Module 4: Basisovertuiging 1 & 2 (Verdieping) Basisovertuiging 1 & 2 (Verdieping) Geluk is een gevoel! Jij bent de enige persoon op de wereld die jou gelukkig kan maken! Het is erg belangrijk dat je alle basisovertuigingen eigen maakt. Het feit dat geluk een gevoel is, geeft je een besef dat je alles over gevoelens mag leren weten en hoe je gevoelens kunt veranderen. Het besef dat jij de enige persoon op de wereld bent die jou gelukkig kan maken haalt je onmiddellijk uit een slachtofferrol, en drijft je tot emotionele onafhankelijkheid. Ik kan me heel goed voorstellen dat er duizenden vragen verschijnen die met deze overtuigingen te maken hebben. Vragen zoals: Hoe kan ik nu gelukkig zijn als de ander me steeds afwijst? Hoe kan ik het accepteren dat mijn partner vreemd gaat? Wat nu als ik alleen achter blijf? Hoe ga ik dan om met ziekte en sterfte? Hoe kan ik in deze omgeving gelukkig worden? Uiteraard heb je hier voor inzichten nodig. De inzichten vertellen je wat je kunt doen en hoe je in de moeilijkste omstandigheden toch gelukkig kunt zijn. Inzichten verkrijg je door antwoorden op vragen. Hoe meer vragen je stelt, hoe meer antwoorden je krijgt, en hoe meer inzichten. Als je vragen stelt blijf je nieuwsgierig. Alleen met nieuwsgierigheid kom je vooruit. Door vragen te stellen scheppen we ruimte voor inzichten. 1/5
Een inzicht is geen verklaring! Een inzicht gaat dieper én voorbij aan denken, gevoel en emoties. Een inzicht is een soort Aha - moment. Hoe dieper het inzicht gaat, hoe beter. Als een inzicht diep gaat dan transformeert er iets. Een inzicht is geen idee of concept. Een inzicht brengt je dichter bij de waarheid en je natuurlijke staat van zijn. Een inzicht gaat dwars door je gevoel. Een inzicht voél je dan ook. Het is een verhelderend gevoel. Een diep inzicht transformeert je gevoel. Een verklaring is een idee en concept. Het is een oplossing van een probleem. Een verzachting van een wond. Een verklaring brengt je nooit diep genoeg. Elke verklaring is een mentale constructie. Een verklaring verdedigt altijd een naar gevoel. Verklaringen zijn beschermingen. Denk maar aan oorlogsverklaringen. Ze hebben dan een geldig argument gevonden om een oorlog te beginnen en hun land te beschermen. Als je je bijvoorbeeld afgewezen voelt en vervolgens verklaart dat de ander een narcist is, kan het best gebeuren dat je je iets beter voelt. Je hebt dan een verklaring gevonden. Je onderzoek stopt dan. Het probleem is dan schijnbaar opgelost. Wat je dan echter vergeet, is dat je nog niet hebt geleerd wat je met een gevoel van afwijzing kunt doen en wat je te leren hebt. Toen ik het diepe inzicht kreeg dat ik zelf verantwoordelijk was voor mijn geluk, stopte ik meteen met wijzen naar anderen. Ik wist meteen dat mijn gevoel mijn verantwoordelijkheid was. Daarna zag ik afwijzingen van anderen niet meer als afwijzingen, maar als een soort wegwijzer. Telkens als ik me afgewezen voelde wist ik meteen dat ik iets uit te zoeken had voor mezelf. Uiteraard ontstonden er vervolgens duizenden vragen hoe ik dan wel gelukkig kon zijn en wat ik moest doen om me niet afgewezen te voelen. Elke zoektocht naar de antwoorden op mijn vragen brachten me dichter bij mezelf. Stel je voor dat er iemand boos op je is, en je hebt er erg last van. Als dat het geval is voel je je gemakkelijk afgewezen. Het eerste wat in je op komt is de ander de schuld te geven. Maar als je de overtuiging toe past dat jij de enige persoon op de wereld bent die jou gelukkig kan maken, heb je er niets aan om de ander de schuld te geven of te verlangen dat de ander zijn gedrag aan past. Je blijft dan alleen maar boos tot die tijd. En boosheid maakt je niet echt gelukkig. 2/5
