vanstatc /1/V3. Datum uitspraak: 13 januari 2012 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK

Transcriptie

1 Raad vanstatc /1/V3. Datum uitspraak: 13 januari 2012 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle, van 13 december 2011 in zaak nr. 11/38347 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1 /V januari Procesverloop Bij besluit van 24 november 2011 is de vreemdeling in vreemdelingenbewaring gesteld. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 1 3 december 2011, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 19 december 2011, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1 /V januari Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. A.W.M. Bijloos, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. H. Vonk, ambtenaar van staat. w.g. Bijloos lid van de enkelvoudige kamer w.g. Vonk ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 13 januari Verzonden: 13 januari 2012 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 9. Dec, :40 Nr P. 5 AFSCHRIFT tu ursrecht, Enkelvoudige Kamer voor Vreemdelingenzaken Registratienummer: Awb U/38347 Uitspraak op het beroeptegende bewaring op grond van artikel 59 Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) in het geding tussen: geboren op van Afghaanse nationaliteit, IND dossiernummer , V-nummer thans verbly vende in het detentiecentrum te Rotterdam, raadsvrouw mr. J. Nourhussen, eiser; en de minister voor Immigratie en Asie], vertegenwoordigd door mr. A.H. Straatman, ambtenaar bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), verweerder- 1. Procesverloop Op 24 november 2011 is eiser, die geen rechtmatig verblyf in Nederland heeft, met het oog op de uitzetting in bewaring gesteld omdat het belang van de openbare orde de inbewaringstelling vordert (artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, Vw 2000). Op 28 november 20 ÎI heeft eiser tegen de maatregel van bewaring beroep ingesteld. Het beroep strekt tevens tot een verzoek om toekenning van schadevergoeding. Het beroep is behandeld ter zitting van 7 december Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn raadsvrouw. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen. 2. Overwegingen 2.1 Aan de maatregel van bewaring is onder andere ten grondslag gelegd (en van de zijde van eiser is niet betwist) dat eiser zich niet heeft gehouden aan zijn vertrektermijn. Ingevolge vaste rechtspraak van de Afdeling bestuursrecht van de Raad van State (zie bijvoorbeeld de uitspraak van 18 november UN: BU6116), bestaat onder deze omstandigheden in beginsel aanleiding aan te nemen dat de vreemdeling de voorbereiding

5 19. Dec :40 ' " Nr P. 6" Awb U/38347 blad 2/2 van de terugkeer of de verwijderingsprocedure ontwijkt of belemmert. In hetgeen namens eiser is aangevoerd ziet de rechtbank geen bijzonder^onistendighedea die aanleiding geven om in het onderhavige gevaj anders te oordelen. De omstandigheid dat eiser in zijn verblijfsprocedure verschillende rechtsmiddelen heeft aangewend, maken niet dat eiser alsnog rechtmatig verb! ijf in Nederland heeft en doen aan het vorenstaande dan ook n iet af. Nu voornoemde grond voldoende is om de maatregel van bewaring te kunnen dragen, behoeft hetgeen overigens ten aanzien van de gronden is aangevoerd geen bespreking meer. 2.2 De rechtbank ziet geen aanleiding om, zoals namens eiser bepleit, het belang van eiser bij invrijheidstelling zwaarder te laten wegen dan het belang van verweerder bij handhaving van de openbare orde. Eisers medische situatie maakt dit niet anders, nu vooralsnog niet is gebleken dat hij detentieongeschikt is. Verweerder heeft dan ook geen aanleiding hoeven zien om met een lichter middel te volstaan. 2-3 Ter zitting heeft de gemachtigde van eiser haar vraagtekens gezet by de voortvarendheid van het handelen van verweerder, nu het dossier van eiser eerst op 28 november 2011 aan de regievoerder is toebedeeld. De rechtbank ziet geen aanleiding voor het oordeel dat verweerder onvoldoende voortvarend handelt aan de uitzetting van eiser. Daarbij neemt de rechtbank in aanmerking dat verweerder op 25 november 2011 een verzoek heeft ingediend bij de Nederlandse ambassade te Kabul om te bemiddelen in de medische overdracht van eiser en dat er op 29 november 2011 een vertrekgesprek met eiser heeft plaatsgevonden. 2.4 Gelet op het vorenstaande is het beroep ongegrond. Daarom kan geen schadevergoeding worden toegekend. 3. Beslissing De rechtbank verklaart het beroep ongegrond; wijst het verzoek om schadevergoeding af. Deze uitspraak is gedaan door mr. P-H. Banda, rechter, en door hem en mr, M.D. Moeke als griffier ondertekend. Uitgesproken in het openbaar op Afschrift verzonden op; J 3 fl nqu Rechtsmiddel Partijen kunnen tegen dtzt uitspraak binnen ten vteth na verunding daarvan hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Road van State, onder vermelding van "Hoger beroep vrtetndelingen&fcen ", postbus l$l IX 2500 BC 'i-gravenhage. A rüket 85 Vw 2000 bepaalt dat het beroepschrift een of meer grieven tegen de uitspraak bevat. Artikel &6 Algemene wet bestuursrecht (herstel venuitu) is niet van toepassing. VOOR AFSCHRIFT CONFORM DG GRiPTiER VAN OB f RFGKTUANK 'E-GftAV'qNHAGE

