Wetenschap rondom de piramides Peter Lamberts

Transcriptie

1 Wetenschap rondom de piramides Peter Lamberts Eigenlijk kan het niet Sinds mensenheugenis zijn mensen gefascineerd door de piramides van Egypte en die fascinatie ontstaat maar door één gegeven: het bestaan van de piramides is niet te verklaren. De piramide van Cheops (de grootste van de 3 in Gizeh) bevat ongeveer 1,1 miljoen stenen en met een verwerkingstijd van 50 stenen duurt het 60 jaar om deze piramide te bouwen. In de tijd dat de Egyptenaren ze gebouwd zouden hebben (ongeveer jaar voor Chr.) hadden ze absoluut niet de mogelijkheden om ook maar een enkele steen te produceren en / of te vervoeren vanuit Aswan naar het plateau van Gizeh laat staan deze aantallen. Dit geldt des te meer als je weet dat de stenen zo perfect op elkaar passen, dat het niet mogelijk is om een mes tussen de stenen te wringen. Sterker nog: zelfs in deze tijd is het onmogelijk om een dergelijk bouwwerk in een woestijn te realiseren. Ondanks al onze vervoersmogelijkheden kunnen we niet dit soort aantallen vervoeren. Sterker nog: we hebben geen idee hoe we zo exact deze stenen uit zoeken moeten hakken of snijden, naar de plaats van bestemming vervoeren om ze vervolgens zo op te stapelen dat ze zonder gebruik van cement exact passend tot het bouwwerk te maken dat we kennen als de piramide van Cheops. En dan bouwden de Egyptenaren er ter plaatse nog 2 inclusief een reeks aan tempels en een Sfinx. Dat leidt er toe dat er speculaties ontstaan. Wanneer het immers onmogelijk is dat de oude Egyptenaren dit konden en het onmogelijk is dat wij het tegenwoordig kunnen ga je vanzelf on-wetenschappelijk denken aan een oudere volstrekt onaantoonbare beschaving uit de mythes van de Egyptenaren. In Zep Tepi (ongeveer jaar geleden) zou het rijk van Osiris en Isis hebben bestaan. Als het onmogelijk mogelijk is zou deze onmogelijkheid ook net zo onmogelijk zijn als het bestaan van Troje? Er zijn op basis van wetenschappelijk onderzoek inmiddels kleine aanwijzingen dat het onmogelijke niet helemaal onmogelijk lijkt te zijn. Hoe ver kun je terugkijken in de tijd? Geschiedenis is de wetenschap waarbij je onderzoek doet naar geschreven bronnen. In de Egyptologie gaat dit vaak hand in hand met de archeologie waarbij je het verleden probeert te reconstrueren op basis van niet-geschreven zaken. Onlangs heeft deze samenwerking een fascinerend resultaat opgeleverd. Er is een oude bron (van ongeveer jaar voor Christus) waarin gewag wordt gemaakt van het land Yam. Dit land wordt gezien als de bakermat van de Egyptische beschaving en in de oude bron wordt verhaald over een hogepriester, die voor de toenmalige farao op zoek gaat naar het land Yam. Het probleem met

