Boekverslag Nederlands Het zwarte licht door Harry Mulisch

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands Het zwarte licht door Harry Mulisch Boekverslag door een scholier 1381 woorden 18 januari ,2 8 keer beoordeeld Auteur Genre Harry Mulisch Roman Eerste uitgave 1956 Vak Nederlands 1.1 Primaire gegevens: Auteur: Harry Mulisch Titel: Het zwarte licht Ondertitel: geen ondertitel Verschenen in: 1956 Uitgeverij: De Bezige Bij Aantal blz.: 157 Leestijd: 5 uur Uitgelezen op: 5 oktober Verantwoording van de keuze: We moesten dit boek met alle n-stroom leerlingen van vwo4 van het SMC lezen. Gedeeltelijk in de les en gedeeltelijk thuis. 1.3 Verwachting vooraf: Een spannend en mysterieus boek omdat het een hele zwarte kaft heeft en ik heb eerder een spannend boek van Mullisch gelezen (de aanslag). 1.4 Eerste reactie achteraf: Ik vond het een heel raar boek, er wordt geschreven alsof alle voorwerpen leven. Ook weet ik na het uitlezen nog steeds niet hoe alles nou in elkaar zat. Het verhaal zelf vond ik ook vaag, er zat niet echt een vloeiende lijn in en ook kon je je niet verplaatsen in de hoofdpersoon. ik vind dit werk: spannend 1 Pagina 1 van 5

2 meeslepend 1 ontroerend 2 grappig 1 realistisch 1 fantasierijk 3 interessant 1 origineel 1 goed te begrijpen 1 1= niet 2= een beetje 3= erg 1.5 korte samenvatting van de inhoud: Het verhaal gaat over Maurits Akelei, hij is een stadsbeiaardier. Op een dag ziet hij een groepje mensen staan met borden dat de wereld op 20 augustus 1953 vergaat. Hij gelooft die mensen en leeft met onzekerheid naar die dag toe. Maurits is 23 jaar geleden zijn vrouw Marjolein verloren omdat ze er met een neger vandoor ging. De hele tijd nadat Marjolein hem verliet denkt hij aan haar en mist hij haar. Maurits wil zo snel mogelijk vrienden uitnodigen voor een feest dat hij geeft omdat hij jarig is. Die ochtend na het feest gaat het mis, op 20 augustus Op die datum komt de zon niet meer op in plaats daarvan stijgt er een grote zwarte maan boven de wereld. Er vindt een optocht plaats en Maurits sluit zich bij hen aan het einde van de wereld tegemoet lopend. 2.1 Tijd en ruimte: - De vertelde tijd omvat "18 uur. - De verteltijd omvat "8 uur. - Het verhaal is in een niet- chronologische volgorde geschreven. - Het verhaal bevat twee flashbacks: Als Maurits terug denkt aan zijn jeugd als hij bij een school staat en wanneer hij thuis in slaap valt. - Het verhaal begint midden in een gebeurtenis. Het boek heeft een open einde want je weet niet of het nou gedroomd wordt of niet. - Het verhaal speelt zich af in een stad en in de kamer van Maurits.- Het verhaal vindt plaats in de zomer 2.2 wijze van vertellen Het verhaal wordt verteld vanuit de ogen van een hij-figuur. Je volgt het verhaal door de ogen van de hijfiguur (Maurits Akelei). Er is dus sprake van een personale verteller. 2.3 spanning De gebeurtenissen die zich in het verhaal voordoen, zijn niet zo spannend. Wel zijn sommige gebeurtenissen geheimzinnig, bijv. als Maurits de klokken bespeelt. De hele stad luistert dan naar hem. Ik Pagina 2 van 5

3 kan niet zeggen dat ik nou zo verlangde naar het einde. Het einde kon ik eigenlijk wel een beetje raden. Het feest liep uit op een mislukking. Er zit geen opbouwende spanning in het verhaal. Er is geen sprake van een opbouw van spanning 2.4 thema/motieven De wereldondergang of het leven in een wereld van hallucinaties. Motieven: Dromen, angst, egoïsme 2.5 Personages: Hoofdpersoon: De hoofdpersoon is Maurits Akelei. Maurits is 46 jaar oud en stadsbeiaardier. Hij woont alleen in een kamer, die hij gehuurd heeft. Hij is totaal de weg kwijt. Hij weet niet meer waar hij moet doen in deze wereld. Verder heeft hij talent voor muziek. Maurits is een vrij dromerig persoon. Maurits gaat niet graag met mensen om, hij is mensenschuw, vandaar dat hij ook geen echte vrienden heeft. Hierdoor is hij vrij eenzaam. Maurits heeft 23 jaar geleden zijn vriendin "verloren" en vanaf die tijd is zijn leven nooit meer zo geweest als daarvoor. De hoofdpersoon is dus duidelijk een voorbeeld van een karakter. Bijpersonen: Meneer Pollaards: Hij is de arts van Maurits en schrijft veel gedichten. Het gedicht waar hij nu mee bezig is gaat over de weg die een molecule kan afleggen. Mevrouw Pollaards: Ze is getrouwd met meneer Pollaards en ze heet Marianne. Ze is verliefd op Maurits. Lex Ketelaar: Directeur van machinefabrieken. Meneer Splijtstra: Zijn naam is Meindert en hij is dominee van beroep. Hij heeft een verhouding met Marianne Pollaards. Mevrouw Henkes: Ze verhuurt een kamer aan Maurits en ze is verliefd op hem. 2.6 Titel, ondertitel en motto: De titel kun je als volgt verklaren: De titel slaat op de zonsverduistering, de gloed bij de wereldondergang, en naar de neger die het ongeluk in het leven van de hoofdpersoon bracht. Het boek heeft geen ondertitel. Het verhaal wordt niet voor afgegaan door een motto. 2.9 Relatie tekst en context De schrijver schreef dit boek in 1956 daarna is het heel vaak herdrukt maar de stijl uit de jaren 60 herken je nog uit de vechtpartij op het feest (de roerige jaren 60) Verder wordt er niks verteld over kleding die gedragen wordt. 3.1 literaire recensies Pagina 3 van 5