6 9. Dec :38 Nr P. NOurhussen s & Rinkes d v o c a t e n Raad van State, Afdeling Bestuursrechtspraak, Hoger Beroep vreemdelingenzaken Postbus BC 'S-GRAVENHAGE RAAD VAN STATE INGEKOMEN rty^r~.1 9 DEC AAKNR.C.ÜI BEHANDELD DD: PAR: PER POSTENFAXno. Fax: S138Q APPELSCHRIFT Arnhem, 19 december 2011 Inzake Verblijvende Geboortedatum Land van herkomst IND. ra. Procedure nr. Ons kenmerk Detentiecentrum Rotterdam Afghanistan /38347 AC/ Appellant, kiest te dezer zake woonplaats te Arnhem, postadres: Zijpendaalseweg 47, 6814 CC Arnhem ten kantore van Nourhussen & Rinkes Advocaten, waarvan mevr. mr. J. Nourhussen verklaart tot het indienen van het onderhavige hoger beroepschrift bepaaldelijk gevolmachtigd te zijn, met het recht van substitutie. Appellant stelt hoger beroep in tegen de uitspraak van Arrondissementsrechtbank te 's- Gravenhage, zittinghoudende te Zwolle sector bestuursrecht, Vreemdelingenkamer, van 13 december 2011, verzonden op 13 december 2011, Proc^urenummer 11/ Een kopie van de uitspraak is bijgevoegd (productie 1). In bovengenoemde uitspraak wordt het beroep van appellant tegen de maatregel van bewaring ongegrond verklaard en het verzoek tot toekenning van schadevergoeding afgewezen. Het beroep was gericht tegen de maatregel van bewaring van de 24 november 2011 inzake appellant. In het onderstaande zal gemachtigde de grief met toelichting bespreken. / GRIEF Appellant heeft één grief tegen de uitspraak. De grief heeft betrekking op het oordeel van de rechtbank dat de grond 'zich niet gehouden hebben aan de vertrektermijn' in casu Zijpendaalseweg 4? ^HöbteWÏW àtmfàiïilijt^ bewaring te dragen (1.1) CC Arnhem f Robobank1l.7A.99.7l4 Nourhwsen & Rink«Advocaten is MH samenwerktngjvefbard van zdfetand ig operands advocaten,!ede*e aansprakelijkheid van dé betreffende aclwcaot Is bepori«tot het bsdragtto; onder diens imroepwansprafcïfijkhçidsvçrwfcçring in het betreffende geval wordt uitbetaald.

