AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 31 augustus 2011 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle, van 27 juli 2011 in zaak nr. 11/22895 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1/V augustus Procesverloop Bij besluit van 6 juli 2011 is de vreemdeling in vreemdelingenbewaring gesteld. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 27 juli 2011, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 2 augustus 2011, hoger beroep ingesteld. Tevens heeft hij daarbij de Afdeling verzocht hem schadevergoeding toe te kennen. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Het verzoek om schadevergoeding dient reeds hierom te worden afgewezen Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V augustus Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: I. bevestigt de aangevallen uitspraak; II. wijst het verzoek om schadevergoeding af. Aldus vastgesteld door mr. A.W.M. Bijloos, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. D. van Leeuwen, ambtenaar van staat. w.g. Bijloos lid van de enkelvoudige kamer w.g. Van Leeuwen ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 31 augustus Verzonden: 31 augustus 2011 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 J ^^^Uitspraak AFSCHRIFT RECHTBANK 's-gravenhage nevenzittingsplaats Zwolle Sector Bestuursrecht, Enkelvoudige Kamer voor Vreemdelingenzaken Registratienummer: Awb 11/22895 Uitspraak op het beroep tegen de bewaring op grond van artikel 59 Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) in het geding tussen: geboren op '.., van Georgische nationaliteit, IND dossiernummer , V-nummer, thans verblijvende in het detentiecentrum te Rotterdam, raadsman mr. I. Vreeken, eiser; en de minister voor Immigratie en Asiel, vertegenwoordigd door mr. H. Oude Lenferink, ambtenaar bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), verweerder. 1. Procesverloop Op 6 juli 2011 is eiser, die geen rechtmatig verblijf in Nederland heeft, met het oog op de uitzetting in bewaring gesteld omdat het belang van de openbare orde de inbewaringstelling vordert (artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, Vw 2000). Op 13 juli 2011 heeft eiser tegen de maatregel van bewaring beroep ingesteld. Het beroep strekt tevens tot een verzoek om toekenning van schadevergoeding. Het beroep is gezamenlijk met de zaak met nummer Awb 11/22889 behandeld ter zitting van 21 juli Eiser is verschenen, bijgestaan door zijn raadsman. Verweerder heeft zich doen ve rtegen woord i gen.

5 Awb 11/22895 blad 2/2 2. Overwegingen Eiser stelt dat zijn staandehouding onrechtmatig is geweest. Daartoe heeft eiser aangevoerd dat de politie het huis waar eiser verbleef wilde onderzoeken vanwege een buit die daar zou moeten liggen. De persoon die in dit verband werd gezocht, was niet aanwezig, maar de politie is desondanks, zonder legitimatie, de kamer binnengetreden. Eiser stelt dat er geen redelijk vermoeden van illegaal verblijf was en dat de staandehouding daarom onrechtmatig is geweest. De rechtbank overweegt als volgt. Zoals de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) heeft overwogen in de uitspraak van 26 juli 2001 in zaak nr /1 (JV2001/234), is het niet aan de rechter in vreemdelingenzaken te oordelen over aanwending van andere dan bij of krachtens de Vw 2000 toegekende bevoegdheden. De rechtbank is van oordeel dat uit de in het proces-verbaal van aanhouding, gedateerd op 6 juli 2011, vastgelegde weergave van de omstandigheden die hebben geleid tot de aanhouding van de vreemdeling, moet worden afgeleid dat de controle op de identiteit van de vreemdeling heeft plaatsgevonden in het kader van de uitoefening van de algemene politietaken. Hieromtrent komt de vreemdelingenrechter geen oordeel toe. De rechtbank verwijst in dit verband behalve naar eerdergenoemde uitspraak van de Afdeling ook naar de uitspraak van de Afdeling van 29 februari 2008 in de zaak nr /1, die is gepubliceerd op Het beroep is ongegrond. Daarom kan geen schadevergoeding worden toegekend. 3. Beslissing De rechtbank verklaart het beroep ongegrond; wijst het verzoek om schadevergoeding af. Deze uitspraak is gedaan door mr. drs. H. den Haan, rechter, en door haar en L.G. Gaal als griffier ondertekend. Uitgesproken in het openbaar op «7 'im «m*«* ' Jvu zon 4-1du^ /A. Afschrift verzonden op: 2 7 JULI 20H Rechtsmiddel Partijen kunnen tegen deze uitspraak binnen een week na verzending daarvan hoger beroep instellen bij de A/deling bestuursrechtspraak van de Raad van State, onder vermelding van "Hoger beroep vreemdelingenzaken", postbus 161 IS, 2500 BC 's-cravenhage. Artikel 85 Vw 2000 bepaalt dal het beroepschrift een of meer grieven tegen de uitspraak bevat. Artikel 6:6 Algemene wel bestuursrecht (herstel verzuim) is niet van toepassing. V'ÛÛKAriCHKlrl' ó^im-u! DE GRIFFIER VAN DE

