In de Gemeentewet zijn mogelijkheden opgenomen om besloten bijeenkomsten te houden en om geheimhouding op te leggen ten behoeve van stukken.

Transcriptie

1 Nota Geheimhouding Inleiding In een democratie is transparantie van bestuur erg belangrijk. Dit betekent dat zoveel mogelijk in het openbaar besproken moet worden en dat achterliggende stukken openbaar zijn en voor iedereen, al dan niet op verzoek, inzichtelijk. Echter is het soms nodig in een besloten vergadering met elkaar van gedachte te wisselen en te debatteren. Ook kan het in het belang van de gemeente of van anderen zijn dat stukken geheim zijn. In de Gemeentewet zijn mogelijkheden opgenomen om besloten bijeenkomsten te houden en om geheimhouding op te leggen ten behoeve van stukken. Gezien de vereisten is dit zo flexibel als een loden deur, echter maakt de onbekendheid van de vereisten dat er een zekere mate van flexibiliteit op kan treden. De wenselijkheid hiervan wordt in deze nota niet besproken. Hoe we er samen voor kunnen zorgen dat de juiste regels gevolgd worden wel. Tenslotte bestaat er ook zoiets als vertrouwelijkheid. Dit is geen vervanging voor geheimhouding in juridische zin, maar een algemeen aanvaard begrip dat inhoud dat je iets niet mag doorvertellen dat je gehoord hebt. Maar wat vertrouwelijkheid voor onze gemeente inhoudt en hoe we daar mee om gaan is nog niet bekend. Deze nota biedt handvatten om hierover samen afspraken te maken. Geheimhouding kan door verschillende bestuursorganen en commissies opgelegd worden en moet soms bekrachtigd worden door de gemeenteraad. Dit geldt alleen voor schriftelijke stukken. Daarnaast kunnen ook bijeenkomsten besloten worden verklaard, wat inhoudt dat hetgeen daar besproken is geheim is. Geheimhouding kan opgelegd worden aan een groep personen, of aan 1 enkel raadslid. Maar het belangrijkste is dat geheimhouding een grond moet hebben. Deze gronden zijn te vinden in de Wet openbaarheid van bestuur. In deze nota wordt aan de hand van de relevante bepalingen uit de Gemeentewet beschreven 1. Wie is bevoegd tot het opleggen van geheimhouding, 2. Op welke grond kan geheimhouding opgelegd worden, 3. Geheimhouding voor schriftelijk stukken (hoe werkt het?), 4. Besloten bijeenkomsten (hoe besluit je hiertoe?), 5, Wie besluit wat op grond waarvan?, 6 Opheffing geheimhouding en 7. Straf(maat). Daarna wordt ingegaan op (8) vertrouwelijkheid en wat onze gemeente daarmee zou kunnen doen.

2 1. Wie is bevoegd tot het opleggen van geheimhouding? - De raad op basis van artikel 23, 24 en 25 van de Gemeentewet - Het college op basis van artikel 25 lid 2, 55 en 86 lid 2 van de Gemeentewet - De burgemeester op basis van artikel 25 lid 2, 55 lid 2 en 86 lid 2 Gemeentewet - Raadscommissies op basis van artikel 25 lid 2, 55 lid 2 en 86 van de Gemeentewet - Voorzitters van raadscommissies op basis van artikel 86 lid 2 van de Gemeentewet De hierboven genoemde bestuursorganen en personen kunnen op basis van de genoemde artikelen van de Gemeentewet besluiten geheimhouding op te leggen op schriftelijke stukken of te vergaderen achter gesloten deuren. Daarnaast staat er ook wie ze de geheimhouding op kunnen leggen. Zo kan het college geheimhouding opleggen ten aanzien van stukken die ze aan raadscommissies voorleggen of de informatie die ze, bijvoorbeeld mondeling, verstrekken. Maar omgekeerd kan ook. De teksten van de hierboven genoemde artikelen staan in de bijlage. Wil de burgemeester, het college of een commissie geheime stukken aan de raad voorleggen, of in een besloten bijeenkomst met de raad overleggen, dan moet de raad hiermee instemmen. Voor stukken moet de raad de geheimhouding bekrachtigen en voor besloten bijeenkomsten geldt dat de raad moet besluiten dat de bijeenkomst besloten is. 2. Gronden voor geheimhouding Het belangrijkste onderdeel voor het opleggen van geheimhouding is het afwegen van belangen. Geheimhouding