DIERENTAAL Februari 2011

Transcriptie

1 Beste Dierenvrienden, Hierbij ontvangt u de nieuwsbrief met deze keer weer veel verhalen. - Greetje lellebel - Bittere tranen - Kunnen we haar nog redden? - U kunt ook op afstand helpen: Zegt het voort! - Bestaansrecht - Adopteer een dier - Verlanglijstje - Colofon - Foto impressie

2 Greetje lellebel Op een zomeravond staat een aardige, bezorgde jongeman aan de poort. Hij is met zijn bus naar Dierenthuis komen rijden en heeft vier kleine poesjes bij zich. Hij was er kort tevoren getuige van dat moederpoes doodgereden werd en vond vervolgens de vier kittens in de berm. Omdat hij niets weet van de verzorging van katten en kittens komt hij bij ons om advies. Er is nog een kitten over. Hij zou haar naar het asiel in Bakel mogen brengen. Daar aangekomen doen ze echter niet open en hij vraagt nu of wij kunnen helpen. Het bewuste kitten krijgt de naam Greetje. Ze is inmiddels 6 maanden oud en steelt ieders hart. Greetje neemt voortdurend de kortste weg naar je hals, gewoon met haar nageltjes via je broek en trui, om dan volkomen verzaligd aan je oorlel te gaan sabbelen. Het is voor ons niet geheel pijnloos maar ook zo lief dat het blijft vertederen. We geven hem voer mee en adviseren om naar de dierenarts te gaan voor de noodzakelijke wormkuren en entingen. Hij zou het liefst alle kleintjes houden maar dat gaat echt niet. Ze wonen voorlopig in zijn busje en er zijn al gegadigden om hen in huis te nemen. Dat lijkt dus eind goed al goed. Toch loopt het anders. Een week later staat diezelfde jongeman opnieuw voor de deur. Hij heeft een hartaanval gehad en hij moet direct opgenomen worden. Hij heeft het hartfilmpje meegebracht uit angst dat we hem niet zullen geloven.

3 Bittere tranen Het is alweer jaren geleden dat een ouder echtpaar de opvang in Wilbertoord kwam bezoeken. In de auto zat hun lieveling, hondje Suzanne. Ze was afkomstig uit Turkije en erg bang voor de hele wereld behalve voor haar baasjes. Suzanne betekende alles voor de eigenaren en ze waren bezorgd over haar toekomst. Wat moest er met Suzanne gebeuren als zij beiden niet meer voor hun hondje konden zorgen? Bekend was al dat niemand in de familie het dier dan zou willen opvangen. Dierenthuis wilde wel helpen en stelde een overeenkomst op om de toekomst van Suzanne veilig te stellen. Bij de notaris werd een legaat voor Suzanne op papier gezet. Toen voltrokken zich, achter elkaar, twee verdrietige gebeurtenissen. De heer des huizes overleed en zijn vrouw werd ziek en een ziekenhuisopname zou volgen. Plots stond daar een familielid bij haar op de stoep met zogenaamde goede bedoelingen. Haar man had voor zijn overlijden nog zo gewaarschuwd deze mensen buiten de deur te houden. Maar het leek zo n mooie oplossing. Het hondje zou worden uitgelaten en de belofte werd gedaan dat ze mevrouw elke week op zouden halen zodat ze Suzanne kon zien en knuffelen. Het tegendeel werd bewaarheid. Het huis werd leeggeroofd. Met de pinpas het geld van de bank gehaald en er werd met spoed een plaats in een verzorgingstehuis geregeld. Het familielid beweerde dat mevrouw in de war was en incontinent en dat ze na haar ziekenhuisopname niet meer thuis kon wonen.

