Beleidsregels minimabeleid 2015

Transcriptie

1 Gemeente Gilze en Rijen Beleidsregels minimabeleid 2015 Iedereen doet mee en iedereen doet ertoe" sybver 1/1/2015

2 Inhoudsopgave Voorwoord 1. Voor wie? 2. Individuele aanvragen bijzondere bijstand 3. Individuele bijzondere bijstand op basis van groepskenmerken 3.1 Hoogte van de bijzondere bijstand 4. Verstrekkingstermijn 5. Vorm van de individuele bijzondere bijstand 6. Collectieve ziektekostenverzekering 7. Individuele inkomenstoeslag 8. Kwijtschelding gemeentelijke belastingen 9. Samenvatting

3 Voorwoord De gemeente Gilze en Rijen kent sinds jaar en dag een ruimhartig minimabeleid, met speciale aandacht voor gezinnen met kinderen. Ook voor de jaren 2015 en verder wil het college ondersteuning blijven geven aan mensen die dit nodig hebben. Op een manier die past binnen de filosofie van de veranderende (participatie)maatschappij. Tot op heden staat het minimabeleid beschreven in een 34 pagina s tellend document uitvoeringsrichtlijnen. Deze uitvoeringsrichtlijnen beschrijven verschillende producten; bijvoorbeeld: computer, fiets, zwemlessen...enz. Elk jaar passen we de richtlijnen aan, aan gewijzigd beleid of aan een gewijzigde vraag vanuit de praktijk. Dit huidige minimabeleid draagt niet goed meer bij aan de participatie van inwoners met een laag inkomen. Verder is de uitvoering arbeidsintensief en zijn er veel uitvoeringskosten mee gemoeid. Met de komst van de decentralisaties willen we werk maken van een nieuwe benaderingswijze, waarbij de situatie van de klant en zijn gezin centraal staat. Vanuit deze situatie willen we, samen met de klant zijn zelfredzaamheid vaststellen of anders gezegd, de mate waarin hij ondersteuning nodig heeft. Als we concluderen dat ondersteuning nodig is, is de volgende stap, vaststellen wat nodig is. Vanuit deze optiek organiseren we de ondersteuning die nodig is (het arrangement). De ondersteuning heeft tot doel de zelfredzaamheid van de klant te vergroten. We kantelen van een productgerichte benadering (aanbodgestuurd) naar een klantgerichte benadering (vraaggestuurd). Vanuit deze optiek hebben we geen, of minder, productbeschrijvingen nodig. We sluiten op deze manier aan bij de kadernotitie 3 decentralisaties. Onderstaande beleidsregels geven de kaders aan waarbinnen we werken. Deze regels geven een richting aan en beschrijven niet uitputtend wat nodig is in welke situatie. Ze nodigen uit met de klant in gesprek te gaan en samen te zoeken naar een gepaste oplossing. De ervaring leert dat in het maatwerk een aantal producten, zoals bijvoorbeeld aanschaf duurzame gebruiksgoederen, kosten voor rechtsbijstand en bewindvoering blijft terugkomen. Voor deze producten hanteren we (uitvoerings)richtlijnen. Deze richtlijnen komen tot stand op basis van intervisie.

4 1. Voor wie? Voor inwoners van de gemeente Gilze en Rijen die niet méér inkomen hebben dan 110% van het voor hen geldende sociaal minimum(bijstandsnorm). Hierbij sluiten we aan bij de indertijd door het ministerie vastgestelde maximum grens bij categoriale bijstand en langdurigheidstoeslag. 2. Individuele aanvragen bijzondere bijstand Ook in het minimabeleid staan eigen verantwoordelijkheid, het stimuleren van de zelfredzaamheid en maatwerk voorop. Het eerdere recht op waarbij een aanvrager om een voorziening vraagt laten we los. In plaats daarvan onderzoeken we de ondersteuningsvraag van de inwoner in zijn situatie. We stellen hierbij de volgende vragen: Hoe zelfredzaam is iemand? Het antwoord vinden we door de Quick-scan toe te passen. Kunnen we het op een andere manier regelen? Is er hulp van familie, vrienden of omgeving mogelijk? Kunnen we voorliggende voorzieningen aanspreken? Dit kan bijvoorbeeld een collectieve ziektekostenverzekering zijn. In dat geval kan bijzondere bijstand achterwege blijven. Wat is nodig? Zijn de kosten onverwacht, niet verwijtbaar en onvermijdbaar dan stellen we vast wat nodig is. Deze kosten komen in aanmerking voor bijzondere bijstand. We zoeken naar de goedkoopste oplossing die bij de vraag van de klant past. Dit kan dus betekenen dat we klanten verwijzen naar een kringloopwinkel waar goede spullen tweedehands verkrijgbaar zijn. Bij vragen of twijfel gebruiken we als richtlijn de NIBUD-vergoedingenlijst. 3. Individuele bijzondere bijstand op basis van groepskenmerken Binnen het minimabeleid mag geen sprake meer zijn van categoriale regelingen zoals we ze hadden voor kinderen en mensen met een chronische ziekte of beperking of ouderen. Het blijft echter aannemelijk dat deze groepen extra kosten maken om te kunnen participeren. Als we een aanvraag om bijzondere bijstand krijgen van iemand in een van deze groepen, stellen we vast of er extra kosten zijn. Aan de hand van bewijsstukken vergoeden we de kosten op declaratiebasis. 3.1 Hoogte van de bijzondere bijstand Gezinnen met kinderen in de leeftijd tot 18 jaar De bijzondere bijstand per kind per jaar bedraagt maximaal 400,00. Chronisch ziek of beperkt De bijzondere bijstand bedraagt maximaal 150,00 per jaar. Ouder dan pensioengerechtigde leeftijd De bijzondere bijstand bedraagt maximaal 150,00 per persoon per jaar. NB: Er is geen samenloop mogelijk tussen de regelingen voor ouderen en chronisch zieken.

