MEDEDELING AAN DE LEDEN

Transcriptie

1 EUROPEES PARLEMENT Commissie verzoekschriften MEDEDELING AAN DE LEDEN Betreft: Verzoekschrift nr. 0363/2007, ingediend door Doris Mueller (Duitse nationaliteit), over vermeende schending door de Griekse autoriteiten van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie 1. Samenvatting van het verzoekschrift Indienster, die twintig jaar in Griekenland woont, zegt dat zij en haar Griekse echtgenoot samen een appartement in Athene hebben gekocht. Volgens de Griekse wet zijn eerste kopers vrijgesteld van de gebruikelijke 11% overdrachtsbelasting. In haar geval weigerden de autoriteiten haar deze belastingvrijstelling te verlenen, ondanks het feit dat ze aan alle wettelijke voorwaarden voor EU-burgers voldeed. Zij zegt dat de betreffende Griekse autoriteiten derhalve een aantal van de bepalingen uit het Handvest van de grondrechten van de Unie hebben geschonden, waaronder die op het gebied van rechtsgelijkheid, nondiscriminatie, het familie- en beroepsleven en de sociale zekerheid en sociale bijstand. Ze vraagt het Europees Parlement daarom tussenbeide te komen. 2. Ontvankelijkheid Ontvankelijk verklaard op 4 september De Commissie is om inlichtingen verzocht (artikel 202, lid 6 van het Reglement). 3. Antwoord van de Commissie, ontvangen op 25 november Indienster klaagt dat een belastingvrijstelling die in Griekenland wordt verleend aan bepaalde mensen met een laag inkomen die voor de eerste keer een huis kopen, aan haar en haar echtgenoot is geweigerd. Zij was ervan overtuigd dat zij en haar man voor deze vrijstelling in aanmerking kwamen en komt tot de conclusie dat ze vanwege haar (Duitse) nationaliteit wordt gediscrimineerd. Zij verzoekt het Parlement dit te onderzoeken vanuit het oogpunt van CM\ doc PE v07-00 In verscheidenheid verenigd

2 grondrechten en/of het verbod op discriminatie op grond van nationaliteit genoemd in artikel 12 van het EG-Verdrag. De opmerkingen van de Commissie Om te beginnen kan worden opgemerkt worden dat krachtens artikel 12 van het EG-Verdrag alle discriminatie op grond van nationaliteit vallend onder het EG-Verdrag, onverminderd bijzondere bepalingen daarin, is verboden. Volgens het Europees Hof van Justitie geldt dit verbod op discriminatie ook op het gebied van de directe belastingheffing. De Griekse wetgeving waarnaar indienster verwijst, schijnt met zich mee te brengen dat onderdanen van andere lidstaten dan Griekenland niet zo goed worden behandeld en dat zij, om voor een belastingvrijstelling in aanmerking te komen, aan bepaalde eisen moeten voldoen die aan Griekse onderdanen niet worden gesteld. Op dit moment kent de Commissie de exacte details van de Griekse wetgeving niet, maar zij heeft indienster om informatie verzocht die een meer gedetailleerde beoordeling van de Griekse wet mogelijk maakt. De Commissie zal het Parlement informeren over de uitkomsten van die beoordeling. Bovendien wil de Commissie graag verwijzen naar een lopende inbreukprocedure waarbij de Commissie te maken heeft met een soortgelijk probleem als dat in dit verzoekschrift. De Commissie heeft een Griekse bepaling aangevochten uit hoofde waarvan, onder bepaalde omstandigheden, alleen Griekse onderdanen zijn vrijgesteld van het betalen van overdrachtsbelasting voor onroerend goed in Griekenland wanneer ze daar voor de eerste keer residentieel onroerend goed verwerven. In september 2008 heeft de Commissie Griekenland verzocht deze discriminerende belastingregels te wijzigen. Dit verzoek werd gedaan in de vorm van een met redenen omkleed advies, de tweede fase van de inbreukprocedure krachtens artikel 226 van het EG-Verdrag. De Commissie wacht op dit moment het Griekse antwoord af. Conclusie Met betrekking tot de individuele situatie van indienster beschikt de Commissie niet over rechtsmiddelen op basis waarvan zij zich kan mengen in de binnenlandse bestuurlijke en/of juridische procedure. De Commissie raadt indienster daarom aan gebruik te maken van de rechtsmiddelen die haar op nationaal niveau ter beschikking staan. 