7 19. Dec :39 Nr, 3194 P. 2 1,1 grondslag niet houden aan vertrektermijn voldoende Pp pagina's 1 en 2, onder punt 2.1 overweegt derechtbankhet volgende: "Aan de maatregel van bewaring is onder andere ten grondslag gelegd (en van de zijde van eiser niet betwist) dat eiser zich niet heeft gehouden aan zijn vertrektermijn. Ingevolge vaste rechtspraak van de Afdeling bestuursrecht van de Raad van State (zie bijvoorbeeld de uitspraak van 18 november 2011 (,..), bestaat onder deze omstandigheden in beginsel aanleiding aan te nemen dat de vreemdeling de voorbereiding van de terugkeer of verwijderingsprocedure ontwijkt of belemmert. In hetgeen namens eiser is aangevoerd ziet de rechtbank geen bijzondere omstandigheden die aanleiding geven om in het onderhavige geval anders te oordelen De omstandigheid dat eiser in zijn verblijfsprocedure verschillende rechtsmiddelen heeft aangewend, maken niet dat eiser alsnog rechtmatig verblijf in Nederland heeft en doen aan het vorenstaande dan ook niet af Nu voornoemde grond voldoende is om de maatregel van bewaring te kunnen dragen, behoeft hetgeen overigens ten aanzien van de gronden is aangevoerd een bespreking meer". Toelichting Allereerst gaat de rechtbank met deze overweging ten onrechte voorbij aan hetgeen in de pleitnotitie (productie 2) is aangevoerd; weliswaar was appellant ten tijde van zijn inbewaringstelling asielrechteljjk uitgeprocedeerd, echter hij stond vanwege psychische problemen onder behandeling op grond waarvan hy een nieuwe aanvraag op reguliere gronden had ingediend. Daarnaast had zijn advocaat hem aangegeven tegen de afwijzing van zijn asielaanvraag een interim mesaures bij EHRM te gaan instellen. Tegen de afwijzing van de aanvraag regulier op grond van artikel 64 Vw vanwege medische gronden had zijn advocaat aantoonbaar bezwaar en een voorlopige voorziening ingediend. Om deze redenen was appellant in de veronderstelling dat hij nog niet hoefde te vertrekken. Weliswaar heeft appellant geen rechtmatig verblijf omdat de ingediende voorlopige voorziening nog niet is toegewezen en het interim mesaure, zolang met toegewezen, niet schorst, echter appellant heeft nog steeds wel procedures lopen zodat hij er belang bij heeft deze af te wachten. Hiermee heeft hij legitieme redenen waarom hij zich niet aan zijn vertrektermijn heeft gehouden en is er geen sprake van gevaar voor onttrekking aan de uitzetting. En zoals in de pleitnotitie aangevoerd heeft HvJ reeds in de Kadzoev uitspraak (HvJ, 28 april 2011, C-61/1I) bepaald dat vraag of de gronden voor de inbewaringstelling voldoende dragend zijn met het oog op de Terugkeerrichtlijn de persoonlijke omstandigheden van de vreemdeling betrokken moeten worden. Verweerder noch de rechtbank hebben met de omstandigheden van appellant rekening gehouden. Het is juist dat de omstandigheid dat een vreemdeling zich niet gehouden heeft aan zijn vertrektermijn conform jurisprudentie van uw Afdeling in beginsel grond geeft om aan te nemen dat de vreemdeling de terugkeer of verwijderingsprocedure ontwijkt of belemmert. Zo betreft de uitspraak van uw Afdeling van 17 mei 2011, /1 ook het door de vreemdeling niet betwiste omstandigheid dat hij zich niet aan zijn vertrektermijn heeft gehouden. Echter er waren door de desbetreffende

8 19. Dec, :39 Nr P. 3 vreemdeling geen omstandigheden aangevoerd die aanleiding geven van het tegendeel uit te gaan zodat de bewaringsgrond de maatregel kon dragen. Daarentegen heeft appellant in casu, anders dan de rechtbank heeft overwogen, omstandigheden aangevoerd waarom in zijn geval de grond 'niet houden aan de vertrektermijn' niet kan worden tegengeworpen. Bovendien is tijdens de zitting in de tweede termijn opgemerkt dat alle door verweerder aangedragen gronden lichte gronden betreffen. Uw Afdeling heeft reeds bij uitspraak van 30 juni 2011 ( /1) uitgemaakt dat ook bij een samenstel van meerdere lichte gronden verweerder met de op de persoon van de vreemdeling betrekking hebbende feiten moeten toelichten dat en op welke wijze uit die omstandigheden valt af te leiden dat de vreemdeling de terugkeerprocedure ontwijkt of belemmert Zoals tijdens de zitting aangevoerd heeft verweerder dit onvoldoende gemotiveerd. Ter onderbouwing wordt u naar de pleitnotitie verwezen. De rechtbank had aan al het voorgaande niet voorbij mogen gaan. Nu bewaring een ingrypend middel is had in het licht van de lopende procedures een Hchtermiddeï kunnen worden toegepast om het doel van de uitzetting te bereiken. Bijvoorbeeld plaatsing in een VBL (vertrekcentrum) waar een frequentere meldplicht dan doorgaans gebruikelijk is. Anders dan de rechtbank heeft overwogen had in casu het belang van eiser bij zijn invrijheidstelling zwaardere dienen te wegen. CONCLUSIE Gelet op het voorgaande kan de bestreden uitspraak van de rechtbank niet in stand blijven. Appellant verzoekt uw afdeling het hoger beroep gegrond te verklaren en de uitspraak van de rechtbank te vernietigen vanwege onvoldoende motivering met veroordeling van verweerder in proceskosten, PRODUCTIES: 1.Kopie van de uitspraak van de rechtbank Zwolle 13 december Kopie pleitnota d.d. 7 december