Mondeling se4. Lise Visschedijk 4G2

Transcriptie

1 Mondeling se4 Lise Visschedijk 4G2 15 februari 2019 Underdog Elfie Tromp Het achterhuis Anne Frank In transit Margaretha van Andel De liefdesbrieven van Abelard & Lily Laura Creedle Love, Simon- Becky Albertalli

2 Favoriete boek Mijn favoriete boek was In transit, geschreven door Margaretha van Andel. Dit komt vooral omdat ik het boek in het begin niet begreep. Je leest het verhaal in de ikvertelperspectief, maar er is ook sprake van een wisselend perspectief. Het verhaal wordt namelijk vanuit drie perspectieven verteld, maar wat je in het begin niet door hebt is dat ze allemaal elkaar kennen. Iedereen ziet elkaar namelijk als een ander persoon en noemen elkaar ook anders, maar dan ga je gebeurtenissen herkennen door een terug verwijzing en begin je het te snappen. Ook worden er spanningstechnieken gebruikt, zo kreeg het verhaal op een geven moment een onverwachte wending en had je heel vaak te maken met een cliffhanger. Je gaat dan open plekken invullen en je wilt er heel graag achter komen wat er nou daadwerkelijk gaat gebeuren en dus ga je door lezen. De stijl van het boek sprak me ook aan, er worden in het boek veel tegenstellingen duidelijk gemaakt. Dit merk je door de verschillende hoofdpersonen. Het boek heeft echter niet echt een relatie met de werkelijkheid, dit komt omdat er over dingen worden verteld die nu nog niet mogelijk zijn. Het zou dus over de toekomst kunnen gaan, als je kijkt naar welke tijd het boek heeft. Maar het gene wat mij het meeste aansprak was het thema, namelijk ontdekken. In het verhaal merk je namelijk dat bepaalde motieven vaker terugkomen (de hoofdpersonen doen steeds aparte en gemene uitspraken over elkaar). Dus als ik dan zou moeten denken over de moraal van het boek, zou ik denken dat het gaat over hoe wij als mensen elkaar behandelen. Natuurlijk kan het verhaal meerdere betekenissen hebben en zal iedereen er zijn eigen verhaal uit halen, maar dat is wat ik denk in ieder geval. Aanrader of niet? Het boek dat ik persoonlijk niet zou aanraden is het boek Het achterhuis, maar dit is in dit geval puur smaak gerelateerd. Als ik moet kijken naar de schrijfstijl van het boek zou ik Love, Simon niet aanraden. Dit vond ik overigens wel leuker dan Het achterhuis om te lezen, maar het boek las niet echt soepel. Sommige personages waren een beetje onduidelijk, zo was er een vriend die aan het einde van het boek ineens naar voren kwam. Maar je had geen flauw idee wie het was en het was achter af een onbelangrijk persoon. Dit zorgt er dan weer voor de spanning die gedurende het lezen is opgebouwd heel snel afneemt. En dat is gewoon jammer. Dan mijn uiteindelijke top 5 van de door mij gelezen boeken: 1) In Transit 2) Underdog 3) De liefdesbrieven van Abelard & Lily 4) Love, Simon 5) Het achterhuis Personages Als eerste wil ik twee personages naast elkaar zetten die juist het tegenovergestelde van elkaar zijn. Dit zijn Simon (uit Love, Simon) en Adelien (uit Underdog). Wat je heel erg merkt is dat Adelien ontzettend kalm, luidruchtig en optimistisch is en Simon is juist paniekerig, stil en pessimistisch. Dit merk je door dat Adelien veel grotere

3 plannen/doelen heeft die eigenlijk haast niet haalbaar zijn. En Simon heeft juist zulke laag mogelijke verwachtingen om tegenvallers te voorkomen. Dan twee overeenkomende personages zijn Anne Frank (uit Het achterhuis) en Aag (uit In Transit). Ze hebben beide twee compleet verschillende verhalen, maar wat ze allebei heel goed doen is het uiten van hun emotie. Ze zijn namelijk nieuwsgierig, avontuurlijk, op zichzelf en houdt vol. Ze staan allebei voor een verhaal dat ze willen vertellen en waar ze anderen mee willen overtuigen, dat is dat we gelijk zijn. Tijd Bij Het achterhuis werd het verhaal in een chronologische volgorde verteld, het is namelijk een dagboek dus je leest van dag naar dag. Wel zijn er af en toen terug verwijzingen naar een bepaalde emotie of gedachten. Bij Love, Simon werd het verhaal ook in een chronologische volgorde verteld. Je was namelijk voor een tijdje een onderdeel van zijn leven met af en toe terug- en vooruitwijzingen. Bij het boek De liefdesbrieven van Abelard & Lily is het verhaal in een niet-chronologische volgorde verteld. Er vinden namelijk regelmatig flashbacks plaats die het echt voor een tijdje onderbreken en daarna wordt het verhaal weer vervolgd. Het boek Underdog, een verhaal dat is geschreven in een niet-chronologische volgorden. Er vinden namelijk regelmatig flashbacks plaats die het echt voor een tijdje onderbreken en daarna wordt het verhaal weer vervolgd. Als laatste de tijd bij het boek In Transit, dit is geschreven in een chronologische volgorde. Ieder personage beleefd het verhaal in dezelfde volgorde waarin ze ook gebeurd zijn. Wel heb je af en toe terug verwijzingen. Spanning Ik heb vooral bij de boeken Love, Simon, In Transit en Underdog spanning ervaren. Het was zelfs zo extreem dat ik de boeken niet aan de kant wou leggen omdat ik echt wou weten hoe het zou aflopen. Bij Love, Simon zitten er zo veel open plekken, je weet namelijk heel vaak niet hoe het afloopt. Zoals toen hij bedreigd werd sprong het verhaal ineens naar een ander deel over waardoor je niet meteen wist hoe het afliep. Bij In Transit zaten veel onverwachte wendingen, je las het boek namelijk steeds vanuit een anders perspectief waardoor je soms ineens dacht, wat gebeurd hier nou weer. Bijvoorbeeld toen Aag een gewond persoon vond, maar je wist niet wie dat was. En dan ineens schijnt dat Rheyn te zijn, nou het leek alsof mijn hoofd ontplofte. Dit zorgde er dan ook meteen voor dat ik wou doorlezen. Dan Underdog, hier kwamen vooral bedreigende situaties in voor. Vooral in de stukken die over Adelen gingen, haar leven stond telkens op het punt om compleet in elkaar te storten doordat iemand het voor haar zou gaan verpesten. Maar dan krijgt ze toch telkens hulp, dit was ook zo toen ze ging pokeren.

