Rapportage Werken met ZZP s. Inventarisatie Zorgkantoren

Transcriptie

1 Rapportage Werken met ZZP s Inventarisatie Zorgkantoren

2 Inhoudsopgave 1 Inleiding 1.2 Doelstelling Inhoudsopgave 1 1 Inleiding Aanleiding Doelstelling Opbouw rapportage 2 2 Onderzoeksopzet Gegevensverzameling Analyse en rapportage Klankbordgroepbijeenkomsten 5 3 Respons Enquêtes Interviews 6 4 Speelveld zorgzwaartebekostiging 4.1 Zorgaanbieders 4.2 VWS 4.3 NZa 4.4 ZN CIZ CVZ 8 4. Concessiehouders en zorgkantoren 5 Resultaten in relatie tot de beleidsdoelstellingen 10 6 Totaalresultaten Beleid concessiehouders Uitvoering beleid zorgkantoren Landelijk kader 34 Conclusies en aanbevelingen 38.1 Conclusies 38.2 Aanbevelingen 3 Bijlage 1: Vragenlijst stakeholders 41 Bijlage 2: Vragenlijst zorgaanbieders 42 Bijlage 3: Vragenlijst concessiehouders 43 Bijlage 4: Enquête zorgkantoren 44 Bijlage 5: Vragenlijst zorgkantoren 51 In 200 zijn de ZZP s ingevoerd als basis voor bekostiging in de AWBZ. Hierdoor krijgen zorgaanbieders een tarief per cliënt dat is gebaseerd op de zorgzwaarte van de cliënt. Dit is een grote verandering ten opzichte van de oude financiering waarbij zorgaanbieders betaald kregen voor de beschikbare capaciteit. Het invoeren van de zorgzwaartebekostiging vergt een majeure aanpassing van de bedrijfsvoering van de verschillende partijen in de AWBZ-keten. De zorgkantoren spelen een belangrijke rol in deze keten. De zorgkantoren kopen ZZP s in om aan de zorgvraag vanuit de zorggebruiker te kunnen voldoen (zorginkoop). Het zorgkantoor leidt de zorggebruiker vervolgens naar bij het zorgkantoor gecontracteerde zorgaanbieders (zorgtoewijzing). Daarbij is het van belang dat het zorgkantoor voor de zorggebruiker transparant maakt welke zorg en daarmee welke kwaliteit de zorggebruiker zal ontvangen vanuit de zorgaanbieders (kwaliteit). De zorggebruiker maakt uiteindelijk zelf een keuze voor een zorgaanbieder. Tot slot wil het zorgkantoor weten of de zorg die is ingekocht ook is geleverd (verantwoording en declaratie). 1.1 Aanleiding In het voorjaar van 2010 is door de minister aan de Tweede Kamer toegezegd om tot een aanpak te komen om de invoering van de ZZP s verder te begeleiden, van strategisch tot operationeel niveau. Zorgaanbieders en VWS signaleren dat er verschillen zijn bij de uitvoering van de ZZP regelgeving en het inkoopbeleid van de verschillende zorgkantoren. Doelstelling van dit onderzoek is: Inzicht geven in de stand van zaken van de invoering van de zorgzwaartebekostiging door zorgkantoren. Analyseren van de verschillen tussen zorgkantoren die het goed functioneren van de ZZP- systematiek op dit moment in de weg staan. Beschrijven van de mogelijkheden om te komen tot uniformering tussen zorgkantoren waardoor de huidige knelpunten worden opgelost. Het focuspunt is het ontwikkelen en toepassen van het beleid voor de zorgzwaartebekostiging door de zorgkantoren. Vervolgens doen we aanbevelingen over mogelijke verbeteringen. 1.3 Opbouw rapportage In hoofdstuk 2 is de aanpak beschreven die gehanteerd is bij dit onderzoek. In hoofdstuk 3 beschrijven we de respons op het onderzoek. Daarna wordt in hoofdstuk 4 een overzicht gegeven van alle organisaties die een bijdrage hebben geleverd aan het onderzoek en onderdeel uitmaken van het speelveld zorgzwaartebekostiging. Dit zijn de concessiehouders, de zorgkantoren en andere stakeholders, waaronder zorgaanbieders. Vervolgens gaan we in op de uitkomsten van het onderzoek aan de hand van de volgende stappen: resultaten op basis van de beleidsdoelstellingen (H5), totaalresultaten (H6) en conclusies en aanbevelingen (H). Begonnen is met een inventarisatie onder zorgaanbieders om een goed beeld van de stand van zaken en de ondersteuningsbehoefte te krijgen. Deze inventarisatie vormde aanleiding om beter inzicht te krijgen in de rol van zorgkantoren en te kijken naar mogelijkheden om deze rol te optimaliseren. In vervolg op het onderzoek Werken met ZZP s onder zorgaanbieders is daarom in 2010 gestart met het onderzoek Werken met ZZP s onder zorgkantoren. Beide onderzoeken krijgen een plaats binnen In voor zorg! Dit programma beoogt de toekomstbestendigheid van de langdurige zorg te versterken. P.1 P.2

3 2 Onderzoeksopzet In dit hoofdstuk wordt de aanpak voor het onderzoek Werken met ZZP s zorgkantoren op hoofdlijnen beschreven. Het onderzoek heeft zich gericht op drie verschillende niveaus. Te beginnen bij het landelijk niveau, waar de beleidsontwikkeling en wetgeving tot stand komt. Hier zijn verschillende stakeholders bij betrokken. Het volgende niveau dat onderzocht wordt is het niveau van de concessiehouder. De totstandkoming van het beleid bij de concessiehouder binnen de vastgestelde (landelijke) kaders komt hierbij aan de orde. Het laatste niveau betreft het niveau van het zorgkantoor. Waarbij het gaat om de concrete invulling van beleid en de gevolgen hiervan voor de zorgaanbieders. UitnodigingVWSaan concessiehoudersen zorgkantoren AfstemmenmetZN URLenwachtwoord naarconcessiehouders enzorgkantoren Invullenvragenlijst concessiehoudersen zorgkantoren Figuur 1: uitgevoerde onderzoeksplan Het uitgevoerde onderzoeksplan staat in de figuur hierboven uitgebeeld. De gegevensverzameling op de verschillende niveaus en de wijze van analyse van de gegevens wordt hierna verder toegelicht. 2.1 Gegevensverzameling Webenquêtegevuld: Een uitgebreide en goede gegevensverzameling is belangrijk voor de kwaliteit van het onderzoek. In deze paragraaf lichten we de gegevensverzameling die tijdens het onderzoek heeft plaatsgevonden toe. De gegevensverzameling tijdens dit onderzoek was zowel kwalitatief als kwantitatief van aard en heeft op drie verschillende niveaus plaatsgevonden: landelijk niveau, beleidsniveau en uitvoeringsniveau. Tijdensgesprek doornemen Webenquêtegedeeltelijkgevuld: Tijdensgesprek verderinvullen Webenquêtenietgevuld: Nabellen afspraakinvullen Gesprek zorgaanbieders Gesprek stakeholders Gesprek concessiehouder beleid Gesprekzorgkantoren zorginkoopen uitvoeringbeleid Eerstebevindingen enconclusies Klankbordgroepbijeenkomst Bevindingenen conclusies Rapportage landelijke beleid door de verschillende stakeholders. De volgende landelijke partijen worden als stakeholder in het speelveld van de zorgzwaartebekostiging gezien: VWS (Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport), NZa (Nederlandse Zorgautoriteit), CVZ (College voor zorgverzekeringen), CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg), ZN (Zorgverzekeraars