DIERENTAAL Mei Inhoud. Eaglestar Thuisgekomen: Omar Bon-Bon, update Maximaal, wij gaan voor alle dieren Vegetarisch recept Verlanglijstje

Transcriptie

1 Inhoud Eaglestar Thuisgekomen: Omar Bon-Bon, update Maximaal, wij gaan voor alle dieren Vegetarisch recept Verlanglijstje

2 Een ster van de straat permanent naar een vier sterren verblijf Midden in de afgelopen winter, het vriest dat het kraakt, meldt een mevrouw uit Wilnis bij de Dierenbescherming dat een zeer schuwe zwerfkater al ca. anderhalf jaar bij haar in de buurt rondloopt. Hij ziet er op het eerste gezicht nog wel goed uit maar is té onbenaderbaar. Met een vangkooi, waarin iets lekkers zit, wordt deze jongen toch gevangen en voor verzorging, onderzoek en eventuele behandeling naar het asiel Dierentehuis Amstelveen gebracht. Het is, met z'n gewicht van vijf kilo, best een flinke kater. Eten heeft deze cypers met witte heer dus wel voldoende gekregen. Zijn leeftijd wordt geschat op vier jaar. Hij wordt gecastreerd en krijgt de bijzondere naam Eaglestar. Uit de test blijkt echter dat hij FIV-positief is. Na een week terugzetten op de plaats waar hij gevangen is, is dus geen optie meer, want hij zal andere katten kunnen besmetten. Dierentehuis Amstelveen doet daarom een aanvraag bij Dierenthuis om hem, in een beschermde omgeving, maar wel met de nodige vrijheid die hij als verwilderde kat gewend is, de rest van zijn leven te kunnen laten slijten. Natuurlijk is hij bij ons welkom. Voor het zo ver is wordt eerst zijn gebit nog eens goed gecheckt. De aanwezige tandwortelresten, die anders zouden gaan ontsteken, worden verwijderd. Nu is hij klaar voor zijn verhuizing naar een goed verzorgde toekomst bij Dierenthuis. Hier is ie nog steeds schuw, maar vindt het wel erg prettig om zijn groentenkistje gezellig te delen met een, eveneens schuwe en ook flink uit de kluiten gewassen, soortgenoot.

3 Na een moeilijke, lange weg toch thuisgekomen: Omar Sinds kort woont hij bij ons: Omar, een kruising Labrador/Duitse staande. Zes jaar oud. Waar hij geboren is? We weten het niet, maar het is waarschijnlijk niet in Nederland geweest. Wel werd hij, door mensen met de beste bedoelingen, ooit naar ons land gehaald. Dat bleek toch geen succes en zo begon een lange reis van asiel, via een korte plaatsing, naar asiel, naar het volgende huis en het volgende asiel en naar nog een asiel. enz. enz. Omar werd er, letterlijk, echt gestoord van. Via een uitwisseling met het asiel van Amersfoort kwam hij uiteindelijk in Almelo bij asiel 't Noordbroek terecht. Elisa en Marijke, zijn twee vaste verzorgsters, zagen in hem een, van nature lieve, hond die graag actief is en commando's wil uitvoeren, maar wel een dier met een zeer gecompliceerd karakter. Enerzijds erg aanhankelijk, anderzijds zeer zelfstandig en met voorkeur voor sommige en afkeer van andere mensen. Soms rustig dominant, soms erg bang en daardoor wat agressief.dit laatste maakte hij duidelijk door grommen en uitvallen. Hoewel hij dus wat rare/nare gewoontes had gingen ze wel gericht aan de slag om toch nog een laatste en goed nieuw thuis voor hem te vinden bij particulieren. Zij zelf hadden namelijk geen enkel probleem met Omar (en hij niet met hen). De kennismaking met een andere vaste kracht van het asiel verliep veel minder gunstig. Dit was het sein om stagiaires en vrijwilligers volledig af te schermen van Omar. Maar toch, werken in een asiel is voor een groot deel: Niet opgeven!

