Toelichting Kom Verder aanvraag Voor implementatie van ondersteunde zelfzorg

Transcriptie

1 Toelichting Kom Verder aanvraag Voor implementatie van ondersteunde zelfzorg Sinds 2016 kunnen eerstelijns samenwerkingsverbanden via een Scan & Plan traject een aanpak ontwikkelen om hun volgende stap te zetten in de implementatie van ondersteunde zelfzorg. Hiervoor wordt onder begeleiding van een consulent en in samenspraak met een vertegenwoordiger van de zorgverzekeraar en een patiënt(vertegenwoordiger) een plan van aanpak opgesteld. Op basis hiervan kan Kom Verder aanvraag gedaan worden voor financiële ondersteuning van de implementatiekosten. In deze toelichting gaan we in op: Hoe kom ik tot een Kom Verder aanvraag? Waar moet een Kom Verder aanvraag aan voldoen? Waar dien ik een Kom Verder aanvraag in? Welke kosten komen in aanmerking voor aanvullende financiering? Hoe vindt evaluatie en verantwoording plaats? Wat kunnen we leren van eerdere Kom Verder projecten? Hoe dien ik een aanvraag in? Hoe kom ik tot een Kom Verder aanvraag? Voordat een aanvraag ingediend kan worden, is het van belang om als samenwerkingsverband in afstemming met patiëntvertegenwoordigers en de preferente zorgverzekeraar tot een implementatieplan te komen. In het Scan & Plan proces ga je met elkaar antwoord geven op de vragen: Waar sta je nu? Wat is de gewenste volgende stap? Hoe ga je invulling geven aan die stap? Het proces ziet er als volgt uit: Stap 1: Bepaal of ondersteunde zelfzorg iets voor u is met een pre-scan. Informeer in dit stadium ook de zorginkoper en een patiëntvertegenwoordiging. Het proces verloopt in tripartite afstemming zodat een gezamenlijk gedragen plan tot stand komt. Stap 2: Praat verder met betrokkenen onder leiding van een ZO!-consulent. Als tripartite partijen hier geen behoefte aan hebben, dan kan hier in overleg van af worden geweken. Stap 3: Maak een plan met hulp van ZO! Vanaf hier sterkere betrokkenheid inkoper en patiënten vertegenwoordiging. Meer aandacht voor transparantie uitkomsten en samenloop met reguliere financiering. Het KVA format dat de afgelopen jaren is gebruikt voor projectaanvragen is hierop aangepast. Dit verbeterde KVA format geeft richting om het voorstel zo te omschrijven dat duidelijk wordt of en hoe voldaan wordt aan de inhoudelijke en procesvoorwaarden die gelden voor ZO! 1

2 projectfinanciering. Dit format moet tripartite onderschreven worden; alle partijen hebben hierin een verantwoordelijkheid. Stap 4: Finetune het plan en dien het plan tripartite op basis van het aangescherpte KVA format in. Tot 1 januari 2019 nog bij ZO!, daarna bij de preferente zorgverzekeraar. Waar moet een Kom Verder aanvraag aan voldoen? Een Kom Verder aanvraag moet voldoen aan de volgende eisen: 1. Aangevraagd via een ingevuld en tripartite (zorggroep, patiëntvertegenwoordiger en preferente zorgverzekeraar) ondertekend aanvraagformat (zie bijlage). 2. Gebaseerd op een implementatieplan dat minimaal de ondergenoemde verplichte elementen bevat. 3. Valt binnen de voorwaarden voor financiering (zie document Proces en inhoudelijke voorwaarden voor financiering van ZO! initiatieven ) De basis voor een Kom Verder aanvraag is een implementatieplan. Dit plan moet minimaal de volgende elementen bevatten: Pitch van maximaal 50 woorden over de drijfveer en lange termijn ambitie: Waarom doen we dit en welke effecten hopen we over 5 jaar bereikt te hebben? Wat zijn de toetsbare kortetermijndoelstellingen om de lange termijn ambitie te realiseren? Wat is de fase van het veranderproces: Visievorming, ontwikkelpilot (early adopters), opschaling (early majority) of borging? Wanneer start deze fase en wanneer wordt deze afgerond? Wat is het aantal betrokken zorgverleners per discipline en de ambitie voor het tijdpad van de groei van het aandeel betrokken zorgverleners? Welke activiteiten worden ondernomen om de kortetermijndoelstellingen te bereiken? Welke financiële middelen zijn nodig (begroting) en uit welke bronnen zijn deze afkomstig? (eigen middelen, reguliere bekostiging en subsidieaanvraag) Welke prestaties en effecten (kwantitatief en kwalitatief) worden gedurende de looptijd van de volgende stap verwacht en hoe worden deze getoetst? Op welke wijze wordt invulling gegeven aan regionale samenwerking en het aansluiten bij relevante regionale ontwikkelingen? Waar dien ik een Kom Verder aanvraag in? Tot eind 2018 worden aanvragen gefinancierd vanuit een apart innovatiebudget van Kom Verder en worden aanvragen rechtstreeks ingediend bij ZO! Met de overgang naar de reguliere contractering per 1 januari 2019 komt hier verandering in. Hoewel het proces en de ondersteuning om te komen tot een Kom Verder aanvraag grotendeels gelijk blijven, worden afspraken over de financiering gemaakt door de zorginkoper van de preferente zorgverzekeraar en de vertegenwoordiger van het 2

