Project Roze Kracht Eindrapportage

Transcriptie

1 Project Roze Kracht Eindrapportage Uitgevoerd door: Schorer, 30 augustus Inleiding Schorer heeft in 2008 en 2009 in twee tranches subsidie toegekend gekregen van de gemeente Amsterdam voor de uitvoering van het project Roze Kracht. Deze notitie bevat de eindrapportage over beide tranches, zoals afgesproken met de opdrachtgever. Het project is uitgevoerd in het kader van het stedelijke programma Amsterdam voor elkaar, met betrekking tot het onderdeel van activiteiten voor eenzame ouderen van 55 jaar en ouder. In de eerste tranche lag het accent op voorwaardenscheppende activiteiten voor empowerment en zichtbaarheid van lesbische vrouwen, homomannen, biseksuelen en transgenders (roze ouderen). Deze activiteiten vonden plaats door middel van de vorming van een pool van roze ambassadeurs. Hun taak werd het organiseren van activiteiten in de leefomgeving van roze ouderen die gericht zijn op ontmoeting en empowerment. Hiertoe werden vrijwilligers van 55 jaar en ouder geworven en geschoold. In de tweede tranche vond verbreding plaats en richtte de aanpak zich op vermindering van eenzaamheid en vergroten van zichtbaarheid van roze ouderen in zorginstellingen. In samenwerking met Osira woonzorgcentrum De Rietvinck is gewerkt aan kennisoverdracht aan medewerkers in de zorg met betrekking tot seksuele diversiteit en laagdrempelige voorlichting over seksuele diversiteit aan bewoners van de zorginstelling. 2. Verloop van het project Voorgeschiedenis Roze ouderen lopen een groot risico op sociaal isolement en eenzaamheid. Dit geldt vooral voor de generatie die geboren is voor de tweede wereldoorlog. Zij groeiden op in een tijd waarin op homoseksualiteit een zwaar taboe rustte. Maar ook de jongere generatie roze ouderen loopt risico op uitsluiting en sociaal isolement. Ouder worden gaat voor iedereen gepaard met een toename van fysieke beperkingen en afhankelijkheid van anderen. Gebleken is dat roze ouderen in het algemeen een minder groot familienetwerk hebben dan hun heteroseksuele leeftijdsgenoten. Vanzelfsprekende familienetwerken, zoals kinderen, klein- en achterkleinkinderen ontbreken. Door mobiliteitsbeperkingen wordt het moeilijk om gelijkgestemden te ontmoeten. Ook zijn ontmoetingsmogelijkheden voor roze ouderen zeer beperkt. 1

2 In de ouderenzorg en de welzijnssector is nauwelijks aandacht voor seksuele diversiteit en leefstijlen. Specifiek aanbod voor roze ouderen ontbreekt. Zorgbehoevende roze ouderen zien zich vaak geconfronteerd met personeel dat niet vertrouwd is in de omgang met seksueel diverse leefstijlen of er zelfs afkeurend over denken. Roze bewoners in woonzorgcentra die uitkomen voor hun geaardheid krijgen vaak te maken met stigmatisering en discriminatie. Velen gaan daarom als ze zorgbehoevend worden terug in de kast. Om ervoor te zorgen dat lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen en transgenders gewoon hun leven kunnen leiden als ze zorgbehoevend worden, is Schorer in 2008 het project Roze Kracht gestart. Interne organisatie Roze Kracht is onderdeel van de afdeling Maatschappelijke Ondersteuning van Schorer. De afdeling is gericht op het verbeteren van de psychosociale gezondheid en het welzijn van lesbische vrouwen, homomannen, biseksuelen en transgenders (LGBT). Voor het project heeft Schorer een projectleider ingezet die de coördinerende, uitvoerende en organisatorische werkzaamheden heeft verricht. Daarnaast zijn een manager, een communicatiemedewerker, en secretariële ondersteuning bij het project betrokken. Bij de uitvoering van de activiteiten