Beroep tegen berisping ongegrond. De werkgever heeft in redelijkheid een berisping op mogen leggen. UITSPRAAK

Transcriptie

1 Beroep tegen berisping ongegrond. De werkgever heeft in redelijkheid een berisping op mogen leggen. UITSPRAAK in het geding tussen: [appellant], wonende te [woonplaats], appellant, hierna te noemen [appellant] gemachtigde: de heer mr. E.Tj. van Dalen en [het bestuur], gevestigd te [vestigingsplaats], verweerder, hierna te noemen de werkgever gemachtigde: de heer mr. D. Lacevic 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij beroepschrift van 2 februari 2018, ingekomen op 2 februari 2018 en aangevuld bij brief van 16 februari 2018, heeft [appellant] beroep ingesteld tegen de beslissing van de werkgever van 22 december 2017 om het besluit van 24 november 2017, waarbij hem de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping is opgelegd, in stand te laten. De werkgever heeft op 19 maart 2018 een verweerschrift ingediend en dit aangevuld op 10 april De mondelinge behandeling van het beroep vond plaats op 13 april 2018 te Utrecht. [appellant] was ter zitting aanwezig en werd bijgestaan door zijn gemachtigde. De werkgever werd vertegenwoordigd door [directeur], [directeur instituut], en [juridische adviseur], juridisch adviseur. Zij werden bijgestaan door de gemachtigde. 2. DE FEITEN [appellant], geboren op [geboortedatum], is sinds 1 september 2006 in dienst van de werkgever. Hij werkt als docent voor de opleiding Sportkunde en heeft een vast dienstverband met een volledige betrekkingsomvang. Op de arbeidsverhouding is van toepassing de cao. [appellant] is op 1 februari 2017 door de werkgever schriftelijk gewaarschuwd voor onder meer het niet op orde hebben van zijn administratie en het niet tijdig afronden van zijn masterstudie die door de werkgever wordt bekostigd. In deze waarschuwing geeft de werkgever aan dat bij vergelijkbare incidenten een disciplinaire maatregel zou volgen. In september 2017 krijgt [appellant] een onvoldoende beoordeling. In dat kader is afgesproken dat er regelmatig voortgangsgesprekken plaatsvinden. [appellant] heeft op 9 oktober 2017 een voortgangsgesprek gehad met zijn teamleider / uitspraak d.d. 15 mei 2018 pagina 1 van 6

2 Tijdens dit gesprek heeft [appellant] desgevraagd aangegeven dat alle administratieve taken op orde zijn. De volgende dag, 10 oktober 2017, vernam de teamleider dat [appellant] op 9 oktober 2017, de dag van het voortgangsgesprek, nog een cijfer had ingevoerd in het door de werkgever gebruikte cijfersysteem Osiris. Het cijfer maakte onderdeel uit van de propedeuse van de opleiding Sport, Gezondheid en Management (SGM). Deze opleiding hield per 1 september 2017 op te bestaan. Op 1 september 2017 is daarvoor de opleiding Sportkunde voor in de plaats gekomen. Het cijfer betrof een opdracht voor het studieonderdeel Preventieve Organisatie Diagnose (POD). De desbetreffende student had de opdracht in eerste instantie niet ingeleverd, waarop [appellant] voor deze student een zogenoemde gemiste kans heeft ingevoerd in Osiris. Omdat [appellant] later van de student begreep dat deze in de steek was gelaten door zijn medestudenten en hij een positieve indruk had van de student, mocht de student het project alleen afmaken. De student heeft het project vervolgens op 29 juni 2017 ingeleverd. Dit project is door [appellant] als onvoldoende beoordeeld. De student heeft op 12 juli 2017 zijn herkansing ingeleverd. Het cijfer daarvoor heeft [appellant] op 9 oktober 2017 door een medewerker van de ondersteunende dienst als tweede kans cijfer laten invoeren op de datum van 29 juni Artikel van het studentenstatuut bepaalt dat cijfers binnen 15 werkdagen na afloop van een tentamen moeten worden vastgesteld en aan de student bekend worden gemaakt. Vanwege het eindigen van de opleiding SGM dienden alle cijfers uiterlijk 31 augustus 2017 in het cijfersysteem ingevoerd te zijn. De werkgever heeft [appellant] bij besluit van 24 november 2017 de disciplinaire maatregel van een schriftelijke berisping opgelegd wegens plichtsverzuim. [appellant] heeft bij brief van 13 december 2017 verweer gevoerd tegen deze berisping. Vervolgens heeft de werkgever [appellant] bij besluit van 22 december 2017 meegedeeld dat hij het besluit van 24 november 2017 handhaaft. Tegen het besluit van 22 december 2017 heeft [appellant] beroep ingesteld. 3. STANDPUNTEN VAN PARTIJEN Standpunt appellant [appellant] stelt dat de feiten niet voldoende zijn om een berisping op te leggen en dat de berisping slechts is opgelegd om hem te beschadigen. Hetgeen [appellant] naar voren heeft gebracht in zijn zienswijze tegen de berisping, is niet meegenomen in het bestreden besluit, hetgeen strijdig is met het beginsel van hoor en wederhoor. De berisping is disproportioneel omdat [appellant] met goede bedoelingen heeft gehandeld en niet in strijd met de regels. Omdat [appellant] in het verleden is aangesproken op het niet op orde hebben van zijn administratie, loopt hij op eieren en is hij uitermate zorgvuldig te werk gegaan. Hij heeft de adviezen van de werkgever ter harte genomen en laten zien zijn administratieve taken uitermate serieus te nemen. [appellant] heeft de student een extra kans willen geven en heeft daarover overleg gevoerd met de mentor van deze student. Hij wist niet dat hij dit met zijn leidinggevende of met de examencommissie had moeten bespreken. Bovendien was het mogelijk om ook een derde en zelfs nog een vierde kans af te nemen. De opdracht was kort voor de zomervakantie ingeleverd en [appellant] heeft het na de / uitspraak d.d. 15 mei 2018 pagina 2 van 6