mag alleen opgelegd worden als hiervoor een grond is op basis van artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). De tekst van dit artikel is opgenomen in de bijlage. Aangezien geheimhouding verstrekkende gevolgen heeft moet hiervoor een goede belangenafweging plaatsvinden. De gronden in artikel 10 lid 1 Wob zijn absolute uitzonderingsgronden. In het tweede lid staat de relatieve uitsluitingsgronden. Een beroep op de relatieve uitsluitingsgronden moet voorafgaan aan een zorgvuldige belangenafweging. Indien de raad gevraagd wordt de geheimhouding te bekrachtigen moet de raad deze belangenafweging toetsen en besluiten of hij hierin mee gaat. Kern van de afweging is of het belang van verstrekking van de informatie zwaarder weegt dan de belangen uit lid 2, zoals economische of financiële belangeninspectie, controle en toezicht door bestuursorganen en het belang dat een geadresseerde heeft als eerste van de informatie kennis te nemen. Onder dit laatste valt bijvoorbeeld het verstrekken van informatie onder embargo. Aangezien in elke situatie weer andere belangen zijn moet elke keer een goede belangenafweging plaatsvinden. 3. Geheimhouding voor schriftelijk stukken (hoe werkt het?) In de meeste gevallen zal het college voorstellen geheimhouding op te leggen op bepaalde stukken. In dat geval moet het college besluiten op welke grond van de Wob ze geheimhouding wenst. Na besluitvorming is het stuk geheim. Het college kan er voor kiezen om het stuk vervolgens onder geheimhouding aan een raadscommissie voor te leggen. Gevolg hiervan is dat de commissieleden de geheimhouding moeten respecteren en dus niet in het openbaar over het stuk mogen praten. Het college kan het stuk ook aan de raad voorleggen. In dat geval moet de raad op verzoek van het college als hoogste bestuursorgaan van de gemeente de opgelegde geheimhouding van het college bekrachtigen. Dit moet gebeuren in de eerstvolgende raadsvergadering na aanbieding van het geheime stuk. De raad moet hiertoe afwegen of hij het eens is met de grond voor geheimhouding die het college heeft gekozen. Vervolgens moet de raad een besluit nemen over de bekrachtiging. Stemt de raad in dan is het stuk geheim totdat de raad de geheimhouding weer opheft. Stemt de raad niet in, dan is het stuk niet geheim en kan het opgevraagd worden. In het geval het gaat om informatie verkregen van derden, dient deze partij ook gehoord te worden over het niet bekrachtigen van de

3 geheimhouding. Als dat niet in dezelfde vergadering kan als waarin de bekrachtiging aan de orde is, wordt de geheimhouding wel bekrachtigd en wordt in een volgende besloten bijeenkomst nogmaals over de geheimhouding gesproken. De raad besluit daarna of de geheimhouding opgeheven wordt of niet. Ten overvloede wordt nog opgemerkt dat als de raad de geheimhouding van een stuk niet bekrachtigt dit niet betekent dat het stuk openbaar is. Hiervoor moet nog een handeling verricht worden, namelijk het ter beschikking stellen van het stuk aan 1 of meerdere personen. Op het verzoek tot openbaarmaking van het stuk is dan ook de Wet openbaarheid van bestuur van toepassing, op basis waarvan een afweging gemaakt moet worden of het stuk verstrekt wordt of niet. 4. Besloten bijeenkomsten (hoe besluit je hiertoe?) Het college, raadscommissies en de raad kunnen in besloten kring vergaderen. Hiertoe moet het betreffende gezelschap een besluit nemen. De vergadering en hetgeen daar gezegd wordt is dan nog niet geheim. Voor het einde van de bijeenkomst moet een besluit genomen worden over de geheimhouding. Hiertoe moet een belangenafweging gemaakt worden op grond van de Wob. Als besloten wordt geheimhouding op te leggen op hetgeen besproken of overlegd is, geldt dit voor iedereen die van het behandelde of van de stukken kennis heeft. Dit geldt dus niet alleen voor degene die bij de besloten bijeenkomst aanwezig