Nederland), ActiZ, VGN (Vereniging Gehandicaptenzorg Nederland), GGZ-Nederland (Geestelijke Gezondheidszorg Nederland). Natuurlijk hebben ook de zorgaanbieders, concessiehouders en zorgkantoren een belangrijke rol in het speelveld. Onderzoeksopzet gebracht. Hiervoor is een vragenlijst (bijla- ministerie ge 1) opgesteld die voortkomt uit het onderzoek Werken met ZZP s - inventarisatie ondersteuningsbehoefte zorgaanbieders. De gesprekken zijn voorafgaande aan de gesprekken met de concessiehouders en zorgkantoren uitgevoerd. Hierdoor kon belangrijke input worden verwerkt in de vragenlijst voor concessiehouders en zorgkantoren. Bij de gesprekken onder stakeholders is ook een achttal zorgaanbieders meegenomen. Ook is een vragenlijst opgesteld speciaal voor zorgaanbieders (bijlage 2). Gegevensverzameling beleidsniveau Onder beleidsniveau wordt het niveau van de concessiehouder verstaan. Binnen de (beleids)regels die de NZa stelt, ontwikkelt de concessiehouder haar beleid en voert dit uit in de richting van haar zorgkanto(o)r(en) en zorgaanbieders. Om een goed beeld te krijgen bij de wijze waarop de concessiehouder haar intermediaire rol uitvoert, zijn met de verschillende concessiehouders interviews uitgevoerd. Dit is gebeurd aan de hand van een gestructureerde vragenlijst (bijlage 3) zodat de antwoorden zoveel als mogelijk vergelijkbaar waren. Voorafgaand aan de interviews is het inkoopbeleid van ZN en de individuele concessiehouders bestudeerd. Gegevensverzameling uitvoeringsniveau Het meest operationele niveau is het niveau van het zorgkantoor. Dit is ook het niveau waar dit onderzoek zich op concentreert. Hier wordt het beleid van de concessiehouder uitgevoerd dat op haar beurt weer is ingegeven door het beleid op landelijk niveau. Om een goed beeld te krijgen bij de wijze waarop zorgkantoren hun rol invullen en wat de consequenties zijn voor de zorgaanbieders, is een enquête (bijlage 4) opgesteld en zijn interviews gehouden met zorgkantoren. Ook in de gesprekken met zorgaanbieders en andere stakeholders is ingegaan op de rol die het zorgkantoor vervult en de wijze waarop zij dat doet. Op deze manier ontstaat er een beeld dat is ingegeven vanuit verschillende invalshoeken. van VWS, een aantal zorgkantoren en ZN. In de enquête is gebruikgemaakt van meerkeuzevragen waarbij in een aantal gevallen ook de mogelijkheid bestond een eigen alternatief in te vullen en verder toe te lichten. Ook was er een aantal open vragen waar het zorgkantoor zelf een antwoord diende in te vullen. In alle gevallen is tijdens de interviews hier op doorgevraagd. Het doel van de enquête was om op basis van een aantal onderwerpen goed zicht te krijgen op de wijze waarop zorgkantoren hun beleid uitvoeren. De uitkomsten van de enquête dienden vervolgens als input voor de interviews. Tijdens de interviews werd doorgevraagd op de verschillende antwoorden. De enquête had betrekking op vijf onderwerpen, namelijk: doelstellingen zorgzwaartebekostiging, inkoop, zorgtoewijzing, declaratie en verantwoording, materiële controle. De interviews bij de zorgkantoren hebben plaatsgevonden op basis van de ingevulde enquêtes en een opgestelde, gestructureerde vragenlijst (zie bijlage 5). De enquête is opgesteld aan de hand van de P.3 Gegevensverzameling landelijk niveau In eerste instantie is het landelijk niveau van de zorgzwaartebekostiging in beeld gebracht. Waarbij onder andere stil is gestaan bij de totstandkoming en invulling van het Door het interviewen van de verschillende stakeholders is het landelijk niveau in kaart geformuleerde onderzoeksvragen, het onderzoek Werken met ZZP s inventarisatie zorgaanbieders en het inkoopbeleid van ZN en de individuele concessiehouders. De enquête is voorgelegd en besproken met het P.4

4 3 Respons 2.2 Analyse en rapportage 2.3 Klankbordgroepbijeenkomsten 3.2 Interviews De verzamelde gegevens zijn geanalyseerd op basis van een vooraf opgesteld analyseformat. De eerste conceptrapportage op hoofdlijnen is besproken in de projectgroep. Op basis van de multiloog die daar plaatsvond, is de rapportage verder in- en aangevuld. De eerste versie van de rapportage is vervolgens besproken in de klankbordgroep met zorgaanbieders en de klankbordgroep met zorgkantoren. Op basis van de uitkomsten uit de klankbordgroepbijeenkomst is de rapportage aangescherpt en definitief gemaakt. Nadat een eerste versie van het rapport is opgesteld, zijn er twee klankbordgroepbijeenkomsten geweest, één met zorgaanbieders ( ) en één met zorgkantoren ( ). Deze klankbordgroepbijeenkomsten hadden enerzijds tot doel overeenstemming te krijgen over de inhoud van de rapportage. Anderzijds waren deze bijeenkomsten belangrijk om een verdere verdieping van de problematiek te horen en daarbij ook oplossingsrichtingen te bespreken. De twee klankbordgroepbijeenkomsten zijn goed bezocht. Op de bijeenkomst voor zorgaanbieders waren acht instellingen aanwezig. De bijeenkomst voor zorgkantoren werd bezocht door zeven deelnemers, waaronder een vertegenwoordiger van ZN. De inhoudelijke reacties op de rapportage en verbetervoorstellen ten aanzien van de gesignaleerde problemen zijn integraal in dit rapport verwerkt. Voor het beantwoorden van de onderzoeksvragen zijn dus gegevens verzameld via interviews, enquêtes en klankbordgroepbijeenkomsten. Ook zijn hiervoor beleidsdocumenten en andere waardevolle bronnen zoals websites onderzocht. In dit hoofdstuk wordt de respons beschreven op de interviews en de enquêtes en de aanwezigheid van zorgaanbieders en zorgkantoren bij de klankbordgroepbijeenkomsten. Dit geeft aan in hoeverre de uitkomsten generaliseerbaar zijn. 3.1 Enquêtes Onder de concessiehouders zijn enquêtes uitgezet. De enquête bevat vragen over het beleid van de zorgkantoren. Door alle concessiehouders () is de enquête ingevuld. Onder enkele concessiehouders is de enquête door meerdere zorgkantoren ingevuld. Ook zijn in sommige gevallen meerdere personen betrokken geweest bij het invullen van één enquête. Het totaal aantal ingevulde enquêtes is geëxtrapoleerd naar het totaal van 32 zorgkantoren. De enquête bestaat uit vijf onderdelen: inkoop, zorgtoewijzing, declaratie en verantwoording, materiële controle. Alle onderdelen zijn volledig ingevuld. Ten aanzien van het onderdeel declaratie en verantwoording konden de zorgkantoren over het algemeen geen inzicht geven in het percentage juiste, volledige en tijdige declaraties. Om inzicht te kunnen geven in de rol en de positie van zorgkantoren in de uitvoering van de zorgzwaartebekostiging