DE RIJDENDE RECHTER. Bindend Advies. gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter.

Transcriptie

1 Zaaknummer: S20-29 Datum uitspraak: datum uitspraak Plaats uitspraak: Zaandam DE RIJDENDE RECHTER Bindend Advies in het geschil tussen: G.J. Leeuwenstein en I. Leeuwenstein-Groenendijk te Sliedrecht verder te noemen: Leeuwenstein, tegen: A. Bons en J.C. Bons-Weggers te Sliedrecht verder te noemen Bons, gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter. De procedure. Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend advies reglement "De Rijdende Rechter" editie december 2012 te laten beslechten. De vordering van Leeuwenstein is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van Bons opgenomen. De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken. Het kadaster heeft een erfdienstbaarhedenonderzoek ingesteld.

2 Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 21 juni 2013, welke is gehouden te Sliedrecht. Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar de in deze procedure bedoelde percelen en heeft hij deze in het bijzijn van partijen bezichtigd. Daarbij waren tevens aanwezig J.G. Zuiderveld (kadaster) en ing. P. Borgers (de Huizendokter) als deskundigen. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. De deskundigen hebben mondeling verslag uitgebracht. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten. In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. Leeuwenstein is sinds 1 mei 2002 eigenaar van het woonhuis met achtererf, garage, carport en verder toebehoren, staande en gelegen te Sliedrecht aan de Baanhoek 455, kadastraal bekend als gemeente Sliedrecht, sectie A, nummer Bons is sinds 25 juli 1973 eigenaar van het (ten noordoosten) naastgelegen woonhuis, met achtererf, schuren en verder toebehoren, staande en gelegen te Sliedrecht aan de Baanhoek 453, thans kadastraal bekend als gemeente Sliedrecht, sectie A, nummer Bons is sinds 8 april 2005 tevens eigenaar van het (ten zuidwesten) aan de andere zijde van perceel Baanhoek 455 gelegen perceel grond met berging, en verder toebehoren, kadastraal bekend als gemeente Sliedrecht, sectie A, nummer Tevens is hij eigenaar van nóg een aantal op korte afstand van de hiervoor bedoelde percelen gelegen percelen grond, al dan niet met opstallen. Tenslotte huurt hij nog een ten noorden van genoemde percelen gelegen perceel grond, dat hij op korte termijn in eigendom hoopt te krijgen. 4. De woonhuizen Baanhoek 455 en 453 maken deel uit van een rijtje van zes woonhuizen, te weten Baanhoek 445 tot en met 455. De locatie van dit

3 rijtje huizen en bijbehorende percelen werd vroeger (ook wel) aangeduid als het benedeneinde, binnendijks, beneden de spoorbrug in wijk D te Sliedrecht. De bewoners spreken sinds mensenheugenis van de stoep. 5. Voor en achter de hiervoor bedoelde woonhuizen loopt, op de eigen grond van de aanwonenden, een verhard pad. Het achterpad komt via een op de grond van Leeuwenstein gelegen, eveneens verhard, zijpad uit op het voorpad, van waar men verder kan gaan naar de Merwededijk, ter plaatse eveneens Baanhoek geheten. Het voorpad is zonder enige zichtbare beperking feitelijk toegankelijk voor alle verkeer van en naar de Merwededijk. Bewoners parkeren auto s langs en naast het pad. Leeuwenstein parkeert zijn busje dusdanig langs het pad, dat het overige verkeer daar soms hinder van ondervindt. Er zijn geen borden geplaatst waaruit blijkt dat de rechthebbenden zich het recht voorbehouden om verkeer te weren (bijvoorbeeld met de aanduiding eigen weg of verboden toegang voor onbevoegden ). 6. Leeuwenstein heeft sinds (omstreeks) 2012 twee hekjes geplaatst. Eén hekje staat op het achterpad, op de erfgrens tussen huisnummers 455 en 453. Het andere hekje staat op het zijpad, waar dit aansluit op het voorpad. Beide hekjes, voorzien van een dranger/veer, zijn voor iedereen te openen. Het zijpad wordt iets versmald vanwege door Leeuwenstein geplaatste, lage bloembakken. 7. Volgens het uitgevoerde erfdienstbaarhedenonderzoek is bij notariële akte, verleden op 29 april 1912, ten gunste en ten laste van de hiervoor onder 4. bedoelde percelen over en weer de volgende erfdienstbaarheid gevestigd: De achterliggende perceelen zullen recht van pad hebben met de bevoegdheid daarover met een handkar te gaan in de richting naar en van den dijk over en ten laste van de voorliggende perceelen welk recht van pad kan worden uitgeoefend zoowel langs de voorzijde als langs de achterzijde der huizen op de dienstbare erven tenzij hierna anders wordt bepaald. Sinds mensenheugenis is door de rechthebbenden van deze percelen en hun bezoekers bij de uitoefening van deze erfdienstbaarheid altijd gebruik gemaakt van zowel het voor- als het achterpad, evenals van het verbindingspad aan de zijkant van het huis van Leeuwenstein. 8. Leeuwenstein heeft in zijn achtertuin een garage staan, tegen de erfgrens met het hiervoor onder 3. bedoelde perceel A Aan de noordzijde heeft hij aan die garage een hok aangebouwd, met een schuin aflopend dak

