Verslag ronde tafel gesprek gemeente De Wolden, 20 nov 2014 in Mfc Buddingehof in Ruinerwold

Transcriptie

1 Verslag ronde tafel gesprek gemeente De Wolden, 20 nov 2014 in Mfc Buddingehof in Ruinerwold Aanwezig: De vijf sprekers die de stellingen toelichten: Birgit Oelkers, Jeanette von der Heide, Hans van der Werff, Simone Kennedy en Christel Vandermaelen; De zeven leden van de raad die vragen stellen en het gesprek aangaan: Gerrie Hempen (Gb), Marcel Hulst (VVD), Tjalling de Wit (CDA), Mark Turksma (PvdA), Albert Haar (D66), Gerlo Bekendam (CU) en Erik Verheijen (GL); De aanwezigen op de publieke tribune: 50 inwoners Opening door Ronald Brouwer (raadslid) en voorzitter van dit ronde tafelgesprek, met een woord van welkom aan alle aanwezigen. De voorzitter geeft een korte toelichting op het thema overheidsparticipatie en geeft het woord aan Birgit Oelkers. 1 e ronde. Stelling 1 de prioriteit bij de toekenning ligt in de sociale infrastructuur Birgit Oelkers, participatiedeskundige plan en aanpak Birgit geeft een toelichting op 3 zgn kantelingen die zij ziet in de maatschappij, nl 1 e van fysiek naar sociaal 2 e focus leggen op wat kunnen we wel 3 e niet van papier naar doen maar van doen naar papier Toelichting 1 e : vraag jezelf als inwoners van een dorp af: wat voor soort dorp willen we zijn. Je wilt het fysiek goed voor elkaar hebben (goede bereikbaarheid, veilig dorp e.d.), maar daarnaast wil je ook naar elkaar omzien, goede zorg voor elkaar, een hier voel ik me thuis gevoel. Uitdaging is daar aan te werken. 2 e. Als je in een achterstandswijk woont of anderszins problemen hebt, krijg je als inwoners vaak een budget ter verbetering van de leefomgeving. Het is minstens zo belangrijk om geld in goede initiatieven te steken, de verborgen schatten in het licht zetten, dus aandacht op de mogelijkheden en kansen ipv op de problemen. 3 e. Het Doen is er vaak al in de buurten en dorpen. Honoreer dat als overheid, geef ruimte aan experimenten, werk in verschillende versnellingen. Geef handgeld voor kleine activiteiten, maak geld met geld door te investeren in grotere projecten. Vragen aan Birgit door de partijen: Hoe kan de gemeente de inwoners helpen met de kanteling? Birgit: het stimuleren zit mn in het proces, wacht geen drie maanden met honoreren, dan stroomt de energie weg. vraag je niet teveel van de inwoners en belast je dorpsbelangen (db) niet teveel? Birgit: houd het klein, sluit aan bij natuurlijke initiatieven: matchmakerfunctie. De verbindende functie van de belangen verenigingen. Stelling 2: ongelijke verdeling over de dorpen is geen probleem Jeanette von der Heide, bestuurslid van dorpsbelangen Echten Jeanette ligt de stelling toe: De kleine dorpen gezamenlijk zetten De Wolden op de kaart. Dorpsbelangen heeft een breed draagvlak in de dorpen, dorpsbelangen heeft een verbindende taak en stimuleert initiatieven van inwoners. Geef db een vast bedrag per jaar, eenzelfde bedrag voor elk dorp en daarbij een bedrag per inwoner. Dit bedrag kan db besteden aan praktische zaken, hand en spandiensten, cursussen (AED e a), de website. Dan blijft er een groot bedrag over voor grotere initiatieven uit de gemeente. (volledige tekst: zie bijlage) Vragen: Voelt elke vereniging voor db zich voldoende gedragen door het dorp? Jeanette: in de kleine dorpen over het algemeen wel, besturen kunnen ook investeren in het contact en de communicatie met het dorp. Besturen kunnen ook leren, cq cursussen volgen om de communicatie aan te gaan met de inwoners en het draagvlak te vergroten. 1