zijn alle direct betrokken stakeholders (VWS, NZa, CVZ, CIZ, ZN, ActiZ, VGN, GGZ-nederland) geïnterviewd. Daarnaast is gebruikgemaakt van de uitkomsten uit het onderzoek Werken met ZZP s - inventarisatie ondersteuningsbehoefte dat onder zorgaanbieders is uitgevoerd. Naast antwoorden op de vooraf opgestelde vragen hebben stakeholders ook aanvullende informatie gegeven over de stand van zaken rondom de uitvoering van de zorgzwaartebekostiging. Deze aanvullende informatie is meegenomen bij het opstellen van deze rapportage. Voor het aanscherpen van knelpunten die aanbieders ervaren tijdens de zorginkoop zijn zeven aanbieders geïnterviewd. De aanbieders zijn zo geselecteerd dat zij een representatief beeld geven van de verschillende sectoren binnen de AWBZ. De geselecteerde aanbieders werken allen in twee of meer verschillende zorgkantoorregio s, zodat zij konden aangeven op welke aspecten de inkoop van zorgkantoren verschilt. Die verschillen zijn meegenomen in de interviews met de diverse zorgkantoren. Twee van de geïnterviewde zorgaanbieders zijn werkzaam in de, één in de en GGZ, drie in de GZ en één in de GZ/. In deze fase van het onderzoek zijn alle concessiehouders (n=) en 13 zorgkantoren geïnterviewd. Van elke concessiehouder is minimaal één zorgkantoor geïnterviewd. De geïnterviewde personen bekleedden verschillende functies bij de zorgkantoren. Zo is er gesproken met contractmanagers, zorginkopers en zorgtoewijzers, zorgbemiddelaars, financieel economische medewerkers en beleidsmedewerkers. Op deze manier is een compleet beeld ontstaan van de sector. P.5 P.6

5 Dit hoofdstuk heeft tot doel het speelveld van de zorgzwaartebekostiging toe te lichten. Er wordt verder ingegaan op de wijze waarop de verschillende stakeholders bij zorgzwaartebekostiging betrokken zijn en wat hun rol hierin is. Onder stakeholders worden na de concessiehouders en zorgkantoren de volgende partijen verstaan: zorgaanbieders (in zowel de, GZ en GGZ), VWS, NZa, CVZ, CIZ, ZN, ActiZ, VGN, GGZnederland. Op welke wijze stakeholders hun rol invullen en welke goede en verbeterpunten hieruit voortkomen, wordt in het hoofdstuk 6 Totaalresultaten beschreven. 4.1 Zorgaanbieders Als we het binnen de zorgzwaartebekosting over zorgaanbieders hebben, hebben we het over leveranciers van AWBZ zorg in combinatie met verblijf. Dit is zorg die plaatsvindt in de Verpleging en Verzorging (), Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) en Gehandicaptenzorg (GZ) en betaald wordt vanuit de collectieve ziektekostenverzekering (AWBZ). Eén van de doelen van de zorgzwaartebekostiging is om het geld in de AWBZ eerlijker te verdelen op basis van zorgzwaarte. Zorginstellingen krijgen minder geld voor cliënten die weinig zorg nodig hebben en meer geld voor cliënten met intensieve zorg. Vóór 200 ontvingen zorgaanbieders een gemiddeld bedrag per bed en een bedrag voor het aantal dagen dat het bed bezet was door een cliënt. Er werd daarbij nauwelijks onderscheid gemaakt naar de zorgzwaarte van cliënten. Met zorgzwaartebekostiging heeft de overheid gekozen voor zogenoemde persoonsvolgende bekostiging. Voor iemand die meer of zwaardere zorg nodig heeft, is dus meer geld beschikbaar. Daarnaast is de gedachte achter het systeem, dat de cliënt meer regie krijgt. Samen met de cliënt stemt de zorgaanbieder - binnen de kaders van het ZZP - de zorg zoveel mogelijk af op de behoefte van de cliënt. De afspraken daarover staan in het zorgplan. zorgzwaartebekostiging 4 Speelveld zorgzwaartebekostiging De ZZP-systematiek is voor een zorgaanbieder meer dan een bekostigingssystematiek. Het betekent ook een verandering in werkwijze door de zorgaanbieders. Zij moeten in het nieuwe systeem veel meer sturen op individueel cliëntniveau. Daarnaast is de inrichting van hun interne organisatie (de bedrijfsvoering) veel meer gebaseerd op de cliëntenmix en daarmee onderhevig aan verandering. Een zorgaanbieder moet dus in staan zijn flexibel om te gaan met veranderingen in zorgzwaarte. Zorgaanbieders hebben in het speelveld vooral te maken met zorgkantoren. De zorgkantoren bekostigen de geleverde zorg. De aanbieders maken hierover volume- en kwaliteitsafspraken met de zorgkantoren. Daarnaast is het CIZ voor zorgaanbieders een belangrijke partij, omdat een geldig indicatiebesluit noodzakelijk is voor de declaratie. 4.2 VWS De regie voor de invoering van de zorgzwaartebekostiging ligt bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Tot en met 2011 is VWS ook verantwoordelijk voor het onderhoud van de systematiek. VWS stelt het beleid op dat moet worden uitgevoerd. VWS monitort het verloop van de invoering van de zorgzwaartebekostiging en informeert de Tweede Kamer hierover. Als zich problemen voordoen in de uitvoering probeert VWS met behulp van beleidswijzigingen tot oplossingen te komen. 4.3 NZa De NZa is de uitvoerder van het beleid van VWS. De NZa stelt de tarieven op voor de verschillende onderdelen van de zorgzwaartesystematiek. De bekostigingsregels (prijzen, toeslagen, afwezigheid) zijn vastgelegd in de beleidsregels van de NZa. De NZa krijgt van VWS een aanwijzing ten aanzien van de landelijk beschikbare contracteerruimte. De NZa legt in beleidsregels vast hoe de contracteerruimte per zorgkantoorregio tot stand komt. De som van alle vastgestelde ZZP-budgetten ultimo 2010 behorende bij een zorgkantoorregio vormen hiervoor het startpunt. De zorgkantoren kunnen zelf beslissen hoe ze dit budget in hun regio inzetten over de sectoren (, GGZ, GZ). Het ministerie van VWS heeft in de brief Voorlopige contracteerruimte 2011 aangegeven dat de exploitatiegevolgen van nieuwe capaciteit worden ondergebracht binnen de contracteerruimte. De zorgkantoren moeten bij de NZa een opgave doen waarin inzicht wordt gegeven in de exploitatiekosten van capaciteitsmutaties. Voor 2011 is een bedrag van 15 miljoen euro beschikbaar voor capaciteitsmutaties. Op basis van de opgaven brengt de NZa een advies uit aan het ministerie van VWS. Op basis van dit advies zal per zorgkantoorregio door VWS een definitief bedrag beschikbaar worden gesteld voor capaciteitsmutaties en een verdeling hiervan over de zorgkantoorregio s. Er is nog geen beslissing genomen over de besteding van de 15 miljoen. De tarieven van de NZa vormen het uitgangspunt voor het onderhandelproces tussen zorgkantoor en zorgaanbieder. In de onderhandelingen tussen het zorgkantoor en de zorgaanbieder wordt bepaald welk percentage van het NZa-tarief de zorgaanbieder ontvangt voor de zorg. Tijdens de onderhandelingen wordt ook afgesproken op welke wijze de zorgaanbieder verantwoording over de geleverde zorg moet afleggen. De enige eis die de NZa stelt is dat er op cliëntniveau wordt gedeclareerd. 