Boekverslag Nederlands Emma's noorderlicht door Diet Verschoor

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands Emma's noorderlicht door Diet Verschoor Boekverslag door een scholier 2276 woorden 6 november ,7 4 keer beoordeeld Auteur Genre Diet Verschoor Jeugdboek Eerste uitgave 2000 Vak Nederlands De titel van het boek is Emma`s Noorderlicht. Het boek is een deel van de Life-serie. Dit is geschreven door Diet Verschoor. Het is een jeugdroman die uitgegeven is in 2000, door uitgeverij Holland. Dit is het 32e boek van Diet Verschoor wat ze geschreven heeft. Zij heeft heel haar leven al een passie gehad voor het eiland Texel, waar ze nu inmiddels al 9 jaar woont. Toch is dit boek het 1e boek waar ze de naam van haar geliefde eiland in geschreven heeft. A. Algemeen. Het boek heeft een bijpassende titel vind ik. Het heeft de titel Emma`s Noorderlicht gekregen, omdat Emma`s biologische vader een heel mooi schilderij voor haar heeft gemaakt. een schilderij van het noorderlicht (Dat is een heel mooi licht wat maar eens in de 100 jaar te zien is). Na lange zoektochten vind ze het schilderij in een café in Oudeschild (de havenplaats van Texel). Zijn naam staat eronder en toen de cafébaas het schilderij kreeg, had haar biologische vader (Lex van Ravensteyn) erbij gezegd dat het schilderij de naam: Emma`s Noorderlicht kreeg. Het verhaal is een roman, doordat er op veel verschillende manieren sprake is van karakter- en liefdesuitingen. Ook wordt er in beschreven hoe het voor je is als je te horen krijgt dat je vader je vader niet is. Dit zijn dan ook een van mijn redenen dat ik het een mooi boek vond. Het boek las heel makkelijk, doordat er geen moeilijke woorden in stonden en het grotendeels in de ikvorm geschreven is. Je leest het verhaal dus grotendeels als hoe de ikpersoon (Emma) alles ervaart. Niet heel het verhaal wordt in de ikvorm geschreven doordat er ook een aantal hoofdstukken zijn waarin je de brieven kan lezen van Emma`s overgrootmoeder. De schrijver heeft dit verhaal geschreven, omdat het verhaal zich grotendeels afspeelt op haar geliefde eiland Texel en ze wil de lezers meegeven hoe het is als je echt iets te horen krijgt wat echt op je ingrijpt en gevolgen heeft. Er zijn namelijk zo veel jongeren die het leven negatief inzien en niet beseffen hoe goed ze het eigenlijk nog hebben. Ze wil ons vertellen hoe het dus is om zo`n bericht te horen of eigenlijk te lezen, dat je vader je vader niet is. Pagina 1 van 5

2 B. Figuren. De hoofdpersoon is Emma. Zij is geen stereotype, omdat ze in de loop van het verhaal veel mee maakt en daardoor ook veranderd van denken en doen. Emma is een meisje van 15 jaar en in dit verhaal worden haar gevoelens en gedachten goed kenbaar, zoals bijvoorbeeld haar verliefdheid voor Hidde, haar eenzaamheid, woede en verdriet. Of Emma sympathiek is kan ik niet duidelijk onder woorden brengen. Ze is een heel aardig en ze vergeeft haar moeder toch ook wel dat ze haar nooit over haar echte vader heeft verteld. Dus er is dan wel sprake van sympathie. Emma is dan wel de hoofdpersoon, maar de bijpersonen spelen toch ook wel een grote rol in het verhaal, zoals: Emma`s moeder Emma`s oma Hidde Ton (je kunt Emma`s biologische vader ook als bijpersoon zien, omdat om hem heel het verhaal draait, maar ik laat hem bij de bijpersonen weg, omdat hij niet echt leeft in het boek zelf.) De relaties tussen de hoofdpersoon en de bijpersonen zijn: Emma ~ Emma`s moeder: gewoon een echte moederdochter relatie. Emma ~ Emma`s oma: zij kunnen het heel goed met elkaar vinden en hun band is na de vakantie op Texel alleen nog maar hechter geworden. Emma ~ Hidde: Zij zijn smoorverliefd op elkaar en kunnen het dus logischerwijs heel goed met elkaar vinden. Emma ~ Ton: Emma vind Ton heel aardig en kan goed met hem opschieten, maar Ton vindt Emma meer dan gewoon aardig en dat levert wel een probleem op. C. Gebeurtenissen. De hoofdpersoon Emma krijgt te maken met een probleem waar heel het boek over gaat. Namelijk haar vader is haar vader niet en daarop volgen de zoektochten naar haar echte vader. Aan dit probleem komt een einde, wanneer haar moeder haar verteld dat haar biologische vader op dat moment niet meer leeft. Een leuke oplossing is dat natuurlijk niet, maar dat brengt wel een einde aan de zoektochten. Er wordt voor het boekverslag gevraagd welke verwikkelingen dat er plaatsvinden. Hiervoor wil ik een fragment laten lezen: Emma kneep haar ogen samen, ze slikte. Ze dacht even dat ze niet meer kon slikken, zo raar voelde haar keel. Het leek alsof ze stikte. Deze letters bestonden niet. Deze woorden kwamen uit een wereld die niet de hare was. Haar hart bonsde. Haar keel kneep samen, ze wilde overgeven. Maar een naam danste in wilde letters langs de muren. Lars van Ravensteyn. Mijn vader is mijn vader niet. Dus Edo is mijn vader niet. Ze zei het hardop in de kamer. Edo is mijn vader niet. En nog een keer. Dus Edo is mijn vader niet. Mijn vader is Lars van Ravensteyn. Ze wilde gillen, maar haar mond zat vastgesnoerd. Ze wilde stampen, maar haar benen leken verlamd. Overal danste zijn naam, Lars van Ravensteyn. Je moet begrijpen dat niet alles te begrijpen is, had Edo gezegd, toen haar moeder vlak voor de vakantie Pagina 2 van 5

