Voedingspolitie. Hoe kan het Voedingscentrum het beste communiceren over voedselveiligheid naar de consument?

Transcriptie

1 Voedingspolitie Hoe kan het Voedingscentrum het beste communiceren over voedselveiligheid naar de consument? 1

2 Voedingspolitie Hoe kan het Voedingscentrum het beste communiceren over voedselveiligheid naar de consument? Emma Hartensveld Klas COV1G Mevrouw Haanschoten den Dulk Opleiding Communicatie Instituut voor Communicatie, Media en Informatietechnologie Hogeschool Rotterdam Hellevoetsluis, juni

3 Het Voorwoord Het eerste jaar van de opleiding communicatie zit er voor mij alweer bijna op. Als klap op de vuurpijl mag ik afsluiten met een miniscriptie. Dit jaar hebben wij de mogelijkheid gekregen om de communicatieomgeving te verkennen. Ik heb al een beeld gekregen van onderwerpen die mij interesseren. Onderwerpen als crisiscommunicatie, communicatietechnieken en middelen spreken mij erg aan. Nu kreeg ik de kans om mijn nieuwsgierigheid zijn eigen gang te laten gaan. Al snel kwam ik in de ban van de voedselveiligheid. Er kwamen afgelopen jaar/jaren een aantal fraudes en problemen voor in de voedselindustrie. Naast mijzelf zijn nog veel meer consumenten die zich zorgen maken om de veiligheid van het voedsel wat men dagelijks koopt in de supermarkt. Maar hoe communiceert de overheid en het Voedingscentrum hierover? En wat doe ik er aan om mijn vertrouwen in het voedsel weer terug te krijgen? Dit is niet alleen een perfect onderwerp voor mijn scriptie, maar ook goed voor eigen belang. Mede dankzij mevrouw Haanschoten - den Dulk ben ik op een gepaste probleemstelling gekomen. Dit was een van de lastigste keuzes in het gehele proces. Hellevoetsluis, Juni 2015 Emma Hartensveld 3

4 Inhoud Inleiding... 5 H1.Veiligheid op nummer Voedselveiligheid... 6 Regels en wetgeving... 6 Toezicht van de overheid... 7 H2.Controle... 7 Het Voedingscentrum... 7 Actie... 7 Hoe communiceert het VCN... 8 Samen staan we sterk... 9 H3.Schandalig!... 9 Vleesgroothandel van Selten... 9 Is dat wel veilig dan?... 9 Niet zomaar een lasagne Bolognese... 9 Het verschil De overeenkomst H4.Kruisen Het communicatie kruispunt Dialogiseren en Formeren Informeren en overreden Welke strategie is relevant voor het Voedingscentrum H5.Conclusie Wat wordt er bedoeld met voedselveiligheid? Wat is de rol van de overheid en wat doet het Voedingscentrum? Welke twee voedsel problemen doen zich bijvoorbeeld voor in Nederland? Welke communicatiestrategieën zijn er? Probleemstelling: Op welke manier kan het Voedingscentrum het beste communiceren over voedselveiligheid naar de consument? Bronvermelding Bijlage 1: Reflectie STARR Bijlage 2: Toekomstbeeld Bijlage 3: Moodboard

