Inhoudsopgave. AthenaSummary Universiteit van Amsterdam Faculteit der Rechtsgeleerdheid Bachelorjaar 1

Transcriptie

1 AthenaSummary Universiteit van Amsterdam Faculteit der Rechtsgeleerdheid Bachelorjaar 1 Aansprakelijkheidsrecht Supplement: - week 6: werk- & werkcollegeverslag - week 7: werk- & werkcollegeverslag Inhoudsopgave WEEK 6 - SCHADEVERGOEDINGSRECHT... 2 WERKGROEP Opdrachten & aantekeningen WEEK WERKGROEP Uitleg art. 185 WVW Opdrachten... 6 In ons streven naar perfectie zetten wij alles op alles om een volledige samenvatting beschikbaar te stellen. Mochten wij onverhoopt toch punten over het hoofd hebben gezien of verkeerd hebben genoteerd, schroom dan niet dat terstond te melden. Dit geldt voor alle op- en aanmerkingen. Onze klachtenlijn is te vinden op

2 Week 6 - Schadevergoedingsrecht Werkgroep Opdrachten & aantekeningen Als je op grond van art. 6:162 aansprakelijk bent gesteld, ben je wettelijk verplicht tot het betalen van de schadevergoeding. Art. 6:98: gaat over het feit of het redelijk is dat je alle schade moet vergoeden. 1. Twee jongens van 16 jaar oud gaan onafhankelijk van elkaar op een zaterdagavond naar het viaduct over de snelweg. De jongens, Arno en Bas, proberen met steentjes de onder hen voorbijrijdende auto s te raken. Door de snelheid waarmee de auto s rijden hebben ze weinig geluk met raak gooien. Toch gaat opeens een kiezeltje dwars door de voorruit van een auto. De auto blijkt een aanhangwagen te trekken waarop een felgele Bugatti EB 16.4 Veyron (marktwaarde anderhalf miljoen euro) wordt vervoerd. De bestuurder van de auto, tevens de eigenaar van de Bugatti, verliest daardoor de macht over het stuur en rijdt tegen de vangrail. Hij loopt letselschade op, de auto lijdt blikschade en de Bugatti is totaal vernield. De eigenaar van de Bugatti wil de schade verhalen die hij heeft geleden. a. Wie is/zijn aansprakelijk voor de schade van de eigenaar van de Bugatti? Is het daarbij een probleem dat onbekend is wie de fatale kiezel gooide? NB: U dient art. 6:166 BW buiten beschouwing te laten. Arno en Bas zijn beide onafhankelijk aansprakelijk voor de schade aan de Bugatti op grond van art. 6:162. Er is sprake van onrechtmatige daad, namelijk inbreuk op een recht. Er is opzettelijk inbreuk gepleegd op het eigendomsrecht en het recht van lichamelijke integriteit van de eigenaar door het opzettelijk vernielen van de Bugatti. Dit kan tevens ook worden toegerekend krachtens schuld in verwijtbare zin. Ze hadden iets anders kunnen en moeten doen. Aan de relativiteitsvereiste (art. 6:163) is ook voldaan, want de strekking van het eigendomsrecht is het beschermen tegen inbreuk zonder toestemming. Tevens wordt er ook aan de condicio sine qua non- vereiste voldaan (art. 6:98): als de jongens (onafhankelijk van elkaar) niet met steentjes naar auto s gingen gooien, was het niet in de voorruit terecht gekomen en had de bestuurder geen schade geleden. Ze zijn beiden onafhankelijk aansprakelijk en het is geen probleem dat het onbekend is wie de fatale kiezel gooide, want het staat vast dat de schade het gevolg is van het gooien van kiezels. Uit art. 6:99 blijkt dat de schade het gevolg is van de gebeurtenis dat Arno en Bas met steentjes gooiden. Ze zijn alle twee in beginsel aansprakelijk. Aan de eisen zijn voldaan, art. 6:99 is dus van toepassing. Ze zijn ieder aansprakelijk voor dezelfde schade. Er is sprake van hoofdelijke aansprakelijkheid blijkens art. 102 lid 1 jo. art. 6:7. Art. 6:99 moet je gebruiken als de (hele) schade is veroorzaakt door de ene of door de andere dader. Tenzij- clausule: omkering bewijslast m.b.t. condicio sine qua non- verband, zie ook HR DES- arrest. Om aan je aansprakelijkheid te ontkomen dien je te bewijzen dat het fatale steentje niet jouw steentje was. Dit kunnen de jongens niet bewijzen, dus hier kunnen zij zich niet op beroepen. Art. 6:166 dien je te gebruiken wanneer er echt sprake is van een groep (denk aan hooligans), waarbij onzeker is wie de dader is en een paar mensen passief bij de groep betrokken waren, maar duidelijk is 2

