De NZa publiceert jaarlijks de lijst met dure en weesgeneesmiddelen die bij een bepaalde indicatie als. add-on mogen worden gefactureerd.

Transcriptie

1 Dure add on g 1 WAT IS HET PROBLEEM? De kosten van geneesmiddelen zijn in de meeste gevallen onderdeel van de integrale kosten van een DBC-zorgproduct. Bepaalde geneesmiddelen zijn echter dermate duur dat de NZa heeft bepaald dat deze geneesmiddelen als zogenaamde add-on bij het DBC-zorgproduct mogen worden gefactureerd. 10 De NZa publiceert jaarlijks de lijst met dure en weesgeneesmiddelen die bij een bepaalde indicatie als add-on mogen worden gefactureerd. Met de introductie van add-ons voor geneesmiddelen in 2012 zijn ook bepaalde dure geneesmiddelen die v s z o g D

2 HET AANDEEL VAN GENEESMIDDELENKOSTEN IN HET BUDGET VAN ZIEKENHUIZEN IS NA DE INVOERING VAN DOT ENORM GESTEGEN: VAN CA. 4% TOT SOMS WEL 10%. VOOR ZIEKENHUIZEN EEN BELANGRIJKE REDEN OM DE BASISREGISTRATIE VAN MET NAME DE DURE EN WEESGENEESMIDDELEN ( ADD-ONS ) OP ORDE TE KRIJGEN. EEN BASISREGISTRATIE DIE NIET OP ORDE IS, LEIDT TOT VERLIES VAN OPBRENGSTEN TERWIJL DE KOSTEN WEL GEMAAKT ZIJN. geneesmiddelen recept voor een basisregistratie op orde WAT HOUDT HET REGISTREREN VAN ADD-ONS EIGENLIJK IN? WELKE FINANCIËLE RISICO S ZIJN DAAR VERBONDEN? WELKE GEVOLGEN HEBBEN DE DOOR DE NZA AAN- GEKONDIGDE VERANDERINGEN IN HET ADD-ON GENEESMIDDELENBELEID VOOR 2015 VOOR ZIEKENHUIZEN? HOE KAN EEN ZIEKENHUIS DEZE REGISTRATIE OP ORDE BRENGEN? DIT ARTIKEL GAAT IN OP DEZE VRAGEN EN BESCHRIJFT EEN BEST PRACTICE BIJ DE ISALA KLINIEKEN IN ZWOLLE ROND DE REGISTRATIE VAN ADD-ONS. via de polikliniek aan ambulante patiënten worden verstrekt overgeheveld naar het budget van de ziekenhuizen. Het gaat om TNF-alfaremmers (middelen tegen o.a. reuma), orale cytostatica (middelen tegen kanker), groeihormonen en recentelijk fertiliteithormonen. Deze overheveling betekent dat de openbare apotheken en poliklinische apotheken die deze geneesmiddelen verstrekken, de kosten hiervan vergoed krijgen via het ziekenhuis. Het ziekenhuis declareert vervolgens het middel als add-on bij het DBC-zorgproduct. Hierdoor is het aandeel van de kosten van geneesmiddelen in het budget van het ziekenhuis enorm gestegen. Waar 11

3 Figuur 1: overzicht van de processen, de gegevensstromen en de betrokken ICT-systemen bij het voorschrijven, verstrekken en factureren van (dure) geneesmiddelen. de kosten van geneesmiddelen voorheen ca. 4-5% van het budget bedroegen, is dit percentage na de introductie van add-on geneesmiddelen en de overheveling van de poliklinisch voorgeschreven middelen naar het ziekenhuisbudget, sterk gestegen. Bij sommige ziekenhuizen tot wel 10% van het budget. Het gaat om bedragen van enkele tientallen miljoenen s per jaar. Grip hebben en houden op de registratie en daarmee de facturatie van de add-on geneesmiddelen was altijd al van belang. Maar de recente ontwikkelingen onderstrepen nogmaals de noodzaak en de urgentie daarvan. Dit artikel vertelt wat meer over de achtergronden van de registratie van add-on geneesmiddelen en de veranderingen die door de NZa zijn aangekondigd voor 2015, en beschrijft een best practice hoe de Isala klinieken (Zwolle) de basisregistratie van add-ons op orde heeft gebracht. 