SAMENVATTING. het College van Bestuur van de Stichting D, gevestigd te E, verweerder, hierna te noemen de werkgever gemachtigde: mevrouw mr.

Transcriptie

1 Beroep tegen overplaatsing; SAMENVATTING De werkgever stelt dat er sprake is van een dusdanig onwerkbare situatie dat onvrijwillige overplaatsing noodzakelijk was. Het oordeel dat van een dergelijke situatie sprake is, dient, mede gelet op het diffamerend karakter dat overplaatsing gedurende het schooljaar onder omstandigheden kan hebben, te worden gegrond op een gedegen en zorgvuldig onderzoek dan wel op basis van een gedocumenteerd dossier. Daarbij dient de werkgever aan te geven op welke wijze hij de belangen van de werknemer en de belangen van de organisatie tegen elkaar heeft afgewogen. De Commissie stelt vast dat er tot begin 2011 niet is vastgelegd dat er kritiek op het functioneren van werknemer was. Van de nadien naar voren gekomen kritiekpunten heeft de werkgever onvoldoende onderbouwd dat deze zodanig ernstig zijn dat werknemer niet op de school werkzaam zou kunnen blijven. Voorts heeft de werkgever geen alternatieven beproefd, hetgeen wel voor de hand had gelegen nu werknemer reeds 34 jaar in dienst van de werkgever is. De werkgever heeft derhalve onvoldoende aannemelijk gemaakt dat er zwaarwegende belangen zijn die maken dat het belang van werknemer bij het behoud van zijn werkplek van ondergeschikt belang is. De belangenafweging kan aldus de toets der redelijkheid niet doorstaan. Beroep gegrond. in het geding tussen: UITSPRAAK de heer A, wonende te B, appellant, hierna te noemen A gemachtigde: mevrouw mr. C en het College van Bestuur van de Stichting D, gevestigd te E, verweerder, hierna te noemen de werkgever gemachtigde: mevrouw mr. F 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij beroepschrift met bijlagen van 23 april 2013, ingekomen op 24 april 2013, heeft A beroep ingesteld tegen de beslissing van de werkgever van 18 maart 2013 om hem met ingang van 25 maart 2013 op grond van artikel 17.2 cao vo onvrijwillig over te plaatsen van het G te E naar het H te I. De werkgever heeft een verweerschrift met bijlagen ingediend, gedateerd 22 mei 2013, ingekomen op 23 mei Vanwege verhindering van partijen kon het beroep niet meer voor de zomervakantie ter zitting worden behandeld. De mondelinge behandeling van het beroep vond plaats op 6 september 2013 te Utrecht. A verscheen, vergezeld van zijn echtgenote, in persoon ter zitting en werd bijgestaan door zijn gemachtigde. De werkgever werd vertegenwoordigd door de heer J, rector van het K/G te E, en de heer M, algemeen directeur, daartoe bijgestaan door de gemachtigde. A heeft een pleitnotitie overgelegd. Pagina 1 van 5

2 2. DE FEITEN A, geboren 22 januari 1957, is sinds 1 maart 1978 in dienst bij (één van de rechtsvoorgangers van) de Stichting D in een vast dienstverband met een volledige betrekkingsomvang. A was tot aan de datum van overplaatsing, 25 maart 2013, werkzaam als leerkracht installatietechniek bij het team N en als leerkracht lichamelijke opvoeding bij het team LO van het G te E. Met ingang van 25 maart 2013 is A werkzaam als leerkracht lichamelijke opvoeding op het H te I. Op de arbeidsverhouding is van toepassing de cao vo. Eind 2010 is één van de kinderen van A overleden. Op initiatief van de algemeen directeur, de heer Baan, heeft op 24 januari 2011 een gesprek plaatsgevonden tussen de heer Baan, A, zijn echtgenote en de bedrijfsarts. Van dit gesprek is een verslag gemaakt. Voorts heeft de werkgever de in dit gesprek gemaakte afspraken vastgelegd in een brief aan A van 26 januari Beide documenten zijn niet voor akkoord door A getekend. Op 13 oktober 2011 heeft A zich ziek gemeld. Nadien hebben er meerdere gesprekken plaatsgevonden tussen partijen