Vergadering raadscommissie NOTULEN

Transcriptie

1 Vergadering raadscommissie NOTULEN RAADSCOMMISSIE REGIONAAL BELEID EN ECONOMIE Plaats Provinciehuis, Leuven Datum 23 april 2013 Voorzit(s)ter CHRIS KINDEKENS Aanvangsuur uur Aanwezig Verontschuldigd CHRIS KINDEKENS, voorzitter HILDE VAN OVERSTRAETEN, ondervoorzitter KARIN JIROFLEE, gedeputeerde INEZ DE CONINCK LUC DEBRAEKELEER LUCIA DEWOLFS LENA GHYSELS HILDE KASPERS MARTINE LEMONNIER MARIE-CLAIRE LOOZEN JAAK PIJPEN TIE ROEFS MARC SLUYS WILLY SMOUT SOPHIE STONES-WILMES CHRIS TAES GEERTRUI VAN ROMPUY-WINDELS LIEVE VANLINTHOUT MARC WIJNANTS JOHAN DE HAES DIEDERIK DUNON JAN LAEREMANS MIA VAN DER ELST JAN CRETEN, stafmedewerker werk ERSV JO DISCART, stafmedewerker economie ERSV FAMKE SOENEN, stafmedewerker werk ERSV JEAN-PIERRE CRABBE, directeur economie GUDRUN DENHAEN, diensthoofd economie ROEL CASTEELS, dienst economie, secretaris. TOM DEHAENE, gedeputeerde JULIEN DEKEYSER, gedeputeerde LUC ROBIJNS, gedeputeerde MONIQUE SWINNEN, gedeputeerde WALTER ZELDERLOO, gedeputeerde LODEWIJK DE WITTE, provinciegouverneur MARC COLLIER, provinciegriffier AN HERMANS, voorzitter van de provincieraad.

2 Agendapunten 1. Goedkeuring van het verslag van de vorige vergadering Het verslag van de vergadering van 19 maart 2013 wordt goedgekeurd. Willy Smout complimenteert de secretaris met de correcte en duidelijke verslaggeving. 2. Inhoudelijke bespreking streekpacten Leuven en Halle-Vilvoorde Chris Kindekens leidt het agendapunt in. Op de vorige raadscommissie werden de totstandkoming van de streekpacten en de omgevingsanalyse besproken. Nu volgt een inhoudelijke bespreking van de ontwerpteksten van de streekpacten. De inbreng vanuit de gemeenten, provincie en de sociaaleconomische actoren is in deze fase erg belangrijk. Op basis hiervan kunnen de streekpacten nog bijgestuurd worden. In streektafels worden de gemeenten om feedback en inbreng gevraagd, voor de provincie gebeurt dit in deze raadscommissie. Na de consultatie en bijsturing worden in een laatste fase de streekpacten ter goedkeuring voorgelegd aan de gemeenteraden en provincieraad. In deze vergadering wordt afgetoetst of de vooropgestelde doelstellingen van de streekpacten als gepast en wenselijk voor toekomstige economische ontwikkelingen worden beschouwd, en of deze correct, volledig en voldoende belangrijk zijn. Gedeputeerde Karin Jiroflée vult aan dat het de bedoeling is om in dialoog te gaan met de gemeenten, provincie en sociaal-economische actoren teneinde tot goede en gedragen streekpacten te komen. Voor de provincie zijn vanuit die invalshoek de directeur economie, het diensthoofd economie en de bestuurssecretaris aanwezig. De ontwerpteksten zijn ook reeds voorgesteld op de RESOC-vergaderingen van Leuven en Halle-Vilvoorde. Deze vergaderingen waren zeer constructief, met goede bijdragen om te komen tot een goed plan met scherp geformuleerde en concrete doelstellingen. Er was een positieve dynamiek rond de RESOC-werking en de streekpacten, waarbij men concrete zaken op poten wil zetten om te bouwen aan de regio. Jan Creten bedankt de raadscommissie voor de ruimte die zij op de vergaderingen krijgen om de streekpacten toe te lichten en de dialoog aan te gaan. De opmerkingen zullen meegenomen worden in het verdere proces. Vandaag worden de streekpacten inhoudelijk besproken waarbij vooreerst ingegaan wordt op de structuur van de streekpacten, de doelstellingen en de concrete projecten die invulling geven aan de doelstellingen. De streekpacten behandelen drie domeinen: goedwerkende arbeidsmarkt, evenwichtige economische