AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 2 april 2012 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zutphen, van 22 februari 2012 in zaak nr. 1 2/3519 in het geding tussen: de vreemdeling en de minister voor Immigratie, Integratie en Asiel.

2 /1/V3 2 2 april Procesverloop Bij besluit van 31 januari 2012 is de vreemdeling in vreemdelingenbewaring gesteld. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 22 februari 2012, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 29 februari 2012, hoger beroep ingesteld. Tevens heeft hij daarbij de Afdeling verzocht hem schadevergoeding toe te kennen. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. De vreemdeling heeft een nader stuk ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Het verzoek om schadevergoeding dient reeds hierom te worden afgewezen Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V3 3 2 april Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: I. bevestigt de aangevallen uitspraak; II. wijst het verzoek om schadevergoeding af. Aldus vastgesteld door mr. A.W.M. Bijloos, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. R.J.R. Hazen, ambtenaar van staat. w.g. Bijloos lid van de enkelvoudige kamer w.g. Hazen ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 2 april Verzonden: 2 april 2012 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage Nevenzittingsplaats Zutphen Sector Bestuursrecht Enkelvoudige kamer Reg.nr.: AWB 12/3519 VRONTN Uitspraak in het geding tussen de vreemdeling genaamd althans zich noemende: geboren op : van Soedanese nationaliteit, verblijvende in het Detentiecentrum te Rotterdam, V-nummer: eiser, gemachtigde: mr. Y. Tamer, advocaat te 's-gravenhage, en de Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel verweerder, gemachtigde: mr. J. Kloosterman, werkzaam bij de IND. 1. Procesverloop Bij besluit van 31 januari 2012 is eiser in vreemdelingenbewaring gesteld. Eiser heeft daartegen bij brief van 1 februari 2012 beroep ingesteld. Het beroep strekt tevens tot toekenning van schadevergoeding. Het beroep is behandeld ter zitting van 8 februari Eiser is daarbij in persoon verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door D.A. Riezebos. Ter zitting was een tolk aanwezig. De rechtbank heeft het onderzoek ter zitting met toepassing van artikel 8:64 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) geschorst teneinde verweerder in de gelegenheid te stellen nader onderzoek te doen. Bij brief van 9 februari 2012 heeft verweerder nadere informatie ingebracht. Eiser heeft bij brief van 12 februari 2012 een reactie ingediend. Het onderzoek is hervat op de nadere zitting van 15 februari Eiser is daarbij wederom in persoon verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich laten vertegenwoordigen door mr. J. Kloosterman. Ter zitting was een tolk aanwezig.

5 Reg.nr.: AWB 12/3519 VRONTN 2 2. Overwegingen 2.1. Ingevolge artikel 94, vierde lid, van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: Vw 2000) dient de rechtbank te beoordelen of de toepassing of tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring in strijd is met deze wet, dan wel bij afweging van alle betrokken belangen in redelijkheid niet gerechtvaardigd is Eiser heeft betoogd dat hij in 2008 door Nederland naar Soedan is uitgezet. De gebeurtenissen die sindsdien hebben plaatsgevonden moeten volgens eiser beschouwd worden als nieuw gebleken feiten en veranderde omstandigheden in de zin van artikel 4:6, eerste lid, van de Awb. Het besluit van 4 november 2011, waarbij verweerder de aanvraag met toepassing van artikel 4:6 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) heeft afgewezen, is volgens eiser derhalve evident onrechtmatig. Bij een juiste, inhoudelijke, behandeling van de aanvraag had eiser hangende zijn beroep (waarvan de behandeling is voorzien op 3 mei 2012) tegen een afwijzende beschikking rechtmatig verblijf in Nederland gehad en had hij niet in bewaring kunnen worden gesteld, aldus eiser. Volgens eiser dient de (evidente on-)rechtmatigheid van het besluit tot afwijzing van zijn asielaanvraag van 4 november 2011 op grond van het bepaalde in artikel 8:69, tweede en derde lid, van de Awb daarom in de onderhavige procedure te worden betrokken en beoordeeld De rechtbank overweegt dat in de onderhavige procedure, gelet op het bepaalde in artikel 94, vierde lid, van de Vw 3.000,..slechts.de.maatregel toc