Verslag door Naomi 1807 woorden 30 maart keer beoordeeld. Nederlands. KanjerGuusje Mijn leven is van mij. Inhoudsopgave. Jaar van 1 e uitgave

Transcriptie

1 Verslag door Naomi 1807 woorden 30 maart keer beoordeeld Vak Methode Nederlands Nieuw Nederlands KanjerGuusje Mijn leven is van mij Inhoudsopgave Titel Schrijver Jaar van 1 e uitgave Genre Onderwerp Samenvatting Hoofdpersonen Bijpersonen Perspectief Tijd Plaatsen Titelverklaring Eigen Mening blz2. blz2. blz4. blz4. blz4. blz5. blz6. De titel van het boek is KanjerGuusje Mijn leven is van mij. De schrijver is Lowie van Gorp. Het jaar waarin het boek werd uitgegeven is De literaire periode is Moderne Nederlandse Literatuur. Pagina 1 van 5

2 Het genre is waargebeurd. ONDERWERP & SAMENVATTING Het onderwerp is kinderkanker. Ik vindt dit wel een heftig onderwerp. Door dit boek ben ik niet anders gaan denken over kinderkanker. Het is best realistisch, elk kind kan kinderkanker krijgen. Hoewel dat natuurlijk niet zou mogen. Ik bedoel elk kind moet gewoon kind kunnen zijn, zonder pijn en ziekenhuisbezoeken. Dit is het verhaal van Guusje. Guusje is 10 jaar heeft 2 lieve ouders en 5 lieve broers en zussen. Maar Guusje is ziek, heel ziek. Ze heeft kinderkanker. Op 31 maart 2011 kregen Lowie en zijn vrouw Yvonne te horen dat hun dochter Guusje ernstig ziek is. Op dat moment veranderde hun wereld. Iedere dag blogt Lowie hierover. Guusje ligt 7 weken in het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam voor behandelingen en onderzoeken. Yvonne en Lowie blijven deze 7 weken bij haar. Op 5 mei wordt Guusje geopereerd om de tumor weg te halen. Na de operatie blijkt dat de tumor versmolten zit met haar organen. Hierdoor kunnen ze de tumor niet weghalen. Guusje wilde heel graag thuis zijn met haar verjaardag. De artsen hebben geregeld dat Guusje op 20 mei naar huis kan. Ook de weken daarna blijft Guusje thuis. Door middel van pijnmedicatie proberen ze de pijn thuis onder controle te krijgen, zodat ze een normaal mogelijk leven kan leiden. Iedere ochtend proberen om naar school gaan. Met het gezin maken ze veel (kleine) uitstapjes. Soms zijn deze uitstapjes mede mogelijk gemaakt door een meelevend gezin. Thuis heeft Guusje goede en slechte momenten, van de goede momenten wordt zoveel mogelijk genoten. Het gezin wordt draaiende gehouden door Lowie en Yvonne, die langzaam ook weer gaan werken. Maar de zorgen om Guusje blijven. Guusje krijgt ook chemotherapie, waarmee ze hopen de tumor te verkleinen, hij blijft echter stabiel. De pijn wordt steeds erger. Er steeds meer of aangepaste medicatie nodig om meer kwaliteit van leven voor Guusje te krijgen. De pijn bestrijden is daarom heel belangrijk. Op 30 oktober 2011 overlijdt Guusje, te midden van de mensen die om haar geven. Haar familie heeft haar laten gaan. HOOFDPERSONEN Guusje van Gorp is 9 jaar als er een tumor in haar linkerlong wordt ontdekt. Ze proberen met een operatie de tumor weg te halen, maar zonder succes. De tumor zit verbonden aan haar organen. Na de operatie proberen de artsen vooral de tumor stabieler of kleiner te krijgen. De pijn is voor Guusje een nog groter probleem. Ze krijgt veel pijnmedicatie. Daarnaast krijgt ze ook chemotherapie, maar zonder veel verandering. Gelukkig heeft Guusje ook goede momenten, iets waar het hele gezin van geniet. Guusje voelt zich vaak belemmerd, omdat ze niet kan doen wat andere meisje van haar leeftijd ook doen. Ook haar gezin moet zich aan haar aanpassen, iets waar ze het soms moeilijk mee heeft. Guusje wil tot het laatste moment bij haar gezin blijven, ze horen bij elkaar. Lowie van Gorp de auteur en vader van Guusje. Hij wordt door Guusje meegenomen in de wereld van kinderkanker. Hij zorgt het liefst iedere dag voor haar. In de ziekenhuisperiode blijven zowel Lowie als Yvonne bij haar. Als blijkt dat Guusje weer naar huis mag blijft hij eerst thuis. Langzaam gaat Lowie weer aan het werk. Toch is het leven met een dochter die ernstig ziek is druk en zwaar. Hij komt regelmatig niet aan dingen toe, vergeet veel en denk vooral aan Guusje. Over haar maakt hij zich zorgen. Op het eind is hij verdrietig om het verlies van Guusje, maar ook blij, omdat Pagina 2 van 5