ontwikkeling en voorwaardenscheppend beleid. Elk domein is ingedeeld in doelstellingen, indicatoren en streekdossiers/projecten. Een afdruk van de presentatie is uitgedeeld op de vergadering, en gaat als bijlage bij het verslag. Willy Smout vindt het belangrijk om de economie maximaal te ondersteunen, om te investeren in de toekomst. De tijd van hoogconjunctuur is voorbij en er wacht een moeilijke periode. Zoals vorige vergadering aan bod kwam is er een tekort in bepaalde knelpuntberoepen, zoals de poetsdiensten. De grote vraag kan opgevangen worden door het grote aantal allochtonen in de werkloosheid naar deze functies te dirigeren. In de streekpacten wordt dit echter omgedraaid door te stellen dat er voor de werklozen functies op maat gecreëerd moeten worden, terwijl er in sommige sectoren een grote vraag naar arbeidskrachten is. Er moet gekeken worden of er aan deze nieuwe functies nood is in de maatschappij, en of dit betaald kan worden met de negatieve evolutie van de economie. Het is zijn bekommernis dat er teveel focus ligt op het creëren van nieuwe jobs voor anderstalige werklozen in plaats van op opleidingen gericht op talenkennis die de poort openen naar jobs waar werkelijk nood aan is. Karin Jiroflée benadrukt dat dit een én-én-verhaal is. Mensen die werkloos zijn, moet men zo goed mogelijk oriënteren naar openstaande betrekkingen, onafgezien hun afkomst. Maar tegelijk moet men ook de drempel verlagen voor moeilijk tewerkstelbaren. In deze economische moeilijke tijden moet men beiden doen. Zo leest zij dit ook in de streekpacten, en heeft zij dit ook gehoord tijdens de toelichting. Jan Creten treedt bij dat voor langdurige werklozen, mensen die langer dan 5 jaar niet actief zijn, jobs op maat creëren nodig is. Zij kunnen niet terecht in een reguliere job, maar kunnen daarna wel doorstromen van de sociale naar de reguliere economie. Het gaat hierbij niet specifiek over anderstaligen, maar over mensen die zwakker staan op de arbeidsmarkt. Daarnaast is taalkennis heel belangrijk om een job te vinden in onze provincie. Ook hier moet aan gewerkt worden, dit is zo in het streekpact opgenomen, denk bijvoorbeeld aan de bijkomende taalopleidingen. Door het taalbeleid VDAB zijn hier al grote stappen voorwaarts gezet, maar men merkt dat dit niet altijd voldoende afgestemd is op alle groepen van anderstaligen. Een aanpak op maat is hier nodig, samen met

3 bijkomende initiatieven om de nodige kennis van het Nederlands op te doen om in bestaande jobs terecht te kunnen. Hierrond worden al initiatieven genomen door bijvoorbeeld het Huis van het Nederlands. Bijkomend kan er ingezet worden op een taalbeleid op de werkvloer in bedrijven. Willy Smout bedankt voor de extra toelichting en kan zich vinden in deze dubbele aanpak. Hij vraagt wel om dit beter tot uiting te laten komen in de teksten van het streekpact. Karin Jiroflée antwoordt dat de doelstellingen in deze fase afgetoetst worden, maar dat deze daarna verder uitgewerkt en omschreven zullen worden. Dan kan dit meer in de verf gezet worden. Johan De Haes vraagt of men cijfers beschikbaar heeft over activering van werklozen van de lopende projecten en initiatieven, om zo zicht te krijgen op de effecten van de tewerkstellingsmaatregelen. Dan kan men berekenen wat de kostprijs per activering bedraagt, en nagaan waarom de activering bij sommige projecten wel lukt en bij andere minder of niet. Jan Creten antwoordt dat deze informatie niet voor alle projecten beschikbaar is. Voor IBO (individuele beroepsopleiding) wel, deze cijfers kunnen dan ook bezorgd worden. Karin