STENOGRAFISCHE NOTULEN VAN DE PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN

Transcriptie

1 STENOGRAFISCHE NOTULEN VAN DE PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015

2

3 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 De vergadering wordt geopend te uur. Mevrouw de Gouverneur en de heer Provinciegriffier zijn aanwezig. Tekenden de aanwezigheidslijst: Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw AVONTROODT Yolande BAETEN Els BAYRAKTAR Aysel BELLENS Peter BOLLEN Ivo BOONEN Nicole BRADT Sofie BUNGENEERS Luc BWATU NKAYA Annie CAALS Tom CALUWÉ Ludwig CLAESSEN Jan COLSON Mireille CORLUY Bert COTTENIE Christ'l CUYT Rony DE COCK Koen DE HAES Jan DE HERT Vera DILLEN Koen FEYAERTS Patrick GEUDENS Frank GEYSEN Kris GIELEN Pascale GODDEN Jürgen GOOSSENS Kris HELSEN Koen HENS Werner HUIJBRECHTS Jan JACQUES Ilse JANSSEN Patrick JANSSENS Eric KERREMANS Koen LEMMENS Luk MARCIPONT Daniël MEEUS Michel MERCKX Kris MICHIELSEN Inge MINNEN Herman MOREAU Livia 41

4 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw Mevrouw MUYSHONDT Tine NAERT Nicole PALINCKX Koen PEETERS Bruno PEETERS Marleen RÖTTGER Rik SCHOOFS Hans SELS Frank STEVENS Lili THIJS Danny UGURLU Sener VAN CLEEMPUT Loes VAN EETVELT Roel VAN GOOL Greet VAN HAUTEGHEM Marleen VAN HOFFELEN Karin VAN HOVE Bart VAN HOVE Katleen VAN LANGENDONCK Gerda VAN NECK Daniëlle VAN OLMEN Mien VANALME An VERHAERT Inga VERHAEVEN Eddy VERLINDEN Linda VOLLEBERGH Steven WECKHUYSEN Wendy WILLEKENS Tim ZANDER Jan Verontschuldigd: Mevrouw BOCKX Greet, mevrouw HENDRICKX Iefke en de heer VANDENDRIESSCHE Diederik. 42

5 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 De raad is bijeen in openbare vergadering. OPENBARE VERGADERING VOORZITTER.- Lemmens heeft het woord. LEMMENS, gedeputeerde.- Geachte voorzitter, geachte gouverneur, collega s uit de deputatie, mijnheer de griffier, geachte raadsleden, collega s, Van gedeputeerde Caluwé en mijzelf wordt hier vandaag verwacht dat we voor de fractieleiders het woord krijgen en een laatste inleiding op de begroting geven. Mijn inleiding hebt u echter al gehad, en ook de begroting kent u ondertussen al. Ik ga vandaag dan ook niet herhalen wat ik enkele weken geleden hier heb gezegd. Collega s, Deze legislatuur is ondertussen halverwege, en het is dan ook misschien eens nuttig om naast vooruit ook eens achterom te kijken. Meer bepaald naar wat dit bestuur de voorbije 3 jaar heeft verwezenlijkt. U weet allemaal dat we de voorbije jaren zijn geconfronteerd met de grootste besparingen die dit bestuur ooit heeft gekend. We staan bovendien voor aanzienlijke inhoudelijke hervormingen die een grote impact hebben op het functioneren van dit bestuur. Het zijn twee zaken die deze deputatie, maar ook onze medewerkers, heel wat energie hebben gekost, en waarover in deze raad al uitvoerig is gedebatteerd. En toch, ondanks al die zaken, is er de voorbije drie jaren ook beleid gevoerd. Goed beleid, als u het mij vraagt, en veel beleid. Ik weet, collega s, dat u mij gaat verwijten dat eigen lof stinkt, maar ik wil hier toch even enkele van de verwezenlijkingen van de voorbije jaren in herinnering brengen. Verwezenlijkingen die zijn gerealiseerd ondanks de besparingen en ondanks de bestuurlijke uitdagingen waar we tot op heden veel energie aan hebben besteed. Bekijk in de eerste plaats eens het lijstje van investeringen in infrastructuur, instellingen die aan de top staan in hun vakgebied. Met de fietsostrades tussen Essen, Antwerpen, Mechelen is dit bestuur een voorbeeld voor Vlaanderen. Vele duizenden mensen kiezen voor de fiets dankzij veilige, comfortabele en efficiënte infrastructuur. De komende jaren komen er nog heel wat kilometers bij. Ik denk ook aan de nieuwe lokalen van PIVA. Een school waarvan leerlingen en oud-studenten de ene na de andere internationale bekroningen in de wacht slepen. De AP opende dan weer een grote campus die heel wat knelpuntberoepen aanbiedt. Het zijn maar twee voorbeelden uit een mooie lijst investeringen in onderwijs. Want ook in Sint-Godelieve en in het PTS wordt voortdurend geïnvesteerd. Het Fotomuseum investeert dan weer in een nieuwe depottoren, die van dit in Vlaanderen unieke museum ook de referentie wordt op het vlak van fotografische archiefverwerking in ons land. Het Modemuseum kan na vele jaren van onzekerheid uiteindelijk een uitbreiding voorbereiden, en voor het Zilver- en Diamantmuseum is een oplossing gevonden waar beide instellingen al jaren op wachten. In Mechelen bezoeken twee jaar na de opening zoveel mensen de Nekkerspoel, dat men zich de regio niet meer zonder kan voorstellen. De plannen om de 43

