1. de titel. titelbeschrijving: Perenbomen bloeien wit van Gerbrand Bakker bij uitgeverij Cossee Amsterdam.

Transcriptie

1 Boekverslag door D woorden 4 februari ,2 10 keer beoordeeld Auteur Genre Gerbrand Bakker Jeugdboek, Young Adult, Eerste uitgave 1999 Psychologische roman Vak Nederlands 1. de titel titelbeschrijving: Perenbomen bloeien wit van Gerbrand Bakker bij uitgeverij Cossee Amsterdam. schrijver: Het boek is geschreven door Gerbrand Bakker. titel: De titel is Perenbomen bloeien wit welke druk: Het boek dat ik heb gelezen is de 2e druk van het herziene exemplaar. plaats en jaar van uitgave: Het boek is in Amsterdam april 2007 uitgegeven. jaar van 1e uitgave: De originele druk komt uit De herziene 1e druk is in maart 2007 uitgegeven. titelverklaring: Het boek heet Perenbomen bloeien wit, omdat dit het onderwerp is waarover ze praten als ze een ongeluk krijgen met de auto. Doordat de aandacht op de perenbomen was, had niemand meer aandacht voor de weg. Daardoor zagen ze de auto van rechts niet, wat ernstige gevolgen had voor Gerson. De titel heeft dus een betekenis voor het ongeluk. 2. handelingsverloop Pagina 1 van 5

2 korte inhoud: Klaas, Kees en Gerson spelen vaak het spel Zwart. Je moet het doel zien te halen met je ogen dicht. De broers, vader en Daan gaan naar opa en oma. Tijdens de rit krijgen ze een zwaar autoongeluk. Gerson wordt hierdoor blind. Hij speelt de rest van zijn leven Zwart. Daan begeleid Gerson overal naartoe. In de vakantie gaan Klaas, Kees, Gerson en Daan weer op bezoek bij opa en oma. Gerson zegt dat hij met Daan gaat wandelen, maar hij laat zichzelf verdrinken. Door de dood van Gerson wil Gerard hun moeder vinden, op welke manier dan ook. beginsituatie: De beginsituatie is een informatieve opening. Er wordt meteen een voorgeschiedenis verteld, waarbij meteen duidelijk wordt wie de hoofdpersoon en bijpersonen zijn. Er wordt verteld over wie ze van elkaar zijn, en hun levensstijl. einde: Gerson besluit zelfmoord te plegen, omdat hij het niet meer aankan om blind te zijn. Gerson wordt begraven bij het begraafplaatsje dicht bij hun huis. Ze hebben daar vroeger vaak het spel Zwart gespeeld. Na het overlijden van Gerson, besluit Gerard dat ze nu echt weer in contact met hun moeder Marjan moeten komen. Op welke manier dan ook. happy end: Het einde van dit verhaal is voor het hele gezin geen vrolijk einde. Gerson ziet het leven niet meer zitten. Hij kan er niet mee leven dat hij blind is, en ziet geen andere uitweg dan zelfmoord plegen. Ik vind het geen vrolijk einde doordat Klaas en Kees hun broertje kwijt zijn, en Gerard zijn zoon. Gerard heeft nog altijd een schuldgevoel. Hij is heel stil en slaapt na de dood van Gerson heel weinig. Daan zit al weken te janken, en niemand krijgt hem stil. 3. vertelwijze vertelperspectief: Het vertelperspectief is wisselend. Het perspectief wisselt van ik-figuur naar wij-figuur. Het ik-figuur is vanuit Gerson en Daan. Klaas en Kees vertellen telkens samen, dus dit is vanuit wij-figuur geschreven. Doordat Klaas en Kees samen het perspectief vertellen, zijn er bij deze delen in het boek geen ik-figuur gebruikt. De ik-figuur zou anders niet duidelijk maken wanneer Klaas of Kees wat zei. Daarom is overal de naam vermeld. Hierdoor lijkt het soms dat het vanuit een alwetende verteller wordt verteld, maar dit is dus niet het geval. citaat: Het perspectief van Gerson: Nog steeds weet ik niet of het dag of nacht is. Als ik mijn ogen wijd opensper, wordt het niet licht. Ik denk dat het erbij hoort, dat mijn lichaam stukje bij beetje wijn werking terugkrijgt. Ik kan horen, ruiken en voelen. Ik weet dat ik kort geleden geschreeuwd heb, mijn stembanden voelen ruw. Pagina 2 van 5

