Commissie van Beroep HBO

Transcriptie

1 105203/ Beroep tegen berisping en schorsing; Onder verantwoordelijkheid van werknemer heeft zich een voorval voorgedaan tijdens een practicumles waarbij een studente gewond is geraakt. De werkgever heeft werknemer een berisping alsook een disciplinaire schorsing opgelegd. Gelet op de niet adequate handelwijze van werknemer ten tijde van en na het ongeluk in de practicumles alsmede de gebleken volharding waarmee werknemer de aanwijzingen en voorschriften van de werkgever omtrent het gebruik van kooksteentjes in de wind heeft geslagen, is het opleggen van een berisping evenredig aan het gepleegde plichtsverzuim. Hoewel de CAO niet uitsluit dat een werkgever naar aanleiding van één situatie meerdere maatregelen kan nemen, dienen de maatregelen, als het gaat om twee disciplinaire maatregelen, evenredig te zijn aan de twee binnen die situatie te onderscheiden plichtsverzuimen en zal toereikend gemotiveerd dienen te worden waarom niet kan worden volstaan met één disciplinaire maatregel. Voor hetzelfde feit kunnen niet twee disciplinaire maatregelen worden opgelegd. Voor het disciplinair schorsen van werknemer voor een deel van zijn werkzaamheden en het niet toestaan van het verrichten van zijn practicumwerkzaamheden, naast het opleggen van een berisping, is geen grond. Een toereikende motivering van de werkgever ontbreekt. Beroep tegen berisping ongegrond; beroep tegen schorsing gegrond. in het geding tussen: UITSPRAAK A, wonende te B, appellant, hierna te noemen A gemachtigde: de heer mr. A.B. van Kinschot en het College van Bestuur van C, gevestigd te D, verweerder, hierna te noemen de werkgever gemachtigde: de heer mr. drs. P.R. Slier 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij beroepschrift met bijlagen van 9 december 2011, ingekomen op 9 december 2011 en aangevuld bij brieven met bijlagen van 29 december 2011 en 1 maart 2012, heeft A beroep ingesteld tegen de beslissing van de werkgever d.d. 31 oktober 2011, inhoudende bestendiging van de schriftelijke berisping d.d. 28 september 2011 (105203). Bij beroepschrift met bijlagen van 18 december 2011, ingekomen op 20 december 2011 en aangevuld bij brief met bijlagen van 6 januari 2012, heeft A beroep ingesteld tegen de beslissing van de werkgever d.d. 9 november 2011, inhoudende bestendiging van de schorsing d.d. 5 oktober 2011 (105220). Bij brief van 9 januari 2012 is de werkgever verzocht om voor 2 februari 2012 een verweerschrift in te dienen. Nadat de werkgever eenmalig om uitstel had verzocht voor indiening van het verweerschrift, is het verweerschrift met bijlagen, gedateerd 10 februari 2012, op 17 februari 2012 ontvangen. De beroepen werden met instemming van partijen gevoegd behandeld. De mondelinge behandeling van de beroepen vond plaats op 8 maart 2012 te Utrecht. Pagina 1 van 5

2 A verscheen, vergezeld door een drietal toehoorders, in persoon en werd bijgestaan door zijn gemachtigde. De werkgever werd vertegenwoordigd door E, onderwijsmanager C en F, directeur X, daartoe bijgestaan door de gemachtigde. Beide partijen hebben een pleitnotitie overgelegd. 2. DE FEITEN A, geboren 14 mei 1956, is sinds 1 juli 2008 in dienst bij C in een vast dienstverband met een volledige betrekkingsomvang. A is werkzaam als kerndocent bij X. Op de arbeidsverhouding is van toepassing de CAO. Op vrijdag 23 september 2011 heeft zich tijdens een practicumles van A een incident voorgedaan waarbij een studente gewond is geraakt. Het betrof de opdracht van week 4 van eerstejaars studenten om het in week 3 gemaakte hippuurzuur te herkristalliseren. Het ongeval is ontstaan doordat een kokende oplossing hippuurzuur uit een erlenmeyer ontsnapte. De studente heeft deze oplossing in het gezicht en op haar handen gekregen. Zij is door de bedrijfshulpverlener doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar vastgesteld werd dat zij