3 dat de schade is ontstaan als gevolg van de onrechtmatige gedraging van de groep. De reden waarom art. 6:99 toepassing omdat de jongens alle twee daders zijn. Dit is in de casus gegeven. b. Arno en Bas konden niet voorzien dat het gooien van een kiezel tot gevolg zou hebben dat een extreem dure auto totaal wordt vernield. Komt deze schadepost van de eigenaar van de Bugatti Veyron toch voor vergoeding in aanmerking? Ze beroepen zich op art. 6:98. De rechter kijkt of hij het redelijk vindt dat de daders alles moeten vergoeden. De aard van de aansprakelijkheid is schuldaansprakelijkheid. De mate van schuld (de vraag of er sprake is van opzet of geen opzet) is in dit geval opzet, zie ook HR Renteneurose arrest. Als er opzet is mag er ruime toerekening plaatsvinden. Waarschijnlijkheid van het gevolg: het is te verwachten dat dit soort schade wordt veroorzaakt bij het gooien van steentjes naar auto. De aard van de schade is zaakschade en letselschade. De geschonden normen zijn de veiligheids- en verkeersnorm, zie ook HR Aangereden hartpatiënt arrest. Als je deze factoren met elkaar afweegt, kom je tot de conclusie dat alle schade aan de jongens vergoed moeten worden. Let op: deze normen zijn geen vereisten, maar wegingsfactoren. Leer deze regels (Brunner regels) goed. Stel dat de eigenaar een geestelijke stoornis heeft, waardoor de letselschade enorm is (10 miljoen euro), verandert dat iets aan het antwoord? Er is letselschade en er is een veiligheids- en verkeersnorm geschonden. Dit gebeurde ook in het Aangereden Hartpatiënt arrest, hieruit blijkt dat het redelijk is dat alle schade wordt toegerekend. In het Renteneurose arrest werd er ook opzettelijk schade toegebracht, waaruit ook bleek dat alle schade aan de dader werd toegerekend. Alle schade dient concreet berekent te worden (letselschade, toekomstig schade). Alleen zaakschade wordt abstract berekend. De jongens zouden zich ook kunnen beroepen op art. 6:109. Stel dat de jongens heel arm waren dan zou de rechter de vergoeding kunnen minderen op basis van de draagkracht. Als ze allebei gek waren, kon het verminderd worden op de aard van aansprakelijkheid. De toerekening verandert dan van schuld naar wet (art. 6:165). Hierdoor zal de rechter eerder matigen. Verzekering speelt een rol in het kader van 6:109, niet in de overige uitzonderingsartikelen. CSQN- verband bij OD is heel belangrijk. Soms is deze echter onduidelijk (voorbeeld: longkanker krijgen door blootstelling asbest op het werk, terwijl je zelf ook rookt). Proportionele aansprakelijkheid Aan de ene kant is er een onrechtmatige daad (v/d werkgever in dit geval van bovenstaande voorbeeld) Aan de andere kant omstandigheid voor risico van het slachtoffer (roken). Er is schade, namelijk kanker, waarbij niet duidelijk was wat de oorzaak was. Het kan ofwel door de normschending van de werkgever (OD) of door de risico van het slachtoffer. In zulke gevallen wordt de proportionele aansprakelijkheid toegepast. Genetische aanleg valt ook onder dit risico van het slachtoffer. De werkgever moet dan schadevergoeding betalen in verhouding tot de kans dat hij de schade veroorzaakt heeft. Meestal wordt er een causale verdeling van 50%- 50% gehanteerd. Proportionele aansprakelijk alleen hanteren wanneer de csqn- verband niet duidelijk is. Zie ook HR Embryonaal verkeersslachtoffer Gemiste kans Voorbeeld: Beroepsfout. Een advocaat is te laat met het instellen van hoger beroep waardoor de 3