4. Antwoord van de Commissie, ontvangen op 30 januari Naast het oorspronkelijke antwoord op het verzoekschrift in kwestie wil de Commissie de volgende opmerkingen maken. De Griekse autoriteiten weigerden indienster vrij te stellen van het betalen van overdrachtsbelasting, omdat ze niet in Griekenland had gewerkt in het jaar voorafgaand aan de aanschaf van het onroerend goed. Deze voorwaarde blijkt echter niet uit de Griekse wetgeving waarover de Commissie beschikt. De Commissie heeft geen algemene bestuurlijke praktijk kunnen vaststellen, hetgeen een voorwaarde is om een inbreukprocedure tegen een lidstaat te openen. Derhalve opent de Commissie geen inbreukprocedure tegen Griekenland op basis van de individuele zaak van indienster. PE v /9 CM\ doc

3 Er dient echter te worden opgemerkt dat dezelfde bepalingen van de Griekse wetgeving als die waartegen indienster bezwaar maakt, reeds het onderwerp van een lopende inbreukprocedure (nr. 2007/4319) zijn, waarbij andere, direct uit de wetgeving voortvloeiende aspecten door de Commissie worden betwist. 5. Aanvullend antwoord van de Commissie, ontvangen op 20 november 2009 Dezelfde bepalingen van de Griekse wetgeving (wet nr. 1078/1980 inzake de belasting op de overdracht van onroerende goederen) die door indienster ter discussie worden gesteld zijn reeds onderwerp van een lopende inbreukprocedure (nr. 4319/2007), waarbij andere aspecten die rechtstreeks uit de wetgeving voortvloeien door de Commissie worden betwist. De Commissie heeft op 4 mei 2009 bij het Europees Hof van Justitie beroep ingesteld in deze zaak (referentienummer C-155/09). In dit beroep stelt de Commissie dat de Helleense Republiek haar verplichtingen die op haar rusten krachtens het EG-Verdrag niet nakomt door ten eerste vrijstelling van de belasting op de overdracht van onroerende goederen te verlenen enkel en alleen aan personen die reeds vast in Griekenland wonen, en niet aan personen die het voornemen hebben om zich er in de toekomst te vestigen en ten tweede door onder bepaalde voorwaarden vrijstelling van de belasting op de overdracht van onroerende goederen in Griekenland te verlenen enkel aan Griekse onderdanen bij de aankoop van een eerste woning in Griekenland, met uitdrukkelijke discriminatie van personen die in het buitenland wonen en geen Griekse onderdanen zijn. Wat de behandeling van indienster door de Griekse autoriteiten betreft, die volgens de Commissie misschien nog wel een duidelijkere vorm van discriminatie is dan die welke in bovengenoemde inbreukprocedure centraal staat, zou de Commissie haar standpunt nog eens willen bevestigen dat zij heeft verwoord in haar vorige antwoorden op het verzoekschrift, die op respectievelijk 25 november 2008 en 30 januari 2009 door het Europees Parlement zijn ontvangen, en in haar mondelinge interventie tijdens de vergadering van de Commissie verzoekschriften op 1 oktober De Commissie heeft, zoals eerder gesteld, de betreffende Griekse wetgeving zorgvuldig geanalyseerd en is tot de conclusie gekomen dat de eis die de Griekse autoriteiten hebben opgelegd, namelijk dat indienster om voor vrijstelling in aanmerking te komen vóór de aankoop van het onroerend goed minstens één jaar in Griekenland moet hebben gewerkt, niet voortvloeit uit deze wet. De Commissie heeft bovendien niet kunnen vaststellen dat er sprake is van een algemene bestuurlijke praktijk die een dergelijke eis oplegt, hetgeen