DE RIJDENDE RECHTER. Bindend Advies. gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter.

Transcriptie

1 Zaaknummer: S21-37 Datum uitspraak: 24 september 2015 Plaats uitspraak: Zeist DE RIJDENDE RECHTER Bindend Advies in het geschil tussen: J.M. Wildschut te Den Haag, verder te noemen: Wildschut, tegen: G. Rog en M.C. Rog-Korver te Den Haag, verder te noemen Rog, gegeven door mr. F.M.Visser, verder te noemen de rijdende rechter. De procedure. Partijen zijn schriftelijk overeengekomen dit geschil door middel van een bindend advies op basis van het bindend advies reglement "De Rijdende Rechter" editie januari 2014 te laten beslechten. De vordering van Wildschut is opgenomen in de bindend advies overeenkomst. Daarin is ook een tegenvordering van Rog opgenomen. De rijdende rechter heeft kennis genomen van alle door partijen overgelegde stukken.

2 Het geschil is behandeld op de hoorzitting van 10 juli 2015, welke is gehouden te Den Haag. Partijen zijn behoorlijk opgeroepen voor de hoorzitting. Voorafgaande daaraan heeft de rijdende rechter zich begeven naar de in deze procedure bedoelde tuinen en heeft hij deze in het bijzijn van partijen bezichtigd. Daarbij was tevens aanwezig drs. Roos Woltering, psychologe, als deskundige. Partijen zijn in de gelegenheid gesteld op- en aanmerkingen te maken. Partijen zijn op de hoorzitting verschenen en hebben hun standpunten toegelicht. De deskundige heeft mondeling verslag uitgebracht. Hierna is de uitspraak bepaald op vandaag. Vaststaande feiten. In deze procedure mag van de volgende feiten worden uitgegaan, omdat deze voldoende zijn komen vast te staan. 1. Wildschut huurt sinds 1 maart 1972 het appartement met kelderberging en achtertuin, staande en gelegen te Den Haag aan de Veenendaalkade 441. Rog huurt sinds 1 november 1974 het aangrenzende appartement met kelderberging en achtertuin, staande en gelegen aan de Veenendaalkade 449 te Den Haag. Na een of meer eigendomsovergangen huren partijen hun appartementen thans van Amvest. 2. Bij notariële akte van 23 december 1980 is het appartementencomplex, waarvan de hiervoor bedoelde appartementen deel uitmaken en dat voorheen ongesplitst eigendom was van de toenmalige verhuurder, gesplitst in 48 appartementen. Volgens het thans geldende Modelreglement bij splitsing van 2 januari 1992 mogen eigenaars en gebruikers andere eigenaren en gebruikers geen onredelijke overlast bezorgen. Verder is in dat reglement titel 4 van boek 5 van het Burgerlijk Wetboek (burenrecht) van toepassing verklaard op eigenaars en gebruikers, die recht hebben op gebruik van een

3 privétuin. 3. De achtertuinen van partijen worden aan voor- en achterkant gescheiden door een kleine schutting. Wildschut heeft een of meer naaldbomen tegen de voorste schutting staan. In het midden staat slechts een laag hekwerk, waartegen (aan de kant van Wildschut) enige heesters groeien. 4. Rog houdt sinds ongeveer 40 jaar duiven in zijn achtertuin. Een aantal jaren geleden is een bestaande duiventil vervangen door een nieuwe, die met de zijkant tegen de erfafscheiding is geplaatst. Aan de voor- en zijkant daarvan bevinden zich een of meer ramen. Die aan de zijkant zijn geblindeerd, maar die aan de voorzijde zijn doorzichtig, zodat Rog daardoor (al dan niet met enige moeite) naar buiten kan kijken. Hij heeft daarbij schuin uitzicht op (een deel van) de achtertuin van Wildschut. 5. Partijen zijn al jarenlang verwikkeld in een bittere burenruzie, die telkens escaleert. Omwonenden heggen zich daarmee bemoeid en hebben partij getrokken. De vordering van Wildschut. Wildschut vordert kort gezegd, dat Rog ophoudt met roddelen over hem. Tevens wil Wildschut dat, Rog de ramen in zijn duiventil blindeert en hem voortaan met rust laat. De tegenvordering vordering van Rog. Rog vordert kort gezegd, dat Wildschut ophoudt met pesterijen en hem ook overigens met rust laat. Tevens wil Rog dat Wildschut enige overhangende takken verwijdert, Standpunten van partijen. Het standpunt van Wildschut komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Wildschut stelt dat Rog roddels over hem in de buurt verspreidt. Ook wordt van de kant van Rog steeds gescholden en geschreeuwd. Dat moet ophouden. Wildschut wil met rust worden gelaten. Verder is Wildschut het niet eens met het plaatsen van