5 Inleiding Stel je voor: Jij bent al jaren een fan van de kant-en-klare lasagne Bolognese van de Albert Heijn. Na het lezen van een schokkend kranten artikel, kom jij erachter dat het geen rundvlees was, maar paardenvlees wat in de lasagne zat. Wat voor een impact zou dit hebben op jou als consument? Deze problemen wil de overheid met behulp van het Voedingscentrum in de toekomst voorkomen. Hoe kunnen zij zorgen dat er goed wordt gecommuniceerd over de voedselveiligheid? Het doel van deze scriptie is om doormiddel van deskresearch antwoord te geven op de probleemstelling: Op welke manier kan het Voedingscentrum het beste communiceren over voedselveiligheid naar de consument? Dit wordt beantwoord met behulp van de volgende deelvragen: Wat wordt er bedoeld met voedselveiligheid? Wat is de rol van de overheid en wat doet het Voedingscentrum? Welke communicatiestrategieën zijn er? Welke twee voedsel problemen doen zich bijvoorbeeld voor in Nederland? Voor deze scriptie is er gebruik gemaakt van de onderzoeksmethode deskresearch. Dit is een voorbereiding op het schrijven van een scriptie in leerjaar vier. Helaas is er tot op heden geen onderzoek gedaan naar het effect van het waarschuwingsetiket op voedsel. Dit kon niet bijgevoegd worden in het verslag. Er is veel gebruik gemaakt van de website van de rijksoverheid. In het eerste hoofdstuk zal het begrip voedselveiligheid aan bod komen. Ook wordt er besproken hoe de voedselveiligheid wordt gehanteerd. In dit stuk komen de overheid en het Voedingscentrum al een beetje naar voren. In het tweede hoofdstuk wordt er verder op in gegaan en worden de rollen van deze partijen besproken. Het derde hoofdstuk bevat twee voorbeelden van schandalen die zich kort geleden hebben voorgedaan. Hierin worden vergelijkingen en verschillen besproken van beide casussen. In hoofdstuk vier worden er vier communicatiestrategieën uitgelegd die ons leiden naar een passende conclusie in het laatste hoofdstuk. Deze volgorde zal ervoor zorgen dat je als lezer stukje bij beetje het antwoord op de probleemstelling zult vinden. In de conclusie, het laatste hoofdstuk, zal de ontknoping plaatsvinden. 5

6 H1.Veiligheid op nummer 1 Voedselveiligheid Het woord zelf geeft al een beeld: Voedsel moet veilig zijn. Als we kijken naar de veiligheid van voedsel, dan richten wij ons vooral op de effecten van voedsel op de gezondheid. Voedselproducenten zijn in Nederland verantwoordelijk voor goede kwaliteit. Alles wat het bedrijf produceert moet veilig en betrouwbaar zijn. De overheid hanteert regels waar de producenten zich aan moeten houden. Regels en wetgeving Nederland heeft verschillende regels en wetten voor voedselveiligheid. Zo kennen wij de Warenwet en de Wet van de dieren (Rijksoverheid.nl, z.d.). Onder de Warenwet vallen, naast voedsel, ook de veiligheid van andere consumentenproducten als elektronica en speelgoed. Hierin is bijvoorbeeld ook opgenomen hoe het product hygiënisch moet worden klaargemaakt en hoe producenten moeten etiketteren. De Nederlandse voedsel- en warenautoriteit (NVWA) controleert of deze regels worden nagestreefd. Consumenten kunnen zelf hun klachten melden bij de NVWA. Onder de Wet van dieren valt, naast voedselveiligheid, onder andere ook de gezondheid en het welzijn van dieren. Hierin worden regels opgesteld die de diervoeders moeten naleven zodat de dieren een gezond en goed leven hebben. Deze wet streeft naar preventie en bestrijding van besmettelijke dierziekten, zoönosen en ziekteverschijnselen. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) is verantwoordelijk voor gezonde voeding en voedselveiligheid. Het Ministerie van Economische Zaken (EZ) draagt de verantwoordelijkheid van grondstoffen voor voedsel, zoals koeien, de slacht van koeien en de opslag van vlees. Voedselbedrijven hebben een meldingsplicht als ze schadelijke stoffen in hun product ontdekken. Dit kan het bedrijf aangeven bij de NVWA. Het is voor de producent van belang dat hij/zij precies weet waar zijn voedsel vandaan komt en naartoe gaat. Mocht er dan een probleem opdoen, dan kan het product gelijk van de markt gehaald worden. 6