waren. Indien het college, de burgemeester, of een commissie zaken in een besloten bijeenkomst met de raad wil bespreken is het de raad die af moet wegen of hij dit met gesloten deuren willen doen. Hiertoe moet hij een afweging maken gebaseerd op de Wob. Van een besloten bijeenkomst wordt een verslag gemaakt dat indien nodig in een besloten bijeenkomst vastgesteld wordt. Onder embargo In sommige gevallen wil het college de raad inlichten over zaken die in de nabije toekomst zullen plaatsvinden, zoals de benoeming van een persoon, of een handhavingsactie. Als dit in een besloten vergadering gebeurt dan valt deze mededeling onder de geheimhouding van de gemeentewet. Dit betekent dat als bijvoorbeeld de benoeming bekend wordt, de raad de geheimhouding eerst op moet heffen, voordat men er over mag praten. Het is goed om hierover af te spreken dat de mededeling onder embargo wordt gedaan, artikel 10 lid 2 sub f van WOB en dat duidelijk gezegd wordt wanneer er in de openbaarheid over gesproken mag worden. Zodoende is de geheimhouding voldoende geborgd. De beeld- en oordeelvormende vergaderingen zijn bijeenkomsten door de raad georganiseerd voor de bespreking van raadsvoorstellen. Aangezien deze niet als raads- en commissievergadering aangemerkt worden is het niet mogelijk hier de deuren te sluiten op basis van de Gemeentewet. Om hier wel voor te zorgen moeten de vergaderingen op een avond van de raad gelijk gesteld worden met commissievergaderingen. Hiertoe wordt een voorstel gedaan. 5. Op wie is de geheimhouding van toepassing? De geheimhouding is van toepassing op iedereen die kennis heeft of kan nemen van de stukken of van het behandelde. Dit betekent dat de geheimhouding ook kan gelden voor mensen die niet aanwezig waren bij een besloten vergadering, maar wel wisten waarover met gesloten deuren gesproken zou worden. Dit zijn bijvoorbeeld wethouders die niet bij een besloten commissie of raadsvergadering aanwezig waren, maar wel op de hoogte zijn van hetgeen daar besproken wordt, of betrokken ambtenaren. Personen op wie de geheimhouding van toepassing is mogen hier dus alleen onderling over spreken. Raadsleden mogen hetgeen in een besloten raadsvergadering is besproken

4 dus bijvoorbeeld niet met commissie of steunfractie leden delen. Omgekeerd geldt dit ook. Als een commissielid in een besloten commissievergadering is bijgepraat over een bepaald onderwerp door het college, mag hij dit niet met andere bespreken, waaronder raadsleden. Op basis van artikel 25 lid 4 van de Gemeentewet kan het college stukken aan één of meerdere raadsleden onder geheimhouding verstrekken. In dat geval mogen deze raadsleden hier niet met andere over praten. Aangezien de stukken niet aan de raad als bestuursorgaan zijn verstrekt kan de raad de geheimhouding ook niet bekrachtigen. Daardoor is het college als enige bevoegd de geheimhouding op te heffen. Op basis van artikel 2:5 van de Algemene wet bestuursrecht zijn de leden van de ambtelijke organisatie verplicht tot geheimhouding voor zover dit niet op basis van de Gemeentewet is geregeld. 6. Opheffing geheimhouding De hoofdregel is dat het orgaan dat geheimhouding heeft opgelegd deze ook weer kan opheffen. Als dat gebeurt mag iedereen die kennis heeft van de stukken of het behandelde hierover in het openbaar spreken. Zoals eerder gezegd geldt voor stukken of informatie die aan de raad worden voorgelegd dat de raad dit moet bekrachtigen. Gevolg hiervan is dat de raad deze geheimhouding ook op moet heffen. Dit kan dus niet door het college of anderen gebeuren. Geadviseerd wordt bij elk besluit tot geheimhouding, of bekrachtigingsbesluit ook aan te geven wanneer de geheimhouding vervalt. 