1995 N 109. NOTULEN van de openbare vergadering van de gemeenteraad, gehouden op donderdag 14 september 1995 te uur in het Stadhuis te Lelystad.

Transcriptie

1 09 NOTULEN van de openbare vergadering van de gemeenteraad, gehouden op donderdag 14 september 1995 te uur in het Stadhuis te Lelystad. Aanwezig zijn:de heer K.H. Bruinewoud (VVD), loco-burgemeester/voorzitter, mevrouw H. Blom-Postma (D66), de heer B.J. van Bochove (CDA), mevrouw G.M.C. Jonkman-Jansen (PvdA), wethouders; mevrouw R.H.A. Beumer-van Haeften (VVD), de heren R.C. Bogert (VVD), R. Bootsma (PvdA), G.F. Bus (BPN), de dames A. Dil (PvdA), H.S.E. Greuter-Hemmelder (Gr.Links), de heren W. Herrebrugh (PvdA), W. Hijmissen (CDA), mevrouw B.H. Holter (D66), de heren C.J.J. Homan (PvdA), H. Kiviet (D66), E.P.J.M. Klomp (SP), J. Lodders (VVD), J.D. Lokhorst (VVD), J.P. Mattie (VVD), mevrouw C.A. Mehrengs (SP), de heren F.J.M. Noeken (BPN), R. van der Sloot (NWP), K.B.P. Slump (GPV/RPF), mevrouw M.A.S. van Sprang-Kamstra (D66), de heren R. Spriensma (CDA), T. Stroobach (D66), P.G.M. van de Ven (Gr.Links), M.G. Verlaan (Gr.Links), mevrouw L. van Wingerden-Visser (D66) en de heer T.J. van der Zwan (PvdA), leden van de raad; alsmede de heer H.J. Bolding, secretaris; Afwezig zijn:de heer J.P.A. Gruijters, burgemeester, de heren D.P. van Dissel (vd), J.A. Klein Swormink (CDA) en H.J. Surink (D66), leden van de raad. 1.Opening De voorzitter: De vergadering is geopend. De burgemeester is vanwege verplichtingen elders verhinderd. Bericht van verhindering is ontvangen van de heren Klein Swormink en Surink. 2.Notulen van de op 6 juli 1995 gehouden openbare vergadering De notulen worden conform ontwerp vastgesteld. 3.Ingekomen stukken (stuk nr ) - 1Voor kennisgeving aangenomen. - 2Voor kennisgeving aangenomen. - 3Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders. - 4Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders. - 5In handen gesteld van burgemeester en wethouders voor het uitbrengen van een pre-advies. - 6Voor kennisgeving aangenomen.

2 - 7 Voor kennisgeving aangenomen. - 8Voor kennisgeving aangenomen. - 9Voor kennisgeving aangenomen. - 10Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders. De commissie voor stadsbeheer, volkshuisvesting, personeel en organisatie wordt geïnformeerd over de wijze van afdoening. - 12Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders. - 13Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders. Beantwoording geschiedt middels de verzending van het ter inzage gelegde concept. - 14Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders. - 15Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders. De commissie voor stadsbeheer, volkshuisvesting, personeel en organisatie wordt geïnformeerd over de wijze van afdoening. - 16Voor kennisgeving aangenomen. - 17Ter afdoening in handen gesteld van burgemeester en wethouders. - 18Voor kennisgeving aangenomen. - 18Voor kennisgeving aangenomen. 4.Mededelingen Er zijn geen mededelingen. 5.In voorbereiding verklaren van een nieuw bestemmingsplan voor een aantal gebieden (stuk nr ) 6. Straatnaamgeving (stuk nr ) 7.Bouwrijp maken Galjoen 22, gebied (stuk nr ) 8.Het beleid ten aanzien van de verstrekking van bijzondere bijstand, de vaststelling Verordening Algemene Bijstand (toeslagen op en verlagingen van de bijstandsnorm) en de Verordening inzake het premiebeleid in het kader van de Algemene Bijstandswet (stuk nr ) De heer Bootsma: Mijnheer de voorzitter. Met de behandeling van dit agendapunt ter vaststelling van de verordening wordt door de raad een start gemaakt met een traject, dat moet leiden tot de invoering van de nieuwe bijstandswet per 1 januari Het gaat hier vooral om een decentralisatie-maatregel, waarbij gemeenten zelf invulling moeten geven aan het beleid op dit gebied. Beleidsvrijheid noemen wij dat en daar moeten wij blij om zijn, ware het niet dat de risico's nu bij de gemeenten worden gelegd, wij te maken hebben met een zogenaamde open-einde regeling en ook deze decentralisatie-maatregel wederom tot een forse bezuiniging moet leiden. Er is dus niet zoveel reden voor blijheid. In het voorliggende voorstel gaat het vooral om de algemene bijstand, de bijzondere bijstand, alsmede premie- en toeslagenbeleid. De commissie voor sociale zaken en allerlei inspraak-organen zijn door het college in een

