Autobiotic Selfie Naam Klas Datum Docenten Module Opdracht

Transcriptie

1 Autobiotic Selfie Naam: Daniel Seton Klas: G&I 1D Datum: 20 November 2015 Docenten: Saskia Freeke, Sonja van Vuure, Martin Lacet, John Hennequin Module: Art/Media & Me Opdracht: Autobiotic selfie document

2 Wat is mijn artefact? Voor mijn artefact wou ik mijn onzekerheid die ik mijn hele leven heb en de laatste tijd wel erger is geworden, in een beeld neer zetten. Ik keek eerst naar hoe ik dit het beste kon neer zetten en in welke vorm. Mijn eerste idee was een waterverf tekening. Het uitvegen van kleuren kon het gevoel mooi overbrengen. Terwijl ik het concept aan het bedenken was ging ik een mindmap maken. Ik ben gaan kijken wat ik wou afbeelden, het gevoel dat het me geeft of de manier hoe iemand anders er naar kijkt. Ook ben ik gaan kijken naar hoe ik het kon afbeelden. Ik ben gaan schetsen en heb naar plaatjes gekeken voor inspiratie. Ik kwam tot de conclusie dat het gevoel interessanter was en me ook meer vrijheid gaf in het werk zelf. Mijn schetsen Ik wou het stemmetje in mijn hoofd naar voren brengen. Wat zegt hij als ik mij onzeker voel? Hoe zou hij eruit zien? Dit soort vragen waren erg interessant om over na te denken. Ik ben gaan kijken naar hoe ik dit kon afbeelden. Ik zat toch erg vast aan een 2D mindset en het was moeilijk om een idee in 3D te krijgen en het ook logies te maken dat het in 3D was. Uiteindelijk kwam ik op een soort gevangenis met mij in het midden. Op de muren waren zinnen geschreven die ik vaak hoor als ik een moeilijke keuze moet maken. Ik wou een soort kijkdoos of installatie maken waar de toeschouwer dan in kon kijken om te zien hoe het er in mijn hoofd aan toe gaat soms. In de schaduw zou een duistere, slechte versie van mij zijn. Dit idee kwam van het feit dat het stemmetje in je hoofd toch jezelf is.

3 Met kleuren wou ik voor een donker en sombere omgeving gaan. Toen het idee eenmaal stond viel mij op dat de focus heel erg op het negatieve was. Ik ben geen depressief persoon en ik wou ook niet zo overkomen. Er moest een positieve kant aan het beeld en ik besloot om het hele concept aan de kant te schuiven. Concept voor de gevangenis Terwijl ik een nieuw concept aan het bedenken was hield ik het vorige idee in mijn hoofd. Ik moest het negatieve wat duidelijker maken en een tegenpool vinden om het sterker te maken. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om een kaars en stenen te gebruiken om het positieve en negatieve uit te beelden. Ik heb ook meer naar kleur gekeken. Ik kond makkelijk wit en zwart gebruiken, maar dat vond ik saai. Ik ben gaan kijken naar tegenovergestelde kleuren en kwam op oranje en blauw uit. Deze kleuren hadden ook de juiste emoties die ik wou weergeven. De zinnen komen ook terug op de stenen en ik heb een paar positieve aspecten van mijn leven op de kaars staan. Ik heb voor de kaars gekozen omdat het licht geeft maar het flikkert soms. Dit geeft het idee van het soms wel weten en soms niet. De stenen zijn zwaar, koud en zwart wat mijn negatieve onzekere gedachten ook zijn.

4 Hoe brengt het uiterlijk en het onderwerp mijn punt of fascinatie over? Het punt wat ik wou maken is dat ik heel erg onzeker ben, maar ik toch een positief iets in mijn leven heb. Ik doe wat ik leuk vindt en heb een beeld voor mijn toekomst, maar dit brengt wel zijn eigen onzekerheden mee. Ik heb een kaars gebruikt om mijn positieve punten te laten zien. Het licht van een kaars flikkert aan en uit, het is niet stabiel. Dit zie ik als een beeld voor de toekomst. Het is niet allemaal duidelijk. Soms ligt het duidelijk voor ogen waar je naartoe werkt en soms ben je het helemaal kwijt en lijk je verdwaalt. Het feit dat een kaars voor het verliezen van iets of dood staat heb ik bewust voor gekozen. Om het negatieve te voorkomen keek ik verder of er nog andere opties waren. Ik heb een elektrische kaars gekozen omdat die niet vergaat door hitte. Het houd stand net als mijn positieve kijk op mijn toekomst en huidige situatie. De woorden die dichtbij het licht staan zijn de positieve dingen in mijn leven. Ik heb gekozen voor een fel oranje omdat oranje toch een vriendelijke, vrolijke kleur is. Het font voor de zinnen heb ik voor alle hetzelfde gedaan. Het is ook een rustig en leesbaar font. Alle zinnen horen bij elkaar en dat wou ik ook duidelijk laten zien door het font en de kleur hetzelfde te maken. Ik heb ze ook allemaal in vierkantjes geknipt om die orde er in te houden, maar ik heb ze toch schuin door elkaar heen geplakt om ze niet helemaal te structureren. Zo voel ik ook dat het moet. Ze horen bij elkaar maar zitten niet op een lijn.

5 Het tegenovergestelde wou ik duidelijk maken met de stenen. De negatieve gedachten zijn zware, koude gedachten. Dit beeld ik uit met zwarte stenen. Op de stenen heb ik de zinnen die ik vaak hoor geplakt. De fonts zijn allemaal anders en zijn of "vies" of heel puntig. De kleuren heb ik blauw gemaakt. Niet alleen omdat blauw het tegenovergestelde van oranje is, maar ook omdat het toch geassocieerd wordt met verdriet en kou. Ik heb met de tinten van blauw gespeeld om de gedachten allemaal een ander gevoel te geven. Ze zijn allemaal anders maar horen toch bij elkaar. De vormen heb ik zo geknipt dat er veel scherpe punten aan zitten. De stenen zelf liggen door en over elkaar, schuin, tegen de kaars aan. Het is verwarrend en zo voelt het ook in mijn hoofd. De kaars staat voor het leuke van mijn leven. Dat ik doe wat ik leuk vindt en werk naar waar ik wil eindigen. Omdat dit vakgebied zo afhankelijk is van het oordeel van anderen mensen, heeft het altijd wel een graad van onzekerheid. Dit beeld ik ook af met een zwarte band die aan de onderkant van de kaars vast zit. Voor de kunststroming zat ik heel erg bij expressionisme. In dit kunstwerk wil ik mijn gevoel en ervaring van vooral de afgelopen maanden laten zien.

6 Beoordeling van studenten