Boekverslag Nederlands De dagen van de bluegrassliefde door Edward van de Vendel

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands De dagen van de bluegrassliefde door Edward van de Vendel Boekverslag door een scholier 1785 woorden 20 november ,2 123 keer beoordeeld Auteur Genre Edward van de Vendel Psychologische roman, Jeugdboek Eerste uitgave 1999 Vak Nederlands Primaire gegevens van het gelezen werk Auteur: Edward van de Vendel Titel: De dagen van de bluegrassliefde Ondertitel: - Verschenen in: 1999 Aantal blz.: 148 Leestijd: 5 uur Uitgelezen op: 6 oktober 2002 Verantwoording van de keuze Ik heb voor dit boek gekozen vanaf het lijstje met boeken die je mocht lezen voor dit verslag. Ik ben met dat lijstje naar de bibliotheek gegaan en heb gekeken welke boeken er aanwezig waren en waar de boeken over gingen. Dit boek had nog niet gelezen. Bovendien sprak het onderwerp, homoseksualiteit me wel aan. Ik had wel eens vaker wat van dit boek gehoord, dat waren vooral positieve reacties. Daarom besloot ik dit boek te kiezen voor mijn boekverslag. Eerste reactie achteraf Ik vind dit werk: Spannend een beetje Meeslepend erg Ontroerend erg Grappig niet Realistisch een beetje Fantasierijk niet Interessant erg Origineel een beetje Pagina 1 van 5

2 Goed te begrijpen erg Dit werk heeft mij een beetje aan het denken gezet. Ik heb niet echt iets aan dit werk gehad. Het werk spreekt me wel aan, omdat het verhaal best wel meeslepend is; je leeft erg mee met de personages. Korte samenvatting Tycho gaat als junior assistant werken bij The Little World, een internationaal kinderkamp. Op het vliegveld ontmoet Tycho Oliver. Hij wordt ook junior assistant. Oliver behandelt Tycho als een boezemvriend en Tycho voelt zich erg op zijn gemak bij hem. Als Tycho Oliver per ongeluk onder de douche ziet, bekent hij aan zichzelf dat hij verliefd is op Oliver. Op een avond moeten Tycho en Oliver zich uitkleden om naar bed te gaan. Langzaam lopen ze naar elkaar toe, raken elkaar aan en kussen. Op een feest van het kamp dansen ze voor het eerst in het openbaar met elkaar. John, de kampleider, wil dat ze wat minder zichtbaar homoseksueel zijn. Oliver en Tycho gaan op Olivers verzoek buiten slapen. De volgende morgen worden ze gewekt door twee politieagenten. John stuurt Tycho en Oliver naar huis, want als je in aanraking komt met de politie, word je van The Little World weggestuurd. Ze besluiten naar Olivers huis in Noorwegen te gaan. Daar wil Oliver zijn relatie met Tycho verbergen en dat maakt Tycho ongelukkig. Wanneer Oliver naar de Norway Cup gaat, reist Tycho hem achterna. Tycho kust Oliver waar het hele voetbalteam bij is. Hij wil dat Oliver hem in zijn gezicht spuugt, zodat de anderen zullen denken wat jij [Oliver] wil wat ze denken. Oliver spuugt. De scouts zijn niet geïnteresseerd in Olivers keepertalent en op het vliegveld nemen Oliver en Tycho met pijn in het hart afscheid van elkaar. ( Tijd en ruimte De verteltijd is rond de vijf uur. De vertelde tijd is één zomervakantie. Het verhaal speelt zich in deze tijd af. De gebeurtenissen zijn over het algemeen chronologisch verteld. Er zitten wel een aantal flashbacks in het verhaal, bijvoorbeeld aan het begin. Daar denkt Tycho na over zijn (beëindigde) relatie met Nina. Er zitten niet zulke grote tijdsprongen in. Wel zijn er een aantal anticipaties. Het verhaal is ingedeeld in drie delen: de eerste helft, rust en de tweede helft. Het verhaal kent een open einde. Het is niet duidelijk of Tycho en Oliver nog verder gaan met z'n tweeën en of Oliver zijn homoseksualiteit leert te accepteren. Er zijn meerdere plaatsen waar dit verhaal zich afspeelt. De eerste helft speelt zich vooral in het kamp 'The Little World' in Amerika af, de tweede helft in het huis van Oliver in Noorwegen, Govjik en bij het voetbaltoernooi Norway Cup in Oslo. Het verhaal speelt zich af in de zomer. In het kamp in Amerika is het erg warm. In Noorwegen is het een beetje regenachtig. Ik denk dat je het kan vergelijken met een Nederlandse zomer. Pagina 2 van 5

