Mijn ontwerpheld. David Scholten CMD3X Einddocument. Dick Bruna

Transcriptie

1 Mijn ontwerpheld David Scholten CMD3X Einddocument Dick Bruna

2 Connectfase Conceptfase Createfase Reflectie Feedback / Reflectie Feedback / Reflectie Feedback / Reflectie

3

4 hij is die nijntjesmeneer heb ik je dat niet verteld? dick bruna was zijn naam hij is mijn ontwerpheld

5 Er is geen enkele Nederlander die Nijntje niet kent. Al ben je niet opgegroeid met de verhaaltjes van Nijntje, dan is de kans groot dat je haar wel ergens anders voorbij hebt ziet komen. Uiteraard houd het daar niet op en is Nijntje te vinden in maar liefst meer dan 50 verschillende talen. Maar wij als Nederlanders hebben een speciaal plekje in ons hart voor het kleine konijntje, ze is deel van onze Nederlandse trots. De reden daarvoor is simpel, Nijntje is ontworpen door Dick Bruna, de meester van de eenvoud, een echte Nederlandse ontwerpheld die meer dan een halve eeuw actief was als grafisch ontwerper en illustrator. Dus zowel als Nederlander en als ontwerper heb ik een fascinatie voor het werk van Dick Bruna. Ik ben zelf als ontwerper altijd op zoek naar eenvoud en minimalisme, bij zowel mijn typografie en ook mijn illustraties. Vooral ook als je kijkt naar Nijntje door de jaren heen, zie je dat Dick Bruna een bepaalde template aanhoudt en deze langzaam verbeterd en itereert. Dick Bruna heeft als ontwerper uiteindelijk zijn proces geperfectioneerd en ik weet zeker dat dit een grote rol heeft gespeeld bij het succes van Nijntje. Als ontwerper heb ik hier waanzinnig veel respect voor, want perfectionisme op dit niveau kom je maar heel zelden tegen in de wereld van design.

6 Loopbaan

7 Bruna s vader was een uitgever met zijn eigen uitgeverij Bruna & Zoon. Vooral toendertijd volgt de zoon zijn vader op binnen een bepaald vakgebied. Het begon daarom allemaal bij uitgeverij Plon in Parijs, dit is namelijk waar Bruna stage liep met als plan om een uitgever te worden. Maar wat Bruna niet had geanticipeerd was dat hij tijdens zijn verblijf in Parijs zou worden geïnspireerd door artiesten zoals Picasso, Matisse en Léger. Met zijn nieuwe passie voor de eenvoud en tekenkunsten begon Bruna vooral boekomslagen voor de Zwarte Beertjes-pocketserie te ontwerpen bij uitgeverij A.W. Bruna & Zoon, oftewel het bedrijf van zijn vader. Deze omslagen werden overigens ook door Bruna ontworpen naar versies voor de kiosken bij treinstations, wat natuurlijk voor een hoop publiciteit zorgden. Naast de boekomslagen ontwierp Bruna ook logo s en andere prenteboekjes. Daarnaast deed Bruna ook veel voor organisaties zoals UNICEF, AidsFonds en zijn eigen stad, Utrecht. Naast vormgever en illustrator is Bruna ook een schrijver. Bruna wilde altijd al schrijver worden, hij bracht zijn eerste kinderboek de Appel uit in 1953 en Nijntje was voor het eerst te lezen in Dat is waar het allemaal begon en dat is ook waar Bruna zich voor maar liefst 50 jaar mee bezig hield. In 2007 had Bruna maar liefst 120 kinderboeken uitgebracht, allemaal zelf getekend en gescheven in zijn atelier in Utrecht.

8 Invloeden en millieu

9 Er is geen enkele Nederlander die Nijntje niet kent. Al ben je niet opgegroeid met de verhaaltjes van Nijntje, dan is de kans groot dat je haar wel ergens anders voorbij hebt ziet komen. Uiteraard houd het daar niet op en is Nijntje te vinden in maar liefst meer dan 50 verschillende talen. Maar wij als Nederlanders hebben een speciaal plekje in ons hart voor het kleine konijntje, ze is deel van onze Nederlandse trots. De reden daarvoor is simpel, Nijntje is ontworpen door Dick Bruna, de meester van de eenvoud, een echte Nederlandse ontwerpheld die meer dan een halve eeuw actief was als grafisch ontwerper en illustrator. Dus zowel als Nederlander en als ontwerper heb ik een fascinatie voor het werk van Dick Bruna. Ik ben zelf als ontwerper altijd op zoek naar eenvoud en minimalisme, bij zowel mijn typografie en ook mijn illustraties. Vooral ook als je kijkt naar Nijntje door de jaren heen, zie je dat Dick Bruna een bepaalde template aanhoudt en deze langzaam verbeterd en itereert. Dick Bruna heeft als ontwerper uiteindelijk zijn proces geperfectioneerd en ik weet zeker dat dit een grote rol heeft gespeeld bij het succes van Nijntje. Als ontwerper heb ik hier waanzinnig veel respect voor, want perfectionisme op dit niveau kom je maar heel zelden tegen in de wereld van design.

