VAN DE PRODUCTKENMERKEN. Ranitidine EG 150 mg: 1 filmomhulde tablet bevat 150 mg ranitidine (als hydrochloride)

Transcriptie

1 VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Ranitidine EG 150 mg filmomhulde tabletten Ranitidine EG 300 mg filmomhulde tabletten 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Ranitidine EG 150 mg: 1 filmomhulde tablet bevat 150 mg ranitidine (als hydrochloride) Ranitidine EG 300 mg: 1 filmomhulde tablet bevat 300 mg ranitidine (als hydrochloride) Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Filmomhulde tablet. Ranitidine EG 150 mg: Witte, ronde, biconvexe, filmomhulde tabletten, met de inscriptie 150 aan één zijde en een breukstreep aan de andere zijde. Ranitidine EG 300 mg: Witte, capsulevormige, biconvexe, filmomhulde tabletten, met de inscriptie 300 aan één zijde en een breukstreep aan de andere zijde. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties - Duodenumulcus - Goedaardige maagulcus - Zollinger-Ellisonsyndroom - Recidiefpreventie van goedaardige maag- en duodenumulcera - Refluxoesofagitis Ranitidine EG is niet aangewezen voor de behandeling van lichte gastro-intestinale klachten, zoals nerveuze maag. Kinderen (3 tot 18 jaar) Kortetermijnbehandeling van peptisch ulcus Behandeling van gastro-oesofageale reflux met inbegrip van refluxoesofagitis en symptomatische verlichting van gastro-oesofageale refluxziekte 4.2 Dosering en wijze van toediening Voor volwassenen/adolescenten (12 jaar en ouder) met een normale nierfunctie gelden de volgende doseringsrichtlijnen: 1/10

2 Goedaardige duodenum- en maagulcera: 2 tabletten Ranitidine EG 150 mg (= 300 mg ranitidine) of 1 tablet Ranitidine EG 300 mg (= 300 mg ranitidine) na het avondmaal of voor het slapengaan. Of anders, 1 tablet Ranitidine EG 150 mg tweemaal per dag, s morgens en s avonds. De behandelingsduur bedraagt 4 weken. In zeldzame gevallen waarin het ulcus na vier weken behandeling niet volledig genezen is, dient de behandeling in dezelfde dosis met vier weken verlengd te worden. Patiënten die op dergelijke kortdurende behandeling reageerden, en alleen diegenen met antecedenten van recidiverend ulcus, kunnen indien nodig de behandeling tot 12 maanden voortzetten met 1 tablet Ranitidine EG 150 mg per dag voor het slapengaan als recidiefprofylaxe. De patiënten dienen regelmatig endoscopisch onderzocht te worden. Voor refluxoesofagitis, 2 tabletten Ranitidine EG 150 mg (= 300 mg ranitidine) of 1 tablet Ranitidine EG 300 mg (= 300 mg ranitidine) na het avondmaal of voor het slapengaan, of anders 1 tablet Ranitidine EG 150 mg tweemaal per dag (indien nodig viermaal per dag = 600 mg ranitidine/dag), s morgens en s avonds gedurende 8 weken (12 weken indien nodig). Patiënten met heel hoge maagzuursecretie, bv. het Zollinger-Ellisonsyndroom, dienen aanvankelijk behandeld te worden met 1 tablet Ranitidine EG 150 mg driemaal daags (= 450 mg ranitidine per dag). Indien nodig kan de dosis verhoogd worden tot mg ranitidine (2-3 tabletten Ranitidine EG 300 mg) per dag. Patiënten kunnen gestabiliseerd worden onder hogere doses indien de noodzaak hiervoor blijkt uit de meting van de maagzuursecretie. Er werden dagelijkse doses tot 6 g ranitidine toegediend. De doses kunnen onafhankelijk van de maaltijden toegediend worden. Kinderen van 3 tot 11 jaar en meer dan 30 kg lichaamsgewicht Zie rubriek 5.2 Farmacokinetische eigenschappen - Bijzondere patiëntenpopulaties. Ranitidine EG mag enkel gebruikt worden bij kinderen indien dit noodzakelijk wordt geacht en enkel voor een kortdurende behandeling. Peptisch ulcus, acute behandeling De aanbevolen orale dosering bij de behandeling van peptisch ulcus bij kinderen is 4 mg/kg/dag tot 8 mg/kg/dag toegediend als twee verdeelde doses tot een maximum van 300 mg ranitidine per dag gedurende 4 weken. Als het ulcus onvolledig genezen is, is nog 4 weken behandeling geïndiceerd omdat genezing gewoonlijk wordt bereikt na acht weken behandeling. Gastro-oesofageale reflux De aanbevolen orale dosering bij de behandeling van gastro-oesofageale reflux bij kinderen is 5 mg/kg/dag tot 10 mg/kg/dag toegediend als twee verdeelde doses tot een maximum van 600 mg (de maximumdosering geldt waarschijnlijk voor zwaardere kinderen of adolescenten met ernstige symptomen). De veiligheid en doeltreffendheid bij pasgeboren patiënten werden niet aangetoond. Doseringsrichtlijn voor patiënten met verminderde nierfunctie Afhankelijk van de creatinineklaring (ml/min) of het serumcreatininegehalte (mg/100 ml), zijn de volgende doses aanbevolen: Creatinineklaring Serumcreatinine Dagelijkse dosis (oraal) (ml/min) (ongeveer)* (mg/100 ml) tot 30 > 2,6 150 mg ranitidine > 30 < 2,6 300 mg ranitidine 2/10

