Ranitidine wordt niet aanbevolen voor de behandeling van milde maag- of darmstoornissen, zoals een geirriteerde maag als gevolg van spanningen.

Transcriptie

1 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 1 van 9 1. NAAM VAN HET PRODUCT Ranitidine Aurobindo Bruis 150 mg, bruistabletten Ranitidine Aurobindo Bruis 300 mg, bruistabletten 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Ranitidine Aurobindo Bruis 150 mg: Elke tablet bevat 168 mg ranitidinehydrochloride, overeenkomend met 150 mg ranitidine. Ranitidine Aurobindo Bruis 300 mg: Elke tablet bevat 336 mg ranitidinehydrochloride, overeenkomend met 300 mg ranitidine. Hulpstoffen met bekend effect: Een tablet Ranitidine Bruis 150 mg bevat 120 mg natrium en 416 mg lactose. Een tablet Ranitidine Bruis 300 mg bevat 240 mg natrium en 832 mg lactose. Voor een volledige lijst met hulpstoffen zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Bruistablet Geel-witte tot lichtgele cylindrische tabletten met afgeplatte randen. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Ter behandeling van aandoeningen van het bovenste deel van het maagdarmkanaal, waarbij een verminderde maagzuursecretie geïndiceerd is: - ulcus duodeni; - benigne ulcus ventriculi; - langdurige behandeling ter preventie van een herhaling van ulcus duodeni. Langdurige behandeling is geïndiceerd bij patiënten met herhaaldelijk ulcera in hun medische voorgeschiedenis; - reflux oesofagitis; - Zollinger-Ellison syndroom. Ranitidine wordt niet aanbevolen voor de behandeling van milde maag- of darmstoornissen, zoals een geirriteerde maag als gevolg van spanningen. Kinderen (3 tot 18 jaar) - Kortdurende behandeling van ulcus pepticum - Behandeling van gastro-oesofageale reflux, inclusief refluxoesofagitis en symptomatische verlichting van gastro-oesofageale refluxziekte. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering:

2 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 2 van 9 Volwassenen/jongeren (12 jaar en ouder) Bij ulcus duodeni en benigne ulcus ventriculi 300 mg ranitidine na het avondeten of voor het slapen gaan. Eventueel 150 mg ranitidine tweemaal daags, 1 maal s morgens en 1 maal s avonds. De duur van de behandeling is 4 weken. Bij patiënten waarbij de zweer na 4 weken nog niet volledig genezen is, kan de duur van de behandeling verlengd worden tot 8 weken met dezelfde dosering. Bij langdurige behandeling van ulcus duodeni Patiënten die gereageerd hebben op een korte termijn behandeling en een historie hebben met recidiverende ulcera, kunnen als dat nodig is de behandeling voortzetten tot 12 maanden met 150 mg ranitidine per dag voor het slapen gaan, ter preventie van recidieven. Deze patiënten zullen regelmatig een endoscopisch onderzoek moeten ondergaan. Bij patiënten met reflux-oesophagitis 300 mg ranitidine na het avondeten of voor het slapen gaan. Eventueel 150 mg ranitidine tweemaal daags (of indien nodig viermaal daags = 600 mg ranitidine per dag), s morgens en s avonds, gedurende 8 weken (indien nodig 12 weken). Bij patiënten met zeer sterke maagzuursecretie, o.a. het Zollinger-Ellison-syndroom Bij aanvang, 150 mg ranitidine 3 maal daags (450 mg ranitidine /dag). Indien nodig kan de dosering worden verhoogd tot mg ranitidine per dag. Indien de meting van de maagzuursecretie hogere doseringen verlangt, kan een hogere dosering gegeven worden. Dagelijkse doseringen tot 6 gram ranitidine zijn toegepast. Met Ranitidine Aurobindo Bruis 300 mg kan een dosis van 150 mg niet verkregen worden. Bij deze dosering zullen Ranitidine Aurobindo Bruis 150 mg bruistabletten gebruikt moeten worden. Pediatrische patiënten: Kinderen van 12 jaar en ouder Voor kinderen van 12 jaar en ouder dient de volwassen dosering gegeven te worden. Kinderen van 3 tot 11 jaar en boven 30 kg lichaamsgewicht Zie sectie 5.2 Farmacokinetische eigenschappen - Speciale patiënt populaties. Behandeling van ulcus pepticum De aanbevolen orale dosering voor de behandeling van ulcus pepticum bij kinderen is 4 mg/kg/dag tot 8 mg/kg/dag, verdeeld over 2 aparte doses tot een maximum van 300 mg ranitidine per dag voor de duur van 4 weken. Bij patiënten met onvolledige genezing is velenging van de therapie met 4 weken geïndiceerd, genezing treedt gewoonlijk op na 8 weken behandeling. Gastro-oesofageale reflux De aanbevolen orale dosering voor de behandeling van gastro-oesofageale reflux bij kinderen is 5 mg/kg/dag tot 10 mg/kg/dag verdeeld over 2 aparte doses tot een maximum van 600 mg (de maximale dosering zal waarschijnlijk van toepassing zijn op zwaardere kinderen of adolescenten met ernstige symptomen).