een voorwaarde is om een inbreukprocedure tegen een lidstaat te kunnen openen. Het Europees Hof van Justitie heeft in deze beslist dat hoewel de gedraging van een staat bestaande uit een bestuurlijke praktijk die niet voldoet aan de eisen van het Gemeenschapsrecht, erop kan neerkomen dat verplichtingen niet worden nagekomen, die bestuurlijke praktijk volgens artikel 226 van het EG-Verdrag in zekere mate constant en algemeen van aard moet zijn (zie in het bijzonder zaak C-156/04 van het Europees Hof van Justitie, de Commissie/Griekenland, punt 50 en verder en zaak C- 441/02, de Commissie/Duitsland, de punten 49, 50 en 99). Opgemerkt kan worden dat de Commissie niet bevoegd is om de problemen van een belastingbetaler in zijn of haar individuele geval op te lossen, aangezien zij niet over juridische middelen beschikt op grond CM\ doc 3/9 PE v07-00

4 waarvan zij zich zou kunnen mengen in een binnenlandse administratieve en/of gerechtelijke procedure. In een dergelijk individueel geval kunnen alleen de gerechtelijke stappen en rechtsmiddelen worden gebruikt die het nationale procedurerecht biedt, in het bijzonder het aantekenen van beroep. In het licht van het voorgaande heeft de Commissie geen inbreukprocedure tegen Griekenland ingeleid, omdat er sprake is van het individuele geval van indienster. De Commissie heeft indienster op 8 december 2008 hiervan op de hoogte gesteld en haar aangeraden de procedure op nationaal niveau te vervolgen. 6. Aanvullend antwoord van de Commissie (REV. III), ontvangen op 6 mei 2011 Permanente verblijfsvergunning vereist: Wat betreft de eis van een permanente verblijfsvergunning, die rechtstreeks voortvloeit uit de relevante Griekse wetgeving (wet nr. 1078/1980 inzake de belasting op de overdracht van onroerende goederen), heeft de Commissie een inbreukprocedure ingeleid tegen Griekenland (nr. 4319/2007) en heeft zij op 4 mei 2009 een procedure ingeleid tegen Griekenland bij het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ-EU) (zaak C-155/09). In deze procedure stelt de Commissie onder andere dat de Helleense Republiek de verplichtingen die op haar rusten krachtens het EG-Verdrag niet is nagekomen door vrijstelling van de belasting op de overdracht van onroerende goederen te verlenen enkel en alleen aan personen die hun vaste woonplaats in Griekenland hebben, en niet aan bijvoorbeeld personen die het voornemen hebben om zich er in de toekomst te vestigen. Op 20 januari 2011 oordeelde het HvJ-EU dat "door met toepassing van artikel 1, leden 1 en 3, eerste alinea, van wet 1078/1980 enkel vrijstelling van de belasting op de overdracht van onroerende goederen te verlenen aan personen die vast op het nationale grondgebied wonen, en niet aan niet-ingezetenen die het voornemen hebben om zich in de toekomst op dat grondgebied te vestigen, [...] de Helleense Republiek de verplichtingen niet [is] nagekomen die op haar rusten krachtens de artikelen 12 EG, 18 EG, 39 EG en 43 EG en de artikelen 4, 28 en 31 van de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte van 2 mei 1992." Naar aanleiding van het arrest stuurde de Commissie op 18 februari 2011 een brief met het verzoek aan de Griekse regering om binnen twee maanden informatie te verstrekken over de maatregelen die de Helleense Republiek heeft getroffen om haar wetgeving in overeenstemming te brengen met bovengenoemd arrest van het HvJ-EU. De Griekse regering heeft nog niet geantwoord. Werk vereist: Naar aanleiding van het door indiener op 12 maart 2007 ingediende verzoekschrift heeft de Commissie wet nr. 1078/1980 zorgvuldig onderzocht en is zij tot de conclusie gekomen dat de door de Griekse autoriteiten gestelde eis dat indiener om in aanmerking voor de vrijstelling te komen ten minste een jaar in Griekenland moet hebben gewerkt alvorens het onroerend goed in kwestie te verwerven, niet rechtstreeks voortvloeit uit bovenstaande wet. De Commissie heeft bovendien niet kunnen vaststellen dat er sprake is van een algemene bestuurlijke praktijk die een dergelijke eis oplegt, hetgeen een voorwaarde zou zijn om een inbreukprocedure tegen Griekenland te kunnen openen. PE v /9 CM\ doc