5 4. Verstrekkingstermijn We verstrekken de bijzondere bijstand voor de duur van één jaar. Na dat jaar bekijken we de noodzaak van voortzetting van de vergoeding. 5. Vorm van de individuele bijzondere bijstand Als we na bovenstaande beoordeling tot de conclusie zijn gekomen dat iemand ondersteuning van de bijzondere bijstand nodig heeft, dan verstrekken we deze bijstand om niet. Dit past in een activerend minimabeleid. Schulden en leningen werken belemmerend op uitstroom uit de bijstand. Verder willen we voorkomen dat mensen in schulden geraken. Er zijn twee uitzonderingen op deze regel: de situatie waarin we overgaan tot het verstrekken van duurzame gebruiksgoederen. de situatie dat bijstand wordt verstrekt als sprake is van ongenoegzaam betoond besef van verantwoordelijkheid. 6. Collectieve ziektekostenverzekering De collectieve ziektekostenverzekering verzekert inwoners met een laag inkomen (tot 130% van het minimumloon) tegen vaak voorkomende ziekte- en zorgkosten. Hierdoor hoeven bewoners geen beroep te doen op individuele bijzondere bijstand. Hiermee is de collectieve ziektekostenverzekering een voorliggende voorziening voor bijzondere bijstand. Op basis van het contract dat de gemeente met de zorgverzekeraar sluit betalen mensen een lagere premie voor zowel de basisverzekering als de aanvullende verzekering. Het is de enige categoriale regeling die de gemeente mag handhaven. Met ingang van 1 januari 2015 biedt de gemeente Gilze en Rijen, samen met zorgverzekeraar CZ ook een collectieve zorgverzekering aan, die veel van de ziektekosten vergoedt. Dit compenseert (enigszins) het wegvallen van de Wtcg. 7. Individuele inkomenstoeslag Deze toeslag vervangt de Langdurigheidstoeslag. De toeslag is bedoeld voor mensen die gedurende 3 jaar een minimum inkomen ontvangen en geen uitzicht hebben op inkomensverbetering. We leggen de verbinding met de individuele bijzondere bijstand door deze toeslag als middel in aanmerking te nemen. 8. Kwijtschelding gemeentelijke belastingen Inwoners met een minimum inkomen kunnen in aanmerking komen voor kwijtschelding van gemeentelijke belastingen. Voor deze kwijtschelding gelden wettelijke regels. De uitvoering ligt bij de afdeling Financiën. 9. Hardheidsclausule Het college kan in bijzondere gevallen afwijken van de bepalingen in deze beleidsregels, als toepassing daarvan tot onbillijkheden van overwegende aard leidt. Hierbij moet vermeld worden dat voorzieningen altijd afgestemd worden op de individuele situatie.

6 10. Samenvatting Met ingang van 1 januari 2015: 1. De norm voor de doelgroep minimabeleid te handhaven op 110% van het geldende sociaal minimum (bijstandsnorm) 2. De noodzaak tot het verstrekken vast te stellen aan de hand van 3 vragen: Hoe zelfredzaam is iemand? Kunnen we het op een andere manier regelen? Wat is nodig? 3. Binnen het minimabeleid de volgende groepen opnemen die op basis van groepskenmerken meerkosten maken om te kunnen participeren Mensen met kinderen tot 18 jaar Mensen met chronische ziekte of beperking Kwetsbare ouderen 4. De bijzondere bijstand voor meerkosten voor deze groepen onder 4. te maximeren tot respectievelijk 400,00, 150,00 en 150,00 per persoon per jaar. 5. De verstrekkingstermijn van de bijzondere bijstand voor de periode van één jaar vast te stellen. 6. De individuele bijzondere bijstand die nodig is om niet te verstrekken, m.u.v. bijstand voor duurzame gebruiksgoederen en bijstand waarbij sprake is van ongenoegzaam betoond besef van verantwoordelijkheid 7. De collectieve ziektekostenverzekering, de individuele inkomenstoeslag (voorheen Langdurigheidstoeslag) en de mogelijkheid tot het aanvragen van kwijtschelding gemeentelijke belastingen te handhaven binnen het minimabeleid. 8. Het college de mogelijkheid te geven op basis van een hardheidsclausule af te wijken van deze beleidsregels.