3 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 3 van 9 Pasgeboren patiënten De veiligheid en werkzaamheid in pasgeboren patiënten is niet vastgesteld. Patiënten met nierfunctiestoornissen: Afhankelijk van de creatinineklaring (ml/min) of serumcreatininespiegel (mg/ 100 ml), worden de volgende doseringen aanbevolen: Creatinineklaring (ml/min) Creatininespiegel (ongeveer* ) (mg/100ml) Dosis per dag tot 30 > 2,6 150 mg ranitidine > 30 < 2,6 300 mg ranitidine *De serumcreatininespiegels zijn richtlijnen, deze stelt niet voor iedere patiënt met een verminderde nierfunctie dezelfde mate van nierfunctiestoornissen voor. Dit is zeker het geval bij oudere patiënten waarbij de serumcreatininespiegel leidt tot een overschatting van de nierfunctie. De volgende formule kan gebruikt worden om een schatting te maken van de creatinineklaring met behulp van het gemeten serumcreatinine (mg/100ml), de leeftijd (jaren) en het lichaamsgewicht (kg). Voor vrouwen dient de uitkomst vermenigvuldigd te worden met een factor 0,85. Creatinineklaring (ml/min) = (140 - leeftijd) x lichaamsgewicht / 72 x serumcreatinine Ranitidine is dialyseerbaar. Hemodialyse vermindert de bloedspiegels van ranitidine. Daarom dient bij dialysepatiënten de dosis ranitidine na dialyse toegediend te worden. Wijze van toediening Doseringen kunnen onafhankelijk van de maaltijden worden ingenomen. Los een bruistablet op in een glas water. De tablet niet breken. Wacht tot de tablet volledig is opgelost en drink de oplossing onmiddellijk op. 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor (één van) de in rubriek 6.1 vermelde hulpstof(fen). Enkele op zichzelf staande meldingen hebben gewezen op een relatie tussen het ontstaan van acute intermitterende porfyrie en de toediening van ranitidinehydrochloride. Patiënten met een voorgeschiedenis van acute intermitterende porfyrie dienen dan ook niet behandeld te worden met ranitidine. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik De aanwezigheid van een maligniteit dient voorafgaand aan de behandeling van patiënten met maagulcera te worden uitgesloten, omdat de behandeling met ranitidine de symptomen van een maagcarcinoom kan maskeren Omdat ranitidine renaal wordt uitgescheiden stijgen de plasmaspiegels bij patiënten met ernstige nierinsufficiëntie. Aanpassing van de dosering is nodig bij patiënten met verminderde nierfunctie, zoals aangegeven in rubriek 4.2.