2 REGISTRATIE (ADD-ON) GENEESMIDDELEN Verstrekking en facturering geneesmiddelen Geneesmiddelen die de artsen voorschrijven aan klinische patiënten worden verstrekt door de ziekenhuisapotheek. Medicatie die in de polikliniek of bij ontslag wordt voorgeschreven, wordt verstrekt door stadsapotheken en/of de poliklinische apotheek. De kosten van de medicijnen die door de stadsapotheek en de poliklinische apotheek zijn verstrekt, worden bij de zorgverzekeraar of bij de patiënt zelf gedeclareerd. Ziekenhuizen krijgen de kosten van geneesmiddelen vergoed als onderdeel van het tarief van een DBC-zorgproduct en hoeven deze niet apart te declareren. De kosten worden vaak intern doorbelast, zeker bij ziekenhuizen met een RVE-structuur (resultaat verantwoordelijke eenheden). Tot aan de invoering van DOT in 2012 kregen ziekenhuizen 80% van de kosten van dure geneesmiddelen vergoed conform de NZa-regeling dure en weesgeneesmiddelen. Zij kregen deze vergoeding op basis van de inkoopfacturen. Daarna is de situatie gewijzigd. Facturering van add-on geneesmiddelen Na in de invoering van DOT mogen ziekenhuizen de dure en weesgeneesmiddelen factureren als add-on bij een DBC-zorgproduct. Dit geldt niet alleen voor de klinisch verstrekte add-ons maar ook voor de dure en weesgeneesmiddelen die aan patiënten vanuit de polikliniek zijn voorgeschreven en door stadsapotheken/polklinische apotheek zijn verstrekt. In de praktijk betekent een en ander dat het ziekenhuis deze geneesmiddelen kosteloos levert aan de stadsapotheken en de kosten als add-on bij een DBC-zorgproduct declareert bij de zorgverzekeraar. Deze wijze van verstrekken en declareren waar meerdere partijen bij betrokken zijn, zorgt voor een complexe situatie. Figuur 1 geeft op hoofdlijnen een overzicht van de processen, de gegevensstromen en de betrokken ICT-systemen. - Artsen schrijven voor via een elektronisch voorschrijfsysteem (EVS). Het EVS is onderdeel van ofwel een geïntegreerd ZIS/EPD of een ziekenhuisapotheeksysteem (ZAIS). - De (overgehevelde) add-on geneesmiddelen worden verstrekt door stads-/poliklinische apotheken. Zij registreren dit in hun apotheeksysteem (AIS). De registratie van de middelen gebeurt op basis van het ZI-nummer: een unieke artikelcode die gehanteerd wordt in het landelijke geneesmiddelenbestand G-Standaard. Dit is de eenheid van taal die met betrekking tot geneesmiddelen in Nederland wordt gehanteerd. - De ziekenhuisapotheek levert de voorgeschreven geneesmiddelen af voor toediening aan de patiënt. Vaak moeten deze middelen door de ziekenhuisapotheek nog worden bereid voordat ze kunnen worden toegediend. Zoals bijvoorbeeld bij de cytostatica-kuren. - Daarna volgt de facturering van de add-ons die door de ziekenhuis apotheek en de stads-/ poliklinische apotheken zijn verstrekt. De stads-/ poliklinische apotheken leveren de benodigde informatie op papier of in Excel aan het ziekenhuis. Een geautomatiseerde koppeling met de openbare apotheeksystemen is er niet. - Het registreren van add-ons ten behoeve van de facturering is een arbeidsintensief en foutgevoelig proces (zie de toelichting in kader). Bovendien is de eenheid van taal bij de facturering van DOT de zorgactiviteit. Dus de verstrekte hoeveelheid moet worden vertaald naar aantal van een zorgactiviteit. Deze zorgactiviteit moet vervolgens gekoppeld worden aan het subtraject van de DBC waar de patiënt de behandeling voor ondergaat. - Ten behoeve van de interne doorbelasting van de kosten van geneesmiddelen (add-on en gewone geneesmiddelen) levert de ziekenhuisapotheek informatie aan de financiële administratie