het College van Bestuur van C, gevestigd te D, verweerder, hierna te noemen de werkgever gemachtigde: mr. K.A.P. Moonen

Transcriptie

1 Beroep tegen schriftelijke berisping; De werkgever heeft aan de disciplinaire maatregel ten grondslag gelegd dat de docent in de lessen allerlei privézaken bespreekt en in de lessen en tijdens het mondeling examen seksueel getinte opmerkingen maakt, waardoor leerlingen zich ongemakkelijk voelen. Gelet op het repeterende en gelijksoortige karakter van de verwijten gedurende de periode 2004 tot en met 2011 en het ontbreken van een verklaring voor het feit dat deze verwijten telkens deze docent troffen is het voldoende aannemelijk dat werknemer zich in zijn lessen en tijdens het mondeling examen gedurende langere tijd bij tijd en wijle heeft bediend van bewoordingen waarmee hij een sfeer heeft gecreëerd die (althans bij een deel van) zijn leerlingen zodanig ongemakkelijke gevoelens teweeg heeft gebracht, dat zij zich genoodzaakt voelden de schoolleiding daarover te informeren. Gelet op de hardnekkigheid waarmee de werknemer gedurende een aantal jaren de aanwijzingen van de werkgever in de wind heeft geslagen, is het opleggen van de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping evenredig aan het plichtsverzuim. Beroep ongegrond. in het geding tussen: UITSPRAAK A, wonende te B, hierna te noemen A gemachtigde: mr. F.E.R.M. Lathouwers en het College van Bestuur van C, gevestigd te D, verweerder, hierna te noemen de werkgever gemachtigde: mr. K.A.P. Moonen 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij beroepschrift met bijlage van 2 augustus 2011, ingekomen op 3 augustus 2011 en aangevuld bij brief met bijlagen van 25 augustus 2011, heeft A beroep ingesteld tegen de beslissing van de werkgever d.d. 22 juni 2011 om hem de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping op te leggen wegens plichtsverzuim. De werkgever heeft een verweerschrift met bijlagen ingediend, ingekomen op 6 oktober De mondelinge behandeling vond plaats te Utrecht op 1 november A verscheen in persoon, bijgestaan door zijn gemachtigde. De werkgever werd vertegenwoordigd door E, teamleider vmbo bovenbouw economie en techniek, daartoe bijgestaan door de gemachtigde. Beide partijen hebben een pleitnotitie overgelegd. In verband met bijzondere omstandigheden heeft de Commissie geen uitspraak kunnen doen binnen zes weken na de zitting en heeft de Voorzitter de termijn voor het doen van uitspraak verlengd. 2. DE FEITEN A is sinds 1 augustus 2002 als docent werkzaam bij C in een vast dienstverband met een betrekkingsomvang van 0,4962 fte. Pagina 1 van 5