Jiroflée stelt voor de beschikbare cijfers met het verslag mee te sturen. Tie Roefs vindt dat het opleidingsaanbod moet afgestemd worden op de duurzame economie, en de profielen die hier bij horen. Bij MVO vraagt zij ook aandacht voor het ecologische luik, naast het sociale en economische. Bij de sensibilisering van de bedrijven naar milieu toe moet het vooral gaan over preventie. Luk Debraekeleer heeft vragen over de samenwerking tussen de sociale en de reguliere economie. De streekpacten zijn hierin ambitieus, wat een goede zaak is, maar in de praktijk blijkt dit vaak niet evident en een druppel op een hete plaat. Stages voor doelgroepmedewerkers in de reguliere economie kunnen een oplossing zijn. Hij vraagt of er voorbeelden van dergelijke initiatieven zijn in de andere provincies of internationaal, en of deze werken. Jan Creten antwoordt dat de doorstroom van de sociale naar de reguliere economie nu zeer beperkt is. De economische toestand heeft als gevolg dat de vraag vanuit de reguliere economie hiervoor momenteel niet groot is. Ook is de afstand tot de arbeidsmarkt van de doelgroepmedewerkers soms heel groot. Het is niet te verwachten dat iedereen kan doorstromen naar een job in de reguliere economie. Toch ligt de nadruk van het Vlaams niveau meer en meer op deze doorstroom. Of dit realistisch is zal de komende periode aantonen, er lopen verschillende proefprojecten met ESF middelen. Er zijn heel wat knelpunten, zo zijn de stages van enkele weken te beperkt. Dit is te kort voor een werkgever om te beslissen om verder in zee te gaan met de werknemer, maar ook te kort voor de doelgroepmedewerker om te beoordelen of de job echt iets voor hem of haar is. Het is belangrijk om deze stagemogelijkheden verder uit te bouwen. Jan Laeremans geeft aan dat het probleem van hoge werkloosheid bij de allochtonen en anderstaligen niet nieuw is, en dat dit altijd terugkeert in de streekpacten en andere beleidsdocumenten. Het probleem is al lang gekend, maar lijkt steeds groter te worden. Hij vraagt hoe dit deze keer concreet opgevolgd zal worden, en of er cijfers zijn over deze evoluties. Over de instroom, de samenstelling, de duur in de werkloosheid, de oorzaken, enzovoort. Deze opvolging is belangrijk, dit kan door een jaarlijkse evaluatie. Jan Creten antwoordt dat er hierover cijfers beschikbaar zijn die kunnen opgevraagd worden bij de VDAB en zo opgevolgd kunnen worden. Willy Smout merkt op dat er nu heel wat opleidingen in de bedrijven georganiseerd worden met subsidies, maar dat de kwaliteit en doelgerichtheid vaak te wensen over laat. Hij pleit voor meer doelgerichte opleidingen binnen de bedrijven, waarbij kritisch bekeken wordt of deze aan de normen voldoen. Marie-Claire Loozen merkt in dit onderdeel een focus op doelgroepen, maar mist daarin de oudere werklozen. In deze tijden wordt nochtans de nadruk gelegd op langer werken, en is het dus belangrijk ook oudere werklozen terug in te schakelen op de arbeidsmarkt. Zij vraagt of hierrond maatregelen kunnen opgenomen worden. Jan Creten antwoordt dat bijkomende maatregelen hierrond zeker opgenomen kunnen worden. De nadruk ligt nu vooral op de allochtonen en anderstaligen, omdat deze enorm vertegenwoordigd zijn in de werkloosheid met percentages boven de 40-50%, met daarenboven nog steeds een grote stijging bij allochtone werkzoekenden. Dit neemt niet weg dat als er overeenstemming is om ook oudere werklozen als specifieke doelgroep op te nemen, dit zeker kan. Karin Jiroflée stelt voor deze bedenking zeker mee te nemen en af te toetsen bij de volgende RESOCvergaderingen.