in de eerste tranche was ook een interne medewerker voor het project actief. Bij de uitvoering zijn in beide tranches vrijwilligers ingezet. Werving personeel Er is geen personeel geworven: het project is door interne medewerkers uitgevoerd. Werving deelnemers als vrijwilligers De werving van vrijwilligers is verlopen via verschillende mediakanalen en in- en externe netwerken. In de werving is een fasering aangebracht. Eerst zijn de randvoorwaarden vastgesteld en de profielen opgesteld. Daarna zijn de wervingsactiviteiten van start gegaan. De wervingsacties hebben voldoende reacties opgeleverd en er zijn voldoende vrijwilligers geselecteerd. De selectie vond plaats door middel van persoonlijke gesprekken, met het profiel als uitgangspunt. Werving deelnemers activiteiten Voor de werving van deelnemers aan de activiteiten is door de afdeling Communicatie van Schorer een communicatieplan opgesteld. Voor gerichte werving was het nodig om wervingsmateriaal te ontwikkelen. Voor het beeldmateriaal is gebruik gemaakt van modellen uit de doelgroep roze ouderen. Ongeveer tien roze ouderen hebben meegewerkt aan een eendaagse fotoshoot. Door modellen uit de doelgroep te gebruiken, ontstond herkenbaarheid. Roze ouderen zijn niet gewend zich in foldermateriaal te herkennen. Door beeldmateriaal te gebruiken dat een authentieke roze identiteit heeft, voelt de doelgroep zich direct aangesproken. Tegelijkertijd verhoogt het de zichtbaarheid van roze ouderen. Voor de activiteiten Café Zilver en Cinemaatjes zijn twee afzonderlijke folders/ansichtkaarten 2

3 ontwikkeld. Met de kaarten kon de doelgroep elkaar attenderen (sneeuwbaleffect) op activiteiten binnen het project Roze Kracht. De kaarten zijn breed verspreid in Amsterdam. Daarnaast zijn alle actualiteiten en activiteiten vermeld op de websites van Schorer: en en op de websites van partnerorganisaties ANBO, COC Nederland en Movisie. Markante problemen/successen in de uitvoering Het oorspronkelijke idee om vrijwilligers te werven, te trainen en zelf initiatieven te laten ontwikkelen en uitvoeren in de leefomgeving van roze ouderen, bleek in de praktijk ingewikkelder dan aanvankelijk werd gedacht. Organisatorisch zou dit veel tijd in beslag nemen waardoor uiteindelijk minder activiteiten van de grond zouden kunnen komen. Daarom werd besloten om het ontwikkelen van de activiteiten en de werving en training van de vrijwilligers bij de projectleider neer te leggen. De uitvoering van roze empowerment activiteiten is door de vrijwilligers zelf ter hand genomen. De kennisoverdracht en laagdrempelige voorlichting is door de projectleider uitgevoerd. Deze formule bleek succesvol. Een groot succes bleek Café Zilver, het netwerkcafé voor lesbische en biseksuele vrouwen 55 jaar en ouder. De formule voor én door lesbische en biseksuele vrouwen van 55 jaar en ouder, met de projectleider als coördinator op de achtergrond bleek goed te werken. Het café heeft vanaf het begin vooral de oudere doelgroep (65+) aangetrokken. Ook na een (ongeplande) verhuizing, die door sluiting van het eerste café op korte termijn plaatsvond, bleven de bezoeksters trouw komen. Uit enquêtes onder de bezoeksters blijkt dat het café inderdaad in een behoefte voorziet en een belangrijke bijdrage levert aan empowerment en aan het vergroten van een sociaal netwerk. Een ander succes van het project Roze Kracht waren de trainingen seksuele diversiteit in de ouderenzorg voor de medewerkers van Osira woonzorgcentrum de Rietvinck. De reacties van de deelnemers aan de trainingen waren zeer positief. De deelnemers gaven in de