aan. De basis voor de interne verrekening is de inkoopprijzen die via de facturen in de systemen van de financiële administratie worden verwerkt. Voor ziekenhuisapotheek heeft de invoering van het factureren van add-on geneesmiddelen grote gevolgen gehad. Zij moesten hun registratie zodanig inrichten dat op patiëntniveau gefactureerd kan worden. Het feit dat de ziekenhuisapotheek ook moet zorgen voor de add-on registratie en facturatie van geneesmiddelen die door anderen, namelijk de stads-/ poliklinische apotheken zijn verstrekt, maakt het proces extra complex. Bovendien hebben ziekenhuisapotheken geen enkele ervaring met factureren voor geleverde geneesmiddelen aan patiënten; zij hebben dit immers nooit hoeven te doen. 12

4 REGISTRATIE VAN ADD-ONS Onderstaand voorbeeld illustreert de complexiteit van het registreren van add-ons bij met name kuren. Het voorbeeld betreft de situatie dat de bereiding van een kuur met hetzelfde geneesmiddel voor meerdere patiënten wordt gecombineerd ( pooling ). - De arts schrijft Docetaxel voor aan patiënt-a, patiënt-b en patiënt-c in een dosering van resp. 145 mg, 124 mg en 185 mg. - Docetaxel is verkrijgbaar in flacons van o.a. 80mg/4ml en 140mg/7 ml. De totaal voorgeschreven dosis bedraagt 454 mg. De apotheek gebruikt voor de bereiding 1 flacon van 80mg/4ml en 3 flacons van 140mg/7 ml: in totaal wordt 500 mg gebruik en de totale spillage is 46mg. - Voor de facturatie mag de werkelijk verbruikte hoeveelheid worden geregistreerd. Bij zorgactiviteit (=Docetaxel toedieningsvorm infusievloeistof, per gebruikte eenheid van 1 mg) moet de volgende aantallen worden geregistreerd: - Patiënt-A: 161 x zorgactiviteit (= spillage) - Patiënt-B: 136 x zorgactiviteit (= spillage) - Patiënt-C: 203 x zorgactiviteit (= spillage) - Deze zorgactiviteit wordt gekoppeld aan het subtraject van de DBC waar de patiënt voor wordt behandeld. Deze en de andere zorgactiviteiten worden met de diagnose naar de DOT-grouper gestuurd die daaruit het DBC-zorgproduct afleidt en het add-on product daar aan koppelt. Beiden worden aan de zorgverzekeraar gefactureerd. Vanaf naar verwachting 2015 verandert de registratie. Er wordt niet meer op zorgactiviteit geregistreerd maar op het verpakkingniveau van het product wat werkelijk is gebruikt (= ZI-nummer). Dit betekent dat voor de add-on registratie de inhoud van de gebruikte flacons over de 3 patiënten moet worden verdeeld, inclusief de spillage. De gebruikte producten zijn: 1: Docetaxel Actavis infvlst. conc. 20 mg/ml, flacon 4 ml (ZI= ) 2: Docetaxel Actavis infvlst. conc. 20 mg/ml, flacon 7 ml (ZI= ) Het per patiënt berekenen en registreren welke hoeveelheden uit welke flacons zijn gebruikt (incl. spillage) maakt de registratie van kuren nog veel complexer en daardoor foutgevoeliger. 3 FINANCIËLE RISICO S Ziekenhuizen die de registratie van add-on geneesmiddelen niet op orde hebben lopen, zeker gezien de vele miljoenen euro s die hiermee gemoeid zijn, een aanzienlijk financieel risico. Waar liggen de risico s? - Niet alle verstrekkingen van dure-/weesgeneesmiddelen worden geregistreerd en daardoor ook niet gefactureerd. Het gevolg is dat tegenover de inkoopkosten geen opbrengsten staan. Dit risico is het grootst bij leveringen die via de stads-/poliklinische apotheek lopen. - Gefactureerde add-ons moeten worden terugbetaald aan zorgverzekeraars omdat niet kan worden aangetoond dat de add-on voor de juiste