4 eiser niet meer in hoger beroep kan gaan. Er is een onrechtmatige daad van de advocaat gepleegd waardoor de cliënt als gevolg een kans verliest. Het verschil tussen de gemiste kans en de proportionele aansprakelijkheid is dat hier wel een duidelijk csqn- verband is tussen OD en schade, maar er moet goed bekeken worden hoe de schade begroot kan worden. De schadevergoeding wordt berekend aan de hand hoe groot de kans op succes zou zijn geweest. Zie HR Deloitte. 2. Ab rijdt met zijn auto tegen Brennans auto aan, terwijl deze laatste voor een stoplicht staat te wachten. Vast komt te staan dat Ab te hard reed én dat hij uit moest wijken voor Constant die met zijn auto een onverwachte manoeuvre maakte. Brennans schade bedraagt De rechter waardeert de respectievelijke bijdragen van Ab en Constant aan het ontstaan van Brennans schade op 3(A) : 2(C). Aangenomen dat Ab en Constant beiden aansprakelijk zijn uit onrechtmatige daad: a. Kan Brennan Constant tot vergoeding van zijn schade aanspreken en zo ja, voor welk bedrag? Ab en Constant zijn allebei aansprakelijk wegens onrechtmatige daad (art. 6:162). B kan C aanspreken op 2000 euro wegens art. 6:102 lid 1 jo. art. 6:7 lid 1. Aangezien al aangenomen is dat 2/5 van de schade is ontstaan door Constant kan Brennan hem dus aanspreken voor maximaal 2000 euro. b. Kan Constant voor het geval hij aan Brennan het volledige bedrag betaalt, verhaal nemen op Ab en zo ja, voor welk bedrag? Blijkens art. 6:102 lid 1 zijn ze hoofdelijk aansprakelijk. Blijkens art. 6:10 lid 2 blijkt dat ze allebei de draagplicht hebben, om het bedrag te bepalen wordt er gekeken naar art. 6:101 lid 1. Er wordt een causale verdeling gemaakt. C heeft recht op 3/5 van de totale schade, dus dat is 3000 euro. 3. Het echtpaar Smit maakt op een zonnige zomerdag een fietstochtje. Er breekt een onverwacht noodweer uit. Tijdens de storm waait een lantaarnpaal om en deze valt op meneer Smit, die ter plaatse overlijdt. Vast staat dat de gemeente Uffel op wiens grondgebied de lantaarnpaal stond, aansprakelijk is voor de schade. Mw. Smit en de gemeente Uffel zijn het niet eens over de hoogte van de schadevergoeding die aan mw. Smit moet worden betaald. Het echtpaar Smit leefde op grote voet, hoofdzakelijk door de freelance- inkomsten van meneer Smit. Deze vallen weg door diens overlijden. Mw. Smit heeft nu alleen recht op een klein weduwepensioen, dat veel lager is dan het inkomen van meneer Smit. Zij wil dat de Gemeente dit weduwepensioen aanvult tot het gemiddelde bedrag dat meneer Smit bijverdiende. De Gemeente vindt dit onzin en weigert mw. Smit hiervoor te compenseren. De Gemeente stelt zich op het standpunt dat het weduwepensioen voldoende is voor mw. Smit om van te leven en dat meneer Smit maar een overlijdensrisicoverzekering had moeten sluiten. a. Wie heeft gelijk: mw. Smit of de Gemeente? Schade die derden lijden als gevolg van kwetsing/dood van het directe slachtoffer Bij letselschade/overlijdensschade heeft het slachtoffer recht op schadevergoeding. Derden hebben in beginsel geen recht op schadevergoeding, maar er zijn uitzonderingen. Zie art. 6:107, 107a en 108. Art. 6:107 & 107a hanteren bij letselschade. Art. 6:108 hanteren bij overlijdensschade. Stel dat meneer in bovenstaande casus alleen letselschade was opgelopen en mevrouw thuis bleef om voor hem te zorgen, dan had zij blijkens art. 6:107 recht op schadevergoeding gehad. De gemeente is 4