enquêteformulieren hun waardering aan. Hieruit blijkt dat de trainingen hun kennis op het gebied van seksuele diversiteit vergroot hadden en dat ze concrete handvatten aangereikt hebben gekregen in het bespreekbaar maken van seksuele diversiteit. Hoogtepunt van het project was de uitreiking van de zogenaamde roze loper (Kiwa BV Tolerantiescan voor homovriendelijke zorg) in Osira woonzorgcentrum de Rietvinck. Toen werd ook het certificaat van de workshop Seksuele diversiteit in de ouderenzorg uitgereikt aan de deelnemers van de eerste groep. Met een audit is beoordeeld of de Rietvinck in aanmerking komt voor de roze loper. De Schorer-training Seksuele diversiteit in de ouderenzorg heeft er mede toe bijgedragen dat de roze loper aan het woonzorgcentrum is uitgereikt. De media hebben veel aandacht besteed aan de uitreiking van de roze loper en aan de leefsituatie van roze ouderen. Hiermee is direct een positieve bijdrage geleverd aan de zichtbaarheid van roze ouderen. Een andere succesvolle bijeenkomst was een discussieavond met de politie voor lesbische en biseksuele vrouwen van 55 jaar en ouder. Onder begeleiding van een vrijwilligster en in samenwerking 3

4 met de politie van de regio Amsterdam-Amstelland werd gesproken over discriminatie en geweld tegen lesbische en biseksuele vrouwen van 55+. Doel van de avond was herkenning en empowerment. De activiteit Cinemaatjes is na drie maanden gestopt omdat er weinig belangstelling was. De veronderstelling is dat de doelgroep onvoldoende is bereikt omdat in die tijd drie vrijwilligers in verband met persoonlijke omstandigheden stopten met hun vrijwilligerswerk. Andere overwegingen om met deze activiteit te stoppen waren de extra coördinatie-uren die nodig zouden zijn voor werving van een nieuwe groep vrijwilligers en het bereiken van potentiële deelnemers. Recent toonde Osira woonzorgcentrum de Rietvinck belangstelling voor de activiteit. Schorer is nu met de Rietvinck aan het verkennen in hoeverre de activiteit in de Rietvinck uitgevoerd kan worden. De kans van slagen wordt hoger ingeschat omdat gebruik gemaakt kan worden van de bestaande infrastructuur van het woonzorgcentrum en er potentiële deelnemers in de Rietvinck wonen. Verder is het een pluspunt dat de deelnemers voorafgaand aan de film met elkaar een goede en goedkope maaltijd kunnen gebruiken. Relaties met andere organisaties Mokum Roze en Osira woonzorgcentrum de Rietvinck Gedurende het hele project is samengewerkt met Mokum Roze afdeling zorg en welzijn, onderdeel van het COC Amsterdam, contactpersoon Anton Koolwijk. Hij is geestelijk verzorger bij de Osiragroep Amsterdam waar woonzorgcentrum de Rietvinck onder valt. In samenwerking met hem is contact gelegd met de manager zorg van de Rietvinck. Door deze samenwerking was het mogelijk om het project in de Rietvinck te realiseren. De onderdelen kennisoverdracht en laagdrempelige voorlichting hebben daar plaatsgevonden. Door mee te werken aan het project is de Rietvinck Amsterdams best practice voor homovriendelijke zorg geworden. Consortium Roze 50+ Schorer werkt in het kader van vergrijzing en roze ouderen samen in het landelijk samenwerkingsverband (Consortium Roze 50+). ANBO, COC Nederland, MOVISIE maken ook deel uit van het consortium. Doel van het consortium is het verbeteren van de leefsituatie, de geestelijke en fysieke gezondheid en welzijnsbevordering van lesbische vrouwen, homomannen, biseksuelen en transgenders van 50 jaar en ouder. Het consortium werkt op basis van krachtenbundeling, delen van kennis en ervaring en belangenbehartiging. Hiervoor heeft het consortium