10 Technieken

11 Bruna heeft zichzelf alles aangeleerd en net als elke artiest van Bruna s tijd deed Bruna alles uiteraard zelf met de hand. De technieken die Bruna gebruikten waren simpel, aangezien dat juist goed aansluit bij de eenvoudige stijl waar Bruna zich altijd mee bezig hield. Bruna kan je naast een ontwerper, natuurlijk ook zien als een kunstenaar. Bruna ontwikkeld namelijk meer een eigen stijl, dan echt een techniek die uniek aan hem is. Toch zou je zeker kunnen zeggen dat het vierkante formaat van Bruna s boekjes en de compositie van elk boekje een techniek is van Bruna zelf. Het was soort van Bruna s eigen template waarin hij kon experimenteren en zijn eigen stijl in kon itereren. Bij het verzinnen van een verhaal maakte Bruna meer dan 100 schetsen voordat hij uiteindelijk de 12 tot 13 beelden uit koos voor zijn verhaal. De gekozen beelden verwerkte hij door de lijnen op het papier met een scherp potlood over te trekken, hierdoor onstond er een diepte in het papier, die lijnen schildert hij dan over met een zwart penseel en verf. Uiteindelijk zette Bruna zijn lijntekeningen op een transparant vel, hij knipte dan de vormen uit in de kleuren die hij graag wilde. Deze techniek was voor Bruna handig, want zo kon hij gemakkelijk kleuren met elkaar verwisselen.

12 Werkwijze

13 Bruna tekende en schreef alles zelf, en had zijn eigen aanpak als het gaat om het creëren van bijvoorbeeld een kinderboek. Bruna zette eerst het verhaal neer in beelden en daarna pas verzon hij bijpassende teksten, waarbij de tweede en vierde zin altijd rijmde. Meestal begint Bruna dus met het neerzetten van zo rond de 12 tot 13 beelden voor een verhaaltje, hier had hij soms meer dan 100 schetsen voor nodig tot hij tevreden was. De gekozen beelden werkte hij zo fijn mogelijk uit via potlood, penseel en het gebruik van transparant en gekleurd papier om zo de afbeeldingen kleur te geven. Dit proces herhaalde hij meer dan 100 keer, wat ook inhoud dat hij het beeld van bijvoorbeeld Nijntje meerdere keren heeft geïtereerd, waarbij hij natuurlijk steeds meer eenvoud en finesse opzocht. Bij alles wat Bruna deed zocht hij de eenvoud op, maar gemixt mijn zijn eigen stijl en talent. Uiteindelijk is Nijntje s vormgeving zeer gedefineerd en consistent, waardoor het gelijk te herkennen is als Bruna s werk. Bruna werkte dus altijd vanuit zijn eigen visie, met daarnaast een passie voor zijn werk.

14 Cultuur

15 Zoals ik al eerder zei, het begon allemaal in Parijs, dit is waar Bruna beïnvloed werd door artiesten zoals Picasso en Matisse. Artiesten zoals hun waren bezig met het kubisme en fauvisme, beide stromingen die zich bezig houden met het vereenvoudigen en loslaten van de realiteit. Maar vooral toen Bruna weer terug was in Nederland begon hij te groeien als ontwerper, dit is namelijk wanneer hij zichzelf alles aanleert qua tekentechnieken als ontwerper. Dit alles samen inspireerde Bruna uiteindelijk tot de creatie van Nijntje en de gehele stijl er omheen. Net als bij vele andere stromingen binnen de moderne kunst is Bruna opzoek naar de eenvoud, maar toch doet Bruna dit geheel op zijn eigen manier. Terwijl de meeste artiesten verder de abstractie opzoeken, zoekt Bruna juist betekenis binnen de eenvoud. Illustraties met zo min mogelijk details, maar zoveel mogelijk betekenis is wat Bruna uiteindelijk zo bekend maakte, want hij deed dit beter dan wie dan ook. Daarnaast was Bruna ook zeer betrokken bij zijn geboortestad Utrecht, waar hij door de jaren heen logo s en affiches voor heeft ontworpen. Utrecht gaf hem in 1987 de stadspenning en 2007 zelfs de gouden stadspenning. Het Dick Bruna huis is overigens onderdeel van het centraal museum in Utrecht.

16 Stijl Dick Bruna heeft de stijl van Nijntje meerdere keren geïtereerd. Bij elke iteratie zocht hij naar meer eenvoud, wat uiteindelijk leidde tot de consistente stijl van Nijntje. Met name als je kijkt naar de lijndikte, deze is altijd consistent als je door een boekje van Nijntje heen bladert.

17 Bij deze afbeelding kan je zien hoe Nijntje door de jaren heen meerdere keren verfijnd is door Dick Bruna. De nadruk ligt dan ook op de verfijnde stijl van zijn werk die Bruna door de jaren heen heeft ontwikkelt. Bij de laatste iteratie zien we een versie van Nijntje waarbij alles in verhouding is. Dit sluit aan bij de eerder benoemde consistentie waarmee Bruna werkt, maar het proces van iteratie en de uitkomsten van zijn proces is een definerend aspect van Dick Bruna s stijl.