3 vroegtijdig stadium bij de ontwikkelingen c.q. vormgeving van beleid betrokken, hetgeen door de PvdA-fractie als heel positief is ervaren. Gezien de complexheid van de materie, maar ook om te peilen of men op de goede weg was, hebben de betrokkenen al vroeg de gelegenheid gehad zaken in een door hen gewenste richting bij te sturen. Merkwaardig is het dan ook te moeten constateren dat sommige deelnemers aan dit vooroverleg via de pers op onderdelen nog eens fors meenden te moeten uitpakken, welk geluid door onze fractie en waarschijnlijk door het overgrote deel van de deelnemers aan deze discussie niet eerder werd gehoord en zeker niet in deze toonzetting. Als dit een uiting ter verbetering van het imago betreft, dan vinden wij dit geen recht doen aan het constructieve overleg dat hieraan is vooraf gegaan. De Partij van de Arbeid-fractie kan zich, juist uit zorg voor de huidige en toekomstige inwoners die een beroep moeten doen of moeten gaan doen op de bijstand, vinden in het uitgangspunt van het college om zo min mogelijk te tornen aan de hoogte van de uitkeringen. Hoewel de systematiek anders is, zullen mensen over het algemeen genomen niet minder ontvangen. Uitzonderingen hierbij kunnen zijn: jongeren tussen de 18 en 21 jaar, waarbij het gaat om enkele gevallen die door omstandigheden geen gebruik kunnen maken van de hiervoor bestemde JWGwet, - waarbij direct opgemerkt moet worden dat ook hierbij indien omstandigheden dit noodzaken, een beroep kan worden gedaan op een aanvulling c.q. toeslag - en kamerverhuurders die in de nieuwe opzet gelijk gesteld worden aan iedereen die een huishouding deelt. Waarbij opgemerkt dient te worden dat de huidige gevallen in ieder geval gedurende 1996 nog zullen worden ontzien. Nadrukkelijk zij hierbij vermeld dat deze instemming niet betekent dat wij tevreden zijn over de hoogte van de uitkeringen. Daarvoor kunnen wij echter hier niet terecht. Daarvoor zullen wij richting Den Haag moeten gaan. Wij menen dat u er in deze opzet in geslaagd bent duidelijke regels te stellen met zo min mogelijk uitzonderingen; helder voor alle betrokkenen die zich bij de GSD melden voor een bijstandsuitkering. Zorg blijven wij houden over de bijzondere bijstand. Met name in Lelystad zal een onevenredig groot aantal mensen zich melden voor woonkostentoeslag. Tezamen met uw voornemen om ook de huidige voorzieningen op dit gebied te handhaven, zal op deze post een enorme druk ontstaan. Het valt op dit moment nog niet te voorzien waar dit toe zal leiden. Zeker is in ieder geval dat een ook door onze fractie gewenst minima-beleid vooralsnog niet van de grond kan komen. Wij hopen dat wanneer na een eerste evaluatie het budget in ruime mate toereikend blijkt te zijn, het opzetten van een minima-beleid prioriteit nummer één wordt. Met de door u voorgestelde premieregelingen kunnen wij instemmen. In de commissie voor ruimtelijke ordening en economische zaken werd met name door D66 gevraagd naar het Fonds Bijzondere Bijstand / WVG. Onze fractie geeft de voorkeur aan twee gescheiden fondsen, gezien de risico's welke beide gedecentraliseerde beleidsterreinen in zich dragen, zodat nimmer neiging tot overheveling kan ontstaan. Hoewel deze behandeling daartoe zeker uitdaagt, omdat het ene nadrukkelijk met het andere te maken heeft, zullen wij ons geduld even op de proef moeten stellen en de discussie met betrekking tot uitstroombeleid, categorisering en fraudebestrijding op een later tijdstip met u voeren. De Partij van de Arbeid-fractie kan instemmen met de voorliggende verordening. Mevrouw Holter: Mijnheer de voorzitter. In dit jaar, 1995, is het 30 jaar geleden dat de Algemene Bijstandswet in werking trad. De Algemene Bijstandswet, de "bijstand" in de volksmond, betekende voor heel velen een zeer moeilijke gang naar de gemeente. Helaas kunnen wij niet zonder deze wet, die inmiddels de sluitpost is geworden van ons stelsel van sociale zekerheid. Deze wet is in de loop van haar bestaan steeds moeilijker uitvoerbaar en slechter beheersbaar geworden. Meerdere reparaties aan de wet mochten niet baten. Klachten stapelden zich op van diegenen die de wet moesten uitvoeren, alswel van de gebruikers en de vertegenwoordigers. De regelgeving was te complex, de wet bleek fraudegevoelig. Uitstroom was in te geringe mate aanwezig en de kosten van één en ander rezen de pan uit. Vooral dit laatste heeft naar ons idee het vorige kabinet geïnspireerd tot een herziening van de Algemene Bijstandswet. Bij deze herziening is het basis-principe van de bijna-oude wet onveranderd overgenomen in de nieuwe wet. Ik doel hier op artikel 7, lid 1, dat zegt: "Iedere Nederlander die hier te lande in zodanige omstandigheden verkeert of dreigt te geraken dat hij niet over de middelen beschikt om in de noodzakelijke kosten van het bestaan te voorzien, heeft recht op bijstand van overheidswege." Het tweede lid van dit artikel

4 sluit daarbij aan met: "Met een Nederlander bedoeld in het eerste lid wordt gelijk gesteld de hier te lande verblijvende vreemdeling aan wie het op grond van artikel 9 of 10 van de Vreemdelingenwet is toegestaan in Nederland te verblijven. Achter dit basis -principe, achter dit recht, stelt de fractie van D66 zich vierkant op. Echter, de nieuwe Algemene Bijstandswet legt ook plichten op aan de ontvanger van bijstand. Artikel 106 spreekt over de plicht om, indien mogelijk, werk te aanvaarden om weer zelfstandig te kunnen voorzien in het bestaan. Wij gaan er van uit, dat wij hierover in één der volgende vergaderingen kunnen spreken. De wetgever heeft bij de nieuwe Algemene Bijstandswet veel vrijheid gegeven aan de gemeente om een eigen beleid te voeren. Dat betekent dat er een grote verantwoordelijkheid is gelegd bij het bestuur van onze gemeente, bij college en raad. De eerste tastbare produkten van het gemeentelijk beleid liggen nu voor ons ter vaststelling. Namens de fractie van D66 wil ik hierbij het volgende opmerken. Op 1 januari 1996 treedt de nieuwe Algemene Bijstandswet in werking. Dit wil zeggen, dat alle nieuwe aanvragen om bijstand, vanaf dat moment gedaan bij de afdeling Sociale Zaken, getoetst worden aan de nu vast te stellen verordeningen, c.q. regels. Onze fractie neemt aan dat het verloop van één en ander door de leiding van afdeling Sociale Zaken nauwlettend zal worden gevolgd. Eventuele onvolkomenheden in deze verordeningen zullen daarbij niet onopgemerkt blijven. Wij vragen u ons in dat geval vroegtijdig te informeren, opdat de verordeningen en regels kunnen worden aangepast. Inzake premiebeleid wil ik het volgende opmerken. Uit aan de raad voorgelegde stukken heeft de fractie van D66 opgemaakt dat de gelden die de overheid voor dit doel ter beschikking stelt, ondergebracht zijn bij de doeluitkering Sociale Vernieuwing. Deze gelden dekken de behoefte aan premies ruimschoots. Gezien de huidige problemen rondom het fonds Sociale Vernieuwing wil D66 de resterende gelden aangemerkt zien als uitsluitend bestemd voor de bevordering van de arbeidsparticipatie. Een tweede opmerking: Bij deze verordening spreken wij over een categorie vrouwen waarvan het jongste kind nog geen vijf jaar is. Deze groep vrouwen maakt deel uit van een veel grotere groep, waarvan een deel in de loop van de komende jaren naar de arbeidsmarkt toegeleid moet worden. Veel arbeidsplaatsen, vooral in deeltijd, zullen er voor hen nodig zijn. De gemeente zou in deze een voortrekkersrol kunnen vervullen door binnen de eigen organisatie zoveel mogelijk banen in deeltijd aan te bieden. Met het beleid ten aanzien van de verstrekking van bijzondere bijstand kunnen wij instemmen, ofschoon mijn fractie met de draagkracht-berekening grote moeite heeft. In deze regeling zit volgens ons een onbillijkheid, namelijk diegenen die slechts weinig meer verdienen dan het minimum-inkomen hebben in vergelijking met hen die een inkomen ontvangen krachtens de Algemene Bijstandswet een onevenredig deel van hun 'bijzondere lasten' zelf te dragen. Wij hebben er begrip voor dat op dit moment de financiële gevolgen van een verlaging van het draagkrachtpercentage niet zijn te overzien. Wij stellen ons voor hier te gelegener tijd op terug te komen. Uitgebreide voorlichting naar de bevolking toe over de nieuwe wetgeving is noodzakelijk. Daar is inmiddels al een begin mee gemaakt. D66 verzoekt u ongerustheid te voorkomen of weg te nemen bij hen die afhankelijk zijn van een bijstandsuitkering door zorg te dragen voor tijdige, duidelijke en zorgvuldige voorlichting. De fractie van D66 ziet uit naar de verordening, waarin wij het beleid dienen vast te stellen ten aanzien van onder meer uitstroom uit de uitkering, de rechtmatigheid en doelmatigheid van de wet en fraudebestrijding. De kwantiteit van de instroom en evenzo van de uitstroom naar de arbeidsmarkt zullen over een aantal jaren bepalend zijn voor de betaalbaarheid van deze nieuwe wet voor onze gemeente. De fractie van D66 gaat akkoord met de verordeningen zoals zij hier voorliggen en het te voeren beleid ten aanzien van bijzondere bijstand. Ten slotte wil ik namens de fractie van D66 de wens uitspreken naar alle medewerkers van de afdeling Sociale Zaken dat zij deze gigantische klus, die door de wetswijziging veroorzaakt wordt, met succes mogen klaren. De heer Lokhorst: Mijnheer de voorzitter. Het is niet mijn bedoeling om inhoudelijk op dit punt in te gaan. Wij hebben in de commissievergadering reeds ons standpunt kenbaar gemaakt. Met een enkele nuancering hebben wij er ons mee akkoord verklaard. Er is echter één ding blijven liggen. In het voorstel wordt namelijk gesteld dat pas eind 1997 een evaluatie zal plaatsvinden. Mijn fractie vindt dat niet verstandig, te meer omdat er dan niet meer de gelegenheid is om in de afgelopen twee jaar het beleid zodanig bij te stellen dat het effectueert. In de tweede