het meerjarenplan De onzichtbaarheid voorbij opgesteld. In dit plan zijn ook de praktijkervaringen uit het project Roze Kracht verwerkt. Op deze wijze is gewerkt aan landelijke implementatie van de onderdelen kennisoverdracht en laagdrempelige voorlichting van het project Roze Kracht. Landelijk platform roze ouderen 50+ Het landelijk platform roze ouderen 50+ is een belangenorganisatie voor roze ouderen en was een belangrijke netwerkpartner voor het project Roze Kracht. Vooral voor de werving van vrijwilligers, het verspreiden van informatie over het activiteitenaanbod, als deelnemers van activiteiten. Bovendien 4

5 heeft een aantal leden als gastspreker een bijdrage geleverd aan de eerdergenoemde workshop seksuele diversiteit in de ouderenzorg. Financiering Het project Roze Kracht is gefinancierd door de gemeente Amsterdam. In de eerste tranche was het VSB-fonds medefinancier. 3. Toekomst Algemeen Het algehele concept van het project Roze Kracht wordt verder geïmplementeerd via het Consortium Roze 50+. Per onderdeel Café Zilver Om het goedlopende netwerkcafé voort te kunnen zetten wordt onderzocht hoe en in welke vorm dit gecontinueerd kan worden. Om dit café voort te kunnen zetten is structurele financiering nodig voor coördinatie, PR begeleiding en onkosten vrijwilligers. Cinemaatjes Het woonzorgcentrum de Rietvinck toont belangstelling voor de activiteit cinemaatjes. Schorer is met de Rietvinck in overleg hoe de activiteit in het woonzorgcentrum voortgezet kan worden Workshop seksuele diversiteit in de ouderenzorg Verschillende partijen waaronder Vilans hebben belangstelling getoond voor de methodiek van de workshop en voor de uitvoering daarvan. De methodiek is op schorer.nl te downloaden waardoor de opzet breed toegankelijk is gemaakt voor algemeen gebruik. Is het concept geschikt voor andere doelgroepen? Het concept van het project Roze Kracht is geschikt voor organisaties en instellingen die aandacht hebben voor een breed, cultureel en seksueel diversiteitsbeleid. Het concept leent zich voor welzijnsverbetering van minderheidsgroepen waarin individuen gevaar lopen op uitsluiting, discriminatie, geweld, sociaal isolement en eenzaamheid. Alle organisaties die de aandacht voor de behoeftes van specifieke groepen en diverse leefstijlen wil versterken, kunnen het concept Roze Kracht aanpassen aan de eigen situatie en implementeren. 4. Gegevens per onderdeel Algemeen: Empowerment roze ouderen Voor het hele project zijn roze ouderen als vrijwilliger geworven en ingezet. 5

6 Er zijn gemiddeld om de drie maanden bijeenkomsten ter ondersteuning van de vrijwilligers georganiseerd. In totaal waren er 12 bijeenkomsten met vrijwilligers. Behalve de laagdrempelige bijeenkomsten voor (heteroseksuele) ouderen zijn alle onderstaande activiteiten met de inzet van vrijwilligers georganiseerd. Café Zilver In samenwerking met Café 4 hoog in Amsterdam organiseert Schorer iedere eerste zondagmiddag van de maand Café Zilver, een netwerkcafé voor lesbische en biseksuele vrouwen van 55 jaar en ouder. In Café Zilver vinden diverse activiteiten plaats die worden afgestemd op de persoonlijke wensen van de bezoekers, zoals samen zingen, discussiëren of andere culturele activiteiten. Bij alle activiteiten ligt de nadruk op ontmoeting en het tegengaan van vereenzaming. De gastvrouwen, allen roze ouderen, zetten zich actief in en geven invulling aan het programma. Tevens zijn ze voor nieuwe bezoekers het eerste aanspreekpunt. Zij maken Café Zilver toegankelijk en laagdrempelig voor bezoeksters die voor het eerst en/of alleen komen. Café Zilver