CASUSSCHETSEN KINDERMISHANDELING

Transcriptie

1 CASUSSCHETSEN KINDERMISHANDELING Casusschets 1 Op donderdagavond om uur wordt met u als dienstdoend huisarts contact gezocht door de heer Faruk. Hij vraagt of hij mag langskomen met de zoon van een vriend die vanmiddag bij het spelen gevallen is met het fietsen en sindsdien pijn heeft naar u begrijpt ergens in de borstkas. De jongen heet Ahmet Dornu is 6 jaar en komt uit een andere praktijk. Bij het consult is alleen de heer Faruk aanwezig met de jongen. Zijn moeder moest op de andere kinderen passen en zijn vader is (illegaal) aan het werk (ploegendienst). De familie Dornu zijn asielzoekers en hebben nog geen verblijfsvergunning. Ze zijn al 2 jaar in Nederland. De heer Faruk vertelt in gebrekkig nederlands dat Ahmet gevallen is toen hij op een te grote fiets probeerde te rijden. Hij was huilend van de pijn thuis gekomen. De pijn ging niet over en zat ergens bij de schouder, hij kon er niet van slapen. Bij onderzoek met ontbloot bovenlichaam (bij het uitkleden huilt Ahmet) ziet u aan de voorzijde geen afwijkingen; hij geeft pijn aan ter hoogte van het sleutelbeen rechts. Daar is drukpijn bij het AC gewricht rechts. Bewegen van de arm doet pijn in het schoudergewricht. Op de rug ziet u enkele rode strepen, die striemen lijken. Aan de binnenzijde van de linker bovenarm heeft hij twee blauwe plekken, die van oudere datum lijken. Ahmet weet niet hoe dat komt. Volgens uw stroomschema moet u in dit geval de screeningsvragen beantwoorden. Vraag1: Hoeveel van de vragen kunnen met deze anamnese en onderzoek met nee beantwoord worden? (neem bij het beantwoorden het protocol KM met de vragenlijst er gerust bij) > Vraag 2: Wat is uw verdere beleid? 1. U zoekt op in het waarneemdossier of het HIS of er eerder trauma s vermeld staan 2. U vraagt aan de heer Faruk of er kans is op KM 3. U stelt hen gerust. Het is een kneuzing. U adviseert een of twee kinderparacetamol 4. U vult het Sputovamoformulier in 5. Anders:.. 1

2 Casusschets 1 (vervolg) Ahmet blijkt een keer eerder in de zondagdienst geweest te zijn met hoofdpijn, waarvoor geen afwijkingen werden gevonden.. U heeft Ahmet verder laten uitkleden en ziet ook op de benen oude littekens en blauwe plekken. Hiervoor geven Ahmet en heer Faruk als verklaring: hij valt wel eens vaker en het is een wilde jongen, die ook wel eens vecht met andere kinderen. U had het Sputovamo formulier nog niet ingevuld. Vraag 3: Aangezien u de mogelijkheid van KM niet uitsluit, volgt u het KM protocol 1. U vult zelf het SPUTOVAMO in en maakt hiervan melding in het waarneemdossier 2. U vult het SPUTOVAMO in en maakt er een copie van voor het dossier van de eigen huisarts en ook te gebruiken bij een verwijzing 3. U adviseert de eerst komende werkdag naar de eigen huisarts te gaan, die meer tijd heeft om het SPUTOVAMO in te vullen en KM ter sprake te brengen 4. U ziet op tegen het ter sprake brengen van uw verdenking en zou dat het liefst ontwijken 5. U ziet op tegen de tijd die dit alles u gaat kosten, terwijl KM lang niet zeker is. Casusschets 1 (vervolg) U heeft besloten zelf het SPUTOVAMO formulier in te vullen Vraag 4: Wat is uw volgende stap? 1. U maakt het consult af en zegt dat het letsel wel meevalt. Advies: pijnstiller 2. U adviseert hen op korte termijn een afspraak te maken bij een kinderarts. U belooft een brief te schrijven 3. U verwijst die avond naar de kinderarts, na telefonisch overleg 4. U verwijst naar de SEH ter uitsluiting van een fractuur; u vermeldt uw verdenking van KM en u verwacht dat de SEH zonodig een kinderarts inschakelt 5. Anders. Casusschets 1 (vervolg) 2

