2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING. Ranitidinehydrochloride, overeenkomend met ranitidine 150 mg resp. 300 mg per tablet.

Transcriptie

1 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Ranitidine Mylan 150 mg. Ranitidine Mylan 300 mg. 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Ranitidinehydrochloride, overeenkomend met ranitidine 150 mg resp. 300 mg per tablet. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Tabletten voor orale toediening. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Ranitidine Mylan is geïndiceerd ter behandeling van ulcus duodeni, niet maligne ulcus ventriculi, endoscopisch bevestigde lichte tot matig-ernstige peptische reflux-oesophagitis, Zollinger-Ellison- Syndroom. Preventie van recidief bij patiënten met recidiverende ulceraties. Behandeling van ulcus van maag en duodenum veroorzaakt door een therapie met prostaglandinesynthetaseremmers (NSAID's). Kinderen (3 tot 18 jaar): Kortdurende behandeling van een ulcus van de maag. Behandeling van gastro-oesofageale reflux, inclusief reflux-oesophagitis en symptomatische verlichting van gastro-oesofageale reflux aandoening. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering Volwassenen Ulcus duodeni en niet maligne ulcus ventriculi 300 mg ranitidine per dag, in één gift voor het slapen gaan, of verdeeld over twee giften van 150 mg ('s ochtends en voor het slapen gaan). De geadviseerde behandelingsduur bedraagt vier weken, eventueel te verlengen tot acht weken. Na genezing van ulcera bij patiënten met recidiverende ulcera wordt 150 mg ranitidine per dag geadviseerd, in te nemen voor het slapen gaan, gedurende een door de arts vast te stellen periode. Bij rokers kan een hogere dosering (300 mg) worden overwogen. Reflux oesophagitis 300 mg ranitidine per dag, in één gift voor het slapen gaan, of verdeeld over twee giften van 150 mg ('s ochtends en voor het slapen gaan). De geadviseerde behandelingsduur bedraagt ten minste acht weken. Bij onvoldoend effect kan de dagdosering worden verhoogd tot 1200 mg (4 tabletten Ranitidine Mylan 300 mg) per dag gedurende maximaal acht weken. Bij onderhoudsbehandeling van reflux oesophagitis wordt 300 mg ranitidine per dag geadviseerd, verdeelt over twee giften van 150 mg, respectievelijk 's ochtends en voor het slapen gaan in te nemen, gedurende een door de arts vast te stellen periode. Pagina 1 van 7

2 Overmatige maagzuursecretie (zoals bij o.a. Zollinger-Ellison-syndroom) De behandeling wordt gewoonlijk begonnen met 3 over de dag verdeelde giften van 150 mg ranitidine, zo nodig te verhogen tot mg per dag, gedurende een door de arts vast te stellen periode. Ulcus ventriculi en duodeni ontstaan door prostaglandinesynthetaseremmers 's Ochtends en voor het slapen gaan 150 mg ranitidine, gedurende maximaal twaalf weken. Een tablet wordt ingenomen door deze achter op de tong te plaatsen en door te slikken met wat water. Het is niet noodzakelijk de tabletten in te nemen bij de maaltijden. Doseringsinstructies voor patiënten met een verminderde nierfunctie Ranitidine wordt uitgescheiden via de nieren. Bij ernstige nierfunctiestoornis (creatinineklaring minder dan 50 ml/min.) zijn de bloedspiegels verhoogd en langer aanhoudend. Daarom wordt het aanbevolen bij ernstige nierfunctiestoornis de dagelijkse dosis te verminderen tot 150 mg, in te nemen voor het slapen gaan. Dialysepatiënten dienen de dosis ranitidine na afloop van hun dialyse te krijgen. Kinderen van 12 jaar en ouder Voor kinderen van 12 jaar en ouder wordt de dosis voor volwassenen gegeven. Kinderen van 3 tot 11 jaar met een gewicht van meer dan 30 kg Zie rubriek 5.2 Farmacokinetische eigenschappen - Speciale patiëntengroepen. Acute behandeling van ulcus pepticum De aanbevolen orale dosering voor de behandeling van ulcus pepticum bij kinderen is 4-8 mg/kg/dag toegediend in twee separate doseringen tot een maximum van 300 mg ranitidine per dag gedurende 4 weken. Bij patiënten bij wie geen volledige genezing heeft plaatsgevonden, is nog eens 4 weken behandeling geindiceerd omdat genezing meestal gescheid na 8 weken behandeling. Gastro-oesofageale reflux De aanbevolen orale dosis voor de behandeling van gastro-oesofageale reflux bij kinderen is 5-10 mg/kg/dag toegediend in twee separate doseringen, met een maximum dosis van 600 mg (de maximumdosis is van toepassing op zware kinderen of adolescenten met ernstige symptomen). Neonaten De veiligheid en werkzaamheid bij pasgeborenen is niet vastgesteld. Wijze van toediening Oraal gebruik. 4.3 Contra-indicaties Ranitidine tabletten mogen niet worden toegediend aan patiënten met bekende overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor één van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik De mogelijkheid van een kwaadaardige aandoening dient voor de start van de behandeling uitgesloten te worden bij patiënten met maag ulcera, omdat de behandeling met ranitidine symptomen van maagcarcinoom kan maskeren. Ranitidine wordt uitgescheiden via de nieren, dus de plasmaspiegels van het middel zijn hoger bij patiënten met een ernstige nierinsufficiëntie. Vermindering van de dosering is nodig bij patiënten met verminderde nierfunctie (zie rubriek 4.2). Pagina 2 van 7