wordt gerund door 7 vrouwelijke vrijwilligers. De frequentie van Café Zilver is 1 keer per maand. Gedurende de looptijd van het project kon Café Zilver zeventien keer worden bezocht. Per keer namen vrouwen deel. Met Café Zilver worden voornamelijk Amsterdammers bereikt, maar er waren ook bezoekers/deelnemers uit den lande. De gemiddelde leeftijd van de bezoekers/deelnemers lag boven de 65 jaar. Tevredenheidsonderzoek Café Zilver: Twee derde van de ondervraagde bezoeksters geeft aan contacten gelegd te hebben. Door Café Zilver te bezoeken is hun netwerk vergroot. Alle vrouwen die aan het onderzoek deelnamen, geven aan dat Café Zilver voor hen in een behoefte voorziet. In de toelichting geven de ondervraagden verschillende reacties: sociaal contact met gevoelsgenoten, ontspannen, gezellige sfeer en een warme plek waar gelijkgestemden elkaar treffen. De boventoon in de reacties is: Het is heerlijk om soort- en leeftijdgenoten te ontmoeten. Cinemaatjes Cinemaatjes is er voor homomannen van 55 jaar en ouder die geïnteresseerd zijn in film. Doel van Cinemaatjes is ontmoeting en netwerkvergroting. Een keer per maand gaan deelnemers en buddy s gezamenlijk naar de film met aansluitend een discussie. Er werden vier mannelijke vrijwilligers ingezet, waarvoor een startbijeenkomst werd georganiseerd. 6

7 De vrijwilligers zijn enthousiast gestart, maar er kwamen geen ouderen uit de doelgroep naar deze activiteit toe. De doelgroep die benaderd is, is hoogstwaarschijnlijk niet de doelgroep voor deze activiteit. Op dit moment wordt bekeken of het project vanuit de Rietvinck verder uitgewerkt kan worden omdat daar de doelgroep aanwezig is die mogelijk behoefte heeft om (met een buddy) naar de film te gaan. Café Rosé In samenwerking met initiator Anton Koolwijk (Osiragroep) heeft Schorer mede vormgegeven aan de inhoud van Café Rosé. Het café is iedere eerste donderdag van de maand open en is bedoeld voor roze senioren van de Rietvinck en roze ouderen uit de buurt. Het programma van het café is zeer divers, met aandacht voor culturele en seksuele diversiteit. Schorer werkte onder andere mee aan een bijeenkomst in het kader van laagdrempelige voorlichting over diverse leefstijlen met betrekking tot seksualiteit. Voor deze gelegenheid had Schorer de Amsterdamse stadsverteller Karel Baracs uitgenodigd. Hij heeft met de voorstelling Een roze geluid roze senioren een stem gegeven. Baracs gaat met de voorstelling in op de levensvreugde en de worstelingen die roze senioren soms doormaken. Een roze geluid maakt deel uit van de Amsterdamse canon. De voorstelling vertelt aan de hand van thema s de roze geschiedenis van Amsterdam. Frequentie Café Rosé is één keer per maand. Er zijn geen vrijwilligers ingezet. Tot en met augustus 2010 waren er acht Café Rosé bijeenkomsten. Per keer namen er roze ouderen deel aan Café Rosé. De bezoekers van Café Rozé waren bewoners van de Rietvinck en buurtbewoners. Dit waren homo's en hetero's met belangstelling voor het aangeboden onderwerp/programma. De gemiddelde leeftijd was 70 jaar en ouder. Kennisoverdracht Discussieavond over weerbaarheid voor roze vrouwen 55+ In samenwerking met de politie (Roze in blauw) heeft Schorer een discussieavond georganiseerd over weerbaarheid voor roze vrouwen van 55 jaar en ouder. De bijeenkomst was gericht op het delen van eigen negatieve ervaringen op straat of op het werk die direct samenhangen met seksuele identiteit, het al dan niet aangifte doen, het belang van aangifte doen en het contact met de politie. Door allerlei interne en externe factoren is de publiciteitscampagne niet goed verlopen. Dat was jammer want de vrouwen die aanwezig waren, waren tevreden over deze bijeenkomst omdat men de gelegenheid kreeg te vertellen over hun eigen ervaringen. Allen waren zeer geïnteresseerd in de aangereikte oplossingen en het diverse informatiemateriaal van de politie. De discussieavond is één keer georganiseerd. Er is die avond één vrijwillige gastvrouw ingezet. Vijf deelnemers waren aanwezig. Allen waren woonachtig in Amsterdam. 7

