Raad vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 17 mei 2011

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V3. Datum uitspraak: 17 mei 2011 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Zutphen, van 2 februari 2011 in zaak nr. 11/1482 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1/V mei Procesverloop Bij besluit van 13 juli 2010 is de vreemdeling in vreemdelingenbewaring gesteld. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 2 februari 2011, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het tegen het voortduren van de bewaring door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 4 februari 2011, hoger beroep ingesteld. Tevens heeft hij daarbij de Afdeling verzocht hem schadevergoeding toe te kennen. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. De vreemdeling heeft een nader stuk ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Ingevolge artikel 84, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: de Vw 2000), voor zover thans van belang, staat in afwijking van artikel 47, eerste lid, van de Wet op de Raad van State geen hoger beroep open tegen een uitspraak van de rechtbank over een besluit of handeling op grond van hoofdstuk 5 van de Vw Ingevolge artikel 95, eerste lid, staat, in afwijking van artikel 84, aanhef en onder a, tegen de uitspraak van de rechtbank, bedoeld in artikel 94, derde lid, hoger beroep open bij de Afdeling Het door de vreemdeling ingestelde beroep is een beroep in de zin van artikel 96, eerste lid, van de Vw 2000, gericht tegen het voortduren van een vrijheidsontnemende maatregel als bedoeld in het in hoofdstuk 5 opgenomen artikel 59. De uitspraak van de rechtbank van 2 februari 2011 is gedaan op dit beroep en is derhalve een uitspraak, als bedoeld in artikel 96, tweede lid, van de Vw Hiertegen staat, anders dan bij een uitspraak als vermeld in artikel 95, eerste lid, van deze wet geen hoger beroep open bij de Afdeling De Afdeling is kennelijk onbevoegd om van het hoger beroep kennis te nemen Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V mei Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: verklaart zich onbevoegd om van het hoger beroep kennis te nemen. Aidus vastgesteld door mr. H.G. Lubberdink, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. A. Wijker-Dekker, ambtenaar van staat. w.g. Lubberdink lid van de enkelvoudige kamer w.g. Wijker-Dekker ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 17 mei Verzonden: 17 mei 2011 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 04/02/ : DIJK CS ADVOCATEN PAG. 03/05 uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage Nevenzittingsplaats Zutphen Sector Bestuursrecht Enkelvoudige kamer RegTn7:T^Tï7i432^ÓNTO Uitspraak in het geding tussen de vreemdeling genaamd althans zich noemende: geboren op van Quinese nationaliteit, verblijvende aan boord van Detentieboot Zaandam, V-nummer: eiser, gemachtigde: mr. B.E.H. Seegers, advocaat te Maastricht, en de Minister voor Immigratie en Asiel verweerder, gemachtigde: C.H.H.P.M. Kelderman, werkzaam bij de IND. 1. Procesverloop Eiser heeft op 13 januari 2011 beroep ingesteld tegen het voortduren van de bewaring. Het beroep strekt tevens tot toekenning van schadevergoeding. Het beroep is behandeld ter zitting van 26 januari Eiser en zijn gemachtigde zijn met voorafgaande kennisgeving niet verschenen. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen. 2. Overwegingen 2.1. De rechtbank stelt voorop dat het beroep tegen het voortduren van de maatregel van bewaring, opgelegd op 13 juli 2010, laatstelijk bij uitspraak van 15 december 2010 (AW3 10/41511 VRONTN) ongegrond is verklaard. Thans staat uitsluitend ter beoordeling of het voortduren van de bewaring sedert het sluiten van het onderzoek in die procedure rechtmatig is Eiser betoogt, onder verwijzing naar de uitspraak van deze rechtbank, nevenzittingspiaats Roermond, van 3 januari 2011 (AWB 10/43410) dat de maatregel van