5 namelijk aansprakelijk gesteld op grond van art. 6:174 (gemeente wist niet dat de lantaarnpaal een gebrek had). 6:107: verplaatste schade. Derden maken kosten ten behoeve van slachtoffer. Mevrouw Smit heeft recht op een vergoeding van de kosten die zij maakt om voor meneer Smit te verzorgen. Wat moet deze vergoeding zijn? Zie HR Johanna Kruidhof arrest. Hier werd de schade abstract begroot: recht op bespaarde kosten van professionele hulp. Mevrouw heeft in deze casus recht op begrafenis kosten (art. 6:108 lid 2) en recht op vergoeding van de volledige vermogensschade (art. 6:108 lid 1 sub. a & HR Phillip Morris arrest). Schade bereken je aan de hand van de situatie waarin ze nu verkeert en de hypothetische situatie waarin ze verkeert als haar man niet dood was gegaan. Hoeveel hij verdiend zou hebben aan de ene kant vergelijken met aan de andere kant haar behoefte. Conclusie: mevrouw Smit heeft zonder meer gelijk. Ze heeft recht op meer dan een weduwepensioen. Mw. Smit vordert shockschade omdat zij getuige was van het ongeluk. b. Heeft mw. Smit hier recht op? Je hebt alleen recht op shockschade als er een wettelijke grondslag is tot schadevergoeding. Er moet een wettelijke grondslag zijn op grond art. 6:162 voor shockschade. Uit het HR Shockschade arrest blijkt dat de moeder in dit arrest de taxichauffeur aansprakelijk stelde op art. 6:162 onrechtmatige daad. De chauffeur zei dat dit spaak loopt bij de relativiteit, want uit art. 6:163 blijkt dat de geschonden norm gericht was op het beschermen van het kind en dus niet gericht was op de moeder. Hierdoor vindt de chauffeur dat hij dus geen schadevergoeding hoeft te betalen aan de moeder. Hij heeft echter ongelijk gekregen, want de HR oordeelde dat hij schadevergoeding aan de moeder moest betalen wegens shockschade (zie rechtsoverweging 4.3 en 5.2). Mevrouw Smit kan dit dus vorderen, want er is sprake een overtreding van een veiligheids- of verkeersnorm wat heeft geleid tot een ernstig ongeval. Door het waarnemen van het ongeval en de directe confrontatie met ernstige gevolgen ervan, is een hevige emotionele schok bij haar teweeggebracht. Aan alle eisen zijn voldaan maar het is niet duidelijk of er sprake is van een psychiatrie erkende ziektebeeld. Ze heeft alleen recht op shockschade vergoeding indien aan dit laatste voldaan is. Als er shockschade is, is er sprake van OD, dus is er een wettelijke verplichting tot schadevergoeding, namelijk op vermogensschade art. 6:95 jo. 6:96 en een ander nadeel art. 6:95 jo. 6:106. Ze kan smartengeld krijgen wegens een ander nadeel. Ze valt onder art. 106 lid 1 sub. b, omdat zij als persoon is aangetast: ze heeft namelijk een geestelijk letsel opgelopen. Affectieschade alleen (dus alleen schade wegens verdriet ) komt nooit tot vergoeding in aanmerking. Dit staat ook omschreven in het shockschade arrest. 5

6 Week 7 Werkgroep Uitleg art. 185 WVW Art. 185 WVW is van toepassing als het gaat om een ongeval tussen een gemotoriseerde enerzijds en een voetganger/fietser anderzijds, waarbij de voetganger/fietser schadevergoeding vordert. In alle andere gevallen (omgekeerde gevallen) dien je art. 6:162 te gebruiken. 1. De gemotoriseerde is in beginsel aansprakelijk, tenzij overmacht. - Dit is een kwalitatieve aansprakelijkheid: de eigenaar van de auto is aansprakelijk wegens een kwaliteit, namelijk het houden van de auto. - Het moet gaan over de openbare weg. Geen openbare weg = geen toepassing van art. 185 WVW, maar art. 6:162. Wat is overmacht? (zie Chan- a- Hung arrest voor de reflexwerking) Het hangt af van de leeftijd van het slachtoffer: - Als het slachtoffer jonger is dan 14 is de definitie van overmacht opzet of bewuste roekeloosheid van slachtoffer. - Oudere slachtoffers: definitie in deze situatie van overmacht is dat de gemotoriseerde rechtens geen enkel verwijt kan worden gemaakt. Als er overmacht is (en dit is zelden zo) is de eigenaar niet aansprakelijk. Als er geen overmacht is, blijkt de eigenaar wel aansprakelijk. 