4 Realismelijn Love, Simon De liefdesbrieven van Abelard & Lily Heel realistisch Een beetje realistisch Helemaal niet realistisch Underdog Het achterhuis In Transit Als eerste Het achterhuis, dit boek heb ik bij heel realistisch gezet om twee redenen. Ten eerste, het is een waargebeurd verhaal en ten tweede, je kan je heel goed inbeelden dat het echts is door de details en emoties die Anne in haar boek gebruikt. Dan de twee boeken die ik iets minder realistisch vond, Love, Simon en De liefdesbrieven van Abelard & Lily. Als eerste over Love, Simon, het is nou eenmaal een best normaal verhaal. Een jongen is homo en dat mag niemand weten, dat gebeurd helaas tegenwoordig zo vaak. Dat maakt het nou eenmaal best realistisch. De reden dat het niet bij heel realistisch staat, is omdat er wel een aantal gekke dingen in stonden. Ditzelfde geldt voor het tweede boek, twee mensen vinden elkaar stiekem leuk. Weer een heel normaal verhaal, maar toch zijn er wat punten waarbij je denkt: Hmm, zou dat ik het dagelijks leven ook zo gaan? Ik heb vervolgens Underdog bij een beetje realistisch staan, dit is omdat de basis van het verhaal wel realistisch is. Alleen de personages worden een beetje vervreemd wat het weer minder realistisch maakt. Daar twijfelde ik dus over. Als laatste staat In Transit het dichtste bij helemaal niet realistisch, dat is puur omdat er technologie in voorkomt die nu nog niet bestaat. De reden waarom hij niet bij helemaal niet realistisch staat is omdat je het boek ook niet te letterlijk kan nemen, maar meer om de gedachten erachter. En dan vind ik het wel bij deze tijd passen en dus wel een beetje realistisch. Perspectief Dan ben ik gaan kijken in welke perspectieven alle boeken zijn geschreven, hieronder zie je ze duidelijk bij elkaar staan. Ik-vertelperspectief: In Transit, Het achterhuis en Love, Simon. Hij-/zij-vertelperspectief: De liefdesbrieven van Abelard & Lily. Alwetende verteller: Underdog. Maar waarom ze bij elkaar horen ga ik nu vertellen, als eerste de drie boeken bij het ik-vertelperspectief. Bij In Transit, Het achterhuis en Love, Simon lees je het verhaal vanuit de hoofdpersoon(en). Bij Love, Simon lees je vanuit Simon en maak je alles echt mee. Je weet wat hij denkt en hoe hij zich bij dingen voelt. Dit geldt ook voor Het achterhuis dan vanuit Anne Frank is geschreven. Bij deze beide boeken blijven zij ook de hoofdpersonen, dat is dan weer niet zo bij In Transit, hier heb je namelijk drie hoofdpersonen, Aag, Levya en Rheyn. Maar je weet wel constant wat ze voelen en denken. Je zit dus bij alle drie de boeken als lezer als het ware in het hoofd van deze ik-personen. Dan het boek De liefdesbrieven van Abelard & Lily dat je vanuit het hij-/zijvertelperspectief leest. Alle gebeurtenissen worden in de zij-vorm verteld. Je beleeft de gebeurtenissen hier door de ogen van de zij-figuur, doordat je van haar de binnenwereld leert kennen en doordat deze persoon aanwezig is in alle scenes van

5 het verhaal. In dit boek is dit Lily die liefdesbrieven stuurt naar Abelard en die ze ook teruggestuurd krijgt. Als laatste de alwetende verteller, dit perspectief wordt alleen bij het boek Underdog toegepast. Het boek wordt namelijk door iemand verteld die zelf geen rol in het verhaal heeft, maar hij weet wel alles over de hoofdpersonen Rein, Adelien en Adam. Ook weet hij alles over de komende gebeurtenissen, zoals dat het compleet fout zou gaan met de doelen van Adelien. Hier heeft de verteller dan weer commentaar op. Dit is mijn MO-voorbereiding voor Nederlands. Gemaakt door Lise Visschedijk uit 4G2.