er gewoon een lokaal economisch beleid te voeren is in samenwerking met; dat moet veel duidelijker in beeld komen, wat je gezamenlijk doet en wat je in de gemeente blijft doen. Wethouder Van den Oever herhaalt zijn betoog. Als je zegt: we doen van alles samen, maar er is ook nog heel veel ruimte om het allemaal zelf te blijven doen, moet je er niet aan beginnen. ROM- D is uitsluitend een uitvoeringsorganisatie die geen macht heeft. Het gaat er om of de raden gemeenschappelijk willen werken, want ROM-D lost het probleem van echt willen samenwerken niet op. Mevrouw van den Bergh merkt op dat zij dit meeneemt voor fractieberaad. Mevrouw Schellekens merkt op dat ECO-Dordt en D66 zich kunnen vinden in het voorstel. De heer Nederpelt merkt op dat GroenLinks positief is over het op Drechtstedenniveau te betrekken. Positief is bovendien dat de beheerskosten een stuk omlaag kunnen gaan als je gemeenschappelijk acquisitie gaat bedrijven; dat winstpunt heeft hij nog niet gehoord. De voorzitter concludeert dat drie partijen dit willen terugkoppelen naar hun fractie. Hij verwijst naar het ontwerpbesluit op blz. 2. Wethouder Van den Oever merkt op dat de raad wordt gevraagd een reactie te geven op het Drechtstedenbestuur en dat te doen door in te stemmen met de brief van het college. Daarin staan kanttekeningen verwoord die het college gemaakt heeft. Hij stelt voor dat de raad daar op inzoomt en aangeeft of er behoefte is aan aanvulling of versterking, ook met betrekking tot de gezamenlijkheid. In zijn ogen is dat van belang en zou je dit niet af moeten doen als hamerstuk met drie stemverklaringen. De voorzitter constateert dat dit pleidooi ondersteund wordt door de commissieleden. De agendacommissie zal beslissen over de wijze van agendering. Hij dankt voor ieders inbreng en sluit de vergadering om uur. Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

19 VERSLAG VAN DE VERGADERING VAN DE ADVIESCOMMISSIE VAN 22 januari d. Meerjarenbeleidsplan Wmo Voorzitter: Dhr. J.C.C. Bruggeman Secretaris: Dhr. J.T. de Heus Verslag: Mw. E. Verveer, af tape Woordvoerders: Dhr. B. Staat, ChristenUnie/SGP Dhr. H.P.A. Wagemakers, B.V. DORDT Mw. G. Yanik, PvdA Mw. T.I.V. Bonnema-Tekelenburg, D66 Mw. N. de Smoker-van Andel, ECO-Dordt Mw. J.L.M. van Benthem, VVD Dhr. J. Bouter, VSP Dhr. F. Riet, CDA Mw. M.C. Ruisch, GroenLinks De fractie Karapinar is niet vertegenwoordigd. Namens het college is aanwezig: wethouder A.T. Kamsteeg Namens de ambtelijke organisatie is aanwezig de heer W.G. Sterk Inspreker namens Stichting de Wielborgh: mevrouw Chr. Baas-Borsje, directeur De voorzitter opent de vergadering en heet iedereen welkom. Mevrouw Baas spreekt in. (Haar spreekrechtbijdrage staat ook op papier en is op het RIS bijgeplaatst secr.) Zij schetst een beeld van de activiteiten van Stichting de Wielborgh en spreekt haar grote teleurstelling uit dat de stichting is uitgesloten van de mogelijkheid om deel te nemen aan de aanbesteding. De Wielborgh biedt elke cliënt de mogelijkheid om zelfstandig te leven en levert daarbij alle professionele zorg op locatie, in geheel Dordrecht, in Papendrecht en deels in Alblasserdam. Daarbij staat aandacht voor de doelgroep, 55 plussers, voorop. Voor heel veel ouderen zijn de locaties ook een ontmoetingsplek. Al 12 jaar is er een ouderenadviseur in dienst die vier ochtenden per week spreekuur houdt voor alle 65-plussers in Dordrecht. Aan de activiteiten kan iedereen deelnemen, ongeacht hoeveel inkomen er te besteden is. De komst van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) is het moment om mee te doen met de aanbesteding. De Wielborgh heeft als een van de weinige zorginstellingen een Gouden Keurmerk. Helaas is de weggevallen subsidie hard nodig om de activiteiten te kunnen betalen; het is zeker niet de bedoeling om bijvoorbeeld horecaprijzen te gaan rekenen in de ontmoetingsplaatsen. Dat lijkt haar ook niet de bedoeling van de Wmo. Ze pleit er nogmaals voor om de Wielborgh de kans te geven mee te doen aan de aanbesteding, om de 12 jaar ervaring die er is in het geven van informatie in te kunnen blijven zetten. Ze zou graag een duidelijkere uitspraak horen hoe om te gaan met de welzijnsgelden voor organisaties die daar een kleine tegemoetkoming voor nodig hebben. Vanuit de fracties van B.V. DORDT, CDA en PvdA worden enkele vragen gesteld, die zij als volgt beantwoordt: De ouderenconsulenten zouden uitstekend aan kunnen sluiten bij het Wmo-loket, ware het niet dat de Wielborgh op voorhand is uitgesloten van de aanbesteding. De doelgroep komt bij de Wielborgh over de vloer en kan daar de vragen kwijt; de Wielborgh kan er voor zorgen dat die vragen worden neergelegd op de goede plek. De benodigde kennis is in de afgelopen 12 jaar verzameld. Om aan de aanbesteding mee te kunnen doen, is zij op voorhand bij de wethouder geweest, nog vóór het beleidsplan klaar was, om haar diensten aan te bieden. Zij is tot op de dag van vandaag blijven proberen om ruimte te creëren, zowel schriftelijk als via inspraak, ook via de Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari

20 Wmo-adviesraad. Collega-organisaties, die ook ouderenadviseurs in dienst hebben en die ook ervaring hebben opgebouwd, mogen volgens haar wel met de aanbesteding meedoen. De voorzitter dankt de inspreker voor haar inbreng en uitleg en geeft het onderwerp in bespreking. Mevrouw Ruisch merkt op dat de fractie van GroenLinks de Wmo duidelijk als een participatiewet ziet en van plan is alle ontwikkelingen daar op te toetsen. De bedoeling van de wet is om mensen uit te dagen, te stimuleren en te faciliteren om mee te doen. Haar fractie onderschrijft de missie en de visie op het meerjarenbeleidplan. Kernbegrippen zijn daarbij: participatie, vooral ook vrije keuze, het initiatief bij de mensen zelf laten en vraaggericht. Aandachtspunten van haar fractie zijn: de burgerinitiatieven, de mantelzorg, uitwerking van het Wmo-loket, de nieuwe structuur van maatschappelijke dienstverlening, deelname van mensen met een beperking, aanpak van laaggeletterdheid in het kader van de Wet educatie en beroepsonderwijs, de aanpak van het huiselijk geweld en het afschaffen van materiële diensten. Ze vraagt om uitleg van de definitie van een burgerinitiatief; daar zouden 20 burgers bij betrokken mogen zijn. Wethouder Kamsteeg antwoordt bij interruptie dat dit een definitie is die hij niet zal hanteren: een burgerinitiatief van één burger is wat hem betreft al voldoende. Mevrouw Ruisch verheldert dat het om maximaal 20 gaat en niet minimaal. Over de fysieke ruimte is wel wat te zeggen. In deze nota wordt gezegd dat waar in buurten of wijken plekken zijn waar mensen elkaar ontmoeten, het goed zou zijn om onderscheid te maken tussen beheer en exploitatie en gebruik. Volgens haar fractie is dat soms een lastig proces omdat je daarmee tegengestelde belangen kan krijgen. Voor de exploitatie moet je zoeken naar zoveel mogelijk opbrengsten, maar voor ontmoeting moeten mensen een ochtend kunnen blijven zitten met één kopje thee. Het burgerinitiatief zal ook groeien vanuit de ontmoeting. De regelgeving en de formulieren zijn soms een belemmering bij burgerinitiatieven. Het is bekend dat mensen het als een grote belasting zien om allerlei paperassen te moeten invullen; denk aan het persoonsgebonden budget (PGB). De papierwinkel zou ook in deze situaties beperkt moeten worden. De gemeente Zwolle heeft samen met de provincie Overijssel en het ministerie van Binnenlandse Zaken een boekje ontwikkeld om de regeldruk voor vrijwilligers terug te dringen. Ze vraagt of de gemeente Dordrecht dit boekje, getiteld: Passie om de regeldruk, kent. Er staan ook voor Dordrecht zeker goede tips in. Voor wat betreft mantelzorg: er wordt gekozen voor ondersteuning van de kwetsbare mantelzorgers; die wordt nu voor een deel door MEE (= instelling voor ondersteuning bij leven met een beperking) gedaan. Haar fractie wacht het plan van aanpak af, maar stelt het zeer op prijs als MEE mee zou kunnen doen. Een centraal Wmo-loket bij de Stadswinkel is een goede zaak, zowel fysiek als via Internet als telefonisch. Er komen drie gebiedsloketten,in: centrum, oost en west. Haar fractie vraagt waarom er voor drie loketten wordt gekozen, want de afstand voor de mensen is bij deze spreiding dan nog redelijk groot? Ze vraagt ook of dit aantal nog uitgebreid kan worden? Er wordt gesproken over de nieuwe structuur van de maatschappelijke dienstverlening. Er is nu sprake van minimaal 12 partijen; er moet in ieder geval een kleine organisatie komen. Er is gekozen voor beperkte aanbesteding. De argumenten daarvoor zijn duidelijk, maar de vraag is of er zo geen kwaliteit blijft liggen en of dit wel leidt tot de meest gewenste organisatie? Wat deelname van mensen met een beperking betreft wil haar fractie ondersteunen dat er extra aandacht zal zijn voor jongeren. Ze vraagt in het kader van de aanpak van laaggeletterdheid aandacht voor de toolkit voor gemeenten die landelijk is ontwikkeld. Voor wat betreft het afschaffen van materiële diensten: het is een goede zaak om dit, waar dat in de markt al bestaat, niet meer als voorziening te handhaven, maar mensen die weinig geld hebben mogen niet buiten de boot vallen. Onder andere ouderenadviseurs zouden er actief op moeten letten dat mensen krijgen wat ze nodig hebben. Mevrouw Bonnema noemt het een lijvig stuk is. Ze beperkt zich tot de invloed van burgers, om een andere houding en cultuur, preventie en nieuwe processen en ervaringen van burgers daar in te bedden. Ze pleit voor een wat publieksvriendelijker versie van het stuk. Uit de notitie van antwoord van het college blijkt niet of de inspraakreacties al zijn verwerkt en hoe dit wordt teruggekoppeld. Het aangepaste beleidsplan dateert van december 2007 en op het voorblad van het concept beleidsplan staat foutief nog september Het college heeft allerlei doelgroepen benaderd, waarvoor haar waardering. Wat een andere houding en cultuur betreft: de D66-fractie Notulen Adviescommissie d.d. 22 januari