2 deze bron is alleen dat je op basis van de routebeschrijving moet concluderen dat deze hogepriester tijdens zijn reis rechtstreeks de Nubische woestijn in rijdt. Ook in die tijd was dit al een desolate plek waar je net als tegenwoordig onmogelijk de reis kon maken met de duur waarover in de bron wordt gesproken. Totdat een stel eigenwijze wetenschappers een 10-tal jaren geleden deden wat Schliemann in de 19 e eeuw deed en de reis nabootste alsof het verhaal waar was. Tijdens deze reis ontdekten ze op de beschreven route dat er op regelmatige plaatsen bevoorrading voor water aanwezig was en wel op afstanden, die te bereizen waren met behulp van ezels (destijds hadden de Egyptenaren wel ezels tot hun beschikking kamelen kwamen pas veel later). Vervolgens kwamen ze aan bij de bergketen Jebel Uweinat (tegenwoordig op de grens tussen Egypte, Soedan en Tsjaad middenin een volstrekt ontoegankelijk stuk van de Sahara) en daar vonden ze bewijs van de aanwezigheid van de Egyptische farao in de vorm van hiërogliefen waarin werd getuigd van de aanwezigheid van farao Mentoehotep, die een offer brengt in het land Yam. Daarnaast vonden ze in de grotten van de bergketen een enorme hoeveelheid muurschilderingen met een keur aan dieren en mensen; veelal in een situatie waaruit de indruk ontstaat dat er sprake is van veehouderij. Midden in een ontoegankelijk oord. De Sahara zonder zand Uit andere onderzoeken blijkt dit beeld niet zo raar als altijd gedacht. Tot ongeveer jaar voor Christus was het klimaat in Noord-Afrika volledig anders dan tegenwoordig. Tot dan was er sprake van bijvoorbeeld de aanwezigheid van het Tsjaadmeer. Niet het huidige gebied met enkele modderige poelen, maar een enorm binnenmeer dat vergelijkbaar is met de huidige Kaspische Zee. Wellicht is ook de natuurramp van destijds vergelijkbaar met de huidige ontwikkeling van bijvoorbeeld de Aral meer, dat sinds enige decennia in hoog tempo verdroogt. Hoewel er niet uitzonderlijk veel archeologische vondsten zijn (het gebied is niet alleen ongekend heet, maar er is ook een reëel risico op ontvoering door extremisten) zijn er diverse vondsten bekend waaruit blijkt dat er sprake is van menselijke beschaving in verschillende delen van hetgeen nu de Sahara heet. Daarnaast staat ook vast dat er verschillende periodes voor ca voor Chr. zijn geweest waarin het klimaat in de Sahara volstrekt anders was dan het huidige klimaat. Het is dus zeker niet uit te sluiten dat er onder het zand van de Sahara een keur van schatten uit een oude beschaving te vinden zijn. De correlatie met de sterren Om niet af te dwalen in suggesties, die niet te onderbouwen zijn is het goed om terug te keren tot de wetenschap en wel in de vorm van de astronomie. Een complexe wetenschap waar we zelf nog maar sinds enkele eeuwen steeds meer bedreven in worden en waarvan zeker is dat de oude Grieken het hebben uitgevonden. Uit veel historisch onderzoek kan echter alleen maar worden geconstateerd dat de Grieken zelf aangaven dat alles wat ze wisten van de Egyptenaren kwam. De Egyptenaren zetten echter niets op schrift over hun

3 diepste kennis en pas in de tijd van de oude Grieken waren ze bereid om tegen forse betaling af en toe wat sluiters van hun geheime kennis op te tillen. De complexiteit van de astronomie is onder meer gelegen in het feit dat de aarde niet alleen in 1 jaar rond de zon draait, maar ook in een periode van duizenden jaren een wenteling om de polen maakt. Hierdoor verandert de positie van de aarde ten opzichte van de sterren heel langzaam. Alleen in een periode van decennia zijn kleine verschillen waarneembaar. Alleen in een periode van duizenden jaren is een cyclus helemaal afgerond. Als je dan vanuit dit oogpunt naar de oude piramides kijkt dan ontstaan veel toevalligheden. Zo staan de 3 piramides van Gizeh in een ongelijke lijn; precies zo als de sterren in de gordel van Orion. Niet alleen staan ze in dezelfde lijn, maar ook de helderheid van de 3 sterren komt overeen met de grootte van de 3 piramides. Kijken we naar een groter palet dan is er zelfs een overeenkomst te vinden tussen de sterren in het sterrenbeeld Schorpioen en de locatie van 13 piramides in Egypte. Van daaruit zijn er een hele reeks met punten rondom de piramides, die terug zijn te herleiden naar de stand van de sterren en de bijbehorende kalender. Een helder voorbeeld is terug te vinden in het tempelcomplex bij de piramide van Djoser. Zo bevat de westelijke muur 1461 panelen wat overeen komt met gemiddelde omloopsnelheid van de ster Sirius, terwijl de oostelijke muur 1658 panelen heeft wat overeen komt het de gemiddelde omloopsnelheid van deze ster rond voor Christus (zijnde de periode waarin dit comples is gebouwd). Daarnaast hadden de noordelijke en zuidelijke muur ieder 722 panelen wat overkomt met 2 sterrejaren. Alles is getal Naast deze reeks met toevalligheden rondom de correlatie tussen de stand van de piramides en de stand van de sterren is er door aanvullend onderzoek nog meer aan toevalligheden gevonden. De Egyptenaren zeiden al dat het getal alles was en nu is helder dat de piramide van Cheops volledig vol zit met specifieke getallen waarvan men algemeen aanneemt dat ze door de Grieken zijn ontdekt. Als je echter kijkt naar het getal pi dan kom je dat overal tegen in de piramide van Cheops. Zo is de verhouding tussen de hoogte van de piramide en de omtrek van haar basis gelijk aan de omtrek van een cirkel tot zijn radius (2 pi). Opvallender is de aanwezigheid van de gulden snede. In het algemeen gezien als een heilige verhouding, die ook op diverse manieren terugkomt in de natuur als een teken van optimalisatie. Deze gulden snede komt overeen met een hoek van 26,33 graden en deze hoek komt op diverse plaatsen terug in de grote piramide. Zo is de hoek tussen de onderzijde van de grote gallerij en de horizontale pad naar de Koninginnekamer zo groot. Ook de hoek tussen de onderste gang en het horizontale pad naar de bijbehorende kamer, de hoek tussen de onderste gang en de opgang naar de grote galerij (2 * deze hoek) of de denkbeeldige hoek tussen de doorgetrokken lijn van de buitenzijde en de weg naar de grote galerij. Een alternatief doel van de piramide