5 plaats denken wij dat het voor de uitvoering beter is dat er begin 1997 geëvalueerd wordt, omdat wij dan tijdig kunnen bijstellen. De heer Spriensma: Mijnheer de voorzitter. Bij het tot stand komen van de nieuwe Algemene Bijstandswet hebben twee aspecten in de discussie een hoofdrol gespeeld, te weten inkomensbescherming en arbeidsparticipatie. Aan het laatste aspect wordt in de nieuwe wetgeving veel aandacht geschonken. De rijksoverheid tracht door een samenhangend pakket van maatregelen mede inhoud te geven aan de doelstelling van volledige werkgelegenheid. Het tegengaan van een onrechtmatige instroom en waar mogelijk het bevorderen van uitstroom uit de bijstand, alsmede het bestrijden van de fraude zijn doelstellingen die de CDA-fractie aanspreken. Betaalde arbeid is voor mensen niet alleen belangrijk als middel van bestaan, het geeft hen doorgaans ook een groter gevoel van eigenwaarde. Je doet mee en je hoort er bij. Wij mogen ons daarom niet aan de verplichting onttrekken mensen een opstap te geven naar werk, ook vanuit de bijstand. De gemeenten dragen meer dan voorheen verantwoordelijkheid voor de uitvoering van het beleid. Vanavond moet de raad een oordeel uitspreken over de voorstellen die alles te maken hebben met het inkomensaspect, te weten het toeslagenbeleid, de bijzondere bijstand en premies voor parttime arbeid. Uit de stukken wordt duidelijk dat het financiële plaatje nog niet definitief ingevuld kan worden. Kan de wethouder inmiddels al iets meer zeggen over het budget voor het toeslagenbeleid? De raming van de uitgaven met betrekking tot de bijzondere bijstand vertoont vanaf 1996 een tekort. Dit wordt mede veroorzaakt omdat de woonkostentoeslag uit dit budget betaald moet worden. Heeft het college het aangekondigde overleg met onder andere VNG en DIVOSA met betrekking tot voornoemde problematiek reeds gevoerd? De CDA-fractie constateert dat gezien de financieel onzekere situatie van de gemeente Lelystad, het college gekozen heeft voor een voorzichtige aanpak. Voor experimenten is gewoon geen ruimte op dit moment. Wensen op dat vlak kunnen niet gehonoreerd worden. De voorstellen zijn naar het oordeel van de CDA-fractie evenwichtig en ook sociaal verantwoord, gezien de gekozen uitgangspunten. Door de medewerkers van de Sociale Dienst is reeds veel werk verricht. Voor de commissievergadering van oktober zijn voorstellen toegezegd met betrekking tot fraudebestrijding en het uitstelbeleid. De CDA-fractie spreekt haar waardering uit voor het vele werk wat er reeds verricht is en de wijze waarop het college de raad in een vroegtijdig stadium heeft betrokken bij het te ontwikkelen beleid. Voorzitter, het moge u duidelijk zijn: De CDA-fractie gaat akkoord met uw voorstellen. Mevrouw Greuter: Mijnheer de voorzitter. De drie belangrijkste vragen van onze fractie waren: Zal er sprake zijn van cumulatie van kortingen? Welke mensen worden slechter van deze regeling? En wat gaat er gedaan worden aan voorlichting? Ten aanzien van de eerste vraag is ons in de commissie verzekerd dat dit niet het geval is. Mensen die slechter af zijn met deze regeling zullen vooral gezocht moeten worden onder jongeren, jonger dan 21 jaar, en onder woningdelers. Zult u in de evaluatie ook opnemen om hoeveel mensen het gaat en hoe erg zij in de knel komen? De Cliëntenraad kan een belangrijke rol spelen in het verzamelen van deze gegevens. Ten aanzien van onze derde vraag is ons toegezegd dat het voorlichtingsplan vóór de volgende commissievergadering ter inzage zal liggen. Wij hechten grote waarde aan actieve voorlichting van cliënten van de sociale dienst over de mogelijkheden van bijzondere bijstand en de verandering van de draagkrachtperiode. Fraudebestrijding en uitstroombeleid horen hier ook bij. Zodra deze stukken ter inzage liggen, zullen wij ze kritisch bekijken. Zullen daar ook al uw ideeën over sociale activering in zijn opgenomen? De heer Klomp: Mijnheer de voorzitter. In 1963 buigt de Tweede Kamer zich over de Algemene Bijstandswet. In deze wet krijgen de gemeenten meer beleidsvrijheid. Ondanks protesten van enkele kamerleden wordt de wet aangenomen en treedt op 1 januari 1965 in werking, hoewel blijkt dat deze kamerleden gelijk hebben. De verschillen tussen de diverse gemeenten zijn vrijwel voor iedere betrokkene een doorn in het oog. In 1971 concluderen regering en Tweede Kamer dan ook dat de gemeentelijke normen zich niet verdragen met de in de Algemene Bijstandswet verankerde beginselen van rechtsgelijkheid en rechtszekerheid. De wet wordt aangepast. Vanaf 1992 liggen de bijstandsnormen in het gehele land weer gelijk.

