Beroep tegen berisping is gegrond omdat het plichtsverzuim niet ernstig genoeg is. UITSPRAAK

Transcriptie

1 Beroep tegen berisping is gegrond omdat het plichtsverzuim niet ernstig genoeg is. in het geding tussen: UITSPRAAK mevrouw A, wonende te C, appellante, hierna te noemen A, gemachtigde: mevrouw O.G.M. de Bruijn en het College van Bestuur van B, gevestigd te D, verweerder, hierna te noemen de werkgever gemachtigde: de heer mr. M.R.A. Dekker 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij beroepschrift van 28 september 2017, ingekomen op 29 september 2017 en aangevuld op 22 november 2017, heeft A beroep ingesteld tegen het besluit van de werkgever van 23 augustus 2017 om haar wegens plichtsverzuim de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping op te leggen. De werkgever heeft op 25 oktober 2017 een verweerschrift ingediend. De mondelinge behandeling van het beroep vond plaats op 30 november 2017 te Utrecht. A verscheen in persoon en werd vergezeld door haar moeder en bijgestaan door haar gemachtigde. De werkgever werd ter zitting vertegenwoordigd door de heer E, hoofd P&O, daartoe bijgestaan door de gemachtigde. A heeft een pleitnotitie overgelegd. 2. DE FEITEN A is werkzaam op het onder gezag van de werkgever staande F te C (hierna: de school). Op de arbeidsverhouding is van toepassing de cao vo. A is op vrijdagmiddag 16 juni 2017 ziek naar huis gegaan, nadat zij tijdens de sportdag die dag een bal tegen haar hoofd had gekregen. Op haar eerstvolgende werkdag, dinsdag 20 juni 2017, heeft A om 07:24 uur en om 13:47 uur gebeld met het algemene telefoonnummer van de school. Zij heeft de administratie laten weten dat het niet goed met haar ging. A is tijdens haar ziekte enkele dagen bij haar moeder geweest. A heeft haar leidinggevende daarvan niet in kennis gesteld. Op 29 juni 2017 heeft de leidinggevende A een mail gestuurd. Op 30 juni 2017 heeft A haar leidinggevende (terug)g d. De werkgever kent een protocol ziekteverzuim. Daarin staat dat in geval van ziekte contact moet worden opgenomen met de leidinggevende, dat een werknemer tijdens de afwezigheid /uitspraak d.d. 20 december 2017 pagina 1 van 5

2 door ziekte bereikbaar moet zijn voor de leidinggevende en dat de werkgever vooraf in kennis dient te worden gesteld van het feit dat de werknemer op een ander dan het eigen woonadres verblijft tijdens de afwezigheid door ziekte. Bij brief van 3 juli 2017 heeft de werkgever A het voornemen meegedeeld haar disciplinair te berispen wegens plichtsverzuim, bestaande uit het belemmeren van haar re-integratie. A heeft op 11 augustus 2017 schriftelijk verweer gevoerd tegen dit voornemen. Bij besluit van 23 augustus 2017 heeft de werkgever A de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping opgelegd wegens plichtsverzuim. Uit het besluit volgt dat het plichtsverzuim ziet op het feit dat A niet conform het verzuimprotocol heeft gehandeld. Tegen het besluit van de werkgever is het beroep van A gericht. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN A betwist dat sprake is van plichtsverzuim. Zij is op 16 juni 2017 met medeweten van haar leidinggevende en collega s ziek naar huis gegaan. s Avonds werd door de huisarts een hersenschudding geconstateerd. Op 20 juni 2017 heeft A via de administratie van de school tot tweemaal toe geprobeerd telefonisch contact te krijgen met haar leidinggevende. Deze was beide keren echter niet bereikbaar. A heeft gevraagd of de leidinggevende contact met haar zou kunnen opnemen. Op 22 en 26 juni 2017 heeft A weer naar de school gebeld en op 27 juni 2017 heeft zij (onder andere) haar leidinggevende g d over hoe het met haar ging. A is op 29 juni 2017 voor het eerst door haar leidinggevende gebeld, maar zij heeft die oproep gemist. De zoon van A heeft op vrijdag 30 juni 2017 de leidinggevende aan de telefoon gehad. A was toen voor het weekend naar haar moeder gegaan, omdat zij, als moeder van twee pubers, thuis te weinig rust kreeg. A kent het verzuimprotocol niet. Het protocol is nooit geheel in de nieuwsbrief van de school geplaatst, op de website van de school kenbaar gemaakt of verspreid onder de medewerkers. Ook verschilt de informatie over het verzuimprotocol in diverse nieuwsbrieven van elkaar en van de inhoud van het protocol zelf. De disciplinaire maatregel van berisping is disproportioneel. De werkgever had eventueel kunnen volstaan met het geven van een waarschuwing. De werkgever voert aan dat A op 16 juni 2017 bij haar leidinggevende heeft gemeld dat zij met hoofdpijn naar huis ging. De werkgever heeft dit aangemerkt als ziekmelding. Toen A op 20 juni 2017 contact opnam met de administratie, werd haar verteld dat zij contact op moest nemen met haar leidinggevende. Zij heeft haar leidinggevende echter niet (meer) gesproken. A beschikt over het 06-nummer van haar leidinggevende en had haar, indien zij haar telefonisch niet te spreken kon krijgen, ook een WhatsApp bericht of sms kunnen sturen. Het protocol ziekteverzuim, dat sinds 2016 op de website van werkgever staat, schrijft voor dat een werknemer in geval van ziekmelding telefonisch contact dient op te nemen met de leidinggevende en dat een werknemer tijdens het ziekteverlof goed bereikbaar is voor onder meer de leidinggevende. Hoewel de leidinggevende heeft getracht telefonisch in contact te treden met A, is zij echter gedurende 10 dagen niet bereikbaar geweest en heeft zij ook zelf geen contact gezocht met haar leidinggevende /uitspraak d.d. 20 december 2017 pagina 2 van 5