5 Op 8 december 2008 heeft de Commissie indienster daarom medegedeeld dat zij wat betreft deze kwestie geen inbreukprocedure zou starten. De Commissie benadrukte echter dat deze voorwaarde een feitelijke inbreuk op EU-wetgeving zou kunnen inhouden en raadde indienster aan rechtsmiddelen op nationaal niveau te benutten en, in het bijzonder, een rechterlijke toetsing van de administratieve besluiten aan te vragen. In haar brief van 21 februari 2011 merkte indienster op dat op 24 juni 2010 de wetten POL 1057/ en POL 1060/ zijn ingetrokken. Volgens indienster schreven deze wetten voor dat een persoon voorafgaand aan de verwerving van een appartement ten minste een jaar gewerkt moest hebben om in aanmerking te komen voor de belastingvrijstelling. De echtgenoot van indienster diende vervolgens op 3 november 2010 een verzoek om vergoeding van de belasting op de overdracht van onroerende goederen, maar dit verzoek werd afgewezen omdat bovenstaande wetten nog van kracht waren toen indienster en haar echtgenoot hun onroerend goed kochten. Als uitgangspunt moet worden opgemerkt dat de "wetten" waarnaar indienster verwijst administratieve circulaires waren die tot doel hadden bepaalde bepalingen van wet nr. 1078/1980 uit te leggen. Zoals de Commissie heeft medegedeeld in haar brief aan indienster van 8 december 2008, is het duidelijk dat de rechten die indienster heeft op grond van het EU-recht zijn geschonden door de Griekse belastingautoriteiten. Daarnaast is het duidelijk dat de maatregelen die indienster heeft genomen in overeenstemming met het Griekse procesrecht niet hebben geresulteerd in ontvangst van een vergoeding voor de belastingen die werden betaald in strijd met het EU-recht. Derhalve zal de Commissie, in een poging om EU-burgers te helpen die geconfronteerd worden met onrechtmatig opgelegde belastingen, de zaak opnemen met de Griekse autoriteiten in het kader van een EU Pilot-procedure en de Griekse autoriteiten vragen of een vergoeding van de belastingen op de overdracht van onroerende goederen die ten onrechte door indienster zijn betaald toch mogelijk is krachtens Griekse wetgeving, in het bijzonder door de inzet van buitengewone rechtsmiddelen die mogelijk beschikbaar zijn op grond van Griekse wetgeving. Anderzijds herhaalt de Commissie ten stelligste haar aanbeveling dat indienster advies inwint bij een gekwalificeerde Griekse belastingadviseur of advocaat over hoe zij op grond van het Griekse recht een vergoeding kan verkrijgen voor de ten onrechte betaalde belasting. Tot slot dient te worden opgemerkt dat de Commissie geen inbreukprocedure tegen Griekenland zal openen voor deze specifieke inbreuk, aangezien i) bovenstaande administratieve circulaires reeds zijn ingetrokken en ii) een inbreukprocedure alleen gevolgen heeft voor de toekomst en daarom geen praktische bijstand voor indienster zou inhouden, omdat hierdoor niet automatisch een recht zou ontstaan op vergoeding van de in het verleden ten onrechte betaalde belastingen. In het licht van het bovenstaande zal de Commissie indienster op de hoogte houden van het resultaat en de antwoorden van de Griekse autoriteiten naar aanleiding van de EU Pilotprocedure. 7. Antwoord van de Commissie (REV. IV), ontvangen op 16 november 2011 CM\ doc 5/9 PE v07-00