2. Omvang schadevergoeding Is er eigen schuld slachtoffer? > art. 6:101: er wordt eerst een causale verdeling gemaakt en daarna eventueel een billijkheidscorrect. Slachtoffer jonger dan 14 jaar = 100% regel in het kader van billijkheid. Je hoeft dan geen causale verdeling meer te maken. Slachtoffer ouder dan 14 jaar = 50%+ regel (minimaal 50% van de schade wordt vergoed). Uitzondering hierop geldt bij opzet/bewuste roekeloosheid van het slachtoffer. Bij opzet/bewuste roekeloosheid wordt art. 6:101 normaal toegepast en vervalt de minimum van 50% vergoeding van de schade. Als de 50% regel wordt toegepast wordt de overige 50% aan de hand van art. 6:101 normaal verdeeld. Eerst een causale verdeling en dan een eventuele billijkheidscorrectie. 1.2 Opdrachten Let op: de professor bespreekt alleen de belangrijkste opdrachten. 1. Arends rijdt in zijn auto op de altijd drukke Sportlaan in zijn woonplaats. Hij houdt zich aan de maximum toegestane snelheid van 50 km/uur. Naast de Sportlaan ligt aan beide kanten een fietspad dat van de rijbaan is gescheiden door een berm. Aan beide kanten van de Sportlaan liggen sportvelden. Arends ziet twee fietsers stoppen in 6

7 de berm tussen het fietspad en de rijbaan. Plotseling steken de fietsers vanuit de berm vlak voor zijn auto de weg over. De fietsers zijn Fierstra en zijn elfjarig dochtertje Diewertje. Arends kan de fietsers niet meer ontwijken. Ten gevolge van de aanrijding moet Fierstra in het ziekenhuis worden geopereerd aan zijn heup. Pas na een revalidatie- periode van twee maanden is hij weer in staat zijn werk te hervatten. Fierstra is een zelfstandig gevestigd accountant zonder personeel. Diewertje knapt snel op, zij heeft slechts enkele schaafwonden aan het ongeluk overgehouden. Haar fiets is echter onherstelbaar beschadigd door de aanrijding. De auto van Arends is door de aanrijding flink beschadigd. a. Fierstra stelt Arends onder meer aansprakelijk voor de schade aan zijn fiets ten bedrage van 500. Arends verweert zich primair tegen deze vordering met een beroep op overmacht. Gaat dit verweer op? Er is een wettelijke grondslag op schadevergoeding op grond van art. 185 WVW. Uit art. 185 WVW blijkt dat Arends aansprakelijk is, tenzij overmacht. Er is overmacht wanneer Arends rechtens geen enkel verwijt kan worden gemaakt. Je moet je als gemotoriseerde rekening houden met risicovol gedrag van anderen en hierop moet het rijgedrag op aangepast worden. Arends reed 50 km/h langs sportvelden en hij zag dat andere verkeersdeelnemers risicovol gedrag vertoonden, dus hij had zijn rijgedrag hierop moeten aanpassen. Hij kan zich dus niet beroepen op overmacht en blijkt aansprakelijk. b. Stel dat in de procedure komt vast te staan dat het rijgedrag van Arends en van Fierstra voor 20% respectievelijk 80% aan het ontstaan van Fierstra s schade hebben bijgedragen. Naar aanleiding hiervan verweert Arends zich in tweede instantie tegen Fierstra s vordering door op te werpen dat deze eigen schuld van Fierstra meebrengt dat deze 400 van de schade aan zijn fiets voor eigen rekening moet nemen. Gaat dit verweer op? Op grond van art. 6:101 is hier een causale verdeling gemaakt. Er is aangenomen dat er geen overmacht is. Het slachtoffer is ouder dan 14 jaar, dus het slachtoffer heeft in ieder geval recht op 50% op vergoeding van de schade. Het verweer gaat dus niet op. Voorbeeld: Stel dat A voor 90% van de schade had veroorzaakt en F 10%. F heeft recht op 90%, want de 50% regel staat vast en de overige 50% wordt