2 democratie is meer dan de helft + 1, hoe gaat de ver voor db daar mee om? Jeanette: dorpsbelangen is van het hele dorp, het bestuur moet met de inwoner het gesprek aan gaan en de inwoners zijn zelf ook verantwoordelijk om het bestuur te laten weten hoe men het vindt gaan in het dorp en wat de rol van db kan zijn in dat dorp. Birgit vult aan dat met de kanteling in het openbaar bestuur het beschikbare geld ook bestemd is voor nieuwe initiatieven, dit budget en het honoreren van ideeën zorgt ook voor verbinding in het dorp, ook naar db, dat is een meerwaarde voor het hele dorp. is het zinvol de inwoners te betrekken bij de uitgangspunten? Birgit: ja, heeft zeker meerwaarde, alleen al voor het draagvlak maar ook om verantwoordelijkheid te delen. Henk Nijstad (publieke tribune ): Je maakt het vrijwilligerswerk voor inwoners veel leuker als er ook verantwoordelijkheid gegeven wordt. Ad Hazen (publieke tribune): goed idee om een werkgroep te vormen van inwoners en gemeente, zoals bij de Rabobank. Hans Mackor (publieke tribune): de oorsprong van de miljoen ligt bij de dorpsvisies, logisch dus dat inwoners meepraten over de verdeling. Paul Leenaarts (publieke tribune): het initiatief ligt bij de inwoners, geef inwoners - vooral ook jongeren!!! - ook de kans te experimenteren, zet een dorpsgebonden budget in, een zgn dgb. als financiën de kers op de taart is, hoe zien jullie dan de verdeling? Jeanette: Handgeld en budget voor grotere initiatieven Hans van der Werff: Rabobank maakt eenzelfde onderscheid: sponsoring (handgeld) en grotere bedragen (stimuleringsfonds). Stelling 3 de beoordeling gebeurt door een werkgroep waar inwoners deel van uit maken Hans van der Werff, directielid Rabobank Zuidwest Drenthe. Hans is het eens met de stelling en geeft meteen de tip erbij om transparant te zijn. Hij geeft ook zijn mening over de eerste 2 stellingen: Stelling 1: de Rabobank kijkt vooral sociaal economisch, maar sociaal onder het vergrootglas is zeker in deze tijd niet overbodig Stelling 2: Helemaal mee eens, de dorpen zijn allemaal verschillend. Hans geeft informatie over het stimuleringsfonds. Het is gebaseerd op het stimuleren en ontwikkelen van bewonersinitiatieven waar de financiële middelen ontbreken. Rabobank Zuidwest-Drenthe draagt graag een steentje bij aan de samenleving zowel lokaal als internationaal, van de realisatie van een speeltuintje om de hoek tot aan een waterproject in India. Jaarlijks stelt de bank een gedeelte van de winst via het Stimuleringsfonds beschikbaar voor sociale en maatschappelijke projecten. Het doel van het Stimuleringsfonds is: Het verlenen van donaties ter stimulering van structuurversterkende initiatieven en activiteiten op algemeen maatschappelijk terrein, sociaal en cultureel gebied in het werkgebied van Rabobank Zuidwest-Drenthe. Het werkt eenvoudig! Aanvragen kunnen worden ingediend bij het Stimuleringsfonds via een formulier (op de site). De ondersteuning die het fonds biedt is niet-commercieel gericht en vraagt geen tegenprestatie. De aanvragen worden beoordeeld door een commissie die bestaat uit leden van de Ledenraad van de bank. Alle adviezen zijn tot nu toe overgenomen. Bij een persoonlijk belang van een van de leden bij een onderwerp verlaat deze de kamer. Er is een maximale bijdrage per project. Vragen: Ziet u het als een voorwaarde voor de verdeling van de miljoen dat inwoners meepraten over de besteding? Hans van der Werff: Ja hoeveel tijd zit er tussen vraag en antwoord? HvdW: 1 keer per drie maanden komt de commissie bij elkaar. hoe kijkt u aan tegen het indienen van de projecten door de belangen verenigingen? HvdW: Hoeft niet perse dorpsbelangen te zijn, elke rechtspersoon kan indienen. 2