3 *De serumcreatininewaarden zijn richtlijnen, die niet voor alle patiënten met verminderde nierfunctie een zelfde mate van stoornis voorstellen. Dit is vooral het geval bij ouderen bij wie via de serumcreatinineconcentratie de nierfunctie overschat wordt. De volgende formule kan gebruikt worden om de creatinineklaring te schatten uit de gemeten serumcreatinine (mg/100 ml), leeftijd (in jaren) en lichaamsgewicht (in kg). Bij vrouwen dient het resultaat vermenigvuldigd te worden met de factor 0,85. Creatinineklaring (ml/min) = (140 - leeftijd) x lichaamsgewicht 72 x serumcreatinine Wijze van toediening De filmomhulde tabletten moeten in hun geheel en met voldoende vloeistof ingeslikt worden. Voor toediening aan kinderen mogen de filmomhulde tabletten geplet of in water opgelost worden. Een geschiktere toedieningsvorm kan overwogen worden. 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor de werkzame stof, ranitidinehydrochloride, of voor (één van) de in rubriek 6.1 vermelde hulpstof(fen). Geïsoleerde meldingen wijzen op een verband tussen het begin van acute, intermitterende porfyrie en de toediening van ranitidinehydrochloride. Patiënten met een voorgeschiedenis van acute intermitterende porfyrie mogen daarom niet met ranitidine behandeld worden. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik De mogelijkheid van kanker moet worden uitgesloten voor de start van de behandeling bij patiënten met een maagulcus [en indien de indicaties dyspepsie omvatten; patiënten van gemiddelde leeftijd en ouder met nieuwe of recente gewijzigde dyspeptische symptomen dienen meegerekend te worden] omdat een behandeling met ranitidine de symptomen van een maagcarcinoom kan maskeren. Ranitidine wordt via de nieren uitgescheiden en daarom stijgen de plasmaconcentraties van het geneesmiddel bij patiënten met nierinsufficiëntie. De dosering moet worden aangepast zoals hierboven beschreven onder Doseringsrichtlijn voor patiënten met verminderde nierfunctie in rubriek 4.2. Zeldzame gerapporteerde klinische gevallen suggereren dat ranitidine aanvallen van acute porfyrie kan versnellen. Daarom dient ranitidine te worden vermeden bij patiënten met een voorgeschiedenis van acute porfyrie. Bij patiënten zoals bejaarden, personen met chronische longziekte, diabetes of immunosuppressie kan er een verhoogd risico zijn op de ontwikkeling van buiten het ziekenhuis opgelopen pneumonie. Een omvangrijke epidemiologische studie toonde een verhoogd risico op buiten het ziekenhuis opgelopen pneumonie aan bij huidige gebruikers van ranitidine alleen ten opzichte van de personen die de behandeling hadden stopgezet, met een waargenomen stijging van het aangepaste relatieve risico van 1,82 (95 % BI 1,26-2,64). Bij patiënten met een duodenumulcus of een goedaardig maagulcus dient de Helicobacter pylori status bepaald te worden. Bij Helicobacter pylori positieve patiënten dient indien mogelijk de Helicobacter pylori geëlimineerd te worden met een eradicatiebehandeling. In geval van concomitant gebruik van ranitidine en theofylline dienen de theofyllineplasmaconcentraties gecontroleerd te worden en de dosis theofylline indien nodig bijgesteld te worden (zie rubriek 4.5). 3/10