3 ze eindelijk van haar pijn is verlost. BIJPERSONEN Yvonne van Gorp is de vrouw van Lowie en de moeder van Guusje. Ze is wel betrokken in het verhaal, maar toch merk je minder van haar gedachten en gevoelens dan die van Lowie en Guusje. Ze is wel altijd aanwezig in het verhaal, door Lowie wordt beschreven wat zij doet. Janneke, Lisa, Hans, Anton en Loes van Gorp, zij zijn de broers en zussen van Guusje. Ze komen allemaal regelmatig in het verhaal voor, maar hun aandacht is vooral gericht op hun zusje. Hun doodzieke zusje. Je merkt wel dat ze bij het gezin horen, ze worden regelmatig door Lowie genoemd. Hij geeft hier zelf over aan dat hij vooral zijn gedachten over Guusje opschrijft, over de rest van de kinderen maakt hij zich namelijk geen zorgen. Met hen gaat het goed, met hun zusje niet. In het boek heb je te maken met echte karakters, het verhaal is waargebeurd, de personen bestaan echt. PERSPECTIEF Het verhaal is geschreven vanuit een ik-perspectief. Het wordt beschreven door Lowie, de vader van Guusje. TIJD Het speelt zich af in De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is 7 maanden, de hele ziekteperiode van Guusje. Het verhaal is chronologisch geschreven, Lowie weet niet wat er verder komen gaat. moment gebeurt. Hij vertelt je wat er op dat Het boek heeft een gesloten einde. Guusje is overleden. Wel heeft Lowie nog een boek geschreven ; We houden je vast. Dit boek gaat verder op het moment dat Guusje overleden is. PLAATSEN Hoewel ze ook op andere plekken komen, speelt het verhaal zich vooral af in Kaatsheuvel en AMC Emma Kinderziekenhuis. TITEL Het boek heet Kanjer Guusje, omdat Guusje deze naam kreeg tijdens haar ziekteperiode. De naam is door Lowie zelf bedacht, zo herkent iedereen zijn dochter. De naam werd veel gebruikt op twitter, zowel door Lowie als door andere mensen. De ondertitel Mijn leven is van mij is gekozen door een van de artsen. Vanaf het moment dat ze in de kinderkankerwereld terecht komen, is het leven van Guusje en haar ouders niet meer van henzelf. Het medisch personeel bepaalde wat er gebeurde, maar Guusje probeerde altijd om zelf de regie in handen te houden. EIGEN MENING Ik vond het een heel mooi, maar ook een verdrietig boek. Lowie neemt je mee naar de wereld van kinderkanker en neemt je als het ware op in het gezin. Tranen gehuild toen bleek dat Guusje was gestorven. Een mooi en waardig afscheid voor het kleine meisje, maar een enorm verdrietig einde. Pagina 3 van 5

