Kinderen en huisvesting. Kindvriendelijke woonomgevingen Kortrijk, 2 maart 2018

Transcriptie

1 Kinderen en huisvesting Kindvriendelijke woonomgevingen Kortrijk, 2 maart 2018

2 Het afwezige kind in het woonbeleid Vaststelling: kinderen groeien op in diverse woonsituaties en kinderen zijn belangrijke gebruikersgroep van het woonpatrimonium en woonomgeving Vraag: is er voldoende oog voor het kindperspectief in het beleid?

3 Waarom? Resultaten internationaal onderzoek Verband tussen woningkwaliteit en ontwikkeling kind: Residentiële stabiliteit heeft positieve impact Betaalbaarheidsprobleem kan rem zijn op ontwikkeling (interactie met woningkwaliteit) Eigendomsstatuut heeft geen directe impact op ontwikkeling / welzijn van kind

4 Waarom? Cijfers Vlaanderen EU SILC / GWO Eén op vijf kinderen heeft te maken met een vorm van woningdeprivatie (ofwel structureel gebrek, ofwel gebrek basiscomfort) Bij kansarme gezinnen neemt dit aandeel toe tot één op drie kinderen 6% van de kinderen groeit op in gezin met woonquote > 40% Kwart van eenoudergezinnen heeft woonquote > 40%

5 Waarom? Aanbod sociale huisvesting ( ) Het aanbod neemt toe globaal van naar terwijl gezinnen nood aan hebben Aanbod entiteiten met 1 of 2 slaapkamers neemt het sterkst toe: het aanbod volgt globaal de vraag Het aantal woningen met vier slaapkamers neemt af: hier volgt het aanbod niet de toegenomen vraag

6 Beleidssuggesties Kindperspectief Algemeen woonbeleid Betaalbaarheid Woonzekerheid Woningkwaliteit Grote gezinnen Sociale woningen

7 Beleidssuggesties: kindperspectief Ruimere aandacht voor kindperspectief in regelgeving sociale huur (betreft minderjarigen in huishoudens) Extra aandacht voor kwetsbare alleenstaande jongeren jonge alleenstaanden hebben specifieke vraag (kleinere entiteiten maar gezamenlijke faciliteiten) nagaan in welke mate vernieuwende vormen in sociale huisvesting kunnen toegepast worden (co-housing) Aandacht voor de toenemende diversiteit aan gezinnen

8 Beleidssuggesties: algemeen woonbeleid Nood aan algemeen ondersteuningsbeleid inkomenszwakke huishouden Blijvende inzet sociale huisvesting in combinatie met gerichte ondersteuning private huurmarkt Aanpak private huurmarkt (cf. advies wooncrisis): kwaliteit, toegang, betaalbaarheid, grijze wooncircuit

9 Beleidssuggesties: betaalbaarheid Optie om optimaal objectiveerbare berekeningswijze bij subsidiebeleid te hanteren Beleidsmatig nagaan of hogere woonkost door hoger aantal kinderen kan worden afgedekt Hanteren van referentiebudgetten: dit houdt in dat subsidie afhankelijk is van gezinstype en inkomen (bv. bij heroriëntatie huursubsidie)

10 Beleidssuggesties: woonzekerheid Uithuiszetting kan negatieve spiraal inzetten Preventieve woonbegeleiding om uithuiszetting te voorkomen Principiële terughoudendheid uithuiszetting gezinnen met kinderen en dit omzetten naar beleidsmaatregelen (cf. Frankrijk moratorium winterperiode)

11 Beleidssuggesties: woningkwaliteit Groter toezicht op de woningkwaliteit (signaalfunctie Kind en Gezin?) Welke gebreken zijn extra belastend voor kinderen? Discretionaire bevoegdheid voor burgemeester Woning onbewoonbaar: herhuisvesting gezin prioritaire aandacht

12 Beleidssuggesties: grote gezinnen Algemeen betaalbaarheidsproblematiek op private huurmarkt (cf. advies wooncrisis) Bijzondere problematiek betaalbaarheid grote gezinnen; grote private huurwoningen zijn schaars en duur Nood aan aangroei sociaal aanbod voor grote gezinnen

13 Beleidssuggesties: sociale woningen Optimaal gebruik woningbestand stimuleren om onderbezetting tegen te gaan (momenteel 10% twee of meer kamers op overschot) Soepele toepassing bezettingsnorm; dit mag geen drempel zijn voor toegang in sociale huursector: bij nieuw samengesteld gezin worden alle kinderen in rekening gebracht terwijl deze nooit alle te samen aanwezig zijn (soepele toepassing woonbezettingsnorm) anticiperen op toekomstige wensen kandidaathuurders zoals de kinderwens

14 Kinderen en huisvesting