4 een duiventil met ramen tegen de erfafscheiding. Wildschut meent dat Rog hem door die ramen begluurt. Die ramen moeten daarom geblindeerd. Het standpunt van Rog komt kort samengevat en voor zover thans van belang op het volgende neer. Volgens Rog is Wildschut altijd bezig met pesterijen en schelden. Ook heeft hij in het verleden geprobeerd hem het houden van duiven te beletten. Wildschut zeurt over het minste of geringste en belt zelfs de politie. Niet alleen Rog is daarvan het slachtoffer, maar ook andere omwonenden. Rog wil dat Wildschut hem met rust laat. Overigens is Rog het niet eens met de vanuit de tuin van Wildschut in zijn tuin overhangende takken. Verslag van de deskundige. De deskundige heeft, kort samengevat en voor zover thans van belang, het volgende laten weten. Er is sprake van een ernstige burenruzie die zich al zo lang voortsleept, dat partijen waarschijnlijk zelf niet meer weten waardoor die nu is veroorzaakt. Dat maakt een oplossing erg moeilijk, zeker nu omwonenden zich ermee hebben bemoeid en partij hebben gekozen. Een oplossing is alleen haalbaar wanneer beide partijen met een deskundige om de tafel gaan zitten, op zijn minst erkennen dat zij ieder van hen ook zelf heeft bijgedragen aan het conflict en open staan voor een toekomst zonder ruzie. Vooralsnog moeten zij elkaar zoveel mogelijk mijden. Een kloeke schutting over de hele lengte van de erfgrens kan daarbij helpen. Beoordeling van het geschil. Het is duidelijk dat partijen al gedurende lange tijd met elkaar in onmin leven, welke onmin zich slechts gedeeltelijk vertaalt in de juridische geschilpunten, die zij aan de rijdende rechter voorleggen. Toch acht de rijdende rechter het beter, eerst die juridische kwesties te bespreken, voordat kan worden toegekomen aan een meer verstrekkende bespreking van het conflict.

5 In dat verband moet voorop gesteld worden, dat het sinds de splitsing in appartementen kennelijk altijd de bedoeling is geweest dat eigenaren en huurders van appartementen met een tuin gebonden waren aan de bepalingen van het zogenaamde burenrecht, zoals dat thans is geregeld in titel 4 van boek 5 van het Burgerlijk Wetboek. In het kader van de onderhavige procedure, die geheel is gebaseerd op het verkrijgen van een redelijke oplossing, kan worden voorbij gegaan aan de vraag, of partijen daaraan formeel wel gebonden zijn geraakt, zoals bedoeld in artikel lid 3 BW, nu zij bij ontkennende beantwoording van die vraag daarop in redelijkheid geen beroep kunnen doen. Het lijdt immers geen twijfel, dat zij daartoe door de kantonrechter verplicht zouden worden, indien dat alsnog zou worden verzocht. Voor wat betreft de doorzichtige vensters in de duiventil, kan het burenrecht Wildschut niet helpen. Die vensters geven immers slechts zijdelings uitzicht op zijn achtertuin. Het in artikel 5:50 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek gegeven verbod (geen vensters binnen 2 meter van de erfgrens) geldt immers alleen voor vensters van waaruit men, recht vooruit uitkijkende, binnen 2 meter uitzicht op het buurperceel heeft. Genoemde afstand wordt dus recht naar voren gemeten en niet zijdelings (zie: LJN: BN0268, Gerechtshof Amsterdam, 6 juli 2010). Rog is wat dat betreft dus niet in overtreding. Dat zou anders zijn, als hij deze ramen in de duiventil gebruikte om zijn buren stelselmatig te bespieden, maar daarvan is niets gebleken. Rog hoeft op zijn beurt in beginsel geen genoegen te nemen met overhangende takken, zoals bedoeld in artikel 5:44 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek. De rijdende rechter heeft echter wel enige overhangende takken aangetroffen, maar de daarvan ondervonden hinder was zo miniem, dat dit geen aanleiding behoort te geven tot een veroordeling terzake. Enkele kleine takjes van een heester zijn door de rijdende rechter, met instemming van beide partijen, zelf weggeknipt. De bomen zagen er goed onderhouden uit en leveren geen enkele overlast op. De vordering van Rog in deze is dan ook, zoals niet (voldoende) werd ontkend, alleen ingegeven om Wildschut te treffen. Samengevat kan de conclusie geen andere zijn, dan dat de hiervoor besproken vorderingen moeten worden afgewezen.