3 Daarna heb ik niets meer gezegd, want mijn keel voelt niet alleen ruw, hij voelt vooral ongebruikt. Het perspectief van Daan: Daarom had ik erg weinig zin om de kleine zwarte te volgen. Maar ja, ik ben een brave hond. Ik moest op hem passen, hij is mijn baas. Al lijkt dat tegenwoordig wel eens andersom te zijn. Het perspectief van Klaas en Kees: We kunnen er niets aan doen dat we een tweeling zijn. Dat is nu eenmaal zo. We kunnen zo nu en dan wel net doen alsof we geen tweeling zijn, bijvoorbeeld om iemand een plezier te doen, maar dat is en blijft een spel. We zijn altijd een tweeling geweest, we zijn het nu, en we zullen het altijd blijven. 4. verhaalfiguren hoofdfiguur: Gerson Tolgaarder is het hoofdfiguur van dit boek. Gerson heeft zwart haar en groene ogen. Hij heeft een grote neus en een brede mond met forse lippen. Zijn oren zijn ook groot, maar het zijn geen flaporen. Hij heeft een litteken op zijn linkerwang, een perfect rondje. Verder heeft hij door de puberteit een paar pukkeltjes. Gerson lijkt qua uiterlijk het meest op Gerard. Gerson is snel jaloers, vrij nors en wilt graag afhankelijk zijn van iedereen. citaat: Gerson had zwart haar en groene ogen. Prachtige ogen, ogen die je bijna nooit ziet. Een grote neus en een grote mond. Of liever, een brede mond met forse lippen, niet van die dunne. Zijn oren waren groot, maar flaporen waren het niet, ze stonden niet van zijn hoofd af. Op zijn linkerwang zat een rondje, een perfect rondje. Een litteken van een val met een autoped die één rubberen handvat miste. Ten tijde van het ongeluk had hij tamelijk lang haar en twee kleine pukkeltjes op zijn kin. bijfiguren: De bijfiguren zijn Klaas, Kees, Daan, Gerard, Marjan, Anna en Jan. Klaas en Kees zijn tweelingbroers en zijn drie jaar ouder dan Gerson. Klaas en Kees lijken veel op elkaar. Ze hebben strohaar, kromme neuzen en alledaagse blauwe ogen. Zij lijken qua uiterlijk het meest op hun moeder Marjan. Klaas en Kees zijn erg zorgzaam en behulpzaam tegenover Gerson. Het zijn lieve jongens. Ze durven niet snel iemand tegen te spreken. Gerard en Marjan zijn de ouders van Klaas, Kees en Gerson. Gerard is een doorzetter. Hij wil ervoor zorgen dat Gerson na het ongeval alsnog een toekomst heeft. Marjan komt niet meer in het leven van haar gezin voor. Ze is op een dag vertrokken naar het buitenland en woont daar met een andere man. Ze heeft Gerard en haar kinderen nooit meer opgezocht. Zelf zorgt ze ervoor dat ze onvindbaar is, dus waar ze precies is blijft een mysterie. Daan is een klein hondje van de familie. Daan helpt Gerson begeleiden na het ongeluk. Hij zorgt voor Gerson en is heel braaf. Naar Gerard, Klaas en Kees luistert hij totaal niet. Gerson heeft dan ook de beste Pagina 3 van 5

4 band met Daan. Jan en Anna zijn samen getrouwd. Gerard is hun zoon. Het zijn dus de opa en oma van Klaas, Kees en Gerson. Het zijn allebei twee zorgzame mensen, maar Jan houdt er niet van als hij wordt tegengesproken. 5. tijd Tijd waarin het verhaal zich afspeelt (vroeger, moderne tijd, toekomst): Het verhaal speelt zich vroeger in 2003 en 2004 af. Dit staat niet letterlijk in het boek, maar dit was te achterhalen doordat Gerson in 2004 was overleden. Het ongeluk vindt het jaar ervoor plaats, en hier gaat het boek over. Het eerste hoofdstuk wordt verteld wat ze vroeger deden en hoe dat nu is in het heden. Daarna is het hele verhaal in flashbacks geschreven. Dit wordt in chronologische volgorde verteld. Daardoor is dit verhaal toch chronologisch. Alle gebeurtenissen worden behandeld, dus je mist geen stukken van wat er gebeurt in de levens van dit gezin. Daarom is het een continu verteld verhaal. citaat: Vanuit het perspectief van Klaas en Kees: Vader had een heel oud, klein autootje. Ooit hadden we twee auto s, die heel oude, heel kleine, en een grote glanzende. Moeder was op een dag in de grote glanzende weggereden en we zagen ze allebei nooit meer terug. tijdsverloop: Het tijdsverloop van het verhaal is chronologisch en continu verteld. flashbacks: Vanuit het perspectief van Klaas en Kees: Gerson zat gewoon rechtop in zijn stoel. De rechter deur zat als het ware om hem heen gevouwen. Een gedeelte van het dak, een ijzeren stang, was in stukken gebroken en die stukken rustten op zijn hoofd. Of misschien wel in zijn hoofd, dat konden we vanaf de achterbank niet goed zien. We wilden het ook niet zien. Het dashboard was naar voren gekomen en drukte tegen zijn borst. Het zat muurvast. Schreeuwen deed hij niet, en huilen evenmin. Hij zei heel zachtjes Au, alsof hij door zijn eigen domme schuld een teen gestoten had. Pas anderhalve week later zou hij weer iets zeggen. 6. beoordeling: Ik vind dit boek heel mooi geschreven. Het is natuurlijk een heftig boek door het ongeluk, maar er zitten soms ook leuke stukjes humor in. Ik las snel door dit boek heen, doordat het makkelijk en vlot is Pagina 4 van 5

5 geschreven. Ik ben vrij weinig moeilijke woorden tegengekomen, wat ik al meteen een pluspunt vind. Het wisselen van de perspectieven in een boek vind ik erg leuk. Zo kan je het verhaal van verschillende kanten bekijken. Ik had nog nooit een boek gelezen waarbij het perspectief zelfs van twee personen tegelijk was. Dit irriteerde me niet, maar ik vond het wel apart. Verder beschrijven ze alleen het uiterlijk van Gerson uitgebreid. Ik vind het altijd heel leuk als je zelf je fantasie kan gebruiken om zelf een uiterlijk te creëren. Pagina 5 van 5