SAMENVATTING. de personeelsgeleding van de medezeggenschapsraad van het ROC A, verweerder, hierna te noemen de PMR gemachtigde: mr. W.

Transcriptie

1 SAMENVATTING Instemmingsgeschil taakbelastingbeleid; BVE De PMR heeft instemming onthouden aan de notitie "Gezamenlijke kaders taakbelasting". Aan de teams moet volgens het bevoegd gezag de ruimte worden geboden om over de normering van activiteiten naar eigen inzicht afspraken te maken. Het voorstel leidt waarschijnlijk tot verhoging van de werkdruk, aldus de PMR. Bovendien is nagenoeg het gehele taakbelastingsbeleid onttrokken aan invloed van de PMR. In geschil is of de rechtszekerheid van het personeel door het stellen van summiere kaders in het gedrang komt. Allerminst valt uit te sluiten dat de invoering van het competentiegerichte onderwijs in samenhang met de aanstelling van praktijkassistenten niet noodzakelijkerwijs tot taakverzwaring hoeven te leiden. In dat licht is van belang de toezegging om na een jaar van werken met de voorgestelde kaders het effect grondig te evalueren. Indien het ontbreken van striktere kaders leidt tot een onbillijke uitkomst van de werkverdeling op teamniveau voor een individuele werknemer, biedt artikel F-8 CAO aan de interne geschillencommissie de mogelijkheid om deze onbillijkheid ongedaan te maken. Het CvB heeft bij afweging van de belangen in redelijkheid tot het voorstel kunnen komen. in het geding tussen: UITSPRAAK het CvB van het ROC A, verzoeker, hierna te noemen het CvB, gemachtigde: mr. J.C. Zevenberg en de personeelsgeleding van de medezeggenschapsraad van het ROC A, verweerder, hierna te noemen de PMR gemachtigde: mr. W. Lindeboom 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij verzoekschrift met bijlagen van 26 juni 2009, ingekomen op 26 juni 2009 heeft het CvB een instemmingsgeschil aan de Commissie voorgelegd met betrekking tot het vaststellen van de kaders van het taakbeleid voor het hele A. De PMR heeft een verweerschrift met bijlagen ingediend, ingekomen op 21 september De mondelinge behandeling vond plaats op 29 september Het CvB werd ter zitting vertegenwoordigd door B, voorzitter, C, manager HRM en D, senior adviseur HRM, bijgestaan door de gemachtigde. De PMR werd vertegenwoordigd door mr. L.G.M. Meijer, voorzitter, E, secretaris en F, lid, bijgestaan door de gemachtigde. De inhoud van voornoemde stukken geldt als hier herhaald en ingelast. 2. DE FEITEN Pagina 1 van 5

2 Bij brief van 26 februari 2009 heeft het CvB de PMR verzocht in te stemmen met de notitie Gezamenlijke kaders taakbelasting, bedoeld, aldus de toelichting, om gezamenlijke kaders te bieden voor de taakbelasting ten behoeve van de uitvoering van het werkverdelingsbeleid voor werknemers, werkzaam in het primaire proces als vastgesteld in de CAO-BVE In deze CAO zijn in Hoofdstuk F Inzet personeel bepalingen opgenomen die sterk afwijken van de bepalingen ter zake in de eerdere CAO s, waarin voor wat betreft het taakbeleid sprake was van het vrije en het geregelde model. In de notitie staat dat de werkverdeling conform de CAO-bepalingen plaatsvindt binnen de teams (F-5) en als een team er niet uitkomt bepaalt de leidinggevende de verdeling van de werkzaamheden (F-6). Binnen de algemene kaders zijn de teams vrij in de werkverdeling en in het aanbrengen van nadere kaders op teamniveau. De algemene kaders bevatten een onderverdeling van werkzaamheden in onderwijsactiviteiten, onderwijsondersteunende activiteiten en activiteiten op het gebied van scholing en professionalisering. Onderwijsactiviteiten zijn nader onderverdeeld in onderwijstaken, beroepspraktijkvorming/stage en studieloopbaanbegeleiding. Onderwijsondersteuning bestaat uit ontwikkeltaken en/of organisatorische taken; scholing en professionalisering bevat een individuele component (59 uur per fte) en een component