onder begeleiding van een psycholoog van de Arbo-unie. Op 30 maart 2012 heeft onder begeleiding van de bedrijfspsycholoog een gesprek plaatsgevonden tussen A en het team N met als doel het uitwisselen van knelpunten in de samenwerking en interactie. De geplande bijeenkomst met het team LO is op verzoek van dat team geannuleerd. In het gesprek van 27 april 2012 heeft de werkgever A meegedeeld dat er onvoldoende draagvlak is binnen het G voor een terugkeer van A. Op 8 mei 2012 heeft de bedrijfsarts geoordeeld dat stapsgewijze opbouw van het werk, met als doel volledige werkhervatting per uiterlijk 1 augustus 2012, haalbaar moet zijn. Bij brief van 25 mei 2012 aan A heeft de werkgever herhaald dat er onvoldoende draagvlak is voor een terugkeer en dat A is gebaat bij een nieuwe werkomgeving waarin hij zich los kan maken van gewoonten en werkwijzen die in zijn huidige werkomgeving blijven terugkeren. Op 25 juni 2012 volgde het voornemen tot overplaatsing naar het O te E. Nadat A zich bij brief van 29 juni 2012 tegen dit voornemen had verweerd, heeft de werkgever A bij brief van 12 juli 2012 meegedeeld dat de beslissing tot overplaatsing werd aangehouden. Reden hiervoor was dat de docent die eerder vrijwillig wilde meewerken aan de overplaatsing door plaats te maken voor A zijn medewerking om hem moverende redenen had ingetrokken. Bij brief van 4 maart 2013 heeft de werkgever A het voornemen meegedeeld om hem onvrijwillig over te plaatsen. A heeft zich hiertegen bij brief van 11 maart 2013 verweerd. Vervolgens heeft de werkgever A bij beslissing van 18 maart 2013 met ingang van 25 maart 2013 op grond van artikel 17.2 cao vo onvrijwillig overgeplaatst van het G te E naar het H te I met als reden het bestaan van een onwerkbare situatie. Tegen deze beslissing is het beroep gericht. A is hangende het beroep onder protest gaan werken op het H. Op deze school geeft hij lessen lichamelijke opvoeding; hij verzorgt niet langer lessen installatietechniek. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN A stelt dat er geen dan wel onvoldoende grond voor overplaatsing is. Er is nog voldoende draagvlak en er zijn voldoende mogelijkheden om op het G te blijven werken, zeker binnen het team LO. De werkgever onderbouwt ook niet dat er onvoldoende draagvlak zou zijn binnen het G voor een terugkeer. De door de werkgever geuite kritiek betreft deels eenvoudig op te lossen futiliteiten en is deels ongefundeerd en gebaseerd op aannames en geruchten. Daarbij is A niet of nauwelijks in de gelegenheid gesteld zich tegen deze kritiek te verweren en was er geen ruimte voor dialoog. A heeft nooit kritiek van collega s, ouders of leerlingen vernomen, ook niet indirect. Voor zover de kritiek van de werkgever wel gefundeerd was, heeft A zich bereid getoond daaraan te werken. Er is hem geen coachingstraject of training aangeboden. Bovendien ontbreken functioneringsverslagen en een verbeterplan waarin concrete verbeterpunten worden genoemd. Opvallend is dat er tussen 24 januari Pagina 2 van 5

3 2011, de dag van het gesprek dat bedoeld was als rouwverwerkingsgesprek maar uiteindelijk een functioneringsgesprek bleek te zijn en 13 oktober 2011, de datum van ziekmelding, geen kritiek is geuit op zijn functioneren. A heeft geen eerlijke kans gehad om te re-integreren binnen zijn eigen school en in zijn eigen functie terwijl dit wel het advies van de bedrijfsarts was. Bovendien had de werkgever rekening moeten houden met de ernstige gebeurtenissen in het leven van A (overlijden zoon en ernstige ziekte echtgenote), zijn zeer langdurige dienstverband bij het G en zijn verknochtheid aan de school. A is bereid zich in te spannen voor een geslaagde werkhervatting op het G en staat daarbij, in tegenstelling tot wat de werkgever