4 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 4 van 9 Zeer incidentele meldingen duiden er op, dat ranitidine acute aanvallen van porfyrie kan uitlokken. Daarom moet ranitidine niet worden gegeven aan patiënten met een historie van acute porfyrie. Bij ouderen, patiënten met chronische longziekten, patiënten met diabetes en bij patiënten met een immunologische aandoening, kan er een verhoogd risico zijn op het ontwikkelen van een longontsteking. Een grote epidemiologische studie heeft aangetoond dat er een verhoogd risico is op het ontwikkelen van een longontsteking bij huidige gebruikers van H 2 -receptorantagonisten in vergelijking met patiënten die de behandeling gestaakt hebben; met een waargenomen relatieve risico toename van 1,82 (95% CI, 1,26 2,64). Patiënten met ulcus pepticum moeten getest worden op de aanwezigheid van H. Pylori. Als ze positief bevonden worden dient er een adequate eradicatietherapie toegediend te worden. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met ernstige leverfunctiestoornis, daar ranitidine in de lever wordt gemetaboliseerd..het verdient aanbeveling om patiënten die tegelijkertijd niet-steroïdale anti-inflammatoire middelen (NSAID) en ranitidine gebruiken, regelmatig te controleren. Dit geldt met name voor oudere patiënten en patiënten met een ulcus pepticum in de anamnese. Patiënten met de zeldzame aangeboren afwijking galactose intolerantie, Lapp-lactase indeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie dienen ranitidine niet te gebruiken Ranitidine Aurobindo Bruis 150 mg and Ranitidine Aurobindo Bruis 300 mg bevatten respectievelijk 120 mg en 240 mg natrium. Voorzichtigheid is geboden bij de behandeling van patiënten met een zout beperkend dieet. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Ranitidine kan de absorptie, het metabolisme of de renale excretie van andere geneesmiddelen beïnvloeden. Door deze veranderde farmacokinetiek kan het nodig zijn de dosering van het andere geneesmiddel aan te passen, of de behandeling te staken. Interacties kunnen ontstaan door diverse mechanismen, waaronder: 1. Remming van het cytochroom-p450-oxygenase systeem In de gebruikelijke therapeutische doseringen versterkt ranitidine niet de werking van geneesmiddelen die door dit enzymsysteem worden geïnactiveerd, zoals diazepam, lidocaine, phenytoïne, propranolol en theofylline. Er zijn veranderde protrombine tijden gerapporteerd bij gebruik van coumarine anticoagulantia (b.v. warfarine). Door de smalle therapeutische breedte wordt aanbevolen de toegenomen of afgenomen protrombine-tijd regelmatig te controleren bij gelijktijdige behandeling met ranitidine. 2. Rivaliserende renale tubulaire secretie Aangezien ranitidine gedeeltelijk wordt geëlimineerd door het kationische systeem, kan dit de klaring beinvloeden van andere geneesmiddelen die via deze weg geëlimineerd worden. Hoge doses ranitidine (zoals o.a. gebruikt bij de behandeling van het Zollinger-Ellison syndroom) kan de excretie van procaïnami-

5 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 5 van 9 de en N-acetylprocaïnamide verminderen, resulterend in verhoogde plasmaspiegels van deze geneesmiddelen. 3. Wijziging in ph waarde van de maag De biologische beschikbaarheid van bepaalde geneesmiddelen kan beïnvloed worden. Dit kan resulteren in een verhoogde absorptie (b.v. triazolam, midazolam, glipizide) of in een verlaagde absorptie (b.v. ketaconazol, atazanavir, delaviridine, gefitnib). Er is geen bewijs van een interactie tussen ranitidine en amoxicilline en metronidazol. Als tegelijkertijd hoge doses sucralfaat (2 g) met ranitidine worden toegediend kan de absorptie van ranitidine verminderd zijn. Dit effect wordt niet gezien als sucralfaat na een interval van 2 uur ingenomen wordt. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap Ranitidine passeert de placenta. Zoals andere geneesmiddelen moet dit geneesmiddel tijdens de zwangerschap uitsluitend gebruikt worden indien dit noodzakelijk wordt geacht. Borstvoeding Ranitidine wordt uitgescheiden via de moedermelk. Zoals andere geneesmiddelen moet dit geneesmiddel tijdens de periode van borstvoeding uitsluitend gebruikt worden indien dit noodzakelijk wordt geacht. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Over de invloed van ranitidine op de rijvaardigheid bestaan onvoldoende gegevens. 4.8 Bijwerkingen De volgende classificatie voor bijwerkingen wordt gehanteerd: zeer vaak (>1/10), vaak (>1/100 tot <1/10), soms (>1/1000 tot <1/100), zelden (>1/10,000 tot <1/1000), zeer zelden (<1/10,000). De frequenties van bijwerkingen zijn geschat aan de hand van spontane meldingen uit post-marketing data. Bloed- en lymfestelselaandoeningen Zeer zelden: veranderingen in bloedbeeld (leucopenie, thrombocytopenie). Deze zijn gewoonlijk reversibel. Agranulocytose of pancytopenie, soms met beenmerghypoplasie of beenmergaplasie. Immunsysteemaandoeningen Zelden: overgevoeligheidsreacties (urticaria, angioneurotisch oedeem, koorts, bronchospasmen, hypotensie en pijn op de borst). Zeer zelden: anafylactische shock. Deze verschijnselen zijn gemeld na een enkelvoudige dosis. Onbekend: dyspnoe Psychische stoornissen Zeer zelden: reversibele mentale verwardheid, depressie en hallucinaties. Deze bijwerkingen zijn vooral gemeld bij ernstig zieke patiënten, bij ouderen en bij nefropathische patiënten.