3 vakantie nagekeken. Het heeft toen nog een paar weken geduurd voordat hij het cijfer heeft ingevoerd omdat hij nog met een collega wilde overleggen over het cijfer. [appellant] heeft het cijfer vervolgens in samenspraak met de Osiris-manager op deze wijze in het registratiesysteem Osiris ingevoerd. Hij heeft de datum van de tweede kans genomen om te voorkomen dat de student studievertraging zou oplopen, en niet uit eigen belang. [appellant] wist niet dat hij cijfers niet met terugwerkende kracht in het systeem kon zetten. Hij heeft het cijfer weliswaar met terugwerkende kracht ingevoerd, maar heeft niet bewust geantedateerd. De wijze van invoering heeft geen nadelig effect gehad voor de student. Niet is aangetoond dat het invoeren van het cijfer tot een crisis en problemen heeft geleid. De diploma-uitreiking kwam niet in gevaar en de goede naam van de hogeschool stond evenmin op het spel. Dat [appellant] niet aan zijn leidinggevende heeft gemeld in het voortgangsgesprek dat hij nog een cijfer moest invoeren, bewijst dat hij daar geen kwaad in zag. Het was hem op dat moment ook niet duidelijk dat hij dit aan de teamleider moest melden. Dat de werkgever nu stelt dat hij de Osiris-manager simpelweg de opdracht zou hebben gegeven om het cijfer zo in te voeren is niet juist. Er zijn collega s die op dezelfde wijze handelen maar die worden niet berispt. Desgevraagd verklaart [appellant] dat hij uiteraard bekend was met de overgang per 1 september 2017 naar een nieuwe opleiding. Hij heeft daartoe ook gewerkt aan een nieuw curriculum. [appellant] ligt op koers om zijn mastertitel te behalen en heeft de planning reeds in juli 2017 ingeleverd. [appellant] weet dat hij voor september 2018 zijn mastertitel moet halen en zal ervoor zorgen dat dit lukt. Omdat het nog geen september 2018 is kan hij daar nu nog niet op afgerekend worden. Dit hoort daarom in het kader van de berisping geen rol te spelen. Standpunt werkgever De werkgever voert aan dat de feiten, het bewust niet de waarheid spreken tijdens het gesprek met de leidinggevende, het te laat invoeren van een cijfer en dit laten antedateren en het niet (tijdig) overleggen van een planning ten aanzien van de door [appellant] gevolgde master, vaststaan en plichtsverzuim opleveren. Het is niet juist dat het cijfer in goed overleg met de desbetreffende medewerkster van de ondersteunende dienst is ingevoerd; [appellant] heeft de medewerkster op 9 oktober 2017 de opdracht gegeven om het cijfer als tweede kans in te voeren op de datum van 29 juni Volgens artikel van het studentenstatuut moeten cijfers binnen 15 werkdagen na afloop van het tentamen worden ingevoerd. Dat heeft [appellant] niet gedaan. [appellant] heeft als docent duidelijke taken en is op de hoogte van deze regels. Het tijdig publiceren van cijfers is een speerpunt binnen de opleiding. De nakijktijd van 15 dagen is daarom ook een van de zogenoemde prestatie-indicatoren die op het formulier functionerings- en beoordelingsgesprek staan. Het is de werkgever niet bekend dat, zoals [appellant] stelt, andere docenten ook bewust cijfers antedateren of met terugwerkende kracht invoeren. [appellant] wist dat de opleiding per 1 september 2017 niet meer bestond en van hem mocht verwacht worden dat hij wist dat het na 1 september 2017 invoeren van cijfers verstrekkende administratieve gevolgen had. Zo moest de speciale naamswijziging van de opleiding terug gedraaid worden, moest opnieuw een diplomagroep worden aangemaakt en moesten alle diploma s opnieuw worden gedrukt. De combinatie van het antedateren, te laat invoeren en negeren van de administratieve complicaties is uitermate laks en onverantwoord. Zeker omdat [appellant] op geen enkele wijze duidelijk heeft gemaakt waarom hij het cijfer niet op tijd heeft ingevoerd. Daarbij komt nog dat de leidinggevende [appellant] op 9 oktober / uitspraak d.d. 15 mei 2018 pagina 3 van 6