8 Alle deelnemers waren 55 jaar of ouder. Laagdrempelige bijeenkomsten voor (heteroseksuele) ouderen In het kader van laagdrempelige voorlichting over seksuele diversiteit aan (heteroseksuele) ouderen zijn in de Rietvinck een aantal koffiebijeenkomsten onder het motto onbekend maakt onbemind georganiseerd. Deze bijeenkomsten zijn gezamenlijk uitgevoerd door de projectleider Roze Kracht en de geestelijk verzorger van de Rietvinck (Anton Koolwijk). Resultaat Er zijn twee voorlichtingsbijeenkomsten gehouden, waaraan in totaal tien ouderen deelnamen. Voor iedere afdeling (inclusief dementie) was een koffiebijeenkomst gepland. Twee bijeenkomsten konden niet doorgaan omdat de deelnemers er te slecht aan toe waren. Workshop Zorgvuldig, seksuele diversiteit in de ouderenzorg Met de workshop Zorgvuldig, seksuele diversiteit in de ouderenzorg wil Schorer het leefklimaat van roze ouderen optimaliseren. De training is bedoeld voor professionals in de ouderenzorg. De workshop is gericht op kennisvergaring en bewustwording van de eigen houding ten aanzien van seksuele diversiteit en het bespreekbaar maken van homoseksualiteit. Onderwerpen die tijdens de trainingen aan de orde komen zijn: coming out, uitsluitingsmechanismen, sociaal isolement en diversiteit in leefstijlen. De workshop bestaat uit twee bijeenkomsten verdeeld over twee dagen. Resultaat In het kader van Roze Kracht hebben medewerkers van het Woonzorgcentrum de Rietvinck de workshop gevolgd. Er zijn drie workshops uitgevoerd (in totaal zes bijeenkomsten), de vierde is gepland voor eind september De workshops zijn verzorgd door de projectleider Roze Kracht van Schorer. Aan de workshop werd ook meegewerkt door vrijwilligers die vertelden over hun eigen coming out, ervaringen met de zorgverlener, etc. De tien vrijwilligers (in de leeftijd tussen de jaar) kregen een training van twee dagdelen. Uit de evaluatie van de deelnemers blijkt dat de workshop voldeed aan de verwachtingen: bewustwording van het feit dat men er bij intakes vanzelfsprekend vanuit gaat dat bewoners met iemand van de andere sekse getrouwd zijn geweest. Ook werd genoemd: alerter zijn op bewoners in de kast, meer gaan inleven in de achtergrond van homoseksuele ouderen. De openheid van de roze ouderen (de vrijwilligers), werd zeer gewaardeerd: zij gaven duidelijk aan waar hun behoefte ligt in het contact met roze ouderen en verzorging. Sommigen vonden het confronterend om te horen hoe het voor iemand is om te leven met een geheim. 5. Terugblik Doelgroep Het project had verschillende doelgroepen met als gemeenschappelijke noemers: leeftijd (namelijk 55 8