18 Dick Bruna s uiteindelijke consistente en verfijnde stijl heeft veel weg van tekeningen die bijvoorbeeld gecreëerd zijn via illustrator. Maar Bruna deed natuurlijk al zijn illustraties met pen, potlood, verfkwast en papier. Alle technieken die Bruna hier bij gebruikt heeft hij zichzelf aangeleerd, nadat hij geïnspireerd was door verschillende artiesten tijdens zijn tijd in Parijs. Het succes van Nijntje bewijst dat hij een ervaren en talentvolle illustrator was. Vandaar dat Bruna s tekentalent zeker kenmerkend is als je kijkt naar zijn stijl.

19 Geinspireerd door onder andere Matisse en Léger is Dick Bruna de eenvoud gaan opzoeken. Naast de consistentie en verfijning van zijn werk, en ook hoe dit is voort gekomen vanuit de speurtocht naar eenvoud, zijn ronde vormen en Bruna s gekozen kleurenpalet een groot onderdeel van zijn stijl. In Bruna s werk zijn zelfs de hoeken rond afgekapt en in zijn latere iteraties van Nijntje experimenteert hij steeds meer met ronde vormen. Daarnaast heeft hij ook een heel simpel kleurenpalet, die eerst bestond uit geel, oranje, groen en blauw, en uiteindelijk werd hier nog bruin bij toegvoegd.

20 maar één ding staat centraal en dat is de eenvoud bruna s eindeloze speurtocht van jong tot oud

21 LESS IS MORE < = >

22 Verantwoording / Terugkoppeling

23 Dick Bruna is mijn ontwerpheld omdat hij zijn inspiratie van de eenvoud heeft omgezet in een stijl die over heel de wereld herkend wordt. Wat je meestal ziet in moderne kunst en bijvoorbeeld het fauvisme is dat het perspectief gedeeltelijk vervalt. Bruna maakte hier juist een kunst van en maakt het zijn eigen, en vanuit zijn kunst haal ik weer inspiratie als ontwerper. Als ontwerper kijk ik natuurlijk nu veel anders naar Nijntje en door die andere blik erop ben ik Bruna s werk zeer gaan waarderen. In mijn eigen ontwerpproces ben ik altijd al veel bezig geweest met het opzoeken van de eenvoud. En net als bij Bruna itereer ik mijn eenvoudsproces, maar bovenalles ben ik opzoek naar mijn eigen signatuur, mijn eigen visuele identieit. Dit heeft voor Bruna tientalle jaren geduurd en ik ben heel benieuwd hoe dit voor mijzelf zal gaan verlopen. Als ik tijdens mijn ontwerpproces bijvoorbeeld moet werken aan een story boards, persona of simpelweg een illustratie, dan pak ik mijn kans en verwerk ik mijn signatuur in de uitwerking daarvan. Op die manier krijg ik ook gelijk feedback op mijn eigen stijl en kan ik daar weer verder op itereren. Naast mijn visuele stijl qua illustraties, let ik ook altijd op typografie, de consistentie in de opmaak en de storytelling. Ook storytelling is overigens iets wat Bruna helemaal zelf deed, elk verhaaltje van Nijntje, elk gedichtje, is bedacht door Bruna zelf.

24 Reflectie- verslag

25 Bij deze reflectie van de connectfase zal ik mij vooral focussen op de ontwerpkeuzes die ik gemaakt heb tijdens de uitwerking van mijn researchmap. De truc hierbij was namelijk het combineren van mijn eigen signatuur met de stijl van Dick Bruna. Aangezien ik zelf graag schets in illustrator, ook met dikke lijnen en simpele figuren, sloot dit meteen goed aan bij de stijl van Dick Bruna. Ik heb hierbij eerst goed gekeken naar de lijndikte en afmetingen van bijvoorbeeld Nijntje en daarna heb ik deze kennis toegepast in illustrator en gemengd met mijn eigen stijl. Het grootste veschil in mijn uitwerkingen is dat ik bijvoorbeeld bepaalde illustraties meer naar voren breng en niet volledig in beeld zet. Dit is een gewoonte vanuit mijzelf, waarbij ik net als Bruna nog verder de eenvoud opzoek. waarbij Dick Bruna de rol overneemt van Nijntje. Dick Bruna heeft natuurlijk de hoofdrol en ik heb geprobeerd om dit visueel weer te geven bij elk hoofdstuk. Uiteindelijk heb ik zo min mogelijk details gebruikt voor de verzorging van de tekst en het document algemeen. Waarbij ik dus vooral de kleur oranje gebruik, een kleur die Bruna ook gebruikt. Ik wil met de oranje kleur de nadruk leggen op het feit dat Dick Bruna Nederlands is en zeker voor mij een Nederlandse held is. De typografie in dit document heb ik ook simpel gehouden. De lettertypes die ik hier gebruik zijn Helvetica Rounded en Arial, beide komen ook soms terug in de stijl van Bruna, vooral Helvetica in zijn latere werk. Het document zelf heb ik vooral laten inspireren door de boekjes van Nijntje. Het is compact en klein, en ik maak gebruik van veel illustraties