oplegging^yan de,bewaring ter beoordeling voorligt. Anders'dan eiser kennelijk'meent,' maakt het'besluit van verweerder van 4 november 2011 geen deel uit van de onderhavige procedure. De rechtmatigheid van het besluit van 4 november 2011 ligt derhalve thans niet ter beoordeling voor Bij besluit van 4 november 2011 is de aanvraag van eiser om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd met toepassing van artikel 4:6 van de Awb afgewezen, waarbij onder meer is bepaald dat eiser Nederland binnen vier weken dient te verlaten. Omdat die termijn ten tijde van het opleggen van de maatregel aan eiser reeds was verstreken en het beroep dat eiser tegen dat besluit heeft aangetekend, ingevolge artikel 82, tweede lid, aanhef en onder b, van de Vw 2000 geen schorsende werking heeft, had eiser ten tijde van zijn inbewaringstelling geen rechtmatig verblijf in Nederland. Verweerder heeft de aan eiser opgelegde maatregel derhalve terecht gebaseerd op artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vw Geheel ten overvloede overweegt de rechtbank dat, ook al zou de werking van het besluit van 4 november 2011 op grond van het bepaalde in artikel 82, eerste lid, van de Vw 2000 zijn opgeschort tot op het ingestelde beroep is beslist en eiser ten tijde van zijn inbewaringstelling rechtmatig verblijf zou hebben gehad, dat rechtmatig verblijf op grond van het bepaalde in artikel 82, vierde lid, van de Vw 2000 alsnog wordt beëindigd op het moment dat eiser in bewaring word gesteld en die maatregel toetsing in rechte kan doorstaan Naar het oordeel van de rechtbank kan het besluit tot oplegging van de maatregel van vreemdelingenbewaring omdat een risico bestaat dat eiser zich aan het toezicht zal onttrekken en omdat eiser de voorbereiding van het vertrek of de uitzettingsprocedure ontwijkt of belemmert, toetsing in rechte doorstaan. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat eiser - zoals ook in het besluit is aangegeven - zich niet aan een of meer andere voor hem geldende verplichtingen van hoofdstuk 4 van de Vw 2000 heeft gehouden, eerder een visum, besluit, kennisgeving of aanzegging heeft ontvangen waaruit de plicht

6 Reg.nr. : AWB 12/3519 VRONTN Geheel ten overvloede overweegt de rechtbank dat, ook al zou de werking van het besluit van 4 november 2011 op grond van het bepaalde in artikel 82, eerste lid, van de Vw 2000 zijn opgeschort tot op het ingestelde beroep is beslist en eiser derhalve ten tijde van de inbewaringstelling rechtmatig verblijf zou hebben gehad, dit rechtmatig verblijf op grond van het bepaalde in artikel 82, vierde lid, van de Vw 2000 is geëindigd op het moment dat eiser in bewaring is gesteld. Gelet op hetgeen in rechtsoverweging 2.5 is overwogen, is eiser immers rechtens zijn vrijheid ontnomen Met betrekking tot de door eiser voorgedragen beroepsgrond dat verweerder heeft moeten volstaan met het opleggen van een lichter middel dan bewaring, overweegt de rechtbank als volgt. Zoals hiervoor in rechtsoverweging 2.5 is overwogen, heeft verweerder zich terecht op het standpunt gesteld dat er voldoende grond is om aan te nemen dat er een risico bestaat dat eiser zich aan het toezicht zal onttrekken en de voorbereiding van het vertrek of de uitzettingsprocedure ontwijkt of belemmert. Verweerder heeft voorts niet ten onrechte in aanmerking genomen dat eiser reeds eerder is uitgezet naar zijn land van herkomst, weer terug is gekomen naar Nederland en bovendien tijdens het gehoor voorafgaande aan de inbewaringstelling heeft verklaard dat hij niet kan en wil terugkeren naar Soedan. Eiser heeft voorts geen bijzondere 'feiten én omstandigheden-met betrekking tot zijn persoonlijke belangen aangevoerd, dié de inbewaringstelling in zijn geval onevenredig maakt. Verweerder heeft zich derhalve niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat in het geval van eiser geen andere afdoende, minder dwingende maatregelen dan inbewaringstelling doeltreffend konden worden toegepast De procedure leidend tot de inbewaringstelling en de wijze van tenuitvoerlegging van de bewaring zijn in overeenstemming met de wettelijke vereisten In hetgeen overigens is aangevoerd, vindt de rechtbank geen grond voor het oordeel dat de bewaring niet (langer) rechtmatig is Het beroep dient derhalve ongegrond verklaard te worden en het verzoek om schadevergoeding afgewezen De rechtbank acht geen termen aanwezig voor een proceskostenveroordeling.

