Beroep tegen overplaatsing gegrond vanwege het ontbreken van de instemming van de werkneemster.

Transcriptie

1 Beroep tegen overplaatsing gegrond vanwege het ontbreken van de instemming van de werkneemster. in het geding tussen: UITSPRAAK [appellante], wonende te [woonplaats], appellante, hierna te noemen [appellante] gemachtigde: mevrouw mr. W.C.M. Pronk-Schaap en [bevoegd gezag] van [Stichting], gevestigd te [vestigingsplaats], verweerder, hierna te noemen de werkgever gemachtigde: mevrouw mr. M.S. van Hien 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij beroepschrift van 15 augustus 2018, ingekomen op 16 augustus 2018 en aangevuld op 20 augustus 2018, heeft [appellante] beroep ingesteld tegen het besluit van de werkgever van 5 juli 2018 om haar op grond van artikel 10.6 lid 1 cao po met ingang van 1 augustus 2018 over te plaatsen naar een andere instelling van de werkgever. De werkgever heeft op 11 september 2018 een verweerschrift ingediend. De mondelinge behandeling van het beroep vond plaats op 24 september 2018 te Utrecht. [appellante] was, vergezeld door haar vader, ter zitting aanwezig en werd bijgestaan door haar gemachtigde. Namens de werkgever verscheen ter zitting [HR-adviseur], HR-adviseur. Zij werd bijgestaan door gemachtigde. Beide partijen hebben een pleitnotitie overgelegd. Ter zitting is, na een schorsing, het dictum van de uitspraak reeds mondeling aan partijen medegedeeld. 2. DE FEITEN [appellante], geboren op [geboortedatum], is sinds 1 augustus 2009 in dienst van de werkgever en is werkzaam als docente in een vast dienstverband met een betrekkingsomvang van 0,8540 fte. Op de arbeidsverhouding is van toepassing de cao po [appellante] is werkzaam op [school]. Dat is de enige school binnen de stichting die speciaal onderwijs aanbiedt. In 2014 is [appellante] in het kader van haar functioneren begeleid door een extern bureau. In gesprekken tussen [appellante] en de werkgever op 20 maart 2018, 14 mei 2018 en 4 juni 2018 heeft de werkgever [appellante] op haar functioneren aangesproken. Tevens is de mogelijkheid tot overplaatsing van [appellante] naar een andere school binnen de stichting aangekaart. Per brief van 21 maart 2018 heeft [appellante] aan de werkgever kenbaar gemaakt niet akkoord te gaan met verplichte mobiliteit / uitspraak d.d. 17 oktober 2018 pagina 1 van 5