7 Toezicht van de overheid De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit houdt toezicht op voedselveiligheid namens de overheid. Ze controleren producenten, handelaren en de horeca. Bedrijven zijn zelf verantwoordelijk voor de betrouwbaarheid en veiligheid van hun voedsel. Als bedrijven hun controle systeem goed op orde hebben dan zullen zij minder vaak worden gecontroleerd. Dit geeft de overheid de ruimte om zich meer te focussen op bedrijven die nog niet voldoen aan alle eisen. Kortom, er zijn genoeg regels en wetten die producenten dwingen om de voedselveiligheid prioriteit te geven en goed in de gaten te houden. Toch doen er zich een aantal schandalen voor wat betreft de voedselveiligheid. De grote vraag is natuurlijk: hoe reageert de overheid hierop en hoe wordt hierover gecommuniceerd? De rol van de overheid wordt daarom besproken in het volgende hoofdstuk. H2.Controle De overheid, zoals besproken in hoofdstuk 1, is verantwoordelijk voor de toezicht op het nastreven van voedselveiligheid. In een kamerbrief over voedselveiligheid (drs. E.I. Schippers, 15 mei 2014), wordt besproken hoe de overheid zal streven naar een betere voorlichting aan de consument. Dit was na aanleiding van een aantal grote voedselmisverstanden binnen de voedselindustrie. Dit was zowel op het gebied van veiligheid als op het gebied van misleidingen. Het Voedingscentrum Ondanks alle inspanning van de overheid, is het niet zo dat voedsel voor de volle 100% vrij is van bacteriën. Het is daarom belangrijk dat de consument op een veilige manier omgaat met voedsel. De overheid vindt dat goede informatie en voorlichting hierbij essentieel zijn. Hiervoor heeft de overheid het Voedingscentrum (VCN) ingeschakeld. Dit is een organisatie die volledig is gefinancierd door de overheid. Het VCN speelt een belangrijke rol in het beschikbaar stellen van betrouwbare informatie aan de consument. Actie Niet alleen op de website van het Voedingscentrum is veel informatie te vinden over het veilig bewaren, bereiden en behandelen van voedsel. Ook huisartsen, GGD-en en het RIVM wijzen op verschillende risico s. Omdat de overheid nog meer nadruk wil leggen op deze boodschap, heeft zij besloten om een aantal acties in praktijk te brengen. Die zijn als volgt : - De informatie op de website van het Voedingscentrum uitbreiden en dit nog beter vindbaar en bekend maken voor de consument. 7

8 - Actiever informatie verspreiden door onder andere een campagne. - Ze willen onderzoek doen naar de effectiviteit van het verplichte waarschuwingsetiket op vers pluimveevlees. Dit willen ze mogelijk ook uitbreiden naar andere soorten vlees - Ook wil de overheid heldere, transparante en eenduidige informatie over de aard, herkomst en inhoud van producten verstrekken op het etiket. Hoe communiceert het VCN De website van het Voedingscentrum bevat veel informatie. Toch zorgen zij ervoor dat de consument op een leuke manier wordt benaderd. Er zijn namelijk, naast verschillende voorlichtingen, ook recepten en boeken over voedsel te vinden. Zoals het kabinet wilde, heeft het Voedingscentrum ook de onderwerpen: eten kopen, bereiden en bewaren, toegevoegd aan de website. Onder het kopje eten kopen staat ook een verwijzing naar uitleg over etikettering. Ook zijn zij een campagne gestart op 18 november Het Voedingscentrum verspreidde door het hele land posters voor de campagne ziekmakers zie je niet ( Op deze posters stonden 5 stappen die men moet volgen om thuis veilig eten te bereiden en voedselinfecties te voorkomen. De 5 stappen zijn als volgt : Kopen: Let in de winkel al op voedselveiligheid, dit vermindert de kans op voedselinfecties. Koop de producten die kunnen bederven als laatste. Zorg ervoor dat deze bij thuiskomst gelijk de koelkast in gaan. Let ook goed op of de verpakking niet stuk is. Wassen: Zorg ervoor dat uw handen goed zijn gewassen. Hiermee spoelt u namelijk bacteriën weg die ook schadelijk zijn. Doe dit altijd voor het eten en voordat je het voedsel klaar maakt. Dit is ook van belang als u rauw vlees aanraakt. Scheiden: Zorg ervoor dat rauw vlees niet in contact komt met bereid eten. Ga in de voorbereiding al hygiënisch te werk. Gebruik ook apart keukengerei voor vlees en vis. Verhitten: Als eten goed verhit wordt dan worden de bacteriën gedood. Zorg dat dit altijd goed gebeurt. Dit is vooral bij vlees, ei, kip vis en schaal- en schelpdieren erg belangrijk. Schep ook het vlees om als het verwarmt wordt in de magnetron. Dit is om de hitte te verdelen. Bewaren: Door maaltijdrestjes en boodschappen gekoeld te bewaren, zullen de producten minder snel bederven. Bij een lage temperatuur vermeerderen de bacteriën zich minder snel. Bewaar de producten daarom in een koelkast op ongeveer 4 graden Celsius Ook kunnen consumenten op de website kijken naar meer tips. Bij elke tip staat een doorverwijzing naar een extra pagina. Op die pagina worden nog meer aanwijzingen gegeven. 8