5 34/02/ : DIJK CS ADVOCATEN PAG. 04/05 R«g.nr.: AWB 11/1482 VRONTN 2 bewaring vanaf 13 januari 2011 onrechtmatig is, nu ingevolge Richtlijn 2008/1 IS/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2008 over gemeenschappelijke normen en procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hun grondgebied verblijven (hierna: Terugkeerrichtlijn) voor voortduring van de vreemdelingenbewaring na zes maanden een wettelijk kader nodig is en dat dit wettelijke kader ontbreekt omdat verweerder de Richtlijn niet in de Nederlandse weten regelgeving heeft geïmplementeerd. Voorts heeft eiser betoogd dat nu zijn bewaring inmiddels meer dan _ zes maanden duurt en er geen belangenafweging heeft plaatsgevonden door verweerder, dit moet leiden tot opheffing van de bewaring Op 24 december 2010 is de implementatietermijn voor de Tenigkeerrichtlijn verstreken. Vast staat dat deze richtlijn tot op heden niet in de nationale wetgeving is geïmplementeerd. Naar het oordeel van de rechtbank bevatten het vijfde en zesde lid van artikel 15 van de Tenigkeerrichtlijn onvoorwaardelijke en voldoende nauwkeurige bepalingen over de maximale duur van de vreemdelingenbewaring, zodat deze artikelleden vanaf 25 december 2010 door eiser kunnen worden ingeroepen tegenover verweerder. Ingevolge artikel 15, eerste lid, van de Terugkeerrichtlijn kunnen de lidstaten» tenzij in een bepaald geval andere afdoende maar minder dwingende maatregelen doeltreffend kunnen worden toegepast, de onderdaan van een derde land jegens wie een terugkeerprocedure loopt alleen in bewaring houden om zijn terugkeer voor te bereiden en/of om de verwijderingsprocedure uit te voeren, met name indien: a) er risico op onderduiken bestaat, of b) de betrokken onderdaan van een derde land de voorbereiding van de terugkeer of de verwijderingsprocedure ontwijkt of belemmert. Ingevolge het vijfde lid wordt de bewaring gehandhaafd zolang de In lid 1 bedoelde omstandigheden zich voordoen en zij noodzakelijk is om een geslaagde verwijdering te garanderen. Iedere lidstaat stelt een maximale bewaringsduur vast die niet meer dan zes maanden mag bedragen. Ingevolge het zesde lid kunnen de lidstaten de in lid 5 bedoeldetermijnovereenkomstig de nationale wetgeving slechts in beperkte mate en ten hoogste met nog eens twaalf maanden verlengen indien de verwijdering, alle redelijke inspanningen ten spijt, wellicht meer tijd zal vergen, omdat: a) de betrokken onderdaan van een derde land niet meewerkt, of b) de nodige documentatie uit derde landen op zich laat wachten Het bepaalde in artikel 15, zesde lid, van de Terugkeerrfchtlijn strekt ertoe dat de duur van de vreemdelingenbewaring wordt beperkt tot een maximum van achttien maanden. Door de Vreemdelingenwet 2000 (hierna: Vw 2000) richtlij neon form uit te leggen betekent dit dat een bewaring op grond van artikel 59 Vw 2000 thans maximaal 18 maanden rechtmatig kan voortduren waarbij na zes maanden een verlenglngbeslult nodig is. Een dergelijk besluit moet naar het oordeel van de rechtbank worden beschouwd als een invulling van verweerders beslissing om de bewaring op grond van artikel 59 van de Vw 2000 na afweging van alle belangen te laten voortduren. Daarbij kan verweerder de maatregel slechts tatert voortduren indien zich een situatie voordoet als bedoeld in artikel 15, zesde lid, onder a of b, van de Terugkeerrichtlijn. De rechtbank, nevenzittingsplaats Zutphen, deelt dan ook niet het standpunt van eiser dat een wettelijke grondslag voor het laten voortduren van de bewaring na zes maanden ontbreekt 2.5. De rechtbank is voorts van oordeel dat in het door verweerder genomen verlengingsbesluit van 11 januari 2011 een belangenafweging is gemaakt die heeft geleid tot

6 94/02/ : DIJK CS ADVOCATEN PAG. 05/05 Reg.nr.: AWB U/1482 VRONTN voortduring van de maatregel na zes maanden. Met verweerder is de rechtbank van oordeel dat de in artikel 15, zesde lid, onder a van de Terugkeerrichtlijn bedoelde situatie in het geval van eiser aan de orde is, te weten dat hij niet meewerkt aan zijn verwijdering. Uit de verslagen van de met eiser gevoerde vertrekgesprekken blijkt genoegzaam dat eiser niet meewerkt aan zijn verwijdering naar zijn land van herkomst en het onderzoek ter vaststelling van zijn identiteit en nationaliteit frustreert De rechtbank ia tenslottevan oordeel dat nog voldoende zicht op uitzetting bestaat en er geen grond Is voor het oordeel dat verweerder daaraan onvoldoende voortvarend werkt Do rechtbank Iaat daarbij wegen dat eiser op 13 januari 2011 is gepresenteerd bij de Cuinese autoriteiten en dat de aanvraag om afgifte van een laissez passer in onderzoek is genomen. De aanvraag zal ter verificatie naar Conakry worden gestuurd om te bekijken of eiser daadwerkelijk uit afkomstig is. Door de Guinese vertegenwoordiger is echter aangegeven dat hij twijfels heeft omtrent de vermeende Guinese nationaliteit van eiser. Hij heeft aangegeven dat eiser mogelijk uit Mali afkomstig is. Op 24 januari 2011 is een aanvraag om afgifte van een laissez passer voor Mali verzonden. Gelet op het voorgaande alsmede gelet op de omstandigheid dat op 23 december 2010en op 11 januari 2011 nog vertrekgesprekken met eiser hebben plaatsgevonden, kan niet gezegd worden dat zicht op uitzetting binnen een redelijke termijn ontbreekt en evenmin dat verweerder daaraan onvoldoende voortvarend werkt, 2.7. Gezien het voorgaande is verdere toepassing of tenuitvoerlegging van de bewaring niet in strijd met de Vreemdelingenwet Evenmin is gebleken dat het voortduren van de bewaring bij afweging van alle daarbij betrokken belangen in redelijkheid niet gerechtvaardigd is te achten Het beroep dient derhalve ongegrond verklaard te worden en het verzoek om schadevergoeding afgewezen De rechtbank acht geen termen aanwezig voor een proceskostenveroordeling. 3. Beslissing De rechtbank: verklaart het beroep ongegrond. - wijst het verzoek om schadevergoeding af. Deze uitspraak is gedaan door mr. Tj. Gerbranda. De beslissing is in tegenwoordigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op 2 februari Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel ogen. Afschrift verzonden op: Q 2/FJÇfl 2( r Voor r'oioccïp*/onf/rm heifflonpmnkclijko De Griffier v.vo^vi/yfdtfscrnonis - Rechtbank TPWEN