4 Lucia Dewolfs geeft aan dat langdurig laaggeschoolden allochtonen de moeite niet doen om vanuit Tienen naar Leuven te komen voor taalopleidingen. Daarom is het belangrijk dat deze opleidingen per streek georganiseerd worden. Zij vraagt hoe dit concreet zijn beloop kan kennen, moet Tienen hier zelf stappen voor ondernemen of komt initiatief van provincie. Ook vraagt zij of IBO vooral gebruikt wordt voor laaggeschoolde of hooggeschoolde beroepen. Karin Jiroflée antwoordt dat de streektafel het geschikte platform is om dit aan te kaarten. In de regio Tienen wordt een streektafel georganiseerd voor Tienen en de omliggende gemeenten, onder voorzitterschap van Katrien Partyka. Famke Soenen geeft aan dat dit ook aan bod is gekomen in het RESOC n.a.v. de discussie over de geografische spreiding van de Lokale Werkwinkels. Jan Creten antwoordt dat er voor IBO cijfers beschikbaar zijn over welke werkzoekenden hiervan gebruik maken, welke profielen en met welke scholing. Dit zijn vooral laagschoolden, maar ook voor hooggeschoolden wordt hier gebruik van gemaakt. Luk Debraekeleer heeft vragen over de interregionale arbeidsmobiliteit tussen Halle-Vilvoorde en Brussel. Brussel heeft een groot potentieel aan arbeidskrachten, terwijl er in Halle-Vilvoorde veel vacatures niet ingevuld geraken. Ook omgekeerd wordt in het streekpact aangehaald om anderstaligen aan te moedigen om te gaan werken in Wallonië en Brussel waar het Nederlands geen vereiste is. Hij vraagt zich af of dit laatste onderdeel moet zijn van een streekpact, en of dit in de praktijk niet sowieso al gebeurt. Jan Creten antwoordt dat er een bepaalde groep is van anderstalige werklozen met een zeer beperkte kennis en een beperkt leervermogen, die niet terecht kunnen in de beschikbare jobs in Vlaams-Brabant, zelfs niet als er een zeer beperkte kennis van het Nederlands gevraagd wordt. Voor deze groep kan een samenwerking met Brussel aangegaan worden om te kijken of zij daar niet terecht kunnen. Met die groep met een grote taalachterstand gebeurt nu niets, deze worden als niet toeleidbaar tot de arbeidsmarkt beschouwd. Op deze manier kunnen ze alsnog geactiveerd worden. Karin Jiroflée begrijpt dit als een pleidooi voor samenwerking met Brussel om deze problematiek aan te pakken, een samenwerking die er nu niet is. Het is belangrijk om over het muurtje kijken en na te gaan waar de samenwerkingsmogelijkheden liggen die beide regio s ten goede kunnen komen. Jo Discart licht het domein economische ontwikkeling toe. Jan Laeremans vraagt meer info over de verdichting en herstructurering van Cargovil-Verbrande brug. Jo Discart antwoordt dat dit dossier werd aangereikt door de sociale partners en POM Vlaams- Brabant en daarom is opgenomen als streekdossier. In deze zone zijn al ontwikkelingen gebeurd, maar is een versterkte bedrijvigheid mogelijk. Door herstructurering kunnen extra mogelijkheden gecreëerd worden. Jan Laeremans vraagt of dit gevolgen zal hebben voor de bewoning die zich nu verspreid in deze zone bevindt, of deze gaan moeten vertrekken. Jo Discart antwoordt dat dit nog niet concreet aan bod gekomen is in de gesprekken. Tie Roefs vraagt aandacht voor de bescherming van de intellectuele eigendomsrechten. De focus ligt terecht op de speerpuntsectoren, maar te weinig op de intellectuele eigendomsrechten die een belangrijke rol spelen. KMO s verrichten internationaal onderzoek, maar om de ontwikkelingen te beschermen hebben zij veel hulp en begeleiding nodig, omdat dit een complexe materie is. Zij vraagt ook of de gebruikte term meditech of lifetech is. Jo Discart antwoordt dat in de streekpacten meditech gebruikt wordt, maar ook lifetech is een gebruikte term. Karin Jiroflée bedankt Tie Roefs voor de goede suggesties, maar heeft wel de bedenking dat