9 Samen staan we sterk De overheid en het Voedingscentrum zijn dus een sterk team. Het kabinet maakt plannen om de consument nog meer op de hoogte te stellen en het Voedingscentrum brengt het in praktijk. Ook willen zij nog onderzoek doen naar het effect van het waarschuwingsetiket. Dit is tot op het heden nog niet uitgevoerd. In juni 2014 besloot het kabinet om extra maatregelen te nemen wat betreft de vleessector. Dit was naar aanleiding van het rapport Risico s in de vleesketens van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid (OVV). Hierin werd vermeld dat bedrijven en overheid er niet in slagen de veiligheid van vlees in winkels te waarborgen. In het volgende hoofdstuk zal er onder anderen een vleesincident aan bod komen. H3.Schandalig! Vleesgroothandel van Selten Het afgelopen jaar is de vleessector enorm veel in het nieuws geweest. Als koploper zien we de vleesverwerker Willy van Selten regelmatig negatief in beeld. Hij mengt zijn zogenaamde rundvlees al jaren met paardenvlees. Na het faillissement van het bedrijf deden een aantal medewerkers een boekje open over de werkwijze. Zo bleek het bedrijf niet alleen paardenvlees als rundvlees te verkopen, maar werd er ook gebruik gemaakt van oud en bedorven vlees. Van Selten gebruikte het oude vlees of het paardenvlees omdat dit nou eenmaal goedkoper is. Je kunt je natuurlijk voorstellen dat ook de werkomgeving van het personeel door de stank werd belemmert. Omdat Willy niet eerlijk communiceerde over het vlees, werd hij verdacht van fraude. Inmiddels is meneer van Selten een gevangenisstraf van 2,5 jaar opgelegd. Is dat wel veilig dan? Dit legt gelijk de link naar onze voedselveiligheid. Bedorven vlees zou nooit op de markt moeten komen alleen al omdat het slecht is voor de gezondheid. Hoeveel mensen er ziek worden van vlees is niet goed te meten. Dit kan ervoor zorgen dat het vergroten van de veiligheid minder voorop gesteld wordt. Toch gaf het kabinet aan dat de regels binnen de vleessector worden aangescherpt. Niet zomaar een lasagne Bolognese Ook is er een vleeshandelaar geweest die de lasagne van de Albert Heijn vulde met paardenvlees in plaats van alleen rundvlees (Volkskrant,februari 2013). Na 9

10 breder onderzoek bleek dat dit het geval was bij een aantal Euroshopper lasagnes. Albert Heijn communiceerde erg snel dat het desbetreffende merk lasagne niet de goede informatie verstrekte op het etiket. Ook haalde het bedrijf uit voorzorg het product uit de schappen. Daarnaast mochten de consumenten die de lasagne nog in bezit hadden terug komen naar de winkel om het om te ruilen. Het verschil Van Selten koos er zelf voor om het paardenvlees te verkopen als rundvlees. De Albert Heijn daarentegen, was zich van geen kwaad bewust en wilde het product zo snel mogelijk weg hebben uit haar schappen. Bij de Albert Heijn was het totaal niet van belang om meer geld te verdienen aan het vlees. Van Selten zag hier een goedkope uitweg in en deed dit met voorbedachte raden. De overeenkomst Beide bedrijven hebben problemen met een eerlijke en duidelijke etikettering. Dit zorgt voor wantrouwen bij de consument. In veel gevallen vindt men het niet erg om paardenvlees te eten, zolang men er maar vanaf weet. Een juist etiket zal dus niet meteen voor minder inkomsten, maar wel voor meer vertrouwen bij de consument zorgen. In de Volkskrant wordt zelfs geschreven dat het paardenvlees meer klanten trekt. De slager Henk Wisker uit Haarlem vertelt dat het alleen maar beter gaat naar aanleiding van de schandalen. Hij denkt dat mensen gaan inzien hoe gezond paardenvlees kan zijn. H4.Kruisen Zoals er besproken wordt in hoofdstuk 2, geeft de overheid een belangrijke opdracht aan het Voedingscentrum. Het Voedingscentrum zal de consument moeten voorzien van voldoende informatie, zodat de consument ook onderdeel wordt van zijn of haar eigen voedselveiligheid. Er zijn verschillende communicatiestrategieën die het Voedingscentrum kan inzetten om de consument zo goed mogelijk te bereiken. Deze strategieën zijn te verdelen in het communicatiekruispunt van Betteke van Ruler (Ruler.M.Van. 1998) Het communicatie kruispunt In het communicatie kruispunt van Betteke van Ruler zijn vier mogelijke communicatiestrategieën opgenomen (zie figuur 1.0). Het figuur heeft twee assen: de verticale as, van eenrichtingscommunicatie naar tweerichtingscommunicatie, en de horizontale as, van bekendmaken naar beïnvloeden. In dit kruispunt staan het beoogde proces en de aard van de relatie met de doelgroep centraal. 10