4 Bittere tranen (vervolg) Zo raakte de eigenares en verzorgster van Suzanne, ondanks de overeenstemming met Dierenthuis, alles kwijt. Bazin en hondje werden wreed gescheiden. Een lieve vriendin schoot te hulp en zorgde dat mevrouw uit het bejaardenhuis weg kon, terug naar het flatgebouw waar zij jarenlang had gewoond. Alleen was het een andere etage en huisnummer en waren al haar dierbare spullen verdwenen. Het hondje zat nog bij het familielid en was daar doodongelukkig. Dan gaat bij ons de telefoon. Of we de hond op willen halen want het gaat niet langer. De eigenaar van Suzanne kan niet meer voor haar zorgen en huilt bittere tranen. Zoveel verdriet om alle narigheid die haar is aangedaan na het overlijden van haar man. En dan ook nog het drama om haar zo geliefde hondje voorgoed te moeten afstaan aan Dierenthuis. Suzanne is gelukkig bij ons en mevrouw heeft haar inmiddels een bezoekje gebracht. Ze heeft met eigen ogen kunnen zien dat ze zich thuis voelt. Dat geeft rust maar het verdriet is er niet minder om. Regelmatig sturen we een fotootje met een verhaaltje en dan krijgen we een bedankkaartje terug. Nu begrijpen we de uitdrukking Van je familie moet je het maar hebben des te beter. Waarom doen mensen dit een ander aan? Is geld dan belangrijker dan het geluk van mens en dier? Het mag duidelijk zijn dat wij er heel anders over denken. En hulde aan de vriendin die te hulp schoot.

5 Kunnen we haar nog redden? Een zwerfpoesje werd gevangen, gecastreerd en weer teruggezet. Ze leefde bij een autosloperij en had haar eigen auto als onderkomen. Koud en kil maar in elk geval droog. Haar eten stal ze uit het voerbakje dat er stond voor de officiële poezenbewoner van die locatie. Ook op andere plekjes scharrelde ze haar kostje bij elkaar. Toch gingen er zeven magere jaren voorbij waarin ze alleen in mensenhanden genomen werd als haar oorproblemen teveel opspeelden. Lange tijd leek ze van de aardbodem verdwenen maar toen ze weer opdook was al snel duidelijk dat hulp dringend gewenst was. Daar waar haar oor had moeten zitten was nu nog slechts een stukje half vergaan weefsel zichtbaar en onmiddellijke hulp was geboden. Ze werd gevangen en donateur van Dierenthuis en vrijwilligster van de dierenbescherming Limburg Jeanne haalde hem op. Omdat de noodzakelijke operatie 400 euro zou gaan kosten nam Jeanne ten einde raad contact op met ons. We vonden dat er geholpen moest worden en het poesje kwam naar Aarle Rixtel. Bij de operatie moest haar gehele gehoorgang verwijderd worden om aan haar afschuwelijke lijden een einde te kunnen maken. Een specialistische operatie die maar één of twee keer per jaar geregistreerd wordt.

6 Kunnen we haar nog redden? (vervolg) Esther van Neerbos van Dierenkliniek Bakel durfde het, samen met haar team, aan om de ingreep uit te voeren. En het resultaat mag er zijn. Het poesje functioneert weer prima en van wonen in een auto is natuurlijk geen sprake meer. Ze heeft nu een echt dak boven haar hoofd. Het feit dat de dierenkliniek ook nog eens de hoge kosten voor haar rekening nam maakt hun prestatie extra bijzonder. De Dierenbescherming, betaalde na overleg met Jeanne, 100 euro en de rest van het grote bedrag wordt Dierenthuis niet in rekening gebracht. Dierenliefde ten top! De mensen van Dierenkliniek Bakel functioneren met een groot hart voor dieren. Hulde aan dit team dat ons al zo vaak met raad en daad bijstond en ook nu weer als reddende engel optrad. Meer over de vakkundige verrichtingen van Esther en Janette en de rest van het team uit Bakel vindt u op