4.4 ZN Een belangrijke rol van Zorgverzekeraars Nederland (ZN) is het vervullen van een regierol naar de verschillende zorgkantoren. Hierbij wordt nadrukkelijk gefocust op het daar waar mogelijk uniformeren. Om die reden stelt ZN in afstemming met de zorgkantoren een inkoopleidraad op. In die leidraad is de gezamenlijke richting en ambitie van de zorgkantoren neergelegd. Binnen het kader van de leidraad komt ieder zorgkantoor tot regionaal maatwerk in een inkoopplan. Daarnaast is voor 2010 een handreiking zorgtoewijzing voor indicaties verblijfszorg opgesteld. In deze handreiking is aangegeven hoe in de keten wordt omgegaan met de indicatiestelling in zorgzwaartepakketten (ZZP s). In 2011 verschijnt de handreiking niet meer in de huidige vorm. Wel worden in het kader van declareren afspraken gemaakt. 4.5 CIZ Het CIZ beoordeelt of mensen recht hebben op AWBZ-zorg. Dit gebeurt op basis van objectieve criteria, zodat de beoordeling overal in het land op dezelfde wijze kan worden uitgevoerd. Deze criteria zijn een vertaling van de richtlijnen van het ministerie van VWS. Het CIZ ontwikkelt zich de komende jaren van uitvoerder van het indicatieproces tot toetsingsautoriteit. Voor zorgaanbieders zal het eenvoudiger worden om herindicaties aan te vragen, terwijl het CIZ zich vooral gaat richten op nieuwe en complexe situaties. Indien nodig gebeurt dit integraal, door ook andere regelingen dan de AWBZ en de woon- en leefomstandigheden bij de indicatie te betrekken. 4.6 CVZ Het College voor zorgverzekeringen (CVZ) is zowel een advies- als uitvoeringsorganisatie voor de wettelijke ziektekostenverzekeringen: de Zvw en de AWBZ. Het CVZ heeft een belangrijk aandeel in het op peil houden van de kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid van de Nederlandse gezondheidszorg. Het CVZ adviseert onder andere over de inhoud van het pakket (de aanspraken) van de Zvw en AWBZ. Aan de adviezen van het CVZ liggen niet alleen zorginhoudelijke, maar ook de financiële en maatschappelijke overwegingen ten grondslag. Het CVZ is verder betrokken bij het verdelen van premiegeld onder zorgverzekeraars. Werkgevers en uitkeringsinstanties houden de procentuele premies op het inkomen van de verzekerde in en storten die in twee fondsen: het Zorgverzekeringsfonds en het Algemeen Fonds Bijzondere Ziektekosten. Het CVZ administreert alle procentuele premies en verdeelt deze via het CAK (Centraal Administratie Kantoor) onder de zorgverzekeraars en zorgkantoren. Het CVZ heeft een belangrijke rol in de ontwikkeling van de AWBZ-brede zorgregistratie (AZR). Het doel van de AZR is het ondersteunen van een snelle en efficiënte inzet van zorg en bijdragen aan een afname van administratieve lasten. P. P.8

6 4. Concessiehouders en zorgkantoren Voor de uitvoering van de taken zoals bedoeld in het Administratiebesluit Bijzondere Ziektekosten (ABZ) zijn in 2008 AWBZ-verzekeraars aangewezen als verbindingskantoor, dit zijn de concessiehouders. De feitelijke uitvoering van taken vindt plaats door één zorgkantoor per zorgregio. Er zijn 32 zorgregio s aangewezen. Elke concessiehouder kan één of meer zorgkantoren beheren. De AWBZ-verzekeraars hebben aan de concessiehouders (zorgkantoren) voor een belangrijk deel van de uitvoering van de AWBZ mandaat en volmacht verleend. In opdracht van de zorgkantoren verzorgt het CAK de betaling van alle AWBZ-verstrekkingen aan de AWBZ-aanbieders. De grootste zorgverzekeraar in een bepaald gebied is concessiehouder, en krijgt daarmee de plicht voor het uitvoeren van de zorgkantoorfunctie. In de uitvoering van de AWBZ is het zorgkantoor een belangrijke schakel. De wettelijke taken van het zorgkantoor bestaan uit het verkrijgen van inzicht in de regionale zorgbehoefte, de inkoop van kwalitatief goede zorg en het verkrijgen van zekerheid over de juiste uitvoering van de overeenkomsten. Dit omvat de uitvoering van de indicatiebesluiten en de organisatie van het wachtlijstbeheer, zodat een onafhankelijke zorgtoewijzing kan plaatsvinden. In het regeerakkoord staat dat verzekeraars de AWBZ gaan uitvoeren. Voor 2012 wordt opnieuw een mandaat verleend aan de concessiehouders, daarna in principe niet meer. In het kader van de toekomstige klantrelatie zijn zorgkantoren intensiever met service en dienstverlening bezig. in relatie tot de 5 Resultaten in relatie tot de beleidsdoelstellingen De zorgzwaartebekostiging is ingevoerd om een aantal beleidsdoelstellingen te bereiken: Een eerlijkere verdeling van middelen. Het centraal stellen van de cliënt. Een eenvoudig en transparant systeem. Eén taal in de keten. Beter inzicht in de zorgzwaarte van cliënten die in zorg zijn. In dit onderzoek is aan de hand van stellingen gekeken in welke mate de beleidsdoelstellingen met de invoering van de zorgzwaartebekostiging volgens de zorgkantoren zijn bereikt. Deze stellingen zijn in het onderzoek Werken met ZZP s inventarisatie ondersteuningsbehoefte ook voorgelegd aan alle zorgaanbieders. Per stelling worden de resultaten van beide onderzoeken weergegeven. Vervolgens volgt vanuit het oogpunt van de zorgkantoren een toelichting op hoofdlijnen. Deze toelichting op hoofdlijnen wordt in hoofdstuk 6 (Totaalresultaten) verder uitgewerkt. Stelling 1: De zorgzwaartebekostiging heeft geleid tot een eerlijkere verdeling van middelen 66% van de zorgkantoren is het geheel of gedeeltelijk eens met deze stelling. De zorgkantoren zijn minder positief over het realiseren van een eerlijkere verdeling van middelen door de invoering van de zorgzwaartebekostiging dan de zorgaanbieders. Uit de reacties van de zorgkantoren blijkt dat de wijze van samenstelling van het regiobudget een negatieve rol speelt als het gaat om een eerlijke verdeling van middelen. Stelling 1: De zorgzwaartebekostiging heeft geleid tot een eerlijkere verdeling van middelen 100% 0% 80% 0% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 66% 1% 16% zorgkantoren 81% 8% 11% zorgaanbieders Geheelofgedeeltelijkeens Nietmeeeensennietmeeoneens Geheelofgedeeltelijkoneens Volgens een aantal zorgkantoren is het cliëntvolgende principe alleen te faciliteren door middel van zorgzwaartebekostiging. Uiteindelijk moeten zorginstellingen daar wel zelf invulling aan geven en de middelen binnen instellingen eerlijk verdelen. En dat gebeurt op een wisselende manier. Verder vindt de verdeling van de regiobudgetten nog voor een belangrijk deel plaats vanuit de historie. Dat betekent dat sommige regio s met krapte te maken hebben en andere regio s meer ruimte hebben. Verschuiven tussen zorgkantoren onder verschillende concessiehouders is vaak moeilijk binnen het lopende jaar. Als een concessiehouder meer zorgkantoren heeft, is het verdelen van de budgetten tussen de zorgkantoren eenvoudiger te organiseren. Een deel van de geïnterviewden geeft aan dat de budgetten moeten worden gebaseerd op de actuele indicaties en de zorgvraagontwikkeling in een regio. Dat gebeurt nu niet en dat zorgt voor budgettaire problemen bij sommige zorgkantoren. P. P.10