3 zomaar was vertrokken. Had hij dit bedoeld? Hadden ze voortdurend ruzie omdat ze bijna vijftien werd? Je bent mijn vader niet, ik zeg nooit meer vader tegen je. Jullie hebben mij vijftien jaar lang bedonderd. Haar stem klonk schril. Het zachte licht van de avondschemering streek beklemmend geheimzinnig over de muren. > Emma is de hoofdpersoon en haar moeder, oma en overgrootmoeder heten ook Emma. Het verhaal zelf: Emma verveeld zich in de zomervakantie stierlijk. Haar moeder doet erg vreemd en wil niet op vakantie, ze heeft flinke ruzie met haar beste vriendin Geertje, omdat Emma niet met haar mee wil op reis naar Noorwegen en met haar beste vriend Ton zit het ook niet goed. Zee is namelijk al jaren heel goed bevriend met Ton, maar sinds Ton haar geheel onverwachts heeft gekust en ze niet wist hoe ze daarop moest reageren, zit het ook niet goed tussen hen. Haar oma Emma haalt ze dan over om mee te gaan naar Texel. Naar het Blauwe Huis, waar haar oma woont. Emma is daar nog nooit met haar moeder geweest. Wel een keer met haar oma toen ze heel klein was. Haar moeder heeft er na Emma s geboorte nooit meer heen gewild en het was haar nog nooit duidelijk geworden waarom dat zo was. Eenmaal op Texel heeft Emma het toch meer naar har zin dan ze verwacht had. Ze krijgt van haar oma autorijles en samen doen ze nog vele andere leuke dingen. Ook skatest ze heel wat af op het eiland. Na enkele dagen komt ze tijdens een skatetocht de jongen Hidde tegen. Hij werkt op een veldje naast het `Blauwe Huis`. Ze spreken nog een paar keer af om onder andere te gaan skaten. Hidde wordt verliefd op Emma en ook Emma vind Hidde heel erg leuk. Op een dag krijgt ze van haar oma een pakketje met brieven. De brieven zijn geschreven door haar inmiddels overleden overgrootmoeder Emma. Zij had tegen Emma s oma gezegd dat ze pas met Emma s 16e verjaardag het pakketje brieven mocht geven. Emma was nu bijna 16 en Emma s oma vond het nu wel een goede gelegenheid om het pakketje brieven aan Emma te geven. En daar zit Emma dan In alle brieven bij elkaar wordt een groot geheim onthuld. Emma s vader, Edo, is haar biologische vader helemaal niet. Dit kwam doordat haar moeder tijdens een vakantie op Texel in het `Blauwe Huis`ene Lars Ravensteyn had leren kennen en ze waren stiekem een affaire begonnen, terwijl ze al een man had en 2 zonen. Op een gegeven moment bleek dat ze zwanger was en toen dwong Lars haar tot het kiezen tussen hem en haar man. Ze koos uiteindelijk voor haar eigen man en 2 zonen. Daarbij hield ze wel haar kind (Emma dus ) en sindsdien was Lars vertrokken. Nu werd ineens alles duidelijk voor Emma waarom haar moeder zo vreemd deed en waarom haar moeder nooit naar Texel op vakantie wilde. Één ding stond voor Emma vast: ze moest en zou haar biologische vader vinden! Ze ging op zoek naar haar echte vader! Emma`s moeder is inmiddels op het eiland Vlieland, bij vrienden. Emma wil daar nog niet heen. Ze wil haar moeder nog niet zien of spreken. Samen met Hidde, op wie ze inmiddels echt smoorverliefd is, gaan ze op zoek naar schilderijen van haar echte vader Lars Ravensteyn. Die kunnen misschien leiden naar haar vader zelf. Op een van de zoektochten komen ze in een café in Oudeschild. Ze vragen daar aan de cafébaas of hij misschien Lars kent. En ja, de cafébaas heeft Lars gekend. Hij vertelt dat hij jaren geleden van Lars een schilderij ontvangen heeft, om in het café op te hangen, wat hij de naam `Emma s Noorderlicht` moest geven. Hij vertelt verder nog wat algemene informatie over Lars, maar dat is ook niet veel. Ze bedanken de Pagina 3 van 5