3 A heeft haar leidinggevende niet vooraf in kennis gesteld van het feit dat zij gedurende enkele dagen niet op haar eigen woonadres verbleef toen ze ziek was. Op 23 juni 2017 belde de leidinggevende haar op haar vaste lijn en kreeg de zoon van A aan de telefoon. Hij vertelde dat zijn moeder bij zijn oma was. Dat aan A een berisping is opgelegd, komt doordat het heel lang heeft geduurd voordat er daadwerkelijk contact was tussen A en haar leidinggevende. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid en de ontvankelijkheid Aangezien het beroep is gericht tegen één van de besluiten, genoemd in artikel 20 lid 1 cao vo, en binnen de daartoe geldende termijn is ingesteld, is de Commissie bevoegd van het beroep kennis te nemen en is het beroep ontvankelijk. De berisping De Commissie stelt vast dat de werkgever de voor het treffen van een disciplinaire maatregel in artikel 10.a.9 cao vo voorgeschreven verweerprocedure correct heeft gevolgd. De Commissie toetst een besluit tot oplegging van een disciplinaire maatregel als volgt. Eerst onderzoekt de Commissie of de feiten waarop het besluit is gebaseerd, vast staan. Als dat het geval is, beoordeelt de Commissie of het handelen of nalaten van de werknemer kan worden aangemerkt als plichtsverzuim en indien dat het geval is, of het opleggen van een disciplinaire maatregel daarop een passende reactie is (subsidiariteit). Tot slot beoordeelt de Commissie of de opgelegde maatregel evenredig is aan het vastgestelde plichtsverzuim (proportionaliteit). De werkgever heeft aan het opleggen van de schriftelijke berisping ten grondslag gelegd dat A, kort weergegeven, gedurende haar ziekte niet heeft gehandeld in overeenstemming met de aanwijzingen zoals vastgelegd in het protocol ziekteverzuim. A heeft aangevoerd dat het protocol ziekteverzuim haar niet bekend was. De werkgever heeft verklaard dat dit protocol op de website staat. Door A is onvoldoende aannemelijk gemaakt dat dit niet het geval is. De Commissie is dan ook van oordeel dat het protocol bekend moet worden verondersteld bij A, temeer nu in verschillende nieuwsbrieven van de school, onder meer van 3 februari 2017, expliciet naar het protocol wordt verwezen. De Commissie stelt vast dat tussen partijen geen discussie bestaat over het feit dat A zich op 16 juni 2017 heeft ziekgemeld bij haar leidinggevende. Hetgeen partijen verdeeld houdt is de (telefonische) bereikbaarheid van A voor haar leidinggevende tijdens het ziekteverlof en het feit dat zij tijdens haar ziekte (tijdelijk) op een ander adres heeft verbleven, zonder daarvan melding te maken /uitspraak d.d. 20 december 2017 pagina 3 van 5