4 nadrukkelijk heeft gevraagd of zijn administratie op orde was, waarop hij bevestigend heeft geantwoord. Achteraf gezien blijkt dat niet waar te zijn. Het typeert [appellant] dat hij snel vervalt in merkwaardige uitvluchten waarmee hij zijn onwaarheden probeert op te lossen. Bij het opleggen van de maatregel telt mee dat de administratie van [appellant] in het verleden vaker niet op orde was. Daarvoor was hij eerder al gewaarschuwd en daarom heeft hij ook een onvoldoende beoordeling gekregen. Ook ten aanzien van het inleveren van de planning ten aanzien van de afronding van de masteropleiding blijft [appellant] in gebreke. Er is hem een laatste uitstel gegeven tot 1 september 2018 om deze opleiding af te ronden. De daarvoor gevraagde planning heeft hij, ondanks diverse verzoeken daartoe, pas op 10 november 2017 ingeleverd. [appellant] moet zijn master behalen wil hij les blijven geven op de hogeschool. [appellant] onttrekt zich hiermee aan de instructies van de werkgever en begrijpt niet de sence of urgency die hij zou moeten hebben gelet op het lopende verbetertraject. Het aanspreken van [appellant], het inzetten van een verbetertraject, het geven van een waarschuwing en bewustwording zijn echter onvoldoende middelen gebleken om [appellant] aan te zetten tot ander gedrag. Gelet daarop is het opleggen van een berisping als lichtste disciplinaire maatregel proportioneel en op zijn plaats. 4. OVERWEGINGEN VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid en de ontvankelijkheid Het beroep is gericht tegen één van de besluiten, genoemd in artikel P-4 lid 2 sub a cao. Het beroep is binnen de daartoe geldende termijn ingesteld. Daarom is de Commissie bevoegd van het beroep kennis te nemen en is het beroep ontvankelijk. [appellant] verzoekt in zijn beroepschrift om een kostenveroordeling uit te spreken. De Commissie is daartoe niet bevoegd. De berisping Voor het treffen van een disciplinaire maatregel geldt de verweerprocedure, beschreven in artikel P-2 cao. Deze procedure is door de werkgever juist gevolgd. Uit het besluit van 22 december 2017 blijkt dat de zienswijze van [appellant] is meegenomen bij het nemen van het besluit tot bestendiging van de opgelegde berisping. De reden voor het opleggen van een schriftelijke berisping is dat [appellant] volgens de werkgever niet heeft gehandeld zoals van een goed werknemer mag worden verwacht. [appellant] heeft niet tijdig en met terugwerkende kracht een cijfer ingevoerd en heeft niet op tijd de planning ingeleverd voor zijn masteropleiding. De Commissie toetst of de werkgever in redelijkheid heeft kunnen komen tot het besluit om [appellant] een disciplinaire maatregel op te leggen. De Commissie toetst dat als volgt: - Staan de feiten waarop de beslissing is gebaseerd vast? / uitspraak d.d. 15 mei 2018 pagina 4 van 6