3 2 de ronde. Stelling 1, de raad zorgt ervoor dat maatschappelijke initiatieven kunnen groeien. Simone Kennedy, vice-voorzitter gemeenteraad gemeente Amersfoort. Simone ligt haar power point presentatie toe: De belangrijkste conclusies van Simone zijn: Er zit groot verschil in het zelforganiserend vermogen van groepen inwoners, werk op maat, dit voorkomt ook gedoe over precedentwerking; Pas op dat je als gemeente niet de succesvolle projecten gaat overnemen. En voorkom vooral dat politieke partijen zich gaan identificeren met bepaalde bewoners initiatieven. Kies geen partij. Wat betreft de criteria: wees flexibel realiseer de dorpsvisies en daaruit voortvloeiende activiteiten, daar is draagvlak voor Continuïteit in de werkgroep die het budget verdeelt. Overweeg om de 1/3 de regeling toe te passen (1/3 vh budget van fondsen, 1/3/ van de overheid en 1/3 door de inwoners zelf. Vragen: Hoe lang is Amersfoort al bezig met de kanteling, en wat doen jullie als de kanteling een feit is? Simone: De nieuwe werkwijze bestaat nu 4 jaar, maar droogt zeker niet op. Raadsleden helpen ook mee om ontwikkelingen op gang te brengen en betrekken inwoners bij de kerntakendiscussie. stelt de gemeente Cofinanciering als vereiste? Simone: niet altijd, wel met dorpshuizen. hoe zit het met de politieke profilering? Simone: in een vechtraad worden projecten geclaimd, dat is onwerkbaar. Als inwoners en politieke partijen kleur kiezen gaat het mis. is de raad dan geen eenheidsworst? Simone: Nee, algemeen belang van de Stad/de gemeente is geen eenheidsworst, we zitten niet in een ivoren toren maar doen actief mee met de inwoners. gaan de initiatieven allemaal langs de raad? Simone: zeker niet, we werken op basis van kaders en vertrouwen. Pas op, de schade van amenderen kan het algemeen belang schaden. dus de raad stijgt boven de partij politiek uit? Raadsleden geven aan dat zij gekozen zijn door de inwoners en dus verantwoording hebben af te leggen aan de kiezers. Raadsleden kunnen vanzelfsprekend uitleggen dat er een andere tijd ontstaat, we zitten in de overgang van een oud naar een nieuw systeem, het proces van kanteling is nog in ontwikkeling. Kunnen inwoners en raadsleden samen op leren en werken? Simone: jazeker kan dat, heel graag zelfs. Stelling 2. Iedere organisatie of instelling uit De Wolden kan zelfstandig een beroep doen op het budget: dorpsbelangen, coöperaties en verenigingen Christel Vandermaelen, lid van het innovatief netwerk, ligt de stelling toe: Christel daagt de raadsleden uit andersom te denken. Dus: Inwoner betrekt raad, ipv Raad betrekt inwoner. Dit laatste is burgerparticipatie. Bij overheidsparticipatie is het belangrijk samen op te trekken en dus van stond af aan (bij het ontwikkelen van initiatieven) de raadsleden te betrekken. Voor het uitvoeren van de activiteiten hebben de inwoners vertrouwen en handgeld nodig, de raad kan dit nu beschikbaar stellen. Christel ziet de rol van de raad als: Kijk naar wat wel kan; Hanteer bij toetsing van initiatieven brede kaders en hoge doelen en geen strakke voorschriften; Geef vertrouwen aan de inwoners; Opereer vanuit vertrouwen in de inwoners en niet vanuit (schijnbare) systeemveiligheid; Waardeer ondernemingszin; Financier bijvoorbeeld eens "ontwikkelkosten", zonder dat zekerheid bestaat over de uitvoering; Sta open voor experimenten en doe daar zelf ook aan mee: Durf te experimenteren. Laten we samen gaan leren en fouten maken, want daarvan leren we het meest. 3