9 jaar en ouder), lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, eenzaam (door discriminatie en het taboe homoseksualiteit). De ouderen waarop het project zich richt, behoren tot de generatie die opgegroeid is in een tijd dat homoseksualiteit onbespreekbaar was. Zij hebben aan den lijve de impact ondervonden van het gebrek aan maatschappelijke acceptatie van hun seksuele geaardheid. Bij velen heeft dit geleid tot sterke gevoelens van eenzaamheid. Kern interventie De kracht van dit project ligt in de integrale aanpak van eenzaamheidsbestrijding. Deze aanpak houdt in dat er verschillende subdoelgroepen onderscheiden worden en dat er verschillende wijzen van benaderen, activiteiten en interventies toegepast worden, passend bij de desbetreffende doelgroep. Het project Roze Kracht werkte daarbij vanuit drie kernaspecten, namelijk empowerment, kennisoverdracht en laagdrempelige voorlichting. Empowerment Empowerment is het versterken van het zelfvertrouwen en het verhogen van de zelfredzaamheid. Dat streven is bereikt door activiteiten te organiseren door vrijwilligers in te zetten uit de doelgroep zelf. De kracht van de empowerment activiteiten ligt in de formule voor en door roze ouderen. Deze benadering gaat ervan uit dat het zelfvertrouwen van mensen toeneemt wanneer zij gestimuleerd worden om als vrijwilliger actief te zijn in een omgeving van gelijkgestemden. Voor de doelgroep van Roze Kracht betekent empowerment: weten dat men niet alleen staat, door eenvoudigweg mensen te ontmoeten die het roze leven begrijpen en vergelijkbare ervaringen hebben meegemaakt. Kennisoverdracht Het project heeft een interventie georganiseerd die gericht is op professionals in de zorg, namelijk de medewerkers van het woonzorgcentrum de Rietvinck. Uit de evaluatie en de gesprekken met de medewerkers kwam het belang van kennis en inzicht over de roze doelgroep naar voren. De opbouw en structuur van de workshop voldeed aan de verwachtingen van de medewerkers en de inhoud leverde concrete handvatten aan voor de bejegening van roze ouderen. Verder bleek het van belang om deze vorm van kennisoverdracht te continueren. De cliënten, de stafmedewerkers en het vaste personeel benadrukten het belang van kennisoverdracht voor studenten die een opleiding volgen bij het interne opleidingsinstituut de Rietvinck Academy. Laagdrempelige voorlichting Onder het motto onbekend maakt onbemind heeft Schorer in de Rietvinck laagdrempelige voorlichtingsbijeenkomsten gegeven aan (heteroseksuele) ouderen. Het motto speelt in op het taboe en de vooroordelen die rusten op homoseksualiteit. De bijeenkomsten waren een succes. De geringe opkomst had vooral te maken met de kwetsbaarheid (fysieke beperkingen, ziekte) van de doelgroep, en in mindere mate met het thema. 9

10 Ook uit deze bijeenkomsten kwam het belang van diversiteitsbeleid naar voren. Een actief geformuleerd en uitgevoerd diversiteitsbeleid dat de aspecten cultuur en seksualiteit omvat, biedt een goede basis voor een open dialoog. Door dit goed uitgewerkte beleid weten de bewoners van de Rietvinck dat de organisatie aandacht besteedt aan seksuele diversiteit. Wat heeft het project teweeggebracht? Het project Roze Kracht heeft bereikt dat de zichtbaarheid van roze ouderen in Amsterdam verhoogd is. Het project heeft ertoe geleid dat een kwetsbare groep ouderen die een hoog risico loopt op sociaal isolement aanspraak en de mogelijkheid tot ontmoeten heeft. Het project heeft ertoe bijgedragen dat woonzorgcentrum de Rietvinck homovriendelijke zorg biedt met de toekenning van een keurmerk, de Roze Loper. Het woonzorgcentrum is daarmee best practice van diversityproof ouderenzorg en heeft daarvoor regionale, landelijke en Europese belangstelling in de media gekregen. Dit heeft een stimulerende uitwerking op de andere woonzorgcentra in Amsterdam en omgeving. Inmiddels hebben twaalf woonzorgcentra in den lande interesse getoond om in aanmerking te komen voor het keurmerk de Roze Loper (zie website rozezorg.nl). Het project heeft een goed voorbeeld opgeleverd van hoe eenzaamheid onder specifieke groepen verminderd kan worden. 10