4 Regelmatige controle van patiënten die gelijktijdig niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen en ranitidine innemen, is aanbevolen, vooral bij ouderen en bij personen met een voorgeschiedenis van peptisch ulcus. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Ranitidine kan een invloed hebben op de absorptie, het metabolisme en de renale excretie van andere geneesmiddelen. Doordat de farmacokinetiek verandert, kan het nodig zijn de dosering van het betrokken geneesmiddel aan te passen of de behandeling stop te zetten. Interacties treden op via verschillende mechanismen waaronder: 1) Remming van het met cytochroom P450 samenhangende systeem van oxygenasen met gemengde functie: In de gebruikelijke therapeutische dosering zorgt ranitidine niet voor een versterking van de effecten van geneesmiddelen die door dat enzymsysteem worden geïnactiveerd, zoals diazepam, lidocaïne, fenytoïne, propranolol en theofylline. In klinische onderzoeken werd geen verstoord metabolisme van theofylline en/of een verhoging van de theofyllineplasmaconcentraties door ranitidine aangetoond. Er zijn echter geïsoleerde meldingen van patiënten bij wie stijgingen van de theofyllineplasmaconcentraties en tekenen en symptomen van theofyllineoverdosering waargenomen werden onder gelijktijdige behandeling met ranitidine en theofylline. Daarom dienen tijdens gelijktijdige behandeling met ranitidine de plasmaconcentraties van theofylline gecontroleerd te worden en de theofyllinedosering aangepast, indien nodig. Er zijn meldingen van wijziging van de protrombinetijd met coumarineanticoagulantia (zoals warfarine). Gezien de smalle therapeutische index wordt een nauwgezette monitoring van verhoogde of verlaagde protrombinetijden aanbevolen bij gelijktijdige behandeling met ranitidine. 2) Concurrentie voor secretie door de niertubuli: Aangezien ranitidine gedeeltelijk door het kationische systeem wordt geëlimineerd, kan het invloed uitoefenen op de klaring van andere geneesmiddelen die via die weg worden geëlimineerd. Hoge doseringen van ranitidine (bv. zoals voorgeschreven bij de behandeling van het Zollinger-Ellisonsyndroom) kunnen de excretie van procaïnamide en N- acetylprocaïnamide verlagen, waardoor de plasmaconcentraties van deze geneesmiddelen stijgen. 3) Verandering van de ph van de maag: De biologische beschikbaarheid van bepaalde geneesmiddelen kan worden beïnvloed. Dat kan resulteren in hetzij een sterkere absorptie (bv. triazolam, midazolam, glipizide), hetzij een minder goede absorptie (bv. itraconazol, ketoconazol, atazanavir, delaviridine, gefitinib). Er werd aangetoond dat de absorptie van atazanavir verlaagd wordt wanneer het tegelijk toegediend wordt met omeprazol, mogelijk door de stijging van de intragastrische ph. Het kan niet uitgesloten worden dat de absorptie van atazanavir op een gelijkaardige manier beïnvloed wordt door een door ranitidine geïnduceerde verandering van de intragastrische ph. Een interactie tussen ranitidine en amoxicilline en metronidazol werd niet aangetoond. Als hoge doses (2 g) antacida of sucralfaat tegelijk met ranitidine worden toegediend, kan de absorptie van dat laatste verminderen. Dat effect wordt niet gezien als antacida of sucralfaat worden ingenomen na een interval van 2 uur. Ranitidine kan de alcoholplasmaspiegels verhogen en de effecten van alcohol versterken. 4/10