6 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN sporthal te vernieuwen liggen ondertussen klaar. Ook in het Gielsbos opende een zwembad, uniek in zijn soort. Als onderdeel van een wellnessruimte aangepast aan mensen met een handicap. Een stukje dienstverlening dat je enkel vindt dankzij de provincie Antwerpen. Als de grootste beheerder van waterlopen in deze provincie investeren wij bovendien miljoenen in het onderhoud en de ontwikkeling van onze onbevaarbare waterlopen. Ik denk dat eenieder die hier actief is in een lokaal bestuur zal kunnen beamen dat de provincie ook hier uitstekend werk levert. Tot slot is er natuurlijk het nieuwe Provinciehuis, een ambitieuze en moderne investering in ons personeel, maar ook in de buurt. Dat dit wordt gerealiseerd zonder bijkomende druk te leggen op de provinciale begroting is een indrukwekkende prestatie. Collega s, Zoals al vaak herhaald is het belangrijk dat er ook wordt geïnvesteerd in die instellingen die op termijn worden overgedragen aan andere besturen. Het is een bewuste keuze die garandeert dat onze instellingen ook in de toekomst hun positie aan de top zullen blijven behouden. Verder is het ook een belangrijke koerswijziging dat ongebruikt patrimonium verkocht wordt. Deze provincie had de gewoonte om engagementen aan te gaan rond gebouwen waar geen invulling voor bestond. Dat leverde veel ambitieuze plannen op, maar niet altijd met goed gevolg. Drie jaar later zijn onder meer het arrondissementscommissariaat, het kasteel Pulhof en nog een aantal andere gebouwen verkocht en staan er nog een aantal te koop. Collega s, Al deze zaken zijn gerealiseerd in een periode waarin dit bestuur financieel onder druk heeft gestaan, en waarbij doemberichten talrijk waren. In deze raad zijn heeldere pistes gepasseerd die deden vermoeden dat de wereld zou komen te vergaan, althans de provincie toch. De feiten tonen ons iets anders. Deze provincie is de voorbije jaren regelmatig in de prijzen gevallen en krijgt veel erkenning voor haar werk. Enkele voorbeelden: het kasteel d Ursel kreeg de Vlaamse Monumentenprijs; onze Communicatiedienst won recent de prijs voor Overheidscommunicatie van Kortom; het Kempens Landschap werd met de Europa Nostra Grand Prix bekroond, terwijl de hele organisatie vorige week nog de Business Mobility Award mocht ontvangen en kan pronken met het internationale ISO label; het PTS in Mechelen werd dan weer door MNM uitgeroepen tot strafste school van Vlaanderen. Het zijn bekroningen die heel wat aspecten van deze provincie belichten van eenmalige projecten over dagdagelijkse dienstverlening, tot infrastructuurwerken. Ook is hier regelmatig te horen geweest dat er grote ongerustheid heerst bij het personeel, en dat heel wat medewerkers onze organisatie ontvluchten. Opnieuw leren de feiten ons iets anders. De resultaten van de limbo-oefening tonen een grote tevredenheid bij de betrokken personeelsleden, terwijl zich voor de recente vacatures telkens vele honderden kandidaten hebben aangeboden. Ik geef u een voorbeeld. Voor een functie in de Arenbergschouwburg kregen we 350 kandidaturen binnen, hoewel de toekomst van deze instelling nog helemaal niet is uitgeklaard. De provincie blijft ondanks alles een aantrekkelijke werkgever. Wat niet betekent dat deze deputatie geen begrip heeft voor de terechte vragen van onze medewerkers, in het 44

7 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 bijzonder van zij die voor een overstap naar een ander bestuur staan. Wij zullen als deputatie er het komende jaar alles aan doen om onze medewerkers zo goed mogelijk te begeleiden, zodat zij hun taken in ideale omstandigheden kunnen voortzetten. Tot slot, collega s, bereiden we deze provincie ook voor op haar toekomstige rol. Dit doen we door onze financiën gezond te houden en te investeren in de diensten die onze toekomstige taken meer vorm zullen geven. Ik denk bijvoorbeeld aan de diensten die betrokken zullen zijn bij de omgevingsvergunning, maar ook aan de ITC-toepassingen en ondersteuning. Collega s, Als eerste gedeputeerde ben ik niet weinig trots op wat hier de voorbije jaren al is verwezenlijkt. Ik denk dat mijn collega s zullen kunnen beamen dat deze provincie een mooi resultaat kan neerzetten, en wij gaan de komende jaren verder op deze weg inzetten. Ik heb dan wel over het verleden gesproken, vanaf vandaag gaat het weer over de toekomst. Collega Caluwé kan deze raad, als gedeputeerde voor financiën, opnieuw een begroting in evenwicht presenteren. Het is een begroting die de voortzetting van de dienstverlening voorziet en investeert in alle aspecten van deze provincie. Het is een begroting waarvoor ik gedeputeerde Caluwé, mijn collega s, de griffier, de ontvanger, de departementshoofden, en al hun medewerkers wil bedanken en feliciteren voor het geleverd werk, want dit is een volgend hoofdstuk in een sterk verhaal. Ik nodig u graag uit, collega s, om hier samen met ons de komende weken en de komende jaren constructief aan mee te schrijven. Ik dank u. Applaus VOORZITTER.- Caluwé heeft het woord. CALUWÉ, gedeputeerde.- Mijnheer de voorzitter, collega s, Collega Lemmens zei het al, wij hebben niet echt veel nieuwe elementen te brengen tegenover de uiteenzetting die wij gegeven hebben in de Verenigde Raadscommissies. Ik dacht dat het niet veel zin had om opnieuw door dezelfde presentatie door te gaan. Er is één nieuw element. Dat is de brief van het Rekenhof, maar die is bijzonder bondig en onderschrijft datgene wat we hebben opgenomen in de begroting. Daarom dat ik u de klemtonen nog even samenvat als inleiding tot het debat. Het eerste is dat, zoals gezegd, wij twee dingen moeten doen. Dat is een begroting voorleggen voor 2017, maar die dan meteen zetten in een meerjarenperspectief tot het eerste jaar van de volgende legislatuur, met andere woorden een meerjarenplan voor 2017, 2018, Natuurlijk met datgene wat op stapel staat: het voorgenomen ontwerp van decreet dat op dit ogenblik bij de Raad van State ligt. Met betrekking tot de afslanking van de provincies is het best mogelijk dat in 2017, 2018, 2019 het er toch helemaal anders 45

8 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN uitziet dan zoals wij dat nog in het meerjarenplan hebben opgenomen. Cultuur, welzijn, en sport zullen bij ons weggaan. Maar toch hebben wij, zoals alle andere provincies, een meerjarenplan opgemaakt alsof wij nog steeds op dat moment bevoegd zouden zijn voor die materies, en kunnen wij dat voorleggen als zijnde ook bij het einde van de legislatuur sluitend positieve autofinancieringsmarge en een positieve kasbalans. Maar wat ons echt voorligt, wat hard is, is de begroting voor Ook die kunnen wij, zoals collega Lemmens al gezegd heeft, in evenwicht voorbrengen. Dat zelfs ondanks het feit dat we toch nog, vlak voor dat we ze opmaakte, een bijkomende besparingsmaatregel vanuit Vlaanderen te verwerken kregen zoals de gemeenten die ook te verwerken krijgen. Namelijk dat de compensatie voor het niet meer heffen van onroerende voorheffing op materieel en outillering ten aanzien van nieuwe investeringen bij de bedrijven niet meer wordt doorbetaald. Men heeft ons voorgerekend dat wij dan onze inkomsten onroerende voorheffing met 5,8 miljoen moeten verlagen tegenover datgene wat wij aanvankelijk vooropgesteld hadden. Daar zitten meer dingen in dan alleen materieel en outillering, maar goed we hebben die moeten verlagen. Dat werkt door ieder jaar opnieuw. Wat betekent dat wij toch weer hebben moeten bijsturen en schuiven. Wij hebben dat kunnen doen zonder dat wij echt drastische maatregelen hebben moeten nemen. Dat is in de eerste plaats omdat het effect van de voorgaande maatregelen nu doorwerkt, en dat we daar nog wat ruimte hadden voorzien. Als u kijkt naar de meerjarenbegroting voor 2016 die we vorig jaar hebben goedgekeurd, dan voorzag die een veel ruimer overzicht dan datgene wat we nu voorleggen. Dat ruime overschot is opgesoupeerd door de maatregel met betrekking tot de onroerende voorheffing. Toch kunnen we dat relatief doen zonder extra maatregelen omwille van het doorwerken, maar ook door de verdienste van onze medewerkers omdat zij bovenop elke uitgave elke euro omdraaien vooraleer dat zij een uitgave doen, waardoor dat wij ieder jaar ook heel strikt en heel goed binnen de begrotingscijfers blijven. We kunnen ook altijd een positieve rekening voorleggen, wat wij nu ook mee hebben kunnen gebruiken om de globaliteit in evenwicht naar voren te kunnen brengen. Wij kunnen dat dus doen zonder dat wij zelf extra inkomsten moeten heffen zonder dat wij de belastingen zouden moeten verhogen. Integendeel, wij hebben de index heel nauwkeurig toegepast. En de index was het vorige jaar negatief, waardoor volgens de reglementering ons tarief daalt. Bij de gezinnen zie je dat niet, omdat het een zodanige kleine verhouding is dat de eenheden na afronding hetzelfde blijft op 36 EUR. Maar bij de bedrijfsbelastingen zie je dat wel. Het tarief voor de kleinste bedrijven zakt van 93 EUR naar 92 EUR. Wanneer dat de bedrijven een beschikking hebben over een ruimere oppervlakte en dus meer belasting betalen is dat een evenredig deel dat de belasting daalt. We hebben dat reglement niet veranderd. Index laten wij ook dalen wanneer dat de index negatief is. Tot daar enkele grote lijnen over de krachtlijnen van de begroting zoals wij die aan u voorleggen. Dank u. Applaus 46