4 richting perceel A Dat dak steekt een paar centimeter over de erfgrens uit. Het regenwater loopt vanaf dat dak op perceel A 3220 af. 9. Bons heeft een deel van perceel A 3220 ongeveer 45 centimeter opgehoogd. Het daarbij aangebrachte zand drukt tegen de lange garagemuur van Leeuwenstein. Deze ophoging was al besproken met de vorige eigenaar van huisnummer 455. Bij de bouw van die garage is daarmee dan ook rekening gehouden. Zo is de zijmuur extra versterkt en aan de buitenzijde bestreken met bitumen, om vochtinwerking tegen te gaan. 10. De hiervoor bedoelde ophoging en een aantal betonranden rusten momenteel deels ook tegen een schutting van Leeuwenstein. Het gaat om een tijdelijke situatie. Het is de bedoeling dat Bons bij het bestraten een ruimte vrijlaat. 11. Bons heeft op zijn achtererf een aantal hazelaars staan, waarvan een aantal hoge takken iets over de erfgrens met het perceel van Leeuwenstein uitsteken. 12. Leeuwenstein heeft een regenton op zijn achtererf, die hij af en toe laat leeglopen, waardoor het water het perceel van Bons op stroomt, met plasvorming als gevolg. Ook maakt Leeuwenstein met enige regelmaat door hem te verhandelen bromfietsen schoon op zijn achtererf, waarbij het afvalwater weer afstroomt naar het perceel van Bons, met olievlekvorming als gevolg. 13. Op 21 oktober 2011 is door de heer Bons aangifte gedaan tegen Leeuwenstein wegens bedreiging van de heer Bons. Op 10 december 2011 is aangifte gedaan door mevrouw Bons wegens diefstal van een blauw straatnaambord. Het conflict (artikel 15 lid 2 van het bindend advies reglement ). Het conflict dat partijen verdeeld houdt uit zich in een groot aantal klachten over en weer. Kort samengevat gaat het daarbij in volgorde van belangrijkheid om de volgende onderwerpen: a. Agressie over en weer. b. Onenigheid over het bestaan en de reikwijdte van een of meer rechten van overpad. c. Overlast ten gevolge van het ophogen van het perceel. d. Overlast door van het perceel van Leeuwenstein naar het perceel van Bons afstromend regenwater en vervuild water.