26 Bronnenlijst Mercis bv. (2017) Nijntje. Geraadpleegd op: Redactie NOS. (februari, 2017) Tekenaar Dick Bruna (89) Overleden. Geraadpleegd op: Redactie RKD. (maart, 2017) Dick Bruna. Geraadpleegd op:

27 Researchmap Dick Bruna David Scholten CMD3X

28 Feedback / Reflectie (Connect) Het Visuele Ontwerp Gebaseerd op de positieve feedback over mijn visuele ontwerp van de researchmap, heb ik besloten om deze visuele stijl te gebruiken voor mijn uiteindelijke einddocument. Hierdoor heb ik mijn grid aangepast en doorvertaald naar een grid die goed past voor een document met meer tekst. Ik heb mijn researchmap daarentegen expres eenvoudig gehouden, aangezien het past bij de eenvoudige stijl van Dick Bruna. Met deze gedachtegang heb ik ook de teksten simpel gehouden en niet te uitgebreid. Daarnaast heb ik mijn researchmap moeten overzetten naar dit document, wat inhoud dat ik alles opnieuw in het grid heb geplaatst en geordend. Dit is dus een vorm van iteratie en finetuning binnen mijn ontwerp van de researchmap. De Illustraties Een groot deel van mijn visuele ontwerp bestaat uit illustraties in de stijl van Dick Bruna, met mijn eigen draai. Gebaseerd op zijn stijl ontwerp ik eigen illustraties die passen bij het onderdeel van dit verslag. Vandaar dat ik voor elk gedeelte een soort van boekomslag heb gemaakt, wat weer inspeelt op Dick Bruna s ontwerpgeschiedenis. Dick Bruna heeft namelijk in zijn leven als ontwerper meer dan 2000 boekomslagen ontworpen. Als vervolg hierop heb ik ook al mijn digitale schetsen zoveel mogelijk in de stijl van Dick Bruna proberen te ontwerpen. Dit alles bij elkaar hoord dat een geheel te vormen dat klopt voor de lezer en het ook interessanter en leuker maakt om door mijn werk heen te bladeren. Hopelijk net als een leuk boekje van Dick Bruna. Verder is mijn researchmap dus een punt van inspiratie voor zowel mijn uiteindelijke interactieve ontwerp, als voor dit verslag.

29

30 David maakt huiswerk David Scholten CMD3X Conceptfase Dick Bruna

31

32 Concept één: Lichtprojector Met mijn researchmap bij de hand als inspiratiebron, ben ik ideeën gaan uitschrijven in mijn dummy. Mijn eerste concept komt voort uit de techniek die Dick Bruna hanteert om gemakkelijk zijn illustraties in te kleuren. Vanuit deze techniek, en mijn eigen vernijnifactie van mijzelf en Dick Bruna ben ik met het idee gekomen om de gebruiker uit te dagen tot het neerzetten van zichzelf in Dick Bruna stijl. Natuurlijk wil ik niet de gebruiker alles zelf laten tekekenen, vandaar dat ik een soort template heb bedacht om makkelijk de gebruiker te laten experimenteren naar het vinden van zichzelf in nijntje-vorm. Oftewel door het stapelen van meerdere transparante velletjes papier, met daarop al van te voren door mij geïllustreerde onderdelen (in Bruna-stijl). Hierdoor kan de gebruiker dan zelf onderdelen layeren, toevoegen en weglaten.

33 Door het neerzetten van een template zou je kunnen beargumenteren dat ik net als Dick Bruna verder de eenvoud opzoek, maar niet per se alleen de vormgeving zelf wordt dan eenvoudig gehouden, maar juist ook het gehele proces wordt vereenvoudigd. Hiernaast heb ik mijn analoge schetsen omgezet in digitale illustraties ter verduidelijking van mijn proces. Tijdens het experimenten kan de gebruiker dus gelijk het resultaat geprojecteerd op de muur zien. In de geval heb ik dat weergegeven met 1, 2, en 3. Tijdens het uitschrijven van mijn concept heb ik nog nagedacht over verschillende uitwerkingen van mijn concept, zoals de verschillende materialen die ik zou kunnen gebruiken voor het template, bijvoorbeeld gekleurd papier voor het inkleuren van de illustraties, net als Dick Bruna. Daarnaast heb ik nagedacht of het misschien niet beter uitgewerkt kan worden in een app, en vandaar uit realiseerde ik mij dat dit concept veel weg heeft van een character creation feature voor bijvoorbeeld een game / app. Uiteindelijk heb ik ook nagedacht over alternatieven voor de lichtprojector en of een lichtprojector misschien niet zelf makkelijk te knutselen is. In dit concept verwerk ik dus een techniek van Bruna, maar ligt er ook een focus op de stijl van zowel Bruna, als die van mijzelf, aangezien mijn stijl hier geïnspireerd is door Bruna. Tussen de tijd van de conceptie van het idee en de uitwerking van de digitale illustraties heb ik dit concept meerdere keren verfijnd en geitereerd, waarbij ik uiteindelijk heb besloten om de focus te leggen op de eenvoud en het vernijnen van de gebruiker. Deze keuze is gebaseerd op de simpliciteit / eenvoud van het concept en het kunnen showcasen van Bruna s stijl gemengd met die van mijzelf.