9 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 VOORZITTER.- De Haes heeft het woord. DE HAES.- Mevrouw de gouverneur, voorzitter, collega s, Het is nooit eenvoudig om met onzekerheid om te gaan. Het is, zo hebben we de voorbije maanden mogen vaststellen, een nog grotere uitdaging om niet te verzanden in geweeklaag, om niet de hakken in het zand te zetten wanneer men geconfronteerd wordt met verandering. Hoe moeilijk het ook is, men moet als verantwoordelijk bestuur steeds rationele vooruitgang nastreven en niet toegeven aan emotionele behoudsgezindheid. Vroeger, beste collega s, was het niet per se beter, vroeger was er misschien een beetje meer geld. Onze fractie kiest alvast voor realisme en duidelijke keuzes: wij willen met dit bestuur onze verantwoordelijkheid nemen in deze transitie en de provincie voorbereiden op haar toekomstige rol. Paniekreacties zijn niet aan de orde, de provincie behoudt met onder meer ruimtelijke ordening, economie, waterlopen en onderwijs belangrijke kerntaken. De burger wordt ook niet beter van lokale en bovenlokale regeringen in Vlaanderen die oppositie voeren tegen elkaar. Wie het nut van de provincies wil bewijzen, doet dit misschien beter niet door moord en brand te schreeuwen in de gazet maar door zoals deze deputatie doet goed en verantwoordelijk beleid te voeren. In het licht van de provinciale hervormingen is het knap hoe deze deputatie er opnieuw is in geslaagd een begroting in evenwicht neer te leggen, zonder te vervallen in geweeklaag en zonder de zwarte piet door te schuiven. Dat, collega s, verdient alle lof. Het is voor deze provincie een logische keuze om zich te concentreren op de kerntaken. Met de provinciale hervormingen voor de deur is het belangrijk dat we als provincie verder doen met wat we goed doen en geen tijd verspillen aan zaken waar we geen meerwaarde kunnen betekenen. Maar mijn verhaal van nice to have en need to have kent u al. De provincie zal ook na de transitie belangrijke taken hebben, maar zoals deze deputatie aangeeft, is het belangrijk dat er ook in die zaken die in de toekomst niet meer provinciaal zullen zijn, toch voldoende geïnvesteerd wordt. De deputatie is niet louter huisbewaarder maar neemt haar verantwoordelijkheid nog steeds op. Ze werkt af, ze investeert, ze legt met transitie in zicht de lat van de dienstverlening nog steeds even hoog. Daarom herhaal ik: van een verrottingsstrategie wordt niemand beter. Instellingen laten verkommeren om een soort oppositie te voeren tegen de Vlaamse regering treft enkel en alleen zij die afhankelijk zijn van onze dienstverlening. Daarom opnieuw lof voor de verantwoordelijkheidszin van deze deputatie. Met onze fractie staan we dan ook achter deze keuzes. Want ze passen in het geheel van de totaaloefening waar we met ons landje doorheen moeten. 47

10 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN En die oefening is op de andere bestuursniveaus misschien nog een onnoemelijk aantal keer moeilijker. Daar zagen en zien we ontiegelijk veel onheilsprofeten. Maar inmiddels blijkt dat de mayonaise pakt en dat er een nieuwe dynamiek op gang komt, met een dermate netto-groei in tewerkstelling en dit vooral aan de maak- en doe-kant van ons maatschappelijk bestel. Een duurzaam afbouwen van het onevenwicht tussen de luxe van onze generatie en de lasten op de schouders van onze kinderen. En ja, ook vanuit dit bestuur moeten we daartoe onze steen bijdragen. En dat vraagt budgettaire moed en volharding, ook bv. bij de aankomende uittrede uit de intercommunales. Wij pleiten er dan ook voor om de mogelijke cash-instroom te gebruiken als buffer voor de kerntaken van dit bestuur, zodat we ons kunnen wapenen voor nieuwe schokken. Wie immers met éénmalige meevallers nieuwe ballonnetjes wil oplaten, zal snel met nieuwe putten en een hoop lege ballonnetjes geconfronteerd worden. Collega s Bij de budgetbespreking vorig jaar merkten we aan dit spreekgestoelte veel koudwatervrees en hoorden we zelfs moord en brand schreeuwen. Er was schrik voor het ongekende met de klassieke vraag naar meer netjes uitgetekende transitiepaden. We zouden het ook allemaal gaan voelen want de dienstverlening zou stilvallen. De hold-up op de provincie was een mokerslag die een leegloop aan talenten zou veroorzaken, de besparingen gingen de zeis in de tewerkstelling zetten En dan, collega s, dan zie ik dat niets minder waar is. Meer nog, de provinciale organisatie en dus de mensen in het verhaal, blijken veel dynamischer en veel vooruitstrevender te zijn dan sommigen van hun zelfverklaarde woordvoerders in deze raad. Noch de deputatie, noch onze medewerkers laten zich leiden door de angst van verandering. Ja, er is begrijpelijkerwijs onzekerheid, maar onze mensen klampen zich niet vast aan de foto uit het verleden, maar schrijven mee aan het scenario van een nieuwe film. Zij hebben hun schouders gezet onder het transitieproject en zullen er ook mee de vruchten van plukken. Er is geen leegloop, het limboproject heeft gewerkt en onze medewerkers zijn bezig met hun inhoudelijk werk, met dienstverlening en niet met de structuren. Ik wil gedeputeerde Peeters dan ook feliciteren met dit beleid. Maar meer nog zou ik hem en de hele deputatie willen vragen om alvast namens onze fractie, en ik hoop dat de andere zullen volgen, aan alle medewerkers voor alle inzet een welgemeende dank u wel te willen overmaken. Onze fractie kan zich vinden in deze begroting, omdat deze provincie haar verantwoordelijkheid niet uit de weg gaat, maar wel voldoende ruimte laat voor ambitie en investeringen. Ik dank u. Applaus 48