3 U heeft het consult afgemaakt, adviezen gegeven en de kinderarts gebeld die zal komen. Vervolgens heeft u hiervan uitvoerig verslag gemaakt in het waarneemdossier Vraag 5: Zou u dit waarneemconsult nog laten volgen door 1. Melding AMK de volgende dag? 2. Overleg met KA over de bevindingen? 3. Overleg/ nabeschouwing met de eigen huisarts de volgende dag 4. Hiermee afgesloten, geen vervolg 5. Anders. 3

4 Casusschets 2 Gezin vader (46), moeder (43), dochter (10), zoon (6) en dochter Anneke (4) januari 2003 en dochter Dirkje (3)december Vader had in het verleden een hoge management positie, maar is veranderd van baan, zodat hij thuis meer de zorgtaken kon vervullen. Moeder heeft last van angstneuroses; durft de straat niet op. Gezin is ongeveer 3½ jaar geleden hier komen wonen. De huisarts kreeg vanuit het ziekenhuis te horen dat moeder bevallen was. Moeder had niet onder controle gestaan. Bij beide laatste dochters hadden zij geen kraamhulp nodig. CB arts heeft al een aantal keren contact opgenomen met huisarts. Er is zorg dat de twee dochters zich beide heel traag ontwikkelen, op alle gebieden. Ze groeien langzaam en zijn beide onder het gemiddelde gewicht. De huisarts zelf vindt dat ze eruit zien als "biafrakindjes", ondervoed dus. Huisarts is een paar keer op huisbezoek geweest. Signaleert dat dochters erg op elkaar gericht zijn, timide en teruggetrokken; angstig en schrikachtig reageren naar anderen en er ondervoed uitzien. Ouders ontkennen de zorgen. Huisarts vindt dat beide kinderen lichamelijk onderzocht moeten worden omdat hij verwaarlozing veronderstelt. Hij nodigt het echtpaar op het spreekuur uit. Vader kwam wel, hoewel hij het allemaal niet nodig vond. Hij was boos op de CB arts en ontkende en weerlegde diens zorgen. Vader vindt zelfs dat zijn dochter erg voorlijk is. Vraag 1: Wat zou u als huisarts doen? 1. Vaders ontkenning van de zorgen niet weerleggen 2. Vader proberen te overtuigen dat er reden is tot zorg en dat daarom een verwijzing naar de kinderarts geïndiceerd is 3. Een andere gelegenheid afwachten waarop een lichamelijk onderzoek van een of van beide kinderen mogelijk of te forceren is 4. Een mogelijke melding bij het AMK met vader bespreken, wegens je zorgen 5. Melding doen bij het AMK zonder dit te bespreken met de vader/ ouders 4

5 Casusschets 2 (vervolg) De huisarts bespreekt met vader de mogelijkheid dat de kinderen een stofwisselingsziekte hebben en dat dit uitgezocht kan worden. Vader reageert hierop dat dit soort aandoeningen niet in hun familie voorkomt, dus is onderzoek ook niet nodig. Hierop besloot de huisarts om vader te zeggen dat hij een melding bij het AMK overwoog, omdat hij zich wel ernstig zorgen maakte. Vader vertelde daarop dat vroegere buren in Sliedrecht melding bij AMK hadden gedaan. De rechter zou de melding "terug hebben gefloten"!? Vraag 2: welke strategie volgt u? 1. U maakt met vader een afspraak voor een huisbezoek. U wilt met beide ouders bespreken dat u een melding gaat doen bij het AMK, als ze niet mee willen werken. 2. U besluit met een collega te overleggen, na beëindiging van het consult 3. U overlegt met het AMK na het consult 4. U zegt vader dat u een melding doet bij het AMK 5. U beëindigt het consult en laat het voorlopig rusten Casusschets 2 (vervolg) De huisarts besloot af te wachten bang dat een melding zijn relatie met het gezin zou verstoren en er dan helemaal geen ingang zou zijn. Enkele maanden later wordt hij benaderd door het AMK na een open melding door het CB wegens afbuigende groeicurve en negatief scoren op het Van Wiechen ontwikkelingsschema van beide kinderen. Vader kwam trouw op het CB, maar moeder nooit. De laatste CB- afspraak van de jongste twee werd niet meer nagekomen. Huisbezoeken door wijkverpleegkundige werden geweigerd. De school had ook overwogen te melden, maar durfde dit niet aan vanwege het risico op conflicten met de ouders. Vraag 3. Hoe kijkt u aan tegen de rol van de huisarts? 1. Goed om melding uit te stellen, vinger aan de pols te houden en kans af te wachten 2. Hij had zelf lichamelijk onderzoek moeten doen en een verwijsreden naar kinderarts forceren 3. Hij had eerder moeten melden bij AMK 4. Anders 5