indicatie is voorgeschreven. In de NZa-beleidsregels is per geneesmiddel bepaald voor welke indicaties de add-on vergoeding geldt; andere indicaties komen niet voor vergoeding in aanmerking. Met het factureren van het betreffende middel als add-on geeft een ziekenhuis impliciet aan dat het voor de toegestane indicatie is voorgeschreven. Bij nacontroles vragen zorgverzekeraars het ziekenhuis om aan te tonen dat het middel rechtmatig is gedeclareerd. Zo niet, dan moet dit worden terugbetaald. - De add-on wordt te laat geregistreerd of aangeleverd (door de stadsapotheek/poliklinische apotheek) en het betreffende DBC-zorgproduct is al gefactureerd. Om de add-on als nog te factureren moet eerst een creditnota voor het DBC-product worden gestuurd naar de verzekeraar en vervolgens opnieuw worden gefactureerd met de add-on. De kans dat dit proces van crediteren en herdeclareren niet of niet volledig gebeurt, is aanzienlijk waardoor het ziekenhuis inkomsten mis loopt. - Er wordt een te lage prognose gegeven van de kosten voor add-on geneesmiddelen bij de contractonderhandelingen met verzekeraars omdat de registratie van deze middelen niet op orde is. Wanneer blijkt dat het werkelijke verbruik (veel) hoger is dan het geprognosticeerde verbruik, zal dit tot financiële problemen leiden vooral wanneer lumpsum afspraken zijn gemaakt met de verzekeraars. - Er is onvoldoende inzicht in de kosten en opbrengsten van dure-/weesgeneesmiddelen. Dit is vaak een gevolg van het feit dat bij de start van de facturering van add-ons te weinig rekening is gehouden met de complexiteit van de registratie, de diverse ICT-systemen die daarbij betrokken zijn en dat er onvoldoende afstemming is geweest tussen de ziekenhuisapotheek en de financiële administratie. 4 VERANDERING IN ADD-ON BELEID IN 2015 De NZa heeft recentelijk samen met veldpartijen een nieuw bekostigingsbeleid 1 voor intramurale farmacie voorgesteld. Op moment van schrijven van dit artikel is nog geen besluit genomen over de invoeringsdatum: 1 januari 2015 of toch - vanwege de grote impact - een jaar later. Dit nieuwe beleid heeft als kenmerken: - Er komt meer vrijheid voor het veld om (dure) geneesmiddelen als add-on te laten opnemen door de NZa. Minstens één zorgaanbieder en minstens één zorgverzekeraar kunnen een add-on aanvraag indienen bij de NZa. De NZa neemt besluit over wel/niet opnemen als add on na consultatie. - Het detailniveau waarop een add-on wordt vastgesteld, wordt lager namelijk op verpakkingsniveau van het product: 13

5 Door add-ons op een zo laag mogelijk niveau vast te stellen en ook op dit niveau te declareren is er maximale duidelijkheid over wát er is verbruikt en welk maximumtarief daarvoor geldt. Daarnaast bepaalt de NZa niet meer voor welke indicatie het geneesmiddel een add-on is. Dit betekent niet dat de indicatie geen rol meer speelt bij een add-on. De arts dient namelijk bij het voorschrijven vast te leggen voor welke indicatie de add-on wordt voorgeschreven. VWS is bezig met het opstellen van een beleid voor indicatieregistratie en komt met een tabel voor de indicaties. Naar verwachting zullen zorgverzekeraars bepalen voor welke indicaties het add-on geneesmiddelen wordt vergoed. 