4 Christel is het eens met de stelling, maar vindt ook dat groepen mensen, zeg maar community s zonder rechtsvorm, ook een beroep moeten kunnen doen op het budget. De voorzitter geeft voordat hij afsluit- het woord aan Roger de Groot, voorzitter van de raad. De burgemeester vindt dat de discussie over het onderwerp vanavond precies de kern van de zaak heeft geraakt. De voorzitter sluit af met een woord van dank aan iedereen en geeft aan dat we met z n allen als inwoners van de Wolden zeker verder kunnen met het uitwerken van hetgeen is ingebracht. De Wolden, december 2014 Riet Muller, bestuursadviseur kernenparticipatie. Bijlagen bij verslag rondetafelgesprek Raad De Wolden, 20 november 2014 Bijlage 1. Stelling 1 de prioriteit bij de toekenning ligt in de sociale infrastructuur Bijdrage Birgit Oelkers Het nieuwe budget biedt de kans om drie kantelingen te maken, die initiatiefrijk De Wolden en de gemeenschapszin in dorpen en wijken kunnen versterken. Het is een uitnodiging voor beide kanten: voor bewonersgroepen en plaatselijk belangen als voor de raad. Kanteling 1: Van fysiek naar sociaal. Pak je kans: maak je eigen kanteling. Dat begint met het stellen van andere vragen. Niet wat willen we met het geld, en welke criteria zijn daarvoor nodig. Maar: wat voor gemeenschap willen we zijn in ons dorp en onze wijk? Wat vind je belangrijk? Een dorp van mooie rotondes en groen, mooie toeristische en historische plekken, goed parkeren en wegen? Of ook een zorgzaam dorp/een wijk, waar je oud kunt worden, waar je tot je dood kunt blijven wonen, waar je ondanks bezuinigingen en mogelijke krimp met elkaar naar wegen zoekt om menselijke zorg op maat te krijgen. Waar mensen voor elkaar klaarstaan en waar zorginstanties aansluiten bij wat voor de mensen in het dorp de wijk belangrijk is, in plaats van omgekeerd. Als je dat wilt, moet je prioriteit geven aan het opbouwen van een gemeenschap die om elkaar geeft. Aan het onderlinge sociale weefsel. Dat is iets waarvoor je meer nodig hebt dan geld. Je kunt het ook niet uitbesteden aan de thuiszorg of de maatschappelijk werker. Je kunt het alleen samen doen. Stel elkaar vragen. Horen mensen die het niet makkelijk hebben erbij? Waar kun je als mantelzorger in jullie dorp op rekenen? Kunnen jullie als gemeenschap buren een gevoel geeft ik heb het zwaar, als mantelzorger, als zieke, maar ik weet me gesteund? Moet iemand naar een verpleeghuis als hij/zij 24uurs zorg nodig heeft? Of willen je samen met thuiszorgteams en anderen in het dorp ervoor inzetten dat degene thuis verzorgd kan worden. Wat betekent dat voor de onderlinge hulp, de woningen, de voorzieningen, zijn ze erop toegerust? Kijk af bij andere plaatselijke belangen en bedenk het samen met elkaar. Investeren betekent dan ook tijd en aandacht vrijmaken voor het thema, het op de agenda zetten. Bij jezelf, bij het plaatselijk belang, bij de buren, in de raad. En dat hoef je niet alleen te doen als plaatselijk belang of als bewonersgroep. Deel je ideeen, 4

5 dromen, zorgen met iedereen die er in je dorp woont en werkt. En kijk dan aan de hand van de initiatieven die los komen, wat vervolgens nodig is aan ondersteuning, geld of andere middelen. Kanteling 2: Van wat kunnen we/hebben we niet naar wat kunnen we wel/hebben we wel We zijn gewend om in problemen te denken. Als je problemen hebt, krijg je geld en aandacht. Als je geen problemen hebt, krijg je geen geld. Met dit denken stigmatiseren we mensen (door hen te labelen als gehandicapt, dementerend, crimineel ), maar ook hele buurten en dorpen. Laten we het omdraaien. Uitgaan van wat je hebt, wat er al is. Schat samen op waarde in wat dat is wat jullie gemeenschappen versterkt. Van oudsher is omzien naar elkaar onderdeel van het DNA van de meeste kernen in jullie gemeente. Vaak onopgemerkt, vaak terloops, in de ene straat meer dan in de andere straat. Je zou dit moment kunnen aangrijpen om je af te vragen: wat zijn nou de sterke krachten op dat gebied? Welke mensen, organisaties die we hebben, blinken uit in naoberschap, wat zijn hun dromen als ze