5 - Zo ja, kan het handelen of nalaten van de werknemer worden aangemerkt als plichtsverzuim? - Als dat het geval is, is het opleggen van een disciplinaire maatregel daarop een passende reactie? - Is de opgelegde maatregel in juiste verhouding tot het vastgestelde plichtsverzuim? [appellant] heeft erkend dat hij het cijfer op 9 oktober 2017 heeft laten invoeren en dat dit te laat was. Eveneens staat vast dat hij hierover geen overleg heeft gevoerd met zijn leidinggevende en/of de examencommissie noch hiervan melding heeft gemaakt tijdens het voortgangsgesprek tussen hem en zijn leidinggevende op 9 oktober Dat [appellant] stelt dat hij niet bewust een cijfer heeft geantedateerd en juist in het belang van de desbetreffende student heeft gehandeld, doet niet af aan het feit dat hij heeft gehandeld in strijd met het studentenstatuut en eerdere afspraken over het nakomen van afspraken en tijdig aanleveren van cijfers. [appellant] heeft betwist dat hij de planning ten aanzien van zijn masteropleiding te laat heeft ingeleverd. Op grond van de overgelegde stukken stelt de Commissie vast dat de werkgever van [appellant] verwachtte dat deze in de eerste week van september 2017 een concreet leerplan zou aanleveren. [appellant] heeft op 3 juli 2017 een leerplan overgelegd. Hierin geeft [appellant] aan dat hij in juli 2018 klaar zal zijn met zijn master, hij regelmatig zal sparren voor feedback en hij een persoonlijke begeleider heeft. Dat de werkgever dit leerplan onvoldoende concreet vond en een meer gedetailleerd plan wenste, volgt uit de na deze datum gevolgde mailwisseling tussen de werkgever en [appellant]. Gegeven het feit dat de werkgever de masteropleiding van [appellant] bekostigt, zowel in geld als in uren, mag van de werknemer verwacht worden dat hij op verzoek van de werkgever inzichtelijk maakt waar hij in het kader van zijn master mee bezig is en op welke wijze hij de gestelde einddatum van 1 september 2018 denkt te halen. Dat vereist een gedetailleerdere opzet dan hetgeen [appellant] in de hiervoor aangehaalde planning van 3 juli 2017 heeft aangegeven. Uiteindelijk heeft [appellant] op 10 november 2017 alsnog zijn planning ingeleverd hetgeen na de tussen hem en de werkgever afgesproken datum is. Daarmee staat ook het niet tijdig inleveren van de planning ten aanzien van de masteropleiding vast. Hiermee staat vast dat [appellant] niet heeft gedaan wat een werknemer in gelijke omstandigheden had behoren te doen, hetgeen plichtsverzuim oplevert als bedoeld in artikel P-4 lid 1 cao. Naar het oordeel van de Commissie is de ernst van het plichtsverzuim van dien aard dat de werkgever daar in redelijkheid het opleggen van een disciplinaire maatregel aan heeft kunnen verbinden. [appellant] was een gewaarschuwd man en wist, althans had behoren te weten, welk belang de werkgever hecht aan het tijdig invoeren van cijfers. Daar komt nog bij dat [appellant], dit wetende, tijdens het voortgangsgesprek van 9 oktober 2017 niet met zijn leidinggevende heeft besproken dat hij nog een cijfer moest invoeren, terwijl de leidinggevende in dat gesprek expliciet heeft gevraagd of zijn (cijfer)administratie op orde was. De opgelegde maatregel van een schriftelijke berisping acht de Commissie evenredig aan het gepleegde plichtsverzuim. Het geheel overziend is de Commissie van oordeel dat het beroep ongegrond is / uitspraak d.d. 15 mei 2018 pagina 5 van 6

6 5. OORDEEL Op grond van bovenstaande overwegingen verklaart de Commissie het beroep ongegrond. Vastgesteld te Utrecht op 15 mei 2018 door mr. L.C.J. Sprengers, voorzitter, drs. F.W.C. Coppelmans en mr. B. Euser, leden, in aanwezigheid van mr. T. Ketting, secretaris. mr. L.C.J. Sprengers voorzitter mr. T. Ketting secretaris / uitspraak d.d. 15 mei 2018 pagina 6 van 6