5 WAT BETEKENT DE KOMENDE WIJZIGING IN DE PRAKTIJK? Deze wijziging in het beleid heeft grote impact op de werkprocessen en de ICT-systemen in de ziekenhuizen. Hoewel op het moment van schrijven van dit artikel de nieuwe NZa-beleidregel nog niet is gepubliceerd, is wel bekend wat de hoofdlijnen van de veranderingen zijn. Registratie op ZI-nummer in plaats van als zorgactiviteit De verstrekking van add-on wordt niet meer als aantal bij zorgactiviteit geregistreerd, maar als hoeveelheid van een geneesmiddel uit een bepaalde verpakking (hoeveelheid bij een ZI-nummer). De achterliggende reden is dat de apotheek exact kan registreren welke hoeveelheden uit welke verpakking(en) is gebruikt voor de bereiding en hoeveel de spillage bedraagt. Dit vraagt een meer gedetailleerde registratie dan nu het geval is (zie kader). Nu hoeft de apotheek immers alleen de hoeveelheid bij een zorgactiviteit vastleggen. Deze wijziging heeft de grootste impact op de registratie en de managementoverzichten (zie verder). Het voordeel is wel dat voor de declaratie van add-on geneesmiddelen dezelfde eenheid van taal gebruikt wordt als in de rest van de farmacie, namelijk het ZI-nummer. Het omrekenen van verstrekking van addon uit de stadsapotheken en de poliklinische apotheek (ZI-nummers) naar zorgactiviteiten hoeft dan niet meer te gebeuren. Verplicht registreren van de indicatie Het registreren van de indicatie wordt verplicht. VWS zal hiertoe een richtlijn publiceren en een tabel beschikbaar stellen. Tot nu toe is het niet verplicht om vast te leggen voor welke indicatie een add-on geneesmiddel is voorgeschreven. Er wordt impliciet van uit gegaan dat wanneer een geneesmiddel als add-on wordt gedeclareerd, deze ook conform de geldende indicatie is voorgeschreven. In de praktijk controleert de zorgverzekeraar wel de rechtmatigheid van de declaratie. Het verplicht worden van de registratie van de indicatie betekent een extra registratieve last voor de voorschrijver en daardoor weerstand bij de invoering. Koppeling aan zorgtraject of subtraject; geen afleiding via de Grouper Ook met het nieuwe beleid zal de add-on gekoppeld moeten worden aan het DBC-zorgproduct van de patiënt. Er is een voorstel gedaan om de koppeling op zorgniveau te doen in plaats van op subtraject-niveau zoals nu het geval is. Hiermee wordt voorkomen dat er niet kan worden gedeclareerd omdat het subtraject leeg is. Er is nog geen besluit genomen over deze verandering. Een ander belangrijk verschil met de huidige situatie is dat de add-on geneesmiddelen niet meer naar de DOT-grouper gestuurd hoeft te worden. Beide veranderingen lijken niet veel impact te hebben op de werkprocessen, echter wel op de ICTsystemen. Zij moeten de add-ons als ZI-nummers kunnen vastleggen, declareren volgens de farmaciestandaard (zie hierna)en de management overzichten hierop aanpassen. Declareren met declaratiestandaard farmacie De declaratie van add-on geneesmiddelen zal naar alle waarschijnlijkheid gebeuren via de farmacie (AP) standaard en niet meer via de ziekenhuis (ZH) standaard van Vektis. Hiermee wordt de declaratie van geneesmiddelen uit het ziekenhuis gelijkgetrokken met de declaratie vanuit de openbare farmacie. De verandering hebben een grote impact op de facturering vanuit het ZIS en de financieel administratieve systemen omdat met een andere Vektis-standaard moet worden gedeclareerd. De impact voor het ziekenhuis is bij de start groot, omdat het gebruik van de nieuwe Vektis-standaard getest moet worden met het ZIS en de interne systemen. Als het eenmaal operationeel werkt, is de impact gering. Managementoverzicht (zorgprofielen) Wanneer add-on