4 Na een moeilijke, lange weg toch thuisgekomen: Omar (vervolg) Het was simpel zoeken naar een nieuwe baas/bazin, waarmee het meteen zou klikken en die bereid zou(den) zijn om flink wat tijd in Omar te investeren. Dit werd tweemaal geprobeerd. Toen zich bij de tweede kennismaking, waar het echt goed leek te gaan, een bijtincident voordeed -helaas waren de verzorgsters daar zelf niet bij- en konden ze dus niet zeker zijn dat hij zomaar gebeten had...zag men het donker in en moest toegeven dat Omar toch té instabiel was voor herplaatsing in een normale gezinssituatie. Er is ooit ergens iets gebroken in dit dier, iets wat nooit meer helemaal gelijmd zal kunnen worden. Een harde klap voor de dames van 't Noordbroek. Zij houden van Omar en hij van hen. Ze testen hem nog even verder. Nee, zij zelf kunnen echt àlles met Omar. Geen grommetje komt er over zijn lippen. Zo'n fysiek gezond en, naar hen toe, erg lief dier laten inslapen? Geen haar op hun hoofd die daar aan denkt. Dierenthuis wordt gebeld. Al eerder konden ze daar twee honden plaatsen. Desgevraagd ontvangen we een gedetailleerde beschrijving van Omar's karakter, bijna twee A- 4 tjes! We weten dus wie er binnenkomt. Afgelopen week-end was het zo ver. Omar's introductie in de roedels ging goed. Bij Dierenthuis is hij welkom en kan, nog een flink aantal jaren, fijn verder leven. Omar heeft zijn permanente nieuwe thuis nu gevonden! Hij zoekt nog adoptanten. Wie gaat voor adoptie-op-afstand van deze knappe kerel?

5 UPDATE: Bon-Bon, weer thuis uit de kliniek Bon-Bon, de oude kater die via het asiel van Oostende (België) bij Dierenthuis terecht kwam had, zoals u wellicht weet, bij binnenkomst last van entropion. Dit naar binnen krullen van de oogleden, met de daarmee gepaard gaande irritatie van het oog had er, naast veel pijn ook voor gezorgd dat hij nagenoeg blind was. De keuzemogelijkheden waren: De ogen helemaal verwijderen of de huid van de oogleden inkorten. Er werd besloten tot het laatste omdat hij dan het verschil tussen licht en donker zou kunnen blijven zien. Helaas voor Bon-Bon bleek hij ook drager van het FeLV- virus. Na de operatie had hij gelukkig snel zijn draai gevonden in de leucose afdeling en hoewel hij er voor mensen misschien wat raar uit ziet, zijn leven is nu prettig en pijnvrij. Vorige week leek hij niet meer zo goed in zijn vel te zitten. Hij wilde wel eten, maar als het dan voor hem stond was het na een paar kleine hapjes toch weer over met de trek. Niet goed dus voor een kater van zijn postuur. We brengen hem voor onderzoek naar de dierenarts. We hebben het vermoeden dat hij wel eens FIP (buikvliesontsteking) zou kunnen hebben. Hiervoor bestaat geen therapie dus we zijn nogal bang. Om meer zekerheid te krijgen zal er bloedonderzoek gedaan worden en zal men een monster van het buikvocht nemen. Er moet gezegd worden dat Bon-bon, behalve wat verkoudheid en verminderde eetlust, verder toch eigenlijk nog wel een gelukkige en redelijk fitte indruk maakt.

6 UPDATE: Bon-Bon, weer thuis uit de kliniek (vervolg) Bon-Bon, de oude kater die via het asiel van Oostende (België) bij Dierenthuis terecht kwam Hij verblijft twee dagen in de kliniek en gedurende die tijd wordt er bij hem, onder narcose, bloed en buikvocht afgenomen, dat laatste zou bij FIP draderig zijn. Dit is het niet. We hebben dus weer hoop. Uitsluiten kunnen we het niet, maar het meest duidelijk symptoom van FIP is niet gevonden. Zekerheid kan pas met een autopsie verkregen worden en zo ver is het echt nog niet. Uit het bloedbeeld blijkt echter wel dat hij nierfalen heeft. Ook ontdekt de arts een stuk of wat hele slechte kiezen. Die zouden de oorzaak kunnen zijn van zijn aanhoudende verkoudheid. Ze worden meteen getrokken. Inmiddels is Bon-Bon weer thuis en ligt lekker in zijn mandje. Het valt voor het moment dus allemaal nog mee en we hopen dat hij het nog een tijdje goed zal doen op het nierdieet. Bon- Bon heeft veel vrienden. Zijn adoptanten leven in elk geval heel erg met hem mee en er wordt dagelijks gebeld om te horen hoe of het met hem gaat. We weten zelfs dat er gelovige mensen zijn die in Lourdes een kaarsje voor hem hebben aangestoken.