teamscholing (107 uur per fte). Afhankelijk van de benodigde voorbereiding en/of nazorg worden de uren ten behoeve van de onderwijstaken vermenigvuldigd met 1,0, 1,25 of 1,5 (de opslagfactor). Sinds 2003 geldt aan het A het geregelde model uit de voorgaande CAO s, hetgeen laatstelijk is vastgelegd in het document Harmonisering Taakbeleid uit In haar vergadering van 9 april 2009 heeft de PMR instemming onthouden aan het voorstel. In een schrijven van 3 juni 2009 heeft de PMR het onthouden van instemming aan het voorstel bevestigd. Daarop heeft het CvB het instemmingsgeschil ingediend. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN Het CvB De notitie Gezamenlijke kaders taakbelasting is in overeenstemming met de uitgangspunten van de CAO-BVE Ten aanzien van het verdelen van de werkzaamheden ligt de nadruk daarom op de eigen verantwoordelijkheid van de professionele medewerkers die op teamniveau zelf bepalen hoe de werkzaamheden worden verdeeld. Vergroting van de mogelijkheid het eigen werk te regelen leidt bovendien tot vermindering van de werkdruk, eveneens een doelstelling van de CAO. Om aan de teamverantwoordelijkheid inhoud te geven is het van belang niet meer dan een minimum aan centrale kaders te stellen. Deze werkwijze bij het verdelen van de werkzaamheden tast de rechtszekerheid van de werknemers niet aan. Bovendien kunnen individuele werknemers die het met de hun opgedragen taken niet eens zijn, zich op grond van artikel F-8 CAO-BVE wenden tot de interne geschillencommissie. In het sinds 2003 geldende taakbeleid was ter zake van voorbereiding en nazorg voor de uren onderwijsactiviteiten een standaard verhogingsfactor van 0,525 opgenomen. De opslagfactor moet in de praktijk echter niet voor alle opleidingen en vakken hetzelfde zijn. Voor werkzaamheden op het leerplein, bestaande uit het begeleiden van deelnemers bij het maken van opdrachten en het ter plekke beantwoorden van vragen, is bijvoorbeeld in het geheel geen voorbereidingstijd of nazorg aan de orde en kan derhalve een opslagfactor 0 worden gehanteerd. Bovendien hebben onderwijsinstructeurs hun intrede gedaan, hetgeen een gedeelte van de voorbereiding en de nazorg bij de docenten heeft weggehaald. De tijdsbesteding voor beroepspraktijkvorming en stagebegeleiding verschilt zozeer per opleiding dat het niet doenlijk, en dus niet gewenst is daarvoor centrale kaders te ontwikkelen. Aan de teams moet de ruimte worden geboden om over de normering van deze activiteiten naar eigen inzicht afspraken te maken. Hetzelfde geldt voor de inzet van de werknemers op onderwijsondersteuning en organiserende taken omdat daarmee recht kan worden gedaan aan hun belangstelling en talent. Ten aanzien van de scholingsuren geldt dat de 59 uur ten behoeve van Pagina 2 van 5

3 individuele scholing een minimumaanspraak betreft. De werkgever toetst de op teamniveau vastgestelde (nadere) kaders, waarbij als toetscriterium uitsluitend de in de notitie Gezamenlijke kaders taakbelasting opgenomen (algemene) kaders gelden. In geval toepassing dient te worden gegeven aan de terugvaloptie van artikel F-6 CAO dienen de teamleiders dezelfde kaders te hanteren, aangevuld met de in de artikelen F-6 en E-9b en c CAO opgenomen regels. De PMR Indien het voorstel van het CvB wordt gevolgd, leidt dat waarschijnlijk tot verhoging van de werkdruk van het onderwijzend personeel. Gold immers tot op heden een algemene opslagfactor van 0,525 voor alle onderwijsactiviteiten, in het voorstel geldt een maximale opslag van 0,5, nader in te vullen door de teams. Meer keuzevrijheid ten aanzien van roosters en taken leidt wellicht tot enige verlaging van werkdruk, maar van het verlagen van de opslagfactor kan dat niet worden gezegd. Dat er, zoals in het voorstel van het CvB is opgenomen, lestaken zijn die geen enkele voorbereiding of nazorg met