6 Met de nieuwe Algemene Bijstandswet wordt nu weer de klok terug gedraaid. Op 1 januari 1996 kent de bijstand weer normatieve verschillen per gemeente. Dit betekent bijvoorbeeld dat een 21-jarige werkeloze in Nijmegen meer bijstand gaat ontvangen dan in Groningen. Echtparen met inwonende verdienende kinderen in Nijmegen kunnen beter verhuizen naar Groningen, want in Nijmegen worden zij gekort, in Groningen niet. Alleenstaanden en éénouder-gezinnen krijgen te maken met een uitkeringsnorm, die ongeveer ƒ 370,-- per maand lager is. Dit wordt weer aangevuld in de vorm van een toeslag van maximaal 20 %. Vooral kamerbewoners zijn hiervan de dupe. Jongeren van 21 en 22 jaar en schoolverlaters krijgen vanaf 1 januari 1996 een verlaagde uitkering. Het enige doel van deze regering en van het VNG is om in 1999 een bezuiniging doorgevoerd te hebben van 380 miljoen gulden. Hier zijn weer de mensen het haasje die al onderaan de ladder vertoeven. Tot 1999 krijgt de gemeente extra geld uit Den Haag voor de toeslagen op de bijstandsnorm. In Lelystad is nu al een hoog percentage mensen die gebruik maken van deze Bijstandswet. Na 1999 moet men zelf het tekort aanvullen. Betekent dit een verlaging van de toeslagen of dat het tekort bij de andere inwoners van Lelystad wordt gehaald? De SP weigert hieraan zijn medewerking te verlenen en wijst daarom ook deze nieuwe wet af. De heer Slump: Mijnheer de voorzitter. Ik zal niet ingaan op allerlei technische details. Zolang het zo is dat niet iedereen in dit land regulier werk kan ontvangen, is het nodig dat er ook een vangnet bestaat om ook hen die geen werk hebben toch van een inkomen te verzekeren. Daarvoor is dus de Bijstandswet. De voorliggende regeling en de voorstellen van het college hebben onze instemming. Ik denk dat gezien de mogelijkheden die onze gemeente heeft - en die zijn niet groot, zoals iedereen weet - dit de beste manier is om de pijn zoveel mogelijk te verdelen. Wij hebben weliswaar beleidsvrijheid, maar als wij er geen geld bij hebben dan is die beleidsvrijheid niet meer dan theoretisch. De heer Noeken: Mijnheer de voorzitter. Het gaat niet best met de sociale voorzieningen in Nederland. Alles wat in de loop der jaren langzaam is opgebouwd, wordt nu in een sneltreinvaart weer afgebroken. En dan te weten dat wij volgens sommigen één van de rijkste landen ter wereld zijn. Onze regering is haantje de voorste als het gaat om geld uit te delen aan het buitenland en laat de bevolking weer zoals gewoonlijk het gelag betalen; de ene keer door extra belastingen, in dit geval de nieuwe ABW. Helaas is er als gemeente weinig aan te doen. Wel storend is de vrijblijvendheid van de gemeenten in het algemeen, die voor de toeslagen zelf gaan bepalen of men wel of niet van zijn basis -uitkeringen kan rondkomen. Het inkomen van mensen die op de bijstand zijn aangewezen zal in een rijke gemeente met lage loonlasten beter uitkomen dan in een gemeente zoals deze die op alles moet bezuinigen omdat wij in de toekomst de artikel-12 status kwijt raken. Het wordt bepaald door ambtenaren die uit het ene boekje weten hoe men van een bijstandsuitkering moet leven en uit het andere boekje weten wat het kost. Ik wens hen in elk geval veel wijsheid en sterkte toe bij hun beslissingen. Onze gemeente moet bezuinigen en het komt wel heel ongelegen dat de staat juist nu vindt hetzelfde te moeten doen en daarmee de mensen pakt die het al zo moeilijk hebben. De gemeente wikt en Den Haag beschikt. De BPN gaat met het voorstel onder protest akkoord. Wethouder Jonkman: Mijnheer de voorzitter. Na zo'n verhaal moet ik altijd even nadenken; ik doel dan vooral op het laatste verhaal en ook het verhaal daarvoor. Waar het om gaat is, dat beleidsvrijheid voor gemeenten ook betekent dat de politieke verantwoordelijkheid van gemeenten en van raadsleden toeneemt. Dit betekent dat men door mee te denken met het beleid ook bepaalde voorstellen zou kunnen doen, waardoor men het wat beter maakt voor de burgers, de burgers waardoor wij gekozen zijn. Het is dan niet nodig om een algemeen lang verhaal voor te lezen, maar wij kunnen ons wel verdiepen in de consequenties voor de Lelystadse burgers. Niet ambtenaren maken uit of wij wel of niet een artikel-12 gemeente zijn; niet ambtenaren maken uit hoe het toeslagenbeleid wordt vormgegeven. Deze raad zou het uit kunnen maken, wanneer iedereen zich daar tenminste in zou willen verdiepen. Gelukkig doen een aantal partijen dat wel, met uitzondering dan van de Burgerpartij en de SP. Wij hebben een aantal discussieavonden gehad, waarin iedereen zijn inbreng heeft kunnen leveren en iedereen voldoende voorlichting heeft gehad. De heer Bootsma doelde daar al op. Ik denk dat die wijze van discussiëren met elkaar heel goed is. Ik vind het dan ook een beetje jammer dat de heer Lokhorst van de VVD zegt dat hij er vanavond niet inhoudelijk op in zal gaan. Ik vind juist dat deze raad, zoals ook de raad heeft gediscussieerd bij de

7 bestuurlijke vernieuwing, het forum is waarin wij inhoudelijk op agendapunten zouden moeten ingaan. Wij kunnen alles in de commissies afdoen, maar mij lijkt dat niet zo'n goede zaak. Ik denk dat wij er aan moeten wennen om juist in deze raadsvergadering standpunten uit te wisselen. De gemeenten krijgen meer vrijheid, is door verschillende fracties gezegd. Ik denk dat die vrijheid toch minder groot is dan wij zouden kunnen denken, want een heleboel zaken zijn gewoon vastgelegd. En een heleboel zaken worden ook bepaald door de beschikbare financiële ruimte. Datgene wat wij wel kunnen bepalen, hebben wij in deze gemeente ook gedaan. Ik ben blij dat in overgrote meerderheid de raad er ook mee kan instemmen. Wij hebben geprobeerd om in ieder geval de burgers van Lelystad, die afhankelijk zijn van een bijstandsuitkering, zo min mogelijk van de wijzigingen te laten merken in hun portemonnaie. Ik vind dat ook een goede zaak want het bijstandsniveau is inderdaad niet iets om blij over te worden. Zoals mijnheer Bootsma terecht zegt, kunnen wij dat echter niet veranderen. Wij kunnen wel proberen de ruimte die wij hebben in ieder geval zo goed mogelijk te verdelen. Ik vind het dan ook echt jammer dat wij - althans zo ziet het er nu uit - te weinig geld hebben om een echt minima-beleid te voeren en te kijken naar mensen die langdurig in de bijstand zitten, om daar eens één keer in de zoveel jaar iets extra's te kunnen doen, zodat zij bijvoorbeeld wat duurzame goederen zouden kunnen aanschaffen. De evaluatie zal moeten uitwijzen of het vanavond vormgegeven beleid - en voor het andere deel de fraude en het uitstroombeleid in november in de raad - te sober is geweest. Mochten wij bij die evaluatie geld overhouden, dan denk ik dat het inderdaad goed is om juist naar die punten te kijken en het beleid op die punten te verruimen. Ik moet alleen zeggen dat ik niet erg optimistisch ben voor wat betreft de uitkomsten van die evaluatie. Misschien zou echter het uitstroombeleid dusdanig succesvol kunnen zijn dat het meer ruimte oplevert. Ik moet wel waarschuwen voor de mening dat bijstandsbeleid ook banen schept. Dat is natuurlijk niet zo. Als wij willen zorgen dat mensen weer aan het werk komen, dan zullen er ook meer banen moeten komen. De evaluatie hebben wij in het najaar van 1997 gepland is eigenlijk een overgangsjaar. Alle bijstandsgerechtigden van dit moment houden in 1996 nog de uitkering die zij op dit moment hebben. Zij zullen allemaal in de loop van dat jaar een heronderzoek krijgen. Dan zal naar hun positie gekeken worden op dat moment. Wat zal de verandering zijn in het kader van de nieuwe wet? Dat zal voor de meeste mensen niet veel uitmaken. En ook welk traject er met die mensen moet worden afgelegd om bij de arbeidsmarkt te komen, zoals op het gebied van scholing. U begrijpt dat het een hele klus zal zijn met ons grote aantal uitkeringsgerechtigden. Dit betekent dat in dit ene jaar het normale uitkeringspatroon moet worden voortgezet. Daarnaast moeten alle bijstandscliënten worden herzien. Er moet gekeken worden of de automatisering goed werkt. Er moeten nog allerlei andere zaken worden geregeld, zoals afspraken met Arbeidsvoorziening over het uitstroombeleid. De besluiten die wij nu nemen gaan eigenlijk pas echt in per 1 januari Om de consequenties daarvan te beoordelen, moeten wij tot het najaar wachten, want anders nemen wij misschien besluiten die wij later weer op ons brood krijgen. Ik denk dat het niet veel eerder kan. Dit betekent natuurlijk niet dat wij niet eerder over de Bijstandswet komen te praten. U weet dat er in de wet staat dat wij elk jaar een beleidsplan moeten opstellen en dat wij ook elk jaar een beleidsverslag moeten maken. Ook al zal het eerste beleidsverslag wat summier zijn, wij zullen er eerder over komen te spreken. Dat zal ook het geval zijn bij de jaarrekening en bij de management-rapportages. De echte goede inhoudelijke evaluatie kan echter gewoon niet eerder. Wij zullen bij de evaluatie ook aandacht besteden aan de groepen, waarvan wij nu denken dat als er al een verslechtering zal optreden, dat het die groepen betreft, dus de jongeren tot 21 jaar, de samenwoners en de verhuurders. Ik denk dat het goed is om dat goed aan te geven, ook getalsmatig zodat wij kunnen zien waar wij het echt over hebben. Ik denk niet dat wij daar de Cliëntenraad daar voor nodig hebben. Ik denk dat het beter zal zijn om het zelf te doen. Ik ben het met mijnheer Bootsma eens - want daar doelde hij kennelijk op - dat het vervelend is als men bij zo'n vijftal vergaderingen geen mening verkondigt en dat alleen in de pers doet. Het is teleurstellend voor de vertrouwensrelatie die wij met zo'n organisatie willen opbouwen. De heer Bootsma vroeg ook om te kijken naar de fondsen die wij gekoppeld hebben: de bijzondere bijstand en WVG in één fonds. Ik heb duidelijk in de commissie uitgesproken en de raad heeft het uitgesproken, dat het WVG-geld bedoeld is voor datgene wat te maken heeft met de Wet Voorzieningen Gehandicapten en de bijzondere bijstand is bedoeld voor datgene wat te maken heeft met toeslagen, uitstroombeleid, enz. Wij zullen bij