11 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 VOORZITTER.- Mevrouw Muyshondt heeft het woord. Mevrouw MUYSHONDT.- Geachte voorzitter, mevrouw de gouverneur, mevrouw en heren gedeputeerden, geachte collega s, Bij het voorbereiden van deze tussenkomst werden we in de ban gehouden door de gebeurtenissen in de wereld, door de terreurdreiging, de vluchtelingenproblematiek en de klimaattop. De laatste dagen bereikt de klimaattop toch een akkoord, dit zal nog verder in deze besprekingen terugkomen, de andere problemen blijven onder onze aandacht. Maar nu bespreken we de volgende dagen het budget 2016 en de meerjarenplanning Het laatste jaar vooraleer de aangekondigde bevoegdheidsoverdracht werkelijkheid wordt. Zoals aangekondigd door gedeputeerden, zowel door mijnheer Lemmens als mijnheer Caluwé, is er met onze meerjarenplanning geen rekening gehouden met de bevoegdheidsoverdracht. Het provinciefonds werd in 2015 geschrapt, en nu moeten we rekening houden met de financiële onzekerheid van de uitvoering van het Vlaams regeerakkoord, de uittreding uit de intergemeentelijke samenwerkingsverbanden en de financiële effecten die we nog niet kunnen inschatten. Wordt vervolgd na de uitspraak van de Raad van State één van de volgende dagen. Binnen deze belangrijke operatie die de uitvoering van de interne staatshervorming wel is, willen wij toch vanuit onze fractie enkele belangrijke bezorgdheden vertalen. Indien deze hervorming vanuit Vlaanderen inzet op kwaliteitsvol bestuur op elk bestuursniveau verwachten we dan ook van de Vlaamse regering dat de provincies met respect zullen behandeld worden. Dat de overgang van de bevoegdheden waarbinnen deze voorbije jaren kwaliteitsvol beleid gevoerd werd ook met de nodige zorg gebeurt, zodat zeker binnen de persoonsgebonden materies deze overgang mogelijk maakt dat waardevolle initiatieven ook zicht hebben op een toekomstperspectief. Kijken we naar het provinciaal budget 2016, zoals mijnheer Caluwé aankondigde dat wij ook dit jaar op 5 miljoen minder konden rekenen, dat hebben zij allemaal kunnen incalculeren. Dus wij koken met minder geld, maar daarom koken we niet slechter. Bij de opmaak van het budget werd gekozen voor continuïteit in het beleid. Dus moest er hier en daar toch bespaard worden. Het woord besparingen loopt al 3 jaar mee en toch slagen de diensten er in, mits de nodige ingrepen, hun doelstellingen waar te maken. Waarvoor onze dank! De wijzigingen in het personeelsbudget, de decentralisatie van bepaalde kosten en ontvangsten hieromtrent, zijn duidelijk toegelicht in de commissies. Ik denk, zoals we aanvankelijk startten met ons systeem van BBC, dat het ondertussen al wel een eindje loopt en al heel wat duidelijker wordt. De uniforme presentatie en ter beschikking stellen van de documenten en bijlagen bij elk beleidsdomein, maakte het ons als raadsleden heel wat gemakkelijker dan de vorige jaren. Er is rekening gehouden met de opmerkingen uit het verleden. Waarvoor ook onze dank aan het personeel. De toelichting van de leidinggevende in elke commissie is vlot verlopen, zij verdienen ook een pluim. Er was de nodige tijd om 49

12 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN vragen te stellen, en een aantal vragen zullen hier de volgende dagen zeker nog aan bod komen. Voor de bevoegdheden die voorzien zijn om overgedragen te worden, zijn de middelen en de planning niet stopgezet, maar wordt er voorzien in 2016 verder te werken aan de actiepunten en de beleidsdoelstelling. Ook hier zal de volgende dagen nog op teruggekomen worden door de tussenkomsten van leden van de verschillende partijen in deze raad. Het personeel maakt zich niet onterecht zorgen over wat hen te wachten zal staan, waarover we het voorbije jaar al meermaals gehad hebben, en na de uitspraak en wanneer de werkgroepen opnieuw bijeen zullen komen, zal er hopelijk zo vlug mogelijk duidelijkheid komen. We zullen van jullie gedeputeerden de nodige antwoorden en toelichting krijgen op de vragen die door de raadsleden komen in de volgende zittingen. Daar zijn wij dankbaar voor. Mevrouw de gouverneur, De problematiek die u ons vrijdag onder de aandacht bracht, laat niemand hier onberoerd. De oproep die u doet naar de gemeenten om mee te werken aan de reducering met 10% per jaar is zeker niet onterecht. Ik zie wel iets in de verkeersveilige rangschikking, maar als schepen van verkeersveiligheid voel ik me wel aangesproken. De gemeenten hebben de laatste jaren zeker aan de oproep van de provinciegouverneur voor meer controle via de WODCA-acties gehoor gegeven en heeft de sensibilisering naar autobestuurders zeker resultaat geboekt. Maar wat we als gemeente opnemen naar verkeersveiligheid in onze wegenprojecten beslissen we zelf, maar de gemeenten die veel kilometers Vlaamse gewestwegen hebben zoals wij, moeten altijd wachten op de infrastructuurwerken die door het Vlaamse gewest gepland en uitgevoerd worden en dat is soms heel moeilijk over te brengen naar de inwoners in de gemeente. Want je moet elke keer opnieuw hetzelfde verhaal vertellen dat je daar wel invloed op hebt, maar niet dat je een vlottere uitvoering kan bewerkstelligen. Wij doen ons best voor veilige fietspaden en oversteekplaatsen, maar wij moeten altijd langs een andere weg passeren voor het Vlaamse gewest. Daar zou ik nu toch echt graag een lans voor breken, projecten die meer dan 10 jaar op stapel staan en die nooit gerealiseerd worden. Dat is wel jammer. Maar we blijven de verkeersveiligheid hier prioritair behandelen, want dat houdt de mensen bezig. Maar ik vergeet toch de tussenkomst van de korpschef niet die duidelijk suggereerde dat de klagers in hun straat niet de voorbeeldigste chauffeurs zijn in de ándere straten. Dat moeten wij ook concluderen. Maar ik denk dat ik in naam van onze fractie duidelijk moge zeggen dat wij alle steun voor zulke acties zullen blijven geven. Dank u wel. Applaus 50