7. Straf(maat) en immuniteit Op het schenden van geheimhouding is artikel 272 van het Wetboek van strafrecht van toepassing. De straf voor schending kan oplopen tot een jaar gevangenisstraf of een maximale boete van ,--. Indien er een schending van geheimhouding is, moet hiervan aangifte gedaan worden door de gemeente. In de praktijk is dit veelal de burgemeester die dat doet. Het openbaar ministerie bepaalt vervolgens of er tot vervolging overgegaan wordt en wat de strafmaat is. Indien een ambtenaar geheime informatie heeft prijsgegeven kan de gemeente als werkgever ook disciplinaire maatregelen opleggen. Op basis van artikel 22 van de Gemeentewet geldt dat raadsleden in rechte niet vervolgd kunnen worden voor hetgeen zij in een raadsvergadering zeggen. Dit betekent dat als een raadslid de geheimhouding schendt in een openbare raadsvergadering hij of zij hiervoor niet vervolgd kan worden. 8. Vertrouwelijkheid Zoals in de inleiding staat is vertrouwelijkheid geen juridisch begrip dat in rechte afgedwongen kan worden. Wat wel kan is het maken van afspraken over hoe met vertrouwelijke onderwerpen omgegaan wordt. Dit kan bijvoorbeeld in een protocol vastgelegd worden. Afgesproken kan bijvoorbeeld worden dat het college de raad of een gedeelte van de raad of een commissie bijpraat over bepaalde ontwikkelingen en dat dit gebeurt tijdens een bespreking waar alleen zij voor uitgenodigd worden. Vertrouwelijke informatie aan de raadsleden, zowel schriftelijk als mondeling, komt regelmatig voor. Zonder dit per geval concreet af te spreken wordt aangenomen dat de raadsleden die de vertrouwelijke informatie ontvangen er ook vertrouwelijk mee omgaan. Vertrouwelijkheid is een afspraak, meestal stilzwijgend, soms uitdrukkelijk gemaakt. Het openbaar maken van vertrouwelijke informatie is iets anders is dan het schenden van de formele geheimhoudingsplicht. Het stempel vertrouwelijk heeft op zichzelf geen juridische betekenis. Het zich houden aan vertrouwelijkheid is een politieke/bestuurlijke fatsoensnorm.

5 Er is inmiddels wel een recente uitspraak van de Hoge Raad waaruit blijkt dat ook het openbaar maken van vertrouwelijke informatie een strafbaar feit kan opleveren. Het onderscheid tussen de begrippen "geheim" en "vertrouwelijk" is daarmee vervaagd. Het is van belang om vertrouwelijkheid en geheimhouding altijd goed te onderscheiden. Zo moet er steeds nadrukkelijk worden stilgestaan bij de vraag of vertrouwelijkheid voldoende is of dat er geheimhouding moet worden opgelegd. Indien vertrouwelijkheid wenselijk is, is het verstandig dit ook vast te leggen in het verslag van de vergadering waarin dit wordt afgesproken. Het is overigens gebruikelijk om die vertrouwelijkheid aan het begin van de vergadering af te spreken en niet aan het eind. Een stuk dat openbaar is behoudt die openbare status, ook al wordt daar in vertrouwelijkheid over gesproken. Hetgeen vertrouwelijk is besproken is niet openbaar, tenzij anders wordt besloten. Het kan niet zo zijn dat een onderwerp, vanwege de aanwezigheid van vertrouwelijke stukken, niet besproken mag worden. Per stuk moet aangegeven worden dat het vertrouwelijk is en waarom dit zo is. Vertrouwelijke stukken worden net als de geheime stukken bij de griffie ter inzage gelegd. 9. Geheimhouding vs. De Wob Geheimhouding op basis van de Gemeentewet is een speciale regelgeving die voor de openbaarmaking uit de Wob gaat. M.a.w. als een Wob verzoek wordt gedaan naar een stuk wat geheim is, dan moet dit verzoek afgewezen worden omdat het stuk niet onder de Wob valt omdat het geheim is. Bezwaar tegen geheimhouding Belanghebbenden kunnen bezwaar indienen in de zin van de Algemene wet bestuursrecht tegen een besluit tot geheimhouding. Er zijn twee categorieën belanghebbenden. De eerste zijn degenen die kennis hebben genomen van de geheime informatie. Zo kan een raadslid of een commissielid bezwaar maken tegen een besluit tot geheimhouding. De tweede categorie zijn anderen die niet onder de geheimhouding vallen en die een direct belang hebben bij de informatie. Dit wordt niet vaak aangenomen.