8 de evaluatie van de WVG, wat in het voorjaar zal plaatsvinden, kijken of het misschien zinvoller is om die twee zaken uit elkaar te halen. Er blijft overeind staan dat wij beide onderdelen van het fonds geoormerkt hebben. Mevrouw Holter zei dat zij het goed zou vinden als het hele proces goed gevolgd wordt door de leiding van afdeling Sociale Zaken. Dat zal zeker gebeuren. U kunt er van op aan dat ook de portefeuillehouder het verloop goed zal volgen en ik ga er van uit dat ook de raad dat zal doen. Het is een belangrijke zaak, niet alleen omdat heel veel mensen er mee te maken hebben en er afhankelijk van zijn, maar ook omdat er ongeveer 80 miljoen gulden in deze gemeente aan besteed wordt. Wat betreft de voortrekkersrol van de gemeente op het gebied van deeltijdarbeid: Wij doen daar al het één en ander aan. Ik heb van de portefeuillehouder begrepen dat ook de commissie personeelszaken er heel alert op is. Er moeten echter wel vacatures zijn om er mee om te kunnen gaan. Het is toch belangrijk, ook uit het oogpunt van emancipatie, om daar naar te kijken. Mevrouw Holter sprak ook over de draagkracht. Ik denk toch dat het goed is om in de verschillende regelingen en wetten die wij in de gemeente uitvoeren, of wij het nu over de WVG hebben of over de bijstand, een zekere eenduidigheid in te betrachten. Ik vind het op zich terecht dat mensen een kleine bijdrage betalen bij de ontvangen vergoedingen. Het feit dat dit naar draagkracht gebeurt, toont aan dat er niet meer gevraagd wordt dan nodig is. Er moet zorgvuldig worden afgewogen wat wel en wat niet nodig is. Ik zou mij kunnen voorstellen dat als wij enorm veel geld hadden te vergeven, het niet nodig was geweest om er nauwlettend naar te kijken. Waarom zouden wij echter niet een bijdrage vragen, als men boven het minimum-niveau zit, voor zaken die toch heel veel geld kosten. U moet daarbij bedenken dat het een bepaalde efficiency met zich meebrengt omdat anders ook hele kleine kosten behandeld en verhandeld moeten worden. Dat zou een enorme werkdruk met zich meebrengen. Al in de commissie hebben wij toegezegd dat wij heel veel belang hechten aan goede voorlichting en dat wij dat ook goed zullen doen. Het voorlichtingsplan zal ter inzage worden gelegd. De heer Spriensma vroeg naar het budget-toeslagenbeleid. Het toeslagenbeleid gaat uit de bijzondere bijstand en het budget bijzondere bijstand is bekend, dus wij kunnen het voor de volgende commissievergadering ter inzage leggen. Wij hebben nog geen overleg gehad met VNG en DIVOSA puur naar aanleiding van het nu vast te stellen beleid, maar wel al in eerdere bijeenkomsten als gemeenten die met deze problematiek worden geconfronteerd. Er is al eerder opgemerkt dat het slecht voor ons uitpakt. Een echt gecoördineerde actie hebben wij nog niet gedaan. Daar gaan wij mee aan de gang. Mevrouw Greuter vroeg nog of er al ideeën waren over sociale activering. Wij hebben er al wel wat ideeën over, maar het zal verder vorm krijgen in de nota "Uitstroombeleid" die in november a.s. in de raad komt. Daar zijn ook andere partijen bij nodig, bijvoorbeeld Arbeidsvoorziening, omdat het te maken heeft met categorie-indeling. Ik denk dat het hele beleid pas in het begin van 1996 echt vorm kan krijgen. Wij zullen daar ook heel goed over moeten praten want het heeft onder meer ook te maken met welzijnsbeleid en met de middelen die wij daaraan kunnen besteden. In tweede termijn De heer Bootsma: Mijnheer de voorzitter. Ik heb de opmerking van de wethouder met betrekking tot voorlichting goed beluisterd en wij zullen de voorstellen verder afwachten. Inderdaad was kritiek gericht op de Cliëntenraad. Ik heb mij hogelijk verbaasd over de wijze waarop men nu ineens meent kritiek te moeten uiten op de voorliggende voorstellen. Mijn gedachte daarbij is dat de Cliëntenraad een raad is die de belangen van uitkeringsgerechtigden behartigt. Belangen behartigt men niet als men enkel "Nee" of "Verkeerd" roept. Belangen worden wel behartigd als er alternatieven worden aangegeven. Het is logisch dat ik vervolgens bij de SP terecht kom. Mijnheer Klomp heeft het bij de behandeling van de voorstellen in de commissie af laten weten. Hij heeft toen de commissie sociale zaken toegezegd op papier te zetten wat het standpunt van de SP is. Ik had verwacht dat hij vanavond dan ook met een inhoudelijk verhaal over het voorliggende voorstel zou komen, maar hij is nog niet veel verder gekomen dan alleen maar te roepen dat hij het met de wet niet eens is. Dat kan ik onderschrijven. Dat ben ik ook niet. Wij hebben hier echter te maken met de uitvoering van een wet. En nu is dit gemeentebestuur wel verantwoordelijk - inclusief de SP - voor de