11 Figuur 1.0 Het communicatiekruispunt (Will Michels, 2013) Dialogiseren en Formeren Deze twee strategieën zijn gericht op tweerichtingscommunicatie. Tweerichtingscommunicatie betekent dat zowel de zender als de ontvanger actief zijn in het communicatie proces. Als een bedrijf of organisatie ervoor kiest om te dialogiseren, dan wil zij draagvlak creëren. Dit wordt vooral gebruikt bij interactieve beleidsvorming. De geschikte middelen hiervoor zijn: bijeenkomsten, werkgroepen, brainstormsessies, en social media. Als een bedrijf of organisatie ervoor kiest om te formeren, dan zijn er conflicterende belangen aanwezig. De organisatie heeft dan te maken met doelgroepen die verschillende doelen nastreven en de organisatie wil afspraken maken. Bij formeren hoort het vormen van overeenkomsten tussen het bedrijf en de medewerkers en/of het bedrijf en de omgeving. Informeren en overreden Deze twee strategieën zijn gericht op eenrichtingscommunicatie. Eenrichtingscommunicatie houdt in dat alleen de zender communiceert zonder feedback van de ontvanger. Bij informeren staat het overdragen van kennis en bekendmaken centraal. Het bedrijf of de organisatie wil de doelgroepen van informatie voorzien. Voorlichting is hierbij vaak een belangrijk middel. De strategie overreden houdt zich vooral bezig met beïnvloeden. Overreden wordt vaak gebruikt om anderen de overtuigen en over te halen. Directe contacten met de doelgroepen staan hier centraal. Bij overreden hoort propaganda en reclame. 11

12 Welke strategie is relevant voor het Voedingscentrum. Het Voedingscentrum kan het beste gebruik maken van de basisstrategie informeren. Omdat Het Voedingscentrum voornamelijk een boodschap wil overbrengen naar de consument, sluit dit volledig aan. Het is de bedoeling dat consumenten beter leren omgaan met voedsel ten behoeven van de voedselveiligheid. Door voorlichtingen te geven op de website over hygiëne, etikettering, bereiding en het bewaren van voedsel, zorgt het Voedingscentrum ervoor dat de consument zorgvuldiger om leert gaan met voedsel. Er is spraken van een eenrichtingscommunicatie, omdat alleen het Voedingscentrum informatie zend naar de consument. Het gaat hier vooral om het bekendmaken van voedselveiligheid. Dit geeft aan dat informeren de uitkomst is van het communicatiekruispunt. In de conclusie zal nog duidelijker worden dat deze strategie het beste aansluit. H5.Conclusie In deze conclusie worden alle deelvragen kort beantwoord met informatie uit de voorafgaande hoofdstukken. Uiteindelijk wordt hier ook de probleemstelling beantwoord. Wat wordt er bedoeld met voedselveiligheid? Voedsel moet veilig zijn. Als we kijken naar de veiligheid van voedsel, dan richten wij ons vooral op de effecten van voedsel op de gezondheid. Voedselproducenten zijn in Nederland verantwoordelijk voor goede kwaliteit. Alles wat het bedrijf produceert moet veilig en betrouwbaar zijn. De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit houdt toezicht op voedselveiligheid namens de overheid. Wat is de rol van de overheid en wat doet het Voedingscentrum? De overheid en het Voedingscentrum zijn een team. Het kabinet maakt plannen om de consument nog meer op de hoogte te stellen en het Voedingscentrum brengt het in praktijk. Zij plaatsen voorlichtingen op de website over het kopen, bereiden en bewaren van voedsel. Ook zijn ze een campagne gestart waarbij ze een 5 stappenplan uitreiken. Ondertussen houdt de overheid toezicht op het nastreven van de voedselveiligheid. Welke twee voedsel problemen doen zich bijvoorbeeld voor in Nederland? Het afgelopen jaar is de vleessector enorm veel in het nieuws geweest. Als koploper zien we de vleesverwerker Willy van Selten regelmatig negatief in beeld. 12