7 Wij gaan voor alle dieren Er ging een golf van verontwaardiging door ons landje toen prinses Màxima enige tijd geleden meende dat DE Nederlander niet zou bestaan. Voor- en tegenstanders en vooral ook veel uitleggers van hoe ze dat dan wèl of juist niet bedoeld zou hebben, buitelden kort daarna over elkaar heen. HET Nederlandse huisdier bestaat in elk geval zèker niet, zien we ook hier bij Dierenthuis. We zijn, in eerste instantie, dan wel een opvang(t)huis voor Nederlandse langzittende asieldieren en verwilderde katten, maar toch zijn er bij ons inmiddels heel wat bewonertjes die, van origine, niet uit Nederland komen. Toegegeven, ze zijn allemaal wel via een Nederlands asiel of andere dierenwelzijns-organisatie bij ons binnen gekomen (en Vlaanderen rekenen we daar, vanwege de taalovereenkomst, ook bij), maar een aantal, zeker van de honden, werd toch echt buiten ons land geboren. Zo maar een paar voorbeeldjes: Carmen en Jan-Pieter uit Spanje, Bomba kwam uit Ghana, Milord uit franstalig België, nieuweling Isar uit Roemenië, Nella was een Griekse, Marleen is uit Turkije - en zat daarna 6 jaar(!) in een Duits asiel-, Chan kwam helemaal uit Taiwan. Ze kwamen allemaal hiernaartoe om geplaatst te worden en, toch nog, een goed leven als Nederlands huisdier te krijgen. Heel wat dieren zijn via een foto en een korte beschrijving op internet, naar hun nieuwe thuis gegaan

8 Wij gaan voor alle dieren (vervolg) Via een organisatie die weliswaar het beste met de dieren voorhad, maar ze mòest herplaatsen. Bleek dat het dier zich toch niet aan de nieuwe situatie kon aanpassen dan ging het naar een asiel. Getekend voor het leven. De organisaties die deze dieren ophaalden kunnen ze namelijk niet terugnemen, want daarvoor missen ze de opvangruimte. Voor veel van die dieren werd dan bij Dierenthuis aangeklopt wanneer een herplaatsing echt niet mogelijk bleek. Wat ons daarbij opvalt: Blaf is blaf en grom is grom. Bij de katten is het niet anders: miauw is miauw en blaas is blaas. Dieren van dezelfde soort hebben dezelfde taal. Dieren-taal en - cultuur is bij hen wereldwijd dan inderdaad hetzelfde. Toch alleen Nederlandse dieren opnemen? Eigen dier eerst? Nee, zo zitten wij niet in elkaar. Zeker wanneer je bedenkt dat dieren niet, zoals mensen wèl, willens en wetens, hun eigen keuzes kunnen maken. We kunnen natuurlijk niet werkelijk àlle dieren helpen, hoe graag we dat ook zouden willen. Toch gaan we bij Dierenthuis in (of beter gezegd uit) principe wèl voor alle dieren en dat doen we dan, met de hulp van vrijwilligers, donateurs, adoptanten en andere vrienden: MAXIMAAL!