6 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 6 van 9 Zenuwstelselaandoeningen Zeer zelden: hoofdpijn (soms ernstig), duizeligheid en reversibele onwillekeurige bewegingsstoornissen. Oogaandoeningen Zeer zelden: reversibele verslechtering van het zien Er zijn meldingen van slecht zien, welke wijzen op accomodatiestoornissen. Hartaandoeningen Zeer zelden: zoals bij andere H2 receptorant agonisten bradycardie, AV-block, tachycardie. Bloedvataandoeningen Zeer zelden: vasculitis. Maagdarmstelselaandoeningen Soms: buikpijn, diarree, constipatie, misselijkheid (deze symptomen verbeteren meestal tijdens de behandeling). Zeer zelden: acute pancreatitis. Lever- en galaandoeningen Zelden: voorbijgaande en reversibele veranderingen in leverfunctietesten. Zeer zelden: hepatitis (hepatocellulair, hepatocannulair of beiden) met of zonder geelzucht, deze waren gewoonlijk reversibel. Huid- en onderhuidaandoeningen Zelden: roodheid, jeuk. Zeer zelden: erythema multiforme, alopecia. Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Zeer zelden: skeletspierproblemen als arthralgie en myalgie Nier- en urinewegaandoeningen: Zelden: stijging van het plasma creatinine (meestal lichte stijging en bereikte weer normale waardes tijdens voortgezette behandeling). Zeer zelden: acute interstitiële nefritis. Voorplantingsstelsel- en borstaandoeningen Zeer zelden: reversibele impotentie, borstvorming bij mannen en andere borstaandoeningen (such as gynaecomastie en galactorroe). Pediatrische patiënten De veiligheid van ranitidine is geëvalueerd bij kinderen tussen 0 en 16 jaar met zuur-gerelateerde ziekten en ranitidine werd over het algemeen goed getolereerd met een bijwerkingenprofiel vergelijkbaar met die van volwassenen. Er zijn beperkte gegevens voor de lange termijn bekend, in het bijzonder betreffende de groei en ontwikkeling. Melding van vermoedelijke bijwerkingen

7 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 7 van 9 Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via het Nederlands bijwerkingen centrum Lareb, website: Overdosering Symptomen Ranitidine werkt erg specifiek en er worden geen bijzondere problemen verwacht bij een overdosering van ranitidine. Behandeling In geval van overdosering wordt een symptomatische en ondersteunende behandeling aanbevolen. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: H 2 -receptor antagonist, ATC-code: A02B A02 Ranitidine is een competitieve histamine H 2 -receptor antagonist. Het remt de basale maagzuursecretie en de maagzuursecretie die gestimuleerd wordt door bijvoorbeeld histamine, pentagastrine en voedsel. Ranitidine vermindert zowel de hoeveelheid zuur en in mindere mate het pepsinegehalte en het volume van het maagsap. In twee onderzoeken waarbij therapeutische doses van ranitidine 150 mg twee maal per dag gebruikt werden, was de maagzuursecretie gereduceerd met een gemiddelde van 63% resp. 69% in 24 uur, met reducties van 73% resp. 90% in de nachtelijke zuursecretie. De maagzuursecretie was gereduceerd met een gemiddelde van 50 tot 60% in 24 uur na inname van de therapeutische dosis van 300 mg ranitidine s nachts, terwijl de nachtelijke zuursecretie was gereduceerd met ongeveer 90%. In twee studies waarbij de aanbevolen dosering ter profylaxe van recidieven (150 mg s nachts) gebruikt werden, geeft ranitidine een gemiddelde reductie in maagzuursecretie van 42% resp. 69% in 24 uur Farmacokinetische eigenschappen Absorptie: Ranitidine wordt na orale toediening snel geabsorbeerd en de maximale bloedconcentraties worden bereikt na gemiddeld 1,25-3 uur. De gemiddelde biologische beschikbaarheid van ranitidine in tablet vorm is ca. 50% maar inter-individuele variatie in de biologische beschikbaarheid is groot; 28-76% zoals wordt beschreven in een onderzoek. Distributie: Plasma eiwitbinding is ca. 15%. Het schijnbare verdelingsvolume in volwassenen is 1,2-1,8 l/kg en in kinderen 2,5 l/kg. Na orale inname van 150 mg ranitidine in tabletvorm, werden maximale plasmaspiegels van ongeveer 400 ng/ml bereikt, met een grote individuele variatie. Na twaalf uur waren de gemiddelde plasmaspiegels nog ca. 40 ng/ml. Na inname van 300 mg ranitidine werden maximale plasmaspiegels van ca ng/ml bereikt. De plasmaconcentratie die nodig is voor 50% remming van de zuursecretie in volwassen is over een aantal studies gemiddeld ng/ml.