verdeeld op basis van de causale verdeling en billijkheidscorrectie, hieruit blijkt dus dat hij dan recht zou hebben op 90% van de vergoeding van de schade. Het meisje heeft recht op 100% van vergoeding van haar schade. e. Stel dat de ziektekostenverzekeraar van Fierstra de schade voortvloeiend uit het letsel aan de heup heeft voldaan en regres neemt op Arends, lukt dit? Ga er vanuit dat Fierstra 80% schuld heeft aan het ongeluk en Arends 20%. De ziektekostenverzekeraar (regresnemer) kan op grond van art. 185 WVW vergoeding halen bij Arends en hieruit blijkt dat de verzekeraar recht heeft op 20%. De 50%/100% regel geldt niet voor hen. De schade wordt normaal verdeeld op basis van art. 6:101 via de causale verdeling. 7

8 f. De reparatie van de schade aan de auto van Arends bedraagt Heeft Arends recht op vergoeding van deze schade door Fierstra? Betrek in uw antwoord de reflexwerking van art. 185 WVW. Reflexwerking 1) Is er een OD van een fietser? (art. 6:162 gebruiken om dit te bepalen) Er is sprake van een onrechtmatige daad, namelijk het handelen in strijd met de wel (verkeersregel: plotseling oversteken). 2) Omvang schadevergoedingsplicht fietser Gemotoriseerde A krijgt alleen volledige schadevergoeding wanneer er sprake is van overmacht van A. Er is echter in deze casus geen sprake van overmacht, dus een deel van de schade komt voor eigen rekening van de automobilist. De schade wordt verdeeld aan de hand van art. 6:101: 1) Causale verdeling 2) Billijkheidscorrectie Billijkheidscorrectie valt vaak in het oordeel van de fietser. Zie ook HR Chan- a- Hung arrest. De automobilist heeft recht op 80% van vergoeding van de schade. 2. Petruca B.V. brengt in 2005 een nieuwe was voor antieke meubels in de handel. Zij importeert deze was uit China. Eind 2005 behandelt mevrouw De Jong met deze was de antieke kast waarin zij haar theeservies bewaart en het antieke bureau in haar werkkamer, waaraan zij haar werk als zelfstandig accountant verricht. Ruim drie jaar later blijkt bij het aanbrengen van een nieuwe laag was dat het hout van de kast en van het bureau door de was uit 2005 zijn aangetast. De meubels zijn onherstelbaar beschadigd. De schade bedraagt voor de kast en voor het bureau. Petruca B.V. had de was op de gebruikelijke wijze getest. Zij wist niet dat was van deze samenstelling op de lange termijn antiek hout kan aantasten. Dat effect was in 2001 wel beschreven in een Japans wetenschappelijk tijdschrift, maar dit artikel was Petruca niet bekend. a. Is Petruca eind 2008 jegens mevrouw De Jong aansprakelijk voor de schade aan haar kast op grond van Boek 6 Titel 3? Art. 6:185 is risicoaansprakelijkheid voor veiligheidsgebreken van het product van de producent. De gedraging van de producent doet er niet toe. Als er aan de eisen zijn voldaan, is hij aansprakelijk. Art. 6:185 en verder ziet alleen op gebreken die al bestonden op de zaak toen hij het fabriek verliet. Bij sub. b gaat het erom dat de producent niet meer aansprakelijk is zodra de zaak al in verkeer is gebracht. Vereisten art. 6:185 Producent art. 187 lid 2 t/m 4. Product art. 187 lid 1. Gebrek art. 186 lid 1. 8