geneesmiddelen niet meer als zorgactiviteiten worden geregistreerd, ontbreken ze in het zorgprofiel van een DBC-zorgproduct. Het zorgprofiel is de set van zorgactiviteiten die uitgevoerd zijn bij het diagnosticeren en behandelen van de patiënt voor de desbetreffende DBC-zorgproduct. Wanneer het geneesmiddel niet meer als zorgactiviteit wordt geregistreerd maar als ZI-nummer komt deze niet meer automatisch voor in het zorgprofiel. Daarvoor moet het systeem die de management informatie levert worden aangepast. Ook de aanlevering aan de DIS (landelijke DBC datawarehouse) zal door de ZIS-leverancier moeten worden aangepast. Kortom, de impact op de (interne) ICT-systemen is groot, maar op de werkprocessen gering. Onderhandelingen met verzekeraars Het nieuwe beleid maakt de weg vrij naar meer bilaterale prijsafspraken over add-ons tussen ziekenhuis en zorgverzekeraar. De verwachting is dat, net als voor de geneesmiddelen in de eerste lijn, zorgverzekeraars kortingen gaan bedingen op de vergoedingstarieven. Dit legt opnieuw de nadruk op de noodzaak om het juist, volledig en tijdig registreren van add-on geneesmiddelen op orde te krijgen. 6 BEST PRACTICE ADD-ON GENEESMIDDELENREGISTRATIE Bij de Isala klinieken (Zwolle)heeft -begeleid door Inview- een project gelopen om de basisregistratie van met name de add-on geneesmiddelen, te verbeteren. Doel van het project was het op orde brengen van de registratie van (dure) geneesmiddelen zodat zowel de facturatie als de interne doorbelasting van de kosten juist, tijdig en volledig plaatsvindt. Daarnaast dient het inzicht in het verloop van de kosten en opbrengsten van geneesmiddelen te worden verbeterd. 15

6 Figuur 2: situatie met gescheiden registratiestromen voor add-on en reguliere ( gewone ) geneesmiddelen, waarbij een registratiesecretariaat de regie heeft over de aanlevering, registratie en declaratie van add-ons. 16 De uitgangssituatie bij Isala was vergelijkbaar met de situatie zoals geschetst in figuur 1: - De leveringen van de reguliere (niet add-on) geneesmiddelen en een deel van de add-on geneesmiddelen werden geregistreerd in het ziekenhuisapotheeksysteem. In die registratie ontbrak de overgehevelde add-ons die door de eigen poliklinische apotheek werden verstrekt. - Ten behoeve van de facturering werden de leveringen van add-ons van het ziekenhuisapotheeksysteem en de verstrekkingen vanuit de poliklinische apotheek, handmatig ingevoerd in het ZIS. Dit gebeurde door apotheekmedewerkers die het naast hun andere werkzaamheden deden. - De interne doorberekening van de kosten van addon gebeurde op basis van de leveringen vanuit het ziekenhuisapotheeksysteem en vanuit de gefactureerde bedragen. Door de wijze waarop de informatie werd aangeleverd kon er op patiëntniveau geen verband worden gelegd tussen de interne doorbelasting aan de RVE s en wat er werkelijk gefactureerd is. Het controleren of alle verstrekkingen van add-on geneesmiddelen ook werkelijk zijn gefactureerd was hierdoor ook moeilijk te realiseren. De basis voor het verbeteren van de registratie is het introduceren van gescheiden registratiestromen voor respectievelijk add-on geneesmiddelen en reguliere ( gewone ) geneesmiddelen (zie figuur 2). - Er is een apart registratiesecretariaat (1 fte) opgezet binnen de Klinische farmacie die er voor moet zorgen dat alle add-ons die door de ziekenhuisapotheek, stadsapotheken en/of poliklinische apotheek aan