13 Hij verkoopt paardenvlees terwijl hij op het etiket vermeld dat het rundvlees is. Ook is er een vleeshandelaar geweest die de lasagne van de Albert Heijn vulde met paardenvlees in plaats van alleen rundvlees (februari 2013). Na breder onderzoek bleek dat dit het geval was bij een aantal Euroshopper lasagnes. Welke communicatiestrategieën zijn er? In het communicatiekruispunt van Betteke van Ruler zijn er 4 strategieën: informeren, overreden, dialogiseren en formeren. Probleemstelling: Op welke manier kan het Voedingscentrum het beste communiceren over voedselveiligheid naar de consument? Uit deze scriptie kunnen we opmaken dat informeren de beste manier zal zijn voor het Voedingscentrum. Dit is vooral omdat het Voedingscentrum een voorlichting geeft over voedselveiligheid. Hiermee kan de consument alle benodigde informatie toepassen ten behoeven van de voedselveiligheid. Omdat de overheid scherpere eisen stelt aan de etikettering van voedsel, zal er minder kans zijn dat er nog meer schandalen als van Selten voor zullen komen. Het Voedingscentrum laat via de website zien hoe consumenten het etiket kunnen lezen en gebruiken bij de aankopen. 13

14 Bronvermelding Volkskrant(13 februari 2013). Ook paardenvlees in lasagne Euroshopper AH. Geraadpleegd op 30 mei Van Campagne Ziekmakers zie je niet van start. (8 november 2014). Geraadpleegd op 25 mei Van De rijksoverheid Michels. W.(2013). Communicatie handboek. Groningen/Houten: Noordhoff Uitgevers bv. Vierde druk. Geraadpleegd 8 juli 2015 Novum. (19 april 2013). Ook bedorven vlees gemengd bij Willy Selten. Geraadpleegd op 27 mei van Ruler.M.Van. (1998) Strategisch Management van Communicatie - Introductie van het Communicatiekruispunt : Kluwer. Geraadpleegd op 9 juli Schippers, E.I.. (15 mei 2014). Kamerbrief over informatie consumenten over voedselveiligheid. Geraadpleegd op 22 mei Van De rijksoverheid 5x veilig: 5 stappen om voedselinfecties te voorkomen. (n.d.). Geraadpleegd op 23 mei Van Het Voedingscentrum Veerman, D. (19 maart 2014,). Paul & de foute moraal van de vleessector. Geraadpleegd op 23 mei 2015 van Voedselveiligheid in Nederland. (n.d.). Geraadpleegd op 22 mei Van De rijksoverheid Wat houdt de warenwet in. (n.d.). geraadpleegd op 22 mei Van De rijksoverheid 14