De volgende vragen kunnen bij je opkomen: Maar hoe kan ik dan wel gelukkig zijn als dit gebeurt? Hoe moet ik dan met die afwijzing omgaan? Wat moet ik dan tegen die ander zeggen? Hoe kan ik dan voorkomen dat ik er uren over pieker? Ik voel me afgewezen, hoe kan ik dit (nare) gevoel veranderen? Waar komt dat gevoel van afwijzing eigenlijk vandaan? De vraag is eigenlijk veel belangrijker dan de oplossing. De vraag maakt je namelijk nieuwsgierig. Hierdoor wordt je leergierig. Hoe nieuwsgieriger en leergieriger je bent, des te beter het is. Je bent dan ontvankelijk voor nieuwe inzichten. En nieuwe inzichten laten je groeien. Niet de problemen die opgelost worden. Voorbeeld Als je partner boos op je is, voel je je afgewezen. Als vanzelf stopt dit gevoel wanneer je partner niet meer boos op je is en zijn excuses aanbiedt. Het probleem is dan (tijdelijk) opgelost, totdat je partner nog een keer boos op je wordt. Veel interessanter is dat je jezelf afvraagt waaróm je er zo last van hebt wanneer iemand boos op je is. Nieuwsgierigheid en het stellen van vragen maken dat je er wellicht achter komt dat je als kind een keer op je kop heb gekregen van je ouders. Je voelde je toen afgewezen, onveilig, en machteloos. De boosheid van je partner maakt dezelfde gevoelsherinnering in je wakker. Je kunt je dan vervolgens afvragen of het wel jouw schuld was als kind. Of het wel normaal is dat ouders zo boos worden. Was het werkelijk zo verschrikkelijk wat je deed of zat je ouder zelf ook niet zo lekker in zijn/haar vel? Elke vraag breng je dichter bij de waarheid en geeft je weer nieuw inzichten. Wees nieuwsgierig en stel vragen. Onderzoek je problemen en stel vragen. Onderzoek zo diep mogelijk. De inzichten kunnen tot je komen via verschillende bronnen zoals wanneer je iemand tegen komt en diegene zegt iets waar het antwoord op jouw vraag in door klinkt, je leest een slogan op een billboardreclame, er wordt iets gezegd 3/5
op tv wat een antwoord is op jouw vraag of je krijgt simpelweg een ingeving. Je kunt natuurlijk ook vragen stellen via e-mail, een belsessie of via het webinar. Wees niet bang om vragen te stellen! Verkeerde vragen bestaan niet. Ook al stel je honderd keer dezelfde vraag. Als je in het begin nog een te grote angst hebt om afgewezen te worden stel dan vragen aan personen die je vertrouwd. Zelfs als je de vraag aan niemand stelt, houdt deze je nieuwsgierigheid in stand en dit laat je onbewust zoeken naar antwoorden. Dit laatste is van groot belang! De beste vragen die je kan stellen zijn vragen aan jezelf! Vragen stellen aan jezelf houdt je erg nieuwsgierig. Je gaat dan blijvend en onbewust op zoek naar informatie en antwoorden. Stel vragen zoals: Hoe kom ik aan dit nare gevoel? Wat moet ik doen om me niet meer zo te voelen? Wat maakt dat ik zo reageer? Waarom raakt me dit zo diep? Wat kan ik doen? 4/5
Module 4 Oefening: Stel vragen Gebruik de basisovertuigingen om kritische vragen te stellen. Onderzoek je problemen en schrijf al je vragen op. Pak een belangrijk probleem waar je last van hebt. Wat wil je allemaal weten over dit probleem? Schrijf alle vragen op die je te binnen schieten. Onderzoek, wees nieuwsgierig en stel steeds diepere vragen. Wees een Sherlock Holmes! De antwoorden en inzichten komen vanzelf als je de vragen blijft nalezen en herhalen. Lees dus keer op keer je vragen terug en schrap elke vraag weg waarop je het antwoord weet of wanneer de vraag niet meer belangrijk is. Heel veel succes! 5/5