9 Veroorzaakt door Art. 188 Schade art. 190 De enige manier waarop de producent zich kan verweren is omschreven in sub. a t/m f art. 185 lid 1. De fabrikant uit China is een producent op grond van art. 187 lid 2. Petruca is ook een producent op grond van art. 187 lid 2. Indien meerdere producten aansprakelijk zijn, kunnen ze allebei voor de hele schade worden aangesproken, zie art. 6:189. Er is sprake van hoofdelijke aansprakelijkheid. Mevrouw de Jong kan Petruca dus aanspreken voor het hele bedrag. Er is hier sprake van een product op grond van art. 6:187 lid 1, want de was is zelfs nadat het een bestanddeel is gaan vormen met een roerende zaak (in dit geval de kast) een product. Er is ook sprake van gebrek op grond van art. 6:186 lid 1 sub. b: - Te verwachten gebruik van het product: de gebruiker mag verwachten dat de was de meubels niet aantast. De was wordt op normale wijze gebruikt en bij normaal gebruik zoals in dit geval levert de was risico op voor zaken. Hieruit kan ik concluderen dat het product niet de veiligheid biedt die men mag verwachten. Er is ook aan het oorzakelijk verband voldaan in de zin van een csqn- verband tussen het gebrek en de schade (zie art. 6:88): als de was niet gebrekkig was geweest had mevrouw de Jong geen schade gehad. Er is sprake van schade in de zin van art. 6:190 lid 1 sub. b. De drie vereisten zijn: 1) Schade door het product toegebracht aan een andere zaak: door de was is de kast aangetast. 2) Privésfeer: de kast wordt in haar huis gebruikt. 3) > 500: de schade is hoger dan 500 euro. Aan alle eisen zijn voldaan, de schade komt voor vergoeding op grond van art. 6:185 lid 1 jo. art. 187 lid 2 jo. art. 6:190 lid 1 sub. b jo. art. 6:188 jo. art. 186 lid 1 jo. art. 6:187 b. Is Petruca jegens mevrouw De Jong aansprakelijk voor de schade aan haar bureau op grond van Boek 6 Titel 3? Het verschil is dat het bureau wordt gebruikt op haar werk en dus niet in haar privésfeer wordt gebruikt. Het voldoet niet aan de eisen genoemd in art. 190 lid 1 sub. b, dus op basis hiervan komt het bureau niet voor schadevergoeding in aanmerking. De vordering verjaart 5 jaar na de dag dat het slachtoffer met de schade bekend wordt, dus dit termijn loopt pas vanaf 2008 (zie art. 6:191). De producent moet aantonen dat hij niet aansprakelijk is op grond van de verweren genoemd in art. 185 lid 1. Voorbeelden van mogelijke verweren: - Ik heb het zorgvuldig getest dus ik kon niets aan het gebrek doen. Hij beroept zich dan op sub. e. Het beroep gaat echter niet op, omdat het niet onmogelijk was om het gebrek te kennen, want er was een artikel over gepubliceerd. - Stel dat de was was gestolen en daardoor op de markt terecht was gekomen, in dit geval kan 9

10 de producent zich met succes verweren op sub. a. - Als het gebrek is ontstaan op onjuist gebruik van de consument, kan de producent zich verweren op sub. b. 3. Anne koopt in november 2007 bij woonwarenhuis De Slaapspecialist B.V. een elektrische deken. Het logo van het huismerk van De Slaapspecialist staat met grote letters op de doos. Eind december 2007 legt Anne de nieuwe elektrische deken op het logeerbed omdat haar vriendin Marie blijft slapen. Anne zet de deken op de op één na hoogste stand. Terwijl Anne en Marie slapen voltrekt zich een ramp. Ten gevolge van een fabricagefout ontstaat er kortsluiting in de elektrische deken. Er breekt brand uit in de logeerkamer. De brand is gelukkig snel ontdekt en geblust maar zowel Anne als Marie hebben schade geleden. Naast het verlies van de elektrische deken bestaat de schade van Anne uit een verbrand logeerbed en roetschade aan het plafond. De schade van Marie bestaat uit ernstige brandwonden aan haar rechterarm. Haar galajurk van couturier Govenaar is door de brandschade onbruikbaar geworden. Zij had de jurk na het feestje op een stoel naast het bed gehangen. a. Kan Anne iemand aansprakelijk stellen op grond van Boek 6 Titel 3 BW voor de schade die zij heeft geleden? De producent is de Slaapspecialist op grond van art. 187 lid 2, want de Slaapspecialist heeft zijn naam op de doos geschreven. De fabrikant uit Taiwan is ook een producent in de zin van art. 187 lid 2, want het is de fabrikant van het eindproduct. Als de importeur hierbij betrokken