2 [appellante] heeft per van 18 juni 2018 een lijstje met haar voorkeursscholen aan de werkgever doorgegeven. Bij besluit van 5 juli 2018 heeft de werkgever meegedeeld dat [appellante] per 1 augustus 2018 op grond van artikel 10.6 lid 1 cao po wordt overgeplaatst. [appellante] heeft daartegen op 17 juli 2018 bezwaar aangetekend bij de Interne Bezwarencommissie van de werkgever. Tevens heeft [appellante] op 15 augustus 2018 beroep ingesteld bij de Commissie. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN Standpunt [appellante] [appellante] stelt dat zij nooit formeel heeft ingestemd met de overplaatsing. De werkgever beroept zich dan ook ten onrechte op artikel 10.6 lid 1 cao po, dat gaat over de overplaatsing met instemming van de werknemer. Omdat de werkgever in een gesprek op 20 maart 2018 heeft aangegeven dat [appellante] op grond van kwalitatieve tekorten de aangewezen persoon is om [school] te verlaten, vindt de overplaatsing feitelijk plaats op grond van artikel 10.6 lid 2 sub c cao po, dat gaat over overplaatsing wegens disfunctioneren. Bovendien heeft [appellante] in de brief van 21 maart 2018 aan het College van Bestuur uitdrukkelijk aangegeven onder geen enkele voorwaarde akkoord te gaan met verplichte mobiliteit op grond van didactisch onvoldoende functioneren. In het verleden is inderdaad wel eens kritiek geweest op het functioneren van [appellante]. Na begeleiding in 2014 door een extern bureau was het functioneren van [appellante] echter dermate verbeterd, dat zij in staat was om op een voldoende niveau te functioneren. Pas begin dit jaar is er vanuit de werkgever weer kritiek geuit op haar functioneren. In de tussenliggende jaren zijn er nooit functioneringsgesprekken geweest. [appellante] wil graag op [school] blijven werken omdat dat de enige school binnen de stichting is die speciaal onderwijs aanbiedt en daar het hart van [appellante] ligt. [appellante] erkent dat zij mogelijk de indruk heeft gewekt in te stemmen met de overplaatsing door mee te denken, onder andere door het sturen van een lijst met scholen waar zij tewerkgesteld zou kunnen worden. [appellante] heeft zich coöperatief opgesteld omdat de kans bestond dat het onderhavige beroep ongegrond verklaard zou kunnen worden. In dat geval zou zij op een andere school aan de slag moeten. Zij stemde echter niet in met een overplaatsing en heeft in alle met de werkgever gevoerde gesprekken aangegeven het niet met de overplaatsing eens te zijn. Daarnaast is het merkwaardig en onzorgvuldig dat er nog geen andere schoollocatie gevonden was op het moment dat het besluit tot overplaatsing werd genomen. Dat de werkgever ontkent dat sprake is van disfunctioneren, valt niet te rijmen met het stellige oordeel van de werkgever, dat [appellante] niet geschikt zou zijn om te werken op de basisschool. [appellante] vraagt zich dan ook af wat de echte reden van de overplaatsing is. Zij krijgt de indruk dat dit ligt aan de relatie tussen haar en de directeur. Daar zou wat haar betreft dan ook aan gewerkt kunnen worden. Standpunt werkgever Reeds kort na de indiensttreding van [appellante] ontstonden er twijfels bij de werkgever over haar functioneren. Zij is daarom veelvuldig begeleid. Het functioneren bleef echter zorgelijk. Omdat [appellante] haar leidinggevende kwalijk nam dat hij kritiek op haar had geuit, werd de / uitspraak d.d. 17 oktober 2018 pagina 2 van 5

3 verstandhouding tussen beiden steeds moeizamer. De werkgever ontving ook klachten van collega s dat [appellante] hen het werken zeer moeilijk, soms nagenoeg onmogelijk, maakte. Op 20 maart 2018, 14 mei 2018 en 4 juni 2018 hebben gesprekken plaatsgevonden tussen de werkgever en [appellante]. Vanuit de werkgever bestond de indruk dat [appellante] op bepaalde punten de kritiek wel begreep. Ze vond het wel jammer om afscheid te moeten nemen van [school], maar gaf tevens aan dat ze een hele tijd onder een vergrootglas had gelegen en dat ze wellicht eerder voor mobiliteit had moeten kiezen. In het gesprek op 4 juni 2018 tussen [appellante] en [HR-adviseur], HR-Adviseur, is uiteindelijk afgesproken dat de werkgever samen met [appellante] een andere school zou zoeken waar [appellante] haar werkzaamheden na de zomervakantie 2018 zou gaan hervatten. Daar zou [appellante] dan een verbetertraject starten. Na dit gesprek is [HR-adviseur] dan ook naar andere scholen gaan zoeken. De werkgever gunt het [appellante] om een nieuwe start te maken op een andere school om daar met een schone lei te beginnen. De werkgever leidt uit de gesprekken die tussen partijen hebben plaatsgevonden dan ook af dat [appellante] instemde met een vrijwillige overplaatsing. Op 4 juli 2018 heeft [appellante] een exitgesprek gevoerd met haar adjunct-directeur. Tijdens dat gesprek heeft [appellante] nadrukkelijk niet vermeld dat zij eigenlijk toch liever bij [school] wilde blijven werken. De inhoud van zowel het bezwaar- als het beroepschrift heeft de werkgever dan ook verrast. De werkgever was er namelijk van overtuigd dat [appellante], ook voor haar eigen (gemoeds)rust, per 1 augustus 2018 elders aan de slag wilde. Het bevreemdt de werkgever dan ook dat [appellante], ook nadat ze bezwaar en beroep heeft ingediend, is blijven vragen naar de stand van zaken betreffende het vinden van een andere school voor haar. Er is geen sprake van overplaatsing wegens disfunctioneren omdat de werkgever medewerkers die disfunctioneren nooit overplaatst, omdat het beleid is dat een nieuwe school nooit mag worden opgezadeld met een aantoonbaar disfunctionerende nieuwe collega. Omdat de overplaatsing heel open en constructief is besproken en met [appellante] was afgesproken om haar met haar instemming over te plaatsen naar een andere school, die samen met haar zou worden uitgekozen, heeft de werkgever een volledig terecht en rechtsgeldig besluit genomen. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid en de ontvankelijkheid Aangezien het beroep is gericht tegen één van de beslissingen, genoemd in artikel 12.1 lid 1 cao po, en binnen de daartoe geldende termijn is ingesteld, is de Commissie bevoegd van het beroep kennis te nemen en is het beroep ontvankelijk. De overplaatsing De werkgever heeft de overplaatsing gebaseerd op artikel 10.6 lid 1 cao po, dat als volgt luidt: Overplaatsing van een werknemer naar een andere instelling van de werkgever geschiedt met instemming van de werknemer, met uitzondering van de gevallen genoemd in het tweede lid / uitspraak d.d. 17 oktober 2018 pagina 3 van 5