6 Dan komt de rijdende rechter thans toe aan de kern van het burenconflict. Partijen hebben al vele tientallen jaren een grondige reden aan elkaar. De precieze oorzaak, als die al zou bestaan, laat zich niet meer achterhalen. De rijdende rechter kan partijen niet verplichten elkaar weer vriendschappelijk te bejegenen, maar de rijdende rechter kan ze wel verplichten zich voortaan te onthouden van maatschappelijk ongepaste publieke uitlatingen en gedragingen. Dat zal de rijdende rechter dan ook doen, zoals hierna te bepalen. Dat neemt allemaal niet weg dat partijen zeer gebaat zouden zijn met een gespecialiseerde, deskundige vorm van burenbemiddeling. Hoewel de rijdende rechter die bemiddeling niet aan partijen kan opleggen, verzoekt hij de gemeente Den Haag dringend daartoe de nodige initiatieven te ontwikkelen. Niet uitgesloten mag immers worden, dat dit onbehandelde, inmiddels als pathologisch aan te merken burenconflict, tot een geweldsuitbarsting zal leiden. Wat de rijdende rechter wel kan en ook zal doen, is partijen fysiek van elkaar scheiden, door hen te verplichten een schutting van 2 meter hoog over de volle lengte van de erfgrens te plaatsen, zoals hierna nader te bepalen. Weliswaar is dit door geen van partijen gevorderd, maar dat neemt niet weg dat de rijdende rechter dit, om een redelijke oplossing van het geschil te bewerkstelligen, aan partijen oplegt. De rijdende rechter blijft daarmee overigens binnen de grenzen van artikel 5:49 van het Burgerlijk Wetboek. Op grond van het voorgaande ben ik van oordeel, dat als volgt moet worden beslist. B E S L I S S I N G Voor wat betreft de vordering en de tegenvordering. Het wordt beide partijen verboden zich ten overstaan van de ander en/of in het publiek in andere dan algemeen beschaafde termen over elkaar uit te laten, op straffe van een telkens aan de andere partij te verbeuren boete van 50,-- per keer, met een maximum van 5.000,--. Partijen worden jegens elkaar verplicht om binnen drie maanden na vandaag over

7 de volle lengte van de erfgrens tussen hun beider achtertuinen, op gezamenlijke kosten, een schutting te (doen) oprichten van 2 meter hoog. Bij onmin over de soort, kwaliteit en/of andere eigenschappen van die schutting beslist de secretaris van de rijdende rechter. Indien één van partijen daaraan niet voldoet, terwijl de ander wel voldoende bereidwillig is, dan verbeurt de weigerachtige partij aan de bereidwillige partijen een boete van 5.000,--. Het over en weer meer of anders gevorderde wordt afgewezen. Dit bindend advies is gegeven door mr. F.M. Visser als rijdende rechter en uitgesproken te Zeist op 24 september Bindend Adviseur Secretaris mr F.M Visser mr C.M. Sharif