8 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 8 van 9 In een zeer geringe hoeveelheid komt ranitidine in de cerebrospinale vloeistof. Biotransformatie: Ranitidine wordt in de lever gemetaboliseerd tot ranitidine-n-oxide, N-desmethylranitidine, ranitidine-soxide en furaanzuur analoog. Eliminatie: Metingen van de totale klaring geven gemiddelde waarden van ml/min in volwassenen. In kinderen en adolescenten is een totale klaring van bijna 800 ml/min/1,73 m 2 gevonden, met een grote mate van spreiding. Na orale inname wordt ranitidine binnen 24 uur uitgescheiden via de nieren, waarvan ca. 30% als onveranderde ranitidine, tot circa 6% als N-oxide, en in geringe mate in de gedemethyleerde en de S-oxide vorm en als furaanzuur analoog. Bij patiënten met normale nierfunctie wordt de renale excretie overwegend bewerkstelligd door de tubulaire secretie met een renale klaring van ongeveer ml/min. Daarnaast wordt ranitidine uitgescheiden via de gal. Kenmerken in speciale patiëntengroepen: Na orale inname is de gemiddelde half-waarde tijd in patiënten met normale nierfunctie 2,3-3 uur. Bij patiënten met nierinsufficiëntie is de half-waarde tijd twee tot drie maal verlengd. Speciale patiëntgroepen Kinderen (vanaf 3 jaar en ouder) Beperkte farmacokinetische gegevens hebben aangetoond dat, na correctie voor het lichaamsgewicht, er geen significant verschil is in de halfwaardetijd (de range voor kinderen van 3 jaar en ouder is: h) en de plasmaklaring (de range voor kinderen van 3 jaar en ouder is 9-22 ml/min/kg) tussen kinderen en gezonde volwassenen die oraal ranitidine toegediend kregen. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Bij proefdieren zijn geen aanwijzingen gevonden voor een veiligheidsrisico voor de mens. Dit is gebaseerd op gegevens uit farmacologische studies met betrekking tot de veiligheid, gegevens over toxiciteit na herhaalde toediening, genotoxiciteit, carcinogene effecten en reproductietoxiciteit. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen: Wijnsteenzuur, natriumwaterstofcarbonaat, lactosemonohydraat, povidon, riboflavinenatriumfosfaat (E101), simethicon-emulsie (bevat simethicon, methylcellulose, sorbinezuur en aqua purificata), natriumcyclamaat, saccharinenatrium, citroenaroma (bevat citral, citronella-olie, korianderolie, limoen en arabische gom), macrogol 6000 en natriumhydroxide. 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Geen bijzonderheden. 6.3 Houdbaarheid 3 jaar 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 30 C. Houd de verpakking zorgvuldig gesloten.

9 1.3.1 Samenvatting van de productkenmerken Rev.nr Pag. 9 van Aard en inhoud van de verpakking Polypropyleen buisje met LDPE-dop. Een hoeveelheid droogmiddel (silicagel) is opgenomen in de dop. Verpakkingsgrootte: 15, 30 of 60 bruistabletten. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in Nederland in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Geen bijzonderheden. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Aurobindo Pharma B.V. Baarnsche Dijk LN Baarn NUMMER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Ranitidine Aurobindo Bruis 150 mg, bruistabletten is geregistreerd onder RVG Ranitidine Aurobindo Bruis 300 mg, bruistabletten is geregistreerd onder RVG DATUM VAN EERSTE VERLENGING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste inschrijving: 20 december 1999 Datum van de laatste vernieuwing: 10 oktober DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste gedeeltelijke wijziging betreft rubriek 1: 13 december 2017