7 Reg.nr.: AWB 12/3519 VRONTN 4 3. Beslissing De rechtbank: verklaart het beroep ongegrond; wijst het verzoek om schadevergoeding af. Deze uitspraak is gedaan door mr. R.G.J. Welbergen. De beslissing is in tegenwoordigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op 22 februari Rechtsmiddel Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen één week na de verzending van een afschrift van deze uitspraak hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, onder vermelding van "Hoger beroep vreemdelingenzaken", postbus 16113,2500 BC Den Haag. Afschrift verzonden op: 2 2 FEB. 2012

8 Yousef ADVOCATEN mr. K. Yousef nw. mr. M. Issa nw. mr. H. Yousef RAAD VAN STATE MtoïZ INGEKOMEN " 2 MRT J Z - ^ iï / > *5 Per post en fax ( ) Raad van State Afdeling bestuursrechtspraak Hoger beroep vreemdelingenzaken Postbus BC DEN HAAG Betreft: V-nummer: Ons kenmerk: Den Haag, 29 februari 2012 HOGER BEROEPSCHRIFT Edelachtbare heer/vrouwe, Namens de heer (hierna te noemen: appellant), geboren op van Soedanese nationaliteit, thans gedetineerd te Detentiecentrum Rotterdam, 3045 AT aan de Portelabaan 7, te dezer zake woonplaats kiezende te (2497 CZ) Den Haag aan de Vuursteen nr. 13, ten kantore van de advocaat mevrouw mr. H. Yousef die ten deze voor appellant occupeert en door appellant hiertoe bepaaldelijk is gevolmachtigd dit hoger beroepschrift bij de Raad van State in te dienen. Dat ondergetekende kennis heeft genomen van de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zutphen van 22 februari Dat appellant zich niet met deze uitspraak kan verenigen en hiertegen in beroep komt bij Raad van State Afdeling Bestuursrechtspraak op basis van de volgende grieven. Vuursteen CZ Den Haag T: (070) F: (070) SE_rs =_s_aas3i info@yousef.nl BTW-nummer NL B01 1 van 4

9 Yousef ADVOCATEN mr. K. Yousef mw. mr. M. Issa mw. inr. H. Yousef Griefl Deze grief is gericht tegen de overwegingen met de nummers 2.3 t/m van de uitspraak, waarin de rechtbank als volgt heeft overwogen: "2.3. De rechtbank overweegt dat in de onderhavige procedure, gelet op het bepaalde in artikel 94, vierde lid, van de Vw 2000, slechts de maatregel tot oplegging van de bewaring ter beoordeling voorligt. Anders dan eiser kennelijk meent, maakt het besluit van verweerder van 4 november 2011 geen deel uit van de onderhavige procedure. De rechtmatigheid van het besluit van 4 november 2011 ligt derhalve thans niet ter beoordeling voor Bij besluit van 4 november 2011 is de aanvraag van eiser om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd met toepassing van artikel 4:6 van de Awb afgewezen, waarbij onder meer is bepaald dat eiser Nederland binnen vier weken dient te verlaten. Omdat die termijn ten tijde van het opleggen van de maatregel aan eiser reeds was verstreken en het beroep dat eiser tegen dat besluit heeft aangetekend, ingevolge artikel 82, tweede lid, aanhef en onder b, van de Vw 2000 geen schorsende werking heeft, had eiser ten tijde van zijn inbewaringstelling geen rechtmatig verblijf in Nederland. Verweerder heeft de aan eiser opgelegde maatregel derhalve terecht gebaseerd op artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vw Geheel ten overvloede overweegt de rechtbank dat, ook al zou de werking van het besluit van 4 november 2011 op grond van het bepaalde in artikel 82, eerste lid, van de Vw 2000 zijn opgeschort tot op het ingestelde beroep is beslist en eiser