eerstegraads brandwonden had. Zij heeft hiervoor een zalfje meegekregen en diende de volgende dag voor controle terug te komen. Conform de bij de werkgever geldende procedures is naar aanleiding van het incident een onderzoek ingesteld door G, adviseur arbo en milieu, die bij brief van 27 september 2011 aan de directeur X heeft gerapporteerd dat het ongeval niet op een adequate manier is gemeld, dat de studente geen adequate behandeling heeft gekregen en dat aan de nazorg het nodige heeft geschort. Op 27 september 2011 heeft A zijn excuses aangeboden aan de studente. Bij beslissing van 28 september 2011 heeft de werkgever A de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping opgelegd. Deze berisping is, nadat A zich hiertegen bij brief van 17 oktober 2011 had verweerd, bij beslissing van 31 oktober 2011 door de werkgever bestendigd. Tevens heeft de werkgever A bij brief van 5 oktober 2011 medegedeeld dat hij op grond van artikel P- 4 CAO voor de duur van drie maanden werd geschorst voor het practicumgedeelte van zijn taken. Nadat A zich bij brief van 26 oktober 2011 hiertegen had verweerd, heeft de werkgever bij beslissing van 9 november 2011 de schorsing bestendigd. Tegen voornoemde beslissingen heeft A de onderhavige beroepen ingesteld. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN A betwist dat er sprake was van een ernstig ongeval. Het voorval van vrijdag 23 september 2011 was geen calamiteit maar een incident. Er was geen sprake van ernstig letsel door kokende vloeistof; de vloeistof kookte niet meer en de rode vlekken op het voorhoofd betroffen hooguit eerstegraads verbranding en waren de maandag daarop al verdwenen. A betwist voorts inadequaat te hebben gehandeld. Zijn werkwijze op het practicum is overeenkomstig de procedures; de veiligheid van de studenten staat daarbij voorop. A heeft zich op een goede manier over de studente ontfermd, hij heeft een BHV-er ingeschakeld en s middags navraag gedaan bij een medestudent, die met de studente was meegegaan naar het ziekenhuis. Tevens was hij voornemens het voorval na het weekend aan zijn leidinggevende te melden. A was ten tijde van het voorval niet bekend met het interne calamiteitennummer; pas nu hangt er een instructiekaart calamiteiten in het praktijklokaal. A is zich terdege bewust van zijn verantwoordelijkheid voor het practicum als geheel maar stelt vast dat de modulehouder, de onderwijsmanager en de praktijkinstructeur ieder een daarvan afgeleide (deel)verantwoordelijkheid hebben. Het bevreemdt hem dat de praktijkinstructeur, die de feitelijke veroorzaker van het voorval is geweest, nog steeds practicum mag geven en hij niet. A betwist dat het Pagina 2 van 5

3 gebruiken van kooksteentjes en/of een roervlo had kunnen voorkomen wat nu is gebeurd. Er heeft immers geen kookvertraging plaatsgevonden maar een zogenoemde hete prop opsluiting. Als er tijdig was gezwenkt, had voorkomen kunnen worden dat de hete prop er als een fontein uitspoot. A heeft aan het begin van het practicum benadrukt dat er gezwenkt moest worden. A vermoedt dat de hem opgelegde maatregelen moeten worden gezien in een bredere context, te weten het conflict dat er ligt tussen hem en zijn onderwijsmanager naar aanleiding van een negatieve beoordeling. A betwist dat hij bij herhaling is aangesproken op zijn gebrek aan zelfreflectie; ook in de gevoerde mediationprocedure zijn daarover geen afspraken gemaakt. A voert ten aanzien van de schorsing nog aan dat hij pas een schriftelijke bevestiging van de schorsingsmaatregel heeft ontvangen nadat hij had aangegeven dit besluit nog niet te hebben ontvangen. De stelling van de werkgever dat tijdens het gesprek van 27 september 2011 schorsing niet aan de orde was, is aantoonbaar onjuist; in de notulen van het verslag van 27 september 2011 staat immers vermeld dat hij met onmiddellijke ingang en tot nader order van de practica wordt afgehaald. De