5 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap Gegevens met betrekking tot een groot aantal (>1.000) blootgestelde zwangerschappen duiden niet op bijwerkingen van ranitidine op de zwangerschap of de gezondheid van de foetus/nieuwgeborene. Tot op heden zijn geen andere relevante epidemiologische gegevens beschikbaar. Ranitidine gaat doorheen de placenta. Zoals andere geneesmiddelen mag ranitidine tijdens de zwangerschap alleen worden gebruikt als het essentieel wordt geacht. Borstvoeding Ranitidine wordt in hoge concentraties in de moedermelk uitgescheiden en het is niet bekend of dit effect heeft op de zuigeling. Daarom wordt als voorzorgsmaatregel het gebruik van ranitidine tijdens de borstvoeding bij voorkeur vermeden. Vruchtbaarheid Er zijn geen gegevens over de effecten van ranitidine op de menselijke vruchtbaarheid. Uit experimenteel onderzoek bij dieren is geen enkel effect gebleken op de mannelijke en vrouwelijke vruchtbaarheid (zie rubriek 5.3). 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen De inname van ranitidine kan de plasmaspiegels van alcohol verhogen en de effecten ervan versterken en er kunnen bovendien bijwerkingen zoals hoofdpijn, duizeligheid, moeheid, verwardheid, agitatie en hallucinaties optreden. Onder de gegeven omstandigheden kunnen het reactievermogen en het beoordelingsvermogen verminderd zijn en bijgevolg de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen beïnvloeden. 4.8 Bijwerkingen De frequenties van bijwerkingen werden bepaald op basis van spontane meldingen van postmarketinggegevens. Primaire systeem/orgaanklassen Immuunsysteem -aandoeningen Soms ( 1/1.000, < 1/100) (meestal omkeerbare) veranderingen in het bloedbeeld (leukopenie en/of trombocytopenie) Zelden ( 1/10.000, < 1/1.000) Bloed- en lymfestelselaandoeningen overgevoeligheidsreacties (bv. eosinofilie, urticaria, koorts, hypotensie, angioneurotisch oedeem, larynxspasmen, bronchospasme n, pijn op de borst, acute Zeer zelden (< 1/10.000) agranulocytose, pancytopenie, soms met hypoplasie of aplasie van het beenmerg Niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald) dyspneu Dit voorval werd gemeld na een eenmalige dosis. 5/10

6 Psychische stoornissen Zenuwstelselaandoeningen Oogaandoeninge n Hartaandoening en Bloedvataandoeningen Maagdarmstelse l-aandoeningen (soms ernstige) hoofdpijn, vermoeidheid, duizeligheid buikpijn, diarree, constipatie, misselijkheid (deze symptomen verbeterden meestal bij voortgezette pancreatitis, anafylactische shock). Deze voorvallen werden gemeld na een eenmalige dosis. verwardheid, agitatie, hallucinaties, depressie (centrale zenuwstoornisse n werden vooral waargenomen bij oudere, ernstig zieke patiënten of patiënten met nefropathie, en verdwenen na beëindigen van de behandeling met ranitidine) omkeerbare onvrijwillige bewegingen omkeerbaar wazig zicht Er werden gevallen gerapporteerd van wazig zicht, wat wijst op een verandering van de accommodatie. Zoals met andere H 2 - receptorantagonisten: ritmestoornissen (bv. tachycardie, bradycardie, AV-blok) vasculitis acute pancreatitis 6/10