het werken rond intellectuele eigendom eerder een item voor bijvoorbeeld VOKA is, en minder voor de streekpacten. Dit lijkt haar niet de allereerste prioriteit voor een streekpact. Tie Roefs antwoordt dat het beleid er toch op kan toezien dat er hier iets rond gebeurt. Het streekpact is toch iets waar men met alle actoren samen aan werkt, en als dit als een belangrijk element beschouwd wordt kan het daarin opgenomen worden. Volgens haar is dit in een kennisregio zoals Vlaams-Brabant des te belangrijker, en moet dit gedemocratiseerd worden voor bedrijven. Karin Jiroflée is het daarmee eens, maar ziet hiervoor vooral een rol voor de werkgeversorganisaties. Jo Discart zegt dat verschillende actoren instrumenten beschikbaar hebben die KMO s inzake intellectuele eigendom kunnen ondersteunen, bijvoorbeeld het innovatiecentrum Vlaams-Brabant. Marie-Claire Loozen vindt dat Feed Food Health te veel geaccentueerd wordt als enkel een Tiense materie, het belang van het project voor de ganse regio komt te weinig aan bod. Ook vraagt zij meer aandacht voor de innovatieve aspecten van voeding en gezondheid, en een duurzame en meer actieve ondersteuning vanuit de provincie. Het provinciale project Flanders Smart Hub Development kan hierbij een ondersteunende rol spelen door bedrijven en ontwikkelingen in de voeding te

5 stimuleren en te ondersteunen. Ook geeft zij aan dat de strategie en het engagement van de K.U. Leuven te veel beperkt blijft tot de stad Leuven en minder naar de achterliggende regio s. K.U. Leuven zou ook meer prominent op het terrein aanwezig moeten zijn en een project zoals Feed Food Health meer actief moeten ondersteunen. Karin Jiroflée deelt de bezorgdheid voor het project Feed Food Health en onderschrijft het belang hiervan voor de hele regio. Het project is gericht naar een zeer specifieke sector, en experten geven aan dat een dergelijke specialisatie tijd nodig heeft en moet groeien. Dit zou zelfs in economisch goede tijden het geval zijn, maar nog meer in de huidige slechtere economische tijden met een vertraging van de economie. Dit kon niet voorzien worden bij het opzetten van het project. Wel is het belangrijk voor stad Tienen en de regio om te blijven focussen op het voedingsaspect, zich hierop te blijven profileren, en de focus niet te laten verwateren. Op termijn zal dit zijn vruchten afwerpen. De krachten om dit project te ondersteunen moeten gebundeld worden. Er wordt ook opgemerkt dat ook de K.U. Leuven moet wennen aan het idee dat ze over veel groter gebied gaat, maar ook zij beseffen dat dit moet gebeuren omdat Leuven uit haar voegen barst. De uitbreiding naar de achterliggende gebieden heeft tijd nodig, zowel om te rijpen in de geesten als in de concrete realisaties. Marie-Claire Loozen zegt dat zij als voormalig schepen economie van de stad Tienen hard aan het Feed Food Health project gewerkt heeft. De wil van alle partners is er wel, maar het is te weinig concreet, vandaar deze warme oproep om hier samen aan te werken. Concrete acties en concrete ondersteuning zijn nodig. In een regio waar de tewerkstellingscijfers al niet al te denderend zijn, is een dergelijk project zeer belangrijk. Inez De Coninck vraagt meer informatie over het project van de activering van onbenutte bedrijventerreinen, hoe dit concreet wordt aangepakt en of er hierbij afspraken zijn tussen de POM Vlaams-Brabant en de streekintercommunales. Karin Jiroflée antwoordt dat de POM Vlaams-Brabant en de intercommunales hierrond samenwerken. Er worden afspraken gemaakt tussen de partners zodat er niet naast maar met elkaar gewerkt wordt. Ook tussen de POM Vlaams-Brabant, RESOC en dienst economie zijn er afspraken. Deze zijn met dezelfde thema s bezig, elk vanuit een specifieke invalshoek. Afspraken zijn hierbij