34 Concept twee: Greenscreen Het volgende concept is voortgekomen vanuit het feit dat Dick Bruna een aantal maanden geleden helaas is overleden. Als een soort van ode aan Bruna kan je met Dick op de foto, alleen zal deze foto plaats vinden in de wereld van Nijntje, in de geillustreerde stijl van Bruna, geconvergeerd naar mijn eigen stijl in Illustrator. Dus als De gebruiker graag post-mortum met Dick Bruna op de foto wilt, kan dat dus aan de hand van een greenscreen. De gebruiker heeft zelf alle vrijheid en het liefst ook verschillende keuzes als het neerkomt op bijvoorbeeld de achtergrond waar de foto zich plaats moet vinden. Daarnaast kan de gebruiker gebruik maken van verschillende props (zoals bijvoorbeeld nijntjes oren) om de uiteindelijke foto op te leuken. Hier speel ik ook in om een gedeelte droge humor dat aansluit bij mijn eigen signatuur en ontwerpstijl.

35 De gebruiker laat zich dus fotograferen voor een green screen, daarna wordt de gebruiker dus op de voorgrond gezet, voor een digitale setting. Op deze manier wordt de gebruiker dus geplaatst in de wereld van Nijntje en eventueel naast Dick Bruna zelf in nijntje-vorm. Uiteraard heb ik ook gebrainstormd over de verschillende mogelijkheden rondom dit concept. Zoals wat voor props, wil ik inspelen op humor of juist props met een boodschap. Daarnaast had ik ook het idee van een aanpasbare titel en achtergrond, op die manier kan je dus bijvoorbeeld een boekcover neerzetten. Het idee van een boekcover is natuurlijk te relateren aan Dick Bruna s werk, hij heeft in zijn leven meer dan twee duizend boekcovers ontworpen. Ook had ik een idee waarbij de achtergronden bijvoorbeeld gerandomized worden, waardoor het de gebruiker uitdaagd om meerdere foto s te maken ter exploratie van de verschillende achtergronden en het experimenteren hiermee. Dit idee zou eventueel uitgewerkt kunnen worden via een app, aangezien software voor het gebruik van een greenscreen vrij makkelkijk te vergaren is. (Open source) Hiernaast zijn overigens nog twee digitale illustraties te zien ter verduidelijking van mijn tweede concept.

36 Concept drie: Storyboard Mijn derde concept is voort gekomen door naar een ander talent van Dick Bruna te kijken, want Bruna is niet alleen een talentvolle illustrator, maar dus ook een talentvolle schrijver. Zijn schrijfstijl in Nijntje waren altijd rijmpjes van 4 zinnen, waarbij de 2e en 4e zin rijmde. Het idee was eerst om de gebruiker voor een scherm neer te zetten, in dit geval een beamer. Waarbij de ene helft het rijmpje is en de andere helft een illustratie is, net zoals in een Nijntje boekje. Alleen is de illustratie de gebruiker zelf, die aan de hand van props al spelend het rijmpje opvolgt. Een leuk voorbeeld is bijvoorbeeld dat het rijmpje verteld over de gekke bekken die de gebruiker wel niet kan trekken, de gebruiker krijgt dan dus het idee dat hij een gekke bek moet trekken, vooral als er per slide (per rijmpje en illustratie) een foto wordt gemaakt en er uiteindelijk er dus een verhaaltje wordt neergezet van bijvoorbeeld 4 slides.

37 Maar hoe laat ik de gebruiker meedoen aan z n storyboard, ik wil niet alles gaan uitleggen uiteraard. Vandaar dat ik met het idee kwam om alles geautomatiseerd op te zetten, waarbij alles begint met het drukke op een knop. Zodra je op de knop drukt begint het storyboard proces, elke slide laat zich voor bijvoorbeeld 10 seconden zien, waarna er 5 tellen wordt afgeteld tot het maken van een foto. (zoals het geluid van de timer bij het maken van een foto in Photobooth) Hiernaast heb ik de sequence in mijn dummy geschets. Uiteindelijk ontstaat er dus een storyboard van bijvoorbeeld 4 slides, waarbij de gebruiker zelf de illustratie vormde. Hierbij zet ik dus de gebruiker in de hoofdrol, zoals Nijntje, maar tegelijkertijd wil ik ook graag met de gebruiker spelen door ze bij elke slide, elke illustratie die de gebruiker vormt, de gebruiker juist uit te dagen op een grappige of toepasselijke manier, gefocust rondom het verhaaltje en de wereld van Nijntje. Ook hier is de mogelijkheid om props te gebruiken.