6 ADVOCATENKANTOOR VREEKEN \ * In hetpv van aanhouding staat vervolgens het volgende vermeld: "De eigenaar gaf aan, ons voor te gaan, om de bewoners te bewegen de kamer te verlaten, ten einde het zoekteam de gelegenheid te geven. " * In het pv van bevindingen staat vervolgens het volgende vermeld dat bij het aankloppen (op de kamer, IV) opengedaan werd door een manspersoon, die de Nederlandse taal niet machtig was. * In het pv van aanhouding staat vervolgens het volgende vermeld: "Ik zag dat er nog een manspersoon in kamer bevond. Nadat ik beiden had gevraagd of zij zich konden legitimeren, hoorde ik dat beide in een voor mij onbekende taal. ik hoorde dat beiden wel de Duitse taal machtig waren. In het Duits heb ik wederom hun identiteitsbewijs gevraagd. Omdat beiden niet konden voldoen aan de verplichting om een identiteitsbewijs ter inzage aan te bieden, opgelegd bij artikel 2 van de Wet op de identificatieplicht, zijn beide aangehouden ter zake overtreding van artikel 447e van het Wetboek van Strafrecht. " * In het pv van bevindingen staat echter vermeld dat beide personen op grond van artikel 8a lid 1 van de Politiewet zijn aangehouden en gevorderd een identificatiebewijs conform artikel 1 Wet op de Identificatieplicht af te geven. * Appellant concludeert dat uit het samenstel van de gerelateerde omstandigheden blijkt dat de politie niet op zoek was naar een verdachte, maar naar een buit, dat de eigenaar had aangegeven dat de kamer tijdelijk aan twee andere personen was verhuurd, dat hij deze personen zou verzoeken de politie te gelegenheid te geven om de kamer te doorzoeken, dat (dan ook) de eigenaar en niet de politie op de kamerdeur had aangeklopt, dat vervolgens de politie constateerde dat de persoon die een buitenlandse taal sprak, dat vervolgens beide processen-verbaal een verschillende lezing geven over de aanhoudingsgrond en de wettelijke bevoegdheid, maar dat wel duidelijk blijkt dat het feit dat beide personen geen Nederlands spraken de reden was om naar hun legitimatie te vragen. * Appellant concludeert dat appellant kennelijk is aangehouden in verband met overtreding van de Wet op de uitgebreide identificatieplicht. Niet blijkt dat het verzoek om het identiteitsbewijs te tonen is gedaan ter controle op naleving van andere wetten dan de Vreemdelingenwet. De politie vroeg naar de identiteit nadat zij had geconstateerd dat beide personen geen Nederlands spraken. Dus vond controle plaats in het kader van artikel 50 Vw. Aangezien er echter op dat moment geen redelijk vermoeden van illegaal verblijf bestond, was de staandehouding onrechtmatig (zie ABRvS , JV 2007/297 enabrvs nr /V1, UN0679). REDENEN WAAROM: appellant u verzoekt a. dit hoger beroep gegrond te verklaren, b. de uitspraak van de rechtbank te 's Gravenhage, nevenzittingsplaats Zwolle van te vernietigen, c. het bij de réchibank ingestelde beroep gegrond te verklaren en daarbij het verzoek om schadevergoeding in te willigen.

7 ADVOCATENKANTOOR VREEKEN Mr I. Vreeken advocaat IJsseikadc 27 Zutphen Postbus AD Zutphen tel fax RAAD VAN STATE 1 INGEKOMEN 03 AUG 2011 n de Raad van State deling bestuursrechtspraak 'oger beroep vreemdelingenzaken Ebstbus BC DEN HAAG Tevens per fax: HOGER BEROEPSCHRIFT 2 augustus 2011 GEEFT TE KENNEN:, geboren op, van Georgische nationaliteit, verblijvende te i, domicilie kiezende te Zutphen aan de IJsselkade 27 (postbus 153, 7200 AD), ten kantore van advocaat Mr I. Vreeken, die, conform het bepaalde in artikel 70, eerste lid Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000), verklaart bepaaldelijk te zijn gevolmachtigd om te dezer zake hoger beroep in te stellen: 1. Bij uitspraak van heeft de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Zwolle appellants beroep tegen de maatregel van bewaring op grond van artikel 59 Vreemdelingenwet 2000 (VW 2000) ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen (bijlage). 3. Appellant stelt hierbij hoger beroep in tegen deze uitspraak. Appellant voert de volgende grief aan tegen de uitspraak van de rechtbank. Grief: Ten onrechte heeft de rechtbank overwogen dat uit het proces-verbaal van aanhouding van 6 juli 2011 moet worden afgeleid dat de controle op de identiteit van appellant heeft plaatsgevonden in het kader van de uitoefening van de algemene politietaken, zodat hieromtrent de vreemdelingenrechter geen oordeel toekomt. Toelichting: * Appellant voert dat uit de door de rechtbank aangehaalde uitspraak van uw Afdeling van 26 juli 2001 ook blijkt dat het proces-verbaal tevens inzicht dient te worden verschaft in de omstandigheden die aanleiding hebben gegeven tot de staandehouding, en dat uit de Toelichting bij de Wet op de uitgebreide identificatieplicht blijkt dat dit proces-verbaal tevens melding dient te maken in welk kader de desbetreffende vordering werd gedaan en waarom deze noodzakelijk is voor een redelijke taakuitoefening. * Uit het pv van aanhouding blijkt dat er sprake was van een doorzoeking van een van de kamers in perceel Rielerweg 45. In het pv van bevindingen van 20 juli 2011 staat echter vermeld dat het doel van de doorzoeking was 'het zoeken naarde buit'. * Verder blijkt uit dit laatste pv dat de verdachte in de desbetreffende zaak reeds was aangehouden en dat eigenaar/verhuurder te kennen had gegeven dat hij bij (tijdelijke) afwezigheid van de hoofdbewoner de kamer tijdelijk aan twee manspersonen had verhuurd.