9 uitvoering. Het zou toch fatsoenlijk zijn als u als gemeentebestuurder duidelijk maakt wat u van de voorliggende voorstellen vindt. Mevrouw Greuter: Mijnheer de voorzitter. Dank u wel voor de antwoorden. Wij gaan akkoord met het voorstel. Wij vinden het jammer dat er nu zoveel kritiek is op de Cliëntenraad. Het is toch vijf keer goed gegaan. Mevrouw Holter: Mijnheer de voorzitter. Ik heb gevraagd om tijdige informering over afwijkingen. In het eerste jaar wordt iedereen die nieuw binnen komt, getoetst aan de door ons vast te stellen verordeningen. Ik kan mij voorstellen dat er gedurende dat proces bij de afdeling Sociale Zaken zaken naar voren komen die er op wijzen dat bepaalde dingen niet helemaal goed zijn. Het was mijn vraag of wij daarover ingelicht kunnen worden. In de tweede plaats heb ik gevraagd naar de vrijlatingsgelden, die nu premies worden genoemd. Ik stel mij voor dat daar geld van over zal blijven. Wat gebeurt daarmee? Het komt in het fonds Tijdelijke Wetgeving Sociale Vernieuwing terecht. Hoe zeker zijn ze daar? Zijn ze geoormerkt? Ik vroeg er naar om dat geld te besteden voor begeleiding naar de arbeidsmarkt, arbeidsparticipatie. Inzake draagkracht heb ik geen percentage genoemd. Ik heb gezegd dat wij daar te zijner tijd op terug komen, maar ik zou het graag gekoppeld willen zien aan het WVG-percentage van 35 % naar 17,5 %, als dat in de toekomst financieel mogelijk zou zijn. De heer Klomp: Ik laat mijn geweten spreken, mijnheer Bootsma. Zoals u weet, is in 1963 de Algemene Bijstandswet aangenomen en de Partij van de Arbeid is in 1965 degene geweest die het probleem zag en in 1971 de rechtsongelijkheid heeft rechtgetrokken. Diezelfde Partij van de Arbeid pakt de mensen nu weer. Dat is heel ernstig. Het is landelijk beslist dat het zo moet gaan gebeuren. Mijn geweten zegt dat ik deze mensen nooit mag laten vallen. Een verstandig en dapper gemeentebestuur zegt daarom "Nee" tegen deze nieuwe bijstandswet. Zo'n bestuur stoot zich na de WVG niet nog eens een keer aan dezelfde steen. Zo'n bestuur mobiliseert de bondgenoten en doet het uiterste om vóór 1 januari de Haagse politiek gezond verstand bij te brengen. De voorzitter: Ik moet toch met de heer Bootsma constateren dat de heer Klomp zich wel heeft uitgesproken over de wet, maar uitgaande van het feit dat die wet er nu één keer is, heeft u nagelaten zich uit te spreken over het voorliggende voorstel en de daarmee samenhangende verordeningen. De heer Klomp: Die wijzen wij af. De heer Noeken: Aan de wethouder zou ik willen zeggen: Dank God op uw blote knieën dat u niet weet hoe de Sociale Dienst in de praktijk werkt. Wethouder Jonkman: Het lijkt me beter om daar niet op te reageren. Naar mevrouw Holter toe wil ik zeggen, dat wanneer wij tegen bepaalde zaken aanlopen die echt duidelijk rapportage behoeven of vereisen, wij daar in de management rapportages op terug komen. Ik denk echter dat wij eerst een goed beeld moeten hebben van hoe het beleid uitpakt om tot bijstelling te kunnen komen. Want elke bijstelling naar boven of naar onderen heeft een directe relatie met datgene wat mensen in handen krijgen, of met het beschikbare budget. Wij zullen het met het vastgestelde budget moeten doen, wat de komende jaren alleen maar minder wordt. Ik denk toch dat de bespreking van een eventuele bijstelling - of het over draagkracht gaat of over minima -beleid - bij de inhoudelijke evaluatie moet gebeuren. Jaarlijks wordt wel bekeken hoe wij met het budget op zich uitkomen. Het geld wat dan over zou zijn - en ik hoop dat het niet gebeurt voor wat betreft de toeslagen op het aanvaarden van werk door vrouwen met kinderen onder de vijf jaar - komt in het fonds Bijzondere Bijstand en dat geld is geoormerkt (tenzij de raad iets anders zou willen besluiten, maar dat hoor ik dan graag). Dat geld blijft dus voor die zaken beschikbaar. Nog een vraag aan de SP: Vinden zij wel dat wij de wet hier in Lelystad zouden moeten uitvoeren of vindt u dat u bij het afwijzen van de wet ook de mensen zonder geld moet laten zitten? De heer Klomp: Ik heb gezegd dat u uw Haagse vrienden gezond verstand bij moet brengen. Probeer die mensen nu eens om te praten dat deze wet helemaal niet doorgaat. De voorzitter: Ik constateer dat u geen antwoord geeft op de gestelde vraag.

10 Wethouder Jonkman: Wij kunnen best met onze vrienden in Den Haag gaan praten en dat zult u ongetwijfeld ook doen. Wij moeten er echter wel voor zorgen dat mensen een inkomen hebben om van te leven. De uitvoering van de wet bepalen wij in deze gemeente en daar heeft u geen mening over. Misschien maakt het u niet zoveel uit, maar wij maken ons er wel zorgen over. De heer Klomp: Wij vinden dat iedereen die hier in de bijstand zit, recht heeft op een goede uitkering en niet een uitkering die in Amsterdam hoger ligt dan in Lelystad, Groningen of Den Haag. De voorzitter: Dit is voldoende voor één interruptie. Anders bent u bezig met een derde termijn en daar wil ik niet toe overgaan. Zonder hoofdelijke stemming wordt conform het voorstel van burgemeester en wethouders besloten, met de aantekening dat de fractie van de Socialistische Partij geacht wordt tegen dit voorstel te hebben gestemd. 9.Invoeringskosten nieuwe Algemene Bijstandswet (stuk nr ) 10.Beroepschrift van de Stichting Welzijn Ouderen Lelystad tegen het besluit van burgemeester en wethouders d.d. 4 mei 1995 inzake vermindering subsidie (stuk nr ) De heer Verlaan: Mijnheer de voorzitter. Ik wil een paar algemene opmerkingen maken, die ook gelden voor agendapunt 33. en 34., waar gelijksoortige beroepschriften aan de orde zijn van de Stichting Thuiszorg en de Stichting Jongerenwerk Lelystad. De conclusies van de beroepschriften-commissie worden door ons niet aangevochten. De raad heeft in meerderheid aldus besloten. Toch willen wij opmerken dat het gaat om een uitvloeisel van een kerntakendiscussie. Het betreft taken welke de gemeente uitvoert dan wel laat uitvoeren, die geschrapt of in stand gehouden zouden worden. Naar de stichtingen toe wordt dit nog versterkt door het principe van budget-subsidiëring, waarbij voor een bepaald budget bepaalde taken zijn afgesproken. Deze stichtingen worden geconfronteerd met een bezuiniging zonder dat daarbij taken aangegeven zijn in het voortraject. In een eerder stadium hebben wij aangegeven dat wij dat raar vonden. Wij hadden liever de weg andersom gehad. Met dat standpunt hebben wij toen geen meerderheid gehaald. Nu, na de kerntakendiscussie, begint voor die instellingen pas de discussie over welke taken zij nu minder moeten gaan doen. Dat is een onlogische volgorde. In onze ogen is het dan ook niet verwonderlijk dat er zo op ruime schaal door juist die stichtingen bezwaar aangetekend is tegen deze besluiten. Overigens waren wij bij de kerntakendiscussie ook tegen deze besluiten, in de zin dat wij er alternatieven voor hebben aangedragen. Ook daarvoor konden wij geen meerderheid bereiken. Toch willen wij het college het verzoek doen om in voorkomende gevallen, als het gaat om instellingen waar een budgetsubsidie-relatie mee is of mee gaat komen en waar een bezuiniging moet plaatsvinden, in een eerder stadium al vanuit de beleidsprioriteiten van de gemeente aan te geven welke taken daarbij in het geding zijn. W ethouder Blom Mijnheer de voorzitter. De heer Verlaan gaf aan dat het ging om een drietal beschikkingen. Ik ben alleen bang dat het juist bij deze beschikkingen niet zo van toepassing is omdat bij de SWOL geen budgetsubsidie bestaat. Over de andere stichtingen hebben wij nadrukkelijk gezegd dat wij sowieso dit jaar moeten onderhandelen over de nieuwe subsidieafspraken en wij willen graag op voorhand weten binnen welke financiële kaders wij dat doen. Dan bepalen wij welke taken wij willen afnemen en geeft de raad daar zijn oordeel over. De volgorde andersom lijkt mij een eindeloze discussie te worden en daar hebben wij dan ook niet voor gekozen. De heer Verlaan: Ik constateer dat mijn opmerkingen er toch nog steeds een beetje langs heen gaan. Want als in het overleg met een instelling geconstateerd wordt dat een bepaalde werksoort niet meer kan worden uitgevoerd,