4 Vaststaat dat A op 20 juni 2017, de eerste werkdag nadat zij zich op 16 juni 2017 had ziekgemeld, tweemaal via het algemene telefoonnummer contact heeft opgenomen met de school. Haar leidinggevende bleek op die momenten telefonisch niet bereikbaar. De Commissie heeft niet kunnen vaststellen wat A op deze twee momenten aan de medewerker van de administratie heeft gemeld, dan wel wat er tegen haar is gezegd. Door de werkgever wordt gesteld dat de leidinggevende op diezelfde dag nog telefonisch contact heeft gezocht met A, hetgeen door A wordt weersproken. De werkgever heeft haar stellingen niet onderbouwd met bijvoorbeeld een uitdraai van de gegevens over het telefoonverkeer tussen de leidinggevende en A in die periode of enige andere onderbouwing, noch is dit uit de wel overgelegde stukken komen vast te staan. Daarnaast staat vast, zoals blijkt uit de door A overgelegde gegevens over het telefoonverkeer tussen haar en de school, dat A op 22 en 26 juni 2017 wederom het algemene telefoonnummer van de school heeft gebeld. Of en met wie A op die momenten contact heeft gekregen is voor de Commissie niet komen vast te staan. Dat A op 27 juni 2017 een bericht aan haar leidinggevende heeft gestuurd, wordt door werkgever betwist. Dit is voor de Commissie evenmin vast te stellen, nu door A enkel een conceptmail van deze datum is toegevoegd. De Commissie stelt vast dat partijen het er over eens zijn dat er op enig moment telefonisch contact is geweest tussen de leidinggevende en de zoon van A, maar over de exacte datum waarop dit contact plaatsvond, 23 of 30 juni 2017, verschillen partijen echter van mening. Uit het verhandelde ter zitting als ook uit de overgelegde stukken is komen vast te staan dat de leidinggevende A op 29 juni 2017 heeft g d, waarna A op 30 juni 2017 heeft gereageerd. Uit de stukken blijkt verder dat hierna contact via WhatsApp plaats heeft gehad tussen A en haar leidinggevende. De Commissie overweegt op grond van het voorgaande dat een telefonisch contact tussen A en haar leidinggevende gedurende de eerste periode na de ziekmelding om wat voor reden dan ook niet tot stand is gekomen en dat niet valt vast te stellen aan wie dat te wijten is. Op de mail die de leidinggevende op 29 juni 2017 heeft gestuurd, heeft A echter wel binnen een dag gereageerd. De Commissie stelt vast dat uit het protocol ziekteverzuim enkel volgt dat de werknemer tijdens het ziekteverlof goed bereikbaar dient te zijn voor de leidinggevende. Op welke manier dit moet zijn, wordt niet nader gespecificeerd. Evenmin staat in het protocol dat de werknemer in deze fase zelf het initiatief moet nemen om contact met de leidinggevende op te nemen. Dat A na haar ziekmelding op 16 juni 2017 geen contact met haar leidinggevende heeft opgenomen, hetgeen zij overigens betwist, levert dan ook geen handelen in strijd met het protocol op en daarmee geen plichtsverzuim. Daarbij komt dat de leidinggevende, totdat zij haar van 29 juni 2017 stuurde, kennelijk enkel heeft getracht telefonisch in contact te treden met A. De werkgever heeft niet onderbouwd hoe vaak dit is geprobeerd. Door de werkgever is ook niet aangevoerd dat nog op andere manieren door de leidinggevende is geprobeerd om contact te leggen met A, zoals bijvoorbeeld door het achterlaten van een voic bericht met het verzoek om contact op te nemen, het sturen /uitspraak d.d. 20 december 2017 pagina 4 van 5

5 van een sms-bericht of een mail met vergelijkbare strekking. De Commissie is van oordeel dat, indien de werkgever van mening was dat A zich niet gedroeg zoals van haar verwacht werd, de werkgever onvoldoende heeft duidelijk gemaakt waarom de leidinggevende niet eerder en/of op een andere wijze contact met haar heeft opgenomen, waarbij de Commissie er belang aan hecht dat wel vast te stellen is dat A binnen 24 uur na het eerste contact vanuit de leidinggevende, daarop heeft gereageerd. De Commissie is van oordeel dat A wel in strijd met het protocol ziekteverzuim heeft gehandeld, door niet door te geven dat zij tijdens het ziekteverlof enige tijd bij haar moeder verbleef. In het protocol staat hierover te lezen: Als u tijdens uw ziekte op een ander adres verblijft dan op uw woonadres, dan geeft u dit direct door aan uw leidinggevende en casemanager. Daarmee is komen vast te staan dat A op dit punt de haar opgelegde verplichtingen niet heeft nagekomen. De werkgever heeft dit in redelijkheid kunnen aanmerken als plichtsverzuim. De Commissie overweegt dat dit vastgestelde plichtsverzuim echter niet van dien aard is dat de opgelegde disciplinaire maatregel van een berisping daarop een passende reactie is. Daarbij overweegt de Commissie enerzijds dat dit verzuim niet de overwegende reden lijkt te zijn geweest voor de werkgever om de berisping op te leggen en anderzijds dat A - en door de werkgever niet weersproken - heeft gesteld dat zij op vrijdag voor de duur van een weekend naar het huis van haar moeder is gegaan om daar in een rustigere omgeving dan in haar eigen huis te kunnen herstellen van de gevolgen van haar hersenschudding. De Commissie zal het beroep van A daarom dan ook gegrond verklaren. 5. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen verklaart de Commissie het beroep gegrond. Vastgesteld te Utrecht op 20 december 2017 door mr. L.C.J. Sprengers, voorzitter, mr. M.J. van Dasselaar en mr. P.H.M. Kanters, leden, in aanwezigheid van mr. C.M. Noomen, secretaris. mr. L.C.J. Sprengers voorzitter mr. C.M. Noomen secretaris /uitspraak d.d. 20 december 2017 pagina 5 van 5