6 Bijlage: Relevante wetgeving Artikel 25 Gemeentewet: 1. De raad kan op grond van een belang, genoemd in artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur (Stb. 1991, 703), omtrent het in een besloten vergadering behandelde en omtrent de inhoud van de stukken die aan de raad worden overgelegd, geheimhouding opleggen. Geheimhouding omtrent het in een besloten vergadering behandelde wordt tijdens die vergadering opgelegd. De geheimhouding wordt door hen die bij de behandeling aanwezig waren en allen die van het behandelde of de stukken kennis dragen, in acht genomen totdat de raad haar opheft. 2. Op grond van een belang, genoemd in artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur, kan de geheimhouding eveneens worden opgelegd door het college, de burgemeester en een commissie, ieder ten aanzien van de stukken die zij aan de raad of aan leden van de raad overleggen. Daarvan wordt op de stukken melding gemaakt. 3. De krachtens het tweede lid opgelegde verplichting tot geheimhouding met betrekking tot aan de raad overgelegde stukken vervalt, indien de oplegging niet door de raad in zijn eerstvolgende vergadering die blijkens de presentielijst door meer dan de helft van het aantal zitting hebbende leden is bezocht, wordt bekrachtigd. 4. De krachtens het tweede lid opgelegde verplichting tot geheimhouding met betrekking tot aan leden van de raad overgelegde stukken wordt in acht genomen totdat het orgaan dat de verplichting heeft opgelegd, dan wel, indien het stuk waaromtrent geheimhouding is opgelegd aan de raad is voorgelegd, totdat de raad haar opheft. De raad kan deze beslissing alleen nemen in een vergadering die blijkens de presentielijst door meer dan de helft van het aantal zitting hebbende leden is bezocht. Artikel 55 Gemeentewet 1. Het college kan op grond van een belang, genoemd in artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur, omtrent het in een besloten vergadering behandelde en omtrent de inhoud van de stukken die aan het college worden overgelegd, geheimhouding opleggen. Geheimhouding omtrent het in een besloten vergadering behandelde wordt tijdens die vergadering opgelegd. De geheimhouding wordt door hen die bij de behandeling aanwezig waren en allen die van het behandelde of de stukken kennis dragen, in acht genomen totdat het college haar opheft. 2. Op grond van een belang, genoemd in artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur, kan de geheimhouding eveneens worden opgelegd door de burgemeester of een commissie, ten aanzien van de stukken die zij aan het college overleggen. Daarvan wordt op de stukken melding gemaakt. De geheimhouding wordt in acht genomen totdat het orgaan dat de verplichting heeft opgelegd, dan wel de raad haar opheft. 3. Indien het college zich ter zake van het behandelde waarvoor een verplichting tot geheimhouding geldt tot de raad heeft gericht, wordt de geheimhouding in acht genomen totdat de raad haar opheft. Artikel 86 Gemeentewet 1. Een commissie kan in een besloten vergadering, op grond van een belang, genoemd in artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur, omtrent het in die vergadering met gesloten deuren behandelde en omtrent de inhoud van de stukken die aan de commissie worden overgelegd, geheimhouding opleggen. Geheimhouding omtrent het in een besloten vergadering behandelde wordt tijdens die vergadering opgelegd. De geheimhouding wordt door hen die

7 bij de behandeling aanwezig waren en allen die van het behandelde of de stukken kennis dragen, in acht genomen totdat de commissie haar opheft. 2. Op grond van een belang, genoemd in artikel 10 van de Wet openbaarheid van bestuur, kan de geheimhouding eveneens worden opgelegd door de voorzitter van een commissie, het college en de burgemeester, ieder ten aanzien van stukken die hij aan een commissie overlegt. Daarvan wordt op de stukken melding gemaakt. De geheimhouding wordt in acht genomen totdat het orgaan dat de verplichting heeft opgelegd, dan wel de raad haar opheft. 