6 De Commissie wijst allereerst op haar mededeling van mei 2011 waarin zij concludeerde dat de twee voorwaarden die de Griekse autoriteiten in de zaak van indienster stellen om vrijstelling te verlenen voor overdrachtsbelasting voor onroerende goederen, in strijd zijn met EU-wetgeving. De Commissie geeft hieronder een overzicht van de recente ontwikkelingen van beide aspecten van het verzoekschrift. Eerste voorwaarde (permanente verblijfsvergunning vereist): Zoals eerder vermeld, heeft de Commissie naar aanleiding van het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ-EU) in zaak C-155/09, de Commissie/Helleense Republiek, een brief gestuurd waarin zij de Griekse regering verzocht om binnen twee maanden informatie te verstrekken over de maatregelen die de Helleense Republiek heeft getroffen om haar wetgeving in overeenstemming te brengen met bovengenoemd arrest van het HvJ-EU. De Commissie heeft op 15 april 2011 een antwoord van de Griekse autoriteiten ontvangen. Daarin staat dat krachtens artikel 21, lid 3 van wet nr. 3842/2010 (staatsblad 58A/ ) de vrijstelling in geval van het hoofdverblijf van Griekse burgers of buitenlanders van Griekse afkomst (tweede streepje in het arrest van het Hof) is afgeschaft, en dat krachtens artikel 23, lid 4 en lid 5 van wet nr. 3943/2011 (staatsblad 66A/ ) belastingvrijstelling is verleend aan personen met de intentie om zich in Griekenland te vestigen (eerste streepje in het arrest van het Hof). Na deze aanpassingen voldoet Griekenland nu, volgens de Griekse regering, aan de bovenstaande uitspraak van het HvJ-EU. Tijdens het zorgvuldig bestuderen van de gewijzigde Griekse wetgeving kwam de Commissie echter tot de conclusie dat de inbreuk niet volledig ongedaan is gemaakt omdat de aanpassing van de wetgeving aanleiding geeft tot directe discriminatie op grond van nationaliteit van burgers van EER-landen die geen deel uitmaken van de Europese Unie, dat wil zeggen Noorwegen, Liechtenstein en IJsland. De Commissie heeft dan ook een schriftelijke aanmaning gestuurd op grond van artikel 260 van het Verdrag betreffende de werking van de EU (VWEU) waarin zij de Griekse regering verzoekt haar overwegingen over het voortduren van de inbreuk binnen twee maanden na ontvangst van de brief in te dienen. Wanneer de Commissie deze overwegingen heeft bestudeerd of indien er binnen de voorgeschreven termijn geen reactie is ontvangen, kan de Commissie de zaak voor het Hof brengen overeenkomstig artikel 260, lid 2 VWEU. In een dergelijk geval kan het HvJ-EU financiële sancties opleggen aan Griekenland. De Commissie kan de hoogte van de dwangsom bepalen wanneer zij de zaak doorverwijst aan het HvJ-EU. Tweede voorwaarde (vereiste met betrekking tot werk): In haar eerdere mededeling stelde de Commissie de Griekse autoriteiten ook de vraag of het binnen de Griekse wet nog mogelijk was een vergoeding aan indienster toe te kennen voor de onrechtmatig afgedragen belasting op de overdracht van onroerende goederen. Daartoe stuurde de Commissie op 14 juli 2011 een brief aan de permanente vertegenwoordiger van Griekenland bij de EU waarin zij concludeerde dat "is gebleken dat de PE v /9 CM\ doc

7 uit het EU-recht voortvloeiende rechten van indienster, voornamelijk artikel 21 van het VWEU, geschonden zijn door de Griekse belastingautoriteiten". Zij verzocht de betreffende diensten van de Griekse regering om een reactie op deze mogelijke schending. De Commissie voegde het volgende eraan toe: "gezien de duidelijke schending van de EU-wetgeving die indienster heeft ondervonden willen wij informeren of een vergoeding voor de onrechtmatig afgedragen belasting op de overdracht van onroerende goederen nog mogelijk is binnen de Griekse wet, zoals bijvoorbeeld door een beroep op buitengewone