3 samenwerkingsverband. U dient een Kom Verder aanvraag vanaf 1 januari 2019 in bij uw preferente zorgverzekeraar. Welke kosten komen in aanmerking voor aanvullende financiering? Vanaf 1 januari 2019 is de preferente zorgverzekeraar bepalend in de wijze waarop initiatieven rondom ondersteunde zelfzorg worden gefinancierd. De Kom Verder subsidieregeling vervalt dan. We kunnen hier nog niet vooruitlopen op de precieze wijze waarop implementatiekosten vanaf 2019 gefinancierd worden. We kunnen wel aangeven welke vuistregels we de afgelopen jaren gehanteerd hebben en die nog tot 1 januari 2019 gelden: Aanvullende financiering vanuit Kom Verder subsidie is bedoeld voor niet-structurele kosten die gemaakt worden in het kader van de implementatie van ondersteunde zelfzorg; Vacatiegelden (overleg) voor zorgverleners: komen voor subsidie in aanmerking vanaf het moment van toekenning van de Kom Verder aanvraag (dus niet de Scan & Plan fase); Extra implementatietijd voor zorgverleners in de vorm van extra consulttijd en het leveren van een bijdrage in het ontwikkelen lokale aanpak komt voor subsidie in aanmerking; Projectmedewerkerskosten: de zorgorganisatie heeft projectmedewerkers in dienst/ingehuurd die worden bekostigd met DBC gelden. We gaan ervan uit dat de zorggroep zelf investeert in persoonsgerichte zorg door die medewerkers vanuit de DBC gelden in te zetten. Alleen als extra formatie wordt ingezet en deze kosten niet via DBC gelden worden gedekt, kan een beroep op aanvullende financiering gedaan worden. Scholingskosten komen in aanmerking voor subsidie voor zover deze de reguliere scholingskosten die in het DBC budget zitten overstijgen. ICT applicatie- en ontwikkelkosten komen niet voor subsidie in aanmerking. Posten als 'onvoorzien' en 'overige kosten' komen niet in aanmerking voor subsidie. Hoe vindt evaluatie en verantwoording plaats? Zorgorganisaties die aanvullende financiering krijgen, verplichten zich via een overeenkomst om actief mee te werken aan een tripartite tussen- en eindevaluatie volgens het format zoals omschreven in de bijlage Laten zien wat werkt. Daarnaast wordt hen gevraagd de besteding van de ontvangen gelden te verantwoorden middels een bestuursverklaring. We vinden het belangrijk dat zorgorganisaties samen met de verzekeraar en patiënt(vertegenwoordiger) de gestelde doelen evalueren. Dit betreft o.a. het tijdpad van groei van het aandeel betrokken zorgverleners, maar betreft ook de verwachte effecten van de andere manier van werken. Tegelijkertijd hebben we de afgelopen periode geleerd dat vaak veel tijd en energie kost om goed met ondersteunde zelfzorg aan de slag te gaan. Daarom vinden we het in de evaluatie ook belangrijk om aandacht te hebben voor het optimaliseren van het lerend vermogen. Wat werkt wel en wat niet? En wat betekent dit voor de gekozen aanpak? Dit vraagt om het werken met veranderparameters en niet met afrekenparameters. 3