3 Zeldzame klinische meldingen wijzen erop dat ranitidine acute aanvallen van porfyrie kunnen veroorzaken. Patiënten met een historie van acute intermitterende porfyrie dienen niet met ranitidine te worden behandeld. Bij patiënten, zoals ouderen, mensen met chronische longaandoeningen, diabetes of immunosuppressie, kan er een verhoogd risico bestaan op het ontwikkelen van longontsteking. Een grote epidemiologische studie liet een toegenomen risico zien op het ontwikkelen van longontsteking bij gebruikers van alleen ranitidine ten opzichte van mensen die met de behandeling waren gestopt. Hierbij was het relatief risico 1,82 (95% BI 1,26-2,64). Het verdient aanbeveling om patiënten die tegelijkertijd niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen en ranitidine gebruiken, regelmatig te controleren. Dit geldt met name voor oudere patiënten en patiënten met een ulcus pepticum in de anamnese. Dit geneesmiddel bevat polydextrose. Patiënten met met zeldzame glucose-galactose malabsorptie dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Antacida kunnen de gastro-intestinale absorptie van histamine H2-receptor- antagonisten verminderen en dienen niet tegelijk met ranitidine, doch zo mogelijk met een interval van 2 uur te worden ingenomen. Ranitidine heeft de potentie om de absorptie, het metabolisme of renale excretie van andere geneesmiddelen te beïnvloeden. Door de veranderde farmacokinetiek kan het nodig zijn om de dosis van het betreffende geneesmiddel aan te passen of de behandeling te staken. Interacties treden op door middel van verschillende mechanismen, waaronder: 1) Remming van het aan cytrochroom-p450 verwante oxygenase-systeem. Ranitidine, gebruikt in de standaard aanbevolen doseringen, verhoogt de werking van geneesmiddelen die door dit systeem worden geïnactiveerd niet zoals o.a.: diazepam, lidocaïne, fenytoïne, propranolol en theofylline. Er zijn meldingen van een veranderde protrombinetijd bij gelijktijdig gebruik met cumarine anticoagulantia (zoals warfarine). Door de nauwe therapeutische index wordt een nauwkeurige monitoring van de protrombinetijd (verlengd of verkort) geadviseerd bij gelijktijdig gebruik met ranitidine. 2) Competitie voor renale tubulaire secretie: Omdat ranitidine partieel geëlimineerd wordt door kationische systemen, kan dit beïnvloed worden door de klaring van andere geneesmiddelen die via deze route worden geëlimineerd. Hoge doses ranitidine (zoals die worden gebruikt bij de behandeling van Zollinger-Ellison) kunnen de extractie van procaïnamide en N-acetylprocaïnamide verminderen wat kan resulteren in verhoogde plasmaspiegels van deze geneesmiddelen. 3) Veranderde ph in de maag: De biologische beschikbaarheid van bepaalde geneesmiddelen kan veranderen. Dit kan resulteren in een verhoogde absorptie (bijv. triazolam, midazolam, glipizide) of een verminderde absorptie (bijv. ketoconazol, atazanavir, delaviridine, gefitnib). Er is geen bewijs van een interactie tussen ranitidine en amoxicilline en metronidazol. Als hoge doses (2 gram) sucralfaat tegelijkertijd met ranitidine worden toegediend, kan de absorptie van ranitidine verminderd zijn. Dit effect treedt niet op als sucralfaat 2 uur na ranitidine wordt ingenomen. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap Ranitidine passeert de placenta. Zoals elk geneesmiddel dient ranitidine tijdens de zwangerschap alleen te worden gebruikt indien het strikt noodzakelijk wordt geacht. Pagina 3 van 7