ten tijde van zijn inbewaringstelling rechtmatig verblijfzou hebben gehad, dat rechtmatig verblijf op grond van het bepaalde in artikel 82, vierde lid, van de Vw 2000 alsnog wordt beëindigd op het moment dat eiser in bewaring word gesteld en die maatregel toetsing in rechte kan doorstaan ". Toelichting Ten onrechte heeft de rechtbank de omstandigheid, dat de asielaanvraag van appellant ten onrechte aïs een herhaalde asielaanvraag is aangemerkt, niet bij de beoordeling van het beroep betrokken. Appellant meent dat in zijn geval geen sprake kan zijn van een herhaalde asielaanvraag. Hij meent dat de door hem aangevoerde feiten en omstandigheden wel degelijk als nova dienen te worden aangemerkt. Verweerder heeft in zijn besluit van 4 november 2011 de asielaanvraag van appellant afgewezen op grond van 4:6 Awb. Appellant meent dat de oplegging van een bewaringsmaatregel premature is, nu voornoemde beslissing van verweerder niet door de rechter is getoetst. Zorgvuldigheidshalve had verweerder met het opleggen van een bewaringsmaatregel moeten wachten, tot dat op het beroep en/of op het verzoek om voorlopige voorziening is beslist. Zowel het beroep alsmede het verzoek om voorlopige voorziening zullen worden behandeld op 23 maart In afwachting van de uitspraak had verweerder kunnen volstaan met een lichter maatregel. Ten onrechte is de rechtbank hieraan voorbij gegaan. Vuursteen CZ Den Haag T: (070) F: (070) , ~,, 2 van 4 info@yousef.nl BTW- nummer NL B01

10 Yousef ADVOCATEN mr. K. Yousef mw. mr. M. Issa mw. mr. H. Yousef Grief II Deze grief is gericht tegen de overweging met het nummer 2.5 van de uitspraak, waarin de rechtbank als volgt heeft overwogen: "2.5. Naar het oordeel van de rechtbank kan het besluit tot oplegging van de maatregel van vreemdelingenbewaring omdat een risico bestaat dat eiser zich aan het toezicht zal onttrekken en omdat eiser de voorbereiding van het vertrek of de uitzettingsprocedure ontwijkt of belemmert, toetsing in rechte doorstaan. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat eiser - zoals ook in het besluit is aangegeven - zich niet aan een of meer andere voor hem geldende verplichtingen van hoofdstuk 4 van de Vw 2000 heeft gehouden, eerder een visum, besluit, kennisgeving of aanzegging heeft ontvangen waaruit de plicht (...) ". Toelichting Ten onrechte heeft de rechtbank bepaald dat appellant zich aan het toezicht zal onttrekken. Appellant voert aan dat op het moment van de aanhouding geen sprake was van het vermoeden dat hij zich aan zijn uitzetting zal gaan onttrekken. In ieder geval waren daartoe geen concrete aanwijzingen. Hierbij zij gewezen op de omstandigheid dat appellant zich altijd aan de meldplicht heeft gehouden, en op de omstandigheid dat appellant altijd op alle gesprekken met verweerder is verschenen. Voorts is appellant van mening dat er geen inzichtelijke belangenafweging is gemaakt. Er dient naar de mening van appellant dan ook een belangenafweging gemaakt te worden tussen het belang van de openbare orde (mogelijke onttrekking aan de uitzetting) en het belang van de vreemdeling om niet van zijn vrijheid te worden beroofd. Grief m Deze grief is gericht tegen de overwegingen met de nummers 2.3 t/m van de uitspraak, waarin de rechtbank als volgt heeft overwogen: "2.7. Met betrekking tot de door eiser voorgedragen beroepsgrond dat verweerder heefi moeten volstaan met het opleggen van een lichter