beweert, ook open voor mediation. Op zijn nieuwe school geeft A alleen gymlessen waardoor hij zijn vaardigheden in het doceren van installatietechniek zal verliezen hetgeen onwenselijk is, aldus A. De werkgever voert daartegen aan dat alle inspanningen van de werkgever niet hebben kunnen voorkomen dat een onwerkbare situatie is ontstaan tussen A en zijn collega s en tussen A en de schoolleiding. Een goede basis voor terugkeer op school ontbreekt en de kans op stagnatie in het reintegratieproces was reëel. De verschillen van inzicht betreffen essentiële onderwerpen zoals samenwerking, de houding ten aanzien van de besluitvorming door de leidinggevenden, collegialiteit en organisatie van de lessen. Daarmee is een voortdurende voedingsbodem voor conflictsituaties aanwezig, hetgeen tot meerdere conflicten heeft geleid. Concrete zaken als het niet tijdig bestellen van examenmateriaal, het direct na de lessen weggaan en collega s niet helpen met het in gereedheid brengen van het lokaal voor de volgende les waren al voor januari 2011 door de teamleider met A besproken. Helaas was er in die periode nog geen cyclus van functionerings- en/of beoordelingsgesprekken op het G. Inmiddels is er wel een dergelijke gesprekscyclus maar omdat A arbeidsongeschikt was, kon dit traject niet met hem worden doorlopen. A heeft op vele momenten de gelegenheid gehad om zijn visie te geven. Het is de verantwoordelijkheid van de werkgever om uiteindelijk tot besluitvorming over te gaan. De werkgever heeft uit oogpunt van zorgvuldigheid ruim de tijd genomen om tot overeenstemming te komen over een nieuwe werkplek, gericht op duurzame inzet en werkplezier in de toekomst en rekening houdend met de belangen van A. Uiteraard is er begrip voor de gebeurtenissen in de privésfeer, daarom zijn de met A gevoerde gesprekken ook in aanwezigheid van zijn echtgenote gevoerd en heeft de werkgever de bedrijfspsycholoog ingeschakeld om te komen tot een werkbare oplossing. De werkgever heeft steeds met A gesproken over de verwachtingen van de schoolleiding en de gemaakte afspraken. Tijdens de eerdere gesprekken leefde het gevoel dat gezamenlijk tot een oplossing kon worden gekomen; er waren ook al vergevorderde afspraken over een overplaatsing maar dit heeft uiteindelijk niet tot onderlinge overeenstemming geleid. Op zijn nieuwe school is A begeleiding aangeboden omdat hij al anderhalf jaar niet als docent heeft gewerkt. Ten slotte stelt de werkgever dat het niet tot de verantwoordelijkheid van een bedrijfsarts behoort om een besluit te nemen over de plaats waar de werkzaamheden worden verricht. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid en de ontvankelijkheid Aangezien de instelling is aangesloten bij deze Commissie en het beroep is gericht tegen één van de beslissingen, genoemd in artikel 52 lid 1 onder i W en artikel 19 lid 1 onder i cao vo, en binnen de daartoe geldende termijn is ingesteld, is de Commissie bevoegd van het beroep kennis te nemen en is het beroep ontvankelijk. De overplaatsing Artikel 17.2 lid 1 cao vo bepaalt dat overplaatsing van een werknemer in principe geschiedt met instemming van de werknemer. Daarvan is in casu geen sprake. Pagina 3 van 5

4 De werkgever stelt zich op het standpunt dat er sprake is van een dusdanig onwerkbare situatie voor A op het G dat onvrijwillige overplaatsing als bedoeld in artikel 17.2 lid 2 cao vo noodzakelijk was. Het oordeel dat sprake is van een zodanig dringende situatie die overplaatsing noodzakelijk maakt, dient, mede gelet op het diffamerende karakter dat overplaatsing gedurende het schooljaar onder omstandigheden kan hebben, te worden gegrond op een gedegen en zorgvuldig onderzoek dan wel op basis van een gedocumenteerd dossier waaruit blijkt dat er sprake is van