was, was hij aansprakelijk op grond van art. 187 lid 3. De elektrische deken is een product in de zin van art. 187 lid 1 (roerende zaak). Het is een gebrek in de zin van art. 186 lid 1, want het voldoet niet aan de veiligheid die men mag verwachten: bij normaal gebruik blijkt de deken niet veilig, zoals ook blijkt in dit geval: het is redelijk te verwachten dat de deken niet brand veroorzaakt. Het causaal verband is hier ook aanwezig: als de deken geen gebrek vertoonde was er geen schade ontstaan (art. 188). Schadeposten van Anne blijkens art. 190 lid 1 sub b: 1) Schade door de deken toegebracht aan een andere zaak: de deken levert schade aan het logeerbed en het plafond. De deken zelf komt niet tot vergoeding in aanmerking, omdat schade datgeen is dat door het product is toegebracht aan een andere zaak. Beperkte dingen komen dus tot vergoeding in aanmerking. 2) Privésfeer: wordt ook aan voldaan 3) > 500 euro: alle zaakschade van één persoon mag je bij elkaar optellen om het franchise bedrag te berekenen (let op: alléén de zaakschade en van één persoon). Als je de posten bij elkaar optelt, is het bedrag hoger dan 500 euro in dit geval. De schade komt tot vergoeding in aanmerking op grond van alle bovengenoemde wetsartikelen. b. Wie is/zijn aansprakelijk voor de schade die Marie heeft geleden? Maakt het voor uw antwoord verschil of er op de doos een sticker is aangebracht met de tekst Made in Taiwan? Marie heeft schade aan haar jurk en ze heeft letselschade. De schade die zij zou kunnen lijden op grond van art. 190 zijn: a. 1) Ziekenhuiskosten/revalidatie 2) Inkomstenderving 10

11 3) Ander nadeel (pijn) b. 1) Kleding Alle schade veroorzaakt door dood of lichamelijk letsel komt tot vergoeding in aanmerking. Dus al deze bovengenoemde schadeposten komen tot vergoeding in aanmerking op grond van sub. a. De schadepost pijn komt tot vergoeding in aanmerking als de wet dit bepaalt, dus dit moet op grond van art. 6:106 lid 1 sub. b: pijn heeft ze als gevolg van lichamelijk letsel gekregen, dus hieruit blijkt dat ze heeft recht op smartengeld. Als zij dood was geweest, konden derden de begrafeniskosten vergoed krijgen op grond van art. 6:108 lid 2. Als de schade aan haar jurk 600 euro bedroeg, kwam dit tot vergoeding in aanmerking op grond van sub. b: 1) Het gaat om schade door de deken toegebracht aan kleding. 2) De jurk wordt in de privésfeer gebruikt. 3) Het bedrag is hoger dan 500 euro. Aan alle eisen zijn voldaan, dus ze heeft ook recht op vergoeding voor haar kleding. Als de jurk 400 euro bedroeg, kwam het niet tot vergoeding in aanmerking op grond van art. 190 sub. b, omdat het bedrag niet voldoet aan vereiste franchise bedrag. Art. 6:173 lid 2 Marie kan op basis van art. 6:190 haar schade niet verhalen, maar ze kan het wel verhalen op grond van art. 6:173 lid 2 van de bezitter (Anne). Art. 6:173 lid 2 bepaalt dat er geen sprake kan zijn van een dubbele risicoaansprakelijkheid. Het gaat hier om de verhouding met art. 6:185. Ofwel de producent is aansprakelijk op grond van art. 6:285 en verder, ofwel de bezitter op grond van art. 173 lid 1, dus niet allebei. Als het gebrek is ontstaan tijdens het productieproces, is alleen de producent aansprakelijk (kanalisering van aansprakelijkheid naar producent), zie sub. a van art. 173 lid 2. Als de zaakschade onder 500 euro bedraagt, is alleen de bezitter aansprakelijk, zie sub. b van art. 173 lid 2. Art. 6:190 Kortom, de schade die buiten art. 6:190 sub. b vallen is wanneer: - Het schadebedrag onder 500 euro bedraagt. - Buiten privésfeer wordt gebruikt. - Wanneer er sprake is van schade aan het gebrekkig product zelf. - Wanneer er sprake is van zuivere vermogensschade. 11