middel dan bewaring, overweegt de rechtbank als volgt. Zoals hiervoor in rechtsoverweging 2.5 is overwogen, heeft verweerder zich terecht op het standpunt gesteld dat er voldoende grond is om aan te nemen dat er een risico bestaat dat eiser zich aan het toezicht zal onttrekken en de voorbereiding van het vertrek of de uitzettingsprocedure ontwijkt of belemmert. Verweerder heeft voorts niet ten onrechte in aanmerking genomen dat eiser reeds eerder is uitgezet naar zijn land van herkomst, weer terug is gekomen naar Nederland en bovendien tijdens het gehoor voorafgaande aan de inbewaringstelling heeft verklaard dat hij niet kan en wil terugkeren naar Soedan. Eiser heeft voorts geen bijzondere feiten en omstandigheden met betrekking tot zijn persoonlijke belangen aangevoerd, die de inbewaringstelling in zijn geval onevenredig maakt. Verweerder heefi zich derhalve niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat in het geval van eiser geen andere afdoende, minder dwingende maatregelen dan inbewaringstelling doeltreffend konden worden toegepast ". Vuursteen CZ Den Haag info@yousef.nl 3 van 4 T: (070) F: (070) BTW - nummer: NL B01

11 Yousef ADVOCATEN mr. K. Yousef ] mw. mr. M. Issa [ mw. inr. H. Yousef Toelichting Ten onrechte heeft de rechtbank niet bepaald dat verweerder had kunnen volstaan met een lichter middel. Verweerder kon immers volstaan met een meldplicht of plaatsing in een vrijheidsbeperkende locatie. Appellant verwijst hier naar het arrest van het Hof van 29 april 2011 in de zaak El Dridi (C61/11) en naar de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage van 26 mei 2011 (UN: BR0774). Uit deze uitspraken volgt dat de vraag of de verwijdering van een vreemdeling in gevaar dreigt te komen, dient te worden beoordeeld aan de hand van het gedrag van eiser. Uit het gedrag van appellant blijkt niet dat hij het terugkeerproces belemmert. Appellant is op alle gesprekken verschenen met DT&V. Ook heeft hij aan zijn presentatie bij de Soedanese ambassade meegewerkt. Appellant heeft voorts gesprekken gehad met het IOM. Derhalve is appellant van mening dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het beroep ongegrond dient te worden verklaard. Gezien het hiervoor aangehaalde in het kader van een juiste beoordeling omtrent de rechtmatigheid van vreemdelingenbewaring had de rechtbank tot het oordeel dienen te komen dat appellant niet op goede gronden in bewaring is gesteld, zodat het beroep gegrond dient te worden verklaard. Appellant stelt dan ook dat hij onrechtmatig in vreemdelingenbewaring is genomen zodat aan hem een schadevergoeding dient te worden toegekend. De bovengenoemde rechtsoverwegingen kunnen dan ook geen stand houden. REDENEN WAAROM appellant u verzoekt zijn hoger beroep gegrond te verklaren, de uitspraak van de rechtbank van 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zutphen van 22 februari 2012 te vernietigen, te bepalen dat de aan appellant krachtens artikel 59 van de Vreemdelingenwet 2000 opgelegde vrijheidsontnemende maatregel onmiddellijk wordt opgeheven, te bepalen dat aan appellant een schadevergoeding wordt toegekend door u in goede justitie te bepalen, en verweerder te veroordelen in de proceskosten. oogachtend, H. YoüsefSï Advocaat^-V\ J >*.-,».-.. fjyvm&i Bijlage 1: uitspraak v/d rechtbank d.d. 22 feb Vuursteen CZ Den Haag T: (070) F: (070) info@yousef.nl BTW - nummer: NL B01 4 van 4