4 cafébaas hartelijk en gaan naar huis. Eenmaal weer bij het `Blauwe Huis` aangekomen staat daar Ton opeens voor haar. In de tijd dat Ton ook op Texel is, weet Emma echt niet meer voor wie ze moet kiezen, voor Hidde of voor Ton? Want Ton kent ze al jaren en ze weten zoveel van elkaar Hidde en Ton ontmoeten elkaar dan ook en vanaf dat moment zijn ze beide stik jaloers op elkaar. Beiden willen Emma. Als Ton uiteindelijk na een paar dagen weer naar huis gaat is dit dan ook voor Hidde een grote opluchting. Emma besluit met Hidde haar moeder te gaan zoeken op Vlieland, waar haar moeder nog steeds bij haar vrienden zit. Haar moeder is erg geschokt als ze Emma ziet. Ze had namelijk al een paar keer gebeld naar oma Emma, maar Emma had al die tijd nooit teruggebeld en nu staat Emma opeens voor haar. Emma s moeder raakt nog geschokter wanneer Emma verteld dat ze alles weet over haar echt vader, Lars. Na een lange tijd praten verteld Emma s moeder dat Lars van Ravensteyn 2 maanden geleden omgekomen is bij een lawine in Noorwegen. Emma is teleurgesteld en kwaad, omdat haar moeder en Edo dit al die tijd voor haar verborgen hebben gehouden. Maar ze is vooral heel verdrietig, want nu ze dit allemaal te weten is gekomen, blijkt dan ook nog eens dat ze haar vader dus nooit meer zal leren kennen en dat doet haar veel pijn. Na lange, opvolgende gesprekken praten ze alles uit en Emma probeert dan samen met Hidde nog een paar leuke, laatste dagen te maken. Ze gaan dan nog een keer terug naar het café waar het schilderij van haar vader hangt. Ze heeft het gevoel dat haar dat dan toch nog wat dichter bij haar vader brengt. Als ze daar zijn en nog een poosje praten met die cafébaas, krijgt ze van hem het schilderij aangeboden, omdat dat eigenlijk nu ook een beetje van haar is en hij wil het graag aan Emma geven. Emma is hier superblij mee en beloofd zeker nog eens naar hem terug te komen. Eenmaal thuis krijgt het schilderij het mooiste plekje op haar kamer! Maar dan doet ze weer een ontdekking. Ton is weg! Hij heeft een brief voor Emma achtergelaten, waarin hij schrijft dat hij er vreselijk van baalt dat ze gekozen heeft voor Hidde. Hij kan er niet goed tegen om Emma met een andere jongen te zien in plaats van hijzelf en daarom is hij naar Australië vertrokken. Voor Emma is dit weer een grote schok, want ze ziet Ton dan wel niet als haar echte vriend, maar wel als een heel goede en speciale vriend. Ze vindt het vreselijk dat ze geen contact meer kan krijgen met Ton. Gelukkig heeft ze Hidde nog! Dit is het einde van het boek. Het is een gesloten einde, omdat ze nu alles rondom haar vader weet. Zelf vind ik het jammer dat je nu niet weet of ze nog in contact kan komen met Ton, maar het is logisch dat, dat er niet in staat, want dan kun je natuurlijk blijven schrijven. D. Ruimte. Het verhaal speelt zich af op het eiland Texel in het `Blauwe Huis`. En op het einde van het verhaal speelt het zich af in de woonplaats van Emma, Amsterdam. E. Tijd. Het verhaal zou zich af kunnen spelen in onze tijd. Het komt gewoon nog steeds voor dat je te horen krijgt dat je vader, je vader niet is. Alleen hoor je nu niet of nauwelijks meer dat in de opvolgende generaties de Pagina 4 van 5

5 kinderen dezelfde naam krijgen, zoals in dit geval de naam Emma. Het verhaal duurt een paar weken, want Emma gaat 2 weken op vakantie naar Texel en daar komt dan de tijd van voor en na de vakantie nog bij. Dus dat is dan waarschijnlijk 3 á 4 weken. Het speelt zich af in een chronologische volgorde. Dat vind ik zelf wel de prettigste manier van lezen, omdat dan vaak de gevoelens van de hoofdpersoon/hoofdpersonen geuit worden. F. Waardering. Ik vind wel dat het een christelijk verhaal is, want er wordt gewoon netjes geleefd, ze bidden en gaan naar de kerk. Nu is bidden en kerkgang niet persé gelijk een reden om te nemen voor de beoordeling of het wel of niet een christelijk verhaal is, maar het is in dit boek ook te merken aan de manier van leven. Als ik dit boek een cijfer zou moeten geven zou dat waarschijnlijk het cijfer 7.5 zijn. Dit geef ik, omdat ik het onderwerp van het verhaal heel mooi geschreven is. Het is natuurlijk geen onderwerp wat je zelf graag mee zou willen maken, maar de manier van schrijven over dit onderwerp is naar mijn mening heel goed gedaan. Pagina 5 van 5