belangrijk om complementair te werken en niet concurrentieel te zijn. Jo Discart antwoordt dat het project gefinancierd wordt met middelen van het Agentschap Ondernemen. De mogelijk te benutten terreinen zijn ter plaatse geïnventariseerd, het rapport wordt opgevraagd bij de POM Vlaams-Brabant. Gudrun Denhaen vult aan dat ook de dialoog met gemeenten hierbij belangrijk is. Er wordt een handboek gemaakt met een methodiek over hoe te werk te gaan om zo succesvol mogelijk onbenutte terreinen terug op de markt te brengen. Tie Roefs is benieuwd naar de cijfers van het VITO over de stand van zaken van de CO2 emissies. Dit lijkt haar ook een belangrijk element te zijn voor de streekpacten, wat nog niet opgenomen is. Zij ziet hierbij veel aanknopingspunten zoals de aandacht voor de CO2 uitstoot van gebouwen en de economische opportuniteiten. Karin Jiroflée antwoordt dat dit zeker opgenomen wordt door gedeputeerde Robijns, bevoegd voor milieu en duurzaamheid. Het is belangrijk hierop in te spelen zowel vanuit leefmilieu als vanuit economie. Dit zal geconcretiseerd worden in het provinciale beleidsplan. Samenwerken met andere actoren is hierbij belangrijk, zeker ook met de gemeenten. Tie Roefs suggereert de projectmanagers van Leuven Klimaatneutraal eens uit te nodigen voor een toelichting, zo kan men nagaan wat dit kan betekenen voor de provincie Vlaams-Brabant. Karin Jiroflée vindt het een interessante suggestie, maar ziet dit eerder in de commissie leefmilieu, of in een gezamenlijke raadscommissie leefmilieu en economie. De diensten nemen de suggestie mee en bekijken hoe dit het beste aangepakt wordt. aanpakken. Gudrun Denhaen vermeldt ook de werking van het provinciale steunpunt Duurzaam Bouwen, dat hierin een rol kan spelen. Jo Discart licht het onderdeel voorwaardenscheppend beleid toe. Sophie Stones-Wilmes merkt op dat maatregelen om het sluipverkeer te bestrijden soms als effect hebben dat bepaalde verkeersassen blokkeren en de dorpskernen niet meer bereikbaar zijn. Zij vraagt om aandacht te hebben voor het verschil tussen de theorie en de praktijk, en rekening te houden met de concrete impact op het terrein. Zij merkt op dat in de SWOT van Halle-Vilvoorde en Leuven als bedreiging onvoldoende aandacht van de Vlaamse Regering voor de Vlaamse rand is opgenomen, en vraagt vanwaar deze vaststelling komt. Jo Discart zegt dat in verschillende gesprekken aan bod gekomen is dat er in de Vlaamse Regering geen vertegenwoordiger vanuit onze regio is, wat het moeilijker maakt om streekprioriteiten aan te kaarten, en het gevaar bestaat dat hier onvoldoende rekening mee gehouden wordt. Hij bevestigt ook dat het bij het invoeren van maatregelen belangrijk is rekening te houden met de lokale concrete impact. Een gepaste en voldoende voorzichtige aanpak lijkt hem hierbij belangrijk. Jan Creten geeft ook aan dat de regio Halle-Vilvoorde geen centrumstad

6 telt, en er in de regio bijgevolg geen middelen voor centrumsteden beschikbaar zijn. Terwijl de problematieken van een centrumstad zich daar wel stellen. Willy Smout merkt op dat de verdichting van de benutting van bedrijventerreinen als gevolg kan hebben dat de verkeersinfarcten in de Vlaamse ruit nog toenemen. Het is dan ook nodig om de tewerkstellingsmaatregelen te spreiden, ook naar de randen van de provincie en zo te streven naar meer lokale tewerkstelling. Zo kunnen de vervoerstromen binnen de perken gehouden worden, en tekenen de problemen zich minder scherp af. Het toenemende sluipverkeer is een gevolg van de hoofdassen die steeds meer vol geraken. Gudrun Denhaen antwoordt dat dit vanuit de dienst ruimtelijke ordening gestuurd wordt, door doelstellingen voor te realiseren bedrijventerreinen (aantal hectares) te spreiden over de provincie. Chris Taes ziet een