ondersteuning krijgen om daarin te groeien of iets nieuws te starten? Borduur vooral voort op wat er is en zoek naar mensen die ergens voor willen gaan. Want zoals gezegd, het gebeurt natuurlijk al. De buren die invallen als je als mantelzorgers boodschappen moet doen, de buurman die de oprit voor de rolstoel aanpast. Maar prioriteit voor zorg of de sociale infrastructuur gaat verder dan de individuele initiatieven. Dat gaat over het opzoeken van optillen van de kracht en problemen. Kunnen we met de soos in het dorpshuis ook dagbesteding organiseren, zijn er mensen die een zorgcooperatie willen organiseren, misschien kernoverkoepelend, samen met andere plaatselijke belangen? Zijn er mantelzorgers die misschien af en toe iemand in huis nodig hebben zodat ze zelf boodschappen kunnen doen? Willen we een beweegtuin voor ouderen aanleggen, samen met jongeren/leerlingen. Zie ook het boek oma zet de buurt op stelten. Kanteling 3: van eerst plan/beleid, dan actie/doen naar eerst actie/doen dan evt. nog plan/beleid Overheden hebben de ingesleten gewoonte om zo n beetje alles volgens de route visie beleid plan actie uit te voeren. Maar je krijgt nu de kans om dat anders te doen. Schrijf niet voor (als raad, maar ook niet als dorpsraad) dat alle initiatiefnemers met een uitgewerkt plan moeten komen of een visie moeten hebben. Sommige initiatieven zijn zo klein en dagelijks dat ze ook zonder dat aan de slag moeten kunnen. Wees dus ook flexibel in de toekenning en de eisen die je stelt aan initiatiefnemers. Voor het aanleggen van olifantenpaadjes heb je andere ondersteuning nodig (moet snel en organisch kunnen, zoals inloop of etentjes in het dorpshuis) dan voor snelwegen zoals zorgcooperaties. Mensen bij elkaar brengen is meestal veel krachtiger dan het schrijven van een plan. De energie van deze tijd en vernieuwing ontstaan vooral in het doen. Neem de praktijk als basis voor eventueel overkoepelend beleid of plannen, gebruik de praktijk ook als basis voor het leren en verantwoorden van fin. bijdragen, doe dat als raad samen met de dorpen en initiatiefnemers en omgekeerd. Ga bijv. een avond organiseren waar initiatiefnemers over hun avonturen en ervaringen vertellen, ipv een verantwoordingsrapport te vragen. Nodig daar ook de raad voor uit. Werk voorzichtig met dichtgetimmerde formats en blauwdrukken. Durf te experimenteren, te leren, op een manier dat het de praktijk, de doekracht versterkt. Net zo belangrijk: blijf met mensen meedenken die een aanvraag doen, ook al komen ze niet in aanmerking voor een bijdrage. Beschouw je rol (als dorpsraad, gemeenteraad en als gemeentebrede initiatievenraad ) niet als geldautomaat, maar als initiatievenmakelaar. 5

6 Misschien is er ook wel ondersteuning nodig om anders te gaan kijken naar het eigen dorp, naar de kracht die er al is. En hoe je met lenig denken =3 van kunt maken. Daarvoor zou je handgeld beschikbaar moeten hebben. Timmer de toekenning niet dicht voor de komende 4 jaar, stel de criteria op met bewoners en ga halverwege evalueren en bijstellen met iedereen die ermee te maken heeft gehad. Als je de criteria op deze 3 kantelingen laat aansluiten, zou er meer lucht ontstaan voor initiatiefrijke Woldenaren en meer ruimte voor initiatieven die tot meer gemeenschapszin en omzien naar elkaar leiden. Bijlage 2 van Jeanette von der Heide Stelling 2 Ongelijke verdeling over de dorpen is geen probleem De zelfredzaamheid en eigen kracht van de burger staan centraal, de inzet van de overheid wordt kleiner en er moet worden bezuinigd. Dus wat te doen met de poen? initiatiefrijke burgers hebben twee dingen hard nodig. In de eerste plaats informatie en evt. ondersteuning door organisaties of instanties