vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 26 november 2010 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK

Transcriptie

1 1 Raad vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 26 november 2010 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zutphen, van 3 november 2010 in zaak nr. 10/36186 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1/V november Procesverloop Bij besluit van 15 oktober 2010 is de vreemdeling in vreemdelingenbewaring gesteld. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 3 november 2010, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 9 november 2010, hoger beroep ingesteld. Tevens heeft hij daarbij de Afdeling verzocht hem schadevergoeding toe te kennen. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Het verzoek om schadevergoeding dient reeds hierom te worden afgewezen Vooreen proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V november Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: I. bevestigt de aangevallen uitspraak; II. wijst het verzoek om schadevergoeding af. Aldus vastgesteld door mr. P.A. Offers, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. R.J.R. Hazen, ambtenaar van staat. w.g. Offers lid van de enkelvoudige kamer w.g. Hazen ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 26 november Verzonden: 26 november 2010 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 IQ OH 701(1. Q- 91 uvcc I u ka,, 1 *J tun MUTULrtlt«Til/. UW I PUUAJJW 11/,w i.'-."<«. Ä,. >»>tftnrstó;va^ Justitie, fo'tum;l>-i>20j6.;njd;2j;3b t*r

5 RflVELYN ADVOCATEN Fax Nov :03 P006/009 uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage Nevenzittingsplaats Zutphen Sector Bestuursrecht Enkelvoudige kamer Reg.nr.: AWB 10/36186 VRONTtf Uitspraak in het geding tussen de vreemdeling genaamd althans zich noemende: geboren op van Oabonese nationaliteit, verblijvende in Uitzetcentrum Rotterdam» V-nummer: eiser, gemachtigde: mr, M.S. Yap, advocaat te Bergen op Zoom, en de Minister voor Immigratie en Asiel verweerder, gemachtigde; R.L.F. Zandbelt, werkzaam bij de IND. 1. Procesverloop Bij besluit van 15 oktober 2010 is eiser in vreemdelingenbewaring gesteld. Eiser heeft daartegen bij brief van 18 oktober 2010 beroep ingesteld. Het beroep strekt tevens tot toekenning van schadevergoeding. Het beroep is behandeld ter zitting van 27 oktober Eiser is daarbij in persoon verschenen, bijgestaan door mr. P.R. Klaver, kantoorgenoot van gemachtigde voornoemd. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen. Ter zitting was een tolk aanwezig. Ter zitting is het onderzoek geschorst teneinde verweerder in de gelegenheid te stellen nadere informatie te verstrekken. Bij faxberichten van 1 en 2 november 2010 hebben de gemachtigden van respectievelijk verweerder en eiser reacties ingediend. Vervolgens heeft de rechtbank, met schriftelijke toestemming van partijen, bepaald dat nader onderzoek ter zitting achterwege blijft