5 e. Overlast door bomen op het perceel van Bons. De vorderingen. De vorderingen van partijen over en weer komen hierop neer, dat de rijdende rechter de andere partij verplicht een einde te maken aan als onrechtmatig aangemerkte toestanden en gedragingen, met schadevergoeding voor reeds ondervonden onrecht. Standpunten van partijen. Het standpunt van partijenkomt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Overhangende takken. Leeuwenstein beklaagt zich over overhangende takken van bomen op het erf van Bons. Bons betwist deze overlast en stelt voldoende te snoeien. Ophogen van perceel. Leeuwenstein beklaagt zich over het ophogen van het erf van Bons, dat zowel tegen de garagemuur van Leeuwenstein als tegen de schutting drukt. Ook heeft Bons betonnen randen tegen de schutting gelegd. Daardoor is vochtoverlast ontstaan in zijn garage en staat der schutting onder druk, met te verwachten schade aan die schutting. Bons betwist dat Leeuwenstein vochtoverlast heeft in zijn garage, veroorzaakt door de ophoging. De geconstateerde vochtoverlast is ter plaatse normaal. Ook Bons heeft daar last van. De betonnen randen liggen er tijdelijk. Het is de bedoeling dat daar nog wordt bestraat, waarbij een afstand tot de schutting in acht zal worden genomen. Bestaan en reikwijdte van erfdienstbaarheid van overpad. Volgens Leeuwenstein kan Bons best via zijn eigen grond achterom lopen in plaats van via het achterpad. Overigens geldt het recht van overpad alleen voor de bewoners, niet voor het bezoek. Volgens Bons mag hij wel degelijk via het achterpad achterom, maar belemmert Leeuwenstein de vrije doorgang, onder meer door moeilijke hekjes te plaatsen. Leeuwenstein betwist onvoldoende ruimte te laten.

6 Volgens Leeuwenstein heeft hij ook het recht om gebruik te maken van het voorpad, dat voor de woonhuizen van Bons en de achterliggende buren is gelegen, maar wordt dat recht door Bons ten onrechte betwist. Bons stelt dat Leeuwenstein geen recht van overpad heeft op het gehele voorpad, nu dat recht beperkt is om van en naar de Merwededijk te gaan. Leeuwenstein heeft dus niets te zoeken op het voorpad voor het woonhuis van Bons! Afstromend water. Bons beklaagt zich over de hiervoor onder 12. bedoelde afvloeiing van schoon en vervuild water vanaf het erf van Leeuwenstein naar zijn perceel. Ook maakt hij bezwaar tegen het over de erfgrens stekende dak van het hok en de afwatering daarvan op zijn grond. Bij monde van mevrouw Bons is echter duidelijk gemaakt, dat dit geen werkelijk probleem oplevert en alleen is aangevoerd als antwoord op de eisen van Leeuwenstein. Agressie over en weer. Partijen beschuldigen elkaar van agressief gedrag. Bons heeft aangifte gedaan van bedreiging. Beoordeling van het geschil. De rijdende rechter oordeelt als volgt. Agressief gedrag. Voldoende is gebleken, dat beide partijen zich tot op heden niet onbetuigd hebben gelaten in het op nogal grove wijze uiten van hun gevoelens van onvrede. Aannemelijk is echter, dat deze wijze van bejegening op de stoep niet ongebruikelijk is. Dat neemt niet weg, dat deze wijze van bejegening niet door de beugel kan. Ook partijen kunnen en moeten begrijpen, dat een minimum aan respect en omgangsvormen een voorwaarde is voor normale burenverhoudingen. De rijdende rechter zal partijen verplichten zich daaraan in de toekomst te houden, zoals hierna te bepalen. Daarnaast wordt hen dringend geadviseerd mee te doen aan een bemiddelingspoging, onder leiding van een onafhankelijke derde. Bestaan en reikwijdte van erfdienstbaarheid van overpad. Voorop gesteld moet worden, dat het pad aan de voorzijde van de in deze