gebrek aan budget en coördinatie tussen de verschillende overheden als grote knelpunten voor het oplossen van de mobiliteitsproblemen. Iedereen neemt zijn eigen beslissingen zonder afstemming, waardoor problemen geëxporteerd worden naar andere gemeenten. Een betere coördinatie is nodig. Dit moet ook globaal bekeken worden in overleg met de Vlaamse overheid. Nieuwe financiële middelen zijn nodig, zeker als we kijken naar investeringen in mobiliteit in andere provincies is dit een legitieme vraag. Als provinciebestuur moeten we een vuist maken, de plaats waar probleem het grootst is met het meeste zwarte punten moet ook een voldoende aandeel in het Vlaamse budget krijgen. Karin Jiroflée gaat akkoord. Er gebeurt al heel wat op vlak van ruimtelijke ordening, maar de provincie moet de coördinatie actief opnemen en haar rol meer uitspelen en zich niet beperken tot de planningsprocessen. Ook de vraag voor meer budget is helemaal terecht, met de actie Vlot Vlaanderen speelt de provincie hierop in en wil zij het probleem bovenaan de agenda zetten. En iedereen wakker maken en doen beseffen dat dit niet alleen een provinciaal probleem is, maar het probleem van heel Vlaanderen. Hopelijk wordt die stem ook gehoord. Geertrui Van Rompuy- Windels onderschrijft deze problematiek, dit speelt ook in Sint-Genesius-Rode, als kleine gemeente tussen Brussel en Wallonië. Voor de gemeente is provinciale ondersteuning belangrijk, zoals bijvoorbeeld door de provinciale actiecomités inzake vergeten fietspaden. Karin Jiroflée zegt dat provinciale actiecomités op dit moment enkel vraaggestuurd werken, maar deze zouden een meer proactieve rol kunnen opnemen. Tie Roefs sluit zich hierbij aan. Sommige aspecten zoals het rekeningrijden en de regeling voor bedrijfswagens overstijgen de provincie, maar toch is het belangrijk om aandacht voor deze problematiek te hebben. In de SWOT van het streekpact Leuven wordt de onderbenutting van de waterwegen als bedreigend opgenomen. Zij vraagt of er in onze provincie acties ondernomen worden m.b.t. multimodaal transport, zoals het proefproject van Colruyt in Halle- Vilvoorde. Gudrun Denhaen antwoordt dat er hieraan vanuit het provinciale logistieke platform gewerkt wordt. Zo wordt momenteel met InBev bekeken hoe een project rond multimodaal transport kan opgezet worden. Ook is er een website opgestart waar bedrijven het voordeel van multimodaal transport kunnen berekenen. Chris Kindekens bedankt de medewerkers van de RESOC s voor de toelichting, en de raadsleden voor de constructieve vergadering, de inbreng en suggesties. 3. Varia en rondvraag. Chris Kindekens meldt aan dat de volgende vergadering van de raadscommissie doorgaat op 14 mei. Er wordt een bezoek aan de Mancherstersite in Huizingen gepland. Daarna wordt de raad van bestuur van de POM Vlaams-Brabant gehouden in het Kasteel van Huizingen, met aansluitend de vergadering van de raadscommissie. Er wordt afgesproken om 9u30 aan de Manchestersite, daarna rijden we samen met het Kasteel van Huizingen. Het einde van de vergadering is voorzien te laatste om 12u15, zodat iedereen tijdig terug in Leuven is voor de eventueel andere raadscommissies. Er worden broodjes voorzien op de vergadering. Er wordt wel gevraagd stipt om 9u30 aanwezig te zijn zodat we tijdig kunnen starten. In de uitnodiging zullen de afspraakplaats en mogelijk andere aandachtspunten (zoals aangepast schoeisel) meegegeven worden. Sophie Stones-Wilmes vraagt om de presentaties ook digitaal op voorhand te bezorgen, zodat men dit digitaal kan volgen tijdens de vergadering. Roel Casteels antwoordt dat deze, indien op voorhand beschikbaar, nagestuurd zullen worden voor de raadscommissie.

7 Einduur van de vergadering: uur De secretaris, Roel Casteels De voorzitster, Chris Kindekens