4 Het evaluatieformat bestaat daarom enerzijds uit het rapporteren van kwantitatieve en kwalitatieve informatie over de realisatie van de beoogde doelen. Dit deel is gebaseerd op de 4 pijlers van de Social Return On Investment analyse (SROI): middelen, activiteiten, prestaties en effecten. Hiermee krijgen deelnemende partijen inzicht in het maatschappelijke rendement van de implementatie van ondersteunde zelfzorg. Anderzijds wordt partijen gevraagd te reflecteren op de resultaten, hiervan te leren en gezamenlijk te bepalen wat dit betekent voor het vervolg. Effecten zullen pas in de loop van een meerjarig traject zichtbaar zijn. In de eerste fase van de implementatie van ondersteunde zelfzorg zijn vooral vorderingen op activiteiten en vervolgens prestaties te verwachten. Daarna wordt meer zichtbaar van effecten in termen van ervaren effecten bij patiënten en zorgverleners en effecten op de doelmatigheid. Vanuit ZO! wordt de landelijke SROI benut om de voortgang van de beweging die in gang is gezet te evalueren. De lokale en regionale evaluaties vormen belangrijke input voor de periodieke bijstelling van de SROI. Daarom is ervoor gekozen om het format voor de evaluatie zoveel mogelijk hierop aan te laten sluiten. Het inzichtelijk maken van effecten hoeft overigens niet altijd in de vorm van cijfers. Denk bijvoorbeeld ook aan kwalitatief (narratief) onderzoek naar: Verandering in de ervaren kwaliteit door de patiënt. Toename in de zelfredzaamheid van patiënten. Toename in het werkplezier van zorgverleners. Afname in de ervaren werkdruk bij zorgverleners. Hierin kunnen regionaal verschillende keuzes gemaakt worden. De keuzes die hierin gemaakt worden, zijn onderdeel van de dialoog tussen verzekeraar, patiënt en zorgorganisatie. Wat kunnen we leren van eerdere Kom Verder projecten? We hebben de afgelopen jaren met elkaar ontdekt dat het implementeren van ondersteunde zelfzorg een zoektocht is, waarbij het belangrijk is om te kunnen experimenteren en daar weer van te leren. Het is een traject met ups en downs, dat over meerdere jaren loopt. Zo kun je in een aantal leer-cycli komen tot een aanpak die werkt in de specifieke regionale context en past bij de veranderfase waarin een initiatief verkeerd. We onderscheiden hierbij de fases: visievorming, ontwikkelpilot, opschaling en borging. Belangrijke voorwaarde hiervoor is een tripartite partnership gericht op het optimaliseren van het lerend vermogen. Tegelijkertijd hebben we ook inzicht gekregen in interventies die werken, zoals: Consultmodellen en effectieve vormen van trainen en coachen hiervan 4

5 Leefstijlinterventies met aantoonbaar effect, zoals de Diabetes Challenge en lokale wandelgroepen met patiënten en zorgverleners, Keer Diabetes2 Om en het Coaching op Leefstijl programma Manieren om ervaringen van patiënten en zorgverleners op te halen, zoals door ROHA via het onderzoek Wie zal het een zorg zijn Ondersteunende digitale zelfzorgplatforms en -apps, die voldoen aan minimale basiseisen En meer dan 120 praktische tools in de instrumentenkiezer Dit inzicht kan gebruikt worden door het tripartite partnership bij het zetten van de volgende stappen in implementatie. Kijk voor meer informatie op zelfzorgondersteund.nl of neem contact op met een consulent. Hoe dien ik een aanvraag in? U dient een aanvraag door middel van het ingevulde en ondertekende aanvraagformat, met als bijlagen een implementatieplan en begroting. Vanaf 1 januari 2019 doet u dit bij uw preferente zorgverzekeraar. Aanvragen voor 1 januari 2019 kunt u nog indienen bij ZO! bij Anneke Vass via a.vass@zelfzorgondersteund.nl). Heeft u vragen? Stel uw vraag via onze website en wij nemen contact met u op. 5