15 Bijlage 1: Reflectie STARR Situatie: Voor het begin van periode 4 moesten wij een onderwerp verzinnen voor onze mini-scriptie. Hier kreeg ik het al snel moeilijk mee. Omdat deze opleiding zo breed is, vond ik het lastig. Het was de bedoeling dat het onderwerp relevant, recent en communicatiegericht was. Het leek mij het leukst om iets te kiezen waar ik zelf ook een passie voor had. Ik ben erg geïnteresseerd in gezonde voedingen. Dat zorgde ervoor dat ik eindelijk op mijn onderwerp kwam. Ik wilde iets gaan doen met voedselveiligheid. Na een SLC gesprek vielen de puzzelstukjes in elkaar en bedacht ik ook actuele problemen die met voedselveiligheid te maken had. Taak: Na het vinden van mijn onderwerp, was het mijn taak om een probleemstelling te formuleren. Mijn probleemstelling was niet in één keer goed geformuleerd. Dat kwam omdat de informatie die ik had gevonden wel heel interessant was, maar niet helemaal aansloot bij mijn doelstelling. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik mijn probleemstelling veranderde. De probleemstelling moest ik verwerken in een scriptie die ingevuld werd door deskresearch. Actie: Ik ben als eerste gaan zoeken naar verschillende bronnen die ik kon gebruiken in mijn scriptie. Ook keek ik of deze bronnen mij zouden leiden naar een conclusie, het antwoord op mijn probleemstelling. Dit werd langzaam wel wat chaotisch. Omdat ik zoveel bronnen had gevonden, vond ik het moeilijk om overzicht te houden. Toch heb ik de juiste bronnen weten te selecteren en kon ik te werk gaan. Resultaat: Uiteindelijk ben ik trots en onzeker tegelijk over het resultaat. Met bloed, zweet en tranen heb ik enorm veel tijd erin gestoken. De vraag is natuurlijk of dat wordt beloond. Mijn brede deskresearch heeft er voor gezorgd dat ik mijn bronnen zorgvuldig heb uitgekozen. Ondanks de grote hoeveelheid keuzes, ben ik toch op relevante dingen gekomen. Ik heb verteld wat ik wilde vertellen in mijn scriptie en dat was mijn doel. Reflectie: Achteraf zie ik een aantal verbeterpunten. Ik had voordat ik mijn probleemstelling had vastgesteld wat meer deskresearch moeten doen. Dan had ik kunnen voorkomen dat ik mijn probleemstelling en deelvragen moest aanpassen. 15

16 Bijlage 2: Toekomstbeeld Het toekomstbeeld wat ik voor ogen heb is misschien wat overdreven. Misschien is het meer een droom, maar die zijn er om waargemaakt te worden. Om een beeld te schetsen hiervan, heb ik een moodboard gemaakt. Deze is te vinden in bijlage 3. Als je er naar kijkt word je meteen overschreeuwd door het logo van Eneco. Hier zie ik mezelf later erg graag. Niet alleen omdat het kantoor er prachtig uit ziet, kijk maar op de foto ernaast, maar ook om de prachtige visie van dit bedrijf. Alles is gebaseerd op groene energie, wat ik erg interessant vind. Tijdens de bedrijf safari in periode 1 werd ik verliefd. Verliefd op de passie en betrokkenheid van het bedrijf en de medewerkers. We kregen een hele hoop informatie over de taken van de communicatie afdeling. Ondanks de kleine afdeling, bleek dit erg belangrijk te zijn voor het hele bedrijf. Er was zelfs een nieuwe soort communicatie ontstaan: Omgevingscommunicatie. Hierbij waren ze vooral bezig met het informeren en betrokken houden van de omwonende mensen in de buurt van projecten. Dit lijkt mij een enorme uitdaging, omdat niet alle mensen even enthousiast zijn over de projecten van Eneco. Naast mijn ideaal plaatje bij Eneco, lijkt het mij ook super leuk om redactrice te worden bij een magazine. Dit zou natuurlijk helemaal geweldig zijn als het blad over voeding en sport gaat. Mijn sterke punten zijn vooral dat ik kritisch en gemotiveerd ben. Ook houd ik van uitdagingen die mij tot het uiterste drijven. Ondanks dat ik af en toe een stresskip kan zijn, dit kenmerkt zich ook in het rommelige chaotische bureau in mijn moodboard. Daarnaast ben ik goed in knopen doorhakken en oplossingsgericht denken. Tot zover mijn dromen. Natuurlijk ga ik mijn best doen om ver te komen, maar ik zou ook genoegen nemen met een mooie kantoorbaan bij een sterk en betrokken communicatiebureau. Een plek waar samenwerken centraal staat, lijkt mij erg fijn. Dit is een van de vaardigheden die ik bezit. Ik vind het prettig om in een groep te werken, zodat je elkaar motiveert om een doel te behalen. Het eerste jaar is alweer bijna voorbij. Komende jaren zal ik veel leren, maar ondertussen zal ik ook kansen grijpen die mij helpen om mijn doelen te bereiken. Hierin ondersteun ik mezelf onder het motto: Don t wait for the perfect moment, take the moment and make it perfect! 16

17 Bijlage 3: Moodboard 17