4 Borstvoeding Ranitidine wordt in de moedermelk uitgescheiden. Zoals ook bij andere geneesmiddelen het geval is dient ranitidine uitsluitend te worden gebruikt tijdens het geven van borstvoeding als het strikt noodzakelijk wordt geacht. Vruchtbaarheid Er zijn geen gegevens over de effecten van ranitidine op de vruchtbaarheid bij de mens. Er waren geen effecten op de vruchtbaarheid van mannetjes en vrouwtjes in dierstudies (zie rubriek 5.3). 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Er zijn geen gemelde effecten. 4.8 Bijwerkingen De volgende frequenties worden als volgt gedefinieerd: zeer vaak (>1/10), vaak (>1/100, <1/10), soms (>1/1.000, <1/100), zelden (>1/10.000, <1/1.000), zeer zelden (<1/10.000), niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald) Frequenties van bijwerkingen zijn geschat op basis van spontane meldingen uit post-marketing gegevens. Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zeer zelden: veranderingen in de bloedtelling (bijv. leukopenie, trombocytopenie). Deze zijn meestal reversibel. Agranulocytose of pancytopenie, soms met beenmerghypoplasie of -aplasie. Immuunsysteemaandoeningen Zelden: overgevoeligheidsreacties (zoals urticaria, angioneurotisch oedeem, koorts, bronchospasmen, hypotensie en pijn op de borst). Zeer zelden: anafylactische shock. Niet bekend: dyspneu. Deze zijn soms gemeld na een enkele dosis. Psychische stoornissen Zeer zelden: reversibele geestelijke verwardheid, depressie en hallucinaties. Deze zijn met name bij ernstig zieke of oudere patiënten of patiënten met nefropathie gemeld. Zenuwstelselaandoeningen Zeer zelden: hoofdpijn (soms ernstig), duizeligheid en reversibele onwillekeurige bewegingsstoornissen. Oogaandoeningen Zeer zelden: reversibel wazig zien, dubbel zien, presbyopie. Er zijn meldingen van wazig zien die een accommodatiestoornis suggereren. Hartaandoeningen Zeer zelden: net als met andere H 2 -receptorantagonisten bradycardie en AV-block en tachycardie. Bloedvataandoeningen Zeer zelden: vasculitis. Maagdarmstelselaandoeningen Zeer zelden: acute pancreatitis, diarree. Soms: abdominale pijn, obstipatie, misselijkheid (deze symptomen verbeteren meestal tijdens voortgezette behandeling). Pagina 4 van 7