rechtsmiddelen die mogelijk beschikbaar zijn op grond van Griekse wetgeving". Zij deed verder nog navraag of "de betreffende diensten van de Griekse regering bereid zouden zijn om stappen te ondernemen richting het toekennen van een vergoeding aan indienster". De Griekse regering heeft geantwoord op 30 augustus Met betrekking tot de verenigbaarheid van de tweede voorwaarde met EU-wetgeving, stelde de Griekse regering dat in 2006 (cruciaal voor het beoordelen van de belastingverplichtingen van indienster omdat zij het onroerend goed in dat jaar heeft verworven) inderdaad is "bepaald dat de vrijstelling bij de eerste aankoop van onroerend goed wordt toegekend aan burgers van een lidstaat van de Europese Unie die in Griekenland hebben gewoond en gewerkt voor een periode van ten minste een (1) jaar, met dezelfde voorwaarden en beperkingen die gelden voor Griekse burgers. Deze vrijstelling is toegekend krachtens artikel 39 (voorheen artikel 48) van het EU- Verdrag over het vrije verkeer en tewerkstelling van uit de EU afkomstige werknemers binnen de Europese Unie en in overeenstemming met het bovengenoemde artikel van Verordening (EEG) nr. 1612/1968 betreffende het vrije verkeer van werknemers binnen de Gemeenschap". De Griekse autoriteiten voegden eraan toe dat de daaropvolgende wijziging van het wetgevingskader over de vrijstelling van belastingheffing op de eerste aankoop van onroerend goed, die was aangenomen in 2010 en waarmee de tweede voorwaarde wordt afgeschaft, geen invloed heeft op de zaak van indienster. Wat betreft de vergoeding van de belasting die indienster onrechtmatig heeft afgedragen, stelt de Griekse regering dat de zaak van indienster "niet is afgewikkeld binnen de termijn van drie jaar die geldt voor een vergoeding van onrechtmatige afdracht van belasting (artikel 90, lid 2 van wet nr. 2362/1995), omdat, gezien de bewijzen die wij hebben bestudeerd, een aanvraag voor vergoeding niet binnen die termijn bij het bevoegde belastingkantoor is ingediend. Indien de betrokkene het geschil via de rechtbank zou willen oplossen, moet zij volgens de procedure een aanvraag indienen voor een vergoeding van de belasting bij de bevoegde belastingautoriteit en daarna in beroep gaan wanneer zij een negatief antwoord van de belastingautoriteit ontvangt".de Griekse autoriteiten hebben geen standpunt gegeven over de beschikbaarheid van een vergoeding van de belasting binnen de Griekse wet op basis van buitengewone rechtsmiddelen. Conclusie Wat betreft de verenigbaarheid van de tweede voorwaarde met de EU-wetgeving is de Commissie niet overtuigd door de argumenten van de Griekse regering. Zij verwijst zonder voorbehoud naar de bovengenoemde brief van 14 juli 2011 waarin wordt geschreven dat "er niet kan worden gesteld dat de voorwaarde met betrekking tot het werkverleden in overeenstemming is met het VWEU. Deze is in strijd met artikel 21 van het VWEU waarin het volgende wordt bepaald: "iedere burger van de EU heeft het recht vrij op het grondgebied van de lidstaten te reizen en te verblijven. Het recht op vrij verkeer geldt dus niet alleen voor CM\ doc 7/9 PE v07-00

8 werknemers (artikel 45 VWEU) of zelfstandig ondernemers (artikel 49 VWEU) maar ook voor personen die geen economische activiteit verrichten (bijvoorbeeld zaak C-155/09, Commissie-Helleense Republiek, paragraaf 60). Dit wijst erop dat de rechten van indienster volgens het EU-recht, met name artikel 21 VWEU, geschonden zijn door de Griekse belastingautoriteiten".daaraan dient te worden toegevoegd dat artikel 21 VWEU (voorheen artikel 18 van het EG-Verdrag) reeds van kracht was in het jaar 2006, dus op het moment dat indienster haar woning kocht. Wat betreft de vergoeding van de onrechtmatig afgedragen