7 Stelling 2: Door de zorgzwaartebekostiging is een stimulans ontstaan om de vraag van de cliënt centraal te stellen Bij de zorgkantoren is 2% het eens met deze stelling. De reacties op de stelling onder zorgkantoren is vergelijkbaar met de reactie van de zorgaanbieders. Onder zorgaanbieders is 68% het eens met de stelling. Stelling 2: Door de zorgzwaartebekostiging is een stimulans ontstaan om de vraag van de cliënt centraal te stellen 100% 0% 80% 0% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 2% 1% % zorgkantoren Geheelofgedeeltelijkeens 68% 12% 20% zorgaanbieders In de interviews gaven zorgkantoren en concessiehouders aan dat vooral de introductie van het zorgplan en het evalueren daarvan heeft gezorgd voor het centraal stellen van de vraag van de cliënt. Bij het opstellen van het zorgplan wordt het ZZP meegenomen. Zorgplannen vormen de overeenkomst tussen de zorgaanbieder en de cliënt over de zorglevering. Bij de materiële controle wordt getoetst of de zorgaanbieder de zorgplannen op de juiste manier hanteert en of bijvoorbeeld de zorg binnen sectorvreemde ZZP s wordt geleverd zoals afgesproken. Stelling 3: De zorgzwaartebekostiging is een eenvoudig en transparant systeem Van de zorgkantoren is 41% het eens met deze stelling. Zorgkantoren zijn minder positief dan zorgaanbieders over het realiseren van een eenvoudig en transparant systeem. Stelling 3: De zorgzwaartebekostiging heeft geleid tot één taal in de keten 100% 0% 80% 0% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 41% 1% 40% zorgkantoren 54% 16% 30% zorgaanbieders Geheelofgedeeltelijkeens Nietmeeeensennietmeeoneens Geheelofgedeeltelijkoneens Nietmeeeensennietmeeoneens Geheelofgedeeltelijkoneens Zorgzwaartebekostiging is zeker een transparant Een regelmatig gehoorde wens is om het systeem en heeft ook meer transpa- systeem voorlopig in stand te houden zo- rantie tot gevolg gehad in het veld. Aan de als het er nu staat. Bestaande knelpunten andere kant is de bekostiging van de langdurige moeten echter wel opgelost worden. Ook zorg hierdoor ook complexer geworden. zorgaanbieders geven aan dat het systeem Bijvoorbeeld de verschillende toeslagen en van de ZZP-systematiek in de basis helder en het omgaan met sectorvreemde ZZP s maken eenvoudig is en dat het systeem ingewikkeld het systeem ingewikkeld. Het systeem van wordt gemaakt door onder andere de splitsingen toeslagen vergt veel tijd in de controle van die worden gemaakt (wel/niet dagbe- de declaraties. Met elke extra toeslag wordt steding; wel/niet behandeling) en de diverse het systeem complexer. Een voorbeeld is de toeslagen die ondertussen zijn ontwikkeld toeslag CVZ. Deze toeslag is alleen van toepassing en het omgaan met sectorvreemde ZZP s. als de cliënt een indicatie heeft voor VV. Daarnaast kan de toeslag niet voor meer Verder geeft een deel van de zorgkantoren dan 8 weken worden toegekend en niet gepaard aan dat het hebben van discretionaire ruimte gaan met een andere toeslag. Al deze bij het besteden van een deel van het budget aspecten moeten gecontroleerd worden. de mogelijkheid biedt om extra budget toe De vraag hoe om te gaan met het systeem te kennen aan specifieke groepen of voor van toeslagen is moeilijk te beantwoorden. specifieke situaties. Enerzijds biedt deze discretionaire Zorgkantoren hebben wel baat bij de toeslagen, ruimte flexibiliteit en hoeft de omdat ze voor specifieke cliëntgroepen uitvoering ervan met minder bureaucratie een objectieve basis vormen voor het maken gepaard te gaan dan het systeem van toeslagen. van passende bekostigingsafspraken. Wanneer Anderzijds geven zorgkantoren aan dat er geen toeslagen zouden zijn, zouden een dergelijk systeem tot veel discussie met de zorgkantoren in bijzondere situaties zelf zorgaanbieders en onwenselijke verschillen oplossingen moeten zoeken. Een dergelijke tussen zorgkantoren kan leiden. werkwijze vergt veel denkwerk, leidt tot discussies, verschillen tussen concessiehouders P.11 en/of zorgkantoren en is minder objectief. P.12

8 Stelling 4: De zorgzwaartebekostiging heeft geleid tot één taal in de keten 50% van de zorgkantoren vindt dat zorgzwaartebekostiging heeft geleid tot één taal in de keten, tegenover 6% van de zorgaanbieders. Zorgkantoren zijn op dit punt minder positief dan zorgaanbieders. Stelling 5: De zorgzwaartebekostiging heeft binnen onze organisatie geleid tot een beter inzicht in de zorgzwaarte van cliënten die we in zorg hebben Zowel de meerderheid van de zorgkantoren (8%) als van de zorgaanbieders (85%) is het geheel of gedeeltelijk eens met deze stelling. Stelling 4: De zorgzwaartebekostiging heeft geleid tot één taal in de keten 100% 0% 80% 0% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 50% 31% zorgkantoren 6% 11% 1% 20% zorgaanbieders Geheelofgedeeltelijkeens Nietmeeeensennietmeeoneens Geheelofgedeeltelijkoneens Zorgzwaartebekostiging heeft binnen de langdurige zorg wel geleid tot één taal in de keten. Echter wanneer die keten verder verbreed wordt, dan is die ene taal nog minimaal. Bijvoorbeeld wanneer gemeenten bij de keten betrokken worden. Ook zijn er verschillen in de taal tussen intramuraal en extramuraal. Extramuraal wordt er namelijk nog afgerekend in prestaties. Zorgkantoren geven aan dat de sector op de goede weg is als het gaat om het creëren van één taal in de keten, maar dat er nog een lange weg te gaan is. Stelling 5: De zorgzwaartebekostiging heeft binnen onze organisatie geleid tot een beter inzicht in de zorgzwaarte van cliënten die we in zorg hebben 100% 0% 80% 0% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 8% 85% 13% zorgkantoren 8% % zorgaanbieders Geheelofgedeeltelijkeens Nietmeeeensennietmeeoneens Geheelofgedeeltelijkoneens Het grote voordeel van de zorgzwaartebekostiging is dat er inhoudelijk over zorg wordt gesproken tussen