13 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 VOORZITTER.- Geudens heeft het woord. GEUDENS.- Mijnheer de voorzitter, mevrouw de gouverneur, collega s, Zoals Tine Muyshondt maakte ik mij de afgelopen dagen ook wel de bedenking: gaan we hier een speech voorbereiden voor de provincieraad? Wat betekent dit eigenlijk in het licht van de internationale gebeurtenissen? Daar hebben we natuurlijk helemaal geen vat op. Misschien nog wel een beetje op wat er met de provincies gebeurt of althans wat wij zelf in deze provincie kunnen realiseren. Vorig jaar heb ik herhaaldelijk, en volgens de heer Merckx nota bene te uitvoerig, gewezen op het onrecht dat de provincies wordt aangedaan. En ik heb ook geklaagd over de achtereenvolgende hold ups die Vlaanderen hierbij pleegt op onze financiën. Het einde van de ellende is hopelijk bereikt. Ik moet zeggen dat de toespraak van de eerste gedeputeerde daarnet mij alvast hoopvol stemt. Het gaat naar mijn gevoel de goede richting uit. Dat zal duidelijker worden verder in mijn uiteenzetting. Jullie weten nochtans wat mijn fractie over deze aangelegenheid blijft denken. Ik zal dus niet verder in een treurzang vervallen maar vraag uw aandacht voor een aantal puntjes. Ik wil iets zeggen over de speech van de gouverneur. Dan enkele woordjes over de klimaatverandering, waar ik niet naar Vlaanderen zal verwijzen. De situatie van ons personeel. Klemtonen, gedeputeerde Lemmens, voor de toekomst van onze provincie. Collega s, Persoonlijk vond ik de toespraak van de gouverneur degelijk gedocumenteerd met sterke voorstellen inzake het vermijden van verkeersslachtoffers. Mooi is zeker dat de collega s gouverneurs gevolgd zijn in haar mening over zero alcohol in het bloed wanneer men achter het stuur kruipt. Mevrouw de gouverneur is met haar uiteenzetting weliswaar niet eens in de buurt gekomen van onze directe provinciale bevoegdheden wat echter, naar mijn opinie, niet mag beletten dat zulke onderwerpen voorwerp van discussie mogen uitmaken van deze raad. U herkent in mij alvast iemand die het begrip provinciaal belang ruim genoeg wil interpreteren. Een gekozen middenbestuur moet kunnen van gedachten wisselen en opinies poneren over zo goed als alles wat er op het eigen grondgebied gebeurt, zonder de nodige efficiëntie uit het oog te verliezen uiteraard. Het blik over de verkeersveiligheid mocht echter verder opengetrokken worden maar bleef beperkt tot het puur terugdringen van verkeersslachtoffers, wat op zich een verdienste is uiteraard. Te onthouden valt dat ruim 90% van de ongevallen veroorzaakt wordt door menselijke fouten. Een terechte opmerking vanuit het panel vond ik dat de ongevallen met louter stoffelijke schade ook in rekening moeten genomen worden om een realistisch totaalbeeld te krijgen. 51

14 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN De verkeersongevallen moeten teruggedrongen worden maar vergeten we daarbij zeker niet de onvoorstelbare mobiliteitsproblemen plus de enorme vervuiling en geluidshinder door personen- en vrachtvervoer en het immense ruimtegebruik, plus de visuele vervuiling, voor het parkeren van personenauto s die nota bene geen 10% op een etmaal operationeel zijn, vrachtwagens weliswaar een stuk meer. Maar het allergrootste deel van de tijd staan die stil en nemen die ruimte in. Een absolute switch of mind is nodig en het zal ongetwijfeld vroeg of laat gebeuren om de problematiek, gevaarlijke toestanden en vervuiling, ten gronde te verbeteren. De vraag moet zijn hoe personen en goederen zich zo efficiënt mogelijk kunnen en mogen verplaatsen, mobiliteitsgericht zeg maar. Individuele belangen van de rijksten en de verheerlijking van het vervoermiddel als statussymbool zullen ondergeschikt gemaakt worden in de verdere toekomst, maximaal twintig jaar, daar ben ik van overtuigd. Ik ben echter pessimistisch op korte termijn dat iedereen, zoals mevrouw de gouverneur dat toch wel deed, onmiddellijk naar plan B overschakelt. Dat totale denken daar nemen we eventjes afstand van. We gaan naar plan B: hoe kunnen we die verkeersongevallen vermijden. Nogmaals, lovenswaardig, maar ik vind dit een beetje een te smalle basis om over na te denken. U noemde het nieuwe erg grote SUV model van Volvo. Ik vind dat wij als maatschappij zulke wagen mogen veroordelen. We moeten zeggen: dat kan eigenlijk niet meer. Google heeft in Californië zelfrijdende auto s ontwikkeld, die al miljoenen km in het verkeer, San Francisco en Los Angeles, hebben afgelegd waarbij de meest efficiënte oplossing kan geboden worden voor de vraag naar mobiliteit. Tegen 2018, toch niet meer zo lang, zouden die auto s en kleine busjes op de markt komen om tegen 2040 drie kwart van het vervoer te bepalen. Het is een eenvoudige formule. Wie zich wil verplaatsen stuurt een bericht en stapt luttele tijd later in de zelfrijdende wagen. Dit betekent grote gebruiksefficiëntie. Er zijn minder auto s op de baan én geen parkeerplaatsen meer nodig. Behalve dan grote terminussen om tijdens de daluren de wagens als het ware te stapelen, want het zijn geen individuele vervoersmiddelen meer. Vermits ze collectief zijn kunnen ze gewoon allemaal achter mekaar gestapeld worden, en we nemen de volgende. Zelfrijdende auto s geven tijd om andere dingen te doen. Binnen enkele jaren al zullen de eerste zelfrijdende auto s in het verkeer worden gebracht om tegen 2040, een generatie zeg maar, driekwart van het personenvervoer en vrachtvervoer uit te maken. Mevrouw de gouverneur sprak ook over de meer gesofistikeerde auto s die, met chauffeur weliswaar, automatisch hun snelheid aanpassen, voldoende afstand houden, niet voorbijsteken wanneer het moeilijk wordt. Naarmate de auto intelligenter wordt zal de chauffeur, en dat is een vaststelling, minder oplettend en zelf minder bedreven worden. Merk nu al op hoe het aantal kranten lezende, etende en drinkende chauffeurs toeneemt, multitasking in de auto zeg maar. Ik denk niet dat dit een bevorderlijke evolutie is. Collega s, Laten we ons niet beperken tot nadenken over verkeersveiligheid met slachtoffers en met auto s zoals we ze vandaag kennen. Een betere, weliswaar veel veiligere mobiliteit moet 52