9 Maaltijd rijstsalade (4 personen) (Een zomers vegetarisch gerecht, wat ook veganistisch gemaakt kan worden) Ingrediënten: 200 gram witte rijst (bij voorkeur Basmati) 1 komkommer, 4 tomaten, 1 grote gele paprika, 3 grote tenen knoflook (uit de knijper) of zoveel als u zelf lekker vindt, 100 gram grof gehakte, ongezouten, cashewnoten 2,5 dl Griekse yoghurt (voor een veganistische variant kunt u ongezoete soja yoghurt gebruiken) 1 theelepel komijnpoeder, ½ theelepel gemberpoeder, 15 gram gehakte verse peterselie (en/of koriander), zout en zwarte peper naar smaak. Kook de rijst goed gaar, maar zorg ervoor dat ze niet plakt en laat ze helemaal afkoelen (kan eventueel een dag van tevoren). Snijd de groenten in echt kleine blokjes. Verwijder bij de tomaten al en bij de komkommer deels het vocht en de pitjes anders wordt de salade te nat. U kunt de tomaten en de komkommer ongeschild snijden of deze toch eerst van hun schil ontdoen. Meng voor de saus de knoflook en de andere kruiden alsook peper en zout door de yoghurt. Meng de groenten en de noten goed door de rijst. Vervolgens de yoghurtsaus door het rijst/groenten/noten mengsel. Daarna nog minimaal een uur goed laten koelen in de koelkast en dan kan het gegeten worden. Lekker met een snee grof volkoren brood waarop een flinke laag gepureerde avocado.

10 Verlanglijstje Bent u van plan om een keer langs te komen bent u uiteraard van harte welkom. Dit kan elke dag, behalve op zondag - na afspraak tussen en uur. Wilt u graag iets meenemen dan kan dat, wij hebben ons verlanglijstje al klaar. Maar voelt u zich alsjeblieft niet verplicht iets mee te nemen bij uw bezoek aan Dierenthuis. Met uw komst maakt u onze bewoners al blij. Wat wij graag willen hebben: - Vuilniszakken - Wasmiddelen - Allesreiniger - Bleek - Latex handschoenen - Fleecedekens - Dekens - Blikvoer ( Whiskas) - Sardientjes - Dettol - Koffiemokken

11 Adopteer een dier Het adoptieplan is in het leven geroepen om Dierenthuis en zusterstichting FIV/FelV te ondersteunen in de hoge kosten van de verzorging van onze kwetsbare dieren. Katten besmet met het aids of leucosevirus, honden met hartfalen en oude paarden. Medicatie, dieetvoer, seniorenmuesli voor de paarden, vele operaties en de verzorging kosten veel geld. U kunt ons daarbij helpen door een dier te adopteren. Enkele keren per jaar krijgt u een bericht met foto over hoe het met uw dier gaat. Of kom op bezoek om kennis te maken met uw nieuwe adoptiedier en alle andere bewoners. Dit kan elke dag, behalve op zondag - na afspraak tussen en uur. Het is fijn voor onze dieren om adoptanten te hebben voor wie zij extra speciaal zijn. Niet langer kansarm en ongewenst maar bijzonder. Kijk op de site voor een aanmeldformulier. Of neem contact op via info@dierenthuis.nl

12 Elke dag dierendag

13 Elke dag dierendag

14 Elke dag dierendag

15 Colofon Stichting Dierenthuis is een permanente huiskameropvang voor oude, zieke en kansarme honden, verwilderde katten, katten die besmet zijn met het aids- en/of leucosevirus en oude paarden. Vooral niet herplaatsbare asieldieren vinden hier een blijvend thuis. Een thuis zonder hokken en tralies, met boswandelingen, een riante tuin, veel liefde, (medische) zorg en aandacht. DIERENTAAL verschijnt een paar keer per jaar. Mocht u de nieuwsbrief niet meer willen ontvangen, laat het ons dan even weten via de mail. Stichting Dierenthuis Bakelseweg SC Aarle Rixtel Telefoon (tussen uur) info@dierenthuis.nl Website: Website: Hyves: Facebook: Rekeningnummer Dierenthuis: IBAN: NL22INGB BIC:INGBNL2A Rekeningnummer FIV-FeLV: IBAN: NL87INGB BIC:INGBNL2A Tekst: Marleen van Houten Fotografie: Nel vwijngaarden, Saskia Blok