3. Indien een commissie zich ter zake van het behandelde waarvoor een verplichting tot geheimhouding geldt tot de raad heeft gericht, wordt de geheimhouding in acht genomen totdat de raad haar opheft. Artikel 10 Wet openbaarheid van bestuur 1. Het verstrekken van informatie ingevolge deze wet blijft achterwege voor zover dit: a. de eenheid van de Kroon in gevaar zou kunnen brengen; b. de veiligheid van de Staat zou kunnen schaden; c. bedrijfs- en fabricagegegevens betreft, die door natuurlijke personen of rechtspersonen vertrouwelijk aan de overheid zijn meegedeeld; d. persoonsgegevens betreft als bedoeld in paragraaf 2 van hoofdstuk 2 van de Wet bescherming persoonsgegevens, tenzij de verstrekking kennelijk geen inbreuk op de persoonlijke levenssfeer maakt. 2. Het verstrekken van informatie ingevolge deze wet blijft eveneens achterwege voor zover het belang daarvan niet opweegt tegen de volgende belangen: a. de betrekkingen van Nederland met andere staten en met internationale organisaties; b. de economische of financiële belangen van de Staat, de andere publiekrechtelijke lichamen of de in artikel 1a, onder c en d, bedoelde bestuursorganen; c. de opsporing en vervolging van strafbare feiten; d. inspectie, controle en toezicht door bestuursorganen; e. de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer; f. het belang, dat de geadresseerde erbij heeft als eerste kennis te kunnen nemen van de informatie; g. het voorkomen van onevenredige bevoordeling of benadeling van bij de aangelegenheid betrokken natuurlijke personen of rechtspersonen dan wel van derden. 3. Het tweede lid, aanhef en onder e, is niet van toepassing voorzover de betrokken persoon heeft ingestemd met openbaarmaking. 4. Het eerste lid, aanhef en onder c en d, het tweede lid, aanhef en onder e, en het zevende lid, aanhef en onder a, zijn niet van toepassing voorzover het milieu-informatie betreft die betrekking heeft op emissies in het milieu. Voorts blijft in afwijking van het eerste lid, aanhef en onder c, het verstrekken van milieu-informatie uitsluitend achterwege voorzover het belang van openbaarmaking niet opweegt tegen het daar genoemde belang. 5.Het tweede lid, aanhef en onder b, is van toepassing op het verstrekken van milieu-informatie voor zover deze handelingen betreft met een vertrouwelijk karakter. 6.Het tweede lid, aanhef en onder g, is niet van toepassing op het verstrekken van milieuinformatie. 7.Het verstrekken van milieu-informatie ingevolge deze wet blijft eveneens achterwege voorzover het belang daarvan niet opweegt tegen de volgende belangen: a. de bescherming van het milieu waarop deze informatie betrekking heeft;

8 b. de beveiliging van bedrijven en het voorkomen van sabotage. 8.Voorzover het vierde lid, eerste volzin, niet van toepassing is, wordt bij het toepassen van het eerste, tweede en zevende lid op milieu-informatie in aanmerking genomen of deze informatie betrekking heeft op emissies in het milieu. Artikel 272 Wetboek van Strafrecht 1. Hij die enig geheim waarvan hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat hij uit hoofde van ambt, beroep of wettelijk voorschrift dan wel van vroeger ambt of beroep verplicht is het te bewaren, opzettelijk schendt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vierde categorie. 2. Indien dit misdrijf tegen een bepaald persoon gepleegd is, wordt het slechts vervolgd op diens klacht. Artikel 2:5 Algemene wet bestuursrecht 1. Een ieder die is betrokken bij de uitvoering van de taak van een bestuursorgaan en daarbij de beschikking krijgt over gegevens waarvan hij het vertrouwelijke karakter kent of redelijkerwijs moet vermoeden, en voor wie niet reeds uit hoofde van ambt, beroep of wettelijk voorschrift ter zake van die gegevens een geheimhoudingsplicht geldt, is verplicht tot geheimhouding van die gegevens, behoudens voor zover enig wettelijk voorschrift hem tot mededeling verplicht of uit zijn taak de noodzaak tot mededeling voortvloeit. 2. Het eerste lid is mede van toepassing op instellingen en daartoe behorende of daarvoor werkzame personen die door een bestuursorgaan worden betrokken bij de uitvoering van zijn taak, en op instellingen en daartoe behorende of daarvoor werkzame personen die een bij of krachtens de wet toegekende taak uitoefenen.