15 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 onze doelstelling zijn. Mijn pleidooi is uitdrukkelijk om het thema niet los te laten maar te verbreden en oplossingen voor deze regio te promoten. Door een panellid werd gesteld dat ook de sociale en ecologische impact van het verkeer onze aandacht moet opeisen. Want ook verspilling van grondstoffen, vervuilde lucht, opwarming van de aarde, maken slachtoffers. Dat bleek misschien niet meteen uit de cijfers, maar ook onrechtstreeks veroorzaakt het verkeer van vandaag ook slachtoffers. Dit laatste brengt me bij de klimaatverandering. Ook op dit terrein heeft onze provincie, avant la lettre, al één en ander gerealiseerd. Te beginnen met de trendsetting van groepsaankopen voor groene stroom en gas, de laatste keer meer dan inschrijvingen. We hebben de markt in beweging gezet. Dankzij provant is de markt van de zonnepanelen springlevend. Ons eigen patrimonium zal klimaatneutraal zijn binnen luttele vijf jaar. Het nieuwe provinciehuis wordt zowat het nec plus ultra in dat domein, maar ook onze schoolcampussen hebben ambities. Er is een windmolen op het PITO Stabroek. Er zijn warmtekrachtkoppelingen en andere hoogstandjes die zelfs puur bedrijfseconomisch zullen renderen. Het PITO als eerste klimaatneutrale school in dit land, het zou wat zijn. Het Kempens Landschap, de naamgeving terzijde, zorgt voor het bewaren, beheren en ontsluiten van natuur, landschappen en erfgoed. Daarmee halen we mogelijk de titel van Unesco werelderfgoed binnen in Wortel en Merksplas. Ons personeel komt met de fiets als geen ander bedrijf dat kan doen en reeds tientallen jaren trachten wij, en dan bedoel ik het personeel, ecologisch om te gaan met verbruiksgoederen. Iets waar de deputatie, en wij met hen, heel fier over is. En nu ik het toch over het personeel heb, wil ik er nogmaals op aandringen dat de deputatie niet alleen oog heeft voor het eigen personeel uit een sociale bewogenheid, maar ook om voor nu en de toekomst het werk aan de provincie een positieve uitstraling te geven. Gedeputeerde Lemmens is daar al op ingegaan. U noemt het voorbeeld van Arenberg waar er 300 sollicitanten voor zijn. Dat is knap, maar u weet dat een job in de cultuursector bij overheden altijd zeer begeerd is. Het is het hoogste wat je kunt bereiken, begrijp ik, als je een cultuurmens bent. Ik zou graag voorbeelden hebben van economisten, juristen, ingenieurs. Daar twijfel ik aan. Personeelsmanagement betekent eveneens dat een positieve uitstraling wordt gegeven aan de jobs. Inderdaad collega s, het is nodig dat we ons provinciebestuur de plaats geven die het toekomt voor de volgende, zeg maar tientallen, jaren. Dit is mijn laatste thema. Weliswaar kiest de deputatie ervoor om bevoegdheden en instellingen die onder bevoegdheid van anderen vallen met een strik errond te kunnen overdragen. En dan maar hopen dat die anderen er minstens even goed zorg voor zullen dragen. 53

16 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN Collega s, ik vraag aan de deputatie heel uitdrukkelijk om zich de volgende drie jaar extra te bekommeren om wat dit bestuur zal blijven doen, en om daar ook wat strikken voor te voorzien. Niemand immers verzorgt beter de parken. Niemand heeft een beter beeld over wat fietsostrades zijn en kunnen zijn dan wij. Laat er ons dan ook voor uitkomen. Laat ons daar veel aandacht aan schenken. Onze scholen vullen duidelijke leemtes op. Zij bereiden zich al jaren voor om de komende tekortcapaciteiten te helpen opvullen. De komende jaren zullen er echt wel tekorten zijn op het niveau middelbaar onderwijs. Qua toerisme hebben we een sterke reputatie opgebouwd met de eerste fietsknooppunten, maar ook onze wandelwegen zijn talrijk en innoverend. Die zijn rechtstreeks en onrechtstreeks goed voor maar liefst 1700 jobs. Het toerisme is heel vaak harde economie. De provincie beheert vandaag 2000 km waterlopen, gemeente-overstijgend maar wat te plaatselijk voor Vlaanderen, dankzij een gedegen terreinkennis en met een schat aan ervaring. Daarom zijn wij ook de beste om dat te doen. Onze bosgroepen dragen voor meer hectaren bos zorg dan Vlaanderen dit doet. Onze trage wegen bieden kansen voor recreatie maar ook voor veilige schoolroutes en veilig woon-werkverkeer. Onze POM bewijst dat succesvol én financieel ondernemend zijn ook in een overheidsomgeving kan lukken. En dat het Sportpaleis bedrijfseconomisch en qua vastgoed een lonende zaak is voor ons bestuur zal ik later aantonen. Leden van mijn fractie zullen tussenkomen op thema s die ons bestuur zullen blijven beroeren: sociale economie, onderwijs, mobiliteit, vrije tijd tot en met repaircafés en het beleid voor onze bosgroepen. Graag hoort mijn fractie dan ook van de deputatie, van de andere leden van de provincieraad in eerste instantie vooral wat dit bestuur nu en in de toekomst kan betekenen voor onze inwoners en al wie deze mooie provincie bezoekt. Wat we de volgende legislatuur, en de hopelijk daaropvolgende, allemaal nog voor moois kunnen doen met ons bestuur daar luisteren wij heel graag naar. Dank u wel. Applaus VOORZITTER.- Huijbrechts heeft het woord. 54

17 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 HUIJBRECHTS.- Gouverneur, voorzitter, collega s, Ik ben geen economist, laat staan een begrotingsdeskundige, en ik ga u dan ook niet een uitgebreide analyse geven van het budget Bijna een kwart eeuw geleden lang zie ik hier jaarlijks de begroting passeren, en de laatste jaren het budget, en bijna een kwart eeuw lang houdt dit ritueel weinig verrassingen in. Steevast is het budget gestoeld op heel wat nattevingerwerk, creatief gegoochel met cijfers, en het occasionele grabbelen in de trukendoos waarbij men bijvoorbeeld in het ene jaar de reserves verder opsoupeert, dan weer wat patrimonium verpatst of probeert te verpatsen, of hoopt in een ander jaar het Rampenfonds te plunderen met steevast, en gelukkig maar, een budget in evenwicht. En ja, ik besef maar al te goed dat de door ons door de hogere overheid in de strot geduwde besparingsmantra s het er allemaal niet gemakkelijker op hebben gemaakt. Graag benut ik de aan mij voorbehouden spreektijd om een paar kanttekeningen te formuleren bij datgene wat het budget 2016 heeft overschaduwd, namelijk de herprofileringsoperatie door de Vlaamse regering van de provincies. Het is met een gevoel van stijgende verwondering, en later verbijstering dat ik heb gezien hoe het laatste jaar vanuit de provincies werd geanticipeerd op dat wat onvermijdelijk op ons afkomt. Verbijstering, want men focust zich enkel op de korte termijn, op het scharnierjaar 2017 en wat daar onmiddellijk op zal volgen. Van langetermijndenken is er volgens mij absoluut geen sprake, en ik vind dit eerlijk gezegd onbegrijpelijk. De deputaties, de Vlaamse regering, de VVP, de commissie Binnenlands Bestuur in het Vlaamse parlement zijn totaal gefixeerd. Zij staren zich blind op het scharnierjaar Niemand wil, of kan blijkbaar verder kijken. Ik noem dit navelstaren, collega s. Gedeputeerde Lemmens mag dan wel net komen vertellen dat wij ons voorbereiden op onze toekomstige rol, maar het zou nogal straf zijn indien dit niet zou gebeuren. Maar meer dan deze vrijblijvende intentie heb ik tot nu toe niet vernomen. Collega s, dit jaar was het precies 200 jaar geleden dat onze goede koning Willem door de grondwet van 24 augustus 1815 het gewezen Franse departement der Beide Neten administratief en bestuurlijk omvormden tot de provincie Antwerpen. Belangrijk was dat de provincie in 1815 op haar grondgebied welbepaalde bevoegdheden kreeg toegewezen, uitgeoefend door eigen instellingen. De provinciale beslissingsorganen, de functies en bevoegdheden van de huidige provinciebesturen vinden hun wortels in het beleidskader dat onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden werd uitgetekend. Bij het begin van deze legislatuur werd nog aangekondigd dat dit jubileum met de nodige luister zou herdacht worden, maar de Vlaamse regering heeft daar met haar afslankingsoperatie anders over beschikt. 200 jaar na dato is er van de feestvreugde bij de provincialisten nog weinig te bekennen. Collega s, ik gebruik bewust deze Groot-Nederlandse verwijzing om even stil te staan bij het gebrek aan langetermijnvisie in ons politiek-bestuurlijk landschap. Het huis van Thorbecke, het Nederlandse staatsmodel met de Provinciale Staten heeft niet alleen gemeenschappelijke historische wortels met ons, maar net als Vlaanderen staan ook in 55