6 Casusschets 3 Suzanne., 3 jaar. Zij was op vrijdagavond enige tijd met Gerrit, de vriend van moeder, alleen thuis geweest. Toen moeder later thuis kwam, ontdekte zij bloed in het onderbroekje van het meisje. Suzanne zei dat moeders vriend met zijn pink in haar plassertje had gezeten. Moeder belde de huisarts, maar die was er niet meer. Op advies van de buurvrouw ging ze naar het ziekenhuis. Zij werd daar onderzocht door een arts (op de spoedhulp of HAP), die geen plaatselijke beschadiging had vastgesteld en moeder verwees naar de eigen huisarts. Deze had de maandag er op gezegd geen onderzoek te doen totdat de politie was ingeschakeld. Toen heeft moeder contact gezocht met een agent, die ze kende. Deze adviseerde aangifte te doen en hij schakelde de zedenpolitie in. Dit gebeurde de volgende dag. Vraag 1: Is het consult op de spoedhulp/ HAP correct afgewikkeld? De arts had: 1. niet moeten onderzoeken 2. niet naar de huisarts moeten terugverwijzen 3. de politie moeten inschakelen 4. moeten overleggen met een collega 5. de kinderarts in consult moeten vragen Vraag 2: Had de arts de screeningsvragen moeten nalopen en/of een SPUTOVAMO lijst invullen. 1. de screeningsvragen zijn bij zo n evidente melding niet relevant 2. de SPUTOVAMO vragenlijst moet in zo n geval altijd worden ingevuld 3. SPUTOVAMO moet alleen ingevuld als er een vermoeden is 4. anders casusschets 3 (vervolg) 6

7 Vijf dagen later heeft de eigen huisarts contact gezocht met de zedenpolitie met de vraag of moeder aangifte heeft gedaan. Hoewel Gerrit ook een patiënt uit zijn praktijk is, stelde hij dat wanneer moeder geen aangifte zou doen, hij een melding bij het AMK zou doen. De politie adviseerde de huisarts in ieder geval zelf ook een melding bij het AMK te doen, ongeacht of moeder wel of geen aangifte zou doen. Vraag 3: Is deze procedure juist? 1. De eigen huisarts moet de melding overlaten aan de arts die het consult deed 2. De huisarts had gelijk, wanneer er aangifte gedaan wordt, komt de procedure vanzelf op gang. 3. Omdat Gerrit ook zijn patiënt is, heeft hij begrijpelijk gehandeld 4. De politie heeft juist geadviseerd 5. Anders. 7

8 Casusschets 4 Moeder moeilijk zwanger geworden. Eerste zwangerschap. Zwangerschap zonder bijzonderheden en thuis spontaan à terme bevallen van Irene. Goede start. Gezonde pasgeborene. Nadien veel gehuild. Last van darmkrampjes en obstipatie. Hiervoor meerdere contacten met ICARE. De voeding werd aangepast. Op zaterdag consult door de dienstdoende dokter. Irene was 6 weken oud. Anamnese: 3 dagen geleden bij herhaling kortdurende lichte schokjes en knikjes van het hoofd waargenomen door ouders. Die dag s morgens meerdere malen trekkingen linker gelaatshelft, arm en been. Ritmisch en niet te stoppen door vasthouden arm of been. Bij uw onderzoek: een gezond kind, geen trekkingen waargenomen, geen afwijkingen vastgesteld. Vraag 1: Wat is uw beleid? 1. Geruststellen: onschuldige spierschokken. 2. Afwachten en laten bellen als trekkingen terugkomen 3. Verwijzen naar kinderarts 4. Beantwoorden screeningsvragen 5. Zou de mogelijkheid van KM bij u opkomen Casusschets 4 (vervolg) De arts die s ochtends dienst had heeft gezegd dat het onschuldige spierschokjes waren: baby zou vermoeid zijn en het vertoonde beeld zou normaal zijn op deze leeftijd. De ouders werden gerustgesteld en naar huis gestuurd. Eenmaal thuis bij herhaling zelfde beeld. Geschatte duur 5 minuten. Opgenomen op video. Eind van de middag op initiatief van grootmoeder opnieuw contact gezocht met u als dienstdoende huisarts. De trekkingen zijn nu weer over. Het is een zeer druk spreekuur. Er zitten 8 mensen in de wachtkamer Vraag 2. Wat is uw beleid? 1. U gaat direct op huisbezoek 2. U gaat op huisbezoek na het spreekuur 3. U laat ze met eigen vervoer komen 4. U verwijst telefonisch naar de kinderarts onder het adagium: 2x een hulpvraag in de dienst wettigt een verwijzing 5. Anders.. 8