werkgever is van mening dat de CAO niet verbiedt dat voor één en hetzelfde feit meerdere disciplinaire maatregelen worden opgelegd. De - gedeeltelijke - schorsing is opgelegd vanwege het gebrek aan inzicht van A ten aanzien van de eigen rol waardoor de werkgever het niet langer verantwoord acht om hem project- en andere practica te laten begeleiden. De schriftelijke berisping is opgelegd om A duidelijk te maken dat zijn houding en gedrag na het voorval onacceptabel zijn. De werkgever benadrukt dat het niet zozeer gaat om het voorval zelf (een ongeluk kan gebeuren) maar om de wijze van afhandeling daarvan door A. De uitkomst van een door een adviseur arbo en milieu ingesteld onderzoek is dat het ongeval door A niet op adequate wijze is gemeld bij de leidinggevende en dat de betrokken studente geen adequate behandeling heeft gehad. De werkgever ziet geen enkele reden waarom A tot na het weekend heeft gewacht om het voorval te melden. De werkgever merkt dit aan als grove nalatigheid. Als een student tijdens een practicum letsel oploopt, is er altijd sprake van een calamiteit en dient te allen tijde het interne alarmnummer te worden gebeld en de direct leidinggevende te worden geïnformeerd. Het practicum is voorts niet conform de binnen de practica geldende regels verlopen: er is in strijd met de uitdrukkelijke instructies in de theorielessen, niet gewerkt met kooksteentjes. A had zelfs op het bord geschreven dat er geen kooksteentjes hoefden te worden gebruikt. Het is een feit van algemene bekendheid onder chemici dat bij het koken van vloeistoffen altijd gewerkt dient te worden met kooksteentjes en/of een roervlo. Door dit niet te doen en expliciet zijn eigen werkwijze te blijven hanteren, vormt A een veiligheidsrisico voor studenten en medewerkers. Gezien de jarenlange ervaring van A als docent is het onverantwoord om de verantwoordelijkheid voor deze ernstige kwestie op anderen af te schuiven. A heeft er geen blijk van gegeven dat hij besefte dat hij foutief heeft gehandeld ten tijde van en na het incident. Dit gebrek aan zelfreflectie speelt al jaren en daarvoor heeft zelfs mediation plaatsgevonden. Ten slotte stelt de werkgever dat het aan hem is om te bepalen welke werkzaamheden aan A worden opgedragen mits deze passen in de functiebeschrijving. Overigens verricht A vervangende werkzaamheden voor de hem ontnomen practicataken, aldus de werkgever. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid en de ontvankelijkheid Aangezien de instelling is aangesloten bij deze Commissie en de beroepen zijn gericht tegen beslissingen, genoemd in artikel WHW, en binnen de daartoe geldende termijn zijn ingesteld, is de Commissie bevoegd van de beroepen kennis te nemen en zijn de beroepen ontvankelijk. Pagina 3 van 5

4 De schriftelijke berisping De Commissie stelt allereerst vast dat de procedure met betrekking tot het opleggen van de bestreden maatregel in overeenstemming is met de daarvoor in artikelen P-2 CAO gestelde vormvereisten. A is immers in de brief van 28 september 2011 door de werkgever in de gelegenheid gesteld zich tegen de opgelegde maatregel te verweren, hetgeen hij bij brief van 17 oktober 2011 heeft gedaan. De Commissie zal beoordelen of de feiten die aan het plichtsverzuim ten grondslag zijn gelegd, voldoende zijn komen vast te staan en in het bevestigende geval, of deze plichtsverzuim opleveren als bedoeld in artikel P-4 lid 1 CAO en zo ja, of de in verband daarmee opgelegde disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping, proportioneel is. De werkgever heeft blijkens de bestreden beslissing d.d. 31 oktober 2011 aan het plichts-verzuim ten grondslag gelegd dat A op geen enkele wijze de verantwoordelijkheid neemt voor de calamiteit die heeft plaatsgevonden en dat hij het voorval niet heeft gemeld aan zijn leidinggevende en/of de directie. Uit de overgelegde stukken en het verhandelde ter zitting