die mee kunnen helpen om van idee tot uitvoering te komen. In de tweede plaats: het gaat niet zonder geld. Vaak zijn kleine bedragen nodig om grote dingen te bewerkstelligen. Geld dat er niet is, of het duurt erg lang voordat het er komt. Burgers zetten zich in vanuit een maatschappelijke betrokkenheid. Dat doen ze voor niks en ze krijgen er voldoening en waardering voor terug. Zo trakteren ze de samenleving. Daar mag de gemeente best in investeren. Als de gemeente het serieus meent met burgerinitiatieven dan laat ze het niet bij een motie die burgers meer rechten geeft. Een actieve stimulering door het beschikbaar stellen van onafhankelijke ondersteuning en geld. Kracht van de Wolden ligt voor een groot deel in de kleine dorpen er zijn relatief veel vrijwilligers, als er iets moet gebeuren zet je samen de schouders er onder. Zo ging dit vroeger en zo zal het hopelijk ook blijven gaan! De laatste paar jaar is ook bewezen dat er in de kleine dorpen ontzettend veel gerealiseerd wordt door eigen inzet De kleine dorpen hebben de Wolden regelmatig op de (landelijke) kaart gezet en daar mag gerust een beloning van vertrouwen tegenover staan. Ongelijke verdeling over de dorpen is daarom geen probleem. In een klein dorp zal vaker bij de gemeente aan de bel getrokken worden voor allerlei huis, tuin en keuken bedragen dan door een groter dorp Ze zijn actiever op dit gebied omdat ze wakker moeten blijven om het dorp leefbaar en aantrekkelijk te houden. In grote dorpen wordt dit -wat ook logisch is- voor een groot deel door de gemeente gedaan.(b.v.woningbouw/bedrijventerreinen) Daarnaast kun je in een klein dorp niet bij de plaatselijke bedrijven constant blijven vragen om donaties e.d. In onze eigen dorpsvisie van Echten staat letterlijk : Aandringen bij de gemeente op een jaarlijks dorpsbudget! En dat was in 2011 Een belangenvereniging is wijs genoeg om de dorpsbudgetten op een juiste wijze over haar dorp te verdelen. En er moet voorkomen worden dat vrijwilligers moe worden van papierwerk en verantwoording afdragen. Hoe te verdelen? Voorbeeld alle bel organisaties elk jaar een vast bedrag/ Handgeld en dan blijft er nog een bedrag over voor overige initiatieven waar aanvragen voor ingediend kunnen worden. Het budget/ of handgeld kan dan besteed worden als b.v. aanvullende bijdrage aan het opknappen van een tuin rondom het dorpshuis, groot onderhoud, update website, cursus begeleiding vrijwilligers, bloeiend dorp, AED in het dorp, Eenheid in informatie borden, Wandel/ fietsroutes vastleggen en 6

7 ontwikkelen, Welkomstdoos nieuwe inwoners, Initiatieven voor Noaberhulp etc. etc. De dorpen hebben een dorpsbudget/ handgeld echt nodig als je participatie goed vorm wilt geven!! Nu is de kans dus wij grijpen deze kans en daarmee gelijk onze vraag aan de raad wees verstandig en vertrouw op de burgers, neem ze ook echt serieus, geef de dorpen een budget en ik weet zeker dat er verstandig mee om wordt gegaan. Bijlage 3: Hans van der Werff, directielid Rabobank Zuidwest Drenthe. Stelling 3 de beoordeling gebeurt door een werkgroep waar inwoners deel van uit maken De voorwaarden waaraan een aanvraag moet voldoen leest u op de site van de bank: Bijlage 4: Simone Kennedy: Stelling 1, 2 de ronde de raad zorgt ervoor dat maatschappelijke initiatieven kunnen groeien. Simone ligt haar Power point presentatie toe: 3.1 Raadsleden en overheidsparticipatie Simone Kennedy (vice-voorzitter gemeenteraad Amersfoort, fractievoorzitter ChristenUnie): sj.kennedy-doornbos@amersfoort.nl) 3.2. Top-down participatie: Overheid betrekt burgers bij de politiek om Draagvlak te creëren voor politieke besluiten De inhoudelijke kwaliteit van besluiten te verbeteren Tijdwinst te boeken door juridische procedures te vermijden 3.3 Waarom faalde top-down beleid? Bewoners en vrijwilligers laten zich niet inkaderen. Ambtenaren luisteren meer naar wethouders, dan naar bewoners. Participatie is een intensief en tijdrovend proces. De gemeenteraad kan de resultaten van participatietrajecten wijzigen en zich de woede van bewoners op de hals halen. Bewoners willen niet alleen participeren, ze willen mede-ontwerpen. 