7 Lever- en galaandoeningen Huid- en onderhuidaandoeningen Skeletspierstelse l- en bindweefselaandoeningen Nier- en urinewegaandoeningen Voortplantingsstelsel- en borstaandoeningen behandeling) tijdelijke verhoging van de leverenzymen (omkeerbaar bij voortgezette behandeling of na beëindigen van de behandeling) huiduitslag hepatitis (hepatocellulair e, hepatocanaliculaire of gemengde) met of zonder geelzucht (gewoonlijk omkeerbaar na het beëindigen van de behandeling) erythema multiforme, pruritus musculoskeletal e symptomen zoals artralgie, myalgie verhoging van het plasmacreatinin e (gewoonlijk licht, die zich herstelt bij voortzetting van de behandeling met ranitidine) alopecia acute interstitiële nefritis reversibele impotentie, borstsymptome n en borstaandoeningen (zoals gynaecomastie en galactorroe), seksuele functiestoorniss en (libidoverlies) Pediatrische patiënten De veiligheid van ranitidine werd onderzocht bij kinderen van 0 tot 16 jaar met aan zuur gerelateerde ziekte. Ranitidine werd doorgaans goed verdragen en had een bijwerkingenprofiel dat vergelijkbaar was met dat van volwassenen. Er zijn beperkte gegevens over de veiligheid op lange termijn, vooral wat de groei en de ontwikkeling betreft. Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaars in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via de website: 7/10

8 4.9 Overdosering Symptomen en tekenen Ranitidine heeft een zeer specifieke werking en er worden geen speciale problemen verwacht na overdosering van formuleringen met ranitidine mg ranitidine, gelijk aan 42 Ranitidine EG 150 mg filmomhulde tabletten/gelijk aan 21 Ranitidine EG 300 mg filmomhulde tabletten, werd verschillende maanden oraal toegediend en werd verdragen zonder bijwerkingen. Behandeling Indien na een overdosering van ranitidine toxiciteitssymptomen ontstaan, dient in eerste instantie een maagspoeling uitgevoerd te worden om het niet-geabsorbeerde werkzame bestanddeel te verwijderen. Indien nodig dient een symptomatische en ondersteunende behandeling gegeven te worden. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: Middelen bij ulcus pepticum en gastro-oesofageale refluxziekte. ATC-code: A 02 BA 02 Ranitidine is een competitieve histamine H2-receptorantagonist. Ranitidine remt de basale maagzuursecretie en de bv. door histamine, pentagastrine en voedsel gestimuleerde maagzuursecretie. Ranitidine vermindert zowel het zuurgehalte en in mindere mate het pepsinegehalte en het maagsapvolume. In twee onderzoeken met therapeutische doses ranitidine 150 mg tweemaal per dag, verminderde de maagzuursecretie met respectievelijk gemiddeld 63% en 69% over 24 uur, met verminderingen van respectievelijk 73% en 90% van de nachtelijke maagzuursecretie. De maagzuursecretie verminderde met gemiddeld 50 tot 60% binnen 24 uur na toediening van therapeutische doses van ranitidine 300 mg nocte, terwijl de nachtelijke maagzuursecretie verminderde met ongeveer 90%. In twee onderzoeken met de aanbevolen dosering voor recidiefprofylaxe (150 mg nocte) verminderde ranitidine binnen 24 uur de maagzuursecretie met respectievelijk 42% en 69% gemiddeld. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Na orale toediening wordt ranitidine snel geabsorbeerd en na gemiddeld 1,25-3 uur worden de piekbloedconcentraties bereikt. De gemiddelde biologische beschikbaarheid van ranitidine in tabletvorm bedraagt ongeveer 50%, met een sterke interindividuele variatie, in één onderzoek varieerde ze zelfs tussen 28% en 76%. Na orale inname van 150 mg ranitidine in tabletvorm, werden piekplasmaspiegels van ongeveer 400 ng/ml bereikt, met een grote interindividuele variatie. Na 12 uur bedroegen de gemiddelde plasmaspiegels nog steeds ongeveer 40 ng/ml. Na toediening van 300 mg ranitidine werden piekplasmaspiegels van ongeveer ng/ml bereikt. Voor een vermindering van de maagzuursecretie met 50% bij volwassenen was in een aantal onderzoeken een gemiddelde plasmaconcentratie van ng/ml vereist. De eiwitbinding in het plasma bedraagt ongeveer 15%. Het schijnbaar distributievolume bedraagt 1,2-1,8 l/kg bij volwassenen en 2,5 l/kg bij kinderen. Metingen van de totale klaring leverden gemiddelde waarden op van ml/min bij volwassenen. Bij kinderen en adolescenten, werd een totale klaring van bijna 800 ml/min/1,73 m 2 waargenomen, met een grote spreiding. 8/10