4 [appellante] betwist dat zij heeft ingestemd met de overplaatsing. Uit de gespreksverslagen van gesprekken tussen de werkgever en [appellante] op 20 maart 2018 en 14 mei 2018 kan niet worden opgemaakt dat partijen hebben gesproken over overplaatsing, laat staan dat er afspraken zijn gemaakt over vrijwillige overplaatsing. Ter zitting heeft de werkgever verklaard dat partijen in het gesprek van 4 juni 2018 oversteenstemming over de overplaatsing zouden hebben bereikt. Van dat gesprek is echter geen verslag opgemaakt. Voorts valt uit het formulier vragenlijst exitgesprek duidelijk op te maken dat [appellante] op de vraag welk motief een rol heeft gespeeld bij het vertrek heeft geantwoord: verplicht vertrek. Bovendien had [appellante] middels haar brief van 21 maart 2018 aan het College van Bestuur aangegeven niet akkoord te gaan met verplichte mobiliteit. Op geen enkele manier is gebleken dat [appellante] daar op een later moment expliciet op teruggekomen is. Naar het oordeel van de Commissie heeft [appellante] daarmee een heel duidelijk signaal afgegeven en heeft de werkgever zich daar onvoldoende rekenschap van gegeven. Aan een overplaatsing met instemming van de werknemer worden hoge eisen gesteld. Er moet sprake zijn van een duidelijke en ondubbelzinnige instemming van de werknemer. Het moet voor een werkgever evident zijn dat de werknemer akkoord gaat met de voorgestelde overplaatsing en op de hoogte is van de gevolgen die dat met zich meebrengt. Er mag daarbij voor de werkgever geen spoor van twijfel zijn. Indien er tussen de werkgever en [appellante] overeenstemming zou zijn bereikt over de vrijwillige overplaatsing van [appellante], tijdens het gesprek op 4 juni 2018 of op een ander moment, had het op de weg van de werkgever gelegen om deze afspraak op schrift te stellen dan wel anderszins expliciete instemming van [appellante] te verkrijgen op het verdere traject van vrijwillige overplaatsing. Dat alles heeft de werkgever echter nagelaten. De Commissie acht het voorts niet onbegrijpelijk dat [appellante], nadat de werkgever haar het besluit tot overplaatsing had meegedeeld, zich coöperatief heeft opgesteld in het zoeken naar een andere school, maar kan zich ook voorstellen dat hierdoor bij de werkgever wellicht de indruk is ontstaan dat zij akkoord ging met de overplaatsing. Dit betekent echter niet dat het besluit van de werkgever daarmee rechtmatig is. Nu aldus niet kan worden vastgesteld dat [appellante] heeft ingestemd met de overplaatsing, had de werkgever het besluit niet mogen baseren op artikel 10.6 lid 1 cao po. De Commissie zal het beroep daarom gegrond verklaren. 5. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen verklaart de Commissie het beroep gegrond / uitspraak d.d. 17 oktober 2018 pagina 4 van 5

5 Vastgesteld te Utrecht op 17 oktober 2018 door mr. L.C.J. Sprengers, voorzitter, mr. D. Vergunst en mr. E. van Vliet, leden, in aanwezigheid van mr. L. Verhoeven, secretaris. mr. L.C.J. Sprengers voorzitter mr. L. Verhoeven secretaris / uitspraak d.d. 17 oktober 2018 pagina 5 van 5