2 Op de arbeidsverhouding is van toepassing de CAO. Bij brief van 21 maart 2011 heeft de werkgever A meegedeeld voornemens te zijn hem de disciplinaire maatregel van een schriftelijk berisping op te leggen omdat A zich heeft gedragen op een onprofessionele wijze en handelingen heeft verricht die hij bij een goede uitoefening van zijn functie had behoren na te laten (artikel 9.a.7 lid 1 onder a CAO ). In de brief refereert de werkgever aan een gesprek van 27 januari 2011 met A, in welk gesprek klachten van leerlingen en ouders over A zijn besproken. Het merendeel van die klachten gaat, aldus de brief, over het feit dat A tijdens de les te veel over privézaken spreekt, alsmede over het maken van seksueel getinte opmerkingen en gedragingen tijdens de les en tijdens het mondelinge deel van het programma van toetsing en afsluiting (PTA). Bij de beslissing heeft de werkgever verslagen van gesprekken met A gevoegd van 23 november 2004, 5 en 12 juni 2008 en 26 mei In deze gesprekken zijn soortgelijke zaken aan de orde geweest als die nu aanleiding hebben gevormd tot het opleggen van de schriftelijke berisping. In een van 16 mei 2011 heeft A verweer gevoerd tegen het voornemen van de werkgever. Bij schrijven van 22 juni 2011 heeft de werkgever A meegedeeld dat het verweer voor hem geen aanleiding vormde af te zien van het voornemen en dat hij A de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping oplegde. Tegen deze beslissing is het beroep gericht. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN A stelt dat nergens uit blijkt dat de werkgever een besluit heeft genomen dat de CAO op de arbeidsovereenkomsten met het personeel, en dus op de arbeidsovereenkomst met A van toepassing is. Voorts blijkt niet dat het besluit bevoegd genomen is nu het uitsluitend door één lid van het College van Bestuur is ondertekend. Evenmin blijkt, bijvoorbeeld uit notulen van een bestuursvergadering, dat het College van Bestuur besloten heeft het voornemen om te zetten in een besluit tot het opleggen van de schriftelijke berisping. Bij de beslissing van 22 juni 2011 heeft de werkgever een aantal bijlagen gevoegd die niet reeds eerder bij het voornemen waren gevoegd. Deze bijlagen bevatten een aantal niet in het voornemen genoemde verwijten. Daar heeft A zich niet tegen kunnen verweren. Inhoudelijk haalt de werkgever een aantal verwijten uit de oude doos door terug te gaan naar gesprekken die sinds 2004 met A zijn gevoerd. A heeft alle beschuldigingen weersproken of in een context geplaatst waardoor zijn handelen niet verwijtbaar bleek. Het in de klas bespreken van meer persoonlijke onderwerpen komt de sfeer in de klas ten goede en bevordert de aandacht van de leerlingen voor de les. Daarbij vindt A dat als leerlingen en ouders klachten hadden over zijn optreden, de voor de school geldende klachtenprocedure de aangewezen weg was om deze te onderzoeken. Ten aanzien van de verwijten die concreet hebben geleid tot het opleggen van de schriftelijke berisping verbaast het A dat juist leerlingen uit de desbetreffende klas zich over hem hebben beklaagd. Juist deze klas had aan de mentor te kennen gegeven dat de leerlingen erg tevreden waren over de lessen van A. Ook de concrete verwijten aan zijn adres ontkent A of hij plaatst ze in de juiste context. Zo betrekt hij inderdaad af en toe persoonlijke aangelegenheden van hemzelf of van de leerlingen bij de les, maar uitsluitend als de lesstof of de examensituatie daartoe aanleiding geeft. Bij dat laatste moet gedacht worden aan de situatie dat de leerling bij een mondeling examen vastloopt en A de leerling weer aan de praat probeert te krijgen door een dicht bij de leerling liggend onderwerp aan te snijden. Dat hem verweten wordt dat hij bij mondelinge examens een kaarsje brandt, verbaast A. Hij doet dit al jaren om een juiste sfeer te verzorgen en hem hebben hierover nooit eerder negatieve geluiden bereikt. A ontkent dat hij vrouwelijke leerlingen dicht bij zich in de klas heeft gezet om naar hun borsten te kunnen kijken. Nagenoeg alle leerlingen gaan op een zelf gekozen plaats zitten en bovendien kijkt A nooit naar de borsten of billen van leerlingen. Ten slotte blijkt uit functionerings- en pop-gesprekken dat A een uitstekende leraar is. De werkgever heeft verzuimd om dit te betrekken bij de belangenafweging die aan het opleggen van een disciplinaire maatregel vooraf behoort te gaan, aldus A. Pagina 2 van 5

3 De werkgever stelt dat de CAO algemeen verbindend is en daarom ook van toepassing op de arbeidsovereenkomst van A. De beslissing is genomen door een daartoe bevoegd lid van het College van Bestuur. De notulen van de vergaderingen van het College van Bestuur zijn niet openbaar zodat A daarin geen inzage heeft. In de bijlagen bij de beslissing beschrijft de werkgever dat A al jaren te kennen is gegeven dat hij tijdens zijn lessen te veel aandacht zou hebben voor zijn privéleven en dat hij in de lessen seksueel getinte opmerkingen maakt. Het had voor A duidelijk moeten zijn dat de werkgever dit niet als een normale invulling van de arbeidsverhouding beschouwt. Gelet op het aantal klachten blijkt dat ook de leerlingen dit niet gepast vinden. Van een docent mag worden verwacht dat hij ook op een andere manier de aandacht van de leerlingen bij de les weet te houden. Het is niet juist dat A na de verwijten uit eerdere jaren zijn gedrag in de lessen heeft veranderd. In de schooljaren en hebben leerlingen en hun ouders zich eveneens bij de schoolleiding beklaagd over voortdurend gepraat van A in de lessen over zijn privéleven. In december 2010 hebben vijf leerlingen zich beklaagd over uitlatingen van A over zijn privéleven in de lessen en het maken van seksueel getinte opmerkingen tijdens de lessen en het mondeling PTA van december De leerlingen gaven daarbij aan dat een brandende kaars tijdens het mondelinge PTA bij hen niet zozeer een gevoel van warmte als wel een door hen niet gewenste sfeer van intimiteit teweegbracht. Ook de ouders van deze leerlingen hebben zich in januari over deze zaken beklaagd. Dat deze leerlingen en ouders geen klacht hebben ingediend op grond van de geldende klachtenregeling is hun eigen keuze geweest. Of A een goede leraar is, staat in deze procedure niet ter discussie. Het gaat erom dat A keer op keer ongewenst gedrag blijft vertonen en zich niet aan de gegeven richtlijnen houdt, aldus de werkgever. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid en de ontvankelijkheid Aangezien de instelling is aangesloten bij deze Commissie en het beroep is gericht tegen één van de beslissingen, genoemd in artikel 52 W, en binnen de daartoe geldende termijn is ingesteld, is de Commissie bevoegd van het beroep kennis te nemen en is het beroep ontvankelijk. De berisping Wat betreft de toepasselijkheid van de CAO op het dienstverband overweegt de Commissie dat deze toepasselijkheid voortvloeit uit het opnemen van toepasselijkheid van deze CAO in de arbeidsovereenkomst van A. Ten aanzien van de bevoegdheid tot het opleggen van de disciplinaire maatregel overweegt de Commissie dat onder zowel het voornemen als de beslissing staat dat deze door het College van Bestuur is genomen, waarna deze door een lid van het College van Bestuur is ondertekend. De Commissie heeft geen reden om aan te nemen dat de beslissing niet door het College van Bestuur is genomen, zodat zij ervan uitgaat dat de beslissing door het daartoe bevoegde orgaan is genomen. Aangaande het voegen van bijlagen bij de beslissing die niet ook bij het voornemen waren gevoegd overweegt de Commissie dat A daardoor niet in zijn belangen is geschaad. In het voornemen worden de belangrijkste verwijten uit die bijlagen genoemd en A beschikte over afschriften van die gespreksverslagen zodat hij zich tegen die verwijten heeft kunnen verweren. Bij het beantwoorden van de vraag of de werkgever A in redelijkheid de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping heeft kunnen opleggen beoordeelt de Commissie in eerste instantie of de feiten, waarop de beslissing is gebaseerd voldoende vaststaan. Indien dat het geval is, beoordeelt de Pagina 3 van 5