een conflictsituatie dan wel van een zodanig disfunctioneerde werknemer dat een gedwongen overplaatsing van de werknemer dringend noodzakelijk is. Daarbij dient de werkgever op grond van het bepaalde in artikel 17.2 lid 3 cao vo in zijn besluit tot overplaatsing aan te geven op welke wijze hij de belangen van de werknemer en de belangen van de organisatie tegen elkaar heeft afgewogen. Op grond van de overgelegde stukken en het verhandelde ter zitting is de Commissie gebleken dat er tot aan het gesprek van 24 januari 2011 niet door de werkgever is vastgelegd dat er kritiek op het functioneren van A was. Dat het G destijds nog niet over het benodigde instrumentarium voor het systematisch voeren van functionerings- en beoordelingsgesprekken beschikte neemt niet weg dat verslaglegging van gesprekken waarin het functioneren van een werknemer is besproken, ook anderszins had kunnen plaatsvinden. Daarvan is de Commissie niets gebleken. Voornoemd gesprek heeft kort na een voor A zeer tragische gebeurtenis plaatsgevonden en dat moment leende zich naar het oordeel van de Commissie niet voor het uiten van kritiekpunten. Wat daar echter van zij, de in dat gesprek en nadien naar voren gekomen kritiek op het functioneren van A is niet van zodanige aard dat daarin geen verbetering zou kunnen optreden. De werkgever heeft onvoldoende onderbouwd welke kritiekpunten zodanig ernstig zijn dat A niet langer op het G werkzaam kan blijven. Zo stelt de werkgever in zijn algemeenheid dat de klachten betrekking hebben op het functioneren van A tijdens de lessen, op de onderlinge samenwerking en op de werkorganisatie, zonder dit echter voldoende nader te concretiseren en/of te onderbouwen. Bovendien blijken de punten van kritiek uitsluitend afkomstig te zijn van één van de twee teams waarin A functioneerde, te weten het team P. De werkgever heeft niet aannemelijk gemaakt dat er zich binnen het andere team, het team LO, soortgelijke problemen hebben voorgedaan. De werkgever heeft in dat kader aangevoerd dat binnen het team LO ieder teamlid zijn eigen opvattingen heeft over de samenwerking met A. Dit is echter volstrekt ontoereikend voor de conclusie dat zich binnen het team conflicten voordoen die A aan te rekenen zijn. Voorts zijn ook na het gesprek van 24 januari 2011 geen functionerings- en beoordelingsgesprekken met A gevoerd terwijl het ingaan van een dergelijk traject wel voor de hand zou hebben gelegen, uitgaande van de stellingen van de werkgever. Daarenboven heeft de werkgever geen andere alternatieven beproefd zoals het maken van werkafspraken in het kader van de re-integratie of het aangaan van een mediationtraject. Dit had naar het oordeel van de Commissie eveneens voor de hand gelegen nu A reeds 34 jaar in dienst is van de werkgever en de werkgever niet aannemelijk heeft kunnen maken dat hij in deze periode onvoldoende heeft gefunctioneerd. De Commissie is derhalve niet gebleken van een situatie die noopte tot een onvrijwillige overplaatsing van A, noodzakelijk om te komen tot een werkbare situatie op het G. De werkgever heeft onvoldoende aannemelijk gemaakt dat er zwaarwegende belangen zijn die maken dat het belang van A bij het behoud van zijn werkplek van ondergeschikt belang is. De belangenafweging kan aldus de toets der redelijkheid niet doorstaan. Dientengevolge zal de Commissie het beroep gegrond verklaren. 5. OORDEEL Pagina 4 van 5

5 Op grond van bovenstaande overwegingen verklaart de Commissie het beroep gegrond. Aldus gedaan te Utrecht op 19 oktober 2013 door mr. T.M.J. Smits, voorzitter, drs. K.A. Kool, drs. P. Koppe, mr. K.P. Piena en mr. D.A.M. Schilperoord, leden, in aanwezigheid van mr. R.M. de Bekker, secretaris. mr. T.M.J. Smits voorzitter mr. R.M. de Bekker secretaris Pagina 5 van 5