6 RAVELYN ADVOCATEN Fax Nov :04 P0Û7/Û09 Reg.nr.: AWB 10/36186 VRONTN 2 2. Overwegingen 2.1 Ingevolge artikel 94, vierde lid, van de Vreemdelingenwet 2OO0 ( Vw 2000) dient de rechtbank te beoordelen of de toepassing of tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring in strijd is met deze wet, dan wel bij afweging van alle betrokken belangen in redelijkheid niet gerechtvaardigd is. 2.2 Naar het oordeel van de rechtbank kan het besluit tot oplegging van de maarregel van vreemdelingenbewaring wegens het vermoeden van onttrekking aan uitzetting toetsing in rechte doorstaan. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat eiser - zoals ook in het besluit is aangegeven - niet beschikt over een identiteitspapier als bedoeld in artikel 4.21 van het Vreemdeluigenbesluit 2000 (Vb 2000), geen vaste woon- of verblijfplaats heeft en niet beschikt over voldoende middelen van bestaan om in rijn levensonderhoud te voorzien en/of om zijn terugreis te bekostigen. Verweerder heeft overigens ter zitting de grond dat eiser zich niet heeft aangemeld bij de korpschef ingetrokken De stelling van eiser dat hij over een Oabonees paspoort beschikt en over een Franse verblijfsvergunning, waar hij slechts een kopie van heeft overgelegd (een zogenaamde 'titre de séjour'), kan niet tot het oordeel leiden dat eiser beschikt over een identiteitspapier als bedoeld in artikel 4.21 van het Vb 2000 waaruit zijn rechtmatig verblijf in Nederland blijkt Ook de gronden dat eiser niet beschikt over een vaste woon- of verblijfplaats en onvoldoende middelen van bestaan heeft om in zijn levensonderhoud te voorzien en/of om zijn terugreis te bekostigen zijn door eiser niet gemotiveerd weersproken zodat verweerder deze aan de maatregel ten grondslag heeft kunnen leggen. 2.3 De beroepsgrond van eiser dat zijn inbewaringstelling berust op willekeur nu ten tijde van zijn ophouding sommige vreemdelingen - die volgens eiser eveneens waren staande gehouden en zich met eiser in een ophoudmimte van de KMar bevonden - in de ACprocedure zijn opgenomen en anderen, waaronder hij, niet, hoewel volgens hem sprake was van gelijke gevallen, leidt niet tot het daarmee beoogde doel. De rechtbank overweegt daartoe dat de inbewaringstelling van eiser berust op een individuele beoordeling met vermelding van, voor zover van belang, een drietal specifieke gronden en dat die gronden, gelet op hetgeen de rechtbank in rechtsoverweging 2,2 heeft overwogen, de maatregel van bewaring kunnen dragen. 2.4 De stelling van eiser dat hij niet in bewaring gesteld had mogen worden, maar in de gelegenheid gesteld had moeten worden zelfstandig terug te keren naar Frankrijk, volgt de rechtbank niet. In artikel 59, derde lid, van de Vw 2000 is bepaald: "Bewaring van een vreemdeling blijft achterwege indien en wordt beüindigd zodra hij te kennen geeft Nederland te willen verlaten en hiertoe voor hem ook de gelegenheid bestaat." Volgens het beleid van verweerder, zoals opgenomen in paragraaf A van de Vreemdelingencirculaire 2000 <Vc 2000), wordt alleen toepassing gegeven aan artikel 59, derde lid, van de Vw 2000, indien eiser beschikt over een geldig grensoverschrijdingsdocument en een vlieg- of reisticket of voldoende middelen van bestaan. Voor vertrek naar een derde land kan van de vreemdeling gevraagd worden dat hij bovendien beschikt over een geldig visum of geldige verblijfsvergunning voor dat land.

7 RAVELYN ADVOCATEN Fax Nov 2010 J6:0d P008/OÛ9 Reg.nr.:AWB 10/36136 VRONTN De rechtbank verwijst in dit verband naar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State van 6 mei 2010 (zaak nr. 201OO1849/1/V3, gepubliceerd op De rechtbank stelt vast dat niet gebleken is dat eiser in het bezit is van een geldige verblijfsvergunning voor Frankrijk. De slecht leesbare kopie van de verblijfsvergunning ('titre de séjour') die eiser heeft overgelegd is daartoe onvoldoende. Derhalve staat niet vast dat eiser tot Frankrijk zal worden toegelaten bij zelfstandige terugkeer. Gelet hierop bestaat geen grond voor het oordeel dat verweerder de maatregel achterwege had moeten laten. 2.5 De procedure leidend tot de inbewaringstelling en de wijze van tenuitvoerlegging van de bewaring zijn in overeenstemming met de wettelijke vereisten. 2.6 De stelling van eiser dat de bewaring behoort te worden opgeheven omdat een betrouwbaar te achten particulier of instantie zich schriftelijk garant heeft gesteld voor de onderbrenging van de vreemdeling gedurende de rijd dat nog over diens uitzetting moet worden beslist of verwijdering nog niet kan worden geëffectueerd (paragraaf A van de Vc 2000) volgt de rechtbank niet, nu de rechtbank, noch verweerder over een daartoe strekkende schriftelijke verklaring beschikt. 2.7 In hetgeen overigens is aangevoerd, vindt de rechtbank geen grond voor het oordeel dat de bewaring niet (langer) rechtmatig is. 2.8 Het beroep dient derhalve ongegrond verklaard te worden en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. 2.9 De rechtbank acht geen termen aanwezig vooreen proceskostenveroordeling. 3. Beslissing De rechtbank: - verklaart het beroep ongegrond; - wijst het verzoek om schadevergoeding af. Deze uitspraak is gedaan door mr. drs. J.H. van Breda. De beslissing is in tegenwoordigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op 3 november ^SJ^Aq^kil^x Rechtsmiddel Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen één week na de verzending van een afschrift van deze uitspraak hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, onder vermelding van "Hoger beroep vreemdelingenzaken", postbus 16113,2500 BC Den Haag. Afschrift verzonden op: f) 'i NflV ')(t\(\ t/ c., *,... r u j nur, /.uw Voor fotccopie eonfomi het oorspronkelijke De Griffier van de Arrondissement* - Hechibaiik tezutvhen/tj