het zorgkantoor en de zorgaanbieder. De zorgzwaarte van de cliënt is nu bekend waardoor makkelijker gesprekken kunnen plaatsvinden over de zwaarte van de cliëntpopulatie en de gevolgen daarvan voor de aanbieder. De zorgkantoren geven aan dat er niet alleen meer inzicht is in de zorgzwaarte, maar ook in wat er door de zorgaanbieders wordt geleverd en in hoeverre de geleverde zorg past bij de toelating van de zorgaanbieder. Daarnaast hebben zorgkantoren het beeld dat aanbieders nog meer zouden kunnen doen met ZZP s in hun bedrijfsvoering. Dat zou bijvoorbeeld kunnen door het berekenen van kostprijzen, in plaats van het louter hanteren van de NZa-tarieven. Conclusie Veel zorgkantoren zijn het geheel of gedeeltelijk eens met de stellingen. Een uitzondering hierop is de stelling over de transparantie en eenvoud die de zorgzwaartebekostiging gebracht heeft. De belangrijkste reden hiervoor is de complexiteit van de beleidsuitvoering met betrekking tot toeslagen. Uit de interviews blijkt wel dat vrijwel alle zorgkantoren het systeem transparant vinden. Uit de interviews blijkt ook dat de wijze waarop het regiobudget wordt vastgesteld een belangrijke negatieve rol speelt bij het behalen van de beleidsdoelstellingen. De zorgaanbieders zijn over het algemeen positiever over het behalen van de beleidsdoelstellingen dan de zorgkantoren. Een mogelijke verklaring hiervoor is het moment waarop de enquêtes zijn afgenomen. Het onderzoek onder zorgaanbieders vond in de zomer van 2010 plaats. De zorgkantoren hebben de enquêtes in januari 2011 ingevuld. In de maanden tussen de zomer van 2010 en januari 2011 zijn de werking van het systeem en bijbehorende knelpunten verder uitgekristalliseerd. P.13 P.14

9 6 Totaalresultaten In dit hoofdstuk worden de totaalresultaten uit het onderzoek toegelicht. Dit gebeurt vanuit drie verschillende niveaus, te weten: het beleid van concessiehouders, de uitvoering van het beleid door zorgkantoren en het landelijk kader. Per invalshoek worden de belangrijkste resultaten benoemd, zowel de positieve uitkomsten als de verbetermogelijkheden. De resultaten zijn gebaseerd op de uitkomsten uit de enquête alsmede de uitgevoerde interviews. 6.1 Beleid concessiehouders De negen concessiehouders hanteren een eigen beleid, uitgaande van de beleidsregels die de NZa opstelt. Vooral op het gebied van de wijze van financiering van zorgaanbieders bestaan verschillen tussen concessiehouders. Het beleid dat concessiehouders opstellen, wordt operationeel uitgevoerd door de verschillende zorgkantoren onder de concessiehouder. De verschillen tussen de zorgkantoren onder een zelfde concessiehouder zijn daarom vaak minder groot dan de verschillen tussen concessiehouders. Ook is het zo dat de ene concessiehouder meer bewegingsruimte van zorgkantoren toestaat dan de andere concessiehouder Gevolgen van zorgzwaartebekostiging voor beleid concessiehouder Zorgzwaartebekostiging is bedoeld als cliëntvolgend systeem zijn. De cliënt bepaalt zijn/ haar keuze voor een zorgaanbieder en het geld volgt de cliënt. Helaas gaat dit niet in alle gevallen goed. De belangrijkste oorzaak hiervan is het feit dat concessiehouders moeten werken vanuit een budget. Het budget is bepaald op basis van historie en houdt onvoldoende rekening met de huidige werkelijkheid. De veranderende zorgvraag op basis van huidige (en toekomstige) indicaties wordt onvoldoende meegenomen bij de (regio)budgetvaststelling. taalresultaten Concessiehouders met meerdere zorgkantoren kunnen nog enigszins schuiven met budgetten over regio s heen waardoor knelpunten soms kunnen worden opgelost. Voor concessiehouders met één zorgkantoor is dat niet mogelijk. Vanwege de uitwisseling van regionale budgetten is er soms ook traagheid in het systeem. Zorgaanbieders moeten dan langere tijd wachten om te horen of zij betaald krijgen voor de (geïndiceerde) zorg die zij verlenen. Zorgkantoren geven wel aan dat het inkoopbeleid specifieker is geworden. De vraag die aan zorgaanbieders wordt gesteld is: In hoeverre kun je bepaalde zorg bieden? Voorheen was dat wat algemeen en was er weinig reden om zorg te weigeren. Nu moet het ZZP passen bij het zorgaanbod. Er is dus veel beter inzichtelijk te maken welke zorg voor een cliënt nodig is. Ook gaat het gesprek met de zorgaanbieder veel meer over de inhoud en kwaliteit van zorg. Hier is het beleid van de concessiehouders dan ook meer op afgestemd. Voorheen was het inkoopoverleg vooral financieel van karakter. Als een zorgaanbieder bijvoorbeeld een nieuwe doelgroep wil bedienen, is het snel te zien of deze aanbieder dit ook kan (zijn de nodige faciliteiten en deskundigheid aanwezig). De ZZP s maken het mogelijk om in te zoomen op specifieke cliëntpopulaties. Verder is er door de komst van de zorgzwaartebekostiging meer stuurinformatie gekomen, waaronder over wachtlijsten voor doelgroepen. De ZZP-mix van een zorgaanbieder bepaalt de inkomsten. Voor een zorgaanbieder is er een prikkel voor het verzwaren van de ZZPmix. Goede (her)indicatiestelling en sturing op het nakomen van productieafspraken is in toenemende mate van belang geworden. Voor het zorgkantoor is een verschuiving in de ZZP-mix acceptabel, mits dit gestaafd kan worden met door het CIZ afgegeven indicatiebesluiten én de zorgaanbieder voldoet aan de gestelde leveringsvoorwaarden en de juiste kwaliteit levert. Daarnaast moet het regiobudget de ruimte bieden om hieraan tegemoet te komen Overeenkomsten en verschillen in het beleid van de concessiehouders Concessiehouders geven aan dat ze bij het opstellen van hun inkoopbeleid de inkoopleidraad van ZN als uitgangspunt hanteren. Hierdoor is het beleid tussen de concessiehouders op hoofdlijnen uniform. Door de concessiehouders wordt er centraal beleid gevormd, waarbij in bepaalde gevallen kleine verschillen tussen de drie sectoren worden aangebracht. Door de zorgkantoren wordt het beleid nader verfijnd om aan te kunnen sluiten op de lokale situatie. De zorgkantoren voeren dit beleid uit. Voor concessiehouders met één zorgkantoor wordt de uitvoering van het beleid uniform gedaan omdat er maar één zorgkantoor is. Bij concessiehouders met meerdere zorgkantoren kan de uitvoering verschillen. Zo is te constateren dat een aantal concessiehouders met meerdere zorgkantoren een aantal minimale eisen stelt bij de zorginkoop. De rest mag het zorgkantoor, afhankelijk van de (ontwikkelingen in de) regio zelf invullen. Er zijn ook concessiehouders met meerdere zorgkantoren die heel bewust kiezen voor minder