zich meebrengen acht de PMR onbestaanbaar. Bovendien laat de praktijk zien dat competentiegericht onderwijs meer tijd van de lesgevende vergt dan het traditionele onderwijs. Op het gebied van de onderwijsondersteunende taken van het onderwijzend personeel en op het gebied van scholing en professionalisering worden zelfs helemaal geen kaders aangegeven. Op deze manier is nagenoeg het gehele taakbelastingsbeleid onttrokken aan invloed van de PMR. Dat is niet in overeenstemming met uitspraken van deze Commissie (dossier , uitspraak 23 juni 2008) en van de Commissie voor medezeggenschapsgeschillen voor het Katholiek BVE in Zuid-Nederland (BVE ZN , uitspraak 26 november 2008). In deze uitspraken werd aan het bevoegd gezag uitdrukkelijk opdracht gegeven specifiek beleid te ontwikkelen en bij de vaststelling daarvan recht te doen aan de medezeggenschapsbepalingen. Dat geldt in ieder geval voor de terugvaloptie van artikel F-6 CAO- BVE. Geconcludeerd moet worden dat door te volstaan met de algemene en summiere kaders uit het voorstel van het CvB niet voldaan wordt aan de minimale vereiste rechtszekerheid van het personeel, aldus de PMR. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid van de Commissie en de ontvankelijkheid van het verzoek De instelling is aangesloten bij deze Commissie. De PMR heeft op grond van artikel 8 lid 1 onder h Wet medezeggenschap onderwijs 1992 (WMO) instemmingsrecht ten aanzien van een voorgenomen besluit tot vaststelling of wijziging van de taakverdeling respectievelijk de taakbelasting binnen het personeel, de schoolleiding daaronder niet begrepen. Het voorgenomen besluit van het CvB, strekkende tot het vaststellen van gezamenlijke kaders voor de taakbelasting van de werknemers, belast met het primaire proces, betreft een wijziging van de taakbelasting. Nu de PMR in zijn vergadering van 9 april 2009 heeft besloten niet in te stemmen en het CvB het voorstel wenst te handhaven. De gestelde termijn van 3 maanden als bedoeld in artikel 20 lid 1 WMO is in acht genomen en het geschil is kort na de instemmingsweigering aan de Commissie voorgelegd. Dientengevolge is de Commissie bevoegd van het geschil kennis te nemen en is het bevoegd gezag in zijn verzoek ontvankelijk. Pagina 3 van 5

4 Het toetsingskader Op grond van artikel 20 lid 3 WMO dient de Commissie bindend uitspraak te doen over de vraag of het bevoegd gezag bij afweging van de betrokken belangen in redelijkheid tot zijn voorstel heeft kunnen komen. Dit betekent voor dit geschil dat de Commissie zich dient uit te spreken over de vraag of het bevoegd gezag in redelijkheid tot het voorstel van 26 februari 2009 met betrekking tot de gezamenlijke kaders taakbelasting heeft kunnen komen. Het geschil In haar uitspraak van 23 juni 2008 heeft de Commissie aangegeven dat de invoering van de CAObepalingen ter zake van de verdeling van werkzaamheden aanpassing van het taakbeleid aan de nieuwe omstandigheden vergt. Als zodanig beschouwt de Commissie de nota Gezamenlijke kaders taakbelasting van het CvB. In de nota geeft het CvB de kaders aan voor de verdeling van de werkzaamheden op teamniveau en, indien gebruik gemaakt moet worden van de terugvaloptie als bedoeld in artikel F-6 CAO-BVE, voor de verdeling van werkzaamheden door de teamleider. In geschil is of de in de nota opgenomen kaders voldoende zijn, zoals het CvB stelt, of dat de rechtszekerheid van het personeel door het stellen van summiere kaders in het gedrang komt, het standpunt van de PMR. De Commissie overweegt dat algemeen geldende kaders en een ruime mate van zelfstandigheid voor de teams bij het verdelen van de werkzaamheden in zoverre communicerende vaten zijn dat de vrijheid van het verdelen van werkzaamheden afneemt naarmate de kaders gedetailleerder zijn. De sinds 1 augustus 2008 geldende CAO-bepalingen met betrekking