7 04/02/ : DIJK CS ADVOCATEN Mr I.M. van Dijk MrC.de Blaey Mr B.E.H. Seegers Mr H.W.F.M. Schmitz Mr J.Schepers Mr I.J.L. Daemen Mr W.J.F. Geertsen Advocaten Mw. G.M.H. Nulens Office manager Hoogbrugstraat 72 ~622rcS'Mäas6 ; ich! Telefoon : Fax ; VAN DIJK c.s. ADVOCATEN Raad van State Afdeling Bestuursrechtspraak Postbus BC Den Haag Tevens per fax PAG. ç}\ /Ç*K RAAD VAN STATE INGEKOMEN 0 4 FEB?011 ZAAKNR. ZctlOiXZ'^ AAN: H2 BEHANDELD DD: PAR: Inzake Doss.nr. Uw re f. / Staat BS/bs Maastricht, 04 februari 2011 Edelachtbaar College, Namens cliënt, de heer geboren op van Guinese nationaliteit en thans verblijvende in het Detentiecentrum Zaandam, wordt hoger beroep aangetekend tegen bijgevoegde uitspraak d.d. 02 februari 2011 van de rechtbank Den Haag, nevenzittingsplaats Zutphen. hierna 'de rechtbank' (kenmerk AWB 11 /1432 VRONTN) (prod. 1). Ik ben door appellant bepaaldelijk gevolmachtigd tot het instellen van dit hoger beroep tegen voormelde uitspraak, welke mij op 02 februari j.l. is toegezonden. Bij uitspraak van 02 februari j.l, heeft de rechtbank het beroep d.d. 13 januari 2011 tegen de voortduring van de vreemdelingenbewaring, welke op 13 juli 2010 is opgelegd, ongegrond verklaard, alsmede het verzoek nm toekenning van een schadevergoeding afgewezen. Grief. Ten onrechte wijs de rechtbank het beroep op de uitspraak van de rechtbank Roermond d.d. 03 januari 2011 (AWB 10 / 43410) van de hand en is zij van mening dat de maatregel van vreemdelingenbewaring na zes mag voortduren. Toelichting. Appellant heeft een beroep gedaan op voormelde uitspraak van de rechtbank Roermond waarin is overwogen dat, gelet op Richtlijn 2008/U5/EG (de Terugkecrrichtlijn), voor voortduring van de Stichting Beheer Derdengelden VAM DIJK ca. ADVOCATEN : A0N-AMRO

8 04/02/ :2^ DIJK CS ADVOCATEN PAG. 02/05 VAN DIJK es. ADVOCATEN vreemdelingenbewaring na zes maanden een wettelijk kader nodig is en dat dit wettelijk kader hier te lande ontbreekt omdat de richtlijn niet in de Nederlandse weten regelgeving i.s geïmplementeerd. De rechtbank Zutphen legt de Vreemdelingenwet 2000 echter richtlijnconform uit. hetgeen inhoudt dat een vreemdelingenbewaring o.g.v, artikel 59 Vw 2000 Chans maximaal 18 maanden rechtmatig mag voortduren, waarbij na 6 maanden een vcrlengingbesluit nodig is. " Doof dë"v>êem(féltri^^èt2000^1dûsûitte leggen, handelt de rechtbank Zutphen echter in strijd met de Terugkeerrichtlijn, waarin duidelijk is opgenomen dat voor voortduring van de vreemdelingenbewaring na zes een wettelijk kader nodig is. Ten onrechte past de rechtbank Zutphen derhalve in casu artikel 15 lid 6 Terugkeerrichtlijn toe als ware deze reeds geïmplementeerd in de Nederlandse wetgeving. Conclusie. Gelet op het voorgaande wordt verzocht de uitspraak d.d. 02 februari 2011 van de rechtbank Den Kaag, nevenzittingsplaats Zutpehn, te vernietigen en. opnieuw rechtdoende, het ingediende beroepschrift alsnog gegrond te verklaren en de vreemdelingenbewaring onder toekenning van een schadevergoeding op re heffen. Hoogachtend, B.E.H. Seegers