11 dan bestaat niet meer de mogelijkheid - omdat het budget reeds aangegeven is - om die te schrappen taak te vergelijken met taken op bijvoorbeeld het gebied van stadsbeheer. Om die vergelijking ging het in de kerntakendiscussie. Om die afweging gaat het. De raad beschikt niet over geld. De raad stelt beleid vast dat moet worden uitgevoerd en bij dat beleid horen taken. Over die taken moeten wij het eens worden. Dan moeten wij de taken die de stichtingen uitvoeren kunnen vergelijken met de taken die de gemeente uitvoert. De voorzitter: Ik heb u horen zeggen dat u wel akkoord gaat met het voorliggende raadsbesluit. Zonder hoofdelijke stemming wordt conform het advies van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften besloten. 11.Overdracht van grond aan Stichting Boschhuis (stuk nr ) 12.Verkoop van grond aan Stichting Moskee El Imaan (stuk nr ) 13.Vaststelling grondprijs en verkoop grond in het Lelycentre aan Bronstee Staete BV te Amsterdam (stuk nr ) 14.Vaststelling grondprijs en verkoop van grond op het industrieterrein Noordersluis aan de heer J. Diepenbroek uit Loosdrecht (stuk nr ) 15.Uitname van gronden uit het grondbedrijf (stuk nr ) 16.Vaststelling van exploitatiebegroting voor het bedrijvenpark Larserpoort, gebied , op prijspeil 1 juli 1995, alsmede vaststelling van de grondprijzen voor de jaren 1995 en 1996 voor dit gebied (stuk nr ) De heer Stroobach: Mijnheer de voorzitter. U vraagt de raad vanavond een nieuwe exploitatiebegroting voor de Larserpoort vast te stellen, met daar onlosmakelijk aan verbonden een vaststelling van de grondprijs. De fractie van D66 is heel tevreden met het voorliggende voorstel. U bent er in geslaagd om te komen tot een voorstel waarin de uiteindelijke grondprijs markt-conform is. Wij wensen u succes met de verdere invulling van dit bedrijvenpark Larserpoort. Aan de zeer concurrerende grondprijs zal het niet kunnen liggen. Zonder hoofdelijke stemming wordt conform het voorstel van burgemeester en

12 17.Verhuur van het voormalig VAD-stationsgebouw, Dukaatweg 8 te Lelystad, aan de Bedrijfsmilieudienst Flevoland (stuk nr ) 18.Huur en verhuur van de brandweerkazerne aan de Gordiaandreef te Lelystad (stuk nr ) 19.Verkoop van grond aan PTT Telecom BV (stuk nr ) 20.Wijziging Bezoldigingsverordening (stuk nr ) 21.Raamwerk rioleringsbeheer (stuk nr ) 22.Sloopwerken van zwembad de "Houtrib" (stuk nr ) 23.Aanpassing KCA-depot Schroefstraat aan eisen milieuvergunning (stuk nr ) 24.Beheersverordening begraafplaats Lelystad 1995 (stuk nr ) 25.Terreinafwerking Haringvlietlaan (stuk nr )

13 26.Aanleg parkeerplaatsen ter plaatse van oorspronkelijk schoolplein "Het Want" ten behoeve van Baptistengemeente in de Schouw (stuk nr ) 27.Milieuverslag 1994 in het kader van artikel 21.1 van de Wet milieubeheer en artikel 34 van het Bijdragenbesluit openbare lichamen milieubeheer (stuk nr ) 28.Mutaties lopende gemeentegaranties met Rijksdeelneming (stuk nr ) 29.Leerlingenvervoer 1995 (stuk nr ) 30.Verkoop gebouw Zandbank 87a (stuk nr ) 31.Vaststelling van de rekening 1994 van de tak van dienst gezondheidscentra wijk 4 Lelystad (stuk nr ) 32.Beroepschrift van de Stichting Vormings Jeugdtheaterschool "Daniëlla" tegen het besluit van burgemeester en wethouders d.d. 18 april 1995 inzake de afwijzing van een verzoek om een bijdrage in juridische kosten (stuk nr ) Zonder beraadslaging en zonder hoofdelijke stemming wordt conform het advies van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften besloten. 33.Beroepschrift van de Stichting Jongerenwerk Lelystad tegen het besluit van burgemeester en wethouders d.d. 4 mei 1995 inzake vermindering subsidie (stuk nr ) De heer Noeken: Mijnheer de voorzitter. Dit voorstel om het Jongerenwerk met ƒ 80.00,-- te korten en om de tegenargumenten ongegrond te verklaren, vind ik onbegrijpelijk, te meer daar de jongeren door het veranderen van de Bijstandswet toch al in het verdomhoekje staan. Hoe men het ook wendt of keert, de korting gaat ten koste van deze doelgroep. De BPN is van mening dat het inkrimpen van de bijstandsuitkering en het inkrimpen van het budget voor het jongerenwerk veel meer aan de gemeente gaan kosten dan de ƒ ,-- die u nu denkt te kunnen besparen. Men hoeft niet veel fantasie te hebben om te bedenken wat er gebeurt als jongeren zonder