3.4 Het Nieuwe Samenwerken in Amersfoort: Het Nieuwe Samenwerken werkgroepen met burgers, ambtenaren en raadsleden was proces, geen instituut. Cultuuromslag in het stadhuis en de gemeenteraad: overheid als partner van bewoners Raadsleden en (scharrel)ambtenaren zijn zichtbaarder geworden Ambtenaren krijgen van wethouders veel vrijheid in het contact met burgers en raadsleden G1000 en WijkG1000 Burgerinitiatieven schieten als paddenstoelen op Crowdfunding Wethouder met portefeuille burgerinitiatieven 3.5 Oude raadsopvatting botst met nieuwe ideeën (1): De gemeenteraad is democratisch gekozen en vertegenwoordigt het algemeen belang. Maar bewonersgroepen slechts een deel van de bevolking. De gemeenteraad stelt kaders en verordeningen om recht te doen. Maar bewoners willen ruimte om af te wijken. De gemeenteraad voert de regie en heeft overzicht. Maar bewoners niet. De gemeenteraad neemt formele besluiten. Maar decentralisatie kan leiden tot meer informeel overleg en minder verslaglegging. 7

8 3.6 Oude raadsopvatting botst met nieuwe ideeën (2): De gemeenteraad stelt het budget vast. Maar bewoners kunnen ook bijdragen en willen maatschappelijke meerwaarde meetellen. De gemeenteraad wil dat overheidsdiensten betrouwbaar en voorspelbaar zijn voor burgers. Maar de continuïteit is niet altijd aanwezig bij bewonersinitiatieven. De gemeenteraad controleert het college en het ambtelijk apparaat. Maar meer vrijheid voor burgers betekent meer kans op fouten. 3.7 Praktische uitdagingen Verschil in zelforganiserend vermogen tussen wijken/dorpen Gemeenteraad worstelt met waardering maatschappelijke meerwaarde en precendentwerking. Spanning tussen flexibiliteit en rechtvaardigheid. Politieke partijen hebben neiging om bewonersinitiatieven te kapen, waardoor bewoners speelbal worden van politieke spanningen. Vrijwilligers doen wat ze zelf willen, niet wat de overheid wil. Gemeente wil succesvolle bewonersinitiatieven soms overnemen en inkapselen Vrijwilligers genoeg in crisistijd, maar continuïteit is niet gewaarborgd Onvrede bij sommige vrijwilligers over gebrek aan betaling voor alle inspanningen 3.8 Criteria voor subsidieverlening Mogelijke criteria: Realisatie gemeentelijke doelstellingen of doelstellingen uit dorpsvisie Organisatiestructuur met continuïteit en democratische besluitvorming Aangetoond draagvlak, waarbij alle inwoners zijn geïnformeerd voorafgaand aan besluitvorming Financiële haalbaarheid van het plan Co-financiering en zelfwerkzaamheid (%) Prioritering op basis van: Spreiding Urgentie Advies commissie 3.9 (Haalbare?) voorwaarden voor succes Gemeenteraadsleden positioneren zich als buurtmakelaars en behartigers van het algemeen belang Gemeenteraad laat proces los na kaderstelling Beslissingsbevoegdheid wordt zo mogelijk gedecentraliseerd Gemeenteraad controleert, maar is vergevingsgezind bij incidenten na loslaten De basis is een goede samenwerking tussen partijen, waarbij onderlinge afspraken zijn over politieke profilering op overheidsparticipatieprojecten Wethouders geven ambtenaren ruimte Gemeente stelt zich flexibel op om dorpsinitiatieven mogelijk te maken Niet alle bewonersinitiatieven komen langs de gemeenteraad Proces is belangrijker dan continuïteit Gemeente blijft vangnet 8