4 Opdracht 53) Provo's: voor vrijheid De provo's hadden in tegenstelling tot de nozems een duidelijke mening en hun provocerende gedrag had ook een duidelijk doel. De provo's waren van oorsprong anarchistisch ingesteld, dit vervaagde later en er kwamen andere idealen voor in de plaats. De provo's waren tegen autoritaire gezagsverhoudingen, dus meer persoonlijke vrijheid was een van de punten waar de provo's voor " streden". Veel provo jongeren waren goed op de hoogte van wat er in de wereld gebeurde en ze lazen ook veel boeken. Ook op politiek gebied waren ze goed op de hoogte, en wat ook belangrijk was ze hadden lef en ze durfden. Ze organiseerden vele protestacties tegen atoombommen. Door de protestacties ontstonden er veel confrontaties me de politie, dit had ook te maken met het feit dat de provo's tegen de autoritaire gezag waren. De acties tegen atoombommen staan bekend als: ban-de-bom acties, deze acties werden gehouden door middel van demonstraties en ook liepen jongeren met buttons rond, waarop politieke spreuken stonden of dingen zoals "ban de bom". De demonstraties tegen de atoombom worden ook wel de " happenings" genoemd. Hier kwamen veel provo's op af en er ontstond dan een gevoel van saamhorigheid. Ik herken hier dat de jaren 60 rumoerig waren en dat er veel protesten tegen van alles en nog wat waren. Ik herken de vechtpartij met de Leidenaren ook als opstandig gedrag Persoonlijk beoordeling: Ik vind het vreemd boek. Normaal kan ik me wel in de hoofdpersoon inleven, maar in dit verhaal lukte me dat absoluut niet. Dit vind ik op zich wel jammer, want daardoor vond ik het boek ook niet zo leuk om te lezen. Het thema dat de schrijver kiest is op zich een heel goed onderwerp voor de twintigste eeuw en de eeuwen die daar nog evt. op volgen. Veel mensen van deze tijd hebben niet echt een doel in hun leven. maar voor veel mensen is het wel duidelijk dat deze wereld eens zal vergaan. Het thema vond ik wel interessant, maar hoe het gepresenteerd werd, vond ik bar slecht. Ik kon wel merken dat de gevoelens van de hoofdpersoon belangrijker waren dan de gebeurtenissen die zich in het verhaal afspeelden. Maar dat wil niet zeggen dat de gebeurtenissen niks voorstelden. De gebeurtenissen vond ik erg saai, er zat gewoon helemaal geen spanning in. Verder waren sommige gebeurtenissen wel triest. Bijvoorbeeld als Maurits zit na te denken wie hij op zijn feest zal uitnodigen, want eigenlijk heeft hij helemaal geen echte vrienden. Het verhaal heeft naar mijn mening een open einde, Pagina 4 van 5

5 want je weet niet of de wereld nou werkelijk vergaat of dat de mensen het gewoon dromen. Het einde van het verhaal roept nog een heleboel vraagtekens bij mij op. Zoals: Waar loopt de massale groep mensen naar toe? Bij mij kwam de hoofdpersoon niet levensecht voor, o.a. omdat hij zelf nauwelijks wist dat hij bestond. Ik heb wel wat geleerd van het karakter van de hoofdpersoon, nl. dat je jezelf goed moet kennen en jezelf weten op te peppen, want anders kan het psychisch gezien niet goed meer met je gaan. Kijk maar naar de hoofdpersoon. Het boek was zo opgebouwd dat er een duidelijke structuur in zat, maar daar tegenover stond dat sommige tekstgedeelten eg moeilijk te begrijpen waren. Ik vond de woordkeuze soms moeilijk. De schrijver schreef ook een aantal uitspraken in het Duits en één uitspraak in het Latijn. Dat begreep ik niet. Het aantal dialogen viel wel mee. Pagina 5 van 5