bewegingsruimte. Zij willen een eenduidig beleid hanteren voor alle regio s. Het verschil in de uitvoering is dan vooral afhankelijk van de uitvoering van het beleid door de specifieke contractmanager. De bedrijfsvoering en de manier waarop invulling wordt gegeven, verschilt tussen de consessiehouders en zorgkantoren. Het gevolg hiervan is dat zorgleveranciers die met verschillende zorgkantoren te maken hebben hun registraties en manier van verantwoorden op verschillende manieren moeten inrichten Overeenkomsten en verschillen in criteria in inkoopdocumenten van concessiehouders De concessiehouders en de zorgkantoren hanteren verschillende criteria voor het beoordelen van zorgaanbieders en het vaststellen van opslagen op ZZP-prijzen. In de huidige paragraaf zijn de overeenkomsten en de verschillen die de concessiehouders als (beleids)criteria hanteren uitgewerkt. Zorgaanbieders geven aan dat de impact van de verschillende criteria die concessiehouders en de zorgkantoren hanteren grote gevolgen heeft voor de organisatie van de zorgaanbieders. Bijvoorbeeld het kunnen aantonen dat de mantelzorger betrokken is bij de zorg, betekent een registratie in het zorgplan, maar ook een duidelijke instructie/scholing van de medewerkers. Ook kan de uitleg van de regels verschillen tussen diverse personen op een afdeling van een zorgkantoor. Dergelijke verschillen leiden tot extra werk voor zorgaanbieders op het vlak van afstemming en administratieve afhandeling. Het gehanteerde prijsmodel met een basistarief én een toeslagpercentage dat verbonden is aan door het zorgkantoor gestelde bonuscriteria, zorgt voor meer administratieve last bij zorgaanbieders. Instellingen moeten namelijk meer verantwoorden om de bonus te kunnen ontvangen. En zoals uit de volgende tabel blijkt, worden er door zorgkantoren verschillende criteria gebruikt. Op basis van welke aspecten (uit de gezamenlijke inkoopleidraad van ZN) heeft u criteria voor het tot stand komen van de bonus geformuleerd? (Let op: meerdere antwoorden mogelijk, totaal is meer dan 100%) N % Beschikbaarheid/toegankelijkheid 15 46,% Prijs/doelmatigheid 28,1% Kwaliteit van zorg ,0% Managementinformatie/administratieve organisatie 13 40,6% Klantgerichtheid 22 68,8% Doelgroepen en ketens 13 40,6% Het komt voor dat een zorgaanbieder niet betaald krijgt voor een (zwaarder) ZZP omdat die buiten de afspraken valt van de zorgaanbieder met het zorgkantoor. Het zorgkantoor heeft vervolgens geen (financiële) ruimte om de afspraken P.15 met de zorgaanbieder aan te passen. P.16

10 Bij de kwaliteitscriteria die worden gebruikt bij de zorginkoop, wordt vooral uitgegaan van de inkoopspecificaties van ZN. Acht van de negen concessiehouders gebruiken die criteria. Eén concessiehouder maakt daar geen gebruik van. ZN geeft aan dat de huidige inkoopspecificaties nog veel procesindicatoren bevatten. In de inkoopgids van 2012 zal de cliënt nog meer centraal staan, door meer te focussen op inhoud dan op proces. Thema s 1. Beschikbaarheid en toegankelijkheid 2. Prijs en Doelmatigheid 3. Kwaliteit van zorg 4.Managementinformatie/administratieve organisatie 5. Klantgerichtheid 6. Doelgroepen & Ketens Beschikbaarheid & toegankelijkheid Criterium Minstens 8 bedden, op één afdeling geconcentreerd, in de toegelaten capaciteit beschikbaar hebben voor deze zorg. (Scope specifiek: ZZP herstelgerichte verpleging en verzorging met behandeling). Scope Concessiehouders Bewijs (indien specifiek benoemd) In de inkoopdocumenten benoemen de zorgkantoren de criteria die zij hanteren bij de inkoop van zorg. De criteria hebben betrekking op de structuur, het proces of de uitkomst van de zorgverlening. De criteria worden als voorwaarden voor zorglevering gebruikt of voor het beoordelen van de zorgaanbieder. Deze beoordeling gebruiken zorgkantoren voor het bepalen van de bonus of malus op het ZZP-tarief, of, in geval van concessiehouder 8, voor het maken van een ranking van zorgaanbieders. Om aan te geven in hoeverre wordt voldaan aan de criteria worden gegevens opgevraagd bij zorgaanbieders of door zorgkantoren zelf verzameld als bewijslast. In het kader van dit onderzoek zijn de criteria die in de inkoopdocumenten worden genoemd zo goed mogelijk gegroepeerd naar één van de onderstaande 6 thema s. Per thema volgt hieronder een toelichting en worden de overeenkomsten en verschillen tussen concessiehouders beschreven. 1 Beschikbaarheid en toegankelijkheid Vijf van de negen concessiehouders hebben criteria opgesteld die betrekking hebben op de beschikbaarheid en toegankelijkheid van zorg. Eén concessiehouder heeft criteria opgesteld die betrekking hebben op de minimale beschikbare capaciteit voor specifieke doelgroepen. Twee concessiehouders hebben criteria opgesteld die betrekking hebben op doorstroom. Twee concessiehouders stellen eisen aan de wachtlijstgegevens. Deze en de overige criteria hebben vrijwel allemaal betrekking op de structuur van de zorgverlening, met uitzondering van de criteria over wachttijd en over doorstroom, welke iets zeggen over het proces van zorglevering. Er bestaan geen overeenkomsten tussen de criteria die concessiehouders op dit thema in hun inkoopdocumenten benoemen. Het onderwerp wachttijden en wachtlijsten komt wel in de inkoopdocumenten van drie concessiehouders terug. De inkoopdocumenten van de concessiehouders bevatten onvoldoende informatie over de bewijslast om te bepalen in hoeverre de gevraagde informatie aan de zorgaanbieders op dit onderdeel verschilt. Crisisbedden: Minimaal aantal van 30 dagen. De zorgaanbieder met een afspraak voor crisisbedden verplicht zich om Zorgtoewijzing dagelijks te informeren over de dan geldende bezetting. Tevens zal de zorgaanbieder zich inspannen om binnen de wettelijke termijn, echter daar waar mogelijk sneller, een geldige indicatie aan te vragen. Realisatie van een Zorg In Natura Aanbod voor autisten. Binnen de kaders van uw erkenning en toelating c.q. capaciteit, geeft u de geïndiceerde zorg aan de cliënten die voor uw instelling kiezen. De wachttijden (conform AZR) zijn binnen de treeknormering. Correcte wachtlijst. Wachtlijsten binnen de (J)LVG: De zorgaanbieder biedt zorg binnen de sectoren GGZ en GZ en draagt bij aan het efficiënt leveren van zorg aan de (J)LVG-doelgroepen. De organisatie neemt, voor zover mogelijk, deel aan de Zorgtoewijzingscommissie (ZTC) en/of het Zorg advies en Begeleidings Team (ZABT) en er wordt gewerkt volgens het protocol zorgtoewijzing. Impuls extramuralisering van de zorg een impuls: door- en uitstroombeleid van uw instelling in de offerte up te loaden, waarbij dit beleid niet ouder is dan 1 januari Doorstroom : De zorgaanbieder biedt in 2011 minimaal 3 plaatsen voor tijdelijke opname volgens bijbehorende productspecificatie GGZ, GZ GZ GGZ Verklaring conform format Actuele wachtlijst Per AGB-code bestuurlijk gefiatteerde wachtlijst. Documentatie Door- en uitstroombeleid Tijdelijke opname en aanvullende voorwaarden. Doorstroom : De zorgaanbieder heeft in 2010 geen cliënten ge- weigerd op te nemen in een verzorging- of verpleeghuis terwijl op basis van ingekochte ZZP s mix en bijbehorende productspecificaties de zorg- en dienstverlening geleverd had moeten worden. Doorstroom GZ: Gemiddeld 25% van de cliënten die in een orthope- GZ dagogisch behandelcentrum wonen dienen jaarlijks uit te stromen. Doorstroom: Gemiddeld 25% van de cliënten die begeleid wonen stromen jaarlijks door naar (Begeleid) zelfstandig wonen. GGZ De aanbieder heeft in 2010 een meerjarenbeleidplan opgesteld 3 waarin de visie, doelstelling, voorwaarden en het tijdspad voor het leveren van Volledig Pakket Thuis staat vastgelegd. P.1 P.18

11 2 Prijs en Doelmatigheid Vijf van de negen concessiehouders hebben criteria opgesteld die betrekking hebben op prijs en/of doelmatigheid van zorgverlening. Het merendeel van de criteria heeft betrekking op de structuur van de zorgverlening. De criteria onder dit thema lopen inhoudelijk uiteen evenals de gevraagde bewijslast. Prijs en Doelmatigheid Criterium Efficiency criterium Scope GZ Concessiehouders Bewijs (indien specifiek benoemd) intramurale en extramurale budget De inkoopdocumenten van concessiehouders bevatten de meeste criteria op het thema kwaliteit van zorg. Alle concessiehouders hebben criteria opgesteld die betrekking hebben op kwaliteit van zorg. Vrijwel alle criteria hebben betrekking op de structuur van de zorgverlening. Vijf concessiehouders hanteren criteria die te maken hebben met de informatie die gepubliceerd wordt op Zes concessiehouders hebben criteria opgesteld die betrekking hebben op het zorgleefplan. De criteria op dit onderwerp verschillen tussen concessiehouders. Het aantal overige kwaliteitscriteria en de invulling van de criteria verschilt tussen concessiehouders. Zo stellen sommige concessiehouders specifieke eisen aan het opleidingsniveau van medewerkers, terwijl andere concessiehouders beoordelen op het wel of niet hebben van een kwaliteitskeurmerk of op de score op specifieke domeinen van de norm verantwoorde zorg. Kwaliteit van zorg De continuering van (een deel van) de doelmatigheidsinitiatieven zoals afgesproken in Criterium Scope Concessiehouders Bewijs (indien specifiek benoemd) Het komen tot resultaatsafspraken die gericht zijn op de realisatie 2 De aanbieder voert de zelfrapportage van het kwaliteitskader uit op 3 6 van de inkoopdoelen zoals aangegeven in het regionale inkoop- het onderdeel zorginhoudelijke indicatoren en levert tijdig de gege- plan. vens aan bij Zichtbare Zorg voor publicatie op KiesBeter. Kwaliteitskader GZ Publicatie inhoudelijke criteria en/of verbeter- GZ 1 8 CH8: ondertekening bestuurs- Budgetafspraak: Het verzoek tot definitieve vaststelling van het punten cliëntwaarderingsonderzoek. verklaringch1: een scherm- budget 200, middels het nacalculatieformulier 200, komt over- print van de publicaties op de een met de laatst gemaakte budgetafspraak 200. Indien het ver- website van kiesbeter zoek tot vaststelling van het definitieve budget 200 minder dan 8% van de laatst gemaakte budgetafspraak 200 bedraagt dan De zorgaanbieder werkt systematisch aan het verbeteren van de CH6: volgt een prijsafslag voor kwaliteit aan de hand van de sectorale kwaliteitskaders. De zorg- CH5: via kwaliteitskaart op aanbieder publiceert actuele gegevens met betrekking tot kwaliteit Stimuleren netwerk cliënt: De zorgaanbieder stimuleert de betrok- Geformaliseerde samenwer- van zorg via de eigen kwaliteitskaart uiterlijk 30 juli 2010 op www. CH8: schermprint kenheid en de daadwerkelijke inzet van het netwerk van de cliënt. king of honorering deelname kiesbeter.nl. Dit, op het niveau van de organisatorische eenheid (OE). landelijk (of lokaal) initiatief gericht op het stimuleren van De aanbieder scoort gemiddeld drie sterren of meer op de zorgin- 5 het netwerk van de cliënt. houdelijke criteria van de Normen Verantwoorde Zorg. Administratieve lasten: De zorgaanbieder ontplooit initiatieven om Geformaliseerde samenwer- De aanbieder heeft voor 1 juli 2010 aan Zichtbare Zorg alle gege- GZ, GGZ Ontvangstbevestiging de administratieve lasten voor professionals te verminderen. king of honorering deelname vens voor publicatie beschikbaar gesteld m.b.t. die zorginhoudelijke van Zichtbare Zorg aan landelijk initiatief gericht indicatoren van het Kwaliteitskader voor de intramurale gehandi- op het verminderen van ad- captenzorg en/of intramurale GGZ waarvan de Stuurgroep Zichtbare ministratieve lasten. Zorg heeft vastgesteld dat ze openbaar zijn. Wat is de hoogte van de Reserve Aanvaardbare Kosten (RAK-posi- 8 Jaarrekening De instelling werkt systematisch aan het verbeteren van kwaliteit en 1 8 Kopie geldig Kwaliteitscertifi- tie): borgt dit door een werkend kwaliteitssysteem. caat of een ander document waaruit blijkt dat de instel- De aanbieder heeft in 200 ten opzichte van 2008 een daling in 3 ling hieraan voldoet. het ziekteverzuimcijfer van tenminste 10% bewerkstelligd en/of het verzuimcijfer ligt onder 4%. Wat is het behaalde resultaat van de kwaliteitsverbetertrajecten zo- 8 Documentatie als beschreven in de overeenkomst van 200/2010? 3 Kwaliteit van zorg Wat zijn de 2 kwaliteitsverbeterprojecten 2011 die in de overeenkomst worden opgenomen bij het onderdeel prestatieafspraken? tulen bijeenkomst CR waarin Uit de interviews en enquêtes is gebleken dat door concessiehouders verschillende kwaliteitscriteria uitkomsten en verbeterplannen worden benoemd in het inkoopbeleid. De grootste gemene deler ligt in de zorgtoelating van de zorgaanbieder. zijn besproken Deze moet in orde zijn. Verder is het hanteren van een gecertificeerd kwaliteitsmanagementsysteem een belangrijke eis. Het komt ook voor dat naast het kwaliteitsmanagementsysteem eisen worden gesteld conform de Normen Verantwoorde Zorg voor verpleeg- en verzorgingshuizen. In de gehandicaptenzorg is er geen draagvlak voor het Kwaliteitskader Gehandicaptenzorg. Zorgaanbieders P.1 geven aan dat een concessiehouder dit kader wel hanteert. P.20 8 CH: Verbeterplannen en no-