7 procedure bedoelde woonhuizen naar het oordeel van de rijdende rechter, op de voet van het bepaalde in artikel 4. aanhef en onder I van de Wegenwet, door verjaring, inmiddels de status van openbare weg in de zin van artikel 1 van de Wegenwet heeft gekregen. Iedereen heeft daarvan altijd gebruik kunnen maken, zonder dat op enige manier duidelijk was gemaakt, of uit de situatie ter plaatse bleek, dat het hier niet ging om een voor eenieder toegankelijk pad. Dat betekent dat eenieder reeds op grond van de Wegenwet ook met de auto van dat voorpad gebruik mag maken. Dat geldt dus ook voor Leeuwenstein. Het is echter niet de bedoeling dat Leeuwenstein dat pad geheel of gedeeltelijk blokkeert met zijn bus. Dat moet hij dus anders doen! Daaraan kan niet afdoen dat daar vroeger misschien een caravan heeft gestaan. Blijft over het achter- en zijpad, die nooit voor eenieder toegankelijk zijn geweest in de zin van artikel 4. aanhef en onder I. van de Wegenwet. Mede gelet op de wijze waarop deze erfdienstbaarheid al sinds lange tijd te goeder trouw en zonder tegenspraak is uitgeoefend (artikel 5.73 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek), geldt dat recht van overpad ook voor het zijpad. Anders dan door Leeuwenstein gesteld, is dat recht niet beperkt tot de bewoners van de aanliggende huizen, maar geldt het ook voor bezoek, leveranciers e.d. De enkele omstandigheid dat Bons misschien ook op een andere manier, over eigen grond, achterom kan komen levert geen grond op om het genot van de erfdienstbaarheid te ontnemen. Dit recht is echter uitdrukkelijk beperkt tot het (al dan niet met een handkar) te voet gaan in de richting naar en van de dijkoever, dus bij wijze van verbinding tussen dijk en rechthebbende percelen. Deze beperkingen hebben belangrijke consequenties. Om te beginnen heeft Leeuwenstein niets te zoeken op het pad achter de achterliggende percelen, waaronder dat van Bons, nu hij dat niet nodig heeft om van en naar de dijkoever te komen. Omgekeerd mogen Bons en de achterliggende buren geen gebruik te maken van het zijpad om van de voorzijde van hun woning naar de achterzijde te lopen. Ook hier heeft immers te gelden, dat het achterpad slechts bedoeld is om de dijk te kunnen bereiken, niet om slechts van voor naar achter te lopen. Waar het dus op neerkomt is, dat Bons en de achterliggende buren, met hun bezoek, alleen over het zijpad mogen als zij via dat pad direct naar of van de dijk gaan. Verder staat het recht van overpad niet in de weg aan de door Leeuwenstein geplaatste hekjes. Leeuwenstein mag hekjes plaatsen zoveel hij wil, zolang

8 daardoor het overpad niet op onaanvaardbare wijze wordt gehinderd. Daarvan is geen sprake. Van Bons mag worden verwacht dat hij een tweetal hekjes opent als hij er langs moet en die dan ook weer netjes sluit. Het expres open laten staan van die hekjes is niet toegestaan! Dat het achterpad op die manier niet fietsend kan worden bereikt is geen argument, omdat het om een voetpad gaat, niet om een fietspad. De thans aanwezige bloembakken op het zijpad leveren naar het oordeel van de rijdende rechter evenmin een onrechtmatige belemmering op van het overpad. Ophogen van het perceel. Voorop gesteld moet worden, dat het Bons in beginsel is toegestaan zijn perceel op te hogen. Die vrijheid wordt echter beperkt door het algemene verbod op het toebrengen van onrechtmatige hinder (artikel 5.37 van het Burgerlijk Wetboek), alsmede door het bijzondere verbod om dergelijke onrechtmatige hinder toe te brengen door wijziging te brengen in de loop, hoeveelheid of hoedanigheid van over zijn erf stromend water of van het grondwater (artikel 5.39 van het Burgerlijk Wetboek), bijvoorbeeld door het ophogen van dat perceel. De vraag is dus, of door dat ophogen inderdaad onrechtmatige hinder wordt toegebracht aan Leeuwenstein. Daarover wordt als volgt geoordeeld. Volgens de bevindingen van deskundige ing. Borgers heeft de ophoging tegen de garagemuur van Leeuwenstein geen nadelige gevolgen voor laatstgenoemde. Bij de bouw van de garage is daarmee al rekening gehouden, door de versterkte zijmuur en het daarop aanbrengen van vochtwerende bitumen. Dat ligt anders waar het de schutting betreft, maar de rijdende rechter gaat ervan uit dat Bons binnen afzienbare tijd een opening vrijmaakt tussen opgehoogde grond en schutting, met voldoende afwatering. Afstromend water. Het is Leeuwenstein volgens de letter van de wet niet toegestaan om het dak van zijn in deze procedure bedoelde hok te laten uitsteken boven het erf van Bons en daarop af te wateren. Omdat Bons daar geen enkele last van zegt te hebben, heeft hij geen redelijk belang bij het veranderen van deze situatie. Die mag dus blijven zoals die is.