38 Tijdens het maken van de digitale illustraties van dit concept moest ik een rijmpje verzinnen, en aangezien het laatst mijn verjaardag was kwam ik met een rijmpje over mijn ervaring van verjaardagen. Ik vond de combinatie van Nijntje en klagen over je verjaardag best wel humoristisch, vooral als de gebruiker dan zelf bijvoorbeeld een taart vast houd of een traantje op zijn wang plakt, zoals wanneer Nijntje huilt. Dit idee heb ik toen verder uitgewerkt, waarbij er dus maar 1 foto gemaakt hoeft te worden van de gebruiker die de illustratie vormt, met naast hem / haar het rijmpje. Daarnaast is het rijmpje hiernaast dus ontstaan vanuit de gedachte van wat voor verjaardagskaart zou ik nou willen versturen naar familie en vrienden, iemand die een hekel heeft aan zijn eigen verjaardag, maar er de humor wel van in kan zien.

39 Feedback / Reflectie (Concept) Humor en Signatuur Tijdens de les heb ik mijn 3 concepten gepresenteerd aan mijn medestudenten, die vervolgens mij dan voorzien van feedback. De feedback was in het algemeen positief, maar met vooral een focus rondom concept en werd mij geadviseerd met dat concept verder te gaan. De positieve feedback voor concept 3 kwam vooral voort vanuit de humor verwerkt in het concept, want dit viel dus blijkbaar redelijk in de smaak. Daarnaast kreeg ik nog wel als feedback dat het laatste zinnetje misschien iets te depressief was voor Nijntje. Reflectie en Aanpak Aangezien het concept nog niet volledig is, is het dus aan mij de taak om het concept nog meerdere keren te itereren, tot dat ik een concept heb dat uitvoerbaar is en toepasselijk voor de opdracht. Dit proces ligt ik verder toe in de createfase verslaglegging. Uiteindelijk heb ik er dus voor gekozen om verder te gaan met concept 3, vooral om het element van humor te behouden en een stukje eigen signatuur.

40 David maakt nog meer huiswerk Dick Bruna David Scholten CMD3X Createfase

41 Vanuit de feedback en met de conclusie dat mijn gekozen concept nog niet compleet was, ben ik het concept verder gaan uitwerken. Ik wil dat het concept natuurlijk aansluit bij Dick Bruna en de signatuur van mijzelf, met daarnaast ook nog voldoende interactie. Alleen wat dit zo lastig maakte was dat ik maar een week de tijd had om iets uit te werken, wat dus inhield dat ik goed rekening moest houden met de uitvoerbaarheid van mijn uiteindelijke idee voor de expo. Ik heb hetzelfde proces aangehouden als tijdens de conceptfase, oftewel met het gekozen concept in gedachte ben ik verder gaan schetsen in mijn dummy. Hierbij begon al snel een idee te vormen rondom de uitwerking van een soort van ansichtkaart template. Hiermee bedoel ik een template die de gebruiker zelf deels kan invullen en daarnaast ook zelf deel uitmaakt van de illustratie, voor dat extra beetje interactie en speelsheid. Het idee van speelsheid komt vanuit het feit dat Dick Bruna natuurlijk kindereren als doelgroep had en dus vandaar dat ik de speelsheid deels in mijn concept heb geprobeerd te verwerken, want het past dus bij de stijl van Dick Bruna.

42 De gebruiker in de illustratie verwerken kan natuurlijk op meerdere manieren, zowel analoog als digitale manieren. Uiteindelijk voor de expo zelf heb ik gekozen voor een lo-fi manier, waarbij de uitwerking van het concept een soort van prototype vormt van het volledige concept. Het volledige concept heeft twee verschillende vormen aangenomen door de tijd heen. Eerst was het idee om het in een museum te plaatsen, waarbij het dus gaat om fysieke muur of wand, met daarop het rijmpje en daarnaast de illustratie. De illustratie is dan het element waarbij de gebruiker wordt betrokken en via interactie verschillende assets kan toevoegen aan het element. In mijn prototype tijdens de expo heb ik dit gedaan met een soort van hengel met aan het einde de asset, in dit geval een illustratie van een taartje. De gebruiker heeft dan zelf de keuze uit welke assets er gebruikt moeten worden en op welke manier, en op deze manier vult de gebruiker de illustratie dus in. Ik heb gekozen voor deze uitwerking tijdens de expo, aangezien het uitvoerbaar was, past bij de opdracht, en daarnaast mij ook zal voorzien van feedback die ik eventueel ook kan toepassen op mijn andere uitwerking van het concept.