3 Wijze van vertellen Het boek heeft een personale verteller. De gebeurtenissen worden door de ogen van één persoon (Tycho) gezien. Alleen zijn gevoelens en gedachten worden beschreven. Spanning In dit verhaal komt spanning voor. Er zijn open vragen in het verhaal, zoals: zal Oliver ook homo zijn? Hoe zal de rest van het kamp reageren als ze weten dat Oliver en Tycho een stel zijn? Deze vragen worden pas later in de tekst beantwoord. Verder worden spannende momenten uitgebreid beschreven, zodat de climax iets uitgesteld wordt. Dit wekt spanning op. Het gebeurtenissen die in het verhaal voorkomen zijn niet zo heel spannend. Thema en motieven Het thema van dit verhaal is: het ontdekken en accepteren van homoseksualiteit De motieven zijn: - Gevoelens van Tycho voor Oliver - Stiekeme nachten samen - Voetbalgekte van Oliver - Het accepteren van homoseksualiteit door de omgeving - Ruziemaken en het weer bijleggen Personages De hoofdpersoon in dit verhaal is Tycho Zeling. Het is een round character, we leren zijn gevoelens en gedachten goed kennen. Tycho maakt een ontwikkeling door; hij ontdekt en accepteert dat hij homo is. Tycho is achttien jaar, Hollands en enig kind. Hij gaat als junior-assistent werken in het zomerkamp. Hij heeft kort blond haar die hij in stekels draagt. Hij is een vrij onopvallend persoon. Halverwege het verhaal ontdekt Tycho dat hij homo is. Eerst weet hij hier niet zo goed raad mee en schaamt hij zich ervoor, maar in de loop van het verhaal durft hij er steeds beter voor uit te komen. De belangrijkste bijpersoon in dit verhaal is Oliver Kjelsberg. Oliver is ook achttien jaar. Hij komt uit Noorwegen. Tycho en Oliver leren elkaar kennen via het zomerkamp. Oliver is ook verliefd op Tycho. In het zomerkamp maakt het Oliver niet uit dat iedereen weet dat hij homo is, maar in Noorwegen wil Oliver er niet voor uit komen. Oliver is voetbalgek, hij is keeper en wil ongelooflijk graag ontdekt worden. Titel, ondertitel en motto Bluegrassliefde betekent een vluchtige, simpele liefde, een beetje een vakantieliefde. Dat is wat Tycho en Oliver hebben in het zomerkamp. Wanneer ze in Noorwegen aankomen, ontdekken ze dat het niet zo makkelijk is. In het verhaal komt ook een bandje voor dat bluegrassliedjes speelt. Het motto van dit verhaal is: "We're good friends and it's good to be you know good friends. That's a good thing." (River Phoenix, in My own private Idabo) Dit slaat op het feit dat Tycho en Oliver eerst gewoon goede vrienden zijn. Ze hadden dit allebei nooit verwacht. Bovendien zou het vooral voor Oliver en Tycho allemaal een stuk makkelijker zijn als ze alleen maar goede vrienden zouden zijn. Pagina 3 van 5