18 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN Nederland de provincies al enige jaren ter discussie. In tegenstelling tot het kortetermijndenken dat symptomatisch blijkt te zijn voor Vlaanderen heeft men het in Nederland echter over een totaal andere boeg gegooid. Drie jaar geleden startte men in Nederland met het project Stippen aan de horizon met de bedoeling een breed maatschappelijk en bestuurlijk relevant debat te krijgen over wat de ontwikkelingen in de samenleving tot 2030 betekenden voor kansen en uitdagingen voor de provincies vanaf dit jaar. In verschillende toekomstdebatten in de provincies is er met de leden van de Gedeputeerde Staten en de leden van de Provinciale Staten want in Nederland worden provincieraadsleden nog als volwaardige gesprekspartners beschouwd en externe stakeholders gediscussieerd over opgaven en rollen van de provincies richting Bewust werd gekozen voor een zo breed mogelijk debat dat even bewust buiten de platgetreden paden van de politiek trad. Medewerkers van de provincies, trendwatchers, experten uit de academische wereld en uit het bedrijfsleven hebben in het najaar van 2012 een trendanalyse uitgevoerd en de 20 meest in het oog springende trends in relatie tot de toekomst van het openbaar bestuur, en vooral van de provincies, in kaart gebracht. De trends variëren van vergrijzing, robotisering tot grondstoffenschaarste en slimme bestuurlijke samenwerking. Daarna werd aan een aantal prominente Nederlandse trendwatchers gevraagd hun visie te geven op de toekomst van het openbaar bestuur in Nederland, met specifieke aandacht voor de rol en de functie van de provincie. De door hen geschreven essays werden samengebracht in een bundel, die niet alleen als buitengewoon interessant reflectiedocument werd verspreid, maar ook aan de basis lag van een drietal hieruit gedistilleerde mogelijke realistische bestuurlijke scenario s voor de toekomst. Daarmee was de kous nog lang niet af, want in het voorjaar van 2013 werd een toer door Nederland gemaakt. De provincies hebben bijeenkomsten georganiseerd om op een interactieve en uitdagende manier het debat te voeren met de bevolking over de toekomst van het openbaar bestuur en de rol van de provincie. De vertaling van verwachte maatschappelijke ontwikkelingen naar langetermijnkansen en uitdagingen voor de provincies stonden hierbij centraal met als vraagstelling onder andere: welke ontwikkelingen zien we? Welke veranderingen verwelkomen we? Wat is de toekomstige rol van de provincies als er überhaupt nog plaats zou zijn voor de provincie? Vragen waarop duidelijke antwoorden werden geformuleerd en waaruit een naar de toekomst toe te volgen methodiek werd gedistilleerd. Kortweg, een manier van werken waaruit zowel de Vlaamse regering als de VVP meer dan één les zullen kunnen trekken. Collega s, we mogen dan wel geen gedragen en coherente langetermijnvisie met betrekking tot de provincies hebben, over heel wat zaken werden er de laatste maanden, gelukkig maar, al consensus bereikt. Maar er dient ook nog heel wat uitgeklaard te worden. In feite weet men op de dag van vandaag nauwelijks hoe de geherprofileerde provincies er na december van volgend jaar exact zullen uitzien. Ongetwijfeld bent u zich in de deputatie aan het voorbereiden op januari Maar over de echte politiek inhoudelijke prioriteiten van wat er na 1 januari 2017 komt vernemen we amper iets. Dat vind ik eerlijk gezegd lichtjes verontrustend, collega s. Het is alvast een positieve zaak dat men tot een akkoord is gekomen dat de werkgelegenheid en het behoud van opgebouwde rechten garandeert van het over te 56

19 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 hevelen personeel. Maar een vraag die ik tot dusver niet heb horen stellen is wat er gaat gebeuren met diegenen die aan de inmiddels afgeslankte provincie verbonden blijven. Gaat men omwille van de slankere organisatiestructuur logischerwijze ook het personeelsbestand van de centrale administratie afromen? Komt het tot een herstructurering met een nieuw organogram en nieuwe afspraken en instrumenten om efficiënter te kunnen werken? Ik heb daar tot nu toe geen woord horen over reppen. Nochtans tikt de klok verder. Hetzelfde voor wat betreft de toekomst van de ondersteunende diensten. Zijn hierover nu al definitieve afspraken gemaakt met de Vlaamse regering? Wellicht niet, en komen die er ook niet, en is het aan de deputatie om te bepalen welke invulling zij aan het exclusief grondgebonden verhaal nog gaan geven met betrekking tot die ondersteunende diensten. Gaat men over tot heroriëntatie of tot afdankingen? Nu ik het toch over het grondgebonden verhaal heb, collega s, had ik graag eens vernomen welke garanties er door de Vlaamse regering op dit moment aan de provincies werden, of worden gegeven om dit verhaal te kunnen bestendigen. Zullen er nog voldoende financiële middelen zijn om de weg naar een volwaardige grondgebonden toekomst in te kunnen slaan, of gaat men gewoon verder met de sluipende drooglegging van de provincies? Of is dit, wanneer de reserves eenmaal zullen uitgeput zijn, het begin van het definitieve einde van de provincies? Ik had trouwens, collega s, gehoopt dat we vandaag, één jaar voor de implementatie van de provincies nieuwe stijl, toch wel wat meer zicht zouden hebben op hoe de bestendige deputatie van Antwerpen de nieuwe missie van de provincie wil inkleuren. Los van het formuleren van een aantal algemeenheden blijft het oorverdovend stil. Dus had ik gehoopt om toch al eens een echte inhoudelijke visie te horen over hun nieuw grondgebonden profiel. Welke beleidsaccenten zult u daar gaan leggen? En welke koers wil u varen? Op dit moment weet niemand het. Leden van de deputatie, ik hoop dat u, mocht u worden ingesnoerd tot de grondgebonden materies en administratieve procedures, zich niet verplicht zult voelen zoals enkele van uw collega s in Vlaams Brabant om in de regiomarketing dan terug te vallen op zaken zoals geef je bouwplannen een tweede kans bij de deputatie van Antwerpen wanneer het schepencollege van je gemeente een domper op je bouwplannen zet. Ik ben er van overtuigd dat u allen daarvoor te verstandig bent. Maar hoe dan ook wordt het tijd dat u klaarheid schept over de koers die deze provincie in de toekomst zou moeten varen. Collega s, zullen we met onze tot 36 leden herleide raad na oktober 2018, en met een strikt grondgebonden profiel jaarlijks opnieuw honderdduizenden euro s Antwerps belastinggeld spenderen aan de ondersteuning van deze raad? Dan zwijg ik nog over de partijfinanciering. Gaan we dan proportioneel evenveel middelen uittrekken om deze raad te ondersteunen, die zich dan wel zal moeten limiteren tot debatten over het soort wegbedekking bij groene assen, de keuze tussen fietssnelwegen of snelle fietswegen, of het in de hand houden van de meerkost bij gegunde werken? 57