klinische en poliklinische patiënten zijn verstrekt tijdig en volledig zijn ingevoerd en worden aangeboden voor facturering. Zij zorgen ook voor verwerking van de uitval. - Verder zijn verbandscontroles opgezet en ingevoerd om dit proces te controleren en te beheersen. Het registratiesecretariaat heeft nauwe relatie met de afdeling productieregistratie & controle. Deze registratie van de add-ons is tevens de basis voor de interne doorbelasting. - Om een goed inzicht te krijgen in de kosten en de opbrengsten van add-on geneesmiddelen, is het nodig dat bij de add-on zorgactiviteit wordt gespecificeerd welke verpakking(en) van welke fabrikant/ leverancier hiervoor gebruikt dan wel verstrekt is. Ofwel, welke ZI-nummer is verstrekt bij de betreffende zorgactiviteit. Immers de inkoopprijzen zijn alleen bekend op het ZI-nummer niveau. Met name bij de registratie van bereidingen zoals cytostatica-kuren, kost deze manier van registreren meer tijd. Per patiënt moet immers worden gespecificeerd uit welke flacons (= ZI-nummers) welke hoeveelheid is gebruikt om de kuur te bereiden. Vooral wanneer er sprake is van pooling van bereidingen is dit werk arbeidsintensief en foutgevoelig door de handmatige bewerkingen (zie kader). Door het ontbreken van een systeem om dit werk te ondersteunen, gebeurt de registratie in Excel en wordt het bestand later geuploaded naar het ZIS voor facturatie. Middels controlemaatregelen is gezorgd voor het minimaliseren van fouten bij de registratie. Daarentegen levert het registreren van ZI-nummers bij zorgactiviteiten van add-ons die door de stads-/ poliklinische apotheek zijn geleverd weinig meerwerk op: zij leveren de informatie over de verstrekking al aan op ZI-nummer. - Daarnaast zorgt het registratiesecretariaat ook voor levering van informatie naar aanleiding van informatieverzoeken van interne partijen (RVE s, RvB/directies) en externe partijen (zorgverzekeraars, NZa, VWS). Het project heeft gezorgd voor borging dat de verstrekking van alle add-on geneesmiddelen ook werkelijk gefactureerd worden. Daardoor heeft het ziekenhuis beter en sneller inzicht gekregen van de werkelijke kosten van de add-ons op patiënt- en DBC -niveau. Een bijkomend voordeel is dat met deze gedetailleerde manier van registreren van de add-on verstrekkingen het ziekenhuis geheel is voorbereid op de registratieve veranderingen in TOT SLOT In veel ziekenhuizen ligt de kennis over de declaratie van DOT en add-on geneesmiddelen bij de financieel-administratieve afdelingen (productieregistratie, zorgadministratie). Terwijl de kennis over de details van geneesmiddelenregistratie (G-Standaard, ZI-nummers) doorgaans bij de apotheek ligt. Nauwere samenwerking tussen deze twee werelden is nodig om de basisregistratie van geneesmiddelen op orde te brengen en te houden. Het opzetten van een registratiesecretariaat voor add-ons is een stimulans om de samenwerking tot stand te brengen. DANKWOORD Dit artikel is tot stand gekomen met dank aan Sa-y-na Milliard MSc, Adviseur Productieregistratie en controle bij de Isala Klinieken in Zwolle. OVER DE AUTEUR Yoe Kwa is senior adviseur bij inview, adviesbureau voor organisatie, informatisering en automatisering in de zorg (zie Hij was projectleider voor het optimaliseren van de add-on registratie in de Isala klinieken. Voor meer informatie: y.kwa@inview.nl of BRON 1 Zie: bekostiging_geneesmiddelen_in_de_medisch_ specialistische_zorg.pdf