14 geld en zonder enige vorm van begeleiding door de stad gaan zwerven, omdat juist nu op de zo belangrijke opvang moet worden bezuinigd. De BPN was overigens al eerder tegen deze bezuiniging, omdat het de bedoeling is van deze gemeente om te bezuinigen en niet om een gulden te pakken en honderd gulden aan onvoorziene uitgaven te verliezen door kosten vanwege baldadigheid en vernieling van straatmeubilair. De BPN blijft dus tegen deze bezuiniging. De voorzitter: Het is wel goed dat u dit zegt, maar dat was niet aan de orde. Aan de orde is of het door de raad vastgestelde beleid door het college correct is uitgevoerd. Zonder hoofdelijke stemming wordt conform het advies van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften besloten. 34.Beroepschrift van de Stichting Thuiszorg Flevoland tegen het besluit van burgemeester en wethouders d.d. 4 mei 1995 inzake vermindering subsidie (stuk nr ) Mevrouw Van Sprang: Mijnheer de voorzitter. De fractie van D66 stemt in met het voorgestelde besluit om het advies van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften te volgen. Wij hechten er echter aan om er op te wijzen dat dit onverlet laat, zoals door ons bij de kerntakendiscussie in mei al is aangekondigd, dat wij bij de komende begrotingsbehandeling op grond van het nadere overleg tussen de Stichting Thuiszorg en de gemeente de haalbaarheid van de aan deze stichting opgelegde bezuiniging opnieuw zullen wegen. De heer Herrebrugh: Mijnheer de voorzitter. De Partij van de Arbeid sluit zich wat dat betreft aan bij hetgeen de fractie van D66 nu naar voren heeft gebracht. Wij conformeren ons aan het voorgestelde besluit van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften, maar wij zullen nadrukkelijk bij de begrotingsbehandelingen voor het dienstjaar 1996 een hernieuwde politieke discussie en beraadslaging overwegen met betrekking tot de subsidie aan de Stichting Thuiszorg. Wat dat betreft dring ik aan op het ten tijde van de beraadslaging over de kerntaken door het college aan ons toegezegde overleg tussen het bestuur van de gemeente en het bestuur van de stichting inzake de uitvoering van deze bezuiniging. Ik dring er op aan dat eventuele uitkomsten van dit overleg zo snel mogelijk in de commissie aan de orde komen. De heer Verlaan: Mijnheer de voorzitter. Wij onderschrijven ook de opmerkingen zoals gemaakt door D66. Wat ons betreft komt daarbij, gegeven de gevoerde discussie in de kerntakendiscussie, dat het college er volgens ons goed aan doet om waar mogelijk zelf al op zoek te gaan bij de begrotingsbehandeling naar een alternatieve dekking voor deze bezuiniging. Wethouder Blom Mijnheer de voorzitter. Wij hebben deze discussie in april al eerder gevoerd en wij gaan hem nog voeren bij de begrotingsbehandeling. Ik wil er overigens wel op wijzen dat al nadrukkelijk vanuit de gemeente geprobeerd is een concrete invulling te geven voor dit bezuinigingsbedrag. Dit geldt overigens voor alle bedragen die toen als richtlijn zijn afgesproken. U heeft echter ook kunnen lezen dat de bereidheid van anderen op dat terrein nog niet overmatig groot was. Wij zullen proberen een zo uitgewerkt mogelijk voorstel voor te leggen. Maar wat dat betreft vraag ik nog even geduld tot op zijn minst de commissiebehandeling. De voorzitter: Ik constateer dat het besluit zelf niet ter discussie staat. Zonder hoofdelijke stemming wordt conform het advies van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften besloten. 35.Beroepschrift van het Flevolands Symfonie Orkest tegen het besluit van burgemeester en wethouders d.d. 6 juni 1995 inzake vaststelling kortingspercentage subsidie Amateurkunstbeoefening, alsmede stopzetting van genoemde subsidie met ingang van 1996 (stuk nr ) Zonder beraadslaging en zonder hoofdelijke stemming wordt conform het advies van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften besloten.

15 36.Wijzigingen begroting 1995 (stuk nr ) De heer Stroobach: Mijnheer de voorzitter. Eén opmerking over de laatste begrotingswijziging: Bij agendapunt 25. hebben wij besloten om een krediet beschikbaar te stellen van ƒ ,--. In deze begrotingswijziging lees ik ƒ ,--. Nu ben ik heel erg benieuwd wat u met die ƒ 100,-- gaat doen. De voorzitter: Het zal administratief in orde worden gebracht. Zonder hoofdelijke stemming wordt conform het voorstel van burgemeester en 37.Voorstel fractie NWP tot het aannemen van een motie De voorzitter: De fractie van de Natuurwetpartij heeft een motie ingediend waarvan ik heb begrepen dat deze motie door GroenLinks wordt ondersteund, hoewel deze niet door deze fractie is ondertekend. De motie gaat een beetje tegen ons gebruik in, maar het is wel ons goed gebruik om degene die de motie indient ook als eerste het woord te geven. De heer Van der Sloot: Mijnheer de voorzitter. Hoewel deze motie, die voorstelt om het inkoopbeleid zodanig aan te passen dat er geen Franse produkten meer worden ingekocht totdat de Franse regering besluit af te zien van het nemen van nog meer kernproeven, niet direct de gemeentelijke politiek lijkt te raken, vindt mijn fractie dat hier een onderwerp aan de orde is dat van fundamenteel belang is voor het welzijn van de hele aarde en dus ook van Lelystad. De publieke opinie heeft heel krachtig en duidelijk laten blijken dat zij het denken in nucleaire afschrikking verouderd en onjuist vindt. De roep en het verlangen naar permanente wereldvrede in een schoon milieu zonder nucleaire paraplu's nemen met de dag toe. Dit zien wij als een teken van groeiend wereldbewustzijn naar vrede en harmonie, een transformatieproces dat reeds jaren aan de gang is en nu goed op gang lijkt te komen. Deze ontwikkeling willen wij zoveel mogelijk steunen en stimuleren, zodat de destructieve krachten die nog veel aanwezig zijn in onze samenleving sneller zullen kunnen verdwijnen. Tegen dit licht vinden wij dat ook op het niveau van de gemeente politieke signalen afgegeven moeten worden. Kernwapens en andere vernietigingswapens wekken een vals gevoel van veiligheid. Een nucleair arsenaal heeft alleen maar het vermogen om af te schrikken en te vernietigen, maar niet het vermogen om een volk te beschermen. Het zaait angst en haat in de harten van de mensen en zorgt er mede voor dat er altijd vijandschap blijft bestaan. De recente golf van bomaanslagen in Parijs zijn hiervan het trieste bewijs. De Natuurwetpartij heeft vorige maand aan de Franse president een brief geschreven, waarin wij hem een alternatief aanbieden die precies het tegenovergestelde bewerkstelligt, namelijk een vermindering van de collectieve stress, angst en haat en een toename van collectieve harmonie en coherentie, teweeggebracht door een kleine groep van experts op het gebied van de Vedische bewustzijnstechnologie. Dit alternatief is vele malen krachtiger dan nucleaire technologie en het is niet gebaseerd op het vermogen om af te schrikken maar op het vermogen om de relaties tussen mensen en volkeren te voeden, zonder bloedvergieten of geweld. De motie sluit aan bij de gevoelens die op dit moment leven in de samenleving. Veel bedrijven en burgers zijn er al toe overgegaan om geen Franse produkten meer te kopen. De gemeente Leiden heeft het schenken van Franse wijn en het serveren van Franse kaas op recepties en andere openbare bijeenkomsten stop gezet. Albert Heijn overweegt geen Beaujolais primeur meer te verkopen dit jaar. Door deze maatregelen kracht bij te zetten zullen de Fransen, die zelf overigens ook in toenemende mate tegen de kernproeven gekant zijn, geprikkeld worden om hun president spoedig op andere gedachten te brengen. Deze motie zal daar ongetwijfeld een bijdrage toe leveren. De motie luidt alsvolgt: "De gemeenteraad van Lelystad bijeen op 14 september 1995, Overwegende dat de kernproeven op Mururoa door de Franse regering ten uitvoer gebracht 1. volledig zinloos zijn