43

44 Uiteindelijk is het idee dus dat de gebruiker mijn product / concept gebruikt om voor zichzelf een leuke ansichtkaart in elkaar te knutselen, in de visuele stijl van Dick Bruna, waar hij zo bekend om was, en dus in combinatie met de humoristische stijl van mijzelf. Naast mijn humoristische stijl, is het idee ook dat alle assets door mijzelf ontworpen zijn, zoals dus het taartje. Ik heb het natuurlijk in de stijl van Dick Bruna ontworpen, maar de conceptualisatie ervan en het algemene ontwerp, is puur van mijzelf. Voor de expo zelf heb ik dus een soort van prototype uitgewerkt. Dit heb ik gedaan aan de hand van A1 papier en simpel knipwerk, en dit alles heb ik opgehangen aan een simpel draadje met wat knijpertjes. Uiteindelijk heb ik het hoofd van Nijntje een gat gegeven, zodat de gebruiker weet dat hij onderdeel uitmaakt van de illustratie. Daarnaast was dit een keuze die ik heb gemaakt om de interactie nog een stapje verder te laten gaan, maar ook met de gedachte dat het simpelweg grappig zou zijn, wat dus aansluit bij mijn eigen signatuur. Hiernaast is de digitale uitwerking te zien die ik uiteindelijk heb laten uitprinten. Verder is het dus niet alleen de speelsheid, maar ook de Nijntje zelf en de manier van rijmen die ik naar voren breng om de stijl van Dick Bruna te showcasen. Nu was het natuurlijk de truc om dit te combineren met mijn eigen stijl, dit heb ik gedaan aan de hand van het rijmpje en de algemene interactie van mijn concept, en hoe dit probeert in te spelen op de humor van de gebruiker. Ik zoek eigenlijk een soort van contradictie op tussen de ideologie van Bruna en mijzelf, zonder Nijntje volledig in de zeik te nemen en Bruna te disrespecteren. Oftewel, de gebruiker is de onschuldigheid van Nijntje gewend, maar in de plaats daarvan komen ze de droge humor van mijzelf tegen.

45 De andere vorm die mijn volledige concept uiteindelijk heeft aangenomen, is in de vorm van een app. Dit is uiteraard een voor de handliggende uitwerking, alleen een mindere uitwerking voor de expositie zelf. De reden hiervoor was, zoals ik al eerder zei, gebrek aan tijd en het feit dat het prototypen van het concept en de speelsheid er van aansluiten bij mijn eigen signatuur en die van Dick Bruna. Het sluit namelijk aan bij mijn signatuur, omdat ik zelf meer leun naar lo-fi uitgewerkte prototypes en het gebruik ervan binnen mijn ontwerpproces. Daarnaast sluit het aan bij Dick Bruna, omdat speelsheid past bij zijn primaire doelgroep, wat natuurlijk kinderen waren. Uiteraard was mijn eigen doelgroep 1e jaars HRO studenten, maar op deze manier probeer ik zoveel mogelijk van Dick Bruna naar voren te halen in mijn concept. Hieronder heb ik een illustratie gemaakt van de app-versie van mijn concept, die ik heb uitgewerkt na de expositie. Dit is dus deels verwerking van de feedback al, puur om te laten zien hoe ik het concept verder zou itereren. Via een app geef je de gebruiker meer vrijheid qua customization en co-creërt de gebruiker ook daadwerkelijk een ansichtkaart, waarbij je dus zowel het rijmpje als de illustratie zelf kan aanpassen. Dit alles wordt dus gecustomized binnen een template, waardoor het uitprinten en publiceren van een ansichtkaart voor de gebruiker makkelijk gemaakt wordt.

46 Feedback / Reflectie (Create) De Expositie Helaas is de foto een beetje wazig, maar er is te zien hoe een medestudent interacteert met het concept en de illustratie (passend bij het rijmpje) probeert te vormen. Voor de expositie zelf was het uitknippen van Nijntjes hoofd een idee om uit te proberen. Alleen als feedback kreeg ik dat Dick Bruna daar waarschijnlijk niet zo blij mee zou zijn geweest, wat ik zeker kan begrijpen. Vandaar dat dit in de app versie van mijn concept ook niet terugkomt. Het was voor mij lastig om iets neer te zetten op de expo, aangezien ik constant van richting veranderde, met ook de grote vraag, hoe ga ik iets neerzetten op de expo dat past bij mijn huidige concept. Uiteindelijk is dit dus gelukt en verantwoord aan de hand van een prototype-versie. Achteraf had ik ook meer aandacht moeten geven aan het scheppen van een totale ervaring. Het was tijdens de tentoonstelling niet duidelijk waar mijn concept zich nou precies afspeelde. Dit kwam deels doordat ik er zelf nog niet helemaal zeker van was, aangezien ik dus twijfelde tussen twee totaal verschillende uitwerkingen van mijn concept, zoals ik al eerder vertelde tijdens mijn createfase verslaglegging.