20 PROVINCIERAAD VAN ANTWERPEN Collega s, hoe gaan we verhinderen dat na 2018 het provinciebestuur een soort administratief vergunnings- en gunningsbestuur voor boer en tuinder wordt dat zich nog overwegend bezighoudt met het onderhoud van haar groendomeinen, en met milieu en bouwvergunningen en met wat ruimtelijke planning? Je moet er nu al eens de notulen van de deputatie op nalezen. Zeker 25 tot 30% van de agendapunten gaat over vergunningsdossiers waar we als raad zelfs geen zaken mee hebben. Gaan we het op termijn meemaken, collega s, dat in plaats van de provincies er geen ander intermediair bestuur komt? Met andere woorden dat de gemeentelijke fusies vrijwillig zullen blijven en dat we aan de ene kant lokale besturen zullen hebben die enkel taakgebonden samenwerken in ondemocratisch samengestelde intercommunales, en daarnaast één grote Vlaamse administratie. Is dat het toekomstbeeld dat we willen, collega s? Waarom gaat de Vlaamse regering niet nog veel duidelijker in de richting van stadsregionale samenwerking. In Nederland, met een vergelijkbare staatsinrichting, wordt de meerwaarde van stadsregionale samenwerking op terreinen als vervoer, mobiliteit, en zorg al lang onderschreven. In Vlaanderen gebeurt dat niet, en dat is in mijn ogen totaal onbegrijpelijk. Collega s, een aantal prominente experten inzake bestuurskunde hebben de voorbije weken in de media duidelijke uitspraken geformuleerd. Zo is het volgens hen duidelijk dat zonder een fusiegolf van gemeenten een intermediair bestuur onmisbaar blijft in Vlaanderen. Wie dat ontkent, ontkent de bestuurlijke realiteit. Ik citeer professor Matthijs: Ofwel beslissen we om de 308 Vlaamse gemeenten terug te brengen naar een honderdtal, zoals al gebeurd is in Nederland en Denemarken, ofwel komen er geen gemeentelijke fusies en blijft er een nood aan een intermediair bestuursniveau. Dat laatste is eigenlijk wat deze Vlaamse regering heeft beslist, want het verhaal van de vrijwillige fusies is om mee te lachen. Dat komt er toch nooit van. Aangezien al die gemeenten te klein zijn om zelf overkoepelende zaken te doen blijft een intermediair niveau nodig. Einde citaat. Ja, collega s, professor Matthijs heeft overschot van gelijk. Men moet natuurlijk weten wat men wil. Als fusies uit den boze blijven geloven wij als Vlaams Belang in het nut van een intermediair niveau, maar absoluut niet in een provinciale schaal. En ja, collega s, ik ben zeer sceptisch over het nut van de toekomst van een miniprovincieraad, een rolbestuur dat zich enkel nog maar bezighoudt met de sloten, en de fietssnelwegen, of waren het de snelle fietswegen. Waarom hebben wij dan per se nog een provinciale schaal nodig? Ik sluit ter attentie van de bestendige deputatie graag af met de gevlogen woorden van Seneca: De kapitein die zeilt zonder doel klaagt voortdurend dat de wind uit de verkeerde hoek komt. Ik dank u voor uw aandacht. Applaus 58

21 VERGADERING VAN 8 DECEMBER 2015 VOORZITTER.- Helsen heeft het woord. HELSEN.- Mijnheer de voorzitter, mevrouw de gouverneur, leden van de deputatie, collega s, Eerst en vooral, mevrouw de gouverneur, wil ik iets zeggen over uw thema, de verkeersveiligheid. Ik denk dat het heel nuttig was dat we afgelopen vrijdag een overzicht hebben gekregen van de cijfers van de WODCA-acties van de afgelopen 20 jaar. Dat geeft zeker stof tot nadenken. Het heeft mij persoonlijk ook wel inspiratie gegeven om uit het SAVE-charter dat we in de gemeenten onderschreven hebben wat nuttige zaken te halen om een actieplan te schrijven. Maar ik wil toch een kanttekening maken. Ik denk dat de betrokkenheid van de provincieraad anders kon. U hebt voorafgaandelijk een bevraging rondgezonden, wat ik heel origineel en goed vond, maar misschien hadden we die bevraging ook in deze provincieraad kunnen houden. Dat had het debat iets levendiger gemaakt. Ik denk dat we geen enkel probleem hebben met de doelstelling. Die is meer dan terecht. Het debat is zeker en vast ingezet, dat hebben we ook vandaag weer in de pers vernomen. Dus ik neem aan dat het vervolgd wordt en dat we hier met onze raad daar ook eens ruimer kunnen over debatteren. Collega s, naar het thema van vandaag, de begroting 2016 en de meerjarenplanning. Ik kan in principe mijn tussenkomst van heden zeer kort houden. Er werd niets fundamenteel gewijzigd in deze begroting, het meerjarenplan 2016 is als vertrekbasis genomen. Ik heb ook dezelfde slides van vorig jaar meegebracht, want die waren nog heel toepasselijk. U weet dat de zesde staatshervorming nieuwe bevoegdheden toekende aan de regio s m.b.t. het provinciaal bestuursniveau. En dat de Vlaamse regering op 17 juli 2015 een besluit nam waarbij vanaf 1 januari 2017 de persoonsgebonden materies niet langer door de provincie zullen uitgeoefend mogen worden. Wij zijn het niet onmiddellijk eens met de visie dat 2016 zomaar een overgangsjaar betreft en dat er verder moet geïnvesteerd worden in diverse gebouwen en instellingen die na 2016 niet meer onder de bevoegdheid van de provincie zullen vallen. Denken we maar aan alle investeringen van de afgelopen jaren, maar ook de extra investeringen in deze begroting voor de Warande, voor de werken aan het nieuwe museum voor Edelsmeedkunst, Juwelen en Diamant, voor de budgetten voor het Fotomuseum, de Depottoren, en dergelijke meer. Het onderwerp leninglast zal de komende dagen meermaals aan bod komen. Theoretisch is het zo dat leningen niet gekoppeld zijn aan gebouwen of specifieke investeringen. Er is één grote schuldenpot van de provincie en het beheer hiervan heeft te maken met het beheer van de liquiditeiten. De leninglasten zullen gewoon in deze schuldenpot van de provincie blijven en verder worden afgelost en dus niet mee worden overgedragen. Tenzij het andere rechtspersonen betreft, dan kleeft als het ware de leninglast wel aan de instelling en zou deze logischerwijze mee worden overgedragen. We zijn benieuwd hoe de overdrachten in 2016 gerealiseerd zullen worden. 59