tot de verdeling van werkzaamheden beogen een verregaande bevoegdheid op teamniveau neer te leggen voor wat betreft de verdeling van werkzaamheden. Dit brengt met zich mee, zoals de Commissie onder meer heeft overwogen in de hierboven aangehaalde uitspraak, dat de mogelijkheid bestaat dat aan de teams ruim baan wordt gegeven om zelf het (onderlinge) gewicht van taken te bepalen. Aan de door het CvB voorgestelde kaders kan het karakter van ruim baan geven niet worden ontzegd. Volstaan is met een minimum set aan criteria waarmee de teams bij het verdelen van de werkzaamheden rekening dienen te houden. Ter zitting is gebleken dat van deze criteria vooral de opslagfactor, dit is de aan voorbereiding en nazorg van onderwijsgevende taken toe te kennen tijd, tot discussie aanleiding geeft. De maximale opslagfactor in het voorstel van het CvB is 0,5, terwijl deze in het geldende taakbeleid in alle gevallen 0,525 bedraagt. Rekenkundig gezien kan dit niet anders dan als taakverzwarend worden aangemerkt. Naar het oordeel van de Commissie valt echter allerminst uit te sluiten dat de door het CvB genoemde ontwikkelingen, invoering van het competentiegerichte onderwijs in samenhang met de aanstelling van praktijkassistenten, niet noodzakelijkerwijs tot taakverzwaring hoeven te leiden. Hoe één en ander uitpakt, is niet op voorhand met zekerheid aan te geven. In dat licht is van belang de toezegging van het CvB om na een jaar van werken met de voorgestelde kaders het effect grondig te evalueren. Mede gelet op deze toezegging is de Commissie van oordeel dat het CvB in redelijkheid de wijziging van de opslagfactor in het voorstel heeft kunnen opnemen. Ten aanzien van de uren scholing en professionalisering overweegt de Commissie dat het CvBvoorstel geheel in overeenstemming is met en uitgaat van de kaders van hetgeen in artikel E-9a, b en c CAO is bepaald. Deze uren waaronder de teamgerelateerde scholingstijd zijn opgenomen in het scholingsplan. Het scholingsplan is, aldus het plan van aanpak van het nieuwe werkverdelingsbeleid, een geïntegreerd onderdeel van het werkverdelingsplan en derhalve uitgangspunt voor de werkverdeling. Het maakt als zodanig geen deel uit van het taakbeleid en speelt derhalve geen rol bij de beoordeling van het geschil. Pagina 4 van 5

5 Ten slotte overweegt de Commissie dat indien het ontbreken van striktere kaders leidt tot een onbillijke uitkomst van de werkverdeling op teamniveau voor een individuele werknemer, artikel F-8 CAO aan de interne geschillencommissie de mogelijkheid biedt om deze onbillijkheid ongedaan te maken. Op grond van bovenstaande overwegingen komt de Commissie tot het oordeel dat het CvB na afweging van de betrokken belangen in redelijkheid tot het voorstel Gezamenlijke kaders taakbelasting heeft kunnen komen. De Commissie merkt daarbij op de door het CvB voorgestelde evaluatie na een cursusjaar werken met de vastgestelde algemene kaders van groot belang te achten ter verkrijging van duurzaam inzicht in de meest passende kaders ter zake van de taakbelasting van het personeel. Ter verkrijging c.q. vergroting van het draagvlak en opdat partijen in dit geschil te zijner tijd over dezelfde onderzoeksgegevens beschikken is het aan te bevelen deze evaluatie in nauw overleg met de (P)MR te verrichten. 5. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen oordeelt de Commissie dat het College van Bestuur bij afweging van de betrokken belangen in redelijkheid tot het voorstel met betrekking tot de vaststelling van de gezamenlijke kaders voor het taakbeleid heeft kunnen komen. Aldus gedaan te Utrecht op 9 november 2009 door mr. Chr.H. Stokman-Prins, voorzitter, mr. W.P. van Lammeren en W.A. Vink, leden, in aanwezigheid van mr. M. Smulders, secretaris. mr. Chr.H. Stokman-Prins voorzitter mr. M. Smulders secretaris Pagina 5 van 5