4 Commissie of deze kunnen worden aangemerkt als plichtsverzuim en zo ja of de opgelegde maatregel proportioneel is. De werkgever heeft aan de beslissing ten grondslag gelegd dat A in de lessen allerlei privézaken bespreekt en in de lessen en tijdens het mondelinge PTA seksueel getinte opmerkingen maakt, waardoor leerlingen zich ongemakkelijk voelen. In het dossier bevinden zich gespreksverslagen uit 2004, 2008, 2009 en In al deze verslagen is, net zoals in het aan de berisping ten grondslag liggende gespreksverslag, sprake van klachten van leerlingen die zich ongemakkelijk voelden bij de onderwerpkeuze van A en zijn wijze van communiceren tijdens de lessen en in enkele gevallen tijdens het mondelinge PTA. Uit de verslagen blijkt dat A zich een aantal besproken voorvallen niet kan herinneren, een ander gedeelte in een context plaatst waarin geen sprake zou zijn van verwijtbaar handelen en een gedeelte ontkent. Desgevraagd door de Commissie heeft A ter zitting verklaard niet aan te kunnen geven waarom juist hij telkens met deze verwijten is geconfronteerd. Gelet op het repeterende en gelijksoortige karakter van de verwijten gedurende de periode 2004 tot en met 2011 en het ontbreken van een verklaring voor het feit dat deze verwijten telkens A troffen, acht de Commissie het voldoende aannemelijk dat A zich in zijn lessen en tijdens het mondelinge PTA gedurende langere tijd bij tijd en wijle heeft bediend van bewoordingen waarmee hij een sfeer heeft gecreëerd die (althans bij een deel van) zijn leerlingen zodanig ongemakkelijke gevoelens teweeg heeft gebracht, dat zij zich genoodzaakt voelden de schoolleiding daarover te informeren. Aldus staan de feiten, waarop de werkgever zijn beslissing heeft gebaseerd, voor de Commissie voldoende vast. Artikel 9.a.7 lid 2 CAO bepaalt dat onder plichtsverzuim wordt verstaan het overtreden van de voor de werknemer geldende voorschriften, het niet nakomen van hem opgelegde verplichtingen, alsmede het doen of nalaten van datgene dat de werknemer bij een goede uitoefening van zijn functie behoort na te laten of te doen. A is er door de werkgever sinds 2004 regelmatig op gewezen dat hij zich diende te onthouden van het spreken over privé-aangelegenheden in de klas en van het maken van toespelingen met een seksuele connotatie. Niettemin hebben zich in de loop der jaren steeds opnieuw leerlingen genoodzaakt gezien zich tot de schoolleiding te wenden met klachten van gelijksoortige aard. De conclusie daaruit is dat A heeft nagelaten zich de niet mis te verstane aanwijzingen van de werkgever ter harte te nemen. Daarmee heeft A nagelaten datgene te doen dat de werkgever van hem bij een goede uitoefening van zijn functie mocht verwachten. Derhalve is er sprake van plichtsverzuim. Gelet op de hardnekkigheid waarmee A gedurende een aantal jaren de aanwijzingen van de werkgever in de wind heeft geslagen, acht de Commissie het opleggen van de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping evenredig aan het door A gepleegde plichtsverzuim. De Commissie acht de opgelegde maatregel dan ook proportioneel. Op grond van bovenstaande overwegingen zal de Commissie het beroep ongegrond verklaren. 5. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen verklaart de Commissie het beroep ongegrond. Aldus gedaan te Utrecht op 9 januari 2012 door mr. W.H.B. den Hartog Jager, voorzitter, drs. J.A.M. van Agt, drs. K.A. Kool, mr. D.A.M. Schilperoord en mr. drs. B.H. van Velzen, leden, in aanwezigheid van mr. M. Smulders, secretaris. mr. W.H.B. den Hartog Jager voorzitter mr. M. Smulders secretaris Pagina 4 van 5

5 Pagina 5 van 5 Commissie van Beroep