belasting, betreurt de Commissie de houding van de Griekse autoriteiten die niet bereid zijn om de belasting te vergoeden op basis van buitengewone rechtsmiddelen. Gezien deze en alle andere procedurele aspecten van deze zaak, herhaalt de Commissie haar aanbeveling dat indienster advies inwint bij een gediplomeerde Griekse belastingrechtspecialist of advocaat over de mogelijkheid om, gezien de onrechtmatig afgedragen belasting in deze zaak, (nog) een vergoeding te ontvangen binnen de Griekse wet, en zo ja, op welke wijze dat mogelijk is. 8. Aanvullend antwoord van de Commissie (REV. V), ontvangen op 30 mei 2012 Zoals eerder vermeld heeft de Commissie op 28 oktober 2011 een schriftelijke aanmaning gestuurd op grond van artikel 260 van het Verdrag betreffende de werking van de EU (VWEU) waarin zij de Griekse regering verzocht haar overwegingen over het voortduren van de inbreuk binnen twee maanden na ontvangst van de brief in te dienen. De inbreuk is in feite niet volledig ongedaan gemaakt, omdat de gewijzigde Griekse wetgeving aanleiding heeft gegeven tot directe discriminatie op grond van nationaliteit van burgers van EER-landen die geen deel uitmaken van de EU, d.w.z. Noorwegen, Liechtenstein en IJsland. De Griekse regering heeft bij brief van 4 januari 2012 geantwoord. In dit antwoord herinnerde de Griekse regering de Commissie aan de wijzigingen in de wetgeving die al waren doorgevoerd. Verder zijn de burgers van EER-landen die geen deel uitmaken van de EU, d.w.z. Noorwegen, Liechtenstein en IJsland, volgens de Griekse regering na verloop van tijd op gelijke voet gesteld met EU-burgers. De Griekse regering bewees dit aan de hand van een administratieve circulaire van 16 mei 2000 inzake BTW-vrijstelling bij de aankoop van een eerste woning door een EER-burger. De Griekse regering verzekerde de Commissie echter dat een aanstaand wetsvoorstel inzake belastingheffing een amendement op de bepaling in kwestie zou bevatten dat ervoor zou zorgen dat de wet expliciet bepaalt dat EER-burgers in aanmerking komen voor de vrijstelling. De Commissie achtte het antwoord niet volledig toereikend en heeft daarom op 4 februari 2012 een brief gestuurd naar de Permanente Vertegenwoordiging van Griekenland bij de EU waarin zij erop wees dat een enkele administratieve circulaire niet voldoende is om de nationale wetgeving formeel in overeenstemming met het EU-recht te brengen. Dit is volgens de Commissie in het onderhavige geval des te meer van toepassing, omdat de bijgevoegde circulaire een BTW-vrijstelling betreft en geen vrijstelling van de overdrachtsbelasting voor onroerend goed waarom het in deze zaak gaat. Wat betreft de belofte om de wetgeving formeel te wijzigen, vraagt de Commissie de Griekse regering om haar meer gedetailleerde informatie over het aanstaande wetsvoorstel toe te sturen. De Griekse regering antwoordde bij brief van 16 maart 2012, waarin zij de Commissie een PE v /9 CM\ doc

9 wetsontwerp voorlegde dat artikel 1, lid 3, onder c, van wet 1078/1980 wijzigt en dat, wanneer het wordt aangenomen, de inbreuk ongedaan maakt door de gunstige fiscale behandeling uit te breiden tot burgers van de Europese Economische Ruimte. Het voorstel moet worden opgenomen in het aanstaande wetsvoorstel inzake belastingheffing dat naar verwachting in de komende weken aan het Griekse parlement zal worden gepresenteerd. Op het moment dat het bovengenoemde amendement van kracht wordt zal de Commissie de inbreukprocedure stopzetten. 9. Aanvullend antwoord van de Commissie (REV. VI), ontvangen op 29 augustus 2014 In aansluiting op haar mededeling van 30 mei 2012 kan de Commissie bevestigen dat de inbreukprocedure inderdaad op 24 oktober 2012 werd afgesloten. CM\ doc 9/9 PE v07-00