47

48 Reflectie Ontwerpproces Connectfase Dick Bruna en de stijl van Nijntje hebben mij altijd al aangesproken, een eenvoudige stijl die toch heel veel perspectief biedt en daarnaast ook betekenis vol is. In mijn eigen ontwerpen probeer ik het ook altijd zo simpel mogelijk te houden, net als vele andere ontwerpers. Vandaar dat Dick Bruna een logische keuze voor mij was als ontwerpheld. Het neerzetten van de researchmap is eigenlijk waar ik echt realiseerde dat ik de juiste keuze had gemaakt qua ontwerpheld. Dit kwam doordat ik simpelweg plezier had in het ontwerpen van dit document, vooral omdat je de stijl van de ontwerpheld en jouw signatuur met elkaar moest combineren en dit verder vormgeven in het document zelf. Hier heb ik ervoor gekozen om het simpel te houden, alleen de oranje kleur te behouden en om zelf met Illustrator variaties te maken van de illustraties van Dick Bruna. Hierbij lag de nadruk vooral op de lijndikte, vormen en eenvoudigheid. Aangezien ik dus zoveel plezier had met het vormgeven van mijn researchmap, heb ik mijn gehele verslaglegging in dezelfde stijl vorm gegeven. Zelfs de digitale schetsen heb ik in de stijl van Dick Bruna en die van mijzelf geïllustreerd. Dit alles zorgt ook voor een betere samenhang en simpelweg voor een betere verzorging van mijn einddocument, ook iets wat beoordeeld wordt en ik rekening mee heb gehouden. Conceptfase Tijdens de conceptfase heb ik meerdere concepten bedacht, waarbij ik achteraf mijzelf iets te veel heb beperkt, door mij te focussen op de uitvoerbaarheid van het concept in relatie met de deadline en tentoonstelling. Achteraf had ik mijzelf dus meer vrijheid moeten geven voor het generen van concepten, waarbij ik ook meer inspiratie had moeten halen vanuit mijn researchmap. Mijn concepten zijn afkomstig vanuit mijn researchmap, maar het is mij niet gelukt om met een concept te komen die inspeelt op wat mijn researchmap zo uniek maakt, en dat zijn mijn illustraties. Oftewel, een concept die verder inspeelt op deze illustraties ontbreekt helaas en hier had ik achteraf gezien verder mee moeten gaan. De concepten waar ik uiteindelijk mee kwam heb ik wel netjes uitgeschreven, met voldoende beeldmateriaal ernaast om het door te communiceren naar andere. Hier ben ik tevreden over, daarnaast heb ik ook geprobeerd om variaties te verzinnen per concept, ter inspiratie en eventuele verbeteringen binnen het concept. Uiteindelijk heb ik het concept gekozen die het meest in de smaak viel bij mijn klasgenoten en van waar van ik wist dat ik het kon uitwerken binnen de deadline. Het is jammer dat tijd een factor was, maar zo is het in het bedrijfsleven ook, vandaar dat ik het zie als een relevante factor voor waarom ik uiteindelijk deze keuze heb gemaakt.

49 Createfase Tijdens deze fase vond de meeste iteratie en experimentatie plaats. Ik heb namelijk mijn concept nog verder geprobeerd uit te werken, dit kwam vooral omdat ik nog geen duidelijk beeld had van hoe ik mijn concept wilde neerzetten tijdens de tentoonstelling. Als gevolg heb ik dus veel geschetsd in mijn dummy om te experimenteren met verschillende uitwerking van de expositie. Tijdens dit gedeelte van het proces vond veel iteratie plaats, aangezien ik tijdens het visualiseren van de expositie weer op verschillende ideetjes kwam. Dit was wel echt het meest uitdagende gedeelte van het gehele proces, aangezien je niet simpelweg een concept kan bedenken en uitvoeren. Ik heb dus mijn best gedaan om alles goed met elkaar te combineren en met alles rekening proberen te houden. Uiteindelijk ben ik dus voor een uitwerking gegaan die inspeelt op Dick Bruna s visuele stijl, maar ook zijn schrijfkunsten aan de hand van een gedichtje. Dit alles combineer ik met de humor van mijzelf en verschillende assets die ik zelf heb vormgegeven in de stijl van Dick bruna. Totale Reflectie Helaas kwam het idee van uitwerking tot een app pas echt in beeld na de feedback van de expositie, vandaar dat ik dit maar minimaal heb kunnen toelichten en uitwerken. Dit is zeker een idee dat ik had kunnen uitwerken voor de tentoonstelling, waarbij ik een clickable prototype uitgewerkt zou kunnen hebben of zelfs een leuke paper prototype met bijvoorbeeld magneten om de verschillende assets te plaatsen binnen de illustratie. Achteraf ben ik het meest tevreden met de visuele stijl die naar voren is gekomen door mijn signatuur te combineren met die van Dick Bruna. Dit is een stijl die ik zeker meeneem naar mijn toekomstige ontwerpen, aangezien het eenvoudig en clean oogt, maar ook vol zit met betekenis en inhoud. Op deze manier probeer ik schetsstijl te ontwikkelen die professioneel oogt, mijn eigen signatuur vertegenwoordigd en gelijk een duidelijk beeld schets van wat ik wil door communiceren.