4 En dan is er ook nog een boeiende nieuwe theorie over het doel van de piramide. In het kort laat deze zich als volgt uitleggen: Rondom de sfinx bevindt zich een bassin met allerhande ondergrondse rioleringen naar de grote piramide. Als de Nijl overstroomt dan vult zich dit bassin met water en stroomt dit water via dit rioolstelsel rechtstreeks naar de piramide. Vanwege het feit dat de grote piramide vroeger volledig was afgesloten (hij is zelfs gasdicht zo exact passen alle stenen op elkaar) kunnen er vervolgens in het gangenstelsel van de piramide verschillende chemische reacties plaatsvinden. In de eerste plaats wordt na het vullen van de gangen in de piramide met water een aantal toevoeren afgesloten waardoor het waterpeil daalt. Vanwege het feit dat de piramide luchtdicht is creëert het dalende water een vacuüm in de koningskamer waardoor het water bij normale temperaturen tot een kookpunt kan komen. Deze waterdamp kan met behulp van kwarts in speciale nissen in de grote galerij (die in Aswan gewonnen kan worden, maar inmiddels niet meer aanwezig is in de piramide) gevormd worden tot een geluidsgolf. Deze geluidsgolf is gelijk aan een frequentie van 81 Hz en dit past exact in de resonantie, die ontstaat door de vorm van de sarcofaag in de koningskamer en wordt versterkt door de specifieke vorm van de Koningskamer. Dit is ook de reden dat de koningskamer is versterkt met grote granieten blokken, want anders zou de kracht van het geluid op termijn de kalkstenen blokken beschadigen. Wat kun je met deze kennis? We zijn al generaties gefascineerd door de piramides en een mogelijk doel (ook al kunnen we het nut niet) als hierboven beschreven (en door anderen veel beter uitgewerkt) maakt deze fascinatie alleen maar groter. Niet in de laatste plaats, omdat het de hele vraag hoe mensen dit ooit hebben kunnen realiseren alleen nog maar groter maakt. Zelfs als je zou kunnen geloven dat duizenden jaren voor de Egyptenaren een grote beschaving in de huidige Sahara heeft kunnen ontstaan is het nog niet logisch dat ze wel een unieke constructie als de piramides hebben nagelaten en verder helemaal niets. Aan de andere kant staan deze majestueuze bouwwerken in ons midden en vraagt het meer onderzoek om te ontdekken hoeveel raadsels ze herbergen en antwoorden om na te gaan waarvoor ze dienden. We zijn geen wetenschappers geworden om ons tevreden te stellen met het eerste mogelijke doel van de piramides terwijl uit alles blijkt dat er veel meer is dan dat. Ook als is ieder alternatief zoveel ongeloofwaardiger wetenschap is niet voor luie denkers.

5 Gebruiksvoorwaarden Het werk van schrijvers en dichters op Nederland Schrijft mag gratis worden gelezen en/of gedownload voor eigen gebruik. Iedere verspreiding, openbaarmaking, verveelvoudiging of bewerking is niet toegestaan.