is de Commissie gebleken dat zich op 23 september 2011 een voorval heeft voorgedaan tijdens een practicumles. Daargelaten of het voorval als incident dan wel als calamiteit dient te worden gekwalificeerd, ligt het naar het oordeel van de Commissie in de rede dat, in geval van letsel, zoals in casu het geval was, A als eindverantwoordelijke de regie bewaakt, er voor zorgt dat het ongeval zo spoedig mogelijk wordt gemeld bij de leidinggevende en bewerkstelligt dat de desbetreffende studente op juiste wijze wordt verzorgd. Vaststaat dat A de studente in eerste instantie niet zelf heeft geholpen en haar met een medestudent naar het ziekenhuis heeft laten gaan. Ook heeft hij het voorval niet diezelfde dag aan zijn leidinggevende gemeld. Voorts is gebleken dat A tijdens het practicum waarin het voorval heeft plaatsgevonden niet heeft gewerkt met zogenoemde kooksteentjes, hetgeen wel door de werkgever was voorgeschreven omdat deze steentjes het kookproces vertragen waardoor het risico op het ontsnappen van kokend hippuurzuur wordt verminderd. Derhalve heeft A nagelaten wat hij bij een goede uitoefening van zijn functie had dienen te doen. De omstandigheid dat A eigen opvattingen koestert over het gebruik van kooksteentjes bij de onderhavige proef rechtvaardigt niet het eigenmachtig en zonder overleg in de wind slaan van de uitdrukkelijke instructies terzake van de werkgever. De werkgever heeft het gedrag van A naar het oordeel van de Commissie in redelijkheid als plichtsverzuim kunnen aanmerken. Gelet op de niet adequate handelwijze van A ten tijde van en na het ongeluk in de practicumles alsmede de gebleken volharding waarmee A de aanwijzingen en voorschriften van de werkgever omtrent het gebruik van kooksteentjes in de wind heeft geslagen, acht de Commissie het opleggen van de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping evenredig aan het door A gepleegde plichtsverzuim. Op grond van bovenstaande overwegingen zal de Commissie het beroep tegen de schriftelijke berisping ongegrond verklaren. De schorsing De werkgever heeft ook ten aanzien van de beslissing tot schorsing de in artikel P-2 CAO voorgeschreven verweerprocedure in acht genomen. Pagina 4 van 5

5 De Commissie constateert dat de werkgever A naar aanleiding van het voorval op 23 september 2011 twee disciplinaire maatregelen heeft opgelegd, te weten een schriftelijke berisping en een (gedeeltelijke) schorsing. Hoewel de CAO niet uitsluit dat een werkgever naar aanleiding van één situatie meerdere maatregelen kan nemen, dienen de maatregelen, als het gaat om twee disciplinaire maatregelen, naar het oordeel van de Commissie evenredig te zijn aan de twee binnen die situatie te onderscheiden plichtsverzuimen en zal toereikend gemotiveerd dienen te worden waarom niet kan worden volstaan met één disciplinaire maatregel. Voor hetzelfde feit kunnen niet twee disciplinaire maatregelen worden opgelegd. Voor het disciplinair schorsen van A voor een deel van zijn werkzaamheden en het niet toestaan van het verrichten van zijn practicumwerkzaamheden, naast het opleggen van een berisping, heeft de Commissie geen grond gevonden. Een toereikende motivering ontbreekt. Dit een en ander laat overigens onverlet dat de werkgever wel ordemaatregelen kan nemen, voor zover de cao dat zou toestaan. Dientengevolge zal de Commissie het beroep tegen de schorsing gegrond verklaren. 5. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen verklaart de Commissie het beroep tegen de schriftelijke berisping (105203) ongegrond en het beroep tegen de schorsing (105220) gegrond. Aldus gedaan te Utrecht op 12 april 2012 door mr. W.H.B. den Hartog Jager, voorzitter, mr. K.P. Piena, mr. E.M.W.P. Hermans, mr. D.A.M. Schilperoord en mr. drs. B.H. van Velzen, leden, in aanwezigheid van mr. R.M. de Bekker, secretaris. mr. W.H.B. den Hartog Jager voorzitter mr. R.M. de Bekker secretaris Pagina 5 van 5