4 De gebeurtenis die het meeste indruk op mij heeft gemaakt is, wanneer Guusje overlijdt. Terwijl we de kamer uitlopen, zegt Guusje tegen Yvonne: Hij wil mij iets geven waarvan ik ga slapen. Dan word ik niet meer wakker. Dat wil ik niet. Ik wil eerst Janneke, Lisa, Hans, Anton en Loes zien. Ze heeft het begrepen. Ons kleine blonde meisje. Even later zitten broers en zussen rond Guusje s bed. Samen met Yvonne en mij. Zo is het goed. Is Guusje bereid om te gaan? Het infuus met slaapmiddel wordt aangesloten. Ik buig me richting Guusje. Het is tijd om te gaan slapen. Tijd om vrij te zijn van pijn. Grote ogen kijken me aan. Maar dan ga ik dood. Dat wil ik niet. Ik wil blijven leven! Je geest wil blijven leven, maar je lichaam is te ziek. Veel te ziek. Van ons mag je gaan. Het is mooi geweest. Guusje s ogen draaien weg. Ze slaapt. Ze haalt adem. Papa, mama, broers en zussen houden haar handen vast. Zeggen tegen haar dat ze mag gaan. We houden zoveel van haar dat we bereid zijn haar los te laten. Ze mag verder leven in ons hart. Guusje had drie favoriete verpleegkundigen op de afdeling waar ze in april en mei wekenlang werd verpleegd. Van Marij en Marinka heb ik het telefoonnummer. Ik heb de dames een sms gestuurd. Marij stapt de kamer binnen. Ze is belangrijk voor Guusje. Haar foto staat op het openingsscherm van Guusje s ipod. Tegen de verwachting in blijft Guusje doorgaan met ademen. Doorgaan met leven. Ze is niet bereid om te gaan. Ze wil ons niet loslaten. Na een uurtje stelt Marij voor dat ik ga voorlezen. Daarvan heeft Guusje altijd enorm genoten toen ze in het ziekenhuis lag. In de speelkamer staat een boekenkast. Er staan veel leuke boeken. Mijn oog valt op Harry Potter en de steen der wijzen. Lijkt mij de beste keuze voor dit moment. Ik begin met voorlezen. De titel van hoofdstuk 1: De jongen die bleef leven. Ik lees twee hoofdstukken voor. Volgens Yvonne verandert Guusje s ademhaling tijdens het voorlezen. Meer rust. Mooi. Ik wil dat ze geniet. Ook in deze laatste uurtjes. Wanneer zal ze bereid zijn te gaan. Houdt ze dit nog uren vol? Marij kijkt naar Guusje en concludeert: Dat zou best wel eens kunnen. In de loop van de ochtend is de familie gearriveerd. Ze wachten beneden. Wachten op de dood. Moeten we ze nog uren laten wachten? Ze komen van ver. Het lijkt ons beter om ze er dan maar even bij te halen. Dan zien ze Guusje nog leven. Kunnen ze even afscheid nemen en beslissen om te gaan of te blijven. Op eigen risico. Voor je het weet, wordt het nog nachtwerk. De familie komt naar boven. Naar de achtste verdieping. Afscheid nemen van ons kleine blonde meisje. Ik laat ze uit. We praten nog even op de gang. Ik loop terug de kamer in. Wat gebeurt er? Guusje stopt met ademen. op de familie. gekozen. Ze heeft gewacht Ze heeft zelf haar moment Haar leven is van haar. Papa, mama, Janneke, Lisa, Hans, Anton, Loes en Marij zijn erbij. We omringen Guusje met onze liefde, als ze wegvliegt. Om half 3 s middags. Op we naar een andere werkelijkheid. Een wereld zonder pijn. De blik op Guusje s gezicht veranderd. Rust. Vrede. Dat is lang geleden. Hoewel ik huil, ben ik blij. Blij voor onze kanjer. Ze is niet ten onder gegaan. Ze heeft haar eigen moment kunnen kiezen. Zo is het goed. Yvonne en ik zijn trots. Trots op onze kanjer. Ze kiest haar eigen moment. Trots op onze andere kinderen. Ze steunen hun zus. Ze laten haar samen los. Guusje heeft net haar laatste adem uitgeblazen. In de deuropening staat Marinka. Lief dat ook zij is gekomen. Voor Guusje. Voor ons. Onze dochter wordt gewassen en aangekleed door Marij en Marinka. Dit is geen werk. Dit is liefde. Mooier kan niet. Pagina 4 van 5

5 Het boek was makkelijk om te lezen. Lowie schrijft vanuit zijn gevoel en dat merk je tijdens het lezen. Daarnaast vind ik dat hij alles goed onder woorden kan brengen, het leest gemakkelijk weg. Niet te lange zinnen, gewoon kort en simpel. En toch veel mooie woorden op papier. Ik raad andere mensen zeker aan dit boek te lezen omdat het een erg mooi maar ook verdrietig boek is. Ik weet niet wat er komen gaat in een wereld zonder Guusje. Pagina 5 van 5