8 RflVELYN ADVOCATEN Fax Nov :24 P001 RAvIS^Kfl RAAD VAN STATE INGEKOMEN 0 9 NOV 2010 Mr RR Klaver* Mr U Moes MrWJ.Jurçen" MrUBromveW Mw.MfC.C.W.Ü M Janssen Mr Mi. rap Mw.MrE.Tuf* geftguaeenj NMt-mediatttf M M van <Je Vereniging Méditât Advocaten NaJeriand {VAAN ZAAKNR. AAN: BPHANOELO: OO: Raad van State Afdeling Bestuursrechtspraak Postbus BC DEN HAAG En per telefax: PAR: Uwref Onze ref Betreft /MY/ Bergen op Zoom, 9 november 2010 Grieven hoger beroep inzake procedurenummer AWB 10/36186 Geachte mevrouw, mijnheer, Overgelegd hierbij wordt het volledige dossier In de procedure AWB 10/36186 (productie x). Er wordt hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de Rechtbank 's-g raven h age, NevenzJttingsp laats Zutphen d.d. 3 november Appellant in deze is de heer geboren op , van Gabonese nationaliteit, thans verblijvende op een onbekend adres in IND-nr Appellant kiest domicilie te (4611 PP) Bergen op Zoom aan de Van der Rljtstraat no, 57, ten kantore van de bepaaldelijk gevolmachtigde mr M.S. Yap. BfJ deze verklaart mr M.S. Yap bepaaldelijk gevolmachtigd te zijn om voor appellant het onderhavige appelschrift in te stellen. Het verschuldigde griffierecht kan ten laste van de reken Ing-courant gebracht worden. Het appelschrift heeft betrekking op de uitspraak van de rechtbank te 's-gravenhage, zittinghoudende te Zutphen, Vreemdelingenkamer d.d. 3 november 2010 AWB-nummer 10/36186, waarbij de rechtbank het beroep van appellant ongegrond heeft verklaard. Deze uitspraak wordt hierbij als productie 2 overgelegd. Appellant kan zich niet verenigen met deze uitspraak van de rechtbank zoals hiervoor omschreven en wel om de hiernavolgende redenen. ßezoekadres: Van der Rljtstraat PP Bergen op Zoom Correspondentieadres; Postbus AJ Bergen op Zoom I +31(0) * f +31(0) { info^ravefijnadvocaren.nl wvw.ravelijwdwaten.nl Op onze dienstverlening zfjn onze algemene voorwaarden van toepassing, welke onder meer een beperking van de aansprakelijkheid bevatten. D«e voorna arden staan op de achterzijde van deze briefen zijn ook te vinden op onze website.