9 Casusschets 5 Maandag morgen 9 uur - in de week dat u waarneemt voor uw collega die op Drenthe cursus is- wordt uw assistente gebeld door de directeur van de basis school waar uw kinderen op school zitten met de vraag of hij direct langs kan komen met een leerling. Het klinkt urgent en uw assistente laat hen direct komen. Een half uur later vertelt de bovenmeester aan u dat de juf van groep 6 bij de gym striemen zag rond de polsen en enkels van de jongen (Aaldert) en hem zonder dat de andere leerlingen dit opviel naar hem had gebracht. In het er op volgende gesprek bij hem heeft Aaldert verteld, na aanvankelijk ontkennen en ontwijken, dat hij door zijn vader met een zweep is geslagen - als straf. U kent het gezin en de ouders. De jongen zit in de klas, waarin ook uw dochter zit. Uw kinderen spelen vaak met de kinderen uit het betreffende gezin. U weet ook van uw dochter dat Aaldert al een keer thuis "gecorrigeerd" werd toen hij met een grote dolk op het schoolplein had gelopen. Bij uw lichamelijk onderzoek vindt u naast de striemen - 2 keer rond de polsen en enkelsnet bedekt door zijn straatkleren- alleen wat oudere blauwe plekken aan zijn schenen en onderarmen. Op dit spoedconsult op de maandagochtend zat u niet te wachten Vraag 1: Welke constateringen doet u, of welke vragen stelt u zich? 1. Is hier wel sprake van kindermishandeling? Zou het verhaal wel waar zijn? 2. Dit consult tussendoor was niet nodig; had ook later gekund. 3. Dit is zo evident KM, dat invullen van een SPUTOVAMO lijst niet nodig is. 4. Is het wel verstandig om hier werk van te maken, aangezien u het gezin en de ouders kent? 5. Volgens de meldcode dient u te overleggen met een collega; u belt met. 9

10 Casusschets 5 (vervolg) Volgens het protocol en het stroomschema overlegt u telefonisch met de kinderarts. Samen komt u tot de strategie dat u het AMK belt. In dit telefonisch overleg wordt besloten tot spoedberaad, die middag nog bij u op de praktijk, met als doel te komen tot een interventie ter bescherming van dit kind. Door het AMK worden de volgende personen/ instanties genoemd om aan het overleg deel te nemen. Vraag 2: Wie zouden volgens u aanwezig moeten zijn? (Denk daarbij aan efficiëntie, veiligheid, mogelijkheden en uw beroepsgeheim!) 1. Vertegenwoordiger van AMK 2. Vertegenwoordiger Raad v.d. kinderbescherming 3. wijk agent 4. schoolhoofd 5. anders (bv schoolarts, mw-er, kinderarts) Casusschets 5 (vervolg) In het overleg wordt door de wijkagent naar voren gebracht dat de reputatie van vader niet direct gewelddadig is, maar wel crimineel. De familie van vader blijkt uitgebreid bekend bij de wijkagent, meer wil hij er niet over zeggen. Geconstateerd wordt dat ter bescherming van het kind de Raad moet worden ingeschakeld. Al pratend komt de noodzaak naar voren dat iemand vader confronteert met de gevonden letsels en verslag zal moeten uitbrengen van het gevoerde overleg met de consequentie van inschakeling van de Raad van de Kinderbescherming. Vraag 3: Wie kan het beste met de ouders spreken? 1. U gaat als waarnemend huisarts dezelfde dag langs 2. U gaat samen met de wijkagent langs 3. U vraagt het de eigen huisarts die over 4 dagen terug is 4. U nodigt het echtpaar uit op uw spreekuur de volgende dag 5. Anders. 10