9 Ranitidine wordt in de lever gemetaboliseerd in ranitidine-n-oxide, N-desmethyl-ranitidine, ranitidine-s-oxide en het furaanzuuranaloog. Binnen 24 uur na orale toediening wordt ranitidine via de nieren uitgescheiden als ongeveer 30% onveranderd ranitidine, tot 6% N- oxide, en een klein percentage in gedemethyliseerde en S-geoxideerde vorm, en als furaanzuuranaloog. Bij patiënten met gezonde nieren, wordt de renale excretie vooral bereikt door tubulaire secretie met een renale klaring van ongeveer ml/min. Bovendien wordt ranitidine uitgescheiden via de gal. Na orale inname bedraagt de gemiddelde plasmahalfwaardetijd bij patiënten met gezonde nieren 2,3-3 uur. Bij patiënten met nierinsufficiëntie is de halfwaardetijd twee- tot driemaal langer. Slechts een heel kleine hoeveelheid ranitidine komt in het cerebrospinaal vocht terecht. Ranitidine passeert de placentabarrière. Bijzondere patiëntenpopulaties Kinderen (3 jaar en ouder) Beperkte farmacokinetische gegevens wijzen erop dat er geen significante verschillen in halfwaardetijd (spreiding bij kinderen van 3 jaar en ouder: 1,7-2,2 uur) en plasmaklaring (spreiding bij kinderen van 3 jaar en ouder: 9-22 ml/min/kg) zijn tussen kinderen en gezonde volwassenen die ranitidine per os krijgen, na correctie voor het lichaamsgewicht. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Niet-klinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor mensen. Deze gegevens zijn afkomstig van conventioneel onderzoek op het gebied van veiligheidsfarmacologie, toxiciteit bij herhaalde dosering, genotoxiciteit, carcinogeen potentieel of reproductietoxiciteit. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Tabletkern: Microkristallijne cellulose Natriumcroscarmellose Magnesiumstearaat Colloïdaal watervrij siliciumdioxide Filmomhulling: Macrogol 3350 Hypromellose Polydextrose Titaandioxide (E171) Carnaubawas 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 3 jaar 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 25 C. Bewaren in de oorspronkelijke verpakking. 9/10

10 6.5 Aard en inhoud van de verpakking De filmomhulde tabletten zijn verpakt in strips waarvan één zijde bestaat uit polyamide/aluminium/pvc-folie en de andere zijde uit aluminiumfolie. Dozen met 7 filmomhulde tabletten Dozen met 10 filmomhulde tabletten Dozen met 14 filmomhulde tabletten Dozen met 15 filmomhulde tabletten (alleen voor 300 mg) Dozen met 20 filmomhulde tabletten Dozen met 28 filmomhulde tabletten Dozen met 30 filmomhulde tabletten Dozen met 50 filmomhulde tabletten Dozen met 56 filmomhulde tabletten Dozen met 60 filmomhulde tabletten Dozen met 100 filmomhulde tabletten Dozen met 112 filmomhulde tabletten (alleen voor 150 mg) Dozen met 500 filmomhulde tabletten (ziekenhuisverpakking) Dozen met 90 filmomhulde tabletten (alleen voor 150 mg) Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen Geen bijzondere vereisten. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Eurogenerics N.V. Heizel Esplanade b22 B-1020 Brussel 8. NUMMERS VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Ranitidine EG 150 mg filmomhulde tabletten: BE Ranitidine EG 300 mg filmomhulde tabletten: BE DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/ HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: Datum van laatste hernieuwing: DATUM VAN GOEDKEURING/HERZIENING VAN DE TEKST Datum van goedkeuring van de tekst: 02/2015. Datum van herziening van de tekst: 01/ /10