9 RAVaYN flwocaten Fax Nov :24 P002 Grief ï Appellant meent dat de rechtbank in rechtsoverweging 2.2 t/m 2.3 ten onrechte heeft overwogen dat de inbewaringstelling van appellant berust op een individuele beoordeling met vermelding van de specifieke gronden en dat die gronden de maatregel van bewaring kunnen dragen. Toelichting Appellant heeft de inbewaringstelling betwist en gemotiveerd als grond aangevoerd dat de inbewaringstelling berust op willekeur. Appellant heeft aangevoerd dat er sprake is van willekeur nu de ene vreemdeling die op de dag dat hij In bewaring was gesteld werd heengezonden, doorgeleid naarde AC-procedure of waaraan de maatregel van bewaring werd opgelegd. De willekeur is door de rechtbank terzijde geschoven en weerlegd door te overwegen dat iedere bewarlngstelling berust op een Individuele beoordeling. Voornoemde motivering kan geen stand houden, daar de rechtbank zelf, naar aanleiding van de stellingname van appellant nadere vragen heeft gesteld aan verweerder. Hierop is geen duidelijk antwoord gekomen van verweerder en de rechtbank heeft hierbij onvoldoende gemotiveerd waarom er geen sprake is van willekeur. Er ontbraken bij appellant duidelijke en heldere criteria inzake de vreemdelingrechtelijke staandehouding, ophouding en aanzegging om Nederland te verlaten dan wel om een vreemdeling in bewaring te stellen. De willekeur werd bevestigd nu verweerder niet kon aangeven welke vreemdeling was heengezonden met de aanzegging Nederland te verlaten en waarom appellant in zijn geval in bewaring werd gesteld. Verwezen wordt naar de informatie onder productie 1. In het onderhavige geval was er sprake van willekeur en geen individuele beoordeling van de situatie van appellant. Grlefa De rechtbank heeft ten onrechte de stelling van appellant niet gevolgd dat hij niet In bewaring had mogen worden gesteld, maar In de gelegenheidgesteld had moeten worden zelfstandig terug te keren naar Frankrijk. Toelichting Juist conform artikel 59, derde lid Vreemdelingenwet had de bewaring achterwege dienen te worden gelaten. Appellant beschikt over alle genoemde documenten In paragraag A6/ Appellant heeft een geldig paspoort van zijn land van herkomst en hij beschikt over een geldige verblijfsvergunning In Frankrijk. De rechtbank had in- het kader van een zorgvuldig onderzoek bij verweerder conform artikel 3:2 AWB, nadere informatie over de verblijfsstatus kunnen verifiëren. De overgelegde kopie van de verblijfsvergunning van appellant was duidelijk genoeg, dat de rechtbank

10 RflVaYN ADVOCATEN Fax ü03t16d25501q 9 Nov :24 PÛ03 deze slecht kon lezen staat niet in verhouding tot de maatregel van bewaring. Voor de volledigheid treft u nogmaals een kopie van de verblijfsvergunning aan als productie 3. Grlef3 De rechtbank heeft ten onrechte overwogen dat de procedure leidend tot de inbewaringstelling In overeenstemming was met de wettelijke vereisten. Toelichting Deze grief hangt nauw samen met de toelichting onder grief 1 en 2. Er was sprake van willekeur, verweerder hanteerde geen eenduidige, In de wet opgenomen criteria. Personen met name uit België werden ook aangezegd om Nederland te verlaten en werden op de trein naar België gezet vanuit de piek waar ze werden staande gehouden, in casu Roosendaal. Dit had ook met appellant dienen te plaats te vinden, nu er documenten voorhanden waren die dit mogelijk maakten. Grief 4 Appellant meent dat de rechtbank ten onrechte het beroep ongegrond heeft verklaard, het venroek om schadevergoeding heeft afgewezen en niet is overgegaan tot een proceskostenveroordeling. Toelichting Appellant heeft in grief 1, 2 en 3 aangegeven dat de uitspraak van de Vreemdelingenkamer Zutphen geen stand kan houden en hierbij is ais logisch gevolg dat naar de mening van appellant het beroep gegrond had moeten worden verklaard en een schadevergoeding met proceskostenveroordeling had moet worden toegewezen. Deze grief behoeft verder geen nadere Inhoudelijke toelichting. Redenen waarom appellant u verzoekt de uitspraak waartegen dit hoger beroep zich richt te vernietigen en te bepalen dat: I de bestreden uitspraak wordt vernietigd en te bepalen dat beroep alsnog gegrond wordt verklaard, appellant alsnog In vrijheid wordt gesteld en hem alsnog een passende schadevergoeding wordt aangeboden verweerder wordt veroordeeld In de kosten van het geding. Hoogachtend,