4 Recensie Ik heb geen recensie kunnen vinden. Persoonlijke beoordeling Het onderwerp: Ik vond het wel een interessant onderwerp, homoseksualiteit. Wel lijkt het soms wel alsof het tegenwoordig steeds vaker het onderwerp wordt van boeken, dat vind ik een beetje jammer. Ik ken een aantal mensen die homo of lesbisch zijn. Hierdoor ben ik al wel bekend met homoseksualiteit. Ik heb daardoor ook wel over het onderwerp nagedacht. Ik ben nog wel een beetje aan het denken gezet door dit boek, maar niet zo heel erg. Het boek laat zien dat een liefde tussen twee jongens hetzelfde kan zijn als een liefde tussen een jongen en een meisje, wanneer de omgeving het accepteert. Hier ben ik het mee eens. Ik denk dat er eigenlijk geen verschil zit tussen homo s en hetero s. Doordat de maatschappij het nog niet geheel accepteert, vinden homo s het soms moeilijk om ervoor uit te komen dat ze homo zijn. Het onderwerp werd met veel diepgang behandeld. Het wordt zelf eerder te veel dan te weinig behandeld. De gebeurtenissen: Het belangrijkste in dit boek zijn de gevoelens en de gedachten van Tycho. Er gebeurt niet zoveel in het verhaal. De gebeurtenissen waren niet zo heel erg spannend.het was meer de manier van schrijven waardoor spanning werd opgeroepen. Er zaten een boel romantische stukjes in het verhaal. Sommige gedeelten weren een beetje saai; er werd vaak ongeveer hetzelfde verteld. De gebeurtenissen zijn wel geloofwaardig, maar het lijkt me wel erg toevallig dat allebei de jongens nou net in dat kamp ontdekken dat ze homo zijn en dat ze ook nog op elkaar vallen. Er vonden weinig schokkende gebeurtenissen plaats. De gebeurtenissen riepen soms ergernis bij me op tegenover Oliver; dat hij er maar niet voor uit wil komen. Ook voelde ik wel medelijden met Tycho. Het einde vind ik wel leuk. Het is een open einde, maar wel met een goede afloop. Het is origineel, niet zo n standaard happy-end verhaal. De personen: De hoofdpersoon, Tycho, kwam echt over. Het was een gewone, stille jongen. Zoals hij dacht, zou ik ook wel kunnen denken. Ik kon me goed inleven in hem, omdat de gevoelens en gedachten uitgebreid werden beschreven. Ik herken ook wel een aantal eigenschappen van hem, zoals het veel nadenken over bepaalde dingen, maar soms juist net heel impulsief reageren en je (te) veel laten leiden door andere personen. Verder herken ik de hoofdpersoon niet zo in mensen in mijn omgeving. Door het gedrag van de hoofdpersoon ben ik niet beïnvloed. Een eigenschap van Tycho dat hij ervoor uit durft te komen dat hij homo is, vind ik positief. Verder vind ik nog positief, dat hij vrij stil en onopvallend was. Ik hou niet zo van mensen die koste wat kost willen opvallen. Soms doet hij echter wel dingen die ik negatief waardeerde. Hij klampte zich erg aan Oliver vast en vergat soms om zelf te doen wat hij wou. Hij liet zich te veel leiden door Oliver. Als ik Tycho was, zou ik Oliver eens goed de waarheid zeggen. Liever een keer goed ruzie, dan doorgaan met een gevoel: dit zit niet goed. Als auteur kun je dat beter niet doen, omdat je dan de spanning van het verhaal vermindert. De opbouw: Pagina 4 van 5

5 Het verhaal was vlot te lezen. Ik las het zo uit. Soms werd er wel eens een wisseling van de tijd gegeven, dan moest je wel even opletten. Dit was niet erg hinderlijk. Er waren geen delen in het boek die te onbegrijpelijk waren, wel een aantal delen die ik een beetje saai vond worden. Ik vond het spannend toen Tycho en Oliver elkaar voor het eerst aanraakten, omdat je je dan afvraagt hoe Oliver zal reageren. De afloop vond ik leuk, verrassend, maar niet erg duidelijk. Het taalgebruik: Ik vond het taalgebruik makkelijk. Er worden geen moeilijke woorden gebruikt. De gebeurtenissen worden op een heldere wijze geschreven, je kon je goed voorstellen wat er gebeurde. Er kwamen best veel dialogen voor, maar die waren niet saai of langdradig. Ze werden op een natuurlijke wijze beschreven. Een citaat uit het boek dat ik zou willen onthouden, omdat ik het een mooi stukje vind, staat hieronder beschreven. Typerend citaat uit het boek De dagen zijn als trekvogels: ze vliegen allemaal dezelfde kant op, maar sommige volgen een eigenzinniger koers dan andere en bepalen zo de route van de rest. Dit citaat staat op de achterkant van het boek en nog ergens in het boek zelf (ik kon het niet meer vinden) Ik heb dit citaat gekozen, omdat ik het een hele mooie zin vind. Het gaat erover dat de dagen allemaal op elkaar lijken. Sommige afwijkende, bijzondere dagen, geven een andere draai aan de rest van de dagen. Pagina 5 van 5