9 Dat ligt anders voor het water dat Leeuwenstein, bij het leeg laten lopen van zijn regenton, op het erf van Bons laat afvloeien (artikel 5.52 van het Burgerlijk Wetboek). Bons is immers alleen verplicht om water van het erf van Leeuwenstein op zijn erf te laten aflopen, in zoverre dat van nature gebeurt (artikel 5.38 van het Burgerlijk Wetboek). Dat mag Leeuwenstein dus niet meer doen. In het verlengde daarvan is het Leeuwenstein uiteraard al helemaal niet toegestaan om vervuild water op het erf van Bons te laten aflopen. Daar moet hij dus mee stoppen. Overhangende takken. De rijdende rechter heeft gezien dat er weliswaar sprake is van enige overhangende takken, maar dat die geen serieus te nemen probleem opleveren. Deze beplantingen worden zichtbaar regelmatig en goed gesnoeid. Net zoals hiervoor bij het overstekende dak is beslist, bestaat ook hier geen reden voor rechterlijk ingrijpen. Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat als volgt moet worden beslist. B E S L I S S I N G I. Partijen wordt verboden om elkaar nog op agressieve wijze, zowel in woord als in gebaar, te benaderen, zoals bijvoorbeeld door schelden, schreeuwen en dreigende gebaren. II. Voor recht wordt verklaard dat het voorpad openbare weg is en daarom ook voor Leeuwenstein over de volle lengte vrij toegankelijk is. Het wordt Leeuwenstein verboden om de vrije doorgang over dat voorpad geheel of gedeeltelijk te belemmeren. III. Voor recht wordt verklaard dat Bons en diens bezoekers en leveranciers onverminderd gebruik mogen blijven maken van het achter- en zijpad, maar alléén om te komen en te gaan van en naar de Merwededijk. De daarop door Leeuwenstein geplaatste bloembakken en hekjes mogen blijven staan. Bons wordt verboden om zo n hekje na gebruik open te laten staan. IV. Voor recht wordt verklaard dat Bons zijn hiervoor onder 3. bedoelde perceel mocht ophogen zoals hij heeft gedaan. Bons wordt verplicht om, zoals aangeboden, binnen 3 maanden na heden een vrije ruimte te

10 creëren, met voldoende afwatering, tussen de ophoging en de daaraan grenzende schutting van Leeuwenstein. V. Het wordt Leeuwenstein verboden om nog doelbewust water van zijn regenton en van het schoonmaken van bromfietsen vanaf zijn achtererf op het achtererf van Bons te laten afstromen. VI. Op overtreding van een hiervoor onder I, II, III en V gegeven verbod wordt ten laste van de overtreder en ten gunste van de benadeelde een boete gesteld van 50,-- per keer, met een maximum van ,--. Indien Bons niet tijdig voldoet aan zijn hiervoor onder IV gegeven verplichting, verbeurt hij ten gunste van Leeuwenstein een boete van 25,-- per dag met een maximum van ,--. Het over en weer mogelijk meer of anders gevorderde wordt afgewezen. Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M.Visser als rijdende rechter en uitgesproken te Zaandam op datum beslissing.