5 Lever- en galaandoeningen Zelden: voorbijgaande en reversibele veranderingen van de leverfunctietesten. Zeer zelden: hepatitis (hepatocellulair, hepatocanaliculair of gemengd) met of zonder geelzucht. Deze waren meestal reversibel. Huid- en onderhuidaandoeningen Zelden: huiduitslag Zeer zelden: erythema multiforme, alopecia. Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Zeer zelden: skeletspierstelselaandoeningen zoals arthralgie en myalgie. Nier- en urinewegaandoeningen Zeer zelden: acute interstitiële nefritis. Zelden: verhoging van de plasmacreatinine (meestal licht; normaliseerde tijdens voortgezette behandeling). Voortplantingsstelsel- en borstaandoenignen Zeer zelden: reversibele impotentie, borstsymptomen en borstaandoeningen (zoals gynaecomastie en galactorroe). Pediatrische populatie De veiligheid van ranitidine is onderzocht bij kinderen van 0 tot 16 jaar oud met aan maagzuurgerelateerde aandoeningen. Ranitidine werd over het algemeen goed verdragen en het profiel van bijwerkingen is vergelijkbaar met die van volwassenen. Er zijn slechts beperkte veiligheidsgegevens beschikbaar op lange termijn, vooral op het gebied van groei en ontwikkeling. Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb (website: Overdosering Tekenen en symptomen Ranitidine heeft een zeer specifieke werking. Er worden geen specifieke problemen verwacht na overdosering met ranitidineformulaties. Behandeling Zo nodig dient symptomatische en ondersteunende behandeling te worden gegeven. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische groep: H2-receptor antagonisten ATC-codering A02BA02. Selectieve, snel werkende histamine H2-receptorantagonist die de histaminereceptoren op de pariëtale cellen in het slijmvlies van het ventrikel blokkeert. Deze blokkering leidt tot een vermindering van de maagzuursecretie zowel ten aanzien van het volume als wat betreft de zuur- en pepsineconcentratie. De werkingsperiode is relatief lang, aangezien 150 mg gedurende 12 uur voor een effectieve reductie van maagzuur zorgt. Pagina 5 van 7

6 5.2 Farmacokinetische eigenschappen De biologische beschikbaarheid na orale toediening is ongeveer 50%. De maximale plasmaconcentratie ligt normaal binnen het bereik van ng/ml twee tot drie uur na toediening van 150 mg. Er is slechts sprake van een gering metabolisme. Wordt hoofdzakelijk uitgescheiden via tubulaire secretie. De halveringstijd bedraagt twee à drie uur. Zestig à zeventig procent wordt in de urine uitgescheiden en 25% in de feces. Speciale patiëntengroepen Kinderen (3 jaar en ouder) Beperkte farmacokinetische gegevens hebben uitgewezen dat er geen significante verschillen zijn in de halfwaardetijd (bereik bij kinderen van 3 jaar en ouder: 1,7-2,2 uur) en de plasmaklaring (bereik bij kinderen van 3 jaar en ouder: 9-22 ml/min/kg) tussen kinderen en gezonde volwassenen die oraal ranitidine krijgen, na correctie voor het lichaamsgewicht. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Wordt door alle diersoorten goed verdragen. Er zijn geen aanwijzingen voor enig risico bij klinisch gebruik. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Microkristallijne cellulose, magnesiumstearaat, hypromellose, titaandioxide (E 171), polydextrose, triethylcitraat, macrogol, croscarmellosenatrium (alleen tabletten 300 mg). 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 4 jaar 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 25 C. Bewaren in de oorspronkelijke verpakking ter bescherming tegen licht en vocht. Buiten het zicht en bereik van kinderen houden. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Blisterverpakking: 30 en 60 tabletten. [150 mg] HDPE tablettenflacon (met droogmiddel): 50, 100 en 250 tabletten. [150 mg] HDPE tablettenflacon: 50, 100 en 250 tabletten. [300 mg] HDPE tablettenflacon (met droogmiddel): 50, 100, 250 en 500 tabletten. [300 mg] HDPE tablettenflacon: 50, 100, 250 en 500 tabletten. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen Geen bijzondere vereisten. Pagina 6 van 7

7 7 HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Mylan B.V. Dieselweg LB Bunschoten 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Ranitidine Mylan 150 mg: RVG Ranitidine Mylan 300 mg: RVG DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: 19 november 1997 Datum van hernieuwing van de vergunning: 19 november DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste gedeeltelijke wijziging betreft de rubrieken 4.2 t/m 4.9: 21 november 2016 Pagina 7 van 7