7 U kunt ook op afstand helpen: Zegt het voort! Via onze site en deze nieuwsbrief vertellen wij u graag over het reilen en zeilen van de opvang en onze dieren. Op de Dierenthuissite staan 182 verhalen, geschreven door vrijwilligers keer zijn ze door u gelezen. Fantastisch. Maar wij gaan voor de ! Stichting Dierenthuis is geheel afhankelijk van donateurs. Hoe meer bekendheid hoe beter dus. Teveel mensen hebben nog nooit van Dierenthuis gehoord. Internet is een prachtig medium om de bekendheid te vergroten. Hierin worden wij al gesteund door veel groepen dierenvrienden. Zoals het Belgische Whiskersforum. Een groep betrokken kattenliefhebbers die verschillende katten geadopteerd hebben en doen wat ze kunnen om Dierenthuis te steunen. Eveneens uit België komt de kattensite. Ook zij steunen Dierenthuis door het adopteren van katten. Nederland heeft het Fokforum. Blinde Ozzy, boxer Roxanne en schele kater Jasper mogen op steun van het Fokforum rekenen. Maar er zijn nog veel meer forums die Dierenthuis onder de aandacht brengen en dieren geadopteerd hebben. Het Franse Bulldogforum koos onder andere voor bulldog Lilly, hoe kan het ook anders. Het herplaatsersforum viel voor Paco en zette hem op de voorpagina van het forum. Heel belangrijk is ook de Dierenthuis-Hyves die beheerd wordt door enkele vrijwilligers. Hier vindt u verhalen, foto s en filmpjes over Dierenthuis. Sinds kort heeft Dierenthuis ook een pagina op Facebook. Help mee om Dierenthuis onder de aandacht te brengen. Verspreid deze nieuwsbrief op internet, stuur hem door naar al uw dierenvrienden. Zeg het voort. Laat heel Nederland weten wat Dierenthuis betekent. Samen staan we sterk

8 Verhalen op de Dierenthuis Website: Bestaansrecht Mensen vragen me wel eens waarom ik als vrijwilliger iedere week naar die zielige dieren bij Dierenthuis ga. Kunnen ze deze dieren niet beter laten inslapen, die hebben toch geen kwaliteit van leven? Of ze zeggen het tegenovergestelde: ik zou het niet kunnen, ik zou ze allemaal mee naar huis willen nemen want ze zijn zo zielig. Lees het bijzondere verhaal van vrijwilligster Carina verder op onze site.

9 Adopteer een dier Het adoptieplan is in het leven geroepen om Dierenthuis en zusterstichting FIV/FelV te ondersteunen in de hoge kosten van de verzorging van onze kwetsbare dieren. Katten besmet met het aids of leucosevirus, honden met hartfalen en oude paarden. Medicatie, dieetvoer, seniorenmuesli voor de paarden, vele operaties en de verzorging kosten veel geld. U kunt ons daarbij helpen door een dier te adopteren. Enkele keren per jaar krijgt u een bericht met foto over hoe het met uw dier gaat. Of kom op bezoek om kennis te maken. Het is fijn voor onze dieren om adoptanten te hebben voor wie zij extra speciaal zijn. Niet langer kansarm en ongewenst maar bijzonder. Kijk op de site voor een aanmeldformulier. Of neem contact op via info@dierenthuis.nl

10 Verlanglijstje Bent u van plan om een keer langs te komen en wilt u graag iets meenemen dan kan dat, wij hebben ons verlanglijstje al klaar. Maar voelt u zich alsjeblieft niet verplicht iets mee te nemen bij uw bezoek aan Dierenthuis. Met uw komst maakt u onze bewoners al blij. Wat wij graag willen hebben: -- Vuilniszakken Dettol -- Wasmiddelen Koffiemokken -- Allesreiniger -- Bleek -- Latex handschoenen -- Fleecedekens -- Blikvoer ( Whiskas) -- Sardientjes -- Dekens

11 Colofon Stichting Dierenthuis is een permanente huiskameropvang voor oude, zieke en kansarme honden, verwilderde katten, katten die besmet zijn met het aids- en/of leucosevirus en oude paarden. Vooral niet herplaatsbare asieldieren vinden hier een blijvend thuis. Een thuis zonder hokken en tralies, met boswandelingen, een riante tuin, veel liefde, (medische) zorg en aandacht. DIERENTAAL verschijnt een paar keer per jaar. Mocht u de nieuwsbrief niet meer willen ontvangen, laat het ons dan even weten via de mail. Stichting Dierenthuis Bakelseweg SC Aarle Rixtel Telefoon (